Tumgik
#poezi te perkthyera shqip
mirelakapaj · 3 years
Text
Mirësia (Naomi Shihab Nye)
Mirësia (Naomi Shihab Nye)
Para se të njohësh çfarë është vërtet mirësia Duhet të humbasësh gjëra, Ta ndjehs të ardhmen sesi shkrihet në një çast Si kripa në lëng. Çka mbaje në dorë, Çka numëroje dhe ruaje me kujdes, Gjithë këto duhet të humbasin që ta dish Sa i shkretë mund të jetë peizazhi  Midis rajoneve të mirësisë. Sesi ti udhëton e udhëton Duke menduar se autobusi nuk do të ndalet kurrë, Pasagjerët që hanë…
View On WordPress
1 note · View note
Text
Me ishte ber elhaid cufi si burri nenes duke me dal ne story-t e robve n'kohen e tij dhe sot me ra ne duar ajo perla qe ka shkruar. E hapa librin e birit te nje nga kto poezit qe i bejn kta poetet e shekullit si quick fucks. Nice and short.
"Ftohte ban, po jo aq sa ne zemrat e njerzve..."
Jo kaq ishte. Trepikishi eshte per dramaticitet jo se vazhdon.
Ore kot me pyt, ju qihen trut ju me cringy tumblr posts te perkthyera ne shqip dhe i hidhni neper story i quani poezi? Te bej dhe une nai liber, marr nai lek se me buxhet studentor rroj.
And @elhaid don't get me started on ngrohja globale.
18 notes · View notes
mirelakapaj · 4 years
Text
zemra ime le të jetë gjithmonë e hapur (e.e.cummings)
zemra ime le të jetë gjithmonë e hapur (e.e.cummings)
zemra ime le të jetë gjithmonë e hapur për zogj të vegjël që janë sekreti i jetës çfarëdo të këndojnë ata është më mirë sesa të dish dhe nëse njerëzit nuk i dëgjojnë zogjtë ata janë plakur.
Le të shëtisë mendja ime e uritur e patrembur e etur dhe elastike e edhe nëse është e dielë le të jem i gabuar sepse kurdo që njerëzit kanë të drejtë ata nuk janë më të rinj.
dhe le të mos bëjë vetja ime…
View On WordPress
0 notes
mirelakapaj · 4 years
Text
Këtë mëngjes (Mary Oliver)
Këtë mëngjes vezët e gushëkuqëve 
kanë çelur dhe tashmë zogjtë 
po cicërojnë për ushqim. Ata nuk e dinë 
se nga u vjen, vetëm vazhdojnë të bërtasin, “prapë, prapë!” 
Sa për të tjerat, as nuk kanë 
pasur ende asnjë mendim të vetëm. Sytë e tyre
Nuk janë hapur ende, nuk dinë asgjë
Për qiejt që i presin. Apo
për mijëra, miliona pemët. 
Madje nuk dinë as që kanë krahë.
Dhe ja kështu, si një ngajrje…
View On WordPress
0 notes
mirelakapaj · 5 years
Text
José Asunción Silva
Netë shtëpiake
(more…)
View On WordPress
0 notes
mirelakapaj · 5 years
Text
Dashuria pas dashurisë (Derek Walcott)
Dashuria pas dashurisë (Derek Walcott)
Do të vijë ora
Kur, me ngazëllim
Do t’përshëndesësh veten teksa
Mbërrin tek dera jote,tek pasqyra jote
E secili do ti buzëqeshni tjetrit mirëseardhshëm,
E do t’thoni, eja ulu këtu. Ha.
Do ta duash sërish të huajin që ishte vetja jote.
Do ti japësh verë. Do ti japësh bukë. Do t’ia kthesh zemrën
Vetvetes, të huajit që të ka dashur
Gjithë jetën tënde, të cilin e injorove
Për një tjetër, atë që…
View On WordPress
0 notes
mirelakapaj · 5 years
Text
Udhëtimi (Mary Oliver)
Një ditë ti më në fund e dite
Çfarë duhej të bëje, dhe u nise,
Edhe pse zërat rreth teje
Vazhduan të ulërinin
Këshillat e tyre të këqija—
Edhe pse e gjithë shtëpia
Zuri të dridhej
Dhe ti e ndjeve tërheqjen e vjetër
Tek kyçet e këmbëve.
“Ndreqe jetën time!”
Secili zë klithte.
Por ti nuk u ndale.
Ti e dije çfarë duhej të bëje,
Edhe pse era shkulmonte
Me gishta të ngrirë
Thellë në themele,
Edhe pse…
View On WordPress
0 notes
mirelakapaj · 6 years
Text
Këngë mëngjesi (Sylvia Plath)
Këngë mëngjesi (Sylvia Plath)
Dashuria të dha hov si një orë e majme floriri. Mamia të ra me shuplakë shputave, dhe e qara jote e guximshme Zuri vendin e vet mes elementëve.
  Zërat tanë jehojnë, ekzagjerojnë ardhjen tënde. Statujë e re. Në një muze të ftohtë, lakuriqësia jote Lë në hije sigurinë tonë. Ne qëndrojmë rreth teje syzbrazur si mure.
    Nuk jam nëna jote më shumë sesa Reja që distilon një pasqyrë që të refletojë
View On WordPress
0 notes
mirelakapaj · 6 years
Text
Jane Hirshfield
Gruaja, tigri
Gruaja, tigri, dera, burri, zgjedhja.
Gjëegjëzat nuk kanë shpirt.
Në to, asnjëherë nuk bie shi.
Vaj dhe uthull
Vetmia e gabuar e bën uthull shpirtin,
Vetmia e duhur e vajos.
Sa të brishtë qe jemi, mes atyre pak çasteve të mira.
Shkojmë e vijmë të papërfunduar,
Mëdyshur prej fatit,
Si relievi gjysmë i gdhendur
I një gomari të rënë, mbi derën e një kishe në Finlandë.
Përktheu: ©…
View On WordPress
0 notes
mirelakapaj · 6 years
Text
(Jane Hirshfield) Për çka na lidh bashkë
(Jane Hirshfield) Për çka na lidh bashkë
Ka emra për çka na lidh bashkë:
forca të fuqishme, forca të dobëta.
Vështro rrotull, mund ti shohësh:
lëkura që krijon një kupë gjysëm-bosh,
thonj që ndryshken atje ku takohen,
kyçe që puthiten nën peshën e vet.
Mënyra sesi gjërat qëndrojnë solide
kudo qw i ke hedhur—
dhe graviteti, shkencëtarët thonë, është i dobët.
Dhe shih sesi rritet prapë mishi
mbi plagë, me kaq vrull,
më i fortë
sesa…
View On WordPress
0 notes
mirelakapaj · 7 years
Text
Sandra Simonds
“Kur e mendon, një kafaz, është më së shumti ajër–”
Kur e mendon, një kafaz, është më së shumti ajër–
atëherë çfarë ka këtu
për tu patur frikë?
Një kafaz prej ajri. Bodler tha
Poe mendonte se Amerika ishte një kafaz gjigand.
Për poetin, një komb a është një kafaz i madh?
Dhe a s’është kombi i mbushur më së shumti me ajër?
Provo të fusësh ëndrrën tënde në kafaz.
Kafazi arratiset prej ëndrrës.
E…
View On WordPress
0 notes
mirelakapaj · 7 years
Text
Gjuetaret e kërpudhave (Neil Gaiman)
Gjuetaret e kërpudhave (Neil Gaiman)
  Shkenca, siç e di, i vogli im, është studimi i natyrës dhe sjelljes së universit. Bazohet në vëzhgim, në eksperiment, dhe matje, dhe formulimin e ligjeve që përshkruajnë faktet e gjetura.
Në kohët e shkuara, thonë, burrat ishin të pajisur vetiu me tru të projektuar për të vrapuar pas bishave mishtore, të endeshin qorrazi drejt të panjohurës, e pastaj të gjenin rrugën për në shtëpi kur humbnin me një…
View On WordPress
0 notes
mirelakapaj · 7 years
Text
Aplikantja (Sylvia Plath) 
Pikësëpari, a je person i sojit tonë? A ke
Një sy xhami, dhëmbë të vënë a patericë,
Tela a një gremç,
Gjoks prej gome a gjenitale prej gome,
Qepje që tregojnë se diçka t’mungon? Jo, jo? Atëherë
Si mund të t’japim ndonjë gjë?
Mos qaj.
Hape dorën.
Bosh? Bosh. Ja ku është një dorë
Që ta mbushësh e ta komandosh
Të sjellë filxhanë çaji e të heqë kokëdhembje
E të bëjë ç’ti thuash.
Do të martohesh me të?
View On WordPress
0 notes
mirelakapaj · 7 years
Text
Jorge Carrera Andrade: Trupi i të dashurës 
I
Trup i kolmë:
Zot, kafshë e artë,
bishë e mëndafshtë dhe e fjetur,
bimë dhe yll.
Burim i magjepsur
në shktretëtirë.
Rërë unë jam: imazhin tënd
e thith me të gjitha poret
valë e qetë e lakuar:
në burgun e kodrinave të tua
milingona të babëzitura
hanë lëkurën time të përmbytur.
II
Goja jote, frut i hapur
me puthje ofron
Perla në nje enë
me musht dhe qershi.
Grua: antologji
me fruta dhe fole…
View On WordPress
0 notes