#leikara ljóð | Explore Tumblr Posts and Blogs

piasgermany · 1 year

Text

[Album] Susanne Sundfør kündigt neues Album "blómi" an!

Die norwegische Singer/Songwriterin Susanne Sundfør kündigt ihr sechstes Album "blómi" an, das am 28. April 2023 über Bella Union erscheinen wird. Beits jetzt stellt sie mit "alyosha" und "leikara ljóð" zwei neue Songs vor.

Fünf Jahre nachdem Sundfør ihre Karriere mit dem Folk-inspirierten, emotionalen Album "Music for People In Trouble" persönlich neu definiert hat, taucht die Künstlerin und Produzentin auf dem gefühlvollen "blómi" noch tiefer in ihre eigene Mythologie ein. Blómi bedeutet auf Nordisch "erblühen" und vereint spezielle Aspekte von Susannes Lebensgeschichte als frischgebackene Mutter zu einem lebensbejahenden Werk, das sich von allen ihren bisherigen Veröffentlichungen unterscheidet. Sundfør schrieb "blómi" dabei vor allem als Liebesbrief an ihre kleine Tochter in einer zunehmend instabileren Welt. “I want this album to be an antidote to the darkness that dominates our culture today. I want to show that there’s another way to see reality, if one dares to take the leap of hoping for a more beautiful world.”

Als Vorboten teilt Sundfør die beiden Songs "alyosha" und "leikara ljóð", die die nordische Sprache und Mythologie miteinder verknüpfen und sich dabei auch vom russischen Schriftsteller Dostojewski inspirieren lassen. “Written to my husband“, erzählt Susanne. “Alyosha represents the ultimate good human being in Dostoevsky’s world. Someone who is in harmony with himself and the world, a deeply spiritual person, in love with mankind, and who always believes in our ability to do good.”

Tracklist "blómi": 01. orð vǫlu 02. ashera's song 03. blómi 04. rūnā 05. fare thee well 06. leikara Ijóð 07. alyosha 08. ṣānnu yārru lī 09. náttsǫngr 10. orð hjartans

Website Instagram Facebook

#susanne sundfør #blómi #bella union #album

0 notes

hatari-translations · 5 years

Video

youtube

This is a short segment about Matthías’s play Griðastaður from RÚV, with a few clips of the performance and interviewing both Matthías and Jörundur Ragnarsson (the actor in the play). It’s pretty fun and one of the clips seems to show Matthías bouncing around like a maniac while directing Jörundur in the security guard scene, which delights me. Transcript/translation below.

Icelandic transcript

HOST: Gott kvöld. Billy-hillur og Nockeby-sófi prýða leikmynd utan um nýtt íslenskt leikverk sem frumsýnt verður hér í Tjarnarbíói á laugardaginn. Það nefnist Griðastaður og fjallar um Lárus, sem tekst á við persónulega krísu inni í IKEA-verslun.

[LÁRUS: Komið þið sæl. Velkomin. Lárus heiti ég. Ég... eh... IKEA. IKEA, IKEA var stofnað 1943 af Ingvar Kamprad. Ingvar Kamprad, hann fæddist í Svíþjóð, í Entaryd í Agunnaryd í Svíþjóð, og hann var ungur maður með stóra drauma, og hérna, allt byrjaði þetta nú á einum eldspýtnastokki.]

MATTHÍAS: Ég stíg hérna mín fyrstu skref sem leikstjóri í íslensku atvinnuleikhúsi, sem er auðvitað mikill heiður. Efnistökin í þessu verki eru margþætt. Ég myndi kannski einna helst vilja tala um dauðleikann sem svona flöt sem við reyndum að draga fram í ferlinu, og það að spegla sig í eigin dauðleika. Persónan mætir þarna dauða móður sinnar, og einhvernveginn kemst til móts við þann atburð, í IKEA.

[LÁRUS: Sumir fara í jóga eða ræktina, og aðrir fara í langa göngutúra í kringum Tjörnina eða við ströndina. Sumir fara í kirkju eða mosku. En ég, ég bara fer... ég bara fer alltaf í IKEA, og... af því að IKEA, IKEA er minn griðastaður.]

MATTHÍAS: Í rauninni vissi ég ekki hvað ég var að fjalla um fyrst þegar ég byrjaði að skrifa, en það tínast saman allskonar þræðir úr mínu persónulega lífi og sýningum sem ég horfi á á meðan á ferlinu stendur, og á einhverjum tímapunkti tekur verkið svolítið sína eigin stefnu. Og ég held að allir geti tengt við það, að á öllum stórum vörðum í lífinu, hvort sem það er ferming eða brúðkaup, eða flutt út eða flutt saman inn eða hvað, þá kalla öll þessi helstu tímamót á IKEA-ferð.

HOST: Þetta er einleikur, þannig að þið eruð tveir sem standið svona í forgrunni í þessu öllu saman, hvernig gekk samstarf þitt og Jörundar?

MATTHÍAS: Ég myndi segja að traust sé stóra orðið í okkar samstarfi. Náttúrulega með svona sterkt handrit og svona sterkan leikara, þá var eiginlega fátt sem gat farið úrskeiðis, að mínu mati. Við lögðum bara upp með það að treysta ferlinu, og treysta lögninni(?).

[LÁRUS: IKEA er minn griðastaður!]

JÖRUNDUR: Ég þekkti hann ekki neitt þegar hann hringdi og spurði hvort ég væri til í að gera þetta með honum. Þetta var útskriftarverkefnið hans í Listaháskólanum, og ég hafði séð hann svona í öðrum hlutverkum og hélt að hann væri kannski svona... harðari. Hann er mjög mjúkur og skilningsríkur, það er svona mikið ljóð í honum. Gömul sál í ungum líkama. Traust er náttúrulega lykilatriði, sko, í svona samstarfi.

MATTHÍAS: Ég hef verið í IKEA og farið að grenja án þess að vita hvers vegna, þannig að það er eitthvað sem Lárus ætti að tengja við. Ég held að þetta sé tilfinningaþrunginn staður fyrir marga, IKEA. Ef það eru einhverjar erjur í samskiptum þínum við þína nákomnu, þá koma þær kannski fram í IKEA, eða þá að þið fagnið gleðistundum og áföngum í IKEA, og eins speglarðu þig og þína staðsetningu meðal manna, hvaða sófi er minn sófi, á hvaða hillu er ég í samfélaginu? Það svona kemur fram í IKEA.

English translation

HOST: Good evening. Billy shelves and a Nockeby sofa decorate the set of a new Icelandic play premiering in Tjarnarbíó this Saturday. It's called Griðastaður [Sanctuary] and is about Lárus, who faces a personal crisis in an IKEA store.

[LÁRUS: Hello. Welcome. I'm Lárus. I... uh... IKEA. IKEA, IKEA was founded in 1943 by Ingvar Kamprad. Ingvar Kamprad, he was born in Sweden, in Elmtaryd in Agunnaryd in Sweden, and he was a young man with big dreams, and, uh, it all started with one matchbox.]

MATTHÍAS: I'm taking my first steps as a director in professional Icelandic theater, which is of course a great honour. The subjects tackled in this piece are multifaceted. I'd perhaps chiefly name mortality as a facet that we're trying to draw out in this process, and seeing your reflection in your own mortality. The character is met with the death of his mother, and confronts it in a sense, in IKEA.

[LÁRUS: Some people do yoga or go to the gym, and others go on long walks around Tjörnin or by the beach. Some people go to church or a mosque. But I, I just go... I always just go to IKEA, and... because IKEA, IKEA is my sanctuary.]

MATTHÍAS: Really I didn't know what I was writing about first when I started writing, but then all kinds of threads from my personal life and other plays that I watch while the process is going on start to come together, and at some point the piece sort of starts to carve its own path. And I think everyone can relate to how for every great milestone in life, whether it's a confirmation or a wedding, or moving out or moving in together or what, all these milestones call for an IKEA trip.

HOST: This is a monologue, so there's two of you in the foreground of all this. How did the collaboration with Jörundur go?

MATTHÍAS: I would say that trust is the big thing in our relationship. Obviously, with such a strong script and such a strong actor, there wasn't a lot that could go wrong, in my opinion. We just set out to trust the process, and trust the pipeline(?).

[LÁRUS: IKEA is my sanctuary!]

JÖRUNDUR: I didn't know him at all when he called and asked if I was up for doing this with him. This was his graduation project from the Academy of the Arts, and I'd seen him, you know, in other roles and thought he might be... harsher. He's very gentle and understanding, there's a lot of poetry in him, so to speak. An old soul in a young body. Trust is of course always a key thing in a collaboration like this.

MATTHÍAS: I have been in IKEA and started bawling without knowing why, so that's something Lárus should relate to. I think it's an emotionally charged place for a lot of people, IKEA. If there are conflicts between you and your loved ones, they might surface in IKEA, or you might celebrate joys and milestones at IKEA, and similarly, it reflects you and your place among men: which sofa is my sofa, what's my place in society? That sort of comes out at IKEA.

Notes

Why are you calling your own script strong, Matthías.

I think he says “lögninni” (piping) in that one place with the question mark, which doesn’t reeeally make sense, and I’m not sure what he might mean by it, so I made a wild guess.

The “what’s my place in society?” bit in the last quote is literally “what shelf am I on in society?” which is an Icelandic idiom for that and explains a bit better why he’s saying that here while talking about how you’re reflected in IKEA.

Matthías has previously written about the time he had a breakdown at IKEA.

Jörundur had definitely seen a Hatari performance, hadn’t he. He’d seen Matthías screaming about fascism and the death of poetry and thought he was kind of terrifying, only to find he was actually a gentle soul. I love this.

#griðastaður #matthías tryggvi haraldsson #interview #transcript #translation #icelandic

60 notes · View notes