#fransoos | Explore Tumblr Posts and Blogs

bonjouronourtour · 2 years

Text

Normandië en het Loire dal

15 t/m 28 september

🛻 Na een paar fijne dagen op de camping, verlaten we deze om op zoek te gaan naar een lokale garage. Het raam van de rechter cabinedeur wil namelijk niet goed meer omhoog en omlaag. Soms zakt het raam zelfs uit het niets naar beneden en rammelt deze tijdens het rijden. Nou rammelt er tijdens het rijden van alles in onze camper, maar dit raam hoort daar geen deel van uit te maken.We komen aanrijden bij de dichtstbijzijnde garage waar de eigenaar toevallig net uit zijn schuur komt lopen. Een vriendelijke lach verschijnt op zijn gezicht. Een effect dat Franky soms heeft op mensen, vooral bij liefhebbers van een oud ding zoals Franky. En deze meneer is er zo 1. Zijn hele terrein staan nota bene vol met oude auto’s. Sommige mooi en klassiek, waaronder trouwauto’s, anderen vooral te beschrijven als aftandse barrels die vermoedelijk alleen voor de onderdelen nog van waarde zijn.

👨🏻‍🔧 Gelukkig kan Jacq in het Frans piekfijn uitleggen wat het probleem is, zodat de vriendelijke man - Dominique genaamd - ons in het Frans kan uitleggen wat er waarschijnlijk aan de hand is. Een verroeste rail waar het raam in zou moeten liggen lijkt de boosdoener. Dominique heeft niet direct tijd, maar is ontzettend vrolijk en sympathiek en kan een paar dagen later wel even tijd voor ons vrijmaken. Dit houden we in ons achterhoofd, maar optimisten als wij zijn, gaan we toch op zoek naar een andere garage die ons wel direct kan helpen. We komen bij een typische Fransoos uit die wel even wil kijken en luisteren naar ons probleem. Daarvoor mogen we direct even de garage inrijden. Klinkt hoopvol, maar blijkbaar is er in de afgelopen decennia niemand die er aan heeft gedacht om de stoep, de enige toegang naar de garagedeur, even iets te verlagen of gewoon weg te halen. Dus al bonkend en wiebelend rijden we de garage in. Na even met ons raam te hebben gespeeld kan meneer wel even uitleggen wat er mis mee is. 🥸 Met de leesbril op de punt van zijn neus, streng kijkend, steekt hij van wal. Een helder verhaal, uitgebreid en vooral ontzettend gevoelloos uitgelegd: “Een verroeste rails waar ik jullie absoluut niet mee ga helpen. Zorg maar dat je dit onverkrijgbare onderdeel ergens terug in Nederland op de kop weet te tikken.”We leggen nog even uit dat teruggaan naar Nederland nou niet precies ons plan is maar we juist huis en baan hebben opgezegd om verder te reizen. Hoe dan ook, deze meneer gaat ons er niet mee helpen. We weten niet hoe snel we Dominique moeten bellen om de afspraak voor 2 dagen later, te bevestigen.

🅿️ In die paar dagen gaan we eerst langs Bayeux, een prachtig stadje in Normandië. ‘s Nachts staan we met de camper iets buiten de stad op een parkeerplek voor de speeltuin, kerk en volgens ons überhaupt de algemene parkeerplek van ‘t dorp. Belangrijk: de parkeerplek is omgeven door stenen bloembakken met maar 1 toegang. De volgende ochtend genieten we hier van een lekker ontbijtje, doen even lekker rustig aan, nemen nog even een bakkie koffie met wat lekkers en zijn er dan wel aan toe om weer terug te gaan richting de omgeving van de garage, nog steeds dichtbij Omaha beach. In de tussentijd is de omgeving volgestroomd met mensen die hier komen werken of nouja, vooral even willen laten zien dat ze werken, zo blijkt later.

🏗️ Allereerst komt er een vrachtwagen met een joekel van een tank. Een gastank o.i.d. Dan komt er personeel van de lokale gemeente die dit ding samen de grond in moeten krijgen. Namelijk iets verderop in het gras van de speeltuin (lekker geruststellend) ligt een gat in de grond van hetzelfde formaat. Dit gat bevindt zich trouwens net naast het hoekje van de enige in- en uitgang van de parkeerplek. Het niet haasten-maken van deze ochtend begint ons nu een beetje parten te spelen, want met maar 1 weg om de parkeerplek af te komen en een horde aan werklui, wordt het nu wel iets te gezellig. Nog voordat we ons hebben opgefrist en klaar zijn, staat er een joekel van een kraan op de plek waar wij langs moeten.

🧐 Ondanks dat de Fransen je echt overal aanloeren (wij twijfelen soms nog steeds of we er niet uit zien of ons gek gedragen) hebben ze niet het fatsoen om even mee te denken met ons, de enigen die op dat moment nog op de parkeerplek staan. Niemand, ondanks het nodige en ongegeneerde oogcontact heeft even eraan gedacht om vooraf te vragen: “Joh, moeten jullie toevallig ergens heen? Want wij komen zometeen de boel hier volledig barricaderen, dus als je nog weg wil, moet je nu ff gaan.” Helaas, niets van dat alles. En dat is best bijzonder, want we worden juist veel door Fransen aangesproken voor een kleine babbel, waarbij de Fransen doodleuk in het Frans van wal steken. Ondanks het feit dat iedere Fransoos deze rare gok waagt, komen we gelukkig steeds meer mensen tegen die na een gesprek in vloeiend Frans met Jacq toch zeggen, met een oprecht blik van verbazing: “Maar uhm, waar komen jullie nou vandaan?” Deze mensen hebben natuurlijk ook gezien ons NL-kenteken gezien, maar hebben toch het besef dat dit gesprek wel heel vloeiend ging, waardoor de hersenen overuren beginnen te maken en er wel degelijk een besef komt dat dit misschien helemaal niet zo normaal is.

Maar ja de parkeerplaats kunnen we niet meer af, dus besluiten we geduldig te wachten tot dit klusje geklaard wordt. De lokale burgemeester en afgevaardigden komen een kijkje nemen voor het moment suprême. Waarschijnlijk is dit de reden dat er niet alleen een hoop werklui meehelpen die gastank netjes in de grond te deponeren, maar dat er ondertussen ook drie grasmaaiers om het omliggende veldje beginnen rond te racen. Nouja een aandoenlijk schouwspel maar de werklui blijken wel degelijk vaklui die het klusje in een mum van tijd weten te klaren.Nadat de burgemeester van het toneel verdwijnt, evenals de vrachtwagen en de kraan, vertrekken ook de laatste grasmaaiers en werklui en heerst er opeens een grote stilte. Alleen de stieren aan de overkant grazen rustig verder alsof er niks is gebeurd.

☀️ Wij slingeren de moter aan en gaan verder. We vinden een heerlijke plek, praktisch aan het strand van Omaha beach met uitzicht op de duinen en de zee. Dichtbij staat een bunker als herinnering aan een inktzwart verleden, maar boven ons schijnt juist het zonnetje heerlijk. De dagen zijn hierdoor weer heerlijk warm, al koelen de nachten wel gigantisch af.

🛠️ De volgende dag komen we terug bij Dominique die binnen een uur het probleem heeft opgelost. Hij heeft natuurlijk ook niet zomaar die specifieke rail op voorraad, maar kan wel handig en snel de bestaande rails opkalefateren en deze terugplaatsen waardoor het raam weer helemaal werkt. Dominique rekent geen materiaalkosten, alleen een uurloon. Liefst geen factuur en lekker handje contantje. Voor ons prima!

🤭 Terwijl we afrekenen komt een nieuwe klant of vriend van Dominique binnen, genaamd: Dominique. Hij wil wel weten waar we vandaan komen en vooral hoever wij in Nederland van Amsterdam af woonden. Want in Amsterdam was hij wel eens geweest. Terwijl hij dit zegt verschijnt er een voorzichtig grijnsje op zijn smoel. Waarop Jacq hem een paar nogal typisch ‘Amsterdamse’ opties geeft van wat hij daar waarschijnlijk als toerist heeft gedaan. Deze snelle en nogal directe reactie resulteert in een grote schaterlach en opeens opent meneer als een bloempje in de lente en begint uitgebreid over zijn Amsterdamse avonturen te vertellen. 2 mannen van een pensionada-leeftijd aan het gieren met en vooral door die veel te directe Hollandse griet. Een hilarische situatie, maar ook goed om snel weer achter ons te laten.

📸 We gaan door naar Le Mont-Saint-Michel, een stadje op een berg voor de Normandische kust, voorheen alleen te bereiken bij eb, maar tegenwoordig ook bij vloed door een mooie brug ernaar toe. Je kan hierop te voet of met een gratis pendelbus. Wij hebben onze camper iets verderop staan, waardoor we al een stukje hebben gelopen en besluiten de pendelbus te nemen. Die zit propvol. Echt propvol. Desondanks stopt de chauffeur nog bij 2 haltes om mensen binnen te laten. Als sardientjes in een blik. Maar oké, we komen er en nemen direct een paar mooie foto’s, wandelen even op het wad en gaan daarna door de stadspoort. Le Mont-Saint-Michel is een rotseiland waarop in de middeleeuwen een abdij is gebouwd, bovenop de top. Hierna zijn monniken zich gaan vestigen en ontstond er een soort dorpje onderaan het eiland. Nu is het vooral megatoeristisch met tal van restaurantjes en souvenirwinkeltjes en met dus bovenop een supermooie abdij. Vanaf hier hebben we een goed uitzicht over de baai, de wadlopers, de Normandische kliffen aan de ene kant, de Bretonse kust aan de andere kant en er tussenin de Kanaaleilanden.

🏞️We laten het prachtige Mont-Saint-Michel achter ons en rijden 20 minuutjes verder naar een fijne plek voor de nacht. Hier staan we als enigen aan de rand van een mooi natuurgebied. We zien ‘s avonds al een flinke kudde paarden langs komen om zich even lekker te krabben aan de gekapte bomen die aan onze kant liggen. De paarden hebben een groot stuk land waar ze heerlijk hun gang kunnen gaan. Dit valt ons sowieso op: de ruimte in dit land tegenover de ruimte in Nederland. Hier zie je soms een paar koeien of geiten die een megagroot stuk land hebben om op te weiden, heerlijk!

🐎 De nacht is weer behoorlijk koud, evenals de daaropvolgende ochtend, maar wordt goed gemaakt met een fantastisch schouwspel van de paarden, de ochtenddauw en de opkomende zon. We staan officieel net in Bretagne en het weer is hier overdag echt heerlijk, zonovergoten. We blijven hier de hele dag om bij te komen, te genieten van de rust en de omgeving.

🏰 Nog een dag later trekken we verder en laten we de kust achter ons, om voor een deel landinwaarts te gaan. We gaan het Loire-dal in. Dit gebied heet ook wel ‘de tuin van Frankrijk’, vanwege een grote biologische diversiteit maar vooral vanwege al haar kastelen en prachtige tuinen. Je ziet hier superveel kastelen, is het niet aan de Loire, dan wel aan de Cher. We besluiten om ze niet allemaal bij langs te gaan maar paar mooie eruit te pikken.

🚳 Voor we aan de kastelenroute beginnen komen we nog een leuke Recourserrie tegen, oftewel: kringloopwinkel! We staan ietsjes verderop voor de overnachting en het lijkt ons een goed plan om 25 minuutjes die kant op te fietsen. Google Maps lijkt het ook een uitstekend plan met zelfs een goede alternatieve route. Beide routes blijken in de praktijk onbegaanbaar. Na een half uur meerdere routes proberen en half over landbouwgrond te hebben gehobbeld, besluiten we dat het welletjes is geweest. Als een malle fietsen we terug naar Franky, waar we de fietsen weer op doen en vanwaar we snel voor sluitingstijd naar de Recourserrie racen. Het blijkt gelukkig de moeite waard en weten wat kleine dingetjes op de kop te tikken voor in totaal nog geen € 2,-. Top!

⛲️ De volgende dag beginnen we met de kastelenroute. De kastelen zijn vooral van buiten echt plaatjes, heel gaaf. Bij Chateau de Villandry bezoeken we ook de tuinen en die zijn echt overweldigend mooi en groot. Opvallend is dat - voor low-budget reizigers al wijzelf - bij het ene kasteel het parkeren geld kost, het kasteel zelf amper te zien is vanaf de weg en er ook een fikse entree-prijs wordt gerekend, terwijl je bij de ander gratis kan parkeren en direct al een rondje om het kasteel kan lopen, waardoor je al een behoorlijke indruk krijgt. Zo zien wij hartstikke veel van de mooiste kastelen, als laatste Chateau de Chenonceau die prachtig over de rivier de Cher is gebouwd. We besluiten ook voor dit kasteel de mega-toeristische parkeerkplek en entree achter ons te laten maar juist naar de overkant van de rivier te rijden. Jacqueline merkt nog op dat we, ten opzichte van Noord-Frankrijk veel minder Gendarmerie (de van oorsprong militaire-politie) zien de laatste tijd. Gelukkig maar want zij hebben niet de leukste reputatie: staan niet per se bekend om hun mate van begrip en geduld. En net als we bezig zijn de meest onhandige, smalle weggetjes en bruggen te nemen komen we ze weer tegen met een flinke frons op hun gezicht. “Snel doorrijden en doen alsof je gek bent!” Helpt altijd en we komen ermee weg. Vervolgens hebben we ‘t mooiste uitzicht op het kasteel vanaf de overkant en zijn helemaal in onze nopjes. Zo sluiten we de kastelen-route af.

🏙️ We gaan weer verder naar het zuiden, nog een stuk door het binnenland om in Limoges aan te belanden. Hier bezoeken we wat tweedehands zaakjes en verkennen verder de stad. Ook slaan we een mifi-kastje in waarvoor we al eerder een simkaartje hebben gekocht. Limoges is verder een leuk stadje, maar ook niet al te bijzonder. Behalve dan dat er net een gay pride plaatsvindt, terwijl wij er zijn. Verder is de stad niet erg handig om met de fiets te verkennen, dus we gaan snel verder.

🔌 Na Limoges staan we een aantal nachten op gratis plekken die toch ook stroom hebben, wat we erg handig vinden. Ook krijgen we wat meer ritme om voldoening uit onze dagen te halen wanneer we op wat minder bijzondere doorreis-plekken staan. Zo proberen we nu 3x per week te sporten, waarna we onszelf een bak koffie gunnen. Dat gunden we onszelf hiervoor ook al wel, maar nu kunnen we er extra van genieten. Op deze manier zetten we de reis door naar Bordeaux, waar we jullie snel een update over zullen geven!

Groeten! 🙋🏼‍♀️🙋🏼‍♂️

0 notes

deafeninggardenerpanda · 1 year

Text

people say all of the susie/mage sisters ships are Kinda the same, which is a valid take to have, but i don't really think theres enough shippers/content of any of them to make that conclusion.

real quick analysis of all three first impressions (for fun):

flamsoos: my favorite of the three for a while. no clue why its the scarcest out of all them i don't think i've ever seen any ship content for them. a pyromaniac and mad scientist blow up machines and everything around them together. flamberges firery personality and zeal for life is contagious and makes susie appreciate the little things around her, and flam loves showing it to her and seeing how susies eyes shine the more she understands. flamberge teaches her how to let loose and have fun in a way she's never experienced before from her stale and sanitized life at hwc, which leads to susie having a seemingly 1-sided crush on an oblivious flamberge. insert love like you song from su that's them

fransoos: quickly rising up the brainrot charts for me. keep your friends close and enemies closer situation. rivals to lovers where both of them are too stuck up to realize they're much more similar than they think. francisca thinks susie is arrogant and full of herself and susie thinks the same of francisca, though they have a mutual respect for each others skill in their respective areas of expertise. despite this, they both try showing off and one-upping each other at every possible opportunity. both grow close as realize this lashing out is in some ways from how they've been hurt by the restrictive systems they used to live under, and how they're both struggling to adjust now that their previous lives have been upturned. in many ways both of them needed this rivalry. there's silent understanding and solace in each other's mere existence

zansoos: the most like a traditional relationship, is how i see it. not personally my thing but it is cute. zan and susie are wary of each other the first time they meet, and are curious about the expertise and lives of the other. then quickly come to the conclusion that the other is the more insane one, both in personality and lifestyle. they think this even as they get to become better friends. at first they pat themselves on the back for holding themselves back and being too polite to air that out, but those feelings later change to guilt. it comes as a relief when both of them admit they thought the other was nuts and they aren't being a bad friend for thinking that 1-way of the other. without the blockade of feeling like that have to hide their true feelings from the other, even in general after this, they're able to pursue a relationship built on trust. they're both a little messed up in different ways and that's okay, they love each other regardless. they're mildly toxic to strangers around them and support and enable each other doing that, like bullying children. the gaslight gatekeep girlboss ship

and just for fun, because i have polls now and we all know everyone with polls has to make at least one poll announcing it to everyone/lh, regardless of anything i've said above what's peoples favorite soos/tms ship. it's for science

#kirby #susie haltmann #francisca #flamberge #zan partizanne #three mage sisters #fransoos #fransusie #zansoos #suszan #flamsoos #DID YOU KNOW THERE'S ZERO POSTS IN THE FLAMSOOS TAG #ZERO!!!#*gardening noises*#also sorry i would've added a readmore to this but mobile doesn't let me 😭#long post

60 notes · View notes