#botanisch schrijver | Explore Tumblr Posts and Blogs

mijntuin · 7 years

Photo

Book review 2 - Boven in de stad (wordt ook verkocht onder de titel Balkonieren) door Liedewij Loorbach

Boeken zijn goed te gebruiken als ondersteuning van constructies, bijvoorbeeld mijn autobandplantenbakken. In stukken gescheurd kun je er compost mee maken, en de bladzijden zijn soms goed voor het aansteken van de barbecue. Dit boek is dus zeker nuttig, maar niet om zijn inhoud.

Als je geen kennis hebt van plantenzorg is het boekje nuttig, maar het lijkt mij vrij logisch dat je een plant water geeft, niet laat verzuipen en op een plek neerzet die op het kaartje of zaadzakje wordt aangeraden. Mocht je geen kennis hebben van de mogelijkheden die een balkon biedt op het gebied van botanische vulling, dan zou deze gids enigszins van nut kunnen zijn. Gelukkig maakt Loorbach zich geen illusies. Ze is geen tuingoeroe, zegt ze. Ze heeft niet veel ervaring, en boven al heeft ze alleen opgeschreven wat ze zelf zou willen weten. Dat is vrij weinig.

Het beplantingsregime van Loorbach is voor de hand liggend. De lezer wordt niet uitgedaagd tot experimenteren en een onorthodoxe aanpak. Natuurlijk koop je perkplantjes als je dat leuk vindt staan, natuurlijk kun je een druif in een pot kweken, natuurlijk zijn alle planten die bij de AH of de bouwmarkt verkocht worden geschikt om op een balkon te kweken. Daar heb je dit boek niet voor nodig, alleen een beetje eigen initiatief en durf.

Ik zou niet willen beweren dat mijn beplanting nou zo spectaculair is, maar zonnebloemen, watermeloenen en kastanjebomen komen bijvoorbeeld niet in deze handleiding voor, terwijl ik inmiddels voor mezelf wel bewezen heb dat die drie planten prima te houden zijn. Bovendien geeft het boek de lezer geen aanleiding interessante planten uit te proberen. Bananen, bamboes van 8 meter hoog en zelfs kassen worden niet genoemd.

Mocht je een absoluut beginner zijn op het gebied van balkontuinieren, niet deze blog volgen en geen googlevaardigheden hebben, dan zou de inhoud van het boek je kunnen helpen. De rest van de wereld wil ik adviseren het vooral niet aan te schaffen als je de verleiding kunt weerstaan.

Ter afsluiting een positief punt. Loorbach geeft aanwijzingen voor het kweken van wiet. Nog in geen enkel boek ben ik het kweken van drugs tegengekomen, waarschijnlijk ingegeven door preutse en conservatieve opvattingen bij de schrijvers of hun voornaamste leespubliek, of door de illegale status van drugs in bepaalde landen. De Engelse schrijvers hebben daar natuurlijk rekening mee te houden.

Not in English because the book is only available in Dutch, so I thought why bother?

#book review #tuinboek #balkontuinieren #balkontuin #tuinieren #mine #recensie #gardening books #gardening book

3 notes · View notes

schotsenscheef · 7 years

Text

Religie en velotochten

Een avondje zonder goesting om iets te doen, is een perfecte avond om toch iets te doen: bloggen. Het wordt een blog met loads of pictures, zodat het extra lang lijkt.

Het gaat heel goed in het ziekenhuis. Het is wel een beetje verouderd en er zijn niet veel middelen, maar gelukkig wel nog halloweendecoratie.

Grapje. HAHAHAHAHA. Dit is een oorlogsmuseum, meer daarover verder.

Blijkbaar is er geen wasmachine in het hostel – correctie: er is er 1, maar er hangt een papier ‘out of order’ op de deur, wat blijkbaar codetaal is voor ‘we doen uw was voor u voor 5 pond per waszak’ – dus moest ik een andere oplossing zoeken. Ik kon natuurlijk voor de 5 pond optie gaan, maar het probleem is dat het lang duurt eer mijn waszak vol zit maar niet zo lang duurt eer mijn onderbroeken en sokken op zijn. Back to the basics dan maar: handwasje doen in bad, met het goedkoopste waspoeder dat ik kon vinden. Volgend probleem dat zich stelde: de was drogen. Maar hé, voor alles is een oplossing:

Terwijl de was aan het drogen was, ben ik vrijdagnamiddag naar het CS Lewis Square in Oost-Belfast gefietst. Lewis is de schrijver van de kronieken van Narnia en blijkbaar dus geboren in Belfast. Nessa had me het park aangeraden, maar ik vond het nu niet zo speciaal. Er waren enkele standbeelden van Narnia, maar ze waren niet erg mooi:

De kleerkast was wel wat geslaagder dan de leeuw:

Ook leerde ik in het park dat de leeuw van Narnia blijkbaar Jezus moet voorstellen. Daar zal ik verder maar geen commentaar op geven, buiten ‘noouuuu’. Dichtbij dat park, ligt een nog veeeeeel groter park. Het Victoria park, waar ik meer van heb genoten dan van het Lewis Square. Het park ligt vlák naast de luchthaven, dus laagvliegende vliegtuigen zijn er ook een vaste waarde. Ik heb enkele buitenfitnesstoestellen uitgeprobeerd, maar daar verbrandt ge dus echt geen calorieën mee eh man. Er was wel een mooi zicht op de befaamde Samson en Goliath scheepskranen. Of toch 1 ervan (de rechtse kraan is geen Samson of Goliath):

Ondertussen heb ik die kranen wel al van elke mogelijke hoek gezien denk ik:

Belfast is trouwens ook bekend om zijn vele muurschilderingen. Vrijdag kwam ik deze tegen, en ik vond het wel een mooie omdat het eindelijk eentje was zonder politiek of religie. Oh, wait.

Het avondweer was goed voor Belfast, dus ik ging ook nog een kijkje nemen op Titanic Quarter. Ik dacht dat het daar wel bruisend ging zijn op een vrijdagavond, maar dat was volledig verkeerd gedacht. Bijna niemand te bespeuren. Zonde!

Des te vaker ik naar het gebouw kijk, des te meer zie ik de gelijkenissen met de titanic. Echt, ik meen het. Leuk extraatje: ’s avonds zijn er ineens blauwe lampjes die contouren vormen op de grond. Contouren? Ja, contouren. Van de Titanic en de Olympic. En toen vielen ineens ook de geverfde lijnen op de grond me op, wat een plattegrond bleek te zijn van het dek van de titanic.

Oef, dat waren de vrijdagfoto’s. Op naar zaterdag, alweer een fietsdag. Vrijdag had ik Oost-Belfast gezien, dus zaterdag was het tijd voor Zuid-Belfast. Stop 1: de botanische tuin. Veel kleiner dan die van Glasgow, maar toch ook wel smooi. En een zeer uitgebreide rozentuin, waar mijn neus wel uren in kon vertoeven. Maar toen zagen mijn ogen dit:

Grasbowlen. It’s a thing. Volgende keer zal ik de reden achter hun vlekkeloze witte outfitjes eens gaan vragen, want die moet ik jullie voorlopig schuldig blijven. In hetzelfde gebied ligt ook het Ulster museum, alweer gratis. Hoera! Ik leerde er veel over de recente geschiedenis van Noord-Ierland, maar daar zal ik jullie niet mee vervelen. Het verklaart wel waarom er overal in Belfast muren zijn gebouwd rond enkele straatjes. Niet zomaar muurtjes eh. MUREN. Met prikkeldraad. Ge zou denken dat er een gevangenis achter zit, maar nee. De katholieken vs de protestanten. A.k.a de nationalisten vs de unionisten. Voor de geïnteresseerden: https://en.wikipedia.org/wiki/The_Troubles. De verdeeldheid leeft hier toch nog vrij sterk. Het is niet moeilijk om in de straten vlaggetjes te stoppen van ofwel Ierland ofwel de UK. Aaaaanyways de coolste dingen in het museum waren een stukje van de maan en fluorescerende mineralen.

Quiztime: welk dier is dit?

Aaaaal deze bovenstaande zaterdag-dingen zijn dus te vinden in 1 gebied: college park. Dichtbij ligt dan ook Queen’s university, waar net mensjes hun proclamatie hadden. Op mijn terugtocht zag ik int centrum dit café:

Het is misschien niet heel duidelijk, maar het heet ‘The Beringer’. Whuuuuttt.

OH WACHT: toch eindelijk muurkunst zonder religie of politiek:

Ik hou van straatkunst.

Zondag was het pas een échte fietsdag. Ik had me voorgenomen naar Bangor te gaan, een kuststadje op 20km van Belfast. Maar ik heb de mooiste i.p.v. de kortste route genomen, dus eerder 30km. Het eerste stukje heen was wel teleurstellen van uitzicht, want het was min of meer autosnelweg. Nérgens bouwen ze hier fatsoenlijke fietspaden, maar blijkbaar wel langs dergelijke wegen.

Gelukkig vond ik al snel mijn weg naar de meer idyllische route naar Bangor. Het pad was vaak smal, waardoor plots opduikende fietsende tegenliggers behoorlijk gevaarlijk konden zijn, maar gelukkig waren er geen botsingen.

Onderweg kwam ik een oorlogsmuseum tegen, natuurlijk ook gratis. Dus ben ik maar even gaan chillen met mijn nieuwe besties:

Bangor is een schoon stadje. Er zijn leuke gekleurde huisjes aan de kustlijn, en er is wel een gezellige sfeer. En het béste toeristisch infocenter ooit. Vooral omdat ik een gratis Bangorzakje en -speldje kreeg.

Er zijn niet zo veel bezienswaardigheden, maar er was een jazzoptreden in het park waar ik met alle plezier naar ging luisteren.

In het park waren er massa’s kooien met ‘speciale’ vogels, van pauwen tot geen-idee. Nog iets typisch Noord-Iers: Game of Thrones zo veel mogelijk in hun voordeel gebruiken:

Na dat fietsen, verdiende ik het wel om iets ‘fatsoenlijk’ te gaan eten. Dus ik bestelde een (ja hoor zusters, veggie) lasagne op restaurant, en dit is wat ik kreeg. Wtf. Ook weer typisch UK. Frit bij alles.

Blijkbaar heb ik nu ook een hond. Ik noem hem/haar Walter. Ik hoop voor haar dat het een hem is.

Ook: touched the sea. Yes.

De terugweg was zowaar nog mooier dan de heenweg, voornamelijk door de ondergaande zon.

Zoals ge kunt zien ook een gevarieerde route, met rotsen/bos/zand/gras/heuvelig/alles.

En dan ook nog dit: Quiztime: wat zie je hier?

Nog een side-note over religie, gezien het de titel van de blog is: als ge naar Belfast (of een andere Noord-Ierse stad) komt, gaat ge gegarandeerd mensen horen preken (of vals zingen) op straat over God. Maar echt op vaste plaatsen op vaste momenten, met een micro enzo. Een van de vaste plaatsjes is aan de primark in Belfast city. Tieners getting brainwashed: check.

Ik ben overigens ook begonnen met mijn eigen broodjes te bakken. Elke avond maak ik een soort van ‘soda farl’ voor de volgende dag. 2 goede redenen heb ik hiervoor: 1) ik ben het fake-brood-in-plastieken-zak meer dan beu 2) soda farls zijn viiieeees goed. Ik moet het maken van een goede soda farl nog een beetje masteren, maar het is alvast snel en gemakkelijk. Meer uitleg daarover als ik een perfect broodje heb gemaakt, maar voorlopig ziet het er zo uit:

Deze week sta ik een week in het andere ziekenhuisje, de ‘maternity’. Het meeste van mijn tijd breng ik door op de neonatal ICU. Baby’s met een hoofd ter grootte van een tennisbal zijn geen uitzondering. Er is niet heel veel echt te doen voor mij omdat het nogal specialistisch en delicaat is, maar het is wel interessant. Meestal. Soms is het gewoon heeeeel saai en valt er niks te beleven.

On a sad note: ik heb vandaag mijn fietsband platgereden. :’(

On a happier note: weet jij de antwoorden op de quizvragen? Ja? Doe je gok via de ‘ask me anything’ (en vraag me gerust anything waar ge nog een antwoord op wilt hebben) en maak kans op een souven-IER.

Doeg.

0 notes