Tumgik
#birmelankoliruhhali
Text
Çok büyük bir acının ve saatlerce ağlamanın üzerine kocaman bir boşluk oturur ya insanın içine. Öyle bir boşlukla dolu içim şu an. Öyle tezat ki, aslında kocaman bir boşluk ama yüreğimi dolduruyor. Gözyaşım kalmadı ama acım da geçmedi. Sadece durgunlaştım, garip bir şekilde sakinleştim.
15 notes · View notes
Text
Bazen “Kaçtı” diye arkasından ağladığımız fırsatlar bizi hayatın en çiçekli kapılarının önüne götürür ve orada bırakır. Belki de rolünü yol göstererek tamamlamıştır.
9 notes · View notes
Text
İliklerime kadar yenilgi doluyum sanki. Ben bu hayatı başaramadım. Ne yapsam olmadı, neyi tutsam elimde kaldı. Yapamadım hissi geçmiyor.
12 notes · View notes
Text
Başka bir yol var mıydı, varsa nereye çıkardı bilmiyorum ama keşke onu seçmiş olsaydım..
7 notes · View notes
Text
Ben kendimi bu kadar yıkık bulacağımı bilseydim sonunda, hayatı çok farklı yaşardım. Bu noktaya geleceğimi bilseydim çok farklı kararlar alırdım. O esereklilik, ince gurur, dik başlılık umrumda olmazdı bu kadar. O kadar kolay yakmazdım köprüleri. Duygularıma kulak verir, yüreğimden gelen sesleri dinlerdim. Göremedim. Bilemedim.
15 notes · View notes
Text
Bazen bir şeyleri düzeltmeye çalışmak dünya üzerindeki en gereksiz çabadır. Anlatmaya çalıştıkça daha da karmaşıklaştırırsın. Bırak olduğu gibi kalsın. Anlamak isteyenler biraz da kendi çabalasın.
9 notes · View notes
Text
Issız bir ormanın içinde, derenin kenarında bir bankta tek başına, sessizce oturmuş bekleyen kız çocuğu ruhum. Çığlık atmıyor, ağlamıyor, beklemiyor. O kadar umutsuz, o kadar yorgun, o kadar bitkin. Bir el uzanmayacağından o kadar emin ki... Kulağında hüzünlü bir müzik, bakıyor sadece ama görmüyor bile. Oysa her şey...
Her şey çok farklı olabilirdi.
15 notes · View notes
Text
İnsanları tanımak için harcadığın çabadan çok aslında tanıyamadığını anladığında yaşadığın hayal kırıklığı yoruyor seni.
26 notes · View notes
Text
Çok emek vermiştim. Gerçekten. Çok savaşmıştım çünkü çok istemiştim. Ama yetmezmiş bazen.
6 notes · View notes
Text
Anlatsam roman olurdu belki ama anlarlar mıydı? Sanmam.
Herkes kendi penceresinden gördüğünün esiri olmuşken kimse sana “Nasılsın? Neden bu hale geldin?” diye sorar mıydı? Sanmam.
Akıldan söylenemeyen binlerce şey geçerken dışarıya gülümsemenin zorluğunu anlatacak kelime bulunabilir miydi? Sanmam.
Vazgeçişler hep bu yüzden değil miydi zaten? Sevmekle ya da duygularla ilgili bir şey değildi bu. İnsan bir şeyden ya da yerden umudunu kesmeden önce denenmedik bir yol bırakır mıydı geride? Sanmam.
3 notes · View notes
Text
Şöyle bir şey olmuştu. Her şey bittikten 3 sene sonra mesaj atmıştın. Çok da kullanmadığım bir platformdu ve ben o mesajı sen attıktan 8 gün sonra görmüştüm. 3 koca sene beklediğim mesajı gördüğümde göğsüme kocaman bir boşluk oturmuştu. Sonra demiştim ki 8 gün. 8 gece 8 gündüz o mesaj oradaydı ve ben görmedim. Uyandım, kahvaltı yaptım, yemek yedim, uyudum. Uğradığım ihanetin tüm ağırlığıyla 8 fazla gün yaşadım. Affettiğim için değil, pişman olduğunu görmeden 8 fazla gün geçirdim. Bugün fark ettim ki, o mesajı attığın bir ocak gününün üzerinden 8 sene geçti. Ne değişti bilmiyorum. Sanırım benim dışımdaki herkes ve her şey değişti. Çünkü zaman değiştirir. Ama içimdeki o güvenin yitip gittiği boşluk hiç değişmiyor. O boşluk yüzünden de ben değişemiyorum. Kaybettirdiğin şey çok acımasızca değil mi?
5 notes · View notes
Text
Yalnızca sevdiği birini kaybeden insanlar gökyüzüne baktığında huzurlu ama buruk bir gülümseme bırakırlar dudak kenarlarına. Diğerlerininki ise hep umut doludur, hep gözleri parlar. Çünkü onlar baktığında geleceği görürler, biz ise kaybettiklerimizi...
18 notes · View notes
Text
Bu seneden çok büyük beklentilerim var. O kadar çok şey istiyorum ki! O kadar çok hayalim, o kadar çok dileğim ve o kadar çok umudum var ki…
Hepsi olacak biliyorum çünkü kendime inanıyorum. Büyüdüm, biliyorum. Her şeyin elimde olduğunu, hayatın altın tepside bir şey sunmayacağını ve kimsenin benim yerime savaşmayacağını öğrendim. Kendim başaracağım. Biliyorum, yapacağım. Daha çok hayal kuracağım, daha çok umacağım ve hedefim neyse peşinden koşacağım.
Kimse için düşüncelerimi değiştirmeyeceğim, kimse için doğrularımdan şüphe etmeyeceğim ve kimse için taviz vermeyeceğim. Madem hayat benim, madem hayat bir kere, kendim olacağım ve savaşacağım.
Biliyorum, benim yılım olacaksın 2024! Hissediyorum.
Tüm güzelliklere kalbimi açıyorum.
Tüm güzel hayalleri kendim için kuruyorum. Biliyorum.
Başaracağım.
2 notes · View notes
Text
Kendi halinde acısını yaşayan biriyim işte. İçindekilerin büyüklüğüyle baş edemeyen, güçlü olduğunu düşünen, dahası güçlü görünmeye çalışan ama aslında yenik düşmüş… Ezik ya da güçsüz değil, önüne çıkan engellerle savaşsa da yorulmuş ama yine de yıkılmamış.. Acısına rağmen, üzüntüsüne rağmen, gözyaşlarına rağmen dik durmaya çalışan birisi…
10 notes · View notes
Text
Bugün benim doğum günüm.. Çok şey demek isterdim ama hiçbir şey diyemediğim bir noktadayım. Neyi yapabildiğim, neyi yapamadığım yaştayım, kime göre neyim, hayatın neresindeyim, hiç bilmiyorum. Yıllar önce bugünleri hayal etmediğimi çok iyi biliyorum. Bazı insanları kaybetmek istemediğim halde kaybettiğimi biliyorum. Çok doğru seçimlerim olduğu gibi yanlış seçimlerim olduğunu da biliyorum mesela. Ne en dipteyim ne de zirvedeyim. Ama şunu çok net söylüyorum. Çok şeye yenildim. Çok kişiye yenildim. Zaferlerim de var evet ama onların mutluluğunu yaşatmayacak yenilgiler aldım. En kötüsü de kendime yenildim. Karamsarlığa batmamak için, her şeye rağmen mutlu olmak için çırpındığım yolda bir anlık düşmeyle kendime yenildim. Ama ben buradayım, kendimi bırakmıyorum, hiçbir yere de gitmiyorum. Yine başarabilirim. Hep kalktım ayağa, bir kez daha kalkabilirim.
7 notes · View notes
Text
Bugüne kadar fark etmediğim, fark etmediğim için de yaşamaya geç kaldığım şeylerin acısınıyla sınanıyorum. Çok kızgınım kendime!
İçinde yaşadığım kocaman hayal dünyasının penceresinden yaşamadığım şeyleri izlerken meğer gerçek hayatı nasıl da kaçırmışım. Bazı şeyler için çok pişmanım, çok tükeniğim… 
7 notes · View notes