#Vrede vir julle | Explore Tumblr Posts and Blogs

rebrandtdebibls · 2 years

Text

P RINSES Elizabeth was net 13 jaar oud en haar suster, prinses Margaret. nege toe die Tweede Wêreldoorlog in 1939 uitbreek. Destyds is talle Britse kinders uit Lon den weggestuur om hulle teen hugsanvalle te beskerm. Die

plan was dat die prinsesse Kanada toe sou gaan en daar wag tot die oorlog ver by is, maar hulle het geweier om van hul ouers geskei te word.

"Die kinders wil nie sonder my gaan nie, het hul ma, koningin Elizabeth, gesê. "Ek sal weer nie die koning verlaat nie, en die koning sal Engeland nooit ver laat nie.

Die meisies is dus eers na Balmon kasteel in Skotland gestuur. Daarna he hulle in Windsor-kasteel in Berkshire gaan woon, wat darem net sowat 36 km van hul ouers in Buckingham-paleis af was.

skaars 'n tiener, is daar van haar ook ver g om 'n rol te speel.

By Balmoral is sy en Margaret gevra om tee en koek uit te deel aan die vroue wat bymekaargekom het om as deel van de oorlogspoging naaldwerk te doen en

En omdat daar van almal verwag is om spaarsamig te wees, het die koningin daarop aangedring dat Elizabeth vir haar 14de verjaardag net 'n gewone sponskoek kry.

As tiener was Elizabeth se eerste for mele bydrae- en eerste toespraak-'n

radio-uitsending op 13 Oktober 1940 Sy het op die BBC se Children's Hour met kinders gesels wat na hul ouers verlang

"Duisende van julle moes jul huis ver laat en van jul ma en pa geskei word." het sy gesê. "Ek en my suster. Margaret Rose, voel dit saam met julle, want ons weet uit ervaring wat dit beteken om weg te wees van die mense vir wie ons die liefste is.

Onthou: As daar vrede kom, rus dit in ons, die kinders van vandag, se hande om die wêreld 'n beter en gelukkiger plek te maak.

Sy het haar toespraak afgesluit met: "My suster is aan my sy en ons gaan vir jou goeienag sé. Goeienag en sterkte vir julle almal."

Die toespraak was 'n enorme sukses en die BBC is oorval deur oproepe van luisteraars wat dit weer wou hoor.

IE oorlog het voortgeduur en in Januarie 1942 het prinses Elizabeth 'n ereko lonel geword van die Gre nadiers, 'n infanterieregi ment van die Britse leer.

Op 21 April - haar 16de verjaardag - het sy haar eerste plig in dié nuwe rol uitgevoer toe sy by Windsor-kasteel saam met haar pa die wagte in hul for mele rooi uniforms en kenmerkende beervelhoede geïnspekteer het.

Vroeg in 1945 is besluit dat die prin ses, toe 18, by die Hulpgebiedsdiens (ATS) moes aansluit. Dit was ook as die vrouetak van die Britse leër bekend.

Sy is geregistreer as tweede-luitenant Elizabeth Alexandra Mary Windsor met die diensnommer 230873. Dit was 'n ererang, maar die werk was eg

Elizabeth het 'n kursus van ses weke in voertuigbestuur en -onderhoud ge volg en was net gereed om haar finale eksamen af te lê toe haar ouers besluit die werk is te gevaarlik. Dit sou behels het dat sy 'n vragmotor in die bedrywige

strate van Londen sou moes bestuur. Toe hulle die besluit met haar .

"Al ons kinders wat nog tuis is, dink onophoudelik aan ons vriende en fami lie oorsee - kinders wat duisend.

Een van die take van die koninklike fr milie tydens die oorlog was om die Brit te moedig te hou en al was Elizabeth.

deel, was sy reg om eksamen te gaan skryf en wou sy niks van kop uittrek hoor

Sy't gesê sy wil nes al die ander mense behandel word wat alles vir die oorlog in

die stryd gewerp het. Die toekomstige koningin het die toet

se met vlieënde vaandels geslaag. Daarna het die tienerprinses haar daarop toegespits om met enjins en kleppe te werk en het sy dit sewe uur per dag gedoen voor sy laatmiddag na die Windsor-kasteel teruggekeer het.

In Maart 1945 is sy afgeneem waar sy 'n ambulans se band help omruil. Miljoe ne mense oor die wêreld heen het aan klank by dié foto gevind en dit het haar net nog meer gelief by die Britse publiek

gemaak. Sy is spoedig tot junior bevelvoerder

bevorder.

Kort daarna het haar pa aangekondig die oorlog is verby. Op die middag van 18 Mei 1945-Europese Oorwinningsdag het die koninklike familie agt verskil lende kere op die balkon van Bucking ham-paleis verskyn om te waai vir die jubelende skare wat onder saamgedrom het.

Elizabeth (toe 19) en haar suster, Mar garet (14), het later hul ouers gesmeek om hulle toe te laat om die paleis te ver laat en die oorwinningsvieringe stille tjies saam met die skare te deel,

Die koning en koningin het ingestem en 'n vriend van Elizabeth wat saam is. het vertel die meisies het eers die vol gende oggend sesuur die trein terug pa duidelik

leis toe gehaal. Almal het die feesvierings

gate uit geniet.

#gutemorgen #goodmorning #bonjour #buenasdías #goedenmorgen #dzieńdobry #buongiorno #dobréráno #καλημέρα #доброе_утро #bomdia #ohayo #স #bonummane

0 notes

ebenvt · 6 years

Text

My Oupa Eben was a formidable man. This is seen in his life and how he made his Boerewors. Here are the recipe and his story. I use Kobus’ general production method with Oupa Eben’s recipe. Anneliese, my cousin, found it and sent it to me.

Meat: 20kg meat in proportion: 8, 8, 4 fat (spek). 8 pork en 8 beef. 800mL grape vinegar. Not spiced vinegar. Run the mix through the kidney plate or 13 mm. Meat and vinegar.

Then add spices.

Spice mix: 8 tablespoons salt 6 heaped tablespoons coriander 6 teaspoons pepper 1/2 cup vinegar 2 tablespoons brown sugar 1 teaspoon cloves (2 tablespoons thyme) – optional (2 teaspoons nutmeg) – optional (100g MSG) – optional

Sprinkle evenly over meat pieces. Mince and mix immediately without kneeing meat. Do NOT form into balls. The casings must be soaked in luke warm water overnight. Run water through each casing to ensure it is wet on the inside.

After mixing it all in by hand, run through 4.5 plate and stuff.

Use sheep casings.

For commercial sales, add sodium sulfite, 1g per kg FP.

My Uncle, Oom Jan Kok, sent me the following on his dad, and my grandfather, Oupa Eben:

Ebenhaezer Kok: Seun, Eggenoot, Pa, Oupa, Boer, Kerkmens en gemeenskapsmens.

Eben Kok Pa, Oupa en Oupagrootjie.

Enenhaezer Kok is gebore op 18 Junie 1911 in Heilbron in die Vrystaat.

Agtergrondgeskiedenis en Familieherkoms

Hy was die tweede seun van Johannes Wilem Kok (Gebore 04 April 1880 te Winburg in die Vrystaat) en Maria Margaretha Klingbiel (Gebore op 17 Oktober 1879).Oupa Jan neem as 19 jarige deel aan die Anglo Boereoorlog en word as krygsgevangene na Dyatalawakamp op Ceylon gestuur waar hy op 1 Augustus 1901 in hut 54 intrek. Hier op die eiland, as krygsgevangene, kry hy die roeping om hom as Sendeling te laat oplei en na die vredesluiting in 1902 skryf hy in as student aan die Sendinginstituut te Wellington. Hy voltooi sy studies en begin sy bediening in Heilbron se Sendinggemeente op 7 April 1906. Hy werk aanvanklik vir ‘n jaar op proefbasis en word daarna permanent in die gemeente bevestig. Dit was ‘n groot, uitgestrekte gemeente wat die dorpe Petrus Steyn, Edenville, Koppies, Oranjeville, Viljoensdrif en Heilbron ingesluit het.

Oupa Jan is op 08 Julie 1907 getroud met met Maria Margaretha Klingbiel (gebore op 17 Oktober 1879 en oorlede op 27 Augustus 1942. Hy trou weer op 4 Julie 1944 met ouma Hannie wat eintlik maar die enigste Ouma was wat ek geken het. Dit was haar derde huwelik.

Aanvanklik het hy sy werk in hierdie uitgestrekte gebied met ‘n trapfiets gedoen. Na die trapfiets kon hy darem ‘n perd aanskaf en het later ‘n perdekar gehad en kon uiteindelik in 1933 sy eerste motor koop.

Na dertig jaar in die bedienig (1936), word ‘n gesamentlike diens van die blanke gemeente en die Sendinggemeente gehou om die geleentheid feestelik gevier. As blyk van waardering word aan hom ‘n toga geskenk. Hierdie diens is gehou op 29 Maaart 1936. Op 26 April 1936 word ‘n soortgelyke Feesdiens in die Sendinggemeente gehou en by die geleentheid het Oupa Jan se broer, Hendrik, wat ook ‘n sendeling was op Marquard woon die geleentheid by. Eerwaarde Hendrik Kok preek op hierdie besondere dag uit Josua 4: 5, 6 – “ . . .en Josua het vir hulle gesê: Trek uit voor die ark van die Here julle God tot binne in die Jordaan , en tel vir julle klippe op, elke man een op sy skouer volgens die getal van die stamme van die kinders van Israel sodat dit ‘n teken onder julle kan wees. As julle kinders later vra en sê: Wat beteken hierdie klippe vir julle? Die tema van sy preek handel oor die gedenkklippe op ons lewenspaaie wat ons herinner aan die groot dinge wat die Here in ons lewens laat gebeur.

(Die inligting in hierdie berig kom uit Die Kerkbode van 27 Mei 1936) Oupa Jan tree af op 27 April 1947 en is oorlede op Heilbron op 26 Junie 1950. Eben was die tweede oudste van 5 Kinders. Hulle was:

1. Johannes Willem Kok (Johan, gebore 02 Mei 1908). Hy trou met Doreen Uckerman en hulle het vier kinders: Gill, (Gebore 18 Oktober 1934), Myra (Gebore op 07 Julie 1937), Leon (Gebore op ) en Helen (Gebore op 10 Desember 1950)

2. Frederick Gustaff Klingbiel Kok (Gustaf, gebore 12 Mei 1910. Gustaff is jonk dood. Ek kry egter nie die datum en die ouderdom waarop hy dood is nie.

3. Ebenhaezer (Eben, ook latter Kokkie of Kok genoem) Kok, is gebore op 18 Junie 1911en oorlede op 21 Februarie 1981 op Vredefort. Hy trou op 07 Augustus 1939 met Susanna Maria Uys (Gebore 23 April 1911 op Vredefort en oorlede op 04 Januarie 1993 te Warmbad).

Hulle het drie kinders: Susanna Maria (Sannie, ook bekend as Santjie. Gebore op 26 Julie 1940), Johannes Willem (Jan en later Kokkie genoem. Gebore op 03 Mei 1942) en Michiel Eksteen Uys Kok (Uysie, gebore op 28 Februarie 1945)

4. Maria Margaretha KOK (Miempie), gebore op 23 November 1913 en oorlede op 02 April 1956. Sy trou met Adolf Samuel Bosman (Dolf). Hulle het drie dogters: Mariet (Gebore 27 Mei 1935), Ronnie (Gebore 26 November 1936) en Jantjie (Gebore 28 Februarie 1941)

5. Timotius Kok (Timo) KOK, gebore op 05 Augustus 1917. Hy is getroud met Thelma Berriman en hulle het geen kinders gehad nie. Toe die tweede wêreldoorlog uitgebreek het, het Timo by die lugmag aangesluit en is hy , soos hulle daardie jare gesê het, na die Noorde gestuur. Daar was hy betrokke in die oorlog in Egipte en is later na Italië om die stryd daar voort te sit.

Oupa Eben as Boer

Oupa Eben matrikuleer aan die plaaslike skool op Heilbron in 1929 en na skool gaan werk hy by Standardbank. Hy voltooi enkele bankeksamens en werk onder andere op Vrede, Vredefort en Koppies. Om hom te help met sy studies koop hy in 1934 vir hom ‘n Kings English Dictionary wat vandag nog in my besit is. Terwyl hy op Vredefort gewerk het, het hy ouma Susan ontmoet en hulle is op 07 Augustus 1939 getroud. Pa het net ‘n fiets gehad om mee te ry en as hy gaan opsit het, het hy met die fiets Leeuspruit toe gery. Dit was 7 myl van die dorp af. Daar word vertel dat hy een aand baie laat – dit was donkermaan – terug is dorp toe. Hy het nie ‘n bees gesien wat in pad gelê het nie en hy is fiets en al bo-oor die slapende bees. Die storie wil ook dat ouma Susan haar oupa, Piet Rademan, moes help versorg. Hy het op daardie stadium by Oupa Giel en Ouma Santjie gebly en Ma was verantwoordelik vir sy versorging en daarom kon hulle eers trou na sy dood op 99 jarige ouderdom in 1937. Hulle was alby 28 toe hulle getroud is.

Ma se suster, Meraai, was 11 jaar jonger as sy en Eben en Susan wou op ‘n keer vir sy ouers op Heilbron gaan kuier. Op pad na Heilbron, naby Greenlands, het dit vreeslik gereën en hulle kon nie verder op die turfpad ry nie. Meraai was saam in die motor en toe ‘n vriendelike boer hulle nooi om vir die nag by hulle oor te bly het hy gesê: “Ek hoop nie julle gee om dat julle dogter vanaand by julle in die kamer slaap nie, want ons net een kamer beskikbaar”. In daardie jare was so iets ondenkbaar en Pa moes toe maar ewe gedweë die nag op die bank in die sitkamer slaap.

Van Vredefort af is Eben verplaas Koppies toe. Omdat hy in sy hart ‘n boer was het hulle op ‘n plot in die omgewing van Weltevrede net buite die dorp gaan woon. Ons drie kinders is al drie gebore terwyl hulle op die plot gewoon het. Daar was koeie, donkies skape, hoenders en kalkoene op die plot en hoewel ek maar net drie jaar oud was toe ons van daar af plaas toe getrek het,, kan ek vandag nog die reuk van die voerkamer onthou waar al die beeste en ander diere se kos gebêre is.

Terwyl hy op Koppies gewerk het, word hy verplaas na Natal. Ek kan ongelukkig nie die naam van die dorp onthou waarheen hy verplaas is nie. Oupa Giel en ouma Santjie was baie ontsteld omdat hulle kind so ver van hulle af moes weggaan en oupa Giel maak aan pa die aanbod om plaas toe te kom om saam met hom te boer. Hierdie groot skuif Leeuspruit toe vind in 1945 plaas net na Uysie se geboorte.

Pa was vasbeslote om van die boerdery ‘n sukses te maak. Die plaas was selfversorgend. Een keer per jaar in die winter is ‘n bees en ‘n vark geslag en wors en biltong en pekelvleis is gemaak. Daar was nognie yskaste of vrieskaste nie en die nodige verkoeling is gedoen met koelers wat deur middel van water wat verdamp het verkoel is. Verder was daar ‘n sifkas waarin vleis gehang is. Die sifkas (‘n “safe” genoem) is van gaas gemaak om vlieë en brommers uit te hou. ‘n Skaap is elke tweede of derde week geslag, daar was hoenders, eende en makoue wat eiers voorsien het en botter is gemaak van die room van die paar melkkoeie wat gemelk is. Rieme is van die beesvelle gebrei wat gebruik is om die osse in te span. Die hoenders, die eiers, die room en die botter was inkomste om die kruideniersware te koop as daar dorp toe gegaan is.

Daar is net met osse geploeg en geplant en geskoffel. Kunsmis was ‘n luukse en ‘n onnodige uitgawe want voor planttyd is die mis uit die bees- en skaapkrale op die lande gegooi as bemesting

Pa was nie bang vir harde werk nie. Oupa het drie plase gehad: Leeuspruit, Stillehoogte en Christina. Laasgenoemde 2 plase was ongeveer 25 Km van Leeuspruit af waar ons gewoon het. As daar op dié twee plase geploeg en geplant is, het hy daar oorgebly van Sondagaand af tot Saterdagmiddag. Daar was geen gebou hier nie en hy het van plastiek kunsmissakke wat hy aanmekaar gewerk het, afskortings gemaak wat om die sleepwa vasgemaak is en daar het hy op ‘n kampbedjie geslaap en sy kos op ‘n oop vuur gemaak. Later is die stoor op Stillehoogte gebou en was dit sy blyplek as die lande daar bewerk is. Uiteindelik het Pa vir Oupa oortuig dat hulle ‘n trekker moet koop. Oupa was nie baie inskiklik nie, maar uiteindelik is daar ‘n Fordsontrekker gekoop. So ‘n mooi bloue.

Soos dit moes gebeur was daar die eerste jaar wat die trekker gebruik is, ‘n totale misoes en Pa en die trekker het die skuld gekry vir die misoes.

Op die plaas was alles nie maanskyn en rose nie. Oupa was ‘n moeilike mens en vir alles wat verkeerd gegaan het het Pa die skuld gekry. Die woordewisselings wat hierop gevolg het was heftig en die enigste ontvlugting was om die vlakte in te loop en daar te gaaan huil.

Ek was nooit bewus van wat die ooreenkoms tussen Pa en Oupa was oor vergoeding nie. Daar is nooit met kinders oor sulke goed gepraat nie. Pa het sy eie beeste en skape gehad en Ma het, so ver as wat ek kan terug onthou met hoenders en kalkoene geboer. Hoedereiers is Vrydae, wat dorpdag was, verkoop en die geld gebruik vir kruideniersware en om ons drie Kokkies se basse toe te hou. Omdat dit twee huishoudings was, is die kruideniersware se uitgawe tot op die laaste pennie tussen Ma en Ouma gedeel.

Pa was ‘n perdeman en het altyd perde gehad. Op Leeuspruit was dit twee blou skimmelperde met die name Moskou en Breker. Oupa het ook ‘n perekar gehad en die twee skimmels is dikwels voor die kar gespan en dan het ons daarmee by die bure gaan kuier.

Geld vir luukses was daar nooit. Selfs ons kerk en skoolbroekies wat ek en Uysie gedra het, en Sannie se rokkies is deur een of ander “Naaldwerkster” gemaak. Gekoopte klere was ‘n luukse. Een maal per jaar, kort voor Kersfees is ons Potchefstroom toe vir Kersinkopies en dan is daar net by Die Indiërs gekoop, want hulle was die goedkoopste. In daardie jare was dit ‘n vernedering en ‘n skande vir ‘n “Afrikaner” om met ‘n “Koelie” besigheid te doen. My eerste pak klere het ek in 1959 gekry toe ek belydenis van geloof moes aflê. Die pak, ‘n dubbelborspak, is deur ‘n kleremaker op Parys gemaak.

Na ouma Santjie se dood het oom Sypie besluit om af te tree as skoolhoof en het hulle van Welkom af verhuis plaas toe omdat tannie Meraai eendag Leeuspruit sou erf (Leeuspruit was Uysgrond en omdat sy haar ouma Uys se naam gehad het, moes sy Leeuspruit erf). Pa en Ma moes Stillehoogte toe trek. Stillehoogte was Rademangrond en Ma het haar ouma Rademan se naam gehad.

Op Stillehoogte was daar net ‘n stoor en voor hulle kon trek moes daar eers ‘n huis gebou word. Ek onthou nie die jaartal nie, maar dit moes in die omgewing van 1960 gewees het.

Van toe af het dit met die Kokke finasiëel begin beter gaan, want Oupa kon op sy eie manier boer sonder Oupa Giel se inmenging. Uysie skryf in 1963 matriek en vir hom was daar net een ding en dit was “Boer”. Hy doen sy diploma aan die landboukollege op Potchefstroom en na hy daar klaar was, het hy plaas toe gekom en saam met Oupa geboer tot en met Oupa se dood op 21 Februarie 1981. Uysie het natuurlik die plaas Christina ge-erf na oupa Giel se dood omdat hy die eerste naamgenoot van oupa Giel was.

Oupa Eben as gesinsman

Alhoewel geld skaars was, het ons nooit honger gaan slaap nie, maar daar was nooit geld vir luukses nie. Ek wou bitter graag op skool klavierlesse geneem het, maar daar was net nie geld nie.

Op ‘n dag het ek op ‘n brief afgekom wat die bank vir Pa geskryf het om hom te waarsku dat hy baie diep in die skuld is by die bank en hy word gewaarsku om die Bankbestuurder te kom sien in die verband met sy skuld.

As kinders het ons net liefde geken en ek dink nie ek het een dag gehoor dat daar harde woorde tussen my pa en my ma gesê is nie. Saans net voor sononder het ons gaan stap en dan gewedywer om te kyk wie die eerste ‘n aandblom kon sien. Dit was ‘n klein struikie wat net in die nag geblom het en die volgende oggend as die son opgekom het is die blommetjie weer dood.

Saans het ons radio geluister en speletjies gespeel. Pa het ons gereeld laat somme doen en ek en Sannie moes altyd met mekaar meeding om te sien wie die meeste somme reg het. Ons moes ook skrif oefen. Pa het die mooiste handskrif gehad en was baie teleurgesteld dat nie een van ons drie kinders sy mooi handskrif ge-erf het nie. Hy het geglo jy skryf met ‘n vulpen en die balpuntpenne wat toe net in die mode gekom het, was volgens hom die einde van mooi en netjies skryf.

Pa het ook geglo dat ‘n man nie kan trou voor hy nie ‘n skaapboud oordentlik kon sny nie of ‘n hoender kon opsny sonder dat die verskillende dele van hoender stukkend of onherkaanbaar was.

Hy het ook daarvan gehou om party aande kos te maak – dit was wel baie selde. Tamatiebredie was sy forte. Sondae was dit sy werk om die groente uit sy tuin te skil en skoon te maak vir die Sondagmaal.

Sondagaande moes ons na die kerkdiens oor die radio luister en dan het Pa en Ma langs mekaar gesit en hande vasgehou.

Pa was ook ‘n harde man wat nie twee keer gepraat het nie. Ek kan nie een pak slae onthou wat hy een van sy kinders gegee het nie, maar as hy gepraat het, het jy geluister. Ouma was die een wat altyd met die slipper of die hareborsel die slaanwerk moes doen.

Pa was ook, soos dit daardie dae maar die gebruik was, baie hard en kwaai met die swart werkers wat op die plaas gewerk het en hy het baie graag sy vuiste gebruik om gesag af te dwing. Hy was self ‘n harde werker, maar het ook van diegene wat vir hom gewerk het dieselfde verwag.

Oupa Eben as familieman

Omdat Pa, nadat hy plaas toe gekom het, baie min kontak met sy eie familie gehad het wat almal baie ver was, het hy vervreemd geraak van baie van hulle. Al kuiers by familie wat ek onthou was by Ouma en Oupa op Heilbron en dan het ons en die Bosmans gereeld oor en weer gekuier. Vakansies het die drie niggies plaas toe gekom en dit was een groot fees en daar moes in elke vakansie wat hulle daar was, ten minste een “middernagfees” gehou word. Lekkers vir die middernagfees is gekoop met geld wat ons weke voor die tyd begin bymekaar maak het. Die kuiers by sy broer Johan in Pretoria kan ek seker op die vingers van my een hand tele en kuiers van hulle op die plaas onthou ek glad nie. Ook ons en Oom Timo en tannie Thelma het selde oor en weer gekuier. Pa, oom Johan en oom Timo het mekaar net oor en weer gebel as hulle verjaar het.

Op Vredefort het ons tussen Ma se baie ooms en tantes en neefs en niggies gewoon, en hulle het uiteindelik Pa se familie geword. In daardie dae het neefs en niggies mekaar nog as neef en niggie aangespreek en Pa en Ma was Neef Kok en nig Susan.

Onder die neefs en niggis met wie daar ‘n besondere band was, tel Rademan en Kitty Marx. Piet en Paula du Plooy, Piet en Baby Dannhauser, Hannes en Janie Goosen, Piet en Chrissie Rademan en Paul en Sannie Zietsman. Ek weet dat toe die berig deurgekom het van die motorongeluk waarin Paul en Sannie en hulle kinders betrokke was, Pa in die nag in sy kar geklim het en deurgery het Kroonstad toe om te gaan hulp verleen.

Oupa Eben en die Politiek

Pa was van huis uit ‘n Sap – Lid van die Verenigde Party – Oupa Jan was ‘n Smuts aanganger as gevolg van sy deelname aan diie Boereoorlog en Oupa Giel en Ouma Santjie was ook Sappe. Toe ek skool toe is in 1949 was dit net ‘n jaar Nadat die Nasinale Party aan bewind gekom het en as ‘n Sap was jy nêrens welkom nie en nêrens gereken nie. Maatjies wie se ouers Nasionaliste was, het nie graag met jou gespeel nie, want jy is beskou as ‘n Volksverraier.

Oupa het ‘n Sap gebly tot die dag van sy dood en was oortuig daarvan dat die Nasionale party met sy Apartheidsbeleid, die ondergang van Suid Afrika sou beteken. Die dag met Gen. Smuts se begrafnis in Pretoria, is Pa en oupa Giel dou voor dag op die plaas weg om in Pretoria te gaan eer betoon aan die Generaal as sy lykstoet verby gekom het waar hulle langs die straat gestaan het.

Oupa Eben as Kerkmens

Gegewe die huis waarin hy groot geword het, was Pa ‘n baie getroue Kerkmens. Vandat ek my verstand gekry het, het ek geweet Sondag gaan jy kerk toe en na kerk gaan jy Sondagskool toe. Dit het die gronslag vir my eie geloof gelê en van kleins af het ek geweet ek wil soos Oupa Jan ook eendag ‘n predikant word.

Die predikante van Vredefort was huisvriende en veral hy en Dr AMH Koornof was baie goeie vriende en ons het baie oor en weer gekuier.

Pa het baie termyne as diaken in die gemeente op Vredefort gedien en later ook as ouderling. Dit was ‘n voorreg om hom, toe hy ouderling was, ‘n wyksbiduur te hoor lei waar die preek wat in Die Kerkbode gepubliseer is, voorgelees is. Veral was dit mooi om te luister hoe hy die liedere wat gesing is, ingesit het, Hy het ‘n pragtige tenoorstem gehad en het graag gesing terwyl hy gewerk het. As kerkraadslid was Pa baie betrokke by die Sendingkommissie van die kerkraad en die blanke Sendelinge wat in Vredefort gewerk het was ook huisvriende en het gereeld buitedienste op die plaas kom hou. Hier dink ek aan mense soos Eerwaarde Breedt, Eerwaarde Smit en Eerwaarde Haasbroek.

Oupa Eben as Gemeenskapsmens

Eben Kok het die gemeenskap van Vredefort op baie maniere gedien. Daar is jaarliks ‘n landbouskou op Vredefort gehou. Hier rondom die jare 1958 – 1960 was Oupa die president van die Skoukomitee en het ook hierdie rol met onderskeiding vervul.

Oupa Eben, die einde van ‘n era

Pa sterf op 21 Februarie 1981 aan ‘n hartaanval – ‘n hartblok, soos dit op sy doodsertifikaat geskryf is – in die spreekkamer van hulle huisdokter, Wilby Turten op Vredefort.

Hy was relatief ‘n gesonde mens maar enkele jare voor sy dood het hy geweldig las gehad van nierstene. So beland hy omtrent ‘n jaar voor sy dood in Die Zuid Afrikaanse Hospitaal in Pretoria met ‘n niersteen wat hulle nie kon uitkry nie. In daardie dae was daar nognie die moderne tegnieke van vandag nie en hulle besluit uiteindelik om die niersteen deur middel van ‘n operasie te verwyder. Toe hy in die teater op die operasietafel lê, kry hy sy eerste hartaanval.

Ek het deurgery van Warmbad af om hom te gaan besoek. Hy het altyd, as hy oor die politeik gepraat het gesê dat hy hoop as die anderskleuriges die beheer in die land oorneem moet hy al liewer by die groot klomp in die hemel wees. Toe ek hom daarna vra in die hospitaal was sy eerlike antwoord: “As ‘n mens daar kom, dink jy anders daaroor”.

Ek was bevoorreg om sy begrafnisdiens te hou met Openbaring 14: 13 teks – “Geseënd is die wat van nou af in die Here sterwe. Ja sê die Gees: Hulle sal rus van hulle arbeid, want alles wat hulle gedoen het, volg hulle”.

In honour of him, I will continue to make it with his recipe.

Oupa Eben’s Boerewors My Oupa Eben was a formidable man. This is seen in his life and how he made his Boerewors.

3 notes · View notes

juan-potgieter · 2 years

Text

Swede

Jou warm asem wat die koue venster opwasem,

Die dennehome in sneu gedek,

Die aarde spier wit gevlek.

N mooi warm kajuit op die berg,

Met n Sweedse paartjie wat mekaar uit liefde terg.

Gasvry en warm, nooi hulle my in.

In genooi, en soet gestrooi,

Wortel koek wat die hemelse wereld oop maak,

Kaneel, roomkaas en liefde teenwoordig in die lig.

Vat my tog vir n oomblik net terug.

Sjokelade koek gebak met n sittus skaduwe,

Kondensmelk ondertoone met geroosterde koffie bone,

Ek soek net n snytjie, selfs n krummel net weer.

Julle is my droom maats,

My wegbreek plek,

Nooi my weer uit, sodat ek vir julle n geskenk van my wereld kan bring.

Julle sal altyd aandeele in my hart besit,

Stuur die posduif van vrede,

Met liefde n uitnoodiging ook.

Ek kom kuier weer beslis!

- J

0 notes

angelslabbert · 3 years

Photo

Goeie nag almal. Lekker slaap. Onthou asb om te bid vir vrede reg oor die wêreld. Onthou om te bid dat die Covid virus heeltemal sal dood gaan. Soos om te verdwyn. Sterkte vir julle almal. 🎀🎀🎀 (at South Africa) https://www.instagram.com/p/CSHrymAIVsS/?utm_medium=tumblr

0 notes

footstepfollower · 4 years

Link

JOHANNES 14:27

0 notes

poppie333 · 5 years

Text

☘️🌹🍀 Mooie daggie, dierbare Mensies, vir elkeen van julle - is my bede vir julle vandag vol gelaai met JESUS liefde en vrede. Kom ons lees gou die volgende boodskappie van Oom Solly Ozrovech:

💕 DIE WONDER VAN DIE LIEFDE 💕

Die liefde is geduldig, die liefde is vriendelik; dit is nie afgunstig nie, is nie grootpraterig nie, is nie verwaand nie. - 1 Kor. 13:4-5

Hierin is die liefde van GOD onsterflik: dat ons saam in die huwelik na Sy wil kan soek; dat, as ons probleme hiermee ondervind, ons mekaar kan help. 🍀🌹☘️

❣️ Dierbare ABBA VADER, baie dankie dat U deur U kosbare Heilige Gees altyd gereed is om ons te lei en te voorsien van die nodige wysheid om te doen wat U wil hê ons moet doen en nie wat ons uit eie wil wil doen nie. En as ons 'n eiewillige lewensmaatjie het, kan ons nog altyd vir hom/haar die grootste geskenk van alle tye gee deur te bid en nogmaals te bid vir hulle. GOD sal dan *sélf* die werk doen wat gedoen moet word in ons verhouding.❣️

0 notes

absent-minded-daydreamer · 1 year

Text

Hierdie onderrig klankgreep het my aan jou laat dink. Kyk Jesaja 55:6-7 deur NHK Witfontein:

Gebed:

Vader, U het Uself deur Jesus bekendgemaak. Dankie dat U vir my 'n manier gee om U ten diepste te ken. Wanneer ek sukkel om U te hoor, bemoedig en lei my dan asseblief deur u Woord. Help my om nader aan U te kom en al verder weg van my ou lewe. In die Naam van Jesus. Amen.

#christenskap #afrikaans #vers van die dag #bybel app #Jesaja 55 : 6 - 7 #Geseënde dag vir julle almal!#Vrede vir julle #Jou Hemelse Vader is met jou

0 notes

absent-minded-daydreamer · 1 year

Text

Hierdie onderrig klankgreep het my aan jou laat dink. Kyk Deuteronomium 6:5 deur Shofar:

Gebed:

Vader, gehoorsaamheid is een manier waarop ek my geloof in U kan wys. Leer my hoe om nog meer gehoorsaam te wees. Vul my hart met die volmaakte liefde wat U vir my bewys het. Leer my hoe om elke deel van myself — hart, siel en krag — aan U te oor te gee. In die Naam van Jesus. Amen.

#christenskap #afrikaans #vers van die dag #bybel app #Deuteronomium #Deuteronomium 6 : 5 #Wees lief vir jou hemelse Vader met alles wat jy is #Vrede vir julle #Ek is lief vir julle almal #Hê 'n mooi dag!

0 notes

ra-tolkein · 2 years

Text

Goddelike geregtigheid pynig ons!

Brant R. De Beer Gaan voort: Fa ra one

Bewus daarvan dat die skielike ontsnapping 2dispergesse kleur vir die platteland, 3 na die berg waar hy dit soek, 4i 'Ek het my beperk tot my getroue metgesel: 5en hoe sal ek wees sonder dat hy hardloop? 6wie het my die berg opgeneem? 7 Hy het vir my berou gelyk van homself: 8o waardige en duidelike bewustheid, 9 hoe min bitter vuil byt is vir jou! 10Toe sy voete van haas los, 11 dat eerlikheid elke daad ontwrig, 12 my verstand, wat voorheen beperk was, 13 Poging het vertraag, terwyl dit dwaal, 14 en ek het my aangesig gegee om by die berg te ontmoet 15dat die hoër hemel benadeel. 16 Die son wat daaragter geskyn het, 17 gebreek was voor die figuur, 18 dat dit ondersteuning in my van sy strale gehad het. 19Ek het met vrees weggedraai 20 laat vaar word, toe ek sien 21die donker aarde alleen voor my; 22 is my troos: "Hoekom is jy agterdogtig?", 23om te sê Hy het na my begin toe almal omgedraai; 24 “Dink jy nie dat Ek by jou is en dat Ek jou lei nie? 25Vespero is reeds daar waar hy begrawe is 26die liggaam waarin ek 'n skaduwee werp; 27Napels het dit, en van Brandizio word dit weggeneem. 28 Nou, as daar niks voor my is nie, 29 Jy sal jou nie meer verwonder as die hemel nie 30 dat die een na die ander straal nie belemmer nie. 31 Om pyniging, hitte en koue te ly Deug beskik oor sulke liggame 33 wat, soos Hy doen, nie wil hê dat Hy Homself aan ons openbaar nie. 34 Dwaas is wat hoop dat ons rede 35 mag die oneindige pad verbygaan 36 wat 'n middel in drie persone hou. 37 Wees gelukkig, mense mense, na die quia; 38 want as jy alles kon gesien het, 39mestier sou nie aan Maria geboorte skenk nie; 40en jy wou sien sonder vrugte 41jy dink dit sal stil wees vir hulle, 42wat aan hulle gegee word vir ewig tot rou: 43Ek sê van Aristoteles en Plato 44 en baie ander "; en hier het hy sy voorhoof gebuig, 45en hy het nie meer gesê nie en was ontsteld. 46Ons het aan die voet van die berg geword; 47Daar het ons die rots so steil gevind, 48 dat jou bene vir jou gereed sal wees. 49Tussen Lerice en Turbia die mees verlate, 50die mees gebroke puinhoop is 'n leer, 51 daarvoor, maklik en oop. 52 "Nou wie weet van watter man die kus val", 53 het gesê 'my onderwyser stop' die stap, 54 "sodat die wat sonder vlerke gaan kan klim?". 55 En terwyl hy sy gesig na onder hou 56 hy het sy verstand ondersoek deur te loop, 57 en ek het na die rots gemik, 58 'n volk het uit die linkerhand aan my verskyn 59 van siele wat hul voete na ons toe beweeg, 60en dit het nie gelyk nie, ja, hulle kom stadig. 61 "Hefboom," het ek gesê, "meester, jou oë: 62daar is wie raad sal gee, 63as jy jouself uit jouself het, kan jy nie ». Hy kyk toe, en met vrye lug 65 antwoord: “Kom ons gaan soontoe, want hy sal stadig gaan; 66en jy stop die spene, liewe seun ». 67 Steeds was daardie mense ver, 68 Ek sê na ons duisend treë: 69 hoeveel 'n goeie gittator trarria met sy hand, 70toe hy almal na die harde klippe druk 71 van die hoë bank, en sal stewig en smal bly

72com ’om te kyk, wie twyfel, bly.

73 "Of goed afgewerk, of reeds uitverkore geeste",

Virgilio het begin, «vir daardie vrede

75 dat ek glo dat dit van julle almal verwag word,

76bepaal waar die berg lê,

77 sodat dit moontlik is om in suso in te gaan;

78 dat tydverlies meer jammer is vir diegene wat die meeste weet ».

79Soos skape wat uit die pad kom

80 tot een, tot twee, tot drie, en die ander is

81 die oog en die snuit bedees te lande;

82en wat eersgenoemde doen, en die ander doen,

83 terwyl sy teen haar leun, stop sy,

Eenvoudig en stil, en dit is omdat hulle nie weet nie;

Ja, hy het my kop sien beweeg om te kom

86 van daardie gelukkige kudde-toekennings,

87 beskeie in die gesig en gaan eerlik.

88As kleur voor by roete

89 die lig op die aarde uit my regterhand,

90 ja dat die skaduwee van my tot by die grot was,

Ek sal rus en 'n bietjie agter hom trek,

92en al die ander wat saamkom,

As ek nie weet hoekom nie, doen ek dieselfde.

94 «Sonder jou vraag bely ek aan jou

95dat dit die menslike liggaam is wat jy sien;

96 want die lig van die son op aarde is gebreek.

97Moenie verbaas wees nie, maar glo

98dat nie sonder deug wat uit die hemel kom nie

"Probeer om hierdie muur te oorweldig."

100 So die meester; en daardie waardige mense

101 "Kom terug," het hy gesê, "gaan dan voort,"

102coi stampe de le mens maak teken.

103 En een van hulle het begin: “Enigeen

104, as jy gaan soos jy gaan, draai jy jou gesig:

Jy gee nie om as jy my unque aan die ander kant sien nie.'

106 Ek het na hom gedraai en hom ferm aangekyk:

Hy was blond en mooi en vriendelik,

108 maar een van die wimpers het 'n hou verdeel.

109Toe ek myself nederig verlaat het

110om hom nog nooit gesien het nie, en hy het gesê: "Nou sien jy";

111en wys my 'n seer aan die bokant van my bors.

112Toe sê hy glimlaggend: "Ek is Manfredi,

113nepote van Constance impadrice;

114 daarom smeek ek jou dat, wanneer jy terugkeer,

115Gaan na my pragtige dogter, ouer

116 van die eer van Cicilia en Aragon,

117 en verklaar die waarheid aan haar, as iets anders gesê word.

Asseblief dat ek die persoon gebreek het

119 van twee dodelike punte het ek myself gemaak,

120 huil, vir die wat sal vergewe.

121 Verskriklik was my sondes;

122maar oneindige goedheid het sulke groot arms,

123 wat neem wat aan haar gerig is.

124 As die herder van Cosenza, wat jag

125 van my is toe vir Clement geplaas,

As hierdie gesig goed gelees is in God,

127bene van my liggaam sarieno asteeds

128in mede van die brug naby Benevento,

129 onder die bewaking van die graf mora.

Nou maak die reën hulle nat en beweeg die wind

131 uit die koninkryk, amper langs die Groen,

132 waar en 'hy het hulle getransmuteer met die lig uit.

133Deur hulle ongeluk is hy nie verlore nie,

134 dat die ewige liefde nie kan terugkeer nie,

135 terwyl hoop groen is.

136 Dit is waar dat wie in absentia meer is

137 van die Heilige Kerk, al bekeer hy hom op die ou end,

138sterre van hierdie bank na die voorgrond,

139 vir elke keer dat hy dertig was,

140in sy vermoede, indien so 'n dekreet

Korter vir goeie gebede word nie.

142 Kyk vandag of jy my gelukkig kan maak,

143 openbaar aan my goeie standvastigheid

144 soos jy my gesien het, en ook hierdie verbod;

145 want hier vir diegene daarbuite is daar baie vordering .

#afrikaans #dutch #botswana #usa today #lucifer day to day #nosferatu

0 notes

rebrandtdebibls · 2 years

Text

RaBrand die ANALFABET

Gebore het alles gesien wat in 'n huis gebore word, in vyftig jaar. Pasgetroudes, kinders ... Die kinders het vandag al deur die jare verroes, sien hy in die doeke.

5. Pas het alles gesien wat in 'n huis verbygaan, in vyftig jaar. Die dooies almal, hy alleen, met sterk arms het hy saamgestel, huilend in die bors.

Die dag gaan onder die helder sterre, 10. rustig soos die angs van die regverdiges. Die wit en robuuste agtjarige kom na die drumpel met sy kos.

Hy glimlag 'n bietjie, gaan sit op die stukkende eikehoutbank; kweekhuis vir ondersteuning 15. tussen die knieë die houtbak:

eet so in vrede terwyl dit donker is.

Met 'n langdradige baard soos 'n verdorde, kaal heilige, met ore op sy voorkop gekroon met cernecchi 20. die goeie dienskneg lyk soos Tyd ... Soveel,

so soortgelyk aan die Pelgrim Nume, dat ek sien hoe hy in sy regterhand nie die bak vol sop dra nie, maar die bytende sekel en die poeier.

'n suiwer wyn in my glas.

65. En die vreugde van my verdwaalde lied sou skitter as die goeie glimlag immuun teen besmetting skitter in die dieptes van jou pupil.

Ek lees vir hom die nuus van die koerant: 70. die gevalle van oorlog word nooit bevredig nie en die afgryse van die volke wat pynig aan die groot behoefte om seer te kry.

Hy herinner aan die dae van die Sardiniese leër, die Krim-oorlog, hy wat die hartseer op die grense van die steppe geken het en die vyandelike beleg wat voortduur.

Dan val die dag met stilte. Dan breek die stil stilte van die hele weemoedige gedreun van 'n vrug

80. wat na ons toe kom aanrol.

En ek buig en tel op en byt in die appel ... Rustigheid! ... Die gruwel van oorlog daal in my neer: burger van die aarde, in my: medeburger van elke mens.

85. Nou praat die ou man met my van ander oewers van ander tye, van drome ... En bowenal verlei die onbeperkte woord van hulle wat nie kan lees en skryf nie.

Hy is kalm wanneer hy praat en minag nie 90. die hede vir die beste van ander tye nie: O seun, die beste van ander tye was net ons jeug!"

Hy sê ook soms, as ek myself stilswyend toon: «Jy het 'n deurmekaar siel. 95. Alles is fiktief in ons: en Lig en Skadu: dit help baie om onsself op ons eie manier te vorm!

En as die skaduwee talm en jy verwyder die hartseer. Pyn bestaan nie

Die nederige huis wit tussen die grasieuse wisteria waar ek alleen terugkeer. Die goeie bewaarder praat: «O seun, hoe lyk jy soos jou vader se vader!

vir diegene wat opstaan na die hartseer uur 100, met die krag van 'n hart wat altyd jonk is.

Maak die pyn reg en bewapen jou op 'n afstand, want weemoed, die groot vyand, buig hulpeloos, so ook die brandnetel wat dit harder gryp en jou steek”.

105. En hy kom na die lessenaar, as ek uitstel: << Ag! Jou hare word al dunner, jy is bleek ... Dit is lanklaas dat jy aandag gegee het aan die roeispaan en die harquebus vir hierdie kaarte.

Wie te veel studeer en dan mal word! 110. Is kennis nuttig vir die liggaam wat jou kwyn? 'n Ons goeie bloed is baie beter werd as alle slaperige wysheid.'

So dink diegene wat nie die te menslike fabel van 'n God glo nie, 115. wat die kerk van die vergetelheid ontken het vir die noodsaaklikheid van 'n ander geloof.

Hy sê: «Die blom en die oumagrootjie is terug.

Alles keer terug tot lewe en lewe in stof: ons sal terugkeer, aangesien alles ontwikkel 120. in die verhaal van 'n ewige fabel ».

Maar hoe, ou man, is die droom van jou maagd eendag vernietig?

En wat die woord niks geleer het nie,

en wie het die woord vir julle almal geleer?

125. Sekerlik, staarend na 'n suiwer lug, 'n oeroue rivier, mediteer in die spieël van die waters en dwalende wolke, het die Ou Man die geheimenisse gelees, soos in 'n bundel.

Hoe alles in die sel vernuwe word

130. almal; en die dooie lewe van die lyke het die bosse en die papawers en die vernuf van die mens en die naaldekoker laat herleef.

Soos 'n eindelose wet oorheers jy

dinge wat vir hulleself gebore is, ewig ... 135. Hy onderskei dit soveel dat hy nie die tekens waaroor mense ooreengekom het, onderskei nie.

Maar hoe het jou ongeskonde geloof geval: herstellende geloof van elke wond vir die kind se siel wat bevredig word 140. in die simulacra van die Heilige Kerk?

Hoe sien jy dinge? Sonder geloof, moeg, op die rand van die dood, weet jy hoe om rustig te lewe, of sterk ou man, kalm glimlag ... Hoe sien jy?

145. Kyk hoe die sterre die gewels van die dennebos trek, teen die hemel, en die beer sal die sewe edelstene in sy loop laat draai; voel die makabere ritme van die stres

en die gefladder van die noctola en die gefladder van die mot ... Pel sereno ilune vreedsame ruimtes, ou immuun salie. Jou leerling is dié van 'n kind.

Iets wat jy sien wat ek nie in daardie grootheid sien nie, met suiwer oë; 155. "Dood is goed" sê jy en jy waag rustig die volgende afskeid aan.

Ek voel steeds in u teenwoordigheid die simbool van 'n mistieke en plegtige wysheid; wat my nog vashou wat my 160. vreemde raaisel gehou het, van toe ek 'n kind was.

Sodat jy op hierdie einste drumpel my vertel het van oorloë en ander volke, het jy gesê van die Swart See en Sevastopol, van die Turke, van Lamarmora, van Odessa.

165. En in my droom het die vlamme bo die mure opgesteek. Die burgermag het die stad binnegekom: 'n fiktiewe stad soos jy in die ou afdrukke sien,

die ou afdrukke in swart geraam: 170 ...... die uitsigte van Jerusalem,

die Groot Sultan, gelaai met edelstene ...:

kunsmatig, mooier as waarheid;

die ou afdrukke, dierbaar vir ons grootouers ... die minaret en drie gebreekte kolomme, 175. die see, die kombuis, die handelaar ... stede gesien in my eerste slaap.

En nou, ou man, en stil jou honger op die eikehoutbank, waar ek vertoef; 'n ander pad probeer na sy toevlug

180, die kind mislei deur koperafdrukke.

#afrikaans #français #dutch #american #deutsch #русский #schweizerdeutsch #español #中国人 #poeta

0 notes

rebrandtdebibls · 2 years

Text

In die naam van die Vader en die Seun en die Augusta Koningin en Gees. Amen.

O Augusta Koningin van Oorwinnings, O Soewerein van Hemel en Aarde, in wie se naam die hemele jubel en die afgronde bewe, O glorieryke Koningin van die Rosekrans, ons toegewyde kinders van jou, vergader in jou Tempel van Pompeii, op hierdie plegtige dag, giet uit die geneenthede van ons hart en met die vertroue van kinders spreek ons ons ellende aan julle uit.

Van die troon van genade, waar jy sit Koningin, draai, o Maria, jou genadige blik op ons, op ons gesinne, op Italië, op Europa, op die wêreld. Ontferm jou oor jou vir die probleme en probleme wat ons lewe verbitter. U sien, o Moeder, hoeveel gevare in siel en liggaam, hoeveel rampe en beproewings ons dwing.

O Moeder, smeek vir ons genade van U goddelike Seun en oorwin die harte van sondaars met genade. Hulle is ons broers en jou kinders wat die soet Jesus bloed gekos het en jou mees sensitiewe Hart hartseer maak. Wys jouself aan almal wat jy is, Koningin van vrede en vergifnis.

Ave Maria bit

Dit is waar dat ons, alhoewel u kinders, die eerste is wat Jesus weer in ons harte met sondes kruisig en weer u hart deurboor.

Ons bely dit: ons verdien die swaarste strawwe, maar onthou dat jy op Golgota, met die goddelike Bloed, die testament van die sterwende Verlosser versamel het, wat jou as ons Moeder, Moeder van sondaars verklaar het.

Daarom, as ons Moeder, is jy ons Voorspraak, ons hoop. En ons, huil, strek ons smekende hande na U uit en roep: Genade!

O goeie Moeder, wees ons genadig, oor ons siele, ons families, ons familie, ons vriende, ons afgestorwenes, bowenal ons vyande en oor baie wat hulself Christene noem, maar tog die lieflike Hart van u Seun aanstoot gee . Ons smeek vandag genade vir die verdwaalde nasies, vir die hele Europa, vir die hele wêreld, sodat jy berouvol na jou Hart kan terugkeer.

Genade vir almal, o Moeder van Genade!

Ave Maria bit

Vereer vriendelik, o Maria, om ons te hoor! Jesus het al die skatte van Sy genade en Sy barmhartighede in jou hande geplaas.

Jy sit, gekroonde Koningin, aan die regterhand van jou Seun, en skyn met onsterflike heerlikheid op al die kore van die engele. U strek u heerskappy so ver as wat die hemele uitgestrek is, en aan U is die aarde en al die skepsels onderworpe. U is die almagtige uit genade, so U kan ons help. As jy ons nie wou help nie, omdat hulle ondankbare kinders is en jou beskerming nie verdien nie, sou ons nie geweet het na wie om te draai nie. Jou Moederhart sal nie toelaat dat ons, jou kinders, verlore, die Kind sien wat ons op jou knieë sien en die mistieke Kroon wat ons in jou hand mik nie, inspireer ons met vertroue dat ons gehoor sal word. En ons vertrou ten volle op julle, ons verlaat onsself as swak kinders in die arms van die teerste moeders, en vandag wag ons op die langverwagte genade van julle.

Ave Maria bit

Ons vra die seën van Maria

Ons vra jou nou vir een laaste genade, o Koningin, wat jy ons nie op hierdie mees plegtige dag kan ontken nie. Skenk aan ons almal u voortdurende liefde en op 'n spesiale manier u moederlike seën. Ons sal nie van jou losmaak voordat jy ons geseën het nie. Seën, o Maria, op hierdie oomblik, die Hoogste Pous. By die antieke prag van u Kroon, tot die oorwinnings van u Rosekrans, vanwaar u Koningin van Oorwinnings genoem word, voeg dit weer by, O Moeder: skenk triomf aan Godsdiens en vrede aan die menslike samelewing. Seën ons biskoppe, priesters en veral almal wat ywerig is vir die eer van u Heiligdom. Ten slotte, seën almal wat verband hou met jou Tempel van Pompeii en diegene wat toewyding aan die Heilige Rosekrans kweek en bevorder.

O geseënde Rosekrans van Maria, lieflike ketting wat ons aan God bind, band van liefde wat ons verenig met die Engele, toring van verlossing in die aanslae van die hel, veilige hawe in die gemeenskaplike skipbreuk, ons sal jou nooit weer verlaat nie. U sal ons vertroos in die uur van angs, vir U die laaste soen van die lewe wat uitgaan.

En die laaste aksent van ons lippe sal jou lieflike naam wees, of Koningin van die Rosekrans van Pompeii, of ons dierbare Moeder, of Toevlug van sondaars, of Soewereine vertrooster van die hartseer.

Wees geseënd oral, vandag en altyd, op aarde en in die hemel. Amen.

Bit na Regina

#afrikaans #dutch language #Dutch

0 notes