Tumgik
#πονάω
takatafera · 7 months
Text
Είναι άλλη μια μέρα , είναι Σεπτέμβρης και όλα ξανά αρχίζουν. Τα περιμένεις και τα δέχεσαι χωρίς να τα θες αλλά έτσι συνήθισες. Οι μέρες τελευταία περνάνε πολύ γρήγορα χωρίς σημαντικές στιγμές χωρίς ταχυπαλμίες. Νιώθεις πως έχουν περάσει ώρες από όταν είδες τον εαυτό σου στο τζαμί όπως έπλενες τα πιάτα. Και εκείνο το μεσημεριανό ξανά ζεσταμένο φαγητό ήταν σαν να το έφαγες και χθες και πλέον δεν έχει την ίδια γεύση. Υπάρχεις για πολλές ώρες γύρω γύρω στην Αθήνα μέχρι να ξεκλειδώσεις την πόρτα του σπιτιού σου και να πας στο κρεβάτι με τα ίδια ρούχα . Και τότε θα πας, τότε θα φαντάζεσαι μια άλλη ζωή , πιο γενναία με λιγότερη λύπη. Τότε φαντάζεσαι διαφορετικές ημέρες και αποφάσεις που θα είχες πάρει υπό άλλες συνθήκες , μια ζωή γύρω απο ανθρώπους με θαυμασμό και ανάγκη για περισσότερες ώρες στην ημέρα σου μια ζωή με ‘αν’ και με διαφορετικό μυαλό . Και κλείνουν τα μάτια σου καθως πέφτεις για υπνο και ονειρεύεσαι, εκείνη τη ζωή που ποτέ δε θα έχεις και εκείνη τη ζωή που πάντα θα φαντάζεσαι και θα βάζεις στην άκρη την τωρινή σου. Για να ξυπνήσεις άλλη μια μέρα, και να λυπάσαι για αυτό που δεν θα έρθει. Για να μεγαλώσεις και να λες ότι αν είχες κάνει κάποια πράγματα αλλιώς τώρα δε θα ήσουν εδώ. Για να μεγαλώσεις σαν χαμελεοντας, να προσαρμόζεσαι και να επιβιώνεις παντού και να μην ξεχωρίσεις ποτέ. Αλλά να το θες. Να το θες.
Tumblr media
52 notes · View notes
sweetbutphychx · 15 days
Text
Φοβάμαι. Μήπως όλος αυτός ο πόνος και οι αμφιβολίες είναι για να μην καταλήξουμε μαζί. Σκέφτομαι πολλές φορές ότι ο τρόπος που μου φέρεσαι αντικατοπτρίζει τα συναισθήματα σου για εμένα. Τότε λοιπόν δεν με αγαπάς όσο λες. Ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι μήπως σε κρατάω μακριά από κάποια άλλη, από κάποια που θα σου βγάλει να της φερθείς σωστά χωρίς να στο ζητήσει; Αν σε ετοιμάζω, να σου μάθω πως να φέρεσαι, για κάποια άλλη;
7 notes · View notes
Text
Λυπηρό το πόσο εύκολα
Προσποιούμαι πλέον
Ότι είμαι καλά
Εγώ
Που κάποτε υπήρξα βιβλίο ανοιχτό
62 notes · View notes
hlektras-world · 2 years
Text
Έχω ένα μόνιμο άγχος..
72 notes · View notes
den-exw-neura · 1 year
Text
Δεν περνάει με τίποτα η ώρα όταν δεν έχει αρκετή δουλειά😭
16 notes · View notes
Text
τι να λέμε τώρα;
ότι σε θέλω τόσο πολύ που πονάει το σώμα μου στην απουσία σου;
ότι δεν αντέχω εβδομάδα χωρίς την αγκαλιά σου;
ότι δίχως τα φιλιά σου νιώθω ελειπής;
ότι αν δεν χαζεύω τα μάτια σου είναι άχρωμος ο κόσμος;
ότι αν δεν αγγίξω το κορμί σου είμαι κενή;
ότι χωρίς τον έρωτα σου τρελενομαι;
τι να σου πρώτο πω, και τι να πρώτο καταλάβεις.
21 notes · View notes
feggaroneira · 2 years
Text
Τι είναι ο έρωτας τελικά;
ΤΙ σημαίνει να αγαπώ και να αγαπιέμαι;
Ποιος ορίζει την σημασία της αγάπης;
Ποιος μπορεί να την ορίσει;
Πάντως σίγουρα όχι οι ερωτευμένοι.
Ίσως οι πληγωμένοι να σου πουν περισσότερα αν τους ρωτήσεις.
Προσωπικά δεν έχω ερωτευτεί αληθινά πολλές φορές στην ζωή μου.
Μόνο μια.
Μία και αληθινή.
Μία που με άλλαξε.
Και μου έμαθε τόσα πράγματα.
Όλες οι υπόλοιπες φορές, ήταν πλατωνικες.
Εφηβικοι έρωτες που κράτησαν για μια στιγμή.
Κυριολεκτικά.
Τότε δεν ένιωθα πραγματική αγάπη για κανέναν.
Μονό έλξη.
Έλξη που σιγά σιγά έσβηνε με τα χρόνια,
όπως μεγαλώναμε.
Δεν ήταν έρωτας εκείνος.
Έναν μόνο άνθρωπο ερωτευθηκα.
Κι έτσι όπως τον ερωτεύτηκα, σιγά σιγά άρχισα να τον αγαπάω.
Να τον αγαπάω τυφλά χωρίς όρια.
Αυτός ο άνθρωπος που ήρθε τόσο ξαφνικά στην ζωή μου, ήταν η πρώτη μου αγάπη.
Εκείνος που μου κράτησε για πρώτη φορά το χέρι με καλοσύνη, αλλά μετά με άφησε απότομα.
Ενώ δίπλα μου υπήρχε γκρεμός.
Και εγώ έχασα την ισορροπία μου και έπεσα.
Και έτσι οπως έπεφτα είδα εκείνον,
να μου κουναει χαρακτηριστικά το χέρι ως σήμανση για "αντίο".
Και εκεί ήταν που έχασα τελείως τον έλεγχο.
Δεν ξέρω αν έχετε δει αυτό το "τρεντ" στο τικτοκ,
που λέει "there was before you and there was  during you. For some reason I didn't think there would be an after you".
Την συγκεκριμένη έκφραση την άκουσα πριν 4 μέρες μετά από 8 μήνες.
Παρατηρώντας τον εαυτό μου σήμερα, μπορώ να πω πως όλα έχουν αλλάξει.
Και ναι όπως στο τρεντ, υπήρξαν δυο μεγάλες αλλαγές από την στιγμή που αυτός ο άνθρωπος βρέθηκε στον δρόμο μου.
Η πρώτη ήταν από το "πριν" στο "μεταξύ".
Μία αλλαγή που μου έδωσε δύναμη,
ελπίδα,
που μου έμαθε πως είναι να αγαπάς και να αγαπιέσαι,
και που μου έδειξε ότι αξίζω την αγάπη.
Μου έφερε στη ζωή έναν άνθρωπο που έγινε κομμάτι της καρδιά μου,
που με βοήθησε να σταθώ στα πόδια μου και μου έμαθε πόσο σημαντικό είναι να τολμάς για αυτά που θες και για αυτά που αγαπάς.
Όλοι μου έδειχναν το αντίθετο.
Ζούσα με τα "καλύτερα να μην το προσπαθήσεις, θα πληγωθείς."
Γιατί βασιζομουν πολύ στους άλλους.
Τον ευχαριστώ πάρα τα όσα έχουν γίνει.
Αυτό όμως που ένιωθα για αυτόν δεν ήταν απλά έρωτας.
Ήταν αγάπη.
Πραγματική, απόλυτη αγάπη.
Γεμάτη αφοσίωση.
Αγάπη που δεν μπορούσα να περιγράψω με λέξεις.
Πρώτη φορά μου συνέβη αυτό.
Εμένα. Που γράφω κάθε συναίσθημα, κάθε σκεψη σε χαρτί.
Όσο ήμασταν μαζί, δεν μπορούσα να γράψω. Γιατί δεν ήξερα τι να γράψω.
Πως να εκφράσω όλα όσα νιώθω μέσα μου σε απλές λέξεις.
Δεν μπορούσα.
Με έκανε να νιώθω κάτι διαφορετικό.
Κάτι όμορφα παράξενο.
Κάτι που δεν είχα ξανά νιώσει πότε.
Και όσο τον κοιτούσα, ένιωθα πως το μόνο που θέλω είναι να είμαι μαζί του.
Αυτός ο άνθρωπος ήταν το δεύτερο μου σπιτι, άλλο που αποφάσισε να μου κλείσει δυνατά την πόρτα και να φυγει όπως όλοι οι άλλοι.
Έτσι η δεύτερη αλλαγή ήταν από το "μεταξύ" στο "μετά" από αυτόν.
Αυτό μπορώ να το περιγραψω με λέξεις.
Π Ο Ν Ο Σ.
Βαθύς πόνος.
Πληγώθηκα πολύ.
Κάτι μέσα μου έλειπε.
Κάτι μέσα μου έσβησε.
Ένα κομμάτι της καρδιάς μου έσπασε.
Εκείνη την ημέρα που με άφησε, ένιωθα λες και όλος ο κόσμος γύρω μου γκρεμιζονταν.
Ημουν εγω στην μεση, και γύρω μου οι πολυκατοικες που έπεφταν μια μια και κατεδαφυζονταν,
και εγώ εκεί κοιτάζοντας 'τες, γεμισμενη με φόβο,
άγχος.
Η ψυχή μου ήταν κενή.
Τα μάτια μου κατακόκκινα από το κλάμα
Και το σώμα μου ετρεμε ολόκληρο.
Αυτες οι πολυκατοικες ήταν γεμάτες με λόγια.
Λόγια που μου έλεγε κατά την διάρκεια της σχέσης μας.
Έβλεπα την πολυκατοικία που στην κορυφή της ήταν χαραγμένες οι λέξεις "δεν θα σε αφήσω ποτέ",
να γίνεται χίλια κομμάτια.
Τα κομμάτια αυτά αντιπροσωπευουν πλέον τις αναμνήσεις μας.
Τα λόγια που ειπώθηκαν και χάθηκαν με μια απλή κουβέντα "δεν μπορώ πρέπει να φύγω"
Και λένε πως κανένας που αγαπα δεν φευγει τόσο εύκολα.
Μα εσύ το έκανες.
Τοσο απλά.
Ακομα και όταν μου έλεγες πως δεν θα μου το έκανες ποτέ.
Δεν θα με άφηνες.
Κι εγώ σε πίστευα.
Σε εμπιστευομουν.
Κι όμως με άφησες.
Κι όταν μετά από καιρό διαισθανθηκες πως επιτέλους κατάφερα να σηκωθώ στα πόδια μου και σιγά σιγά ξεκίνησα να προχωρώ μπροστά,
γυρισες πίσω
Και έδωσες πάλι τόσες υποσχέσεις.
Τόσα λόγια.
Μα αυτήν την φορά εγώ δεν μπορούσα να σε εμπιστευτώ.
Βλεπεις η καρδιά μου είναι εύθραυστη.
Δύσκολα κατάφερα να κολλήσω με λίγο ζελοτειπ τα κομμάτια της.
Κι όμως σε συγχωρεσα.
Αλλά μου είπες ψέματα.
Τόσα ψέματα.
Επέλεξες "τις φίλες σου".
Και κατά τα άλλα υποτίθεται χωρίσαμε για την απόσταση.
Και τώρα τι;
Μετα απο όλα αυτά γυρνάς να μου πεις ότι με αγαπάς;
Ότι θες να ξανά προσπαθήσουμε;
Όταν χωρίσαμε μου είπες χαρακτηριστικά "δεν πρόκειται να βρούμε τρόπο."
Και με άφησες και προχωρήσεις τον δρόμο σου χωρίς να κοιτάξεις πίσω.
Χωρίς να σε νοιάζει για τα συντρίμμια της καρδιά μου.
Έτρεξες σε άλλες αγκαλιές.
Αλλού έδωσες τα φιλιά σου.
Και εγώ έμεινα εκεί να σε κοιτάω και να αναρωτιέμαι τι έκανα λάθος,
να αναρωτιέμαι αν όντως αξιζω την αγάπη.
Η αλήθεια είναι πως προσπάθησα πολύ για εμάς τους δύο.
Έδωσα την ψυχή μου ολοκλρηση.
Προσπάθησα να φτιάξω τα πράγματα οσο εσύ μου έλεγες "πως δεν θα πετύχει το μεταξύ μας, έτσι και αλλιώς η απόσταση θα μας χωρίσει."
Ήσουν απαισιόδοξος.
Έλα όμως που δεν ήταν η απόσταση.
Ίσως το χειρότερο από όλα ήταν ότι σε παρακάλεσα να μείνεις ενώ εσύ έπαιζες μαζί μου.
Γιατί δεν ήθελα να ζήσω χωρίς εσένα.
Ενώ ήξερα πως μπορούσα,
δεν ήθελα.
Αλλά η άρνηση μου απέναντι στο τι μπορούσα ήταν μεγαλύτερη.
Και αυτό με σκότωνε.
Και όταν γύρισες εν τέλει,
όσο και να ήθελα να τα δώσω όλα,
να κάνουμε μια νέα αρχή,
δεν μπορούσα.
Όσο και να σε αγαπουσα,
επέλεξα να σε αφήσω να φύγεις.
Γιατί ακόμα πονούσα.
Και η απάντηση σου;
Με τσάκισε.
Βλέπεις ήθελες να είσαι μαζί μου γιατί σου έλειψε να υπάρχει κάποιος άνθρωπος να σε αγαπάει όσο σε αγαπουσα.
Να δίνει την ψυχή του ολόκληρη.
Μα εσύ το μόνο που έκανες ήταν να χρησιμοποιείς λόγια.
Λόγια με ψεύτικες υποσχέσεις.
Ψεύτικα σαγαπω.
Αλλά ξέρεις κάτι.
Λυπάμαι, αλλά με έχασες.
Κι εσύ ήσουν αυτός που το επέλεξε αυτό.
Γιατί η ζωή είναι οι επιλογές μας.
9 notes · View notes
glikozi · 2 years
Text
το ότι ήρθε η θεάρα η Jorja Αθήνα και εγώ την πέρασα στην κωλοτρυπίδα της Ελλάδος aka Λαμία???? Πόσα χτυπήματα ακόμη να δεχτώ από αυτή την κωλοζωή.
12 notes · View notes
fifhwhoo · 2 years
Text
Tumblr media
.
18 notes · View notes
Text
Αχ βρε παππού μου έφυγες και πήρες μαζί σου την καρδιά μου... Είσαι ο αγαπημένος μου άνθρωπος και πως να συνεχίσω...??
7 notes · View notes
xmake-out-hillx · 2 years
Text
πονάω…. που είσαι.. πονάω
1 note · View note
sweetbutphychx · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
41 notes · View notes
Text
εθισμένη στα χάπια και σε εσένα
τα χάπια τελείωσαν
και εσένα σε έχασα
14 notes · View notes
Text
Η βολταρεν έχει γίνει η must κρέμα που πρέπει να έχω μαζί μου γιατί άκυρες ώρες με πιανει νευροκαβαλικεμα.
0 notes
psyxhmou · 2 years
Text
Το κακό με τον δικό μου τρόπο συγγραφής είναι ότι πρέπει να «διεισδύσω» μέσα στην ίδια την ιστορία και να πονέσω για να βγάλω τα απαραίτητα συναισθήματα.
5 notes · View notes
allo-frouto · 1 year
Note
Θα μετακομιζες εξωτερικό και αν ναι που;
Θα μετακόμιζα χθες είτε στη Σκωτία είτε στην Αγγλία.
0 notes