Δε σου είπα ποτέ πως γραφω.
Δε σου είπα ποτέ οτι ξεσπαω σε χαρτί.
Δε σου είπα ποτέ πως μόνο εκεί βρίσκω ηρεμία.
Δε σου είπα ποτέ οτι έγραψα για εσενα.
Δε σου είπα ποτέ τι έγραψα για εσενα.
Δε σου είπα ποτέ.
Δε σου είπα ποτέ ποσά στιχάκια είναι γραμμένα για εσενα.
Δε σου είπα ποτέ ποσό ερωτευμένη ειμαι μαζί σου.
Ούτε για το πως γίνεται το στομάχι μου όταν σε βλέπω.
Δε σου είπα ποτέ πόση ασφάλεια ένιωθα στην αγκαλιά σου.
Δε σου είπα ποτέ οτι δίπλα σου έκανα τον πιο γλυκό υπνο.
Δε σου είπα ποτέ πως ένιωσα όταν χωρισαμε.
Δε σου είπα ποτέ πως είχα να φαω μια βδομάδα.
Ούτε πως δε κοιμόμουν.
Δε σου είπα ποτέ.
Δε σου είπα ποτέ τίποτα.
Κάποια στιγμή ίσως σου τα πω ολα.
Όλα όσα τόσο καιρό δε σου έλεγα.
Και ίσως τοτε,
Ίσως τοτε καταλάβεις ποσά ήσουν (μεταξύ μας ακόμα είσαι) για εμενα.
Ίσως τοτε καταλάβεις πολλά.
Μα ίσως τοτε να είναι ήδη αργα.
Μα δε γαμιεται;
Σε έχω ήδη χάσει γαμωτο.
60 notes
·
View notes
Νοσταλγώ στιγμές που δεν υπήρξαν πότε. Δεν τις φαντάζομαι, όχι. Κάτι παραπάνω-
Τις νοσταλγώ.
Στον ελευθερο μου χρονο, παίζω με τις μνήμες μου,
προσθαφαιρώ τα γεγονότα που με συμφέρουν.
Κάποιες φορές ξεχνώ τι συνέβη πραγματικά. Κι έτσι καταφέρνω
να συνεχίσω.
31 notes
·
View notes
Και όταν του λες ότι γράφεις;
Και όταν σου λέει ότι θέλει να τα δει;
Αλλά πρώτα θέλει να του τα πεις εσυ;
..
Πως σκατα θα κάτσεις μπροστά σε έναν άνθρωπο που νιώθεις τόσα, να κανεις κατάθεση ψυχής;
Πως σκατα θα του εξηγήσεις όλα αυτά που νιώθεις;
Και μετά;
Πως θα νιώθεις μετά;
Ανάλαφρος ή γυμνός;
46 notes
·
View notes
Είναι μερικοί άνθρωποι που μπορείς να έχεις ανταλλάξει μονο μερικά μηνύματα μαζί τους και να μην τους γνωρίζεις,να μην ξέρεις πως είναι η χροιά της φωνής τους , ξέροντας ότι δεν θα τους γνωρίσεις καν απο κοντά λόγο απόστασης. Αλλά για εσένα να είναι ενα απο τα σημαντικότερα άτομα στην ζωή σου γιατί νιώθεις την ασφάλεια μιλώντας τους, νιώθεις την ελευθερία να πεις ότι θες, μπορείς να ανοίξεις την ψυχή σου και να πεις όλα αυτά που κρύβεις μέσα σου , νιώθεις την στεναχώρια τους σαν δικιά σου και θα ήθελες να είσαι εκεί μαζί τους όσο και δεν θέλουν, ανησυχείς για αυτός να μην πάθουν κάτι, φοβάσαι και δεν θες για κανέναν λόγο να χάσεις αυτά τα άτομα από την ζωή σου ...
12 notes
·
View notes
«Συγνώμη που πια δεν με αγαπάς»
Τα λουλούδια που δεν μου πήρες
- δεν έχει να κάνει με τα λουλούδια -
μαραζώνουν στο ανθοπωλείο.
Με κοιτούν θλιμμένα
κι εγώ χαμηλώνω το κεφάλι
μπρος στα λυπημένα τους φτερά.
Από όλες τις γλώσσες των ανθρώπων
καταλαβαίνω καλύτερα εκείνη του να μην σε θέλουν
Την διαβάζω στα μελαγχολικά σου μάτια
ακούω να την τραγουδάς σιγανά στον τρόπο
που εκνευρισμένος με ρωτάς που είναι τα τσιγάρα σου
άλλοτε πάλι τα δάχτυλα σου την γράφουν στο σώμα μου
στον μηρό μου και κοντά στην καρδιά.
Παρατηρώ την πλάτη σου
όπως προπορεύεσαι βιαστικά στον δρόμο
δίχως να με περιμένεις πια -
ήμουν πάντοτε το άτομο που προχωρούσε πίσω
σε μια παρέα από τρεις
και στην θυμωμένη σου πλάτη διαβάζω
πως δεν δίνεις δεκάρα τσακιστή
που τα τακούνια μου γλιστρούν στο πεζοδρόμιο.
Με μαλώνεις που κλαίω
και ψελλίζω "συγγνώμη που πια δεν μ' αγαπάς".
Στο μπαρ κοιτάς ανήσυχα τους περαστικούς
και τις κοπέλες με τις λεπτές πλάτες
τα μελαγχολικά μου δάκρυα δεν τα βλέπεις
πέφτουν βροχή στο κοκτέιλ που παρήγγειλα
και κυκλοφορούν στο αίμα μου.
Καμία φορά το βράδυ σηκώνομαι από το κρεβάτι
- προσποιούμαστε τότε πως δεν με ακούς -
γλιστράω στην αυλή και αναρωτιέμαι
αν τελικά σπάει ποτέ μια καρδιά.
Εγώ βλέπεις δεν φοβάμαι το σκοτάδι
ή τα άγρια θηρία
φοβάμαι την μοναξιά και κυρίως πράγματα όπως
το να μην ξέρει κανείς την αγαπημένη μου σειρά
ή πως ήμουν στα δεκατρία
ή γιατί είναι σημαντικό να χορεύω.
Το πώς η καρδιά μου καταλήγει να πεταρίζει
σε αβέβαια και βίαια ακροδάχτυλα
που την συνθλίβουν οριακά
αυτό είναι άλλη κουβέντα.
Θα στην σερβίρω κάποιο πρωί
μαζί με ελληνικό καφέ και μαρμελάδα
"γιατί δεν με αγαπάς;"
Εσύ θα με κοιτάξεις
- από την χωριστρα των μαλλιών μου
τα μάτια μου
την σχισμή του στήθους μου
την κοιλιά μου
την καμπύλη του γοφού μου
και τα δάχτυλα των ποδιών μου -
κι εγώ θα ξέρω .
36 notes
·
View notes
Πνίγομαι ξανά, σε μια μικρή δόση μοναξιάς.
Εκεί που οι σκέψεις μου αγγίζουν το σκοτάδι,
Εκεί που νιώθω τη παγωνιά να είναι οικεία ξανά.
Πνίγομαι και σανίδα σωτηρίας δεν βρίσκω.
Πνίγομαι και ξέρω πως το αξιζω.
13 notes
·
View notes