Tumgik
#μηχανες
ola-mia-idea-einai · 7 months
Text
Tumblr media
Μια ζωη που φανταζει ονειρικη απο τα στορι
Κοσμος που τυχαια περνουσε και αποφασισε να κατσει για να μοιραστει με τους αλλους ξενους μια ομορφη αναμνηση
Ο τυπας που 'καπνιζε' και φαινοταν τοσο πονεμενος απο την ζωη
Ο ιδιος τυπας που τοσο ανοιχτα μας επιασε κουβεντα και δεν τσιγκουνευοταν να μοιραστει
Το τραγουδι που ελεγε οτι δεν σε αγαπαω πια, πλεον δεν σε νοιαζομαι και ακουγοταν σαν ψεμα
Ο κουκλος που δεν βρηκα το θαρρος να παω να του μιλήσω και το μετανιωνω
Ολα εκεινα που μετανιωνω
Η ομορφη θεσσαλονικη, η θέα, το τοπιο
Η κυρια που μας ρωτησε ποιο φεστιβαλ συμβαινει και παρατηρησε ποσο ομορφο ειναι
Η καταπιεσμενη αισθηση να νιωσω ηρεμια και ομορφα συναισθηματα
Η αναγκη μου να κλαψω μολις μπηκα σπιτι
Η πιεση, τα απωθημενα, οι ευκαιριες που δεν εκμεταλλευτηκαμε, οι ευκαιριες που ποτε δεν θα εχουμε
Οι μηχανες παρκαρισμενες κοντα στα σπιτι μου
Η μηχανη που θελω αλλα δεν μπορω να εχω
Η ψυχικη κατάσταση που θελω αλλα δεν με αφηνω να εχω
Ολα εκεινα...
Εχω την αναγκη να γραψω ξανα
20 notes · View notes
Text
Οι σχεσεις και οι μηχανες, οσο λιγοτερο θορυβο κανουν, τοσο το καλυτερο.☺️
17 notes · View notes
femalemusketeer · 8 months
Text
Ο σταθμος
Στεκομαι και αναπνεω στην αποβαθρα, παιρνω βαθιες ανασες για να αντισταθμισω το τρεξιμο που εριξα για να προλαβω, και για να τελειωσω το τσιγαρο πριν τελειωσει ο χρονος.
Ολοι καθονται, μιλανε, διαβαζουν, περιμενουν. Το ρολοι δειχνει παρα δεκα και ενα ενα τα λεωφορεια επανερχονται στη ζωη, ξυπνανε οι μηχανες μια μετα την αλλη, και οι πινακιδες μιλανε με κοκκινα λαμπακια: Ελασσονα, Ελατεια, Φαρσαλα, Αγια, Γοννοι, Αμπελωνας, Τυρναβος.
Σαν να 'ταν οι κινητηρες ξυπνητηρια, οι ανθρωποι κινουνται κι εκεινοι. Κλεινουν βιβλια, εφημεριδες, κινητα, πιανουν βαλιτσες και σακουλες, στηνονται στην ουρα εξω απο τα λεωφορεια. Ενας παπας, με το ρασο μα διχως το καπελο, βαζει ενα ηλεκτρικο πατινι ξαπλωτο μεσα στη μπαγκαζιερα, και ακουμπαω την τσαντα μου λιγο πιο διπλα.
Το λεωφορειο για Αθηνα κανει οπισθεν λιγους διαδρομους παρακατω και ο πατερ κοβει την ουρα στην εισοδο του δικου μας. Η κυρια που τωρα ειναι πισω του ψιθυριζει κατι εκνευρισμενο για τους ανθρωπους του Θεου. Τραβαω το λουρι απο το σακιδιο λιγο πιο ψηλα και μπαινω πισω τους. Τους βλεπω να καθονται σε αντικριστες θεσεις.
Το εισητηριο μου λεει να κατσω πισω απο τον πατερ μα εγω συνεχιζω ως την αδεια γαλαρια, πιανω την θεση τερμα ακρη και καθομαι χαμηλα. Νιωθω την μηχανη να σειεται κατω απο τα ποδια μου, ετοιμη να μας παει καπου που δεν ειναι εδω.
Απο το παραθυρο, βλεπω τις υπολοιπες να κανουν το ιδιο. Ο σταθμος εχει αδειασει, βρηκαν ολοι τις θεσεις τους, και οπως ηρθαν στη ζωη, τα λεωφορεια κανουν πισω το ενα μετα το αλλο. Βγαινουν στον δρομο στην πιο περιεργη αυτοκινητοπομπη, και μ'αρεσει να τα φανταζομαι να χαιρετιουνται στην διασταυρωση μπροστα απο τον σταθμο του ΚΤΕΛ: γεια σου και θα τα ξαναπουμε και θα σου πω αν ειναι ωραιος ο Τυρναβος και καλα να περασεις στα Φαρσαλα.
Και χωριζουν μετα, τραβανε διαφορετικους δρομους. Η λεωφορειοπομπη σπαει ξανα και ξανα ωσπου το καθενα ειναι μονο του, παρεα με την ασπαστη μαυριλα του επαρχιακου δρομου εξω απο τα παραθυρα και τους επιβατες του, πηγαινοντας τους σε δεκαδες διαφορετικα σπιτια, δεκαδες διαφορετικες ζωες.
2 notes · View notes
xehasmenesithakes · 1 year
Note
Πώς "ξεπερνάς" το γεγονός ότι οι γονείς που έχεις σε θεωρούν άχρηστο και ότι δεν προσπαθείς για πράγματα.?
Πώς να νιώσεις καλά όταν τα άτομα που θα έπρεπε να σου δίνουν μόνο θετικά πατήματα,σου γαμάνε την ψυχολογία και πας πάλι στο μηδέν?
Και μετά ρωτάνε γιατί δεν τους επισκέπτομαι τόσο και γιατί δεν κάθομαι παραπάνω..
Οταν ημουν μικρος,λογω της δυσλεξιας που ειχα,ειχα μαθησιακες δυσκολιες,ο πατερας μου με πιεζε παρα πολυ μου ελεγε οτι θα γινω σκουπιδιαρης,με συγκρινε με φιλους μου και γενικα με εκανε ρεζιλι.Το κουβαλαω μεσα μου σαν τραυμα αλλα εμαθα να μην ακουω κανεναν,εγω ξερω ποιος ειμαι.Ετσι τα φερε και τωρα ο πατερας μου κανει κωλοτουμπες για οσα εχω κανει.Βεβαια τωρα δε μου κανει ιδιαιτερη αισθηση.Καλως ή κακως οταν εχεις ανθρωπους που εχουν τετοια προσβαση σε σενα να σε μειωνουν συνεχεια ο μονος τροπος ειναι να κατεβασεις διακοπτη και επειδη δεν ειμαστε μηχανες και δεν εχουμε διακοπτες αυτο θα το κανεις σιγα σιγα και θα σε ποναει.Αλλα σκεψου οτι δεν εισαι συνεχεια εκει και γενικα προπονησε τον εαυτο σου οτι ακους για σενα να μην σε διαπερνα ,να σου θυμίζεις ποια εισαι και να σε μπουσταρεις για το παραπερα,για οτι γουσταρεις.Οι λεξεις εχουν την δυναμη που τους δινουμε
2 notes · View notes
aestharia · 2 years
Text
Εσείς οι καθηγηταράδες στα πανεπιστήμια που κόβετε με το κιλό υποβαθμίζοντας κάθε προσπάθεια και ιδρώτα φοιτητή στεκόμενοι σε λεπτομέρειες ήσσονος σημασίας, ελπίζω να θυμάστε λίγο όταν υπήρξατε κάποτε φοιτητές και υπήρχαν φορες που καταπνιξατε τις κρισεις και το αγχος σας σε καφεδες και σε αξημερωτα βραδια μονο και μονο για να περασετε ενα μαθημα και τελικα να μαθετε πως κοπηκατε για μια απαντηση λαθος σε ενα υποερωτημα. Ας μην εξαντλουμε την αυστηροτητα μας πανω στους φοιτητες και ας εχουμε υποψη μας οτι ειναι πανω απο ολα ανθρωπινα οντα με συναισθηματα και οχι ρομποτ , μηχανες αποστηθισης αναριθμητων σελιδων. Ας αραξουμε λιγο το πετσι μας γινατε ολοι προτυπα διδασκαλιας του Πρινστον και της Οξφορδης.
6 notes · View notes
elpixs · 8 months
Note
Μαρέσει... αλωστε τα αυτοκίνητα είναι ενας ερωτας και αυτός....
Εσυ με τι θα ηθελες να ασχοληθείς? Τι σε κάνει να νιώθεις ωραία?
Εμένα μου αρέσουν οι μηχανες πολύ
Web design σπούδασα αλλά μαρεσει και το social media management οπότε ψάχνω προς τα εκεί να ασχοληθώ γιατί τα λατρεύω και τα δύο εξίσου
0 notes
xamenhstisskeceis · 5 years
Text
Σήμερα έφυγε από την ζωη ένας από τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους...
Εφυγε με την μηχανή...οχι δεν θα σας πω να φοράτε πάντα κράνος, είναι αυτονόητο αυτό.
Το προηγούμενο βράδυ σκεφτόμουν να τον πάρω τηλέφωνο, είχαμε λίγες μέρες να μιλήσουμε...δεν το έκανα.
Ξέρετε τι μου είχε πει μία φορά? Μου είχε πει "αν ποτέ πεθάνω πάνω στην μηχανή, μην κλάψεις θα έχω πεθάνει πάνω σε αυτό που αγαπούσα όσο τίποτα, θα έχω φύγει ευτυχισμένος."
Μπορεί να κλαίω, μπορεί να πονάω αλλά δεν ξέρω πως, σκέφτομαι αυτό που μου είπε κ...κρατιέμαι, σκέφτομαι ότι ναι τουλάχιστον έγινε ετσι όπως μου είχε πει...
ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΡΕ! ΕΧΕΤΕ ΠΙΣΩ ΣΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΜΕ ΟΛΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΙΝΑΙ!!!
ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΤΕ, ΔΕΝ ΣΑΣ ΚΥΝΗΓΑΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ. ΠΕΝΤΕ ΛΕΠΤΑ ΑΝ ΑΡΓΗΣΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΧΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΑΣ.
8 notes · View notes
demononvrosis · 6 years
Text
Ημερολόγιο Μηχανών: Ημέρα 64
Ο κάλυκας συνεχίζει να αιωρείται. Τεράστιοι σκελετοί από ζωα στο προαύλιο. Στη τέντα του παλιού τσίρκου, έχουν τους νεογέννητους. Χωρίς πάνες. Πασαλειμμένοι μαθαίνουν το άρωμα της εποχής. Ο πόλεμος συνεχίζεται στη Νορμανδία και στις Πλαταιές ακούγεται ότι χάνουμε. Θέλω να τελειώσει. Κουράστηκα να πονάω. Ο χρόνος κυλάει σαν σταγόνα στον κρόταφο του ακροβάτη. Πες μου. Θα πέθαινες για μένα;
82 notes · View notes
therievontas · 6 years
Text
Κι ετσι συντριβονται οι κοινωνιες του τοπου,κατω απ'τις ερπυστριες του πρεπει και του οπου.
Και αναμεσα στην αστραπη και τη βοη του κροτου,φαινεται η στοφα του λαου και η παστα του ανθρωπου.
-Xplicit
19 notes · View notes
mpatsokratiaa · 6 years
Text
Αφου στην χωρα μου οι πολιτικοι ειναι λαθος καταβαθος, και οι αστυνομικοι πυροβολουνε καταλαθος. Στον τοπο μου σκοτωνονται παιδια και εσυ μου λες πως ειναι λαθος να φοραω φαρδια, ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ εσυ, η μανα σου και η αδερφη σου. Εγω σωστος μεσα μου, εσυ σωστος ντυσου.
Στιχοιμα - Ειμαι λαθος.
192 notes · View notes
ola-mia-idea-einai · 1 year
Text
Δεν θελω να σε αγχωσω,
αλλα εχει περασει πλεον η εποχη που μας γυρνουσαν σπιτι δικαβαλο σε ποδηλατο και πλεον μας γυρνανε με αμαξια και μηχανες.
Και εμενα αυτο με τρομαζει...
5 notes · View notes
tromokraths · 7 years
Quote
Στα αρχίδια μου τα φράγκα, αγάπη θέλω μουνιά.
325 notes · View notes
toubusaoyios · 3 years
Video
youtube
Η BUSA θύμωσε! │motovlog #196
0 notes
xehasmenesithakes · 2 years
Note
Θα ήθελες κάποια στιγμή να πάρεις μηχανή;;
Για να καταλαβεις ποσο μεσα στο κεφαλι μου εισαι,κοιταγαμε μηχανες πριν λιγο ειμαι αποφασισμενος εχω ερωτευτει μια και σκοπευω να την παρω μεχρι το δεκεμβρη
1 note · View note
Text
Στίχοιμα - Ότι δεν σας κάνει
 Ημερολόγιο μηχανών ημέρα 262
Οι μέρες μου περνάνε, οι νύχτες μου δεν περνάνε. Γράφω πάνω σ’ αυτό το ημερολόγιο για τον κόσμο που δεν θα δω και για σένα που θα δεν θα αγαπήσω. Λένε ότι όταν αρχίσεις να μιλάς με τον εαυτό σου αποτελεί κλινική περίπτωση, εγώ απλά πιστεύω ότι το υποσυνείδητο αποσχίζεται της βιωματικής λογικής και το υποκείμενο έλκεται σε κατάσταση εσωτερικής διένεξης την οποία εξωτερικεύει. Εδώ μέσα καταρρέω, είσαι ακόμα εκεί ; 
22 notes · View notes
benzovoid · 4 years
Text
“Και ουδείς γογγύζει: κανενός δεν σκίζεται η καρδιά. Μόνο η νυχτερινή μας σιωπή όταν κατευθυνόμαστε στα τέσσερα προς τις πυρές που κάποιος, σε ώρα μυστηριώδη και με στόχο ακατανόητο, έχει ανάψει για μας.”
Ρομπέρτο Μπολάνιο, Οι άγριοι ντετέκτιβ (μτφρ. Κ. Αθανασίου)
131 notes · View notes