#Παραδοσιακή φορεσιά

[epestrefe]

Greek woman 1877

Cabinet photograph of full length portrait of young woman in traditional Greek costume; sits on rocks; pistols on ground in front.

Athens : Petros Moraites & Co (active 1859-80s) (photographer)

Acquirer:Prince Alfred, Duke of Edinburgh and Saxe-Coburg & Gotha (1844-1900)

Source:https://www.rct.uk/

#greek woman #1877 #portrait #photography #traditional Greek costume #Petros Moraites #old photo #Ελληνίδα #Παραδοσιακή φορεσιά #παλιά φωτογραφία #εθνολογία #ethnology

[alatismeni-theitsa]

γειά σου θείτσα μου!!

με αφορμή το πρόσφατο ποστ σου για την παραδοσιακή φορεσιά, σου στέλω αυτή την σκέψη μου, που με απασχολεί καιρό τώρα.

στην ελλάδα έχουμε εγκαταλέιψει εντελώς τα παραδοσιακά μας ρούχα, ενώ σε άλλες χώρες, πχ ινδία και ορισμένες στην αφρική, φοριέται ακόμα, και σαν καθημερινό ντύσιμο, αλλά και για γιορτές (γάμους κτλ).

έχουμε χάσει τελέιως επαφή με πολλά έθιμα, για παράδειγμα γύρω από τον γάμο (βλ πως είναι οι γάμοι στην ινδία κ πως είναι στην ελλάδα), ενώ ξέρω ότι παλιά υπήρχαν πολλά. ναι μεν, ακόμα πάμε σε εκκλησία για γάμο κ βάφτιση, και ακόμα πετάμε ρύζι και τρώμε κουφέτα, αλλά δεν έχουν μείνει και πολλά.

στο θέμα του ντυσίματος, δεν υπάρχει τίποτα που να φοριέται και σήμερα. εκτός αν θέλεις να κάνεις statement και να φορέσεις βυζαντινά ή αρχαιοελληνικά κοσμήματα, που είναι πανάκριβα και δυσεύρετα.

πιστεύω ότι όλο αυτό έχει να κάνει με το westernization της ελλάδας, για το οποίο ανεβάζεις συχνά, και σε ευχαριστώ γιατί it needs to be said.

επίσης να προσθέσω ότι πολλά έθιμα πεθαίνουν γενικότερα. τώρα ίσως ακούγομαι σαν καμια γκρινιάρα 80άρα, αλλά ισχύει. τα παιδιά δεν πάνε για κάλαντα πια, ενώ ήταν το αγαπημένο μου κομμάτι των γιορτών. και ο κόσμος δεν ανοίγει την πόρτα πια (μια φορά μου άνοιξαν σε μένα και τα ξαδέρφια μου και μας είπαν να τα πούμε από μέσα μας). στην οικογένιεά μου οριακά κόβουμε βασιλόπιτα, και ας μην μιλήσω για μαγειρίτσα και κυρά σαρακοστή.

σορι για την λογοδιάρροια, αλλά απ ότι φαίνεται είχα πολλά να πω

Συγγνωμη που αργησα τοσο πολυ να το απαντησω αυτο αλλα η ζωουλα μου εχει παρει την κατω βολτα και δε λεει να ανεβειι 😅

Συμφωνω οτι πρεπει να διατηρησουμε την παραδοση μας γιατι ειναι πολυ ομορφη και μας συνδεει αμεσα με τη ζωη και τις σκεψεις των γενεων που ηρθαν πριν απο εμας. Το θετικο ειναι οτι ολο και περισσοτεροι απο μας κανουμε αυτες τις σκεψεις και σιγα σιγα βοηθαμε τις παραδοσεις να ανανηψουν

#answered #greek speaks

[justforbooks]

O μεγαλύτερος μύθος της Επανάστασης θα έλεγα ότι είναι αυτός με τη δήθεν ύψωση του λάβαρου από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό στη Μονή της Αγίας Λαύρας την 25η Μαρτίου του 1821, όπου τάχα ορκίστηκαν οι αγωνιστές. Η Επανάσταση στην Πελοπόννησο δεν ξεκίνησε καν την ημερομηνία εκείνη, αλλά λίγο νωρίτερα. Ο ίδιος ο Γερμανός, άλλωστε, στα απομνημονεύματά του αναφέρει ότι την ημέρα εκείνη βρισκόταν σε άλλο χωριό. Ο θρύλος της Λαύρας εντασσόταν στις μεταγενέστερες προσπάθειες να συνδεθεί η θρησκευτική με τη νεοαναδυόμενη εθνική ταυτότητα.

Είχε, τελικά, ταξικό χαρακτήρα το ‘21, όπως πρότειναν κάποιοι ιστορικοί; ― Με την έννοια ενός προλεταριάτου που εξεγείρεται, σίγουρα όχι. Δεν προκύπτει από πουθενά αυτό, ήταν μυθεύματα του ΚΚΕ και συγγραφέων όπως ο Γιάννης Κορδάτος. Τον πιστέψαμε πολύ τον Κορδάτο στα νιάτα μας, τραφήκαμε με αυτόν, αλλά δεν ήταν καν ιστορικός ο άνθρωπος, δεν είχε κάνει καμία σοβαρή έρευνα. Μέχρι ανύπαρκτες κοινωνικές τάξεις εφηύρε για να στηρίξει τους ισχυρισμούς του.

Δεν ξέρω ποιανού άλλου λαού η ανεξαρτησία εξακολουθεί, δύο αιώνες σχεδόν αφότου επιτεύχθηκε, να προκαλεί τόσες εντάσεις όποτε κάποιος αμφισβητήσει τον «εθνικό μύθο» που είθισται να τη συνοδεύει. Και που, στην περίπτωσή μας, είναι από τους πιο «φουσκωμένους» καθώς η δημιουργία ενός καινούργιου έθνους-κράτους, ανύπαρκτου ως τότε με την σύγχρονη έννοια, έπρεπε να συνδυαστεί με την ανάδειξή του ως αδιαμφισβήτητου κληρονόμου και θεματοφύλακα της ένδοξης ελληνικής αρχαιότητας αφενός, της Ορθόδοξης πίστης ��φετέρου.

Η ελληνική επανάσταση είχε, αναμφίβολα, κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Δεν την καλοβλέπουν οι Μικρασιάτες Έλληνες, οι Φαναριώτες, ούτε βέβαια το Πατριαρχείο. Δεν ξεκινά στις 25 Μαρτίου στα Καλάβρυτα, όπως ορίστηκε σκόπιμα ώστε να συμπέσει με τη θρησκευτική γιορτή του Ευαγγελισμού, μήτε ξεσπά κάπου στον «εθνικό κορμό» αλλά εκατοντάδες χιλιόμετρα βορειότερα, στη Μολδοβλαχία. Δεν είναι καν πόλεμος κανονικός όπως αυτός που διεξήγαγαν τα ευρωπαϊκά έθνη την ίδια εποχή αλλά, στο μεγαλύτερο διάστημά του, ο πρώτος σύγχρονος ανταρτοπόλεμος - που παραλίγο κιόλα να χαθεί όχι από αδυναμία ή ανικανότητα μα από τους εμφύλιους, τη φαγωμάρα και τη διχόνοια. Από την άλλη, υπήρξε η πρώτη επιτυχημένη εθνική εξέγερση με φιλελεύθερο χαρακτήρα - όσο το επέτρεπαν οι παπάδες, δηλαδή -, που μάλιστα πλαισίωσε ένα από τα πιο ριζοσπαστικά Συντάγματα παγκοσμίως για εκείνη την εποχή (Επίδαυρος, 1822). Υπήρξε επίσης, τρόπον τινά, το «Βιετνάμ» της εποχής, προκαλώντας κύματα αλληλεγγύης σε Ευρώπη κι Αμερική – μεγάλοι ζωγράφοι όπως ο Φον Ες κι ο Ντελακρουά έδωσαν έναν υπερβατικό, μεταφυσικό σχεδόν χαρακτήρα στον αγώνα και πλήθος Φιλέλληνες έσπευσαν συνεπαρμένοι να βοηθήσουν προσωπικά, για να χαθούν άδοξα οι περισσότεροι ή να απογοητευθούν, άλλοτε από τις συνθήκες που συνάντησαν κι άλλοτε επειδή είχαν οι ίδιοι λανθασμένες περί Ελλάδας και Ελλήνων ιδεοληψίες.

Τι θα κρατούσα σήμερα ως ώριμος ενήλικας από την επέτειο της 25ης; Ούτε βέβαια τις παρελάσεις, ούτε τα γαλανόλευκα σημαιάκια, ούτε τις φουστανέλες (που και γι΄αυτές ακόμα ερίζουμε αν ήταν παραδοσιακή ελληνική φορεσιά ή αρβανίτικη), ούτε τα τουρκοφαγικά αισθήματα, ούτε τους ηρωικούς και πένθιμους λόγους και τα ποιήματα, ούτε φυσικά τα τόσα ιστορικά παραμύθια που μας φλόμωναν  προκειμένου να σφυρηλατηθεί μια αμφίβολη εθνική συνείδηση. Το «όποιος συλλογάται ελεύθερα, συλλογάται καλά» από τον Θούριο του Ρήγα. Το διαχρονικά συγκινητικό σύνθημα των επαναστατημένων «ελευθερία ή θάνατος», που έρχεται ακριβώς να δικαιώσει το παραπάνω ρητό. Τα Απομνημονεύματα  του Μακρυγιάννη αλλά και του Κολοκοτρώνη, μέσα από τις σελίδες των οποίων «διαβάζεις» κανονικά τους σημερινούς Έλληνες, με όλα τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους. Μορφές όπως του Καραϊσκάκη γιατί ήταν αλητεία μεγάλη, της Μπουμπουλίνας γιατί υπήρξε αρχετυπική “Femen”, του λόρδου Βύρωνα, του κορυφαίου των Ρομαντικών που παράτησε μια άνετη, κοσμοπολίτικη ζωή προκειμένου να κυνηγήσει μέχρι τέλους μια χίμαιρα. Κάποια χρήσιμα ιστορικά διδάγματα.

Α, και τον βακαλάο σκορδαλιά – εξαιρετικό πιάτο, μα την πίστη μου!

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

#JUST FOR BOOKS #message from the editor

[mikrofwno]

Θεσσαλονίκη: Γέμισε Αϊ Βασίληδες ο Θερμαϊκός

Η εκδήλωση Santa Rowing διοργανώνεται για εβδομη χρονιά από τον Όμιλο Φίλων Θαλάσσης στη Θεσσαλονίκη. Περίπου 40 κωπηλάτες φορώντας την παραδοσιακή φορεσιά του Αϊ βασίλη, κωπηλάτησαν στα νερα του Θερμαϊκού. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε προκειμένου να φέρει χαρά και αισιοδοξία στο κοινό, αλλά και για να στηρίξει τον φιλανθρωπικό σύλλογο, το Ελληνικό Παιδικό Χωριό στο Φίλυρο. Πηγή φωτογραφιών:…

View On WordPress

#Santa Rowing #Άγιος Βασίλης #Όμιλος Φίλων Θαλάσσης

[aplaw-blog]

Χριστούγεννα με άρωμα Αιγαίου :

Τι κι αν η περίοδος των Χριστουγέννων είναι συνυφασμένη με την αστική έκφραση των γιορτών, όπου τα πολύχρωμα λαμπιόνια γεμίζουν τους δρόμους των πόλεων, τα εμπορικά καταστήματα θέλουν να εντυπωσιάσουν με τον γιορτινό στολισμό τους και οι Αγιοβασίληδες δίνουν το tempo; Κάθε προορισμός της Ελλάδας φέρει τα δικά του χριστουγεννιάτικα έθιμα, με τις Κυκλάδες και τα νησιά τους, να τρέχουν πίσω στον χρόνο, την εποχή πριν το νησιωτικό πάρει το σημερινό, οικείο, τουριστικό πρόσωπό του.

Τα έθιμα διαφοροποιούνται από νησί σε νησί, αλλάζουν χρώμα ανάλογα με τις μακρόχρονες παραδόσεις κάθε τόπου και την ιδιαίτερη ιστορική κληρονομιά του. Εδώ η ξεχωριστή βίωση των μεγάλων εορτών δεν εξαντλείται στις αμέτρητες φυσικές ομορφιές και στην πολύ ηπιότερη τουριστική κίνηση που επιτρέπει μια πολύ πιο άνετη περιδιάβαση σε κάθε γωνία των νησιών.

Υπάρχουν κοινά στοιχεία που διατρέχουν τις ημέρες των Χριστουγέννων: Το άσπρισμα των σπιτιών και των αυλών τους από τις νοικοκυρές και η ετοιμασία των υλικών για τα χοιροστάσια. Υπάρχουν όμως και οι διαφορικές γραμμές που ανάγουν την ταξιδιωτική εμπειρία σε γεγονός ταυτοτικό, σε μια σχέση που διαμορφώνεται ανάμεσα σε εσάς και το μέρος. Υπάρχει και ο κοινός φόβος για τους Καλικάντζαρους, φόβος ζωογόνος, αφού δημιούργησε όλα τα έθιμα γύρω από την εστία του σπιτιού.

Έτσι, στην κοσμοπολίτισσα Μύκονο τα φοινίκια (που μοιάζουν αρκετά με τα μελομακάρονα), αλλά και τα χριστόψωμα, που προσφέρονται σε ζώα και ανθρώπους, συνυπάρχουν με τα κλασικά πανελλαδικής εμβέλειας γλυκά όπως τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες. Χοιρινό λαρδί με χόρτα ή λάχανο, ψητό κρέας στο φούρνο, κρεμμυδόπιτα με ντόπια τυροβολιά η μελόπιτα με τυροβολιά, μέλι και κανέλα είναι επίσης πιάτα «δεμένα» με την γευστική, εορταστική προσφορά του νησιού των Ανέμων. Στις 27 Δεκεμβρίου, του Αγίου Στεφάνου, λαμβάνει χώρα ένα μεγάλο πανηγύρι, ενώ την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ομάδα «καλαντιστάδων» του Πολιτιστικού Λαογραφικού Συλλόγου Γυναικών Μυκόνου, με την παραδοσιακή «καράβα» και το φαναράκι στα χέρια, περιφέρεται στην Χώρα ψάλλοντας τα παραδοσιακά Μυκονιάτικα και Δηλιανά Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα.

Χριστόψωμο και φοινίκι θα βρείτε και στην Άνδρο, η οποία όμως χρησιμοποιεί πολύ εν είδει χριστουγεννιάτικου εδέσματος και το παστέλι. Το τελευταίο σερβίρεται σε φύλλα λεμονιάς, μια συνήθεια που υπάρχει από την αρχαιότητα, καθώς οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν τα φύλλα σαν πιάτα.

Στη Νάξο, το στόλισμα του χριστόψωμου είναι ιδιαίτερο, με έναν μεγάλο σταυρό από ζυμάρι, ξηρούς καρπούς και ποικίλα σχέδια λουλουδιών και ζώων. Κατσίκι και αρνί με γέμιση χόρτα και ρύζι κυριαρχούν ως εδέσματα κατάλληλα για το τραπέζι Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς.

Το δωδεκαήμερο των γιορτών συνηθίζεται επίσης το έθιμο του χριστοκούτσουρου, με ένα μεγάλο ξύλο να καίει  στο τζάκι για 12 ημέρες και έπειτα να σκορπίζουν τις στάχτες του σε φυτά και ζώα, για ευλογία.

Στη Σύρο, το καθολικό στοιχείο δίνει τον δικό του τόνο, αφού οι καθολικοί κάτοικοι, μετά από την εκκλησία, επιστρέφουν στα σπίτια τους και τρώνε ψάρι και κουνουπίδι. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς μέλη του Λυκείου Ελληνίδων, ντυμένα με την παραδοσιακή συριανή φορεσιά, περιέρχονται στους δρόμους της Ερμούπολης κρατώντας ένα στολισμένο καράβι, το οποίο συμβολίζει την καινούρια ζωή των ανθρώπων μετά τη γέννηση του Χριστού, ψάλλοντας τα συριανά και τα τηνιακά κάλαντα.

Στη Σίφνο, τα παραδοσιακά κάλαντα βασίζονται σε ένα ιδιόλεκτο αυτοσχέδιων τραγουδιών τα οποία ψάλλονται από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Ως προς το φαγητό, του χριστουγεννιάτικο τραπέζι περιλαμβάνει χοιρινό κρέας παστό ή στον φούρνο, ενώ τα χριστόψωμα είναι εδώ αρωματισμένα με γλυκάνισο. Τα κάλαντα κάνουν τη διαφορά και στη Σέριφο, όπου οι άντρες του νησιού μαζεύονται το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων για να ψάλλουν.

Χριστόψωμο με ξηρούς καρπούς βγάζουν και στην Πάρο, όπου τα παιδιά ψάλλουν τα κάλαντα το απόγευμα της παραμονής των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, αμέσως μετά τον εσπερινό και ανήμερα το πρωί μετά το τέλος της λειτουργίας. Στα Θεοφάνια, επίσης, οι άνδρες παρακολουθούν τη λειτουργία στην ανδρική Μονή της Λογγοβάρδας (η οποία ξεκινά στις δύο τα ξημερώματα), ενώ οι γυναίκες πηγαίνουν στην αντίστοιχη τελετή του Ιερού Ναού του Ταξιάρχη. Στην Αντίπαρο, πάλι, την Πρωτοχρονιά ψήνουν κουλουράκια με μαστίχα.

Στη Σαντορίνη από το γιορτινό τραπέζι δεν λείπει η φάβα, τα κουκιά, αλλά και οι τοματοκεφτέδες. Η παράδοση θέλει επίσης οι μαθητές του σχολείου να δίνουν ένα χρηματικό ποσό στον δάσκαλο –τη λεγόμενη Καληχέρα– και να του λένε τα κάλαντα.

Στην Τήνο πάλι, αναβιώνει κάθε χρόνο το έθιμο του Κάβου ή αλλιώς το «Το Τραπέζι της Αδελφότητας». Στην ουσία, ο τίτλος αναφέρεται στο άτομο που έχει εκλεγεί αρμόδιο για να αναλάβει την επιμέλεια της εκκλησίας του χωριού. Έτσι λοιπόν, μετά τη Θεία Λειτουργία, οι άντρες του χωριού συγκεντρώνονται στο σπίτι του παλιού Κάβου για να εκλέξουν τον νέο, με τη συνοδεία κρασιού και άφθονου φαγητού, που παραθέτει ο προς αποχώρηση «κάβος» σε τραπέζι του στοσπίτι του στους υπόλοιπους άνδρες του χωριού και στον παπά. Όταν το δείπνο τελειώσει, ο παπάς του χωριού πηγαίνει την εικόνα της Γέννησης του Χριστού στο σπίτι του παλιού Κάβου, μοιράζει αντίδωρα σε όλους και ρωτά ποιος θα είναι ο νέος Κάβος. Αφού παρθεί η απόφαση και τελειώσει η διαδικασία, η εικόνα επιστρέφεται στην εκκλησία.

Στην Αμοργό πάλι, ανήμερα της Πρωτοχρονιάς σερβίρουν τον «κοφτό», ένα έδεσμα από σιτάρι, κρεμμύδι, τυρί τριμμένο, λάδι και νερό για να πάει καλά η σοδειά. Στην Ανάφη, κάθ�� Χριστούγεννα οι γυναίκες του σπιτιού φτιάχνουν το «κουφέτο», ένα γλυκό κουταλιού με ασπρισμένα αμύγδαλα και κομμάτια γλυκιάς κολοκύθας που βράζουν μέσα σε μέλι, ενώ την Πρωτοχρονιά προσθέτουν στο ψωμί κρόκο (ζαφορά) και κάπως έτσι γεννιέται το ζαφοριστό, με το ιδιαίτερο κίτρινο χρώμα. Στην Κύθνο πάλι, το χριστόψωμο ζυμώνεται με γλυκάνισο και μαστίχα, ενώ στην Κίμωλο η παράδοση θέλει ξεροτήγανα ή δίπλες με μέλι και κανέλα.

Πηγή: travel

#τουρισμός - επιχειρήσεις

[timeofgreecenews]

Παραδοσιακή φορεσιά σ ε βιτρίνα της Πάτρα τράβ ηξε τα βλέμματα – ΦΩΤΟ

Παραδοσιακή φορεσιά σε βιτρίνα της Πάτρα τράβηξε τα βλέμματα – ΦΩΤΟ Αίσθηση προκάλεσε η βιτρίνα γνωστού καταστήματος ένδυσης στο κέντρο της Πάτρας η οποία ήταν διακοσμημένη στο κλίμα της Εθνικής μας Επετείου της 25ης Μαρτίου. Οι ιδιοκτήτες του καταστήματος για μια ακόμη φορά βρήκαν έναν διαφορετικό τρόπο να τιμήσουν την εθνική μας εορτή με φορεσιά απόλυτα συνδεδεμένη με την ιστορία της χώρας, η…

View On WordPress

[news-24gr]

“Πλημμύρισε” η Κάλυμνος  με παραδοσιακές φορεσιές στην παρέλαση για την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου.

ΚΑΛΥΜΝΟΣ: Πλημμύρισε η Κάλυμνος  με παραδοσιακές φορεσιές στην παρέλαση για την ενσωμάτωση, χθες Κυριακή 12 Μαρτίου 2023. Στενά συνδεδεμένη με την ιστορία και την κοινωνική ζωή της Καλύμνου  η παραδοσιακή φορεσιά δεν λείπει  εδώ και χρόνια από τα σπίτια του νησιού. Τα καβάδια με τους πλούσιους χρωματικούς συνδυασμούς για τις κοπέλες και οι  βράκες, αλλά και η παραδοσιακή φορεσιά του ναυτικού, είχαν την τιμητική τους στη χθεσινή παρέλαση. Εκτός του  Λυκείου των Ελληνίδων, που παρέλασε με τις παραδοσιακές στολές του νησιού μας, αλλά και από άλλα μέρη της Ελλάδας και εντυπωσίασε για μία ακόμη φορά, όλα τα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας που παρέλασαν, είχαν τμήματα με παιδιά με τις τοπικές παραδοσιακές φορεσιές. Δείτε σχετικό φωτορεπορτάζ από την χθεσινή παρέλαση, με όλα τα τμήματα που παρέλασαν με παραδοσιακές φορεσιές. https://news-24.gr/plimmyrise-kalymnos-paradosiakes-foresies-stin-parelasi-gia-tin-ensomatosi-tis/

[silezukuk]

Michael Pappas - GREECE. Euboea island. Kirinthos village. Eleanna in the local traditional costume. December, 08. 2019 / http://bit.ly/3422LFS

#michael pappas #μιχάλης παππάς #εύβοια #euboea #kirinthos #κύρινθος #παραδοσιακή φορεσιά #traditional costume

[wordsmithic]

Τraditional Wedding dress from the Greek island of Leukada (Λευκάδα)! Leykada is in West side of Greece, in the area of Eptanisa (seven islands). Venetians and French had the island at times and their influence to the traditional dress is apparent. (She looks like a princess!!!)

#paradosiaki foresia #greece #greek tradition #leukada #παραδοσιακή φορεσιά #ελλάδα #γρεεκ

[gemsofgreece]

Παραδοσιακή φορεσιά από τη Σύλλη της Λυκαονίας, κοντά στο Ικόνιο. Ελληνικές τοπικές ενδυμασίες – Ναύπλιο, Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα || Greek traditional dress from Lycaonia, close to Iconium (Turkish: Konya) in modern day Turkey. This attire is now in the Peloponnesian Foklore Institution of Nafplion, Greece.

#culture #tradition #historical fashion #vintage #fashion #greece #turkey #traditional clothing #folk clothing #traditional dress #nafplion #peloponnese #argolis #peloponnisos #greek culture

[epestrefe]

Cold water crystal on sand beaches, A late moonrise seeming impromptu.

One almond-eyed medusa nods With eyes pistachio green to grey —

Like an enamel medal of ancient Greece, But verifiable and kind to touch. One could happily die here, perhaps one has.

~ Lawrence Durrell~

#Greece #poem #Lawrence Durrell #poetry #traditional costume #old photo #beauty #Ελλάδα #ποίηση #παραδοσιακή φορεσιά

[alatismeni-theitsa]

Αλμπουμάρα θα είναι 😭💙

επίσης συζήτηση time για το προφανές:

Κάποιοι τον κράζουν που φοράει τη φορεσια, αλλα δεν βρίσκω να τη χρησιμοποιεί με κακό τροπο. Ο συγκεκριμένος σέβεται και τη μουσική παράδοση και τους στίχους. (Έχει μέσα και Ηπειρωτικες μελωδίες και κλαρίνα + ο καλλιτέχνης όχι μόνο έχει μελετήσει το ρεμπέτικο και τους παραδοσιακούς ελληνικούς ήχους αλλά είναι και μέρος της Ελληνικής κουλτούρας)

Και άλλοι Έλληνες τραγουδιστές έχουν φορέσει φουστανέλα εντωμεταξυ σε βίντεο με παραδοσιακούς ήχους, και δεν έφαγαν κράξιμο. (Καλά εδώ ο TUS τη φόρεσε για πλάκα και δεν παρεξηγηθηκε κάνεις)

Επίσης σαν έθνος χεσμενες τις έχουμε τις παραδοσιακές μας φορεσιές μέχρι να τις φορέσει κάποιος που "δε μας κάθεται καλά στο μάτι". Οι κραχτες μια φορά δεν έχουν φορέσει τη φουστανέλα εκτός σχολικης γιορτής να πούμε 🤦‍♀️

Μπορεί να γίνει συζήτηση για το που γίνεται να φοράμε τις παραδοσιακές φορεσιές χωρίς να τις μειωνουμε. Προσωπικά για τους λόγους που είπα δώ το βρίσκω οκ, γιατί και η βάση των μελωδιών είναι ελληνική παραδοσιακή αλλά και το setting στο βίντεο. Αν θέλουμε να φέρουμε την παραδοσιακή μας στο προσκήνιο, αυτός είναι ένας τρόπος.

Η mainstream hip hop μας έχει γίνει μια κόπια της Αμερικής μέχρι και στον τρόπο που τραγουδάνε για "πουτάνες και ντρογκια", και αντί να μας ενοχλεί αυτό, μας ενοχλεί ο άνθρωπος που έκανε κάτι με βάση τη δική μας παράδοση που κανονικά ο μέσος Έλληνας ντρέπεται να την αγγίξει. Αυτός που δεν ντρέπεται να την αγγίξει, ας τη βάλει τη φορεσιά.

Τέλος, ο Κολοκοτρώνης θα τον πηγαινε τρελα τον τύπο, γιατί φαίνεται από τις εμφανίσεις του ότι το ζει σα μοντέρνος μάγκας με την ψυχή του✌️

#νέγρος του Μοριά #negros tou Moria #greek music #greek hip hop #rapping

[braziliana13]

#Κρητική #Φορεσιά #Βεστάκης #Σφακιανή #παραδοσιακή #Cretan_tradition #Vestakis #Sfakiani #foresia #traditional #custom #greekdancers #Cretandancer #Cretandance #collage #instaphoto #elena_fouraki #ενωση_κρητων #Κερατσινιου https://www.instagram.com/p/B4yDzHJj26U/?igshid=14k0i9sg0bmbw

#κρητική #φορεσιά #βεστάκης #σφακιανή #παραδοσιακή #cretan_tradition #vestakis #sfakiani #foresia #traditional #custom #greekdancers #cretandancer #cretandance #collage #instaphoto #elena_fouraki #ενωση_κρητων #κερατσινιου

[elladastinkardiamou]

Παραδοσιακή φορεσιά Κέρκυρα Traditional costume of corfu

Photo by Michael Pappas Model Aristoula Toli

#Greece #Pictures #Corfu #Costumes #Pappas

[justforbooks]

O μεγαλύτερος μύθος της Επανάστασης θα έλεγα ότι είναι αυτός με τη δήθεν ύψωση του λάβαρου από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό στη Μονή της Αγίας Λαύρας την 25η Μαρτίου του 1821, όπου τάχα ορκίστηκαν οι αγωνιστές. Η Επανάσταση στην Πελοπόννησο δεν ξεκίνησε καν την ημερομηνία εκείνη, αλλά λίγο νωρίτερα. Ο ίδιος ο Γερμανός, άλλωστε, στα απομνημονεύματά του αναφέρει ότι την ημέρα εκείνη βρισκόταν σε άλλο χωριό. Ο θρύλος της Λαύρας εντασσόταν στις μεταγενέστερες προσπάθειες να συνδεθεί η θρησκευτική με τη νεοαναδυόμενη εθνική ταυτότητα.

Είχε, τελικά, ταξικό χαρακτήρα το '21, όπως πρότειναν κάποιοι ιστορικοί; ― Με την έννοια ενός προλεταριάτου που εξεγείρεται, σίγουρα όχι. Δεν προκύπτει από πουθενά αυτό, ήταν μυθεύματα του ΚΚΕ και συγγραφέων όπως ο Γιάννης Κορδάτος. Τον πιστέψαμε πολύ τον Κορδάτο στα νιάτα μας, τραφήκαμε με αυτόν, αλλά δεν ήταν καν ιστορικός ο άνθρωπος, δεν είχε κάνει καμία σοβαρή έρευνα. Μέχρι ανύπαρκτες κοινωνικές τάξεις εφηύρε για να στηρίξει τους ισχυρισμούς του.

Δεν ξέρω ποιανού άλλου λαού η ανεξαρτησία εξακολουθεί, δύο αιώνες σχεδόν αφότου επιτεύχθηκε, να προκαλεί τόσες εντάσεις όποτε κάποιος αμφισβητήσει τον «εθνικό μύθο» που είθισται να τη συνοδεύει. Και που, στην περίπτωσή μας, είναι από τους πιο «φουσκωμένους» καθώς η δημιουργία ενός καινούργιου έθνους-κράτους, ανύπαρκτου ως τότε με την σύγχρονη έννοια, έπρεπε να συνδυαστεί με την ανάδειξή του ως αδιαμφισβήτητου κληρονόμου και θεματοφύλακα της ένδοξης ελληνικής αρχαιότητας αφενός, της Ορθόδοξης πίστης αφετέρου.

Η ελληνική επανάσταση είχε, αναμφίβολα, κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Δεν την καλοβλέπουν οι Μικρασιάτες Έλληνες, οι Φαναριώτες, ούτε βέβαια το Πατριαρχείο. Δεν ξεκινά στις 25 Μαρτίου στα Καλάβρυτα, όπως ορίστηκε σκόπιμα ώστε να συμπέσει με τη θρησκευτική γιορτή του Ευαγγελισμού, μήτε ξεσπά κάπου στον «εθνικό κορμό» αλλά εκατοντάδες χιλιόμετρα βορειότερα, στη Μολδοβλαχία. Δεν είναι καν πόλεμος κανονικός όπως αυτός που διεξήγαγαν τα ευρωπαϊκά έθνη την ίδια εποχή αλλά, στο μεγαλύτερο διάστημά του, ο πρώτος σύγχρονος ανταρτοπόλεμος - που παραλίγο κιόλα να χαθεί όχι από αδυναμία ή ανικανότητα μα από τους εμφύλιους, τη φαγωμάρα και τη διχόνοια. Από την άλλη, υπήρξε η πρώτη επιτυχημένη εθνική εξέγερση με φιλελεύθερο χαρακτήρα - όσο το επέτρεπαν οι παπάδες, δηλαδή -, που μάλιστα πλαισίωσε ένα από τα πιο ριζοσπαστικά Συντάγματα παγκοσμίως για εκείνη την εποχή (Επίδαυρος, 1822). Υπήρξε επίσης, τρόπον τινά, το «Βιετνάμ» της εποχής, προκαλώντας κύματα αλληλεγγύης σε Ευρώπη κι Αμερική – μεγάλοι ζωγράφοι όπως ο Φον Ες κι ο Ντελακρουά έδωσαν έναν υπερβατικό, μεταφυσικό σχεδόν χαρακτήρα στον αγώνα και πλήθος Φιλέλληνες έσπευσαν συνεπαρμένοι να βοηθήσουν προσωπικά, για να χαθούν άδοξα οι περισσότεροι ή να απογοητευθούν, άλλοτε από τις συνθήκες που συνάντησαν κι άλλοτε επειδή είχαν οι ίδιοι λανθασμένες περί Ελλάδας και Ελλήνων ιδεοληψίες.

Τι θα κρατούσα σήμερα ως ώριμος ενήλικας από την επέτειο της 25ης; Ούτε βέβαια τις παρελάσεις, ούτε τα γαλανόλευκα σημαιάκια, ούτε τις φουστανέλες (που και γι΄αυτές ακόμα ερίζουμε αν ήταν παραδοσιακή ελληνική φορεσιά ή αρβανίτικη), ούτε τα τουρκοφαγικά αισθήματα, ούτε τους ηρωικούς και πένθιμους λόγους και τα ποιήματα, ούτε φυσικά τα τόσα ιστορικά παραμύθια που μας φλόμωναν  προκειμένου να σφυρηλατηθεί μια αμφίβολη εθνική συνείδηση. Το «όποιος συλλογάται ελεύθερα, συλλογάται καλά» από τον Θούριο του Ρήγα. Το διαχρονικά συγκινητικό σύνθημα των επαναστατημένων «ελευθερία ή θάνατος», που έρχεται ακριβώς να δικαιώσει το παραπάνω ρητό. Τα Απομνημονεύματα  του Μακρυγιάννη αλλά και του Κολοκοτρώνη, μέσα από τις σελίδες των οποίων «διαβάζεις» κανονικά τους σημερινούς Έλληνες, με όλα τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους. Μορφές όπως του Καραϊσκάκη γιατί ήταν αλητεία μεγάλη, της Μπουμπουλίνας γιατί υπήρξε αρχετυπική “Femen”, του λόρδου Βύρωνα, του κορυφαίου των Ρομαντικών που παράτησε μια άνετη, κοσμοπολίτικη ζωή προκειμένου να κυνηγήσει μέχρι τέλους μια χίμαιρα. Κάποια χρήσιμα ιστορικά διδάγματα.

Α, και τον βακαλάο σκορδαλιά – εξαιρετικό πιάτο, μα την πίστη μου!

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

#JUST FOR BOOKS

[diaforetikos-opws-oloi]

"ειρηνική πορεία" λες αλλά μετά απειλεις ότι "θα του σπάσεις το κεφάλι και ότι θα τον σκοτώσεις". Μπράβο ελληναρα που δεν έχεις κοιτάξει ούτε μισή φορά έγκυρες ιστορικές πηγές και απλά επειδή σου καύλωσε για την Μακεδονία την αποκαλείς γη Ελλάδος (κι εσύ και ολοι άλλοι). Διαβάστε αγράμματοι πρώτα κάνα βιβλίο, πληροφορηθείτε, μάθετε και μετά ανοίξτε το άρωμα να υπερασπιστείτε την "Ελλάδα που μας παίρνουν". Το κομμάτι αυτό, ποτέ δεν ήταν ελληνικό και με το δίκιο του να το διεκδικούν πίσω.

Καταρχάς σε ευχαριστώ που μου δίνεις την ευκαιρία και τα πατήματα να πω όσα ξερω πανω στο θεμα χωρίς να μονολογώ και να γινομαι κουραστικός.

Κοίτα φιλαράκο μου ανωνυμε, εχω φροντίσει να ενημερωθω για το Μακεδονικό και μαλιστα απο έγκυρες πηγές (ιστορικούς που δεν εξυπηρετούν κανενα γεωπολιτικό συμφέρον και αφιερωσαν τη ζωή τους πανω στο συγκεκριμένο θεμα). Παρακατω θα σου αναλύσω-διευκρινίσω δύο πραγματα που δεν στέκουν στο σχόλιό σου.

“Το κομμάτι αυτό, ποτέ δεν ήταν ελληνικό και με το δίκιο του να το διεκδικούν πίσω“: 

Αρχικά να πω οτι κανενας έλληνας δεν διεκδικεί τις περιοχές που κατοικουν σημερα οι σκοπιανοί. Η ενσταση του έλληνα (αν και βγαζει ματι αλλα καλό ειναι να διευκρινίζουμε για όσους κλείνουν τα ματια) ειναι στο ΟΝΟΜΑ που επιθυμεί να αποκαλείται αυτο το συνονθύλευμα λαών. Δεν έχουν κατι να διεκδικήσουν πίσω, η περιοχή ειναι δική τους, αντιθετα εμείς εχουμε να διεκδικήσουμε την ιστορική και εθνική κληρονομιά μας που ας μην πω μας έκλεψαν και σου κατσει βαρύ, ας πουμε δανείστηκαν επ αόριστον χωρίς σκοπό να την επιστρέψουν ποτέ.

Ιστορική αναδρομή. Περίπου τον Έκτο αιώνα μ.Χ. η περιοχή των σημερινών Σκοπίων κατοικήθηκε απο διάφορα φύλλα. 

Ως γνωστόν κάθε “ιστορικός λαός” που αναγκάζεται να μεταναστεύσει σε αλλη περιοχή για καποιο λογο (διωγμός-φυσικα φαινομενα) κουβαλάει το ονομα και την παράδοσή του στην νεα του τοποθεσία. 

Παραδειγμα, οι μικρασιάτες, μετά τη γενοκτονία της Σμύρνης (για σένα φανταζομαι συνωστισμός ειναι ο προσδιορισμός) μετακινήθηκαν σε διαφορα μέρη της ελλαδας οπου διατήρησαν το ονομα και τον πολιτισμο τους. Έχουμε περιοχές που λεγονται “νεα Σμύρνη” και “νέα Ιωνία” με τα αντιστοιχα πολιτιστικά σωματεία, με τους ποντιους το ίδιο κλπ κλπ. 

Στην περίπτωσή μας ωστόσο τα φύλλα που κατοίκησαν την ως πριν μερικούς αιώνες περιοχή της μακεδονικής αυτοκρατορίας δεν διατήρησαν το όνομα τους ούτε την ως τοτε ιστορία τους. και ειναι τα εξής: Σλάβοι, Αλβανοί, αλλά και Τουρκοι-Βουλγαροι σε μικρούς αριθμους.

Πήραν το όνομα της περιοχής και ονομάστηκαν Μακεδονία, σφετερίστηκαν την κληρονομιά του ονόματος αυτού και εβαλαν εθνόσημο τον ήλιο της Βεργίνας (χωρίς καν να βρισκεται στην επικρατειά τους η Βεργίνα) θεσπισαν φιλαράκο μου παραδοσιακή φορεσιά την μακεδονική στρατιωτική περιβολή. Έχτισαν αγαλματα μακεδόνων βασιλιάδων και έδωσαν το ονομα Μεγας Αλέξανδρος σε αεροδρόμιο. Δώσαν ονόματα ελλήνων και κομιτατζήδων στις οδούς τους. Στοιχεία που μπορείς να επιβεβαιώσεις κι απο μονος σου αν δεν θελεις να με πιστέψεις.

Δεν ονομάστηκαν ούτε Σλαβία, ουτε Αλβανία, ουτε ΣλαβοΑλβανοΤουρκοΒουλγαρία, όχι, ονομάστηκαν Μακεδονία.

Να απαντήσουμε όμως και στο “Γιατί” μιας και διαβασαμε και μπορουμε, κι ας μας ειπες ανιστόρητους. Κοίτα λοιπόν να μαθεις κι αν νομίζεις πως οτι λεω το φανταζομαι απο μονος μου ειμαι εδω και περιμένω να μου στείλεις τις πηγές σου εσύ, να το συζητήσουμε βρε αδερφέ.

Απαντηση λοιπόν στο γιατί επιμενουν και διεκδικουν το όνομα Μακεδονία. Απο τον Β’ Παγκοσμιο πολεμο ο Χίτλερ επιθυμούσε ενα περασμα στην μεσόγειο θαλασσα (απ το Αιγαίο) και το σχέδιό του ήταν να ανοιξει δρόμο μεσω σκοπίων Ελλαδας, και οπως φαντάζεσαι οταν στον δρομο σου βρίσκονται δέκα διαφορετικά κρατίδια τα πραγματα ειναι πιο δυσκολα απο ότι αν βρισκεται ένα κράτος.

Διάφορα ονόματα διαδέχτηκαν το πρωταρχικό που εδωσε ο έμμεσα ο Χιτλερ όλα αν δεν κανω λαθος ομως περιείχαν έστω και σαν μερος του ονόματος την λεξη Μακεδονία. (Μερικά που μου έρχονται ειναι τα εξής: Δημοκρατία της Μακεδονίας -εν περίοδω κομμουνισμου αλλα τελος παντων-, πρωην γιουγκοσλαβική ένωση Μακεδονίας κλπ)

Χρόνια τώρα ο λαός των σκοπίων ο οποίος κατ εμέ ειναι το θύμα της υποθεσης, υπέστει εγκεφαλική πλύση ωστε να φτασει σημερα σε σημείο να εξυπηρετεί μ�� τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συμφεροντα τα γεωπολιτικά των επιτήδειων.

Μέσα απο την παιδεία του κράτους, ή μαλλον για να μαι ακριβής στις λεξεις μου δεν πρόκειται για παιδεία στο συγκεκριμένο κρατος τουλάχιστον οχι μεχρι πριν μερικά χρόνια, μέσα απο τα βιβλία ας πω καλυτερα, διδάχτηκε ο σημερινός λαος τον σκοπίων και γαλουχήθηκε ως κληρονόμος και απογονος των Αρχαίων μακεδόνων. 

Άσχετο που δεν μιλάν ελληνικά έτσι; Γίνεται αυτό το πράγμα; Σα να λέω ειμαι Λονδέζος και δεν μιλάω αγγλικά, κι αν τυχαινε παλι θα ήμουν η εξαίρεση, ο ένας στους χίλιους. Όχι και οι χιλιοι να ειναι λονδεζοι και να μη μιλαν αγγλικά. Άσχετο λοιπόν που δεν μιλουν ελληνικά αυτοί οι αυτοαποκαλουμενοι Μακεδόνες.

 Άσχετο που την άλλη την λενε “Λουντμίλα” στο όνομα και έχει επιθετο με καταληξη -βιτς. Άσχετο που έχουν σλαβικό αλφάβητο κι όχι ελληνικό. Ασχετο που δεν θα βρεις καμια επικραφή και σε κανεναν ταφο οποιαδήποτε φραση με προέλευση τα μακεδονικά χρόνια στα σλαβικά γραμμένη. Άσχετο που πατας στο Google “Macedonian Grave In FYROM” και τα πρωτα χίλια αποτελεσματα αναφέρονται στην αρχαιοκαπηλία. Ας μη γελιόμαστε δεν έιχαν καν γραφή αυτοί οι ανθρωποι πριν τον Κύριλλο και τον Μεθόδιο.  

Ο ένας πολιτικός αρχηγος τον σκοπίων πιο φανατικός “μακεδόνας” απο τον άλλον αποδείχτηκε και λογω της “δημοκρατίας” τους, φροντισε να γινει πλύση εγκεφάλου σε ολο τον λαό ωστε να ασπαστεί τις ιδέες των λίγων που κυβερνουσαν, ως μαριονέτες άλλων.

Αυτά περι ιστορίας. Και τωρα δυο λόγια για το θεμα που έθιξα εγω με τους ΜΑΤατζίδες και την πορεία.

Απαντώ στο “ειρηνική πορεία” λες αλλά μετά απειλεις ότι “θα του σπάσεις το κεφάλι και ότι θα τον σκοτώσεις”.

Προσωπικά πιστεύω πως αυτές οι πορείες είναι μονο και μονο για να ξεθυμαίνει ο λαός. Κανενός πολιτικου δεν ίδρωσαν τα φρύδια του που μαζεύτηκε εκει ολος αυτος ο λαός να διαμαρτυρηθεί. Αυτος ειναι και ο μονος λογος που δεν παιρνω μερος στα συλλαλητηρια αυτά. Επειδη δεν αλλαζουν τιποτα.

Αυτοί ομως που ήταν εκεί, εγω τους ξερω και ξερω οτι ήταν ανθρωποι καθημερινοί. Ήταν ο αδερφος μου εκει, που εφυγε απ την δουλεια στην οποια πασχιζει για να πληρωσει τους φορους καινα ζήσει και πήγε εκει με μια σημαία και την οικογένεια να δηλώσει την σταση του με τον υπολοιπο ελληνικό λαό. 

Δεν μαζευτηκαν ολοι εκει για να δείρουν ΜΑΤ ή για να χαλασουν τον κοσμο. Μαζευτηκαν να φωναξουν το ΌΧΙ απ το Πισοδέρι μπας και ακουστει πιο δυνατα απο το ΝΑΙ του πρωθυπουργου στις Πρεσπες. Λογικοι άνθρωποι οικογενειάρχες που δεν έχουν χρονο ουτε για τηλεόραση (ίσως για αυτό καταλαβαν κιόλας).

Ο άλλος με το παιδί απ το χεράκι δεν παει σε μια πορεία για να χτυπήσει καποιον ή να τον σκοτώσει. Έτσι θα κανει ο τρελός αδερφος του που δεν νοιαζεται για την πορεία ή για το Σκοπιανό και τον ενδιαφέρει μονο η σωματικη ακεραιότητα της οικογένειας του. 

Άλλο η ειρηνική πορεία, κι αλλο η τρελα που κουβαλάω εγώ που δεν ειμαι εκει. η Πορεία ήταν ειρηνική, όλοι εκει δεν ειχαν κανενα σκοπο να προκαλέσουν, τα επεισόδια προκλήθηκαν απο τα ΜΑΤ. Άπειρα βιντεο στο γουτιουμπ σε παραπεμπω κι εγω να δεις απο αναλλοίωτες πηγές, απο ατομα που ηταν εκει, χωρις σχολια απο δημοσιογραφους της κακιάς ώρας στα μεγαλα καναλια και λοιπες φθορές.   https://www.youtube.com/watch?v=90ifo6TDYUI

Και μιας προσπαθείς να με θίξεις σε προσωπικό επιπεδο, θα σου απαντήσω κι εγω σε προσωπικό επιπεδο. Οταν λεω θα τους σπασω το κεφάλι ειναι μια ακραία αντιδραση που εκφράζει την οργή μου. Δεν έχω σκοπό να κανω κατι τετοιο φυσικά. Σκέψου μονο να ναι η γυναίκα σου εκει φιλαρακο κι εσυ στο σπιτι, και να την δερνουν τα ΜΑΤ και αν την βλεπεις στο ιντερνετ να κείτεται στο δρομο γιατί φωναζει συνθήματα στο βουνο. Αν εσύ δεν λες έστω οτι θα τους σπασεις το κεφάλι τοτε σκατά την αγαπάς την γυναικα σου. Κι ας μη το κανεις εν τέλη, αν ουτε καν το πεις εισαι αναξιος να έχεις γυναίκα στην αγκαλιά σου, και γιο και κορη και εγγονι κλπ. Δεν θα τους σπασεις το κεφάλι για το μακεδονικό, χιλια χρονια το παιδευουν, ενα σπασμενο κεφάλι δε θα λυσει κατι, αλλα οταν βλεπεις ανθρωπο να χτυπάει ανθρωπο αλίμονο αν δεν κανεις κατι αν τον σταματήσεις.

Το πως αντιμετωπίσω τους ΜΑΤατζίδες ήταν ξεκαθαρο απο το προηγουμενο ποστ μου. Δεν εχω κατι με τους συγκεκριμενους ανθρωπους ίσα ίσα κατα τα αλλα τους θαυμαζω, δεν ειμαι ο αναρχικός που φωνάζει στο κεντρο της Αθηνας “Μπατσοι γουρουνια δολοφονοι”, ειμαι ο αδερφος και φιλος αυτων που έψελναν τον εθνικο ύμνο στο Πισοδέρι. Αν ο ΜΑΤατζής αντιμετωπίζει το ίδιο αυτα τα δύο, ειναι προβλημα δικό του και δηλωνει την σταση του.

Αν εκτός απο το να λέγεσαι εισαι κιολας Έλληνας, τοτε θα με καταλαβεις.

Περι αυτου του θεματος δεν θα αναρτήσω αλλο ποστ. Και να με συγχωρεις για το μακρος. Αν επιθυμείς συζήτηση κλικ το ονομά μου και θα μιλησουμε ομορφα  πολιτισμενα και επωνυμα στο τσατ.