#özgür gümüşsoy

[sessizharfler]

Yara sarmaya gelen, en büyük yarayı açar gider. Kabuk tutmak erdemini öğretir bize sadece, bu çağdaki sevmeler

#özgür gümüşsoy

[hosgeldinhuzun]

Gurbetten memlekete dönmektir seni sevmek...

#Özgür Gümüşsoy

[okuyucu-01]

Tedbirli ol sevgilim, bak gözü kara bir kışla sınanacağız Ciddi yağmurlar başlamadı henüz Başlasın da gör, nasıl iliklerimize dek ıslanacağız!

#özgür gümüşsoy

[kupnotlar]

Bazen böyle olur; birileri gelir, ahengi bozar ve giderler.

Özgür Gümüşsoy

#edebiyat #şiir

[icselguduler]

Sanırım aşk ile ateşin en net olan benzerlikleri

Her ikisinin de düştüğü yeri cayır cayır yakmasıydı.

Özgür Gümüşsoy

#ankara #şiirsokakta #şiirduvarda #aşk sözleri #sevgi #kadınlar #şiirdefteri

[nefes3534]

Berbat bir dönemimdi. Penceremin önündeki çilekleri geçen kış hiç sulamadım. Zamanla ben toparlandım tabii. Sonrasında hayatla ne kadar kanlı bıçaklı olsam da hiç ihmal etmedim onları. Fakat bir daha meyve vermediler.

Sevmek de böyle. Özenini kaybeden kalpte, bir daha hiçbir his beslenmiyor.

Özgür Gümüşsoy

[vegako-834]

Özgür gümüşsoy

[kahvekokulukadinn]

Seninle retinalarımızı takas edebilseydik keşke. Bir defalığına, sen misali bakabilmek isterdim kâinata. Özgür Gümüşsoy

#günün sözü #aşk sözü #gecenin sözü #sözduvarda

[alzheimerkalp]

ve çiçeklerimiz, gökyüzüne toz taneleri gibi uçarken; bizler iki ayaklı memeliler hâlâ daha fazlasına sahip olmak için türlü methiyeler dizmekle meşgulüz. biliyorum ki.. bu evren, bu dünya.. bizim kafesiniz ve bizler doymak bilmeyen hayvan üstü bireyleriz.

#özgür gümüşsoy

[bilmiyorsunolric]

Ayakkabıların çok gülünç, bu ihanet desenli elbisenin altına gitmek’lerini giysen; onlar sana daha çok yakışırdı etimden ayrılırken! \\ Özgür Gümüşsoy

#özgür gümüşsoy #şair #şiir #şiirsokakta #şiirduvarda #şiirkitabı #şiirhayattır #postlarım #postlarim

[okuryazarlar]

34 UJS 62 Bunu bana neden yaptın?; çıkmaz sokağında bir gece Dünyadaki tüm polislerin uykuları aynı cümleyle bölünse keşke;

“I can’t breathe…”

Bunu bana neden yaptın?; çıkmaz sokağında bir gece El birliğiyle faşist duvarlarını yıkıyoruz kral bozması puştların ‘Özgürlük’ adında yasak bir türkü tutturmuşuz Çığlığa dönüşene kadar mırıldanıyoruz yüz binlerce ağızda Sevmekten yılmayan bir seyyahın sitemi var türkünün sözlerinde; -Öyle alıştık ki kaybetmelere, ardımızda bıraktıklarımız dağ oldu Şimdi içimizde bir yerlerde duran o dağlar da yerle bir oldu! Bunu bana neden yaptın?; çıkmaz sokağında bir gece Ankara’dan ağrım gelmiş, evde bir matem havası Penceremdeki demir parmaklığa konmuş siyah kelebek isyan ediyor

“Ben bugün yarınımı kaybettim.” diye…

Gülmeyi en çok ben istiyorum tabiatın bu kötü esprilerine Çatlak dudaklarınla mühürlediğin gözlerimin rengi bile keder olmuş artık Tıraş sonralarıı beni öptüğünü anımsarım diye sakallarımı kesmedim günlerdir Sigaraya başladım bir de, annemin kalbini iyiden iyiye duman altı ettim ki sorma Değişen herhangi bir halt yok bende anlayacağın Kimi incitmemeye uğraşsam, onu en çok acıtan ben oluyorum hep olduğu gibi Zaten biz incelikler içinde yaşamaya çalıştıkça Ensesi kalınlar iyiden iyiye ele geçirdi zarif hayatlarımızı Semt masallarında bile… İyilik öldü, güzellik öldü! Bunu bana neden yaptın?; çıkmaz sokağında bir gece Hani bazı kadınların resmi dili yalandır ya, lütfen sen öyle olma Öyle olma yaralanırım, öyle olma beni acımın gerçekliğine inandır Başka başka düşüncelerin arasında boğulurken, aklım fikrim yine de sende Can ne vakit et parçasına dönüşür ihanetin sayesinde anladım Muhakkak ki senden öğrendim ben sadakatin de ölebileceğini Yeminler nasıl ayakaltına alınır, bunu gözlerindeki yalan ordusunda gördüm! Senin mitomanik hallerine sabretmem nedensiz değildi Öyle ihtiyacım vardı ki koşulsuz sevgine Gönlüm hep senden yanaydı işte, emin ol hiçbir mecaz içermiyor bu sözüm! Bunu bana neden yaptın?; çıkmaz sokağında bir gece Rakıya birlikte kurulacağım bütün dostlarımın yokluğunda Önünü kesiyorum son sürat şarampole yuvarlanan bir sevdanın “Seni benden götüren otobüsün kış lastiklerini sikeyim.” diye bağırıyorum Yolcular gülüyor, işin garibi yolcuların yüzü yok O meşhur Kayıp Otoban’da yürüyoruz o sıra David Lynch ile beraber

Diyor ki, “Eğer dediklerimi anlamazsan beni iki kez daha görürsün film boyunca.” Aynalarla kırgınlık yaşadığım dönemlerdeyim ben oysa Kendimi dahi göremediğimi dile getirdiğim bir klişenin içindeyim Belki asırlardır en sevdiğim yer olan odam, şimdi düşman gibi bana Duvarlarını üzerime üzerime yolluyor sanki Farkındasın değil mi, hayalin henüz burayı terk etmedi Tenindeyim bak, dur karışma bir saniye… nerede kaldığımı unutturuyorsun Belindeki İpek Yolu’nda ilerliyor cansız çocuklarım Aslında hiç yanımda olmadığını bilmekten daha kötüsü yok inan Yalnızlığıma geri dönüşüm hiç de muhteşem olmuyor tabii Bütün saatler yanılsama! Geçmişin fahişesi olmuş her an Her an sanki biraz daha bacaklarını aralıyor zaman Kanırta kanırta içinden geçiyorum gün doğumlarının Yarınlarım nesil tükenme tehlikesiyle karşı karşıya da olsa “Hastalığım sen isen eğer, mümkünse şifam olmasın.” diyorum! Bunu bana neden yaptın? çıkmaz sokağında binbir gece Nefesini ensemde hissettiğim her şehrin nüfusu senden ibaret,

-Evet ulan evet!

Ve ben hangi adrese yürüsem, hep seni buluyorum!

Özgür Gümüşsoy

https://www.okuryazarlar.com/ozgur-gumussoy-yazdi-34-ujs-62/

#özgür gümüşsoy #şiir #şair #yazar #edebiyat

[sessizharfler]

Birileri yanlışlıkla ya da kasten gelip tuvale dokunarak renklerin birbirine karışmasına neden olana kadar, manzara sahiden de eşsizdi. Bazen böyle olur; birileri gelir, ahengi bozar ve giderler.

#özgür gümüşsoy

[ocakbatiran]

Şehirler de sürgün edilir mi? Bir ev sahibini terk eder mi ya da? Neden hep başkası gibi bahsediyoruz yalnızlıklarımızdan?

Özgür Gümüşsoy

#özgür gümüşsoy

[okuyucu-01]

Ayakkabıların çok gülünç, bu ihanet desenli elbisenin altına gitmek’lerini giysen; onlar sana daha çok yakışırdı etimden ayrılırken!

\\ Özgür Gümüşsoy

[yoklugun-guncesi]

Unutuluyor mesafelerin hoyratlığında, tenlerin sıcaklığı. Unutuluyor tüm ilk’lerin tarihleri. İlk el tutuşmalar, ilk öpüşmeler, ilk ayrılıklar… Biz olmaya dair ne varsa tek tek unutuluyor! Özen gösteriliyor evde onu hatırlatabilecek eşyalarla yüz yüze gelmemeye. Geride kalıyor aşklar da, her şey gibi… Ya da öyle sanılıyor. Gelip bir yumruk midene inene kadar, göğüs kafesinde o ağrıyı hissedene kadar öyle sanılıyor. Sek tüketilmez hale dönüşüyor git gide sertleşen tüm o sancıların. Ve nihayet sen de acı bir su oluyorsun işte, şişede göründüğü gibi durmaya çalışan bir rakı damlasına. Mazide kalanların şerefine...! Özgür Gümüşsoy

#unutulan #ilkler #ve #hayat #bir #rakı #sofrası #sözler #özgür gümüşsoy

[ada-mavi]

Elektrikler kesilince aile fertleri hep birlikte oturup sohbet eder salonda hani. Ve ışıklar tekrar geldiğinde herkes dağılır birden. Bazen insanları bir arada tutan şey göbek bağları değil, karanlık olur ne garip… 

Özgür Gümüşsoy

#özgür gümüşsoy