wachten
in het wilde weg
lijnen trekken, doorheen mijn lijf
als een landkaart
het universum dat in dozen steekt
opgeborgen voor als het ooit
enig belang krijgt
ik doorkruis de dikke haag
om een nieuwe stem
eigen te maken
1 note
·
View note
cyaan
mijn sterkste spinsel is dat van mijn moeder
die haar jas aantrekt om te vertrekken
er komt koude lucht uit die gedachte
en na ongeveer vijftig keer is het een wezen geworden
zelfs in een warme baai, waar het altijd warm is
kan het over me heen trekken
de zon verandert dan louter in spot
met wat zoute zeelucht die niets helpt
ik doe er goed aan om niet aan ontsnappen te denken
want vroeger vroeg ik me af
hoelang nog ik hierdoor heen moet leven,
maar vanaf nu vier ik met een ironische glimlach
mijn overleven
0 notes
afval in de ochtend
kaboes
tram
vervelend
snel
maak een schaal met jouw handen
adem
en adem op het glas
0 notes
golf
je wordt niet echt blij
als ik zonder adem val
je beschouwt het als
iets dat ik jarenlang
ervoor gebotteld heb
en nu gulzig drink
maar ik en hem
braken een dam in stukken
met onze hielen
waardoor de dames niet meer
konden wassen in het stenen bekken
dat gebeurde net op de grens
tussen zomer en volwassen
tussen kunnen en verslagen
1 note
·
View note
bladzilver
uit de karaf
een stroop waarin
mijn keel blijft stokken
en mijn tanden knarsen
luid, bijna niet verstaanbare
woorden zonder een
dubbele bodem
iedereen staat aan de bushalte zoveel
mogelijk in de schaduw
voor koel te blijven
maar ik voel dat ik juist
oplos in het blauw
voor de mensen die
vanuit vol daglicht zouden kijken
0 notes
over helden gesproken
ze had nood aan nieuwe bronnen
een geheim woord voor krachten
op de achtergrond
een naam voor de leegte zoals de pupil
enkel de opening is in de iris
ik kan me schuldig voelen
over hoe makkelijk haar glimlach
bij me naar binnen glipt
en urenlang over mijn beenderen trekt
een grootse macht die ons beïnvloed
en de vorm van een schip rondom ons uitlijnt
samen bevaren we, alle velden in een
omtrek van vierenveertig duizend kilometer
0 notes
feestmaal
samen kruisen we twee takken
om een vuur te bouwen
boven ons hoofd gloeit er
nog warmte na van onze adem
ik knoop mijn hemd
dicht met goud van de zon
jij drapeert jouw huid met koraal
iedereen wil onze religie kennen
maar het is louter een kwestie
van ademen en de juiste ramen openzetten
2 notes
·
View notes
de rokerszon
leg tot rust op de rand van mijn oogleden
achter mijn hoofd
daar schieten kleine bliksemschichten
met geknisper van mijn geïntrigeerdheid
voortbewegend door de nabije toekomst
de roker walmt doorheen de avond
hekelbrandjes stichtend aan mijn voeten
rustige klauwen als handen
om oren te bedekken
en een hand uitdagend knijpen
in de juiste temperatuur van
een zomer, beleven, aan de
duistere kant van de zon
1 note
·
View note
kalfater
ik luister naar het organisch duister
rond mijn oren
waaruit jouw bek de waarheden
pluist tot op de celwand
maar zonder onderscheid tussen
het onware en het ware,
kruipt alles naar wat goud is
je kan blijven opruimen maar na je allerbest
blijft er nog altijd de opruimte over
0 notes
Ik vraag me af wat mensen van me vinden als ik voorbij loop op straat.
(via horenluisteren)
Niets, ze zijn te druk bezig met af te vragen wat jij van hen vindt.
1K notes
·
View notes
Rolluit
blekende handen, hemels
alles wat wat niet meer fout hoeft te zijn
kegel weg, weg weg weg
een dag uit diep zuur uit je keel
grijs in de avond, uitbollen
in nep leer en zakken chips
koop een diepe poel inkt
drenk jouw lange haren
wacht tot al het licht
door alle lagen van je huid
gefilterd zijn
0 notes
kabbel zondag
mijn klein hoofd
verward
stralen van de binnenzon
vuren nog wat passen
op de houten vloer
elke straat een luchtstroom
doorheen mijn lijf
lot tikt mij op de wangen
een tekening voor
gespiegeld te lezen
0 notes
kelk
mijn vel was niet mijn vriend vandaag
het liet mij roteren rond elk benaderend doel
twijfelend getij en ongemak
in mijn hoofd was het erger
ik was mijn basisschool zelve
alsof ik in Pandora's doos zat
en hem niet langs binnen durfde open doen
het laat mij geloven dat
ik vanavond
een slaap zonder dromen wil
uit voorzorg geen,
zodat ik zeker geen nachtmerrie bekom
een volle kelk aan de mond
en zo'n, zo'n dorst
ik wil wel drinken
maar kan ik dan verdrinken
0 notes
eind in kleermakers zit
zevenenvijftig drums, en oren die transponeren
een beetje helderheid vliegt van de mond
een pil, en nu moet ik voorzichtig zijn
zodanig niet verliefd worden
op mijn eigen emoties
0 notes
in de zuidkant van alles
met jouw geur in mijn nek
en goed uitwasbare glimlach
zweef ik boven de landkaart
van onze herinneringen
van gisterennacht
ik geniet van je gemompel
in de legende
de schaal kan ik niet inschatten
maar ik land zomaar ergens
nog net voor het licht
van de volgende dag
0 notes
feest met je ziel als een camcorder
de leiband trekt terug
maar dit feest is nog niet ten einde
ik vang een vroege avondhemel
en plooi ze in een kader om ons heen
kom, en zit
kom je lach versmelten
samen met het blauw
alle dovende lichten ademen we binnen
en voor elke komende dagen
zijn we
net iets meer,
een brede aanplak zuil
met genoeg kleuren
om weer hier te zijn
1 note
·
View note
nodig hebben
ik gom op mijn vingers
op mijn nagels
en op de plooien waar ze buigen
nu kan ik niet meer reiken om te voelen
of mijn haren uit mijn zicht halen
ik zal een aantal seizoenen
moeten wachten
tot ze terug openbloeien
0 notes