Tumgik
Text
Ειναι ανεπανορθωτο το βλεμμα, ειναι πραξη ανεπιστρεπτη. Ειναι εκφραση υψηλοτατου βαθμου, ειναι η στιγμη και ειναι το βλεμμα εκεινη τη στιγμη που μοιαζει με μια ακρως μελετημενη κορνιζα αλλα ταυτόχρονα τοσο αυθορμητη οσο η δημιουργια. Παραθυρα ψυχης ορθάνοιχτα με ολη τη θεα που περιεχουν, κλεισμενος σε ένα σκοτεινο δωματιο και αυτο το βλεμμα ειναι ο κοσμος ολος εξω από αυτό καθως κοιτω μεσα από τα παραθυρόφυλλα του που ανοιγοκλεινουν μαγικα.
9 notes · View notes
Text
Η γραφη βγαινει μονο απο τα βαθη, εκει που αβιαστα διαταρασσεται καθε σκεψη και αναβλυζει σαν ηφαιστειο με σπασμους, γινεται αγεραστος λογος, το μονο μεσο περιγραφης των θνητων.
9 notes · View notes
Text
Σε τεσσαρων τοιχων κελι τιποτα δεν ζει, μονο υπαρχει. Καθως ο ουρανος απο εξω και πανω και οι ανθρωποι εξω και παντου συνεχιζουν το ασταματητο κυνηγι τους, μεσα στο κελι ο χρονος ελαβε τελος, ψευτικες ονειροπολησεις μονο εκει εχουν καποια ελαφρυ εννοια του χρονου. Ρολογια κυλανε διχως ουσια σαν απλα αλλοπροσαλοι αριθμοι που δεν εχουν τιποτα να δειξουν, ενω οι δεικτες των σκεψεων ταξιδευουν 10 χρονια μπροστα πισω σε δευτερολεπτα που μοιαζουν αιωνες.
1 note · View note
Text
Το παρον δεν υπαρχει, ειναι πολυ ρηχο για να εχει υποσταση και σημασια. Ειναι ανουσιο στο περας των χρονων.
8 notes · View notes
Text
Ποσα κρυβονται αναμεσα στις λεξεις, σχεδον, αρρητα.
2 notes · View notes
Text
Χρονος δανεικος και κοσμος δανεικος και ματια δανεικα να τον κλαις.
Ο δρομος, Cormac McCarthy
4 notes · View notes
melagxoliki-aisthitiki · 10 months
Text
Ταξιδιαρικες σκεψεις στο φασμα του χρονου, χαμενες απο πατριδα. Διχως αντιληψη αληθινου η ιδεατου και ακαταληπτες χρονολογιας. Εμφανιζονται, εξαφανιζονται σαν απο ηλεκτρονια φτιαγμενες. Φορτισμενες ειναι με ενα παθος που θελει να ζησει οσο το καθετι που εχει ψυχη..
2 notes · View notes
melagxoliki-aisthitiki · 10 months
Text
Σε αυτη τη θλιψη και στο απανεμα της ειναι που νιωθω τον εαυτο μου πιο ακεραιο. Οταν κοπαζουν οι αστραπες των ανεμων μου, τοτε βλεπω το πραγματικο μου σχημα.
0 notes
melagxoliki-aisthitiki · 11 months
Text
Τυχαια μπορει να εμφανιστει μια παρεμβατικη σκεψη που θελει να αλλαξει ολη την ζωη οπως αφηρημενα την αντιλαμβανομαι. Μια εντονη σκεψη που εμπεριεχει τοσες περιπλοκες αισθησεις που φτανουν για να ζησω εκει μεσα για παντα. Ξεγελαω ανοητα τον εαυτο μου πως ειμαι τοσο βαθυς οσο μια περαστικη σκεψη συνεχως.
1 note · View note
melagxoliki-aisthitiki · 11 months
Text
Η ποιηση ειναι μια λεπτομερεια απο τα καταβαθα καποιας αναμνησης. Προσπαθει και προσπαθει ωσπου θα σου πει οριστε αυτη η ζεστη παλαμη που σε χαιδεψε καποτε χαμενα στο χρονο, η θα θυμηθει την αραχνιτσα που ειχε για παρεα ενα μεσημερι στην αμμο, γειτονισσα, οπου εμπαινε και εβγαινε συνεχως στην επιφανεια της αμμουδιας. Η ποιηση ειναι χαμενες στο χρονο στιγμες, σαν φωτογραφιες που εχουν ξεχαστει απο απομειναρια μιας ζωης περασμενης σε ενα σκισμενο αλμπουμ, διαφορετικοι εαυτοι.
2 notes · View notes
Text
At an oil painting Phil Resch halted, gazed intently. The painting showed a hairless, oppressed creature with a head like an inverted pear, its hands clapped in horror to its ears, its mouth open in a vast, soundless scream. Twisted ripples of the creature’s torment, echoes of its cry, flooded out into the air surrounding it; the man or woman, whichever it was, had become contained by its own howl. It had covered its ears against its own sound. The creature stood on a bridge and no one else was present; the creature screamed in isolation. Cut off by – or despite – its outcry.
Philip k. Dick's representation of Munch's scream
3 notes · View notes
Text
Απαισια αισιοδοξια πως δεν χωρας τη ματαιοτητα, ενω καθε τι στη θυμιζει; Μην με αναλωνεις σε ονειρα που ποτε δεν σεβαστηκες την αληθεια τους. Εχω σιχαθει την παντελη αναισθησια σου. Τοσα και τοσα σε εκμηδενιζουν μα δεν κουραζεσαι, ωστοσο κουραζεις.
0 notes
Text
Μονο στο νερο των ποταμων και των λιμνων μπορουσε να κοιταζει το προσωπο του. Ακομα και η σταση που επρεπε να παρει ηταν συμβολικη. Επρεπε να σκυψει, να χαμηλωσει, για να διαπραξει το ονειδος να δει τον εαυτο του.
Ο δημιουργος του καθρεφτη δηλητηριασε την ανθρωπινη ψυχη.
-Φερναντο πεσσοα
5 notes · View notes
Text
Έκπτωτος από οτιδήποτε επιδιώκω, με προφάσεις ματαιότητας. Χώρεσα μια ζωή σε μερικές στιγμές ξεγελώντας με πως ηταν αρκετή. Υπερμεγέθους σημασίας στιγμές, ανυπόστατες όλες τους.
39 notes · View notes
Text
Σε χαράμισα ζωή, μου άξιζαν όλες οι τιμωρίες σου.
10 notes · View notes
Text
Καποτε θα πεθανω, μονο τοτε θα με ξερω σιγουρα.
5 notes · View notes
Text
Μακαρι να ειχα την ιδανικη μεταφορα που θα ελαφραινε την ανεπαρκεια μου.
1 note · View note