#teatr wybrzeże

[gdanskstrefa]

Aktor–realista z dawnej szkoły krakowskiej

Aktor–realista z dawnej szkoły krakowskiej

Będąc niedawno na Cmentarzu Katolickim w Sopocie zwróciłam uwagę na grób aktora Gwido Trzywdar – Rakowskiego. Przyznam, że do tej pory nazwisko to było mi całkiem nie znane. Gdyby nie wyraz „aktor”, umieszczony pod nazwiskiem na pomniku nagrobnym, przeszłabym obojętnie dalej. Postanowiłam dowiedzieć się czegoś więcej na temat tego aktora, a następnie coś o nim napisać. Bo jak sądzę, jest to dziś…

View On WordPress

#Cmentarz Katolicki w Sopocie #film #Gdynia #Gwido Trzywdar - Rakowski #Marynarka Wojenna #teatr wybrzeże

[depoteka]

teatr wybrzeże, gdańsk (source)

#amazing vibe #found this pic randomly #pl

[theatre-harasimowicz]

costume designer "Faust" J.W. Goethe dir. Radek Stępień Teatr Wybrzeże w Gdańsku

[teatralna-kicia]

'Trojanki'

Teatr: Teatr Wybrzeże

Reżyseria: Jan Klata W tym przykrótkim omówieniu „Trojanek” pominę zupełnie kwestię treści dramatu, na którym bazuje Klata z zespołem, bo jest on w miarę zgodny z oryginałem, a jeśli ktoś chce poznać treść tego antycznego dzieła to zapraszam na streszczona.pl czy na Wikipedię czy też po prostu do Internetu. Skupię się jedynie na stronie reżyserskiej, bo ta rozczarowała mnie najbardziej. Jan Klata przyzwyczaił mnie do tego, że jego realizacje są rozbuchane, monumentalne, ze świetnie dobraną muzyką i dopracowaną choreografią. „Trojanki” to– w moim odczuciu– spory krok w tył, jeśli chodzi o warsztat reżyserski. Spektakl jest bardzo surowy, muzycznie opiera się jedynie na akordach wygrywanych przez Małgorzatę Gorol na gitarze. Można by powiedzieć, że może to rozwój twórczy Klaty, jednak w spektaklach zrealizowanych po „Trojankach” wracał on do swoich standardowych sposobów prezentowania historii i konstruowania spektakli. Ciekawym pomysłem jest umiejscowienie akcji na piaszczystym brzegu - realnie cała scena jest zasypana piachem. Jesteśmy na poły w ruinach Troi, na brzegu morza, w obozie Greków. Gdzieniegdzie z piachu wystają ludzkie szczątki wojowników broniących Troi. Realizacja przestrzeni scenicznej jest naprawdę bardzo ciekawa i sugestywna. Jest kilka scen świetnie zrealizowanych i budzących prawdziwe emocje: pierwsze pojawienie się tytułowych Trojanek w ogromnej sukni łączącej kilka kobiet w niemal jeden organizm; egzekucja córki królowej i bardzo wymownie zagrana scena gwałtu na jej ciele; sekwencja, gdy Polymestor wchodzi do namiotu Trojanek, a kobiety w zemście oślepiają go i mordują jego dzieci; finałowa sekwencja, w której, na scenie osnutej mgłą z sylwetkami ciał martwych wojowników wystających z piachu, wykonuje swój taniec na wpół obłąkana, na wpół owładnięta widzeniami Kasandra. Generalnie ten spektakl stoi niesamowitym aktorstwem, łącznie z sympatycznym występem Katarzyny Figury jako Pięknej Heleny. Gdyby nie tytaniczna praca aktorów i aktorek, to prawdopodobnie ten 2,5 godzinny moloch totalnie by się posypał. Ogromne oklaski dla Magdaleny Gorzelańczyk za rolę Polykseny. Żałuję, że Teatr Wybrzeże jest tak daleko i nie będę miał raczej szansy w niczym jej zobaczyć, bo to jest naprawdę niesamowita młoda aktorka z tak potężnym warsztatem, że klękajcie narody - do tej Pani chyba powędruje odznaka złotej teatralnej kici za odkrycie teatralnej osobowości sezonu. Dodatkowo, tytaniczną pracę robi Dorota Kolak jako Hekabe - naprawdę wyrazista kreacja. Mogę jednak śmiało powiedzieć, że Klata miał spektakle lepsze - chociażby „Dług”, który święci triumfy w Teatrze Nowym Proxima w Krakowie. Dodatkowo mam wrażenie, że Klata już to wszystko kiedyś zrobił w bardzo podobny sposób w „Orestei” w Teatrze Starym. Oba spektakle są bliźniaczo podobne, tylko że dzieli je jakieś 11 lat. „Trojanki” można zobaczyć, bo nie jest to spektakl zły, ale jednak, mimo ogromu tragedii zawartej w tej historii, pozostawia widza mocno obojętnym, a nie taka chyba jest rola teatru. (No po prostu, kurczę, tak się nastawiałem, że to będzie super rzecz a tak mocno to nie było to, czego się spodziewałem. To trochę tak, jak wtedy, gdy macie smaka na rosół od mamy, a ona wam daje gołąbki - też spoko, też fajnie, zjecie ze smakiem, ale nie tego chcieliście, nie tak miało być, znów mnie oszukałaś matko, nigdy więcej nie tańcz ze mną, ten taniec innej dziś daj, itp.).

#teatr

[weshootmusic]

Sopot Jazz Festival - Day One

Sopot Jazz Festival – Day One

Sopot Jazz Festival 2022 is three days of original, improvised music with the participation of intriguing artists from different parts of the world Selected by an excellent pianist, composer and one of the most creative jazz musicians, Marcin Wasilewski – who we had the pleasure to see during the 2019 edition of that festival. The first day started in a newly renovated Teatr Wybrzeże Scena…

View On WordPress

[wineseal36]

Bóg Wywyższony Ponad Wszystko

Autorin der Monografie Polskie życie teatralne w Rosji w latach 1882-1905 (Polnisches Theaterleben in Russland in den Jahren 1882-1905; Krakau 2009), mehrerer Bearbeitungen von Quellenmaterialien und einiger dutzend Artikel über Kulturmanagement, die Geschichte des Theaters, Mitautorin des Lehrbuchs Polnisch als Fremdsprache (Materiały do nauczania języka polskiego dla studentów zagranicznych CMUJ, erste Auflage 2008). Trägerin des Preises Ars Quaerendi, Stipendiatin der Stiftung Fundacja na Sprawę Nauki Polskiej, Stipendium des Ministers für Wissenschaft und Hochschulwesen für junge Wissenschaftler. Ihre Dissertation „Animacyjne i samokształtujące funkcje teatru codzienności” („Animative und selbstgestaltende Funktionen des Alltagstheaters“) schrieb sie unter der Leitung von Prof. Ihre Vorstellungen von „Toxische Eltern”, ” Geschlagene schlagen „, „Abflug”, „Hoffnungslose Situation „, „Urlaub in den Niederlanden” in Verbindung mit Workshops wurde von mehr als dreißigtausend Zuschauern besucht. Von 2010-2013 war er Programmdirektor des Instituts Jerzy Grotowski, Breslau. Entweihungen“ (Breslau 2015) veröffentlicht. Krystyna Hussak-Przybyło, Absolventin der Jagiellonen Universität (Pädagogik) und der Staatlichen Theaterhochschule in Krakau (Regie in Kinder- und Jugendtheater), Stipendiatin des Ministeriums für Kultur und Nationalerbe im Jahr 2012, Preisträgerin des Bürgermeisterpreises der Stadt Krakau im Jahr 2007, des Ausbildungspreises der Stadt Krakau im Jahr 2011 und des L. Cyganik Preises für Herausragende Leistungen im Theater für Kinder und Jugendliche im Jahr 2015. Seit 15 Jahren leitet sie das Kindertheater WYJĄTEK im Kulturzentrum Staromiejskie Centrum Kultury in Krakau.

Dort realisiert er in postindustriellen Räumen eklatante und bemerkenswerte Schauspiele: „Das Böse“ („Zły“) von Leopold Tyrmand (1996), in einer ehemaligen deutschen Munitionsfabrik; „Coriolanus“ (zusammen mit Krzysztof Kopka) von William Shakespeare (1998), gespielt in alten preußischen, dann sowjetischen, Kasernen; „Ballada o Zakaczawiu“ von Jacek Głomb, Krzysztof Kopka und Maciej Kowalewski (2000), gezeigt im stillgelegten Kino „Kolejarz“; „Łemko“ von Robert Urbanski (2007) im ehemaligen Varieté-Theater in Zakaczawie und „Orkierstra“ von Krzysztof Kopka (2011) in Räumen der Zeche in Lubin. Er gründete zu diesem Zweck im Jahr 2011 die Stiftung „Naprawiacze Świata” (Die Weltverbesserer). Gewinner des Konrad Swinarski Preises für die Regie von „Ballada o Zakaczawiu“ (2002). Vier seiner Schauspiele - „Passion“ von Mieczyslaw Abramowicz (1996), „Ballada o Zakaczawiu“ (2002), „Wschody a Zachody Miasta“ von Robert Urbanski (2004) und „Orkiestra“ (2013, Auszeichnung auf dem Fernsehfestival CIRCOM in Dubrovnik) - kamen ins Fernsehtheater. Als Kulturmanagerin und Koordinatorin von künstlerischen Events hat sie große Erfahrungen in der Zusammenarbeit mit Kultureinrichtungen und NGOs.

Tomasz Kireńczuk, Theaterkritiker, Dramaturg, Kurator mehrerer künstlerischen Projekten, Programmdirektor am Krakauer Teatr Nowy. sprawdzian in Koszalin, „Die Liebhaberinnen” nach Elfriede Jelinek im Teatr Wybrzeże in Gdańsk und „Der Geizige” nach Motiven des Lustspiels von Moliere im Teatr Polski in Bydgoszcz. Morstin (Polnisches Theater in Vilnius, 2014) Die Autorin von Theatertexten die im Bändern: „Geschlagene schlagen“, „Porzellanpuppe“ und als „Bühnenetüden über das Erwachsenwerden”. Für das Fernsehen produzierte er auch die Musikshow „Kwiaty polskie“ (2005). Außer dem künstlerischen Bereich, ist Głomb auch ein engagierter und sozialer Aktivist der an der Beteiligung und Unterstützung lokaler Gemeinschaften engagiert ist. Seit 1997 ist er Geschäftsführer des Bundesverbandes Theaterpädagogik und seit 2001 auch als Dozent in der Theaterpädagogik-Ausbildung aktiv (TPZ Köln, TPZ Essen, aisthetos-Akademie Neuwied, Institut Angewandtes Theater Wien u.a.). Hochschullehrerin für Animations- und Theaterunterricht am Institut für Pädagogik an der Jagiellonen-Universität. Ihr Interesse gilt der sozialen Auswirkung der Kunst, insbesondere des Theaters und der visuellen Künste. In ihrer wissenschaftlichen Arbeit befasst sie sich mit dem Theater als Institution, insbesondere mit der Frage der Publikumsentwicklung (audience development). Auch im Były Teatr führte er Regie der Aufführung „Kwestia techniki” („Eine Frage der Technik“) nach eigenem Buchscript. Er führte Regie in verschiedenen Theatern, u.a., „Die Hexen von Salem” Arthur Miller (Zeitgenossisches Theater in Szczecin 1984), eine Adaptation von „Frau in den Dünen” A. Kobo (Altes Theater in Krakau 1992), Inszenierte ihr eigenes Drehbuch: „Geh sich heilen” (Schlesisches Theater in Katowice 2006). „Lilien” von L.H.

Vermittlung von Bildender Kunst, Musik und Theater. rozprawka , seit 1990 Intendant und künstlerischer Leiter des Maske- und Schauspielertheaters in Opole, Leiter des Polnischen Puppentheaterfestivals in Opole, stellvertretender Vorsitzender der Polnischen Filiale von UNIMA, wissenschaftlicher Mitarbeiter an der Fakultät für Puppentheater an der Staatlichen Theaterhochschule in Krakau, Filiale in Wrocław, Regisseur, Preisträger bei zahlreichen Theaterfestivals, Träger der Gloria-Artis-Medaille für kulturelle Verdienste in Silber, die vom Minister für Kultur und Nationalerbe verliehen wird. Dariusz Kosinski, Professor an der Abteilung für Performance Studien der Fakultät der polnischen Sprache an der Jagiellonen-Universität in Krakau. Dr. habil. Dariusz Kosiński. Samo słuchanie języka obcego, jednak bardzo wygodne, nie zaprowadzi nas za dużo. Często usłyszeć można zarzuty wobec mało wygodnego dla ucha języka oraz braku typowo wakacyjnego czasu tego terenu. Papież Lucjusz (1181 - 1185) postanowił, że w wypadku braku odpowiedniego przepisu kościelnego, należy sięgnąć do uregulowań justyniańskich. Seit 2010 ist sie Mitarbeiterin an dem Zbigniew Raszewski Theater-Institut, wo sie derzeit das Programm „Sommer im Theater” koordiniert.

#sprawdzian #kartkowka #rozprawka #wypracowanie #szkola

[zasadaplakaty]

#Szelmostwa Lisa Witalisa #Teatr Wybrzeże #2021

[annababinska]

Foto: Krzysztof Salwarowski Model: actress Magdalena Gorzelańczyk Mua: Ewa Melnicka Styl: Anna Babińska

#salwarowski #melnicka #babinska #anna babinska #teatr wybrzeże

[skupien-szczurowska]

Reset, reż. Anna Gryszkówna, Teatr Wybrzeże w Gdańsku, scenografia, kostiumy i światło

[katarzynawietrzynska]

“Reset” reż. Anna Gryszkówna, Teatr Wybrzeże w Gdańsku (2018). Scenografia, kostiumy i reż. światła Anna Skupień i Katarzyna Szczurowska

[buzbuzbuzbuzbuz]

Wiktor Sadowski Nie-boska komedia Zygmunt Krasiński Teatr Wybrzeże

[gdanskstrefa]

Zmarł Emil Karewicz. Król Jagiełło w “Krzyżakach” Forda, ss-man Brunner w “Stawce większej niż życie”, no wszyscy znają, aktor – pomnik (niekoniecznie ze względu na wymienione role). [‘]

Karewicz debiutował tu, u mnie, u nas w Trójmieście, w Sopocie, na Scenie Kameralnej za chwilę powstającego Teatru Wybrzeże (nie licząc amatorskiego epizodu w okupowanym przez Ruskich Wilnie). Po wojnie i demobilizacji z armii Berlinga, do której z tego Wilna został zawinięty, jako 22-latek liznął w Studiu Dramatycznym Iwo Galla w Krakowie jakiś rok edukacji scenicznej. Gall, jego aktorzy i studenci, zjawili się niebawem, w 1946 roku, w Gdyni, by założyć Teatr Wybrzeże. W tej grupie był Karewicz i pierwsze poważne 3 sezony jego grania to była właśnie Scena Kameralna w Sopocie. Nie będę już wnikał w niuanse, dlaczego scena nazywała się inaczej, czemu Sopot, skoro Gdynia, i czemu po 1949 roku Galla z jego teatrem w Trójmieście już nie było. Dalej była Łódź i Teatr Jaracza, od tego momentu jest to zrelacjonowane skrótowo w Wikipedii.

Emil Karewicz; źródło: film.wp.pl

Media w większości ograniczyły się do przepisania tego biogramu z Wiki. Lokalne publikatory w ogóle sprawy nie zauważyły na swoich stronach internetowych poza Dziennikiem Bałtyckim, który jednak przepisał też z Wiki, a w zasadzie to zamieścił to samo, co pozostałe dzienniki z kraju wydawane przez Polska Press, czyli nie zauważając nadbałtyckiej inicjacji Karewicza. Teatr Wybrzeże, jakiś jego dział promocji, który chyba ma, tak skutecznie pogrążył się w kwarantannowej hibernacji, że również milczy na ten temat w swoich internetowych “oknach na świat”, a to przecież taki wdzięczny moment w czasie pracy zdalnej. Milczą też medialne ramiona Sopotu, milczy Miasto Gdańsk, zajęte wojną polityczną, milczy Gdynia…

Ja rozumiem, że koronawirus, że wolne sądy, że konstytucja i trzeba całą uwagę elektoratu skupić na politycznej naparzance, bo taka jest mądrość etapu (znaczy – właśnie – nie rozumiem…); jednak sprawy ważniejsze nie unieważniają tych równie ważnych. Uważam, że z paździerza, dykty i tektury są instytucje, media, które nie mają pamięci własnej tradycji, tradycji miejsca.

Poniżej karnet dokumentujący (kto wie, czy nie pierwszą) obecność 23-letniego Emila Karewicza na deskach scenicznych powojennej Polski.

Karnet teatralny z 1947 r.; źródło: Biblioteka Narodowa “Polona”

Stanisław Balicki

Emil Karewicz zaczynał w Trójmieście Zmarł Emil Karewicz. Król Jagiełło w "Krzyżakach" Forda, ss-man Brunner w "Stawce większej niż życie", no wszyscy znają, aktor - pomnik (niekoniecznie ze względu na wymienione role).

#aktor #Emil Karewicz #Teatr #teatr wybrzeże #wspomnienie

[dariusblogpl]

Pinksixty News LGBT. Teatr Poznański. Kolumbia. Kuba. HIV w Rosji. Lesbijki kontra transpłciowe kobiety ...

Do urzędu miasta trafiła skarga na działalność Teatru Polskiego dotycząca "wspierania przez teatr organizacji promujących homoseksualizm". Bo teatr udostępniał swoje pomieszczenia organizującej Marsz Równości i Poznań Pride Week Grupie Stonewall.

Dyrektor Marcin Kowalski rządzi Teatrem Polskim w Poznaniu w duecie z dyrektorem artystycznym Maciejem Nowakiem od 2015 roku. Kowalski - wcześniej wicedyrektor finansowo-administracyjny teatru - dostał najwięcej głosów komisji w konkursie, który rozpisał prezydent Jacek Jaśkowiak. Kowalski od początku zapowiadał, że jeśli konkurs wygra, to dyrektorem artystycznym zostanie właśnie Maciej Nowak, znany krytyk teatralny, były dyrektor Teatru Wybrzeże w Gdańsku i Instytutu Teatralnego w Warszawie, prywatnie - gej - Gazeta Wyborcza.

Pinksixty News wiadomości LGBT - Kuba nie powiodło zmiany konstytucji żeby uchwalić równość małżeństw, miedzy innymi kościoły chrześcijańskie najbardziej zablokowali zmiany.

Pierwszy raz w Kolumbii ukarano za zabójstwo transpłciowej kobiety z powodu nienawiści na tle płciowym. Kobieta, Anyela Ramos Claros, zginęła w zeszłym roku w gminie Garzón, została zaatakowana przez napastnika.

Wiele czołowy mediów dla lesbijek i biseksualny kobiet, taki jak DIVA, Curve, Autostraddle, LOTL, Tagg and Lez Spread The Word, napisały wspólny list zaprotestować ostaniach atakach na transpłciwe kobiety, przez feministki lesbijki. Bronią transpłciowe kobiety, i potępiają ataki fanatyczek lesbijek.

Australijska Partia Pracy odrzuciła propozycję żeby karać za terapii konwersyjnej, mimo potępiają leczenie homoseksualizmu, z obawy przed fundamentalistami chrześcijańskimi.

Kiedy powiedział o chorobie matce, usłyszał "A pokładaliśmy w tobie tyle nadziei". Po jedenastu latach młody Rosjanin wychodzi ze swoją chorobą na ulicę. Wirusem HIV zaraża się w Rosji ok. 275 osób dziennie. Rosji grozi epidemia.

Democracy Now! wiadomości w perspektywy lewicowe

#lgbt #news

[altertonative]

7 POWODÓW, DLA KTÓRYCH WARTO POJECHAĆ NA CYPR

KILKA SŁÓW O CYPRZE

Cypr to wyspa mniejsza od najmniejszego polskiego województwa opolskiego, a mimo to posiada na swoim terytorium aż dwa pasma górskie, swoim wyglądem przypominające Alpy (jednak dużo niższe). Według legendy w starożytności wyspę zamieszkiwała grecka bogini miłości Afrodyta i to właśnie jej imieniem nazwano słynne skały wynurzające się z morza, znajdujące się na południowy-wschód od Pafos, które do dzisiaj są jedną z głównych atrakcji turystycznych Cypru.

Cypr przez prawie całe stulecie na przełomie XIX i XX wieku był pod panowaniem brytyjskim i do dzisiaj Wielka Brytania ma duży wpływ na to, co się dzieje na wyspie. Spuścizną po brytyjskiej kolonii jest między innymi lewostronny ruch uliczny, wszechobecny język angielski, a także wysoki standard hoteli i zadbane, nowoczesne miasta. Na ulicach spotyka się multum Brytyjczyków, którzy przyjeżdżają tutaj na wakacje, albo przeprowadzają się na wyspę na starość. Z drugiej strony wielu młodych Cypryjczyków wyjeżdża do Wielkiej Brytanii na studia, ponieważ Cypr nie posiada własnego uniwersytetu.

W 1974 roku po zakończeniu tureckiej inwazji, wyspa została podzielona na dwie części: grecką i turecką, jednak tylko nieliczne państwa uznają autonomię tej drugiej, traktując ją jako osobne państwo. Po wejściu przez część grecką do Unii Europejskiej w 2004 r. Cypr stał się łatwo-dostępny dla turystów z całej Europy, skupiając się na rozwoju turystyki przede wszystkim w części greckiej i naciskając, aby to tam przylatywały samoloty z biur turystycznych. 

Słoneczny Cypr idealnie się sprawdzi na wakacyjny wypoczynek dla osób, które lubią komfortowe warunki, świetną pogodę, plaże, zachwycające widoki, jak i również aktywny wypoczynek, np. sporty wodne czy piesze wycieczki.

DLACZEGO WARTO POJECHAĆ NA CYPR?

DŁUGIE, PIASZCZYSTE PLAŻE

Na południowych terenach pomiędzy Agią Napią a Larnaką rozciągają się najdłuższe piaszczyste plaże na Cyprze. Przy większości z nich wybudowano hotele, dlatego trudno tutaj znaleźć odludne, intymne zakątki; raczej należy się spodziewać rzędów leżaków z parasolkami i wielu turystów. Plusem tak zagospodarowanego wybrzeża jest czystość – plaże są zadbane, a co więcej z dostępem do toalet, barów i restauracji. Dodatkowo oferują rozległy wachlarz atrakcji, w tym sporty wodne, grupowe gry i imprezowe promy (co może być zarówno plusem jak i minusem).

KRYSTALICZNIE CZYSTA I CIEPŁA WODA

Ewentualny tłum rekompensują fantastyczne wody Morza Śródziemnego otaczające wyspę: dno widać na kilka-kilkanaście metrów głębokości. Woda jest ciepła, jednak chłodniejsza od temperatury powietrza, która latem potrafi sięgać 30-40 stopni, dlatego kąpiele w morzu znakomicie orzeźwiają w upalne dni.

KLIFY

Południowe wybrzeże Cypru jest w wielu miejscach zbudowane z klifów, z których roztacza się zachwycający widok. Gratką dla osób lubiących adrenalinę mogą być nadmorskie klify, z których w niektórych miejscach można skakać do wody! Nigdy jednak nie skaczcie, gdy nie ma nikogo innego w pobliżu.

GÓRSKIE WIOSKI

Im dalej na północ, tym bardziej górzyste tereny, mniej turystyczne i bardziej opustoszałe. W części tureckiej można znaleźć wiele opuszczonych po wojnie domostw. Warte zwiedzenia są między innymi wioski: Agros (gdzie w maju kwitnie niezliczona liczba róż), Galata i Kakopetria, znajdujące się w górach Troodhos, wszystkie posiadające interesujące historyczne zaplecze.

PYSZNE JEDZENIE

Na kuchnię cypryjską miało wpływ wiele kultur, między innymi grecka, turecka i arabska. Posiłki najczęściej składają się ze świeżych warzyw oraz mięsa koziego i owczego. O dziwo Cypryjczycy nie jedzą tak dużo ryb. Główny posiłek, zwany meze zwykle składa się z wielu mniejszych dań, wykładanych na stół dla gości, którzy mogą się częstować czym chcą. Najpopularniejsze danie wyspy to Halloumi – grillowany ser z mleka owczego.

STAROŻYTNE RUINY

Pierwsze osady powstawały na Cyprze już 9 tysięcy lat temu. Zachowało się tutaj bardzo wiele zabytków z czasów bizantyjskich, jak kościoły, ruiny zamków, ikony czy pozostałości po murach miejskich. Na uwagę zasługuje antyczny teatr w Kourionie pochodzący z II w. p.n.e.

ŁATWY I SZYBKI DOJAZD W KAŻDY ZAKĄTEK WYSPY

Najlepszym sposobem na poruszanie się po wyspie jest wynajęcie samochodu*, bowiem świetna infrastruktura i rozbudowana sieć autostrad zapewnia łatwy i szybki dostęp do każdego miejsca na wyspie. 

WYNAJEM SAMOCHODU NA CYPRZE

*Nie ma z tym problemu, jeżeli poruszacie się po greckiej części, natomiast wypożyczalnie zawsze przestrzegają przed przekraczaniem granicy z Cyprem Północnym, strasząc turystów napiętą sytuacją w części tureckiej i częstymi rabunkami. Przestrogi wynikają tylko i wyłącznie z ewentualnych problemów prawnych w razie wypadku czy uszkodzenia auta, ponieważ faktem jest, że ubezpieczenie samochodu wynajętego w części greckiej, w części tureckiej już nie obowiązuje. Oczywiście nie ma problemów z przekroczeniem granicy i można to zrobić na własną odpowiedzialność. 

JEŚLI CHCECIE PODZIELIĆ SIĘ PRZEMYŚLENIAMI, MOŻECIE ZOSTAWIĆ KOMENTARZ NA DOLE STRONY, ALBO NAPISAĆ BEZPOŚREDNIO DO MNIE POPRZEZ TEN FORMULARZ:

ZACHĘCAM was serdecznie DO SUBSKRYBOWANIA MOJEGO BLOGA! :)

DLACZEGO? pONIEWAŻ BĘDZIECIE ZAWSZE NA BIEŻĄCO, Łatwo odszukacie interesujące was tematy na mailu, będziecie otrzymywać wszystkie dodatkowe materiały oraz informacje, których nie publikuję na blogu!

to jak? dołączacie do grona alternatywnych podróżników?

[jacekmichalski1961]

2017.11.18. Sobota

8:39; 6C; ☀️

Łk 18, 1-8 Wytrwałość w modlitwie

Junoszyno 🅿️🌲💑🐕🐕

Teatr Wybrzeże. Mary Page. Dzięki Beacie i Dorocie.

0:02; 5C; ☁️☂️

[gazetawyborcza]

W wieku 81 lat zmarł aktor teatralny i filmowy Władysław Kowalski. Władysław Kowalski urodził się w 1936 roku w Żurawcach koło Tomaszowa Lubelskiego. W 1954 roku rozpoczął naukę w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Zadebiutował w "Kanale" Andrzeja Wajdy. Zaraz po studiach grał w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. Po powrocie do Warszawy w 1960 roku związał się z Teatrem Ateneum. W późniejszych latach grał również w Teatrze Powszechnym i Teatrze Dramatycznym im. Gustawa Holoubka. Widzowie pamiętają go m.in. z roli Jerzego w serialu "Kolumbowie" i Jakuba Rosenberga w "Kartkach z podróży". Zagrał też w takich produkcjach jak "Jan Serce", "Podwójne życie Weroniki", "Pan Tadeusz", "Katyń i "Body/Ciało". Jego głos można usłyszeć w "Opowieściach z Narnii. Lew, czarownica i stara szafa". Wśród jego największych kreacji scenicznych należy wymienić Saint-Justa w sztuce "Danton" (1975 rok) i Rejtana Milczka w "Zemście" (1978 rok). Fot. Maciej Zienkiewicz #agencjagazeta #GazetaWyborcza #Wyborcza #GW #WładysławKowalski #aktor #artysta #kino #film #teatr 🎬🎥🎭

#IFTTT #Instagra #wyborcza #gazeta wyborcza