"İçimdeki yangını söndüremezsem, kötü genlerime karşı gelemeyeceğimi hissediyorum. Babamın bastırılmış öfke dolu genlerine, annemin telaşlı genlerine, anneannemin hırslı genlerine, babaannemin işgüzar genlerine karşı gelemeyeceğim. Sanki hepsi birden olacağım."
Nasıl oldu anlamadım Mihrap. Bir anda yaşlandım yani. Deprem bile daha yavaş olmuştu valla. O gece biz uyumuyorduk. Uyku tutmamıştı. Ersin ile birbirimize bakıp "sallanıyor muyuz?" demiştik. Ben "yaşlanıyor muyum?" bile diyemedim.
“pardon diyesim vardı, beni kutudan azad ederseniz, / dünyanın bütün hastalarına kitap okuyabilirdim.” *Sinem Sal - Geçtiğimiz Altı Ayda Çok Şey Oldu, s.91