Tumgik
#plotoniklik
akoyaincisi · 3 months
Text
Bayılıyorum ya bana değer vermeyen insanlara değer vermeye.
2 notes · View notes
Text
(Mâdem burası mezarlığım o zaman çekinmek yok.)
İnsan aşık oldum sanar.Mutlu olucam sanar.Aşkı hep ilk günkü gibi dâim olucak sanar.
Ama unuttuğu bir şey vardır.her güzel şeyin sonu iyi bitmez.Bu aşkın sonu kıyamet de olabilir.Unutma bir gün gerçekten aşık olduğunda anlıyacaksın geride kalan herkesin sadece beğeni olduğunu...
1 note · View note
ezoterist · 7 years
Note
Plotoniklik, çok çok çok zor değil mi
Platoniklik. Sessizce sevmektir. O kadar büyük bir aşktır ki bu kimseye söylemek istemezsin. Korkarsın. Söylersen belki onu kaybedeceksin. Söylemesen konuşmaya devam edeceksin onunla. Platoniklik bir yol ayrımında kalmak gibidir. Bir ayrımda haykırmak vardır sevdanı sevgini ve bir diğer ayrımda hiç söylememek ve unutmak vardır. Ve platonik olanlar öylece durur o yol ayrımında. Çünkü kaybetmek istemezler sevdiğini. Acı olan şu ki o yol ayrımında bekleyen insan sürekli acı çeker. Kaybetmeye korktuğun platonik olduğun o vazgeçilmez rüyalarını süsleyen insan da öylece gider. Kalırsın hep. O yol ayrımında kalırsın. Gidene dur diyemezsin. Dur desen söyleyecek bir şey bulamazsın. İki yol ayrımını da seçmez seçemez platonik. Kıyamaz aşkına o yollar kapalıdır ona. Çıkmaz sokaktır ona göre aşk. Ama dedim ya öylece bekleyince de gidiyor işte. Senin neler çektiğini bilmeden gidiyor. Anılar bırakalarak ardında yolları aşıyor. Yavaşça kayboluyor ufukta ve sen hiç bir şey yapamıyorsun. Sonra diğer dertlerin biniyor üstüne mahvoluyorsun. Dokunsalar hıçkırıklara boğulacaksın dokunsalar avazın çıktığı kadar ağlayacaksın ama dokunmuyorlar. Boğazına oturan o tarif edilmez ağırlıkla kala kalıyosun. Ve susuyosun. Sessizce çığlık atıyosun. Sonra sessizliğe gömülüyorsun. Ardı ardına dumanla dolduruyorsun ciğerini, alkolle dindiriyorsun yaranı. Susuyorsun be. Konuşamıyosun. Anlatamıyosun...
208 notes · View notes
furrin · 7 years
Text
Günden güne daha da hissizleşiyorum hissetmiyorum hiçbir şey hiçbir duygu sadece iyi bir aktirist bir oyuncuyum ben farklı maskelerim içimde tuttuğum bir kaç farklı insan ve söyleyemediklerim var istemiyorum kurallara uymak istemiyorum çalışmak dinlemekte istemiyorum bazen olmuyor göz yumamıyorum insanlara bu dünyaya midem bulanıyor bu kötülük bu acılar boğazımı yakıyor başım ağrıyor ve para lanet olsun hepsi bu kağıt parçasının suçu . İstemiyorum ders çalışmak içimden gelmiyor ve bir pişmanlık suçluluk duygusu aileme karşı rahat olmalıyım dimi bilemiyorum sınavlardan kalıcam okulu bırakmak geçiyor içimden alıp başımı gitmek ne bu aksiyon filmimi sen sadece sıradan bir velet bir bok beceremeyen köşeye sıkışmış umutla hayali hatta rüyayıbirbirine karıştıran ben dahası bu da değil beni gören insan her şeyin yolunda olduğunu tek dersleri sorun ettiğimi düşünüp aptal olduğumu söyleyebilirim ama öyle değil  geçmişim de yaşadığım her şey psikologlarımın baş uçlarında konuşarak ve ilaçlarla geçtim aileme sorsak durumu nasıl iyi derler ama hiçbir şey bilmiyorlar benim hakkımdada en ufak fikirleri yok . Bunuda es geçtim sanki beynim bana oyun oynuyor bir labirent değil bir satranç da değil ve ya günümüzün pc oyunları da değil bu bir russian roulette kestiremiyorum ne olucağını gerçekle hayali karıştırmaya başladım kim olduğumu her zaman sık sorarım aynaya bakar kimim ben kim ve ne yapıyorum ne istiyorum ney söye ama susuyor konuşamıyor düşüncesi bile kafa karıştırıcı rahatsızlığımı biliyorum uğraşıyorum desem düzeltmek için yalan söylemiş olurum ben insanlara değil kendime zarar veriyorum ve bu artık çözülemiyecek içinden çıkılamıyacak kadar ilerledi yoruldum . Ve o evet ‘’o’’ yaşamdan almadığım zevki sadece ona bakarak bile yaşıyorum klişe bir plotoniklik denebilir ama yanımda değilki bitirebiliyim plotonikliği olsada ne önemi varki o sevmedikten sonra . Nefret ettiğim ve sevmediğimi de söyliyebiliirim hep öyle diyorum zaten hayatımda da öyle her şeyin iyi olmayacağını ya da aaa bugün süper bir gün olucağnıda söylüyorum yani deniyorum pozitif olmayı ama bunları söylerken korkuyorum neden mi  sanki tanrının bana bir günahı gibi geliyor ben iyi bir şey istesem kötü oluyor ve ya onu kaybediyorum kötü bir şey düşünsem tam tersi bir iyiik geliyor bu na bilimde ne diyorlar paronaya ...bilmem neyse ne artık bana sonsuz uyku gerek yatağımda gözlerimi kapatıp rahatça başımı yastığa gömüp uzun bir rüyaya dalmam gerek bir gün o bir gün gerek .
0 notes