#aanleg

[irisgardenecology]

Jullie beste vragen (en mijn beste antwoorden) over (regenwater)vijvers!

Ik krijg regelmatig vijvervragen naar aanleiding van mijn blogs, mijn boek Tuinlogica en lezingen. Zo vaak zelfs, ik heb een vragenstop moeten inschakelen, zo veel (onbetaalde) tijd was ik eraan kwijt! Daarom heb ik hier 7 van de beste en meest voorkomende vragen verzameld: hopelijk neemt dit de grootste/laatste vraagtekens weg! Continue reading Jullie beste vragen (en mijn beste antwoorden)…

View On WordPress

#aanleg #amfibieën #helder #helder water #heldere vijver #insecten #juffers #kikkers #libellen #padden #regentuin #regenwatervijver #substraat #vijver #vijver maken #vijver voor dieren #vragen

[atevegter]

2818 Met Een T. Rotterdam Onderdoor

55 jaar geleden werd de eerst metrolijn van Rotterdam geopend. Het was een heuglijke gebeurtenis waar iedereen bij wilde zijn. Ook Prinses Beatrix en prins Claus, die normaal alleen in Amsterdam en Den Haag kwamen, hadden nu de kans om er samen een leuk dagje Rotterdam van te maken. Voor het eerst met de metro werd in de jaren daarna een uitje voor menige Rotterdammer. De stad had lang genoeg als…

View On WordPress

#1968 #aanleg #ate vegter #Beatrix #Claus #column #dagboek #Metro #Monnickendam #Opening #Rotterdam #Youtube

[de-meerpeen]

Gemeente Hollands Kroon kiest voor DELTA Netwerk en gaat 17.000 huishoudens voorzien van glasvezel

Regionieuws: 'Gemeente Hollands Kroon kiest voor DELTA Netwerk en gaat 17.000 huishoudens voorzien van glasvezel'

HOLLANDS KROON – Goed nieuws! De gemeente Hollands Kroon kiest voor DELTA Netwerk om glasvezel aan te leggen in een groot deel van de gemeente Hollands Kroon. Hiermee voorzien we 17.000 huishoudens van gigasnel glasvezel van DELTA Netwerk. Begin 2023 starten de aanlegwerkzaamheden. Samenwerking De gemeente Hollands Kroon streeft naar goed en snel internet voor al haar inwoners en ondernemers. Een…

View On WordPress

#aanleg #Delta netwerk #glasvezel #Hollands Kroon

[polldermodel]

Ik was verrast hoeveel mensen geen alcohol drinken, dus ik vroeg me af:

Als je geen alcohol drinkt, waarom niet?

Religieuze redenen

Medicatie

Andere gezondheidsredenen

Verslaving/aanleg tot verslaving

Gewoon geen zin/ik vind het niet lekker

Ik drink het wel, maar zelden tot nooit

Minderjarig

Mijn reden staat hier niet bij

Ik drink wel/zie resultaten

#poll #polls #peiling #nederland #nederlands #belgië #belgie #belgisch #alcohol #drank #voedsel #drinken

[rotterdamvanalles]

De Lijnbaan met rechts Restaurant China en bioscoop Lumière. 1957. Op de achtergrond de kruising met de Kruiskade, café-restaurant Glasz en de Lijnbaanflats in de steigers.

De Lijnbaan is een verkeersvrije winkelstraat in het centrum van Rotterdam en is genoemd naar de touwslagerij die hier was gelegen tussen 1667 en 1845. De moderne winkelstraat geniet nationale bekendheid. Het is een lange open passage alleen voor voetgangers met aan twee zijden winkels. De Lijnbaan was de eerste winkelpromenade in Nederland, en de eerste autovrije winkelpromenade van de wereld.

In 1949 werd begonnen met de aanleg. Een speciale voetgangerszone middenin de stad was een noviteit en trok veel internationale aandacht ten tijde van de opening op 9 oktober 1953. Het ontwerp kwam van het architectenbureau van den Broek en Bakema. Alleen de naam van de straat verwijst nog naar de oude lijnbaan, die voor het Bombardement op Rotterdam meer naar het westen lag. Vanaf 1962 is deze doorgetrokken naar de warenhuizen aan het Binnenwegplein, dit was mogelijk door de sloop van de laatste barakken van het voormalige Coolsingelziekenhuis.

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[liefsjojo]

Het belang van toegankelijkheid voor mensen met blaas- en darmproblemen

Het is een basisbehoefte die velen van ons als vanzelfsprekend beschouwen: het gebruik van een toilet. Maar voor mensen met blaas- en darmproblemen is dit dagelijkse ritueel een bron van angst en frustratie geworden. Het gebrek aan voldoende toegankelijke toiletten en de voortdurende bezuinigingen op deze voorzieningen hebben verstrekkende gevolgen voor hun fysieke en mentale gezondheid. Het is hoog tijd dat we deze problemen erkennen en ons inzetten voor een samenleving waarin niemand wordt buitengesloten van essentiële faciliteiten. Stop met het wegbezuinigen van toegankelijke toiletten, stop met het weigeren van deze mensen!

De menselijke waardigheid in gevaar:

Het ontzeggen van toegang tot toiletten aan mensen met blaas- en darmproblemen is een schending van hun menselijke waardigheid. Het dwingt hen om voortdurend te leven met de angst voor het onvermogen om een toilet te vinden wanneer ze het dringend nodig hebben. De impact op hun zelfvertrouwen en geestelijk welzijn is enorm. Het kan leiden tot sociale isolatie, verminderde participatie in het openbare leven en zelfs tot depressie en angststoornissen. Door toegankelijke toiletten weg te bezuinigen of mensen met blaas- en darmproblemen te weigeren, ontnemen we hen een basisrecht dat essentieel is voor een menswaardig bestaan.

Gezondheidsrisico's en beperkingen:

Mensen met blaas- en darmproblemen ervaren dagelijks gezondheidsrisico's en beperkingen die vragen om directe toegang tot toiletten. Voor sommigen is het noodzakelijk om op korte termijn toegang te hebben tot een toilet om ongelukken en pijnlijke situaties te voorkomen. Denk aan mensen met de ziekte van Crohn, colitis ulcerosa, incontinentie en andere aandoeningen die de blaas- en darmfunctie beïnvloeden. Het ontbreken van toegankelijke toiletten betekent dat zij gedwongen worden om hun gezondheid op het spel te zetten en vaak genoodzaakt zijn om hun dagelijkse activiteiten te beperken. Dit is niet alleen onrechtvaardig, maar ook in strijd met het recht op een optimale gezondheidszorg voor iedereen.

Inclusiviteit en gelijkheid:

Het bieden van voldoende toegankelijke toiletten voor mensen met blaas- en darmproblemen is een cruciale stap richting een inclusieve en gelijkwaardige samenleving. We moeten erkennen dat iedereen recht heeft op gelijke toegang tot openbare voorzieningen, ongeacht hun gezondheidstoestand. Het bouwen en onderhouden van toegankelijke toiletten is een investering in het bevorderen van de gelijkheid en het respecteren van de waardigheid van alle mensen. Het gaat niet alleen om het vervullen van basisbehoeften, maar ook om het creëren van een omgeving waarin iedereen volwaardig kan deelnemen aan het openbare leven.

Het is hoog tijd dat we ons collectief verzetten tegen het wegbezuinigen van toegankelijke toiletten en het weigeren van mensen met blaas- en darmproblemen. We moeten de overheid, bedrijven en instellingen aansporen om te investeren in de aanleg en het onderhoud van toegankelijke toiletten. Daarnaast moeten we pleiten voor bewustwording en educatie om het begrip en de empathie ten aanzien van deze problematiek te vergroten.

Laten we een samenleving creëren waarin niemand gedwongen wordt om in stilte te lijden, waarin niemand wordt buitengesloten van essentiële voorzieningen en waarin de menselijke waardigheid te allen tijde wordt gerespecteerd. Stop met het wegbezuinigen van toegankelijke toiletten, stop met het weigeren van deze mensen!

© Liefs Jojo

[brilmans]

Oud hout

Versteend hout

Op de opgespoten stranden van de Delflandse kust worden geregeld roestbruine stukken versteend of beter gezegd ‘verijzerd’ hout gevonden. In veel gevallen is het oorspronkelijke hout geheel omgezet in een oerachtige ijzerverbinding. Maar het komt ook voor dat het hout slechts deels is omgezet. In dat geval wordt de versteende kern geheel of deels omsloten door vermolmd hout. Hoe oud dit fossiele hout is, is doordat het niet in situ wordt gevonden lastig te zeggen. Door de niet geheel versteende stukken had ik het idee dat de stukken relatief jong zijn, ergens uit het Vroeg Holoceen zo’n 9000 tot 7000 jaar geleden, maar of dat terecht is.

Verdonken bossen

Op zich is het goed mogelijk dat het hout dat we hier op het strand vinden uit het Vroeg-Holoceen afkomstig is. Op diverse plekken in de Noordzee zijn namelijk resten van verdronken bossen gevonden die dateren uit deze periode. Deze verdronken bossen zijn ontstaan tussen 9000 v.Chr. toen de zeespiegel door het opwarmende klimaat langzaam begon te stijgen en vóór 6000 v.Chr. jaar toen een tsunami in één klap afrekende met het veen- en bosrijke landschap van Doggerland.

Helaas heb ik geen idee of het hout van die verdronken bomen ook verijzerd is, zoals de boven beschreven stukken. Zelf heb ik zo’n verdronken bos namelijk nog nooit in het echt gezien en over de in toestand van die bomen heb ik geen publicaties kunnen vinden.

Een verrassende tijdsinschatting

Bij de aanleg van de Maasvlakte 2 is er goed bijgehouden waar welk zand waar is opgespoten. Zo goed dat die informatie , met een grote slag om de arm en natte vingers, gebruikt kan worden bij het bepalen van de ouderdom van de natuurhistorische vondsten. Heel globaal maar toch. Omdat ik niet over die informatie beschik, maar ze dat bij Oervondstchecker.nl wel doen, plaatste ik enkele jaren geleden een foto van een stuk versteend hout dat ik op de Maasvlakte had gevonden in de app. Wie weet konden ze het dateren. Het antwoord verraste mij:

Versteend/verijzerd hout, tijdsinschatting: tussen -120.000 en -140.000 jaar oud | Midden Pleistoceen / Laat Saalien

Pleistoceen hout

Vol verbazing ging ik na of er publicaties waren die deze tijdsinschatting ondersteunde. En dat bleek het geval. Ik stuitte op de publicatie ‘Versteend hout van Pleistocene ouderdom uit de Nijverdalse berg’ van J. H. Römer. Het fossiele hout dat in het artikel wordt beschreven komt, zoals ik het leest, exact overeen met het versteende hout van de Delflandse kust. Op basis van boorrapporten van waterboringen in Nijverdal en vergelijkend onderzoek plaatst ook Römer het fossiele hout in het Pleistoceen. Ergens tussen het Saalien en het Weichselien.

Drie stukken versteend hout van de Zandmotor waarvan ik vrij zeker weet dat het hout van naaldbomen betreft.

Pleistoceen sediment

Onlangs vond ik op het strand van de Zandmotor een stuk fossiel hout met een bekend sediment eraan. Sediment dat normaal vooral wordt aangetroffen op botfragmenten van mammoet en wolharige neushoorn: Pleistoceen materiaal dus. Door dit sediment wordt het stuk naar mijn mening extra interessant. Dat aangekoekte sediment maakt een Pleistocene ouderdom extra aannemelijk.

Stuk versteend hout met aangekoekt zandachtige ‘Eurogeul sediment’.

Bronnen

https://natuurtijdschriften.nl/pub/404504/GenH1958012006006.pd

[twafordizzy]

Willem van Toorn: liefde langs de rivier

bron beeld: luigiasorrentino.it Schrijver, dichter en vertaler Willem van Toorn (1935, Amsterdam) maakt zich veel en vaak druk over de verkwanseling van ons landschap in het algemeen en de aanleg van verhoogde dijken in het bijzonder. Dat heeft veel te maken met gevoelens die teruggaan naar zijn jeugdjaren, die zich, wat zijn familie betreft, afspeelden langs de Waal in de Betuwe. In zijn roman…

View On WordPress

#20-ste en 21-ste eeuws #Amsterdam #Betuwe #de rivier #de Waal #dichter #dijk #jeugd #krib #landschap #rivierenlandschap #roman #schipper #schrijver #verhoogde dijken #verkwanseling #vertaler #water

[jurjenkvanderhoek]

RUIGOORDERS ZIJN REALISTISCHE IDEALISTEN

De uitgave die ik al een tijd in huis heb, maar nu pas actueel is, is getiteld Ruigoord 50 jaar. In het jaar 2023 is het namelijk een halve eeuw geleden dat een stel kunstenaars de verlaten huizen in het kleine dorp onder de rook van Amsterdam hebben gekraakt om er een culturele vrijhaven te stichten. Maar eigenlijk bestaat Ruigoord als geografische locatie op de wereldkaart veel langer. Eeuwen voor vandaag was er al sprake van eigenlijk. Al vanaf de 11e eeuw wordt 't Ruyge Oort bewoond. In de 13e eeuw kalft het veen rondom af door watersnood en blijft de plek als eiland in het IJ gespaard.

Tot 1875 doorstaat de weerbarstige klomp klei in het IJmeer, waarop vanaf 1835 de eerste stenen huizen worden gebouwd, vele stormen. Dan wordt het Noordzeekanaal aangelegd en het IJmeer ingepolderd. In de Houtrakpolder is Ruigoord net als Schokland in de Noordoostpolder een bebouwde verhoging in het landschap. Ruigoord wordt een heus dorp met de kerk in het midden, een café ernaast en bij bewoning van zo'n 200 mensen een school en een bank.

Amper een eeuw later komt het water opnieuw welhaast naar het eerdere eiland terug door de verplaatsing en aanleg van de Amsterdamse haven. Het plan is er een tweede Pernis te stichten en de bewoners van het kleine dorp worden uitgekocht. Maar de wereldwijde oliecrisis steekt een dikke stok voor de plannen. Het dorp Ruigoord is echter inmiddels grotendeels afgebroken en de overgebleven huizen zijn onbewoonbaar verklaart. Zo is Ruigoord een spookdorp dat gelaten wacht op wat komen gaat.

Kunstenaars uit de omgeving zien heil in het verlaten en verwaarloosde oord. Zij kraken de leegstaande huizen om deze te behoeden voor sloop. Het is dinsdag 24 juli 1973, de kunstenaarskolonie is gesticht en de culturele vrijhaven een feit. In 1991 evenwel hangt het zwaard van Damocles opnieuw boven het dorp. In een vers opgesteld bestemmingsplan zal het dorp moeten verdwijnen, echter na een lange juridische strijd wordt het gebied onderdeel van de gemeente Amsterdam. Ondanks protesten schurkt de haven tegen het gebied en komen de industrieterreinen wel heel nader aan de creatief bruisende kolonie.

In 2000 valt het besluit dat Ruigoord definitief mag blijven en is dan nu een culturele broedplaats in een groene oase. Zie je het in vogelvlucht van bovenaf dan is het inderdaad een lieflijke plek in een onaangename omgeving. Een plek aan het eind van de wereld lijkt het wel, met uitzicht over de Afrikahaven. Maar het ligt middenin de oververhitte stad ingeklemd tussen bedrijvige industrie. Maar bewoond wordt het niet. De huizen zijn ateliers en werkplaatsen. De kerk is het spirituele centrum en ontmoetingsplaats, waar onder meer ruimte is voor tentoonstellingen en concerten, zaal voor feesten en vergaderingen, trouw- en rouwlocatie en laboratorium en broeinest voor allerlei activiteiten en evenementen. Er is een dorpshuis, een vlindertuin, een voedselbos. Het dorp is nog voortdurend in ontwikkeling, de website kondigt een kabouterhuys, een tempel en een piramide aan. Op de groene weide aan de voet van de kerktoren worden door het jaar diverse markten, festivals en landjuwelen gehouden. Ruigoord is een dynamische plek, waar het denkelijk goed toeven is.

Ruigoord lijkt alternatief, een plek waar het schijnt dat de bloemenkinderen en kabouters van de jaren 60 van de vorige eeuw de tijd zijn vergeten. Maar dat de klok er stil is blijven staan is inderdaad maar schijn, want Ruigoord is door de jaren heen een goed georganiseerde gemeenschap geworden. Er is een dorpsraad en een drietal stichtingen regelen met een aantal commissies de dagelijkse en algemene zaken. De meervoudige structuur zorgt er voor dat in principe alles in consensus plaatsvindt. “Ruigoord is een plek waar ruimte is voor verlangens, dromen en ambities van mensen”, lees ik op de website.

Het is als een bijenkorf waar de werksters af en aan vliegen, een honingpot met onweerstaanbare aantrekkingskracht, een bedrijvige mierenhoop. Een luis in de pels van Nederland. Wel vervelend vriendelijk, maar niet om schade toe te brengen – juist goedmoedig laten zien hoe een gemeenschap ook productief kan samenwerken. Op vrijwillige basis, maar wel met een gevoel van verantwoording om de plek ook voor de toekomst in stand te houden. Vrienden van Ruigoord steunen vanaf een afstand het dorp moreel en financieel.

Ruigoord is een bijzonder stukje Nederland. Het idee vindt grond in de revolutionaire tijden en het kunstenaarsprotest van de jaren 60 van de vorige eeuw. De ludieke protestbeweging een decennium later is voedingsbodem voor Ruigoord. Provo, Kabouter en Oranje Vrijstaat, het milieuprotest van de Insekten Sekte. “Dit waren bewegingen die zich hebben ontdaan van achterhaalde normen en opvattingen en die daarmee grote invloed kregen op de ontwikkeling van de samenleving.” Ruigoord werkt aan een betere toekomst door de kracht van kunst en kennis die de mens bevrijdt uit de klemgreep van afkomst en omgeving, lees ik in het jubileumboek. “In een wereld waar je je kunt ontwikkelen in richtingen waarvan je niet wist dat ze in je zaten.” Ruigoorders zijn realistische idealisten.

In “Ruigoord 50 jaar” leer ik de culturele vrijhaven kennen, voor zover ik nog niet bekend was met deze hedendaagse kunstenaarskolonie. In het verzoek van het lid van de Stichting Honderd jaar Ruigoord kunstenaar Rob van Tour, waarvan ik zijn werk had besproken in een expositie, om mij aan te sluiten bij het Comitë van aanbeveling stemde ik ruimhartig in. Ruigoord sprak mij tot de verbeelding nog voor ik wist van de hoed en de rand.

In dit jubeljaar zet Ruigoord veel activiteiten op de agenda om publiek te trekken en het dorp nog steviger op de kaart te zetten om vrolijk toe te werken naar de 100. In het boek wordt daarop vooruit gelopen, het is een gids om het pad te vinden naar de plek, een handleiding om de plaats te onderzoeken en te begrijpen. Ruigoord, wat je met de klompen kunt aanvoelen, waar je toch met de pet niet bij kunt. ‘

Het blijft een bijzondere enclave in het landschap, een tussengebied, een grensgeval. Met recht schrijft de Amsterdamse Kunstraad: “Het unieke van Ruigoord is dat deze gemeenschap zich organisch heeft ontwikkeld, dat wil zeggen zonder vast plan en zonder ingrijpen van buitenaf. Dit weerspiegelt zich zowel in het landschap en de huizen als in het artistieke aanbod. Het is van vitaal belang voor het karakter van dit ‘cultuureiland’ dat deze organische ontwikkeling zich kan voortzetten.” Waarop een Ruigoordse kunstenaar opmerkt: “Het zou me niet verbazen als op een dag, hier, de dieren zouden gaan praten… zomaar.” Dat schetst het karakter van het onwerkelijke dorp, een surrealistische plek zwevend boven de Nederlandse realiteit maar met beide benen stevig op de grond.

Ruigoord 50 jaar. Culturele vrijhaven. Uitgave in eigen beheer Stichting Ruigoord, 2021.

#ruigoord #kunstenaarskolonie #cuturele vrijhaven #kunst #atelier

[vijverpassie]

Maak gebruik van natuurlijke materialen zoals hout en steen bij de aanleg van je vijver om een organische en harmonieuze uitstraling te creëren. #NatuurlijkeMaterialen #Hout #Steen #Vijveraanleg #EcoTuin

[linkpress]

[keynewssuriname]

Sunny Point krijgt nieuw voetbalveld

Het onderdirectoraat Sport Accommodaties en Ruimtes (ODSAR) van het ministerie van Regionale Ontwikkeling en Sport (ROS) is onlangs gestart met het aanleggen van een nieuw voetbalveld te Sunny Point. Het doel van het onderdirectoraat SAR is om sportfaciliteiten in alle buurten te realiseren. Volgens onderdirecteur John Atida beschikte Sunny Point nog niet over een adequate sportaccommodatie. In dit kader wordt er gewerkt aan het neerzetten van een natuurgras voetbalveld in de buurt. Het streven is om het sportcomplex zodanig in te richten met alle minimale randvoorwaarden, zoals toiletgroep, verlichting, omrastering, doelen, etc. Hieraan zal op een later tijdstip gewerkt worden vanwege de procedures die eraan gekoppeld zijn. “Voor nu willen we het veld bespeelbaar maken, zodat de buurtbewoners alvast een plek hebben om te sporten”, aldus onderdirecteur Atida. De cultuurtechnische werkzaamheden die nodig zijn voor de aanleg van een sportveld worden al uitgevoerd. Er wordt momenteel gewerkt aan het bouwrijp maken van de grond om het vervolgens bespeelbaar te stellen. Read the full article

[peterpijls1965]

Al meer dan een decennium heb ik een voorkeur voor de linkerkant van de Raadhuisstraat. We kijken hier uit op een niet ongevaarlijke bocht die weleens te hard genomen wordt door automobilisten.

Volgens mij zou de Raadhuisstraat minstens één meter breder moeten zijn, maar daar is geen ruimte voor. Bij de aanleg van de belangrijke verkeersader door het centrum van de plattelandsreus Venray kon niet bevroed worden dat het voormalige agrarische en industriedorp (Schaapscompagnieen. Oce, Inalfa, Krankzinnigenzorg) zo populair zou worden. Ook bij de toerist, de arbeidmigrant en misschien ook bij studenten die in Venlo, Nijmegen of Eindhoven naar de collegebanken gaan.

Vooruitgang gaat altijd ten koste van iets, in dit geval dus de verkeersveiligheid. Het linker trottoir van de racebaan Raadhuisstraat voorziet in meer schaduw voor mij als rolstoeler, de enigmatische boerderij bij het tankstation en, uiteraard, het succesvolle nieuwe postkantoor.

[de-meerpeen]

Atletiekbaan in Wieringerwerf op de schop

Lokaal nieuws: 'Atletiekbaan in Wieringerwerf op de schop'

WIERINGERWERF – De werkzaamheden aan de atletiekbaan aan de Tamsmalaan zijn in volle gang.De oude baan is verwijderd en de volgende stap is de aanleg van de nieuwe kunststof baan. Naar verwachting hoopt Adviesraad – Sport en Welzijn Wieringermeer de werkzaamheden over 12 weken af te kunnen ronden. Vanaf dan kan er getraind worden op een spiksplinternieuwe baan en is Campus De Terp weer een stukje…

View On WordPress

[atevegter]

3251 Joachim Stiller

Het is hier al een tijdje onrustig in de straat. Voor de tweede keer wordt nu de hele weg afgezet en opengebroken in verband met de aanleg van het nieuwe, o zo snelle glasvezelnet. De eerste keer dat ze hier klaar waren staken er bijna overal van die kleine stukjes uit de grond, voor de aansluiting naar de huizen. Bij ons voor de deur was er nog niks te bekennen, wat de buurman de opmerking…

View On WordPress

#ate vegter #betaald parkeren #column #dagboek #glasvezel #Joachim Stiller #mannen #Monnickendam #opgebroken weg #werkende buitenlanders

[rotterdamvanalles]

Het Deliplein met verlichte cafés, november-december 1965.

Deli is een gebied aan de oostkust van het Indonesische eiland Sumatra, bekend om de tabakscultuur. Op verzoek van deelgemeente Feijenoord is deze naam, die al heel lang in de volksmond bestaat, officieel toegekend aan het plein aan de Delistraat op Katendrecht.

De naam Katendrecht komt voor het eerst voor als ambacht dat behoorde aan de heer van Putten in het jaar 1199. In 1375 gaf de hertog Albrecht van Beieren opdracht het land opnieuw te bedijken nadat het ambacht in de twee voorafgaande jaren als het gevolg van dijkdoorbraken overstroomde.

Vanaf 1811 vormde Katendrecht samen met Charlois één gemeente, van 1816 tot 1874 was het een zelfstandige gemeente waarna het in 1874 weer met Charlois werd samengevoegd. In deze jaren was Katendrecht een relatief welvarend dorp, omringd door vruchtbare polders. Een deel van de Rotterdamse elite bracht er de zomermaanden door. Er was een belangrijke veerverbinding naar de Veerhaven aan de noordzijde van de Nieuwe Maas. In 1895 werd de gemeente Charlois en daarmee ook Katendrecht geannexeerd door de gemeente Rotterdam. De belangrijkste reden hiervoor is dat men de Rotterdamse haven wilde uitbreiden en daarvoor ruimte nodig had.

Voor de aanleg van de havens is het overgrote deel van Katendrecht afgebroken: ongeveer 700 huizen, boerderijen, enkele buitenplaatsen en de kerk werden gesloopt; ongeveer 3500 mensen moesten Katendrecht verlaten. Na voltooiing van de havens in 1911 was er van het landelijke dorp aan de rivier vrijwel niets meer over; Katendrecht was een schiereiland geworden tussen de Rijnhaven en Maashaven. De wijk werd steeds meer een louche buurt waar werd gegokt, gestolen spullen geheeld en prostitutie bedreven.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.