#Spoorweg

[michaelgrieveblogt]

Rij je mee door de Tangent?

Rij je mee door de Tangent?

Tangent in Mechelen, Wat is dat ?In deze video neem ik je mee doorheen de nieuwe tangent van Mechelen, en we doen dit met de auto.Muziek in deze video: https://www.epidemicsound.com/referral/0ufg0p/Veel plezier met deze video 😉Als je mijn video’s leuk vindt zou ik het fijn vinden moest je een duimpje omhoog geven en abonneren op mijn Youtube-kanaal 😉 *Alle rechten, exclusief de muziek op deze…

View On WordPress

#2800love #auto #citytrip #fotografie #mechelen #michael grieve #ontdekken #rijden #ringweg #spoorweg #station #tangent #toerisme #tourist #trein #uitstap #video #vlaanderen

[moulegai-blog]

20220612 Sunday カラッとした良い天気。 マーストリヒト市にあるマース川の西に位置する中心街に住んでいる自分は駅の東側に位置するmulliesアイスクリーム屋まで３０分ほどかけて歩いてゆく。 そこで駅の線路の上にかかる橋がある、そう跨線橋(こせんきょう）だ そこを渡って東にぬける。 そこが今日は新緑に輝いていた。 嬉しくなった！ #schepijs #ice_cream #アイスクリーム #Maastrichtstation #マーストリヒト駅 #spoorweg #跨線橋 (at Station Maastricht) https://www.instagram.com/p/CewqtWPL13U/?igshid=NGJjMDIxMWI=

#schepijs #ice_cream #アイスクリーム #maastrichtstation #マーストリヒト駅 #spoorweg #跨線橋

[dampfloks]

Stoomlocomotief 6 “Magda” des Museum Buurt Spoorweg (MBS) nach dem Wassernehmen in Haaksbergen (NL) 

Baujahr 1925 (La Meuse)

(Video 1080p inkl.Audio)

Stoomlocomotief 6 "Magda" of the Museum Buurt Spoorweg (MBS) after the water intake in Haaksbergen (NL)

Year of construction 1925 (La Meuse)

(Video 1080p incl.Audio)

#dampflokblog.de #Stoomlocomotief 6 #Magda #Museum Buurt Spoorweg (MBS) #dampflok #steam locomotive #stoom locomotief #locomotive à vapeur #stoomtrein #Steam train #locomotora #lokomotywa #Eisenbahnmuseen & Betriebshöfe #Railway Museums & Depots #Eisenbahn #Railway #鉄道 #локомотив #Haaksbergen #La Meuse

[juergenfeytiat]

Zur Geschichte der Eisenbahn auf Java

Zur Geschichte der Eisenbahn auf Java

In Samarang Titelbild: Eisenbahnbrücke bei Sasaksaät (Sasaksaat) in Westjava, zwischen 1915 – 1918; Quelle: Tropenmuseum, part of the National Museum of World Cultures; Lizenz: Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported Im letzten Blogartikel hatte ich die Stadt Tjilatjap an der javanischen Südküste vorgestellt. Heute bleiben wir in Zentraljava, begeben uns aber an die Nordküste in die…

View On WordPress

#Bahnnetz #Eisenbahn #Eisenbahngeschichte #Java #Lawang Sewu #Nederlands-Indische Spoorweg #Niederländisch-Indien #Samarang #Semarang

[rotterdamvanalles]

De Slaghekstraat met links de Polderlaan, 1928-1932.

De Slaghekstraat loopt in de richting van de spoorweg Rotterdam-Dordrecht. Ze dankt haar naam aan de slaghekken van de vroegere spoorwegovergang.

De Polderlaan ontleent zijn naam aan de aldaar gelegen voormalige Hillepolder.

Hille in de betekenis van hoogte en duin komt in oude oorkonden ook voor als door water omringde buitendijkse gronden. De hillen van Katendrecht werden op 17 maart 1447 door de Heer van Gaesbeek en Putten in leen uitgegeven aan Jacob Pot en zijn echtgenote. In 1525 kregen de uitergorzen (buitendijkse gebieden, die bij gewone vloed niet meer onderlopen), genaamd de Hille, aan de oostzijde van Charlois met alle slikken, aanwassen, visscherijen, vogelarijen, jaerschot, nat ende drooge dijcken enz. een sluis en een sluisvliet. De Brede Hilledijk beschermde de polder aan de kant van de Maas, de Hilledijk aan de zijde van het Zwanegat. De Groene Hilledijk scheidde de Hillepolder van het Karnemelksland.

De foto komt uit de Fotocollectie algemeen van het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.

Bericht van 2024

[peterpijls1965]

Old Royal Hotel, Yangon (Rangoon.)

Volgende week in het Boeddhistisch Dagblad

Columbus in Birma

Myanmar (Birma) was vorig jaar 75 jaar onafhankelijk van Engeland. Ruim een kwart eeuw geleden reisde ik als journalist voor Dagblad de Limburger undercover naar een totalitaire openluchtgevangenis die uit geldgebrek het ´Bezoek Birma Jaar´ lanceerde om de massatoerist te lokken. Een beklemmende herinnering.

Als de exprestrein naar Mandalay ´s ochtends vroeg de hoofdstad Rangoon uitrijdt, bedekt een meters dikke nevel het Birmese platteland. Alleen palmbomen en de toppen van pagodes ontstijgen de mist. De goudkleurige tempelspitsen schitteren in de ochtendzon. Vooral de vrouwen in de trein laten niet na iedere pagode te groeten door met gevouwen handen en gebogen hoofd een kort gebed te prevelen.

De upper class-wagon van Koreaanse makelij is gevuld met welgestelde Birmezen, militairen, een handvol toeristen en een jonge monnik. Hij wordt vertroeteld door twee bejaarde vrouwen, die hem voortdurend lekkers toestoppen. Vervolgens steekt hij zeer tegen de regels een sigaret op die hij met smaak oprookt, om zich vervolgens aan zijn religieuze lectuur te wijden.

De 250.000 monniken in Birma zijn naast de regerende Staatsraad voor Herstel van Orde en Gezag een factor van belang. Ze worden gevoed en onderhouden door de bevolking, die gelooft dat schenkingen aan kloosters uitzicht bieden op een beter volgend leven. De militaire junta stimuleert boeddhisme als middel zich meer legitimiteit te verwerven en een soort nationale solidariteit af te dwingen.

Zoals de gevreesde generaal Khin Nyunt, hoofd van de militaire inlichtingendienst, dwangarbeid verdedigt met het argument dat Birmezen vrijwillige arbeid als een nobele handeling van liefdadigheid beschouwen waarmee ze hun religieuze status kunnen verbeteren. Met het karma van de Birmezen moet het wel goed zitten.

Als er in Birma een tempel wordt opgeknapt of een spoorweg wordt aangelegd, moet de bevolking massaal opdraven voor ´vrijwillige arbeid´. Berucht is de Ye Tavoy-spoorlijn in de zuidelijke landengte van Birma, waar dagelijks tienduizenden burgers werken. Voor de verbreding van de weg van Rangoon naar Pegu werden zoveel dwangarbeiders ingezet, dat de BBC sprak “van de grootste groep dwangarbeiders sinds de Japanse bezetting”.

In de trein naar Mandalay lijken deze praktijken ver weg. Het uitzicht voorziet in uitgestrekte rijstvelden tegen een decor van nevelige bergen. In schamele dorpjes – veel rieten huizen op palen – zwaaien ondervoede en haveloos geklede kinderen naar de passerende trein. Hier krijgen de Birmezen gemiddeld minder calorieën binnen dan de inwoners van Afghanistan.

Halverwege de rit van 700 kilometer, in het slaperige stadje Longou, duikt Basil op bij het geopende raam. Basil is een 67-jarige Baptist die geaffecteerd Engels spreekt. Zonder acht te slaan op de militairen in de coupé begint hij uit te varen tegen het regime. Dat heeft zijn pensioen met een derde gekort, zodat hij noodgedwongen toeristen rond moet leiden. Hij kijkt sip. “Toeristen stappen hier nauwelijks uit. Ik heb niet eens 10 kath. (10 cent) voor een kop thee. Wat bezielt deze regering? Ze hongeren me uit.”

Terwijl de trein optrekt, loopt Basil mee. “Hier is mijn adres. Stuurt u me wat levensmiddelen?”

Licht beschaamd zal Tin, een riksja-rijder in Mandalay, enkele dagen later dezelfde vraag stellen. Terwijl hij zijn zware fietstaxi moeizaam op gang brengt, wijst hij naar de opgeknapte gracht rond het oude fort in het centrum.

“Hier heb ik een jaar lang vrijwillige arbeid moeten verrichten, samen met mijn moeder.”

Ieder gezin in Mandalay moest een of twee werkkrachten ter beschikking stellen. Tot op zekere hoogte was het werk vrijwillig, zegt Tin cynisch. Wie een afkoopsom van 150 kyath kon opbrengen, was vrijgesteld. “Maar zoveel geld heb ik niet.”

Tin verdient soms niet eens genoeg om de dagelijkse huur van 50 kyath voor zijn fietsriksja op te brengen. Toch moet de 30-jarige Birmees zijn gehandicapte vader, zijn moeder, 4 zusjes en een grootvader van 92 onderhouden. De concurrentie met de 10.000 andere riksjarijders in Mandalay is moordend.

Er zijn meer kapers op de kust. Op weg naar huis, 8 kilometer buiten de stad, wordt Tin regelmatig afgeperst door de politie. “Niet dat het om veel geld gaat. Maar we moeten blijven geven. Donaties voor religieuze festivals, giften voor de kloosters. Het houdt nooit op.”

Steeds als een andere riksjarijder passeert, valt Tin stil. Met reden. Wie zich tegenover buitenlanders beklaagt over de regering of een politiek onderwerp aansnijdt, verdwijnt in de gevangenis. De verklikkers zijn overal. Het kan een buurman zijn, of een broer.

´s Avonds toont Tin zijn onderkomen. Een haveloze hut op palen, zonder elektriciteit, te midden van wat niet veel meer is dan een sloppenwijk. Post wordt er niet bezorgd. Verlicht door een walmende lamp, luisteren zijn familieleden zwijgend naar het verhaal van Tin.

Hij toont foto´s van vroeger. Het trouwfeest van zijn broer. Trotse mensen in klederdracht. “Kijk wat er van ons geworden is”, zegt hij bitter. De Britten, zegt Tin, hebben Birma bestolen en leeggeroofd.

“Maar ze brachten ook kennis en technologie.” De Tweede Wereldoorlog bracht de Japanners. “Zij verkrachtten onze vrouwen en rukten de mannen hun nagels uit. We hebben er velen moeten doden.”

Hij zegt het met spijt in de stem. “Onze eigen regering is erger dan de Japanners waren”, zegt hij fel. “Ze hongeren ons uit. Sinds 1989 is de rijst 7 keer zo duur geworden. Aan de toeristen verdienen we nauwelijks iets. De regering strijkt alles op. En de hotels in Mandalay zijn bijna allemaal in handen van Chinezen. Ze hebben er vaak nog een business naast. Ze smokkelen jade, of opium.”

In Mandalays Chinatown is de jade op straat te koop. Sjofele Chinezen hebben de edelstenen voor een prikje in de aanbieding. Twee stenen voor 5 dollar. “Of wilt u iets anders”, sist een van hen. “Iets speciaals?”

Midden in de Chinese wijk, te midden van moskeeën, is de katholieke Heilig Hartkathedraal een Fremdkörper. De 15 priesters van het bisdom zijn bijeen voor hun jaarlijkse retraîte. Hun Latijnse gezang in de lichtblauw beschilderde kerk harmonieert fraai met het gekwetter van de vogels in de gewelven van het godshuis. Op de voorste rij luistert een boeddhistische monnik belangstellend toe.

Na een korte meditatie loopt een van de priesters met uitgestoken handen toe op het bezoek. “U bent katholiek? Welkom, welkom”, zegt father Alphons. Hij is verheugd dat Birma sinds kort toeristen toelaat. Zo krijgen de priesters af en toe aanloop. Zijn jongere collega father John voegt zich bij ons. Hij kreeg tijdens zijn priesteropleiding in Rome 6 jaar les in de Bijbelexegese van een missionaris uit Steyl. “Doet u hem vooral de groeten.”

Dan moeten de priesters naar binnen. Het retraîteprogramma schrijft 2 uur stilte voor.

“Oui, oui, natuurlijk is het niet allemaal even fraai wat hier gebeurt. Maar nom dieu, de politiek is toch overal hetzelfde?” De Française Brigitte, een leeftijdloze vrouw, drijft in een buitenwijk van Rangoon sinds 4 jaar een hotel.

Chez Brigitte biedt vooral onderdak aan oudere Fransen, die aan de bar met weidse gebaren mijmeren over hun Tempo Doeloe, de tijd dat ze Indochina nog hadden.

In hotel Brigitte loop ik na het ontwaken de lobby in van het witte gebouw, met binnen veel eikenhouten lambrizeringen en trappen.

De receptioniste loopt zwijgend op me af. Ze maakt mijn riem los, en trekt die deels uit mijn broek. Naar beneden kijkend zie ik dat de riem een lus had overgeslagen. De receptioniste herstelt één en ander zwijgend. In de tuin, zichtbaar door openstaande terrasdeuren, onderhoudt een ongeveer 40-jarige Fransman zich met zijn dochtertje. Haar schoolschriften liggen op een tafeltje.

De Française Brigitte, eigenaresse van het hotel, drinkt ´s avonds whisky met haar personeel en haar jonge Birmese minnaar. Hij draagt een witte bloes. Zijn halflange haar is sluik. Vriendin Brigitte beklaagt zich over de bureaucratie, maar alleen al haar zakelijke aanwezigheid in het land wijst op werkbare banden met het regime.

“De Franse ambassadeur verwijt me collaboratie”, zegt ze verontwaardigd. “Maar ik, ik collaboreer alleen met mezelf.” De essentie van Birma, zegt Brigitte, is het boeddhisme. Ze bekeerde zich tot deze filosofie toen ze zag hoe in Birma hulpvaardigheid en solidariteit nog volop bestonden.

“Het boeddhisme is voor mij als een warme deken. Birma moet blijven zoals het is.” Ze laat onvermeld of dat ook geldt voor de dwangarbeid en de totale politieke onderdrukking. “Ik”, zegt Brigitte, terwijl ze het bezoek naar een met Birmees antiek bezaaide kamer brengt. “Ik ben als Columbus in Birma. Ik wil hier sterven. Als ze me weg willen hebben, moeten ze me het vliegtuig insleuren, of anders ga ik wel in een bamboe hutje in de bush wonen. Birma is mijn thuis.”

Ze wijst op het nabijgelegen klooster. “De monniken zullen u morgenvroeg wekken met hun gebeden. Maar troost u: misschien redden ze uw ziel. En vergeet niet: zij belichamen de ziel van Birma, en niemand anders.”

[rencanapetualangan]

Lawang Sewu adalah salah satu ikon bersejarah yang terletak di kota Semarang, Jawa Tengah, Indonesia. Bangunan ini merupakan salah satu peninggalan bersejarah yang memiliki makna mendalam, dan telah menjadi destinasi wisata yang populer bagi wisatawan domestik maupun mancanegara. Artikel ini akan menjelaskan sejarah, arsitektur, serta pesona dari Lawang Sewu.

Sejarah Lawang Sewu

Sejarah Lawang Sewu dimulai pada awal abad ke-20, ketika Hindia Belanda masih menguasai Indonesia. Bangunan ini dibangun sebagai markas utama Kantor Nederlands-Indische Spoorweg Maatschappij (NIS) atau Perusahaan Kereta Api Hindia Belanda. NIS adalah perusahaan kereta api milik Belanda yang mengoperasikan jalur kereta api di Jawa Tengah. Pembangunan Lawang Sewu dimulai pada tahun 1904 dan selesai pada tahun 1907.

Nama "Lawang Sewu" sendiri berasal dari bahasa Jawa yang berarti "seribu pintu". Sebenarnya, bangunan ini memiliki banyak jendela dengan kisi-kisi besi yang khas, bukan pintu. Namun, istilah ini digunakan untuk menunjukkan betapa megah dan luasnya bangunan ini.

Selama masa pemerintahan Jepang selama Perang Dunia II, Lawang Sewu digunakan sebagai markas tentara Jepang. Setelah Indonesia merdeka, bangunan ini menjadi saksi bisu dari sejarah perjuangan bangsa dalam merebut kemerdekaan.

Arsitektur Lawang Sewu

Lawang Sewu memiliki arsitektur yang memukau dengan sentuhan gaya arsitektur kolonial Belanda. Bangunan ini terdiri dari dua bangunan utama yang terhubung oleh terowongan bawah tanah. Gedung utama berdiri di atas fondasi beton kokoh dan memiliki tiga lantai. Kisi-kisi besi yang menghiasi jendela-jendela membuat bangunan ini tampak anggun.

Yang paling mencolok adalah aula utama yang memiliki tinggi langit-langit yang luar biasa. Di aula inilah banyak keputusan penting perusahaan NIS diambil. Selain itu, terowongan bawah tanah yang menghubungkan dua bangunan utama digunakan untuk transportasi surat dan dokumen penting.

Pesona Lawang Sewu

Lawang Sewu tidak hanya menjadi tempat bersejarah, tetapi juga menjadi salah satu destinasi wisata yang menarik. Pengunjung dapat menjelajahi gedung ini untuk melihat arsitektur indahnya, termasuk menaiki tangga monumental di dalam gedung utama. Ada juga berbagai pameran foto dan artefak yang menceritakan sejarah bangunan ini.

Selain itu, banyak pengunjung yang menyatakan bahwa Lawang Sewu adalah salah satu lokasi yang angker. Terdapat legenda urban yang mengisahkan bahwa bangunan ini dihuni oleh hantu, terutama di malam hari. Namun, pesona mistis ini justru menambah daya tarik Lawang Sewu bagi para pencari petualangan.

Selain sebagai objek wisata, Lawang Sewu juga menjadi saksi perubahan kota Semarang. Dikelilingi oleh modernitas kota, bangunan ini tetap berdiri dengan kemegahannya, mengingatkan kita akan sejarah panjang yang telah dijalaninya.

Kesimpulan

Lawang Sewu adalah salah satu bangunan bersejarah yang memukau dan menghadirkan seribu kisah dalam satu tempat. Sebagai peninggalan kolonial Belanda, bangunan ini mengingatkan kita akan masa lalu yang kaya dan perjuangan bangsa Indonesia. Bagi para wisatawan, Lawang Sewu adalah destinasi yang mempesona dan memikat dengan arsitektur megah dan nuansa misteriusnya. Sebagai ikon kota Semarang, Lawang Sewu tetap menjadi saksi bisu dari sejarah dan keindahan Indonesia.

[jossarisfoto]

[kinetize]

© BPK (Belgische Plantenkwekerij) Duffel – In Duffel, tussen de spoorweg, de Klokkestraat en de Lintsesteenweg, worden al meer dan vijftig jaar jonge groenteplantjes opgekweekt. Toch is BPK (Belgische Plantenkwekerij), zoals het bedrijf sinds 2000 heet, een vrij onbekende...

[rausule]

Rail v. Ra_ile Latynse, gaan toe Die concboy het teen die heiningreling geleun: horisontale steun, staaf, reling, versperring, heining, leuning. 2 Ek is bang om te vlieg - ek verkies om per spoor te gaan: spoorweg, spoorlyn, trein, Archaic US. die karre. Hy was altyd besig om teen die regering te praat: uiter, inveigh, fulminate, spreek hard, afkeur, skel, praat kwaad, verhef 'n mens se stem, vituperate, rant, rant en rave, woed; skree mishandel, aanvat, aangaan; skree, kners op die tande, skuim om die mond, verhoog 'n tint en huil, Slang 'n teef, blaas op, blaas 'n mens se stapel. horizontal support, bar, railing, barrier, fence, banister. vociferate, inveigh, fulminate, speak harshly, declaim, scold, talk angrily, raise one's voice, vituperate, rant, rant and rave, rage; shout abuse, take on, carry on; scream, gnash one's teeth, foam at the mouth, raise a hue and cry, Slang pitch a bitch, blow up, blow one's stack.

#vociferate #afrikaans #vituperate #inveigh #Rail

[jgysenbergs]

eindelijk weer een bericht op jg's nieuwe blog

na de klik https://gysenbergs.be/2023/03/een-tweedaagse-tocht-door-nrw-met-klimaatgrootouders/

Een tweedaagse tocht door NRW met klimaatgrootouders

Vertrekken doen we vanuit de carpool-parking in Lummen waar een ruime vertegenwoordiging van de grootoudersvoorhetklimaat.be uit Limburg de bus vanuit het Gentse vervoegt om vervolgens zacht zoevend door het vlakke landschap van Zuid-Limburg en Nordrhein-Westfalen (NRW) naar Oberhausen te sjezen.

John, onze hoogst aimabele reisleider, is de gelukkige bezitter van een onfeilbare zin voor timing en feeling voor de verzuchtingen van het heterogene gezelschap. Hij zorgt tevens voor gezond vegetarische eten onderweg maar bovenal voor korte en actuele aanwijzingen om het maximum uit onze reis te halen.

ingang Gasometer Oberhausen D

De Gasometer is een 117 meter hoge, stalen ton in de buurt van Oberhausen [1] die helemaal gerestaureerd is en dit keer dient als tentoonstellingsruimte met onze aarde als onderwerp. Een reusachtige wereldbol is het centrale stuk en hangt schijnbaar zwevend in het midden van een sterk verduisterde ruimte. Langs alle kanten zorgen precieze projecties voor representaties van de wijze waarop luchtstromen (wind), water (oceanische stromen) en tectonische verschuivingen ons milieu bepalen. Tegelijkertijd toont de enorme driedimensionele bol de menselijke invloed van luchtverkeer, scheepvaart en stedenvorming. Heel duidelijk is het smelten van het poolijs te zien en de uitdeinende woestijnvorming (droogte) in Afrika en Azië. 

Het geheel is een ingenieuze voorstelling aan de hand van gecombineerde, bewegende satellietbeelden en hoge resolutie foto’s van de aarde. Machtig op het verpletterende af, blijft de toeschouwer achter op zoek naar meer uitleg. 

Die is te vinden op de twee lager gelegen verdiepingen waar tientallen haarscherpe foto’s met helder en duidelijke teksten het verhaal vertellen van bijvoorbeeld een visser die verwezen naast zijn aangespoelde boot staat midden in een kurkdroge vlakte of de foto van een makak (een soort aap) die schijnbaar intelligent op een smartphone staat te kijken.

De aanvankelijk pessimistische invalshoek verandert langzaam in een pril begin van een meer optimistische visie. De mens kan het tij keren door immense inspanningen, onvoorstelbare kosten en niet te schatten moeite. Wanhoop en angst zijn niet de basis voor de redding van de aarde maar compleet anders denken en handelen samen met geavanceerde technieken in het bestrijden en terug goedmaken van milieuvervuiling.

Spectaculair is het dak op 110 m hoogte dat een panoramisch uitzicht biedt over de hele streek. Bezoeksters staan er in open lucht en dat is best spannend omdat de hele stalen constructie lichtjes beweegt in de wind.

uitzicht vanop Gasometer Oberhausen 110m

De hele tocht vraagt ongeveer vier uren maximum om grondig te beleven. Aanvullend is een catalogus verkrijgbaar in het Duits en Engels. Ook verkrijgbaar in de online handel [2].

De tweede dag brengt ons via een omweg naar het uiteindelijk doel van de reis: bruinkoolwinningen.

Vroeg eruit en eerst naar het Landschafstpark Duisburg-Nord [3] waar de natuur haar gang kan gaan tussen de oude hoogovens. De klimmers in de groep trokken naar boven in de A-stack die haar bekendheid kreeg bij het grote publiek door de foto’s van Bernd en Hilla Becher [4]. Ook deze foto’s spreken voor zichzelf:

#gallery-1 margin: auto; #gallery-1 .gallery-item float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 50%; #gallery-1 img border: 2px solid #cfcfcf; #gallery-1 .gallery-caption margin-left: 0; /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

A-stack in Landschaftspark Duisburg-Nord

spoorweg Landschaftspark Duisburg-Nord

locomotief in Landschaftspark Duisburg-Nord

reusachtige pijpen in Landschaftspark Duisburg-Nord

een blauwe pijl Landschaftspark Duisburg-Nord

Céline is 1m56 groot: opschrift Landschaftspark Duisburg-Nord

De site ziet er in de lente en zomer allicht heel anders uit door het gebladerte van de vele bomen en struiken die overal welig tieren. Ze zullen over tientallen jaren de metalen gewrochten helemaal overwoekeren.

Op naar het (voorlopig) laatste maar voornaamste doel van de hele trip. Bruinkoolwinningen zijn als snijwonden in het landschap overal verspreid in NRW. Het zijn tot 250 meter diepe putten waarin gigantische graafmachines onophoudelijk bruinkool afschrapen. Ze slokken hele dorpen, wegen en velden nietsontziend op.

RWE [5] is er nochtans van overtuigd op tijd te kunnen stoppen met de ontginning van fossiele brandstof maar bruinkool is zó goedkoop dat de verleiding toch te blijven graven moeilijk valt te weerstaan. De datum van stilleggen schuift telkens bijna onmerkbaar op terwijl PR-bureau’s en gulle uitkoopregelingen alle tegenstand wegmasseren.

Toch blijven bewoners en bezorgde burgers actie voeren zoals toen, na ons bezoek aan de bruinkoolwinning, een ruime delegatie Belgen het protest in het al ontruimde Keyenberg vervoegde. Liederen, toespraken en luid protest vergezelden een twee uur durende mars doorheen de desolate buurt.

#gallery-2 margin: auto; #gallery-2 .gallery-item float: left; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; #gallery-2 img border: 2px solid #cfcfcf; #gallery-2 .gallery-caption margin-left: 0; /* see gallery_shortcode() in wp-includes/media.php */

bruinkoolwinning met figuur

Vorsicht!

bruinkoolwinning

Keyenberg betoging

Keyenberg spandoek GVK

bruinkoolwinning Hambach als pretpark vermomd

Caveat: schrijver dezes deed het bezoek aan de Gasometer in omgekeerde volgorde, van boven naar beneden dus. Handleiding: klik op een beeld voor grotere afbeelding. Gebruik de ‘terug-knop’ om terug te keren naar de blog.

linklijst: [1] https://de.wikipedia.org/wiki/Gasometer_Oberhausen [2] https://www.amazon.com.be/dp/3837523799/ [3] https://www.landschaftspark.de/ [4] https://www.newyorker.com/culture/photo-booth/what-bernd-and-hilla-becher-saw-in-the-remnants-of-industry [5] https://nl.wikipedia.org/wiki/RWE_(energiebedrijf)

[barendrechtnu]

via BarendrechtNU – Alle actualiteiten in en om Barendrecht

#Barendrecht #Nieuws #BarendrechtNU #BarendrechtNU – Alle actualiteiten in en om Barendrecht

[actuma]

Geldboete Tilburg en NedTrain voor blootstellen mensen aan onaanvaardbaar gezondheidsrisico

De gemeente Tilburg en NedTrain zijn vandaag door de rechtbank Rotterdam veroordeeld tot een geldboete van ieder 250.000 euro, omdat zij mensen hebben blootgesteld aan een onaanvaardbaar gezondheidsrisico. De gemeente Tilburg heeft samen met NedTrain van 2004 tot 2011 het re-integratieproject tROM uitgevoerd. Tijdens dit project hebben ongeveer 800 werkloze personen – om een uitkering van de gemeente te ontvangen – historische treinstellen van het Nederlands Spoorweg Museum geschuurd. Nadien, in 2016, is uit onderzoek gebleken dat de verf die van deze treinen werd geschuurd de kankerverwekkende stof chroom-6 bevatte. Onvoldoende bescherming De gemeente Tilburg en NedTrain hebben gedurende het project, anders dan een enkel asbestonderzoek, nooit enig onderzoek laten verrichten naar de mogelijke risico's van de blootstelling aan de verfstof en het schuurstof, terwijl ook toen al algemeen bekend was dat in oude verf gevaarlijke stoffen zouden kunnen zitten. Zij hebben een onaanvaardbaar gezondheidsrisico voor de deelnemers aan en medewerkers van het tROM project genomen. De deelnemers stonden vaak acht uur per dag, vijf dagen per week en weken achtereen handmatig of met een schuurmachine chroom-6 bevattende verf van de treinen te schuren. Zij hadden geen voorlichting en niet de juiste persoonlijke beschermingsmiddelen gekregen om met chroom-6 te werken en ook de door NedTrain ter beschikking gestelde werkplaats was niet ingericht op het werken met gevaarlijke stoffen. Zij waren verplicht de schuurwerkzaamheden te doen, omdat hun uitkering anders zou worden gekort of stopgezet. Zowel de gemeente Tilburg als NedTrain, die in deze de deskundige was op het gebied van het reviseren van treinen, zijn ernstig tekort geschoten in hun zorgplicht tegenover de deelnemers aan het project. Beide hebben deze situatie veel te lang laten voortduren zonder onderzoek te doen naar mogelijke gezondheidsrisico's voor de deelnemers. Passende straf De maximale geldboete voor een dergelijke overtreding van de Wet milieubeheer bedroeg destijds 74.000 euro, maar de rechtbank is van oordeel dat dit bedrag gelet op hun beider budget noch voor de gemeente Tilburg noch voor NedTrain een passende bestraffing is. In dat geval laat de wet (art 23, lid 7 van het Wetboek van Strafrecht) toe dat een geldboete wordt opgelegd tot ten hoogste het bedrag van de naast hogere categorie. De rechtbank maakt van deze wettelijke bevoegdheid gebruik en legt een geldboete op voor een bedrag dat is toegestaan volgens de (destijds geldende) zesde categorie. De boete valt lager uit dan door de officier van justitie was geëist, omdat de rechtbank het eens is met de verdediging dat de als feit 1 ten laste gelegde overtreding van de Arbowet volledig verjaard is. Bron: Rechtspraak Read the full article

[felixleroypositioneren]

Nieuwe en oude pioniersvegetatie die als visuele barrière fungeren tussen spoorweg en site. Op hoogte komen er spiekgaten door de bomen die treinreizigers toestaan het oude fabriekshal te bekijken en de toren als herkenningspunt blijft zichtbaar.

[wildbeautifuldamned]

Dutch Delft Porcelain Tile Railway Train Strike 1944-1945 ebay finelitter

Delft Tile Porceleyne Fles Holland Spoorweg Staking (Railway strike) ebay specialart4u

#train #cloisonne #dutch #tile

[rotterdamvanalles]

Een avondrit door Rotterdam richting het Hofplein, vanaf de schiekade. 1972.

Het Hofplein herinnert aan de ridderhofstad Weena, die noordoostelijk van het huidige Hofplein was gelegen. De Hofdijk komt al in 1397 in bronnen voor. Het slot wordt reeds in 1306 vermeld. De oorspronkelijke Hofdijk stamde uit de 13de eeuw en strekte zich langs de Rotte uit tot het Zwaanshals en de Oudedijk.

Het Hofplein ontstond in de eerste helft van de 19de eeuw nadat de Kolk of Gracht tussen de Delftse Poort en de Hofpoort was gedempt. Van 1853 tot 1875 was het plein als veemarkt ingericht. De oudste naam is Hofpoortplein naar de Hofpoort die daar stond en in 1833 is afgebroken.

In 1908 werd aan het plein het station van de Zuid-Hollandsche Electrische Spoorweg-Maatschappij, de lijn Rotterdam-Scheveningen, geopend. Bij besluit B&W 13 september 1949 ontving het verkeersplein op het kruispunt Coolsingel, Weena, Schiekade, Pompenburg de naam Hofplein.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

Bericht van 2021