#ρητορική ερώτηση

[a-reader-in-white]

Δύο τα τινά.

1) Αφενός το εγώ.

Δεδομένου ότι ούτε ο ίδιος αλλά ούτε και οι απόγονοί του αξιώθηκαν ποτέ να μπουν σε ελληνικό Πανεπιστήμιο, είναι απόλυτα λογικό να τρέφουν ένα οικογενειακό μίσος για αυτόν τον θεσμό. Άλλωστε ο θεσμός αυτός είναι ζωντανή απόδειξη ότι η δυναστεία των "αρίστων" κωλύεται να βγει μπροστά στην αρένα των πανελλαδικών εξετάσεων.

Ως εκ τούτου αποτελεί και συνεχή υπενθύμιση της μάλλον κληρονομικής τάσης προς αποφυγή των προσωπικών ευθυνών, και γενικότερα μια φυγοπονία.

"Όποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται." που λέει και ο λαός.

2) Αφετέρου το συμφέρον.

Υπό την απλή αλλά αξιόπιστη αρχή του "follow the money" βλέπουμε ότι ο πατηρ εργάζεται (αντί)χαρακτηριστικά σκληρά για να πάρει η θυγατέρα το bonusακι ως investors relation manager της CVC . Όμως τα μεταξωτά βρακιά θέλουν επιδέξιους 🍑 ... Καλή η διαπλοκή, αλλά ένα επενδυτικό σχέδιο πρέπει να είναι ρεαλιστικό για να υπάρξει κερδος.

Τα 100.000€ συνολικά δίδακτρα ιατρικής σχολής δεν ανταποκρίνονται στην ελληνική πραγματικότητα, την στιγμή που ο απόφοιτος θα παίρνει περίπου 20.000€ ετησίως (βασικό+εφημερίες) ως πρώτο μισθό, εκ των οποίων δεν μένουν στην άκρη ούτε τα μισά. Απόσβεση πότε (ποτέ);

Παράλληλα η γειτονική Βουλγαρία προσφέρει ισάξιο πτυχίο στα 40.000€ συνολικά δίδακτρα με πολύ χαμηλότερα έξοδα διαβίωσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι συχνά ακόμα και οι εύποροι ιατροί γονείς που επιθυμούν να κληροδοτήσουν πελατολόγιο στα παιδιά τους, προτιμούν δωρεάν και φτηνές σχολές (βλ. Γερμανία, Σλοβακία, Ιταλία, Μάλτα, Βουλγαρία) αντί για σχολές με υψηλά δίδακτρα...ακριβώς επειδή έχουν την απόσβεση κατά νου.

Άρα εδώ υπάρχει (εμπειρικά τουλάχιστον) μία απόκλιση μεταξύ της πραγματικής καμπύλης ζήτησης - προσφοράς από αυτήν που φαντάζεται ο συγκεκριμένος όμιλος.

Οι παραδρομοι που διάλεξε η μαϊμού δυναστεία των Μεδίκων για την σύσταση οικονομικού ολιγοπωλίου συγκεκριμένου ομίλου στην Ελλάδα ίσως δεν ήταν τελικά η καλύτερη ιδέα. Ίσως επίσης να μην ήταν τυχαίο ότι ένας των των CEO της CVC παραιτήθηκε ξαφνικά πριν καν μπει στη Βουλή το ψήφισμα για το άρθρο 16.

Ανεξάρτητα από την αναθεώρηση του συντάγματος και την απροκάλυπτη προσβολή του θεσμού της παιδείας, η σκοπιά ενός ομίλου είναι ξεκάθαρα το κέρδος και η μακροχρόνια βιωσιμότητα μιας επένδυσης.

Κάθε επένδυση ενέχει ρίσκο. Οπότε λοιπόν διερωτάται κανείς το εξής:

#άρθρο 16 #οποιος ανακατεύεται με τα πιτουρα τον τρων οι κότες #παιδεία #τριτοβάθμια #εκπαίδευση #αγορά #με το ... στο χερι θα μείνουν #ρητορική ερώτηση #απατο θα παει #cosimo de medici eat my shorts #αυτοι θα πουλησουν και τον Παρθενώνα #Πανεπιστήμιο #ιδιωτικα πανεπιστήμια #σχολές #γιαλατζι μπιζνες #συμβουλοι της αρπαχτης #σας πηραν πρεφα #φεύγουν τα ποντικια απο το καραβι #διπλασια διδακτρα απο την Βουλγαρία ζητανε #Γερμανία δωρεάν είναι #φοιτητές #ιατρική #Βουλγαρία 40χιλ #Μαλτα 40χιλ #Σλοβακια δωρεάν #Ιταλία δωρεάν #Βρετανία 50χιλ #που πα ρε Καραμητρο #εκαναν ερευνα αγορας; #ουτε καν

[alanos-mairos-tsoglanos]

γιατί δε συμπαθείς τους μπάτσους, τι σου έκαναν;;

ρητορική η ερώτηση σου

[justforbooks]

Είναι Μάρτιος του 2007. Στην αίθουσα συσκέψεων του καθημερινού φύλλου στον 2ο όροφο της «Ελευθεροτυπίας» στη Μίνωος, σ’ έναν στενό χώρο με ένα τραπέζι και μερικές καρέκλες γύρω-γύρω, μόλις έχει ανακοινωθεί στους εργαζόμενους, που μετά βίας χωράνε στο δωμάτιο, η απόλυση του διευθυντή τους, Σεραφείμ Φυντανίδη, από τη Μάνια Τεγοπούλου. Μαζί, τους έχει γνωστοποιηθεί και το ύψος των μηνιαίων αποδοχών του καθώς και ο τρόπος πληρωμής τους μέσω της εταιρείας που είχε συστήσει γι’ αυτόν το λόγο. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι μουδιασμένοι, κάποιοι ανάβουν τσιγάρο (το κάπνισμα ποτέ δεν απαγορεύτηκε εντός του κτιρίου).

Αφενός αισθάνονται ελαφρώς σοκαρισμένοι από τα 47.000 ευρώ που έμπαιναν κάθε μήνα στο ταμείο της εταιρείας του –συνταξιούχου πια– Φυντανίδη. Αφετέρου είναι προβληματισμένοι για το αν η απομάκρυνσή του είναι το καλύτερο για την εφημερίδα εκείνη τη στιγμή. Οι συζητήσεις φουντώνουν με υπέρ και κατά επιχειρήματα. Περισσότερα υπέρ της απόλυσης και πολύ λιγότερα κατά. Πάνω από την οχλαγωγία πετάγεται ένας εργαζόμενος και, απευθυνόμενος στη Μάνια Τεγοπούλου, της λέει «αυτό δεν θα το έκανε ποτέ ο πατέρας σου!», για να λάβει ως απάντηση τη ρητορική ερώτηση: «Ως πότε θα με κυνηγάει η σκιά του πατέρα μου;».

Η παραπάνω σύσκεψη των εργαζομένων είναι ενδεικτική της ατμόσφαιρας που επικρατούσε για δεκαετίες στην εφημερίδα. Καταρχάς, η εντύπωση ότι δεν υπάρχει «γραμμή» και ο καθένας μπορεί να γράψει ό,τι θέλει, αρκεί να το υπογράφει, ίσχυε στο ακέραιο. Ως εκ τούτου, και παρά τη σαφή αριστερή κλίση της εφημερίδας (εσωτερικού, εξωτερικού και διαφόρων συνιστωσών), εξελίσσονταν μέσα σε αυτήν από δεξιοί και παπανδρεϊκοί μέχρι εκσυγχρονιστές. Σύμπνοια, πάντως, απόψεων δεν υπήρχε, κάτι που φάνηκε και στο θέμα Φυντανίδη. Επίσης, επικρατούσε μια ατμόσφαιρα αμεσοδημοκρατίας, όπου όλοι μπορούσαν να πουν ανοιχτά τη γνώμη τους, ακόμα και στην ιδιοκτήτρια της εφημερίδας.

Εξίσου ενδεικτικό είναι και ότι, παρά το γεγονός ότι η εφημερίδα κινδύνευε να μείνει ακυβέρνητη μετά την απομάκρυνση ενός από τους μακροβιότερους διευθυντές του Τύπου στην Ελλάδα, ελάχιστοι έσπευσαν να τον υποστηρίξουν. Άνθρωποι που μέχρι χθες τον έτρεμαν, τον εκτιμούσαν, τον συναναστρέφονταν και τον παραδέχονταν, γαντζώθηκαν πάνω στις αδιανόητες αποδοχές του για να τον απορρίψουν, σκεπτόμενοι προφανώς και την επόμενη μέρα. Εξοργίστηκαν λόγω της ύπαρξης της εταιρείας του ως μέσου πληρωμής από την εφημερίδα, άσχετα αν στη συνέχεια αποδείχτηκε ότι κι άλλοι συνταξιούχοι και υψηλόμισθοι συντάκτες της «Ελευθεροτυπίας» είχαν επιλέξει ακριβώς τον ίδιο τρόπο για να αμείβονται. Όταν, μάλιστα, προσπάθησε ο ίδιος ο Φυντανίδης να δικαιολογηθεί ενώπιον των εργαζομένων, στην Κύρα Αδάμ –μετέπειτα διευθύντρια της εφημερίδας– αποδίδεται η φράση: «Εμείς θέλουμε διευθυντή με αρχ…, όχι με offshore εταιρείες!».

Λίγα χρόνια νωρίτερα, μετά την Πρωτοχρονιά του 2004-2005, σε μια άλλη αίθουσα συσκέψεων, στον 5ο όροφο εκείνη τη φορά, είχαν μαζευτεί οι ίδιοι άνθρωποι, με αφορμή την κοπή της πίτας, για να γιορτάσουν την επιτυχία της κυκλοφορίας του κυριακάτικου φύλλου. Η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» είχε ανοίξει τον δρόμο των DVD προσφορών, δίνοντας δώρο ντοκιμαντέρ του Discovery και ξεπερνώντας κάποιες Κυριακές τις 400.000 πωλήσεις. Το μερίδιο κυκλοφορίας της το 2004 ήταν 23%, με μέσο όρο τα 238.000 φύλλα, που την έφερνε πρώτη στη γενική κατάταξη των κυριακάτικων εφημερίδων.

Ήταν η εποχή που το πρώτο πράγμα που έκαναν οι συντάκτες του 3ου, τη Δευτέρα το μεσημέρι που εμφανίζονταν στα γραφεία τους, ήταν να μάθουν την κυκλοφορία της εφημερίδας την Κυριακή, ώστε να ξέρουν αν ο διευθυντής τους, Γιάννης Βλαστάρης, θα έχει κέφια ή όχι. Εν τω μεταξύ, και τα έσοδα από τη διαφήμιση ήταν ανάλογα της επιτυχίας. Για να βάλεις τότε ολοσέλιδη, τετράχρωμη διαφήμιση, έπρεπε να διαπραγματευτείς πάνω στην αρχική τιμή, που ήταν 14.500 ευρώ για την εφημερίδα και 7.500 ευρώ για το « Έψιλον».

Τα νούμερα αυτά ενίσχυαν την επικρατούσα άποψη ότι το κυριακάτικο χρηματοδοτεί το καθημερινό. Η μόνη σκιά στο γενικότερο κλίμα ευθυμίας εκείνων των εύρωστων ημερών ήταν η αγωνία για την πορεία της υγείας του Χρήστου (Κίτσου) Τεγόπουλου. Χαρακτηριστική ήταν η φράση που χρησιμοποιούσαν οι παλιότεροι, για να το εμπεδώσουν και οι νεότεροι, που δεν τον πρόλαβαν στα γραφεία του οργανισμού. «Αν πεθάνει ο Κίτσος…». Αυτό μόνο. Ημιτελής πρόταση, με το κομμάτι που λείπει να είναι πιο ισχυρό απ’ οτιδήποτε δυσοίωνο θα μπορούσε να περιγράψει το αβέβαιο μέλλον.

Και ο Κίτσος πεθαίνει το 2006. Και όλοι πρόκειται να δουν τι σημαίνουν τα αποσιωπητικά. Μέσα στο πολυάριθμο πλήθος που παρευρίσκεται στην κηδεία του, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν είδε ή όχι τη μεγάλη του κόρη, Μάνια. Ορισμένοι γαντζώνονται από την απουσία (;) της και οι κακές προβλέψεις για την πορεία της «Ελευθεροτυπίας» παίρνουν τη μορφή χρησμών Ωστόσο, ο πρώτος χρόνος μετά την ανάληψη των εκδοτικών καθηκόντων από πλευράς της τους διαψεύδει. Στη Μίνωος επικρατεί μια κατάσταση ψυχροπολεμικής ισορροπίας, με τον ξάδερφο του Κίτσου, Θανάση Τεγόπουλο –ο οποίος πάντα είχε μια μικρή έστω εμπλοκή στην εφημερίδα–, να προσφέρει εγγυήσεις σταθερότητας. Ενδεικτικό, πάντως, του κλίματος εκείνης της χρονιάς είναι ότι ένας μεγάλος αριθμός εργαζομένων επιθυμούσε να πουληθεί η «Ελευθεροτυπία» σε κάποιον επιχειρηματία.

Οι φήμες των διαδρόμων περιλάμβαναν ως πιθανούς αγοραστές τη Γιάννα Αγγελοπούλου, τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, την Τράπεζα Πειραιώς, ακόμη και οίκους του εξωτερικού. Τι ήταν αυτό, όμως, που φόβιζε τους εργαζομένους τόσο στη διάδοχη κατάσταση, ώστε να προτιμούν να δουλεύουν για κάποιον επιχειρηματία, άσχετο με τον δημοσιογραφικό χώρο, θυσιάζοντας ενδεχομένως ακόμη και την περίφημη ελευθερία του Τύπου της «Ελευθεροτυπίας»; Η απάντηση ήταν η μία: η Μάνια.

ΠΑΡΑΓΩΝ ΜΑΝΙΑ

Η Μάνια Τεγοπούλου περιγράφεται τόσο από τους ανθρώπους που τη συμπαθούν όσο και από τους μεγαλύτερους επικριτές της ως μια ιδιόρρυθμη προσωπικότητα. Διαθέτει εντυπωσιακή μνήμη και απεχθάνεται την πολυκοσμία. Ανήκει στο είδος των ανθρώπων που ή τους αντιπαθείς με το «χαίρω πολύ» ή πέφτεις στην παγίδα τους και νομίζεις ότι διαθέτεις το σπάνιο χάρισμα να τους συναισθάνεσαι και τελικά να τους δικαιολογείς τα πάντα. Αδιάφοροι, πάντως, δεν περνάνε.

Έχασε τη μητέρα της όταν ήταν πολύ μικρή. Πρώην εργαζόμενοι στην εφημερίδα, που δούλεψαν δίπλα στον Κίτσο, λένε ότι τη μεγάλωσε σαν το αγόρι που δεν απέκτησε. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι όταν έγινε 20 χρόνων την έπαιρνε να παίζουν μαζί μπαρμπούτι. Άτομο φιλικά προσκείμενο σ’ εκείνη ισχυρίζεται ότι ο Κίτσος ήθελε ν’ αναλάβει η Μάνια την εφημερίδα και ότι, μάλιστα, δούλευε προς αυτή την κατεύθυνση, παίρνοντάς τη μαζί του από τις αρχές τoυ 2000 στα γραφεία της «Ελευθεροτυπίας». Ωστόσο, όποτε ρωτούσε κάτι ή ενδιαφερόταν να μάθει, συνεχίζει η ίδια πηγή, αντιμετώπιζε τη συγκαταβατικότητα των στελεχών. Έτσι δικαιολογεί και τον θυμό που είχε όταν ανέλαβε τελικά την εταιρεία απέναντι σ’ εκείνους που δεν την αποδέχτηκαν ποτέ.

Ενα άλλο σημείο, ενδεικτικό του χαρακτήρα της, όπως διαμορφώθηκε μέσα στο ιδεολογικά αριστερό περιβάλλον του σπιτιού της, ήταν ότι η Μάνια υπήρξε οπαδός της Καταστασιακής Διεθνούς. Πρόκειται για ένα καλλιτεχνικό κίνημα του ακροαριστερού χώρου του 1960, με αρχές την καθαίρεση των θεσμών των καταναλωτικών αγαθών, της έμμισθης εργασίας και της τεχνοκρατίας. Όταν ένα από τα κυρίαρχα συνθήματα του κινήματος είναι «Εργασία; Ποτέ!», αντιλαμβάνεται κανείς την εσωτερική σύγκρουση της διαδόχου του Κίτσου Τεγόπουλου στα ηνία του ιστορικού εκδοτικού οργανισμού.

Ναι, η Μάνια μεγάλωσε μεν ως πλουσιοκόριτσο που δεν του έλειψε τίποτα υλικό, αλλά αυτό τελικά δεν είχε μεγάλη σημασία, αφού υποβάθμισε μέσα της τη σημασία όσων μπορούσαν να αγοράσουν τα χρήματα. Κάτω από αυτό το πρίσμα εξηγείται και η αδυναμία της να προβεί σε απολύσεις δημοσιογράφων – όπως άλλωστε και ο πατέρας της–, με εξαίρεση, βέβαια, τα γνωστά διευθυντικά στελέχη που αντιπαθούσε και λόγω της θέσης τους. Ζει εδώ και αρκετά χρόνια σε ένα διαμέρισμα στο Χαλάνδρι, χωρίς τις γνωστές πολυτέλειες των απογόνων της δικής της οικονομικής κλάσης, και φροντίζει να περνάει πολλές ώρες με την έφηβη κόρη της.

Από την άλλη, εργαζόμενοι που είτε αποχώρησαν γιατί δεν άντεξαν το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς είτε είναι αντίδικοί της, λένε ότι μπορεί να μην είναι φιλοχρήματη, είναι όμως φιλόδοξη. Ότι εσωτερικά ανταγωνίζεται τη δόξα και τη φήμη του πατέρα της. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσουν και την προσπάθειά της να μιμηθεί τα σχόλια που έκανε ο Κίτσος στα παραπολιτικά της εφημερίδας.

Το νόημα των δικών της, βέβαια, συνήθως ελάχιστοι το αντιλαμβάνονταν, τονίζουν. Υποστηρίζουν ακόμα ότι είναι άφιλη και ως εκ τούτου οι άνθρωποι του περιβάλλοντός της βρίσκονται δίπλα της από συμφέρον. Και, τέλος, ότι μπορεί να διέπεται από εξαρχειώτικους κανόνες και χιούμορ, αλλά η αγορά του εξοχικού του Γιωτόπουλου στους Λειψούς, λίγους μήνες πριν αρχίσει ν’ αφήνει απλήρωτους τους εργαζομένους στην «Ελευθεροτυπία», μόνο αριστερή ευαισθησία δεν δείχνει.

Αυτή η γυναίκα, λοιπόν, κλήθηκε –και θέλησε– να αναλάβει την «Ελευθεροτυπία» και μαζί ό,τι «κουβαλούσε» αυτός ο βαρύς τίτλος. Και τα φορτία ήταν πολλά.

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ

Τη δεκαετία του ’80, όταν στην εφημερίδα διαφαίνεται μια ανικανότητα της διοίκησης να χειριστεί τις σπατάλες της, ο Κίτσος Τεγόπουλος προσλαμβάνει ως οικονομικό διευθυντή τον Διονύση Αυγουστινιάτο. Ο οραματιστής εκδότης ήξερε πως χρειαζόταν έναν οικογενειάρχη νοικοκύρη για να του συμμαζέψει το μαγαζί. Ο κύριος Διονύσης ανταποκρίνεται με μεγάλη επιτυχία και κλείνει δουλειές με μεγάλο οικονομικό όφελος για την εταιρεία και τον ιδιοκτήτη της. Εν τω μεταξύ, η είσοδος της Χ.Κ. Τεγόπουλος στο Χρηματιστήριο τη δεκαετία του ’90 αποφέρει στα ταμεία τεράστια κέρδη και σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς των στελεχών της.

Η γενναιοδωρία του Κίτσου έχει ως αποτέλεσμα να αμείβεται με πενταψήφια νούμερα ένας σημαντικός αριθμός εργαζομένων, από διακεκριμένους σκιτσογράφους μέχρι υλατζήδες. Καθιερώνεται σιγά-σιγά ένα εθιμικό δίκαιο σύμφωνα με το οποίο όλοι πληρώνονται κατά 200% περισσότερο τα κυριακάτικα, ενώ βάρδια έχει κάθε Κυριακή μόλις το 1/3 των δημοσιογράφων. Το προσωπικό αυξάνεται αντίστοιχα με το ανθηρό οικονομικό κλίμα. Κάθε συντάκτης αποκτά βοηθό και σε αρκετές περιπτώσεις και ο βοηθός αποκτά βοηθό. Και ποτέ δεν απολύεται κανείς, λόγω της συνειδησιακής σύγκρουσης του επιχειρηματία Κίτσου με το αριστερό κομμάτι του εαυτού του.

Την ίδια στιγμή, οι διευθυντές και οι αρχισυντάκτες της εφημερίδας διαθέτουν εταιρικές πιστωτικές κάρτες με χρεώσεις που φθάνουν τα 800.000 ευρώ τον χρόνο. Κάποιοι –οι πιο προβεβλημένοι– τις χρησιμοποιούν κατά κόρον, προβαίνοντας σε εξόφθαλμες αγορές αποκλειστικά από επιχειρήσεις συγγενικών τους προσώπων. Κάποιοι άλλοι –έξυπνα σκεπτόμενοι– δεν τις αγγίζουν ποτέ. Το σύστημα Φυντανίδη, δηλαδή της σύστασης εταιρείας ως μέσου πληρωμής από την εφημερίδα, ακολουθούν και άλλοι συνταξιούχοι δημοσιογράφοι. Το μαγαζί ξοδεύει πολλά, αλλά βγάζει και πολλά, ενώ και τα τραπεζικά δάνεια συνεχίζουν να ενισχύουν τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της εποχής.

Όλοι έτσι δουλεύουν, άλλωστε. Όταν αναλαμβάνει η Μάνια, η ελαφριά πτώση της διαφήμισης δείχνει ότι η συγκυρία είναι κακή. Πρόκειται, όμως, να γίνει ακόμα χειρότερη.

Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ

Το 2007 ο Διονύσης Αυγουστινιάτος αποχωρεί από την οικονομική διαχείριση της εφημερίδας. Επισήμως, διότι έχει κουραστεί να εργάζεται (το όριο συνταξιοδότησης το είχε ξεπεράσει προ πολλού). Ανεπισήμως, διότι δεν μπορεί να συνεννοηθεί με τη Μάνια. Απ’ ό,τι φαίνεται, δεν είναι ο μόνος. Το όραμά της να ξανακάνει την εφημερίδα την παλιά «Ελευθεροτυπία» της δεκαετίας του ’70 και του ’80, τότε που ο Φυντανίδης κοιμόταν στο αυτοκίνητό του κι ερχόταν με παράταιρες κάλτσες το πρωί, δεν βρίσκει θετική ανταπόκριση.

Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό κατά το οποίο σε μία από τις συσκέψεις των διευθυντικών στελεχών, που έχουν φτάσει σε αδιέξοδο σχετικά με την πορεία της εφημερίδας στο εξής, και ενώ έχει πάει 3 το πρωί, τους λέει «η “Ελευθεροτυπία” δεν έχει ξεκινήσει ακόμα», αφήνοντάς τους κάγκελο. Στη νέα εκδοτική πραγματικότητα, όπου η επιβίωση ενός μέσου εξαρτάται άμεσα από τις διαφημιστικές καταχωρήσεις και την τραπεζική χρηματοδότηση, τέτοιες  ρομαντικές» απόψεις τούς προκαλούν ρίγη ανασφάλειας.

Ύστερα από την επεισοδιακή αποχώρηση του Φυντανίδη, το κλίμα στην εφημερίδα δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο. Στο περιθώριο των οικονομικών προβλημάτων που έχουν αρχίσει να διαφαίνονται σχηματίζονται και τα πρώτα στρατόπεδα. Από τη μία εκείνοι που θέλουν να διασωθούν τα «βαριά» ονόματα της «Ελευθεροτυπίας» που θεωρούνται η βιτρίνα της και από την άλλη όσοι πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα όλοι αυτοί να συνταξιοδοτηθούν και επί της ουσίας, ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν οι επόμενοι. Ο 2ος και ο 3ος όροφος της Μίνωος γεμίζουν ανθρώπους πρόθυμους να αναφέρουν στη νέα διοίκηση τι συμβαίνει στην εφημερίδα τις πέντε από τις εφτά μέρες που απουσιάζει η Μάνια από τα γραφεία.

Παλιοί συντάκτες δηλώνουν απογοητευμένοι, επειδή «η ρουφιανιά, που ήταν κάτι ανεπίτρεπτο επί Κίτσου, τώρα έχει γίνει επιβεβλημένο, αν θες να επιβιώσεις».

Η στάση της νέας ιδιοκτήτριας προβληματίζει τους εργαζομένους. Οι τότε διευθυντές είναι με το ρολόι κάθε πρωί για να συμφωνήσουν τηλεφωνικά μαζί της για τα τρέχοντα, πριν απορροφηθεί από τις άλλες ασχολίες της. Δημοσιογράφοι που σήμερα της έχουν κάνει αγωγές, ζητώντας τα δεδουλευμένα τους, λένε χαρακτηριστικά: «Η Μάνια είχε δέκα εμμονές στο μυαλό της για την εφημερίδα.

Μία από αυτές ήταν ο Γιωτόπουλος. Μία άλλη ήταν ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης». Η κόντρα άρχισε με τη σύλληψη σε κατάσταση μέθης της Μάνιας από την Τροχαία Αθηνών τον Νοέμβριο του 2009. Πρώην στέλεχος της εφημερίδας, που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του, αναφέρει ότι «εκείνο το βράδυ η Μάνια φώναζε στον Θανάση Τεγόπουλο να πάρει τηλέφωνο τον υπουργό για να την αφήσουν ελεύθερη».

Ενδεικτικό της ασάφειας που προκαλούσαν οι παρεμβάσεις της είναι και το τηλεφώνημα που έκανε Παρασκευή βράδυ στον αρχισυντάκτη της «Κυριακάτικης», Βαγγέλη Σιαφάκα, την ώρα που έκλεινε το φύλλο, για να γράψουν μόνο ένα μικρό και όχι δύο κομμάτια για την αποχώρηση του Κουβέλη από τον ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούνιο του 2010. Αυτόπτης μάρτυρας λέει ότι ήταν σε έξαλλη κατάσταση και ότι τόσο ο Σιαφάκας όσο και ο Βαγγέλης Καραγιώργος προσπαθούσαν να την ηρεμήσουν.

Τελικά, μετά από ώρες και αφού είχε λυθεί το ζήτημα, συζητώντας γενικά, της λέει ο Σιαφάκας «πες μας, Μάνια, τι θέλεις για να το κάνουμε» κι εκείνη του απαντάει «μακάρι να ’ξερα τι θέλω». Το περιστατικό αυτό, μαζί και με τις άλλες, γνωστές από δημοσιεύματα στον Τύπο, παρεμβολές της στη γραμμή της εφημερίδας, χτυπάει καμπανάκια στους παλιότερους. Θυμούνται τη Μάνια –πριν ακόμα πεθάνει ο πατέρας της– να περιγράφει πως το όνειρό της είναι να βγάλει μια μέρα ένα μαύρο πρωτοσέλιδο που θα γράφει επάνω μία και μοναδική λέξη: «Τετέλεσθαι».

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

Μαζί με το ασταθές κλίμα που εξαπλώνεται αρχίζει να διαφαίνεται και η κακή οικονομική πορεία της εφημερίδας, την οποία δεν μπορεί να αποτρέψει ούτε η πώληση της κερδοφόρου «Χρυσής Ευκαιρίας» το 2008, αξίας 85 εκατ. ευρώ. Ένα μέρος πηγαίνει σε επιστροφή κεφαλαίου στους μετόχους της εισηγμένης Χ.Κ. Τεγόπουλος. Σαράντα πέντε εκατομμύρια μοιράζονται η Μάνια και η αδελφή της, Λένα, εκ των οποίων το 75% χρησιμοποιείται για να εξυπηρετηθούν παλαιότερα δάνεια που είχε πάρει ο πατέρας τους στο όνομά τους για να χτίσει τις εκτυπωτικές εγκαταστάσεις στο Κορωπί. Τα υπόλοιπα χρησιμοποιούνται για να καλύψουν λειτουργικά έξοδα και μισθοδοσία.

Από την άλλη, η οικονομική αιμορραγία συνεχίζεται. Η εταιρεία θαλάσσιων σκαφών Planatech, ιδιοκτησίας του συζύγου της Μάνιας, Παναγιώτη Λέζου, εντάσσεται ως θυγατρική στη Χ.Κ. Τεγόπουλος και παίρνει δάνεια με εγγυητή τον εκδοτικό οργανισμό. Μέρος του δανείου των 25 εκατ. ευρώ που παίρνει η εκδοτική από την Πειραιώς το 2009 πηγαίνει στην Planatech, ενώ η εφημερίδα αγοράζει από εκείνη σκάφη, τα οποία δίνει ως προσφορά στους αναγνώστες της. Η Planatech κλείνει τελικά την ίδια χρονιά, αφήνοντας μεγάλα χρέη προς την εκδοτική εταιρεία. Ο ίδιος ο Λέζος περιγράφεται από εργαζομένους που τον συναναστράφηκαν στο πλαίσιο της συνεργασίας της εταιρείας του με την Χ.Κ.Τεγόπουλος ως «άνθρωπος που νομίζει ότι τα ξέρει όλα και άτομο που λέει άλλα μπροστά σου και άλλα από πίσω, με στόχο να δημιουργήσει συγκρουσιακό περιβάλλον».

Η «Ελευθεροτυπία» αρχίζει να εμφανίζει τα συμπτώματα της χρεοκοπημένης Ελλάδας: μια διοίκηση ανίκανη να πάρει μέτρα εξόδου από την κρίση, ενώ προστατεύει μόνο το περιβάλλον της. Συντεχνιακά συμφέροντα που λειτουργούν για λογαριασμό τους. Δάνεια που τρέχουν και έσοδα που πέφτουν. Ένα πανάκριβο «Δημόσιο», που βγάζει εκτός τροχιάς τον προϋπολογισμό.

Το οργανόγραμμα του 2008, που γίνεται χάριν καταγραφής του ανθρώπινου δυναμικού της εταιρείας αλλά και για να φανεί τι κάνει ο καθένας, αποκαλύπτει ότι στο μισθολόγιο της εφημερίδας βρίσκονται άτομα που δεν τα γνωρίζει ούτε τα έχει δει κανείς. Ένας απολυμένος σκιτσογράφος συνεχίζει να πληρώνεται επί 14 μήνες, διότι κανείς δεν ενημέρωσε το λογιστήριο για την αποχώρησή του.

Συντάκτρια μιας κάποιας ηλικίας που καλύπτει ρεπορτάζ χορού (!) φέρνει ως έξοδα κίνησης από το Φεστιβάλ της Επιδαύρου ακόμη και αποδείξεις παιδικών γευμάτων Jounior από τα Goody’s (προφανώς είχε πάει με το εγγονάκι της διακοπές). Ρεπόρτερ του αθλητικού τμήματος φεύγει για έναν μήνα το καλοκαίρι με επίσημη αιτιολογία ότι καλύπτει το Μουντιάλ στη Νότια Αφρική. Επιστρέφει και ζητάει την κανονική του άδεια. Μια μικρή έρευνα στα φύλλα του Ιουνίου και του Ιουλίου του 2010 δείχνει ότι όλο αυτό το διάστημα δεν έχει στείλει ούτε μισή ανταπόκριση.

ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

Η Μάνια Τεγοπούλου αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι το να πάρει δάνειο στην τρέχουσα οικονομική συγκυρία ώστε να συνεχίσει την έκδοση της «Ελευθεροτυπίας» είναι πάρα πολύ δύσκολο. Οι εργαζόμενοι αρχίζουν να ζουν στους ρυθμούς των ραντεβού της Μάνιας με τους αρμόδιους της Alpha Bank και της Εθνικής. Λόγω της αδυναμίας της να συνεννοηθεί μαζί τους, διότι απλώς μιλάνε μια τελείως διαφορετική γλώσσα, ξέρουν ότι κάθε συνάντησή της μαζί τους απομακρύνει το ενδεχόμενο νέας χρηματοδότησης της εταιρείας.

Δεν είναι μόνο ότι οι τράπεζες απαιτούν σχέδιο εξυγίανσης και εγγυήσεις ότι θα πάρουν τα χρήματά τους πίσω, ενώ εκείνη έχει να παρουσιάσει μόνο μια κατάσταση 870 μισθολογίων –σύμφωνα με την τελευταία καταμέτρηση–που στοιχίζει στην εταιρεία 25 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Είναι και ότι οι δύο πλευρές είναι από άλλο πλανήτη. Παράλληλα με τις αδιέξοδες διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες, η Μάνια έχει κηρύξει τον πόλεμο και στα media shops, με αποτέλεσμα τα έσοδα της εφημερίδας από τις διαφημίσεις να πέφτουν με ρυθμό τετραπλάσιο από των υπολοίπων. Διακατέχεται από ένα πνεύμα κακώς εννοούμενης επαναστατικότητας και βλέπει συνωμοσίες τραπεζιτών με την κυβέρνηση ΓΑΠ πίσω από την άρνηση των πρώτων να τη χρηματοδοτήσουν. Όπως σχολιάζει χαρακτηριστικά μια πρώην δημοσιογράφος της «Κυριακάτικης»:

«Η Μάνια ξαφνικά ανακάλυψε ότι έχουμε καπιταλισμό. Χαίρω πολύ!». Πάντως, όσοι τάσσονται στο πλευρό της δείχνουν να συμφωνούν με τα σενάρια συνωμοσίας. Το βασικό τους επιχείρημα είναι ότι η «Ελευθεροτυπία» έχει χρέη γύρω στα 70 εκατ. ευρώ, τη στιγμή που ο ΔΟΛ και ο Πήγασος έχουν πάνω από 200. Το γεγονός ότι η εφημερίδα έχει 2 εκατ. τον μήνα κόστος μισθοδοσίας φαίνεται να το αγνοούν επιδεικτικά.

Μετά την πρώτη καθυστέρηση στο 2ο 15ήμερο τον Ιούλιο του 2011, έρχεται και η δεύτερη και η τρίτη. Το τελειωτικό χτύπημα έρχεται τον Νοέμβριο, όταν η Alpha Bank καταγγέλλει τη δανειακή σύμβαση με τη Χ.Κ. Τεγόπουλος και ανακοινώνει ότι δεν θα δώσει δάνειο στην «Ελευθεροτυπία», ώστε να μπορέσει η ιδιοκτήτρια να καλύψει τις μισθολογικές υποχρεώσεις της.

Είναι πλέον σαφές ότι η εφημερίδα σέρνεται σε έναν δρόμο χωρίς επιστροφή. Σε μία από τις συσκέψεις που γίνονται εκείνη την εποχή για να αποφασίσουν οι εργαζόμενοι πώς θα αντιδράσουν, σύμφωνα με μαρτυρίες απολυμένων πλέον της Ελευθεροτυπίας», το λόγο παίρνει ο Στάθης Σταυρόπουλος και τους προτρέπει να «βάλουν πλάτη για να μην κλείσει αυτή η ιστορική εφημερίδα». Όπως ισχυρίζονται, Στάθης Σταυρόπουλος, Κύρα Αδάμ και Γιώργος Παπαδόπουλος-Τετράδης τους διαβεβαιώνουν ότι με τη νέα κυβέρνηση η «Ελευθεροτυπία» θα έπαιρνε το δάνειο που χρειαζόταν. Για την ιστορία, ο Στάθης Σταυρόπουλος ήταν ο πρώτος που αποχώρησε από την «Ελευθεροτυπία», για να εργαστεί στη «Real News».

ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ ΚΑΙ ΙΜΑΤΙΑ

Οι απεργίες, το κλείσιμο, η επίσχεση, είναι λίγο πολύ γνωστά. Το καλοκαίρι που μας πέρασε οι εκδόσεις Φιλιππόπουλου, στις οποίες συμμετέχει με ποσοστό και ο όμιλος Βαρδινογιάννη, εκδήλωσαν ενδιαφέρον για την απόκτηση του ιστορικού οργανισμού. Οι μακροχρόνιοι δεσμοί της οικογένειας Βαρδινογιάννη με την οικογένεια Τεγόπουλου διέπονται από έναν άγραφο κανόνα: ο όμιλος Βαρδινογιάννη θα έχει πάντα μια άτυπη προτεραιότητα όσον αφορά την αγορά της «Ελευθεροτυπίας», αν και εφόσον αυτή πουληθεί. Όσοι γνωρίζουν τους λόγους αυτής της συμφωνίας δεν μιλούν. Είναι πιθανό το ενδεχόμενο, πάντως, να έχει τις ρίζες της στην εποχή που χτιζόταν το συγκρότημα στη Μίνωος και –σύμφωνα με μια ανέκδοτη ιστορία– ο Θοδωρής Βαρδινογιάννης είχε δανείσει, με προφορική συμφωνία, χρήματα στον Κίτσο Τεγόπουλο για τις εργασίες. Μετά ο Θοδωρής Βαρδινογιάννης πέθανε ξαφνικά και η οικογένειά του δεν ζήτησε ποτέ πίσω αυτά τα χρήματα.

Οι όροι, λοιπόν, που συζητήθηκαν για την εξαγορά της εταιρείας από τον Θεοχάρη Φιλιππόπουλο περιλάμβαναν την απόλυση όλων των εργαζομένων με ταυτόχρονη αποζημίωση από πλευράς του και την επαναπρόσληψη 291 εξ αυτών. Το θέμα της ανάληψης των χρεών της Τεγόπουλος από τον νέο της εκδότη, όπως φημολογούνταν, δεν επιβεβαιώθηκε τελικά. Ακόμα κι αν ίσχυε, πάντως, οι δύο πλευρές δεν κατάφεραν να έρθουν σε μια συμφωνία το καλοκαίρι.

ΕΠΙΓΟΝΟΙ

Σήμερα, μια ομάδα απολυμένων ετοιμάζει την έκδοση της «Εφημερίδας των Συντακτών», βασισμένη σε έναν ιδιότυπο συνεταιρισμό των συμμετεχόντων, που ευελπιστεί να καλύψει το κενό που άφησε η «Ελευθεροτυπία». Ωστόσο, κι εκεί έχουν προκύψει ήδη οι πρώτες διαφωνίες. Έχουν μείνει λιγότερα από 100 άτομα, αρκετοί από εκείνους που ήταν αρχικά έχουν αποχωρήσει και οι υπεύθυνοι αναζητούν συνεργάτες και εκτός της πρώην «Ελευθεροτυπίας». Μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτό το κομμάτι είναι άγνωστη η ημερομηνία κυκλοφορίας του φύλλου.

Η πλευρά της Μάνιας Τεγοπούλου, πάλι, αφήνει να διαρρεύσει ότι θέλει να επανεκδώσει μόνη της την «Ελευθεροτυπία», προχωρώντας στο σχέδιο εξυγίανσης που συζητούσε με τον Φιλιππόπουλο. Ζητήσαμε από εκείνη ναμιλήσει σχετικά με την πορεία της εφημερίδας και τον ρόλο της σε αυτήν, αλλά η ευγενέστατη γραμματέας της, με την ελαφρώς ξενική προφορά (σλαβικής προέλευσης;), αφού τη ρώτησε, μας είπε ότι «η κ. Τεγοπούλου δεν δίνει συνεντεύξεις, ούτε θέλει να σχολιάσει αυτά που γίνονται».

Θα μπορούσε να έχει σωθεί η «Ελευθεροτυπία»; Ίσως με άλλη διοίκηση. Ίσως με άλλη νοοτροπία. Ίσως με την αποδοχή από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη ότι τίποτα δεν μπορεί να μείνει το ίδιο. Το κενό μετά το «αν πεθάνει ο Κίτσος…» είναι πιο χαώδες από ποτέ. Οk, αθανασία δεν υπάρχει. Αλλά μήπως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουμε εκείνο το «ουδείς αναντικατάστατος»;

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

#just for books #Ελευθεροτυπία

[feggaroneira]

Ο,τι αφήνουμε ανεκπλήρωτο, γίνεται τελικα απωθημένο.

Και ξερω πόσο πονάει ματιά μου να περιμένεις ακόμη με την ελπίδα ότι θα εκπληρωθεί και θα γυρίσει και πάλι στην ζωή σου.

Ξέρω ποσο δύσκολο είναι να τους κοιτάς μπροστά σου και αντί να πηγαίνετε χέρι με χερι προς την ίδια κατεύθυνση, να κατευθύνεστε προς την αντίθετη.

Γιατί τα μάτια ξέρουν.

Και η καρδιά ξέρει, άλλο που είναι καλή ηθοποιός και το κρύβει καλά.

Ξέρει πόσο πολύ αγαπάς εκείνον τον ��νθρωπο ακόμα και αν λες πως τα συναισθήματα σου δεν υπάρχουν πια.

Ίσως και να ισχύει, αλλά μην είσαι κλόουν, ξέρω πως ακόμα νιώθεις κάτι μέσα σου ακόμα και αν δεν σου αξίζει.

Ξέρει πόσο πολύ τον σκέφτεσαι πριν κοιμηθείς.

Ξέρει πως τον σκέφτεσαι στις πιο άκυρες στιγμές και πολλες μικρολεπτομερεις της ζωής που συναντάς μπροστά σου, σου τον θυμίζουν.

Ξέρει πως ακόμα κάνεις σενάρια στο κεφάλι σου μαζι με εκείνον/νη και σκέφτεσαι τις αναμνήσεις σας σαν να βλέπεις παλιά ρομαντικη κομεντί που έκλεισε με ένα γελοίο τέλος.

Μα ξέρω επίσης πως όλα τελείωσαν.

Όλα τελείωσαν τόσο ξαφνικά.

Και αυτό σε πονάει.

Ακόμα και αν πέρασαν μήνες από τότε που τους είδες για τελευταία φορά.

Ακόμα σε πονάει.

Ακόμα και αν λες πως έχεις προχωρήσει, και παλι σε πονάει γιατί έμεινε ανεκπλήρωτο.

Ξέρω επίσης πως είχες πολλά να δώσεις. Πολλή αγάπη να χαρίσεις μα δεν πρόλαβες γιατί αποφάσισαν να φύγουν.

Να πάνε μακριά.

Σε άλλες διαδρομές.

Σε άλλες αγκαλιές.

Μα εσύ υποσχέθηκες πως ο, τι και να γίνει θα είσαι ευτυχισμένη/ος για αυτόν τον άνθρωπο.

Και είσαι, το ξέρω πως είσαι. Θες το καλύτερο για αυτούς αλλά δεν μπορείς να κρύψεις επίσης και τον πονο που σου προκαλεί η απουσία τους.

Ακόμα και αν την έχεις συνηθίσει.

Ακόμα και αν ξέρεις πως μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτόν και στο έχει αποδείξει τόσο αυτός, όσο και ο ίδιος σου εαυτός.

Σκέφτεσαι τι ζησατε και εκεί στο ουθενα ένα μικρό χαμογελάκι εμφανίζεται στο πρόσωπο σου.

Ένα χαμογελάκι γεμάτο πόνο, ίσως και ανακούφιση όμως.

Ωστοσο, η αγάπη δεν φεύγει έτσι εύκολα. Και αν γίνουμε λίγο ρεαλιστές, η αληθινή αγάπη είναι αιώνια.

Πάντα θα τους αγαπάς λιγάκι.

Ο, τι και αν έγινε μεταξύ σας.

Σημασία έχει να μάθεις να ζεις χωρίς αυτους.

Να στηρίζεσαι στα πόδια σου.

Όσο δύσκολο ακούγεται με λέξεις, έτσι είναι και με πράξεις.

Ίσως σου λείπει μια αγκαλιά του.

Ένα καλημέρα του και ενα καληνύχτα.

Ένα "θέλω να σε δω, μου έλειψες".

Ίσως σου λείπει το γέλιο του, το πως σε έκανε να αισθάνεσαι με τις πεταλούδες στο στομάχι σου να τρελαίνονται κάθε φορά που τον έβλεπες.

Μακάρι λες να "σε ξανά δω".

Μακάρι λες και κλείνεις το φως για να κοιμηθείς αλλά και παλι κάνεις σενάρια και σκέψεις με αυτόν.

Η ρητορική ερώτηση "θα τα λέμε εε;" δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.

Είστε πλέον δύο ξένοι με αναμνήσεις και έτσι σε αντιμετωπίζει τώρα.

Και αναρωτιέσαι τι έκανες λάθος. Και "αν φταίω εγώ που με άφησε;"

"δεν θα ήμουν αρκετή/ος για αυτόν τον άνθρωπο".

Κι όμως ήσουν. Και είσαι για οποιονδήποτε άνθρωπο.

Όσο και να τον αγαπάς,

κυράστηκες να τον περιμένεις να γυρίσει και ναα αλλάξει.

Ίσως δεν αξίζει λες.

Δεν φαίνεται πως νοιάζεται..

"αύριο θα προχωρήσω".

Πολλές υποσχέσεις σου δίνεις και πάλι γυρνάς στα παλιά.

Μήπως όμως ήρθε η ώρα να το πάρεις επιτέλους απόφαση και να ζήσεις στο παρόν;

Γιατί ο, τι αφήνουμε ως ανεκπλήρωτο γίνεται αποθυμενο και ανάθεμα αν έχει νόημα να κυνηγάς το παρελθόν αντί να ζεις στο τώρα.

#γρεεκ ταμπλρ #greek tumblr #greek quotes #ελλάδα #greece #stixakia #stixakiamenohma #ελληνικα #να προσέχεις #καλοκαιρι #ερωτας #ιστορια αγαπης #αγαπη #αγαπημένη #αγανάκτηση #παλιά #αντιο #πονος #παθος #ποιηση #παρελθον #τελος #θα τα πούμε #λογια ψυχης #γρεεκ λοβ #λόγια #λένε #ελληνικα λογια

[kati-diaforetiko]

Μέχρι να σβήσει ο ήλιος εννοεί

Ρητορική ήταν η ερώτηση.

[ilektroniki-efimerida]

Μεγάλη πανελλαδική έρευνα για την βία στο Διαδίκτυο στους εφήβους

Μια μεγάλη έρευνα πραγματοποιήθηκε από το Ιδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας σχετικά με την βία στις εφηβικές ηλικίες στο Διαδίκτυο. Η έρευνα «Βία στο Διαδίκτυο» πραγματοποιήθηκε πανελλαδικά υπό την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων κατά το διάστημα Νοέμβριος- Μάρτιος 2023-2024. Συμμετείχαν συνολικά 4.800 μαθητές ηλικίας 12 -18 ετών μέσω ενός ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου που συμπληρώθηκε εντός ωρολογίου προγράμματος. Το 52% των εφήβων που απάντησαν ήταν κορίτσια και το 48% αγόρια.

Από τα σημαντικότερα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ανάλυση της έρευνας είναι ότι σχεδόν οι μισοί έφηβοι έχουν εκτεθεί ως παρατηρητές σε περιπτώσεις βίας στο διαδίκτυο και 13% των εφήβων έχει βιώσει διαδικτυακή βία. Εντυπωσιακό είναι ότι 43% των εφήβων που δηλώνουν «Άλλο» στην ερώτηση για το φύλο, δηλώνουν ότι έχουν υποστεί διαδικτυακή βία γεγονός που αναδεικνύει την αυξημένη ευαλωτότητα που έχουν και στο διαδίκτυο παιδιά και έφηβοι μη συμβατικού σεξουαλικού προσανατολισμού.

Επίσης, ενδεικτικό είναι ότι 38% των εφήβων δεν γνωρίζει πώς να αναφέρει περιστατικά διαδικτυακής βίας στις πλατφόρμες. Όπως προκύπτει από την έρευνα οι έφηβοι δεν είναι εξοικειωμένοι με βασικές μορφές βίας όπως η έμφυλη βία ή η ρητορική μίσους γεγονός που λειτουργεί αποτρεπτικά στο να αναγνωρίζουν αυτές τις μορφές βίας όταν τις συναντούν. Πιο συγκεκριμένα 69% είτε δεν γνωρίζει καθόλου είτε δεν είναι σίγουρο τι είναι η έμφυλη διαδικτυακή βία, ενώ το 80% δηλώνει ότι δεν γνωρίζει τι είναι η ρητορική μίσους στο Διαδίκτυο.

Η έρευνα αναδεικνύει την αναγκαιότητα περισσότερης ενημέρωσης των εφήβων για τους τρόπους ενδεδειγμένης αντίδρασης όταν βιώνουν ή συναντούν βία στο διαδίκτυο. Εντυπωσιακό είναι το ποσοστό των εφήβων που θεωρούν ότι η διαδικτυακή βία είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τους ανήλικους (83%) ενώ 44% δεν νιώθει ασφάλεια όταν χρησιμοποιεί το διαδίκτυο. Οι έφηβοι φαίνεται ότι νιώθουν λιγότερη ασφάλεια σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και πλατφόρμες live streaming (46%), ακολουθούν οι πλατφόρμες διαδικτυακών παιχνιδιών, τα chat rooms (27%) και τα περιβάλλοντα instant messaging (26%).

Τα ευρήματα

49% έχει βιώσει βία στο Διαδίκτυο ως παρατηρητής.

13% έχει πέσει θύμα βίας στο Διαδίκτυο.

44% έχει γίνει μάρτυρας περιστατικού παρενόχλησης ή κακοποίησης λόγω φύλου.

11% έχει βιώσει παρενόχληση ή κακοποίηση λόγω φύλου.

24% έχει πέσει θύμα μη συναινετικού διαμοιρασμού προσωπικών εικόνων/βίντεο.

11% αισθάνθηκε πίεση ή εξαναγκασμό να μοιραστεί προσωπικές/φωτογραφίες βίντεο στο Διαδίκτυο.

46% δεν νιώθει ασφάλεια στο Διαδίκτυο.

39% δεν γνωρίζει πώς να αναφέρει περιστατικά διαδικτυακής βίας

Πηγή άρθρου: Μεγάλη πανελλαδική έρευνα για την βία στο Διαδίκτυο στους εφήβους

#Διαδίκτυο

[pragmatikotitagr]

Μεγάλη πανελλαδική έρευνα για την βία στο Διαδίκτυο στους εφήβους

Μια μεγάλη έρευνα πραγματοποιήθηκε από το Ιδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας σχετικά με την βία στις εφηβικές ηλικίες στο Διαδίκτυο. Η έρευνα «Βία στο Διαδίκτυο» πραγματοποιήθηκε πανελλαδικά υπό την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων κατά το διάστημα Νοέμβριος- Μάρτιος 2023-2024. Συμμετείχαν συνολικά 4.800 μαθητές ηλικίας 12 -18 ετών μέσω ενός ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου που συμπληρώθηκε εντός ωρολογίου προγράμματος. Το 52% των εφήβων που απάντησαν ήταν κορίτσια και το 48% αγόρια.

Από τα σημαντικότερα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ανάλυση της έρευνας είναι ότι σχεδόν οι μισοί έφηβοι έχουν εκτεθεί ως παρατηρητές σε περιπτώσεις βίας στο διαδίκτυο και 13% των εφήβων έχει βιώσει διαδικτυακή βία. Εντυπωσιακό είναι ότι 43% των εφήβων που δηλώνουν «Άλλο» στην ερώτηση για το φύλο, δηλώνουν ότι έχουν υποστεί διαδικτυακή βία γεγονός που αναδεικνύει την αυξημένη ευαλωτότητα που έχουν και στο διαδίκτυο παιδιά και έφηβοι μη συμβατικού σεξουαλικού προσανατολισμού.

Επίσης, ενδεικτικό είναι ότι 38% των εφήβων δεν γνωρίζει πώς να αναφέρει περιστατικά διαδικτυακής βίας στις πλατφόρμες. Όπως προκύπτει από την έρευνα οι έφηβοι δεν είναι εξοικειωμένοι με βασικές μορφές βίας όπως η έμφυλη βία ή η ρητορική μίσους γεγονός που λειτουργεί αποτρεπτικά στο να αναγνωρίζουν αυτές τις μορφές βίας όταν τις συναντούν. Πιο συγκεκριμένα 69% είτε δεν γνωρίζει καθόλου είτε δεν είναι σίγουρο τι είναι η έμφυλη διαδικτυακή βία, ενώ το 80% δηλώνει ότι δεν γνωρίζει τι είναι η ρητορική μίσους στο Διαδίκτυο.

Η έρευνα αναδεικνύει την αναγκαιότητα περισσότερης ενημέρωσης των εφήβων για τους τρόπους ενδεδειγμένης αντίδρασης όταν βιώνουν ή συναντούν βία στο διαδίκτυο. Εντυπωσιακό είναι το ποσοστό των εφήβων που θεωρούν ότι η διαδικτυακή βία είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τους ανήλικους (83%) ενώ 44% δεν νιώθει ασφάλεια όταν χρησιμοποιεί το διαδίκτυο. Οι έφηβοι φαίνεται ότι νιώθουν λιγότερη ασφάλεια σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και πλατφόρμες live streaming (46%), ακολουθούν οι πλατφόρμες διαδικτυακών παιχνιδιών, τα chat rooms (27%) και τα περιβάλλοντα instant messaging (26%).

Τα ευρήματα

49% έχει βιώσει βία στο Διαδίκτυο ως παρατηρητής.

13% έχει πέσει θύμα βίας στο Διαδίκτυο.

44% έχει γίνει μάρτυρας περιστατικού παρενόχλησης ή κακοποίησης λόγω φύλου.

11% έχει βιώσει παρενόχληση ή κακοποίηση λόγω φύλου.

24% έχει πέσει θύμα μη συναινετικού διαμοιρασμού προσωπικών εικόνων/βίντεο.

11% αισθάνθηκε πίεση ή εξαναγκασμό να μοιραστεί προσωπικές/φωτογραφίες βίντεο στο Διαδίκτυο.

46% δεν νιώθει ασφάλεια στο Διαδίκτυο.

39% δεν γνωρίζει πώς να αναφέρει περιστατικά διαδικτυακής βίας

Πηγή άρθρου: Μεγάλη πανελλαδική έρευνα για την βία στο Διαδίκτυο στους εφήβους

#Διαδίκτυο

[eidiseislive]

Μεγάλη πανελλαδική έρευνα για την βία στο Διαδίκτυο στους εφήβους

Μια μεγάλη έρευνα πραγματοποιήθηκε από το Ιδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας σχετικά με την βία στις εφηβικές ηλικίες στο Διαδίκτυο. Η έρευνα «Βία στο Διαδίκτυο» πραγματοποιήθηκε πανελλαδικά υπό την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων κατά το διάστημα Νοέμβριος- Μάρτιος 2023-2024. Συμμετείχαν συνολικά 4.800 μαθητές ηλικίας 12 -18 ετών μέσω ενός ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου που συμπληρώθηκε εντός ωρολογίου προγράμματος. Το 52% των εφήβων που απάντησαν ήταν κορίτσια και το 48% αγόρια.

Από τα σημαντικότερα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ανάλυση της έρευνας είναι ότι σχεδόν οι μισοί έφηβοι έχουν εκτεθεί ως παρατηρητές σε περιπτώσεις βίας στο διαδίκτυο και 13% των εφήβων έχει βιώσει διαδικτυακή βία. Εντυπωσιακό είναι ότι 43% των εφήβων που δηλώνουν «Άλλο» στην ερώτηση για το φύλο, δηλώνουν ότι έχουν υποστεί διαδικτυακή βία γεγονός που αναδεικνύει την αυξημένη ευαλωτότητα που έχουν και στο διαδίκτυο παιδιά και έφηβοι μη συμβατικού σεξουαλικού προσανατολισμού.

Επίσης, ενδεικτικό είναι ότι 38% των εφήβων δεν γνωρίζει πώς να αναφέρει περιστατικά διαδικτυακής βίας στις πλατφόρμες. Όπως προκύπτει από την έρευνα οι έφηβοι δεν είναι εξοικειωμένοι με βασικές μορφές βίας όπως η έμφυλη βία ή η ρητορική μίσους γεγονός που λειτουργεί αποτρεπτικά στο να αναγνωρίζουν αυτές τις μορφές βίας όταν τις συναντούν. Πιο συγκεκριμένα 69% είτε δεν γνωρίζει καθόλου είτε δεν είναι σίγουρο τι είναι η έμφυλη διαδικτυακή βία, ενώ το 80% δηλώνει ότι δεν γνωρίζει τι είναι η ρητορική μίσους στο Διαδίκτυο.

Η έρευνα αναδεικνύει την αναγκαιότητα περισσότερης ενημέρωσης των εφήβων για τους τρόπους ενδεδειγμένης αντίδρασης όταν βιώνουν ή συναντούν βία στο διαδίκτυο. Εντυπωσιακό είναι το ποσοστό των εφήβων που θεωρούν ότι η διαδικτυακή βία είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τους ανήλικους (83%) ενώ 44% δεν νιώθει ασφάλεια όταν χρησιμοποιεί το διαδίκτυο. Οι έφηβοι φαίνεται ότι νιώθουν λιγότερη ασφάλεια σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και πλατφόρμες live streaming (46%), ακολουθούν οι πλατφόρμες διαδικτυακών παιχνιδιών, τα chat rooms (27%) και τα περιβάλλοντα instant messaging (26%).

Τα ευρήματα

49% έχει βιώσει βία στο Διαδίκτυο ως παρατηρητής.

13% έχει πέσει θύμα βίας στο Διαδίκτυο.

44% έχει γίνει μάρτυρας περιστατικού παρενόχλησης ή κακοποίησης λόγω φύλου.

11% έχει βιώσει παρενόχληση ή κακοποίηση λόγω φύλου.

24% έχει πέσει θύμα μη συναινετικού διαμοιρασμού προσωπικών εικόνων/βίντεο.

11% αισθάνθηκε πίεση ή εξαναγκασμό να μοιραστεί προσωπικές/φωτογραφίες βίντεο στο Διαδίκτυο.

46% δεν νιώθει ασφάλεια στο Διαδίκτυο.

39% δεν γνωρίζει πώς να αναφέρει περιστατικά διαδικτυακής βίας

Πηγή άρθρου: Μεγάλη πανελλαδική έρευνα για την βία στο Διαδίκτυο στους εφήβους

#Διαδίκτυο

[allaneagr]

Μεγάλη πανελλαδική έρευνα για την βία στο Διαδίκτυο στους εφήβους

Μια μεγάλη έρευνα πραγματοποιήθηκε από το Ιδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας σχετικά με την βία στις εφηβικές ηλικίες στο Διαδίκτυο. Η έρευνα «Βία στο Διαδίκτυο» πραγματοποιήθηκε πανελλαδικά υπό την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων κατά το διάστημα Νοέμβριος- Μάρτιος 2023-2024. Συμμετείχαν συνολικά 4.800 μαθητές ηλικίας 12 -18 ετών μέσω ενός ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου που συμπληρώθηκε εντός ωρολογίου προγράμματος. Το 52% των εφήβων που απάντησαν ήταν κορίτσια και το 48% αγόρια.

Από τα σημαντικότερα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ανάλυση της έρευνας είναι ότι σχεδόν οι μισοί έφηβοι έχουν εκτεθεί ως παρατηρητές σε περιπτώσεις βίας στο διαδίκτυο και 13% των εφήβων έχει βιώσει διαδικτυακή βία. Εντυπωσιακό είναι ότι 43% των εφήβων που δηλώνουν «Άλλο» στην ερώτηση για το φύλο, δηλώνουν ότι έχουν υποστεί διαδικτυακή βία γεγονός που αναδεικνύει την αυξημένη ευαλωτότητα που έχουν και στο διαδίκτυο παιδιά και έφηβοι μη συμβατικού σεξουαλικού προσανατολισμού.

Επίσης, ενδεικτικό είναι ότι 38% των εφήβων δεν γνωρίζει πώς να αναφέρει περιστατικά διαδικτυακής βίας στις πλατφόρμες. Όπως προκύπτει από την έρευνα οι έφηβοι δεν είναι εξοικειωμένοι με βασικές μορφές βίας όπως η έμφυλη βία ή η ρητορική μίσους γεγονός που λειτουργεί αποτρεπτικά στο να αναγνωρίζουν αυτές τις μορφές βίας όταν τις συναντούν. Πιο συγκεκριμένα 69% είτε δεν γνωρίζει καθόλου είτε δεν είναι σίγουρο τι είναι η έμφυλη διαδικτυακή βία, ενώ το 80% δηλώνει ότι δεν γνωρίζει τι είναι η ρητορική μίσους στο Διαδίκτυο.

Η έρευνα αναδεικνύει την αναγκαιότητα περισσότερης ενημέρωσης των εφήβων για τους τρόπους ενδεδειγμένης αντίδρασης όταν βιώνουν ή συναντούν βία στο διαδίκτυο. Εντυπωσιακό είναι το ποσοστό των εφήβων που θεωρούν ότι η διαδικτυακή βία είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τους ανήλικους (83%) ενώ 44% δεν νιώθει ασφάλεια όταν χρησιμοποιεί το διαδίκτυο. Οι έφηβοι φαίνεται ότι νιώθουν λιγότερη ασφάλεια σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και πλατφόρμες live streaming (46%), ακολουθούν οι πλατφόρμες διαδικτυακών παιχνιδιών, τα chat rooms (27%) και τα περιβάλλοντα instant messaging (26%).

Τα ευρήματα

49% έχει βιώσει βία στο Διαδίκτυο ως παρατηρητής.

13% έχει πέσει θύμα βίας στο Διαδίκτυο.

44% έχει γίνει μάρτυρας περιστατικού παρενόχλησης ή κακοποίησης λόγω φύλου.

11% έχει βιώσει παρενόχληση ή κακοποίηση λόγω φύλου.

24% έχει πέσει θύμα μη συναινετικού διαμοιρασμού προσωπικών εικόνων/βίντεο.

11% αισθάνθηκε πίεση ή εξαναγκασμό να μοιραστεί προσωπικές/φωτογραφίες βίντεο στο Διαδίκτυο.

46% δεν νιώθει ασφάλεια στο Διαδίκτυο.

39% δεν γνωρίζει πώς να αναφέρει περιστατικά διαδικτυακής βίας

Πηγή άρθρου: Μεγάλη πανελλαδική έρευνα για την βία στο Διαδίκτυο στους εφήβους

#Διαδίκτυο

[businessnews24]

Μεγάλη πανελλαδική έρευνα για την βία στο Διαδίκτυο στους εφήβους

Μια μεγάλη έρευνα πραγματοποιήθηκε από το Ιδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας σχετικά με την βία στις εφηβικές ηλικίες στο Διαδίκτυο. Η έρευνα «Βία στο Διαδίκτυο» πραγματοποιήθηκε πανελλαδικά υπό την έγκριση του Υπουργείου Π��ιδείας και Θρησκευμάτων κατά το διάστημα Νοέμβριος- Μάρτιος 2023-2024. Συμμετείχαν συνολικά 4.800 μαθητές ηλικίας 12 -18 ετών μέσω ενός ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου που συμπληρώθηκε εντός ωρολογίου προγράμματος. Το 52% των εφήβων που απάντησαν ήταν κορίτσια και το 48% αγόρια.

Από τα σημαντικότερα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ανάλυση της έρευνας είναι ότι σχεδόν οι μισοί έφηβοι έχουν εκτεθεί ως παρατηρητές σε περιπτώσεις βίας στο διαδίκτυο και 13% των εφήβων έχει βιώσει διαδικτυακή βία. Εντυπωσιακό είναι ότι 43% των εφήβων που δηλώνουν «Άλλο» στην ερώτηση για το φύλο, δηλώνουν ότι έχουν υποστεί διαδικτυακή βία γεγονός που αναδεικνύει την αυξημένη ευαλωτότητα που έχουν και στο διαδίκτυο παιδιά και έφηβοι μη συμβατικού σεξουαλικού προσανατολισμού.

Επίσης, ενδεικτικό είναι ότι 38% των εφήβων δεν γνωρίζει πώς να αναφέρει περιστατικά διαδικτυακής βίας στις πλατφόρμες. Όπως προκύπτει από την έρευνα οι έφηβοι δεν είναι εξοικειωμένοι με βασικές μορφές βίας όπως η έμφυλη βία ή η ρητορική μίσους γεγονός που λειτουργεί αποτρεπτικά στο να αναγνωρίζουν αυτές τις μορφές βίας όταν τις συναντούν. Πιο συγκεκριμένα 69% είτε δεν γνωρίζει καθόλου είτε δεν είναι σίγουρο τι είναι η έμφυλη διαδικτυακή βία, ενώ το 80% δηλώνει ότι δεν γνωρίζει τι είναι η ρητορική μίσους στο Διαδίκτυο.

Η έρευνα αναδεικνύει την αναγκαιότητα περισσότερης ενημέρωσης των εφήβων για τους τρόπους ενδεδειγμένης αντίδρασης όταν βιώνουν ή συναντούν βία στο διαδίκτυο. Εντυπωσιακό είναι το ποσοστό των εφήβων που θεωρούν ότι η διαδικτυακή βία είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τους ανήλικους (83%) ενώ 44% δεν νιώθει ασφάλεια όταν χρησιμοποιεί το διαδίκτυο. Οι έφηβοι φαίνεται ότι νιώθουν λιγότερη ασφάλεια σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και πλατφόρμες live streaming (46%), ακολουθούν οι πλατφόρμες διαδικτυακών παιχνιδιών, τα chat rooms (27%) και τα περιβάλλοντα instant messaging (26%).

Τα ευρήματα

49% έχει βιώσει βία στο Διαδίκτυο ως παρατηρητής.

13% έχει πέσει θύμα βίας στο Διαδίκτυο.

44% έχει γίνει μάρτυρας περιστατικού παρενόχλησης ή κακοποίησης λόγω φύλου.

11% έχει βιώσει παρενόχληση ή κακοποίηση λόγω φύλου.

24% έχει πέσει θύμα μη συναινετικού διαμοιρασμού προσωπικών εικόνων/βίντεο.

11% αισθάνθηκε πίεση ή εξαναγκασμό να μοιραστεί προσωπικές/φωτογραφίες βίντεο στο Διαδίκτυο.

46% δεν νιώθει ασφάλεια στο Διαδίκτυο.

39% δεν γνωρίζει πώς να αναφέρει περιστατικά διαδικτυακής βίας

Πηγή άρθρου: Μεγάλη πανελλαδική έρευνα για την βία στο Διαδίκτυο στους εφήβους

#Διαδίκτυο

[bestinfo]

Μεγάλη πανελλαδική έρευνα για την βία στο Διαδίκτυο στους εφήβους

Μια μεγάλη έρευνα πραγματοποιήθηκε από το Ιδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας σχετικά με την βία στις εφηβικές ηλικίες στο Διαδίκτυο. Η έρευνα «Βία στο Διαδίκτυο» πραγματοποιήθηκε πανελλαδικά υπό την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων κατά το διάστημα Νοέμβριος- Μάρτιος 2023-2024. Συμμετείχαν συνολικά 4.800 μαθητές ηλικίας 12 -18 ετών μέσω ενός ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου που συμπληρώθηκε εντός ωρολογίου προγράμματος. Το 52% των εφήβων που απάντησαν ήταν κορίτσια και το 48% αγόρια.

Από τα σημαντικότερα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ανάλυση της έρευνας είναι ότι σχεδόν οι μισοί έφηβοι έχουν εκτεθεί ως παρατηρητές σε περιπτώσεις βίας στο διαδίκτυο και 13% των εφήβων έχει βιώσει διαδικτυακή βία. Εντυπωσιακό είναι ότι 43% των εφήβων που δηλώνουν «Άλλο» στην ερώτηση για το φύλο, δηλώνουν ότι έχουν υποστεί διαδικτυακή βία γεγονός που αναδεικνύει την αυξημένη ευαλωτότητα που έχουν και στο διαδίκτυο παιδιά και έφηβοι μη συμβατικού σεξουαλικού προσανατολισμού.

Επίσης, ενδεικτικό είναι ότι 38% των εφήβων δεν γνωρίζει πώς να αναφέρει περιστατικά διαδικτυακής βίας στις πλατφόρμες. Όπως προκύπτει από την έρευνα οι έφηβοι δεν είναι εξοικειωμένοι με βασικές μορφές βίας όπως η έμφυλη βία ή η ρητορική μίσους γεγονός που λειτουργεί αποτρεπτικά στο να αναγνωρίζουν αυτές τις μορφές βίας όταν τις συναντούν. Πιο συγκεκριμένα 69% είτε δεν γνωρίζει καθόλου είτε δεν είναι σίγουρο τι είναι η έμφυλη διαδικτυακή βία, ενώ το 80% δηλώνει ότι δεν γνωρίζει τι είναι η ρητορική μίσους στο Διαδίκτυο.

Η έρευνα αναδεικνύει την αναγκαιότητα περισσότερης ενημέρωσης των εφήβων για τους τρόπους ενδεδειγμένης αντίδρασης όταν βιώνουν ή συναντούν βία στο διαδίκτυο. Εντυπωσιακό είναι το ποσοστό των εφήβων που θεωρούν ότι η διαδικτυακή βία είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τους ανήλικους (83%) ενώ 44% δεν νιώθει ασφάλεια όταν χρησιμοποιεί το διαδίκτυο. Οι έφηβοι φαίνεται ότι νιώθουν λιγότερη ασφάλεια σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και πλατφόρμες live streaming (46%), ακολουθούν οι πλατφόρμες διαδικτυακών παιχνιδιών, τα chat rooms (27%) και τα περιβάλλοντα instant messaging (26%).

Τα ευρήματα

49% έχει βιώσει βία στο Διαδίκτυο ως παρατηρητής.

13% έχει πέσει θύμα βίας στο Διαδίκτυο.

44% έχει γίνει μάρτυρας περιστατικού παρενόχλησης ή κακοποίησης λόγω φύλου.

11% έχει βιώσει παρενόχληση ή κακοποίηση λόγω φύλου.

24% έχει πέσει θύμα μη συναινετικού διαμοιρασμού προσωπικών εικόνων/βίντεο.

11% αισθάνθηκε πίεση ή εξαναγκασμό να μοιραστεί προσωπικές/φωτογραφίες βίντεο στο Διαδίκτυο.

46% δεν νιώθει ασφάλεια στο Διαδίκτυο.

39% δεν γνωρίζει πώς να αναφέρει περιστατικά διαδικτυακής βίας

Πηγή άρθρου: Μεγάλη πανελλαδική έρευνα για την βία στο Διαδίκτυο στους εφήβους

#Διαδίκτυο

[hellenicnews]

Μεγάλη πανελλαδική έρευνα για την βία στο Διαδίκτυο στους εφήβους

Μια μεγάλη έρευνα πραγματοποιήθηκε από το Ιδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας σχετικά με την βία στις εφηβικές ηλικίες στο Διαδίκτυο. Η έρευνα «Βία στο Διαδίκτυο» πραγματοποιήθηκε πανελλαδικά υπό την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων κατά το διάστημα Νοέμβριος- Μάρτιος 2023-2024. Συμμετείχαν συνολικά 4.800 μαθητές ηλικίας 12 -18 ετών μέσω ενός ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου που συμπληρώθηκε εντός ωρολογίου προγράμματος. Το 52% των εφήβων που απάντησαν ήταν κορίτσια και το 48% αγόρια.

Από τα σημαντικότερα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ανάλυση της έρευνας είναι ότι σχεδόν οι μισοί έφηβοι έχουν εκτεθεί ως παρατηρητές σε περιπτώσεις βίας στο διαδίκτυο και 13% των εφήβων έχει βιώσει διαδικτυακή βία. Εντυπωσιακό είναι ότι 43% των εφήβων που δηλώνουν «Άλλο» στην ερώτηση για το φύλο, δηλώνουν ότι έχουν υποστεί διαδικτυακή βία γεγονός που αναδεικνύει την αυξημένη ευαλωτότητα που έχουν και στο διαδίκτυο παιδιά και έφηβοι μη συμβατικού σεξουαλικού προσανατολισμού.

Επίσης, ενδεικτικό είναι ότι 38% των εφήβων δεν γνωρίζει πώς να αναφέρει περιστατικά διαδικτυακής βίας στις πλατφόρμες. Όπως προκύπτει από την έρευνα οι έφηβοι δεν είναι εξοικειωμένοι με βασικές μορφές βίας όπως η έμφυλη βία ή η ρητορική μίσους γεγονός που λειτουργεί αποτρεπτικά στο να αναγνωρίζουν αυτές τις μορφές βίας όταν τις συναντούν. Πιο συγκεκριμένα 69% είτε δεν γνωρίζει καθόλου είτε δεν είναι σίγουρο τι είναι η έμφυλη διαδικτυακή βία, ενώ το 80% δηλώνει ότι δεν γνωρίζει τι είναι η ρητορική μίσους στο Διαδίκτυο.

Η έρευνα αναδεικνύει την αναγκαιότητα περισσότερης ενημέρωσης των εφήβων για τους τρόπους ενδεδειγμένης αντίδρασης όταν βιώνουν ή συναντούν βία στο διαδίκτυο. Εντυπωσιακό είναι το ποσοστό των εφήβων που θεωρούν ότι η διαδικτυακή βία είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τους ανήλικους (83%) ενώ 44% δεν νιώθει ασφάλεια όταν χρησιμοποιεί το διαδίκτυο. Οι έφηβοι φαίνεται ότι νιώθουν λιγότερη ασφάλεια σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και πλατφόρμες live streaming (46%), ακολουθούν οι πλατφόρμες διαδικτυακών παιχνιδιών, τα chat rooms (27%) και τα περιβάλλοντα instant messaging (26%).

Τα ευρήματα

49% έχει βιώσει βία στο Διαδίκτυο ως παρατηρητής.

13% έχει πέσει θύμα βίας στο Διαδίκτυο.

44% έχει γίνει μάρτυρας περιστατικού παρενόχλησης ή κακοποίησης λόγω φύλου.

11% έχει βιώσει παρενόχληση ή κακοποίηση λόγω φύλου.

24% έχει πέσει θύμα μη συναινετικού διαμοιρασμού προσωπικών εικόνων/βίντεο.

11% αισθάνθηκε πίεση ή εξαναγκασμό να μοιραστεί προσωπικές/φωτογραφίες βίντεο στο Διαδίκτυο.

46% δεν νιώθει ασφάλεια στο Διαδίκτυο.

39% δεν γνωρίζει πώς να αναφέρει περιστατικά διαδικτυακής βίας

Πηγή άρθρου: Μεγάλη πανελλαδική έρευνα για την βία στο Διαδίκτυο στους εφήβους

#Διαδίκτυο

[contactgreece]

Τι πρέπει να κάνετε αν έχετε πρόβλημα με το Facebook; Λάβετε τη διαδικασία του Facebook

Εάν αντιμετωπίζετε προβλήματα με τη χρήση του Facebook ή θέλετε να επικοινωνήσετε με ένα μέλος της ομάδας του Facebook για βοήθεια, υπάρχουν πολλές επιλογές. Διαβάστε προσεκτικά τη διαδικασία Πώς καλείτε το Facebook για ένα πρόβλημα που έχουμε παράσχει.

Χρησιμοποιούμε το Facebook για να κρατάμε επαφή με την οικογένεια και τους φίλους σε όλο τον κόσμο. Αλλά θέλετε να υποβάλετε μια καταγγελία ή να κάνετε μια ερώτηση εάν κάτι πάει στραβά με έναν από τους λογαριασμούς σας στο Facebook, σωστά; Εάν αντιμετωπίζετε προβλήματα με την επικοινωνία με την Υποστήριξη του Facebook, χρησιμοποιήστε τις παρακάτω πληροφορίες για να βρείτε το σωστό άτομο που θα σας βοηθήσει. Το Facebook προσφέρει διάφορες εναλλακτικές λύσεις εξυπηρέτησης πελατών, όπως τηλέφωνο, email και ζωντανή συνομιλία.

Τι πρέπει να κάνετε αν έχετε πρόβλημα με το Facebook;

Όλοι γνωρίζουμε ότι το Facebook διαθέτει μια ομάδα υποστήριξης που χειρίζεται τις ερωτήσεις και τις δυσκολίες των χρηστών. Αλλά ξέρατε ότι μπορεί να λάβετε βοήθεια και από το Facebook; Θα δούμε πώς μπορείτε να επικοινωνήσετε με το Facebook, τι να πείτε μέσω τηλεφώνου και τι να περιμένετε από έναν εκπρόσωπο του Facebook σε αυτό το άρθρο. Θα εξετάσουμε επίσης τι πρέπει να κάνετε εάν δεν σας αρέσει η απάντησή τους.

Πώς μπορώ να επικοινωνήσω με το Facebook για να λύσω ένα πρόβλημα;

Ένα ερωτηματικό σε μαύρο κύκλο εμφανίζεται στην επάνω δεξιά γωνία της οθόνης σας όταν είστε συνδεδεμένοι στο Facebook. Εάν κάνετε κλικ εκεί, θα εμφανιστεί ένα Κέντρο βοήθειας, με πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο επικοινωνίας με το Facebook, συμπεριλαμβανομένων αριθμών τηλεφώνου και διευθύνσεων email. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το πλαίσιο αναζήτησης στην κορυφή της σελίδας για να αναζητήσετε ορισμένα θέματα και να λάβετε απαντήσεις στα ερωτήματά σας. Εάν αντιμετωπίζετε δυσκολίες με τη μεταφόρτωση εικόνων στο Facebook, για παράδειγμα, μπορείτε να "ανεβάσετε φωτογραφίες" ή "φωτογραφίες που δεν εμφανίζονται" στο Google για να βρείτε μια λύση.

Στην οθόνη σας θα εμφανιστεί μια σειρά μενού με τέσσερις επιλογές με δυνατότητα κλικ. Αυτοί είναι:

Γενικά σχόλια

Ζητήματα πληρωμής

Κάτι δεν θα λειτουργήσει

Καταχρηστικό περιεχόμενο

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτές τις επιλογές για να επιλύσετε τα προβλήματά σας, ανάλογα με τον τύπο του ερωτήματος που έχετε.

Εάν θέλετε να αναφέρετε ρητορική μίσους ή δυσκολίες λογαριασμού, όπως προβλήματα με τη μεταφόρτωση εικόνων, οι χρήστες του Facebook θα ξέρουν πού να πάνε.

για περισσότερες πληροφορίες καλέστε το Facebook Customer Support Greece.

#facebook greece #Facebook Customer Support Greece

[pacingthroughouthemptiness]

Για την βία στα τρανς άτομα φταίει η πατριαρχία και οι φετιχισμοί που δημιουργούν οι εκάστοτε έμφυλες ιεραρχίες, τις οποίες ναι μπορούν να επιτάσσουν και τα ίδια τα άτομα που τις βιώνουν. Δεν είναι μια παθητική κατάσταση με αντικειμενικούς όρους. Οι λοατκι κοινότητες βασίζονται αποκλειστικά σε μια πολιτική ταυτοτήτων. Δεν έχουν τα απαραίτητα κριτικά εργαλεία ακόμα και για τα δικά τους βιώματα, έχουν απλώς το αφήγημα του τραύματος που είναι σεβαστό. Οι πολιτικές ταυτοτήτων πάσης φύσεως είναι η πολιτική ορθότητα του καπιταλισμού και της πατριαρχίας εν γένει, και δεν γίνεται να καταπολεμηθεί με τρανς φαντασιακά. Πιστεύω ότι υπάρχουν πολύ λεπτές γραμμές ανάμεσα στην αλληλεγγύη που δείχνουμε και στο κατά πόσο ενδίδουμε σε έναν λόγο που αναπαράγει το πρόβλημα. Θα συμφωνούσες με μια εθνικιστική ρητορική των θυμάτων στο ουκρανικό πχ. για να ασκήσεις κριτική στον μιλιταρισμό; Δεν νομίζω. Πάντως επειδή γνωρίζω αρκετά τρανς άτομα και έχω ακούσει τα βιώματά τους, είμαι ακομη αρκετά μπερδεμένος και νομίζω ότι καταλήγω στο ότι δεν υπάρχει ίσως καν λοατκι+ κοινότητα με καθολικούς όρους. Είναι τόσες οι αντιφάσεις στο εσωτερικό της εκάστοτε πολιτισμικής λοατκι έκφρασης που καλώς ή κακώς διασπώνται συνέχεια (και μετά φυσικά αφομοιώνονται:/)

Ξέρεις, όμως, πάλι εκεί καταλήγεις. Ναι η πατριαρχία ασκεί βία, ΑΛΛΑ τα τρανς άτομα [...]

Λίγο άτοπο, θα έλεγα. Από κει και πέρα, προσωπικά επιλέγω να στέκομαι αλληλέγγυα και υποστηρικτικά προς την κοινότητα (για να γυρίσω στην πρώτη σου ερώτηση) και να εναντιώνομαι μόνο εκεί που όντως θεωρώ πχ ότι υπάρχει pink washing (βλ. Athens Pride), όπου κι εκεί όμως, η εναντίωση μου αρχίζει και σταματά στο ότι δεν στηρίζω το συγκεκριμένο μέσο.

Επειδή λοιπόν είμαστε δυο cis άτομα, δε νομίζω ότι έχει και τόσο νόημα να μιλήσουμε για το trans βίωμα.

Όσον αφορά δε την καθολικότητα ενός προτάγματος και μιας κοινότητας, αυτή προφανώς δεν νοείται εφόσον θα εξαιρούσε a priori τα ταξικά χαρακτηριστικά των ατόμων.

[awesomehappystudentmagazine-blog]

Βορίδης σε Σπαρτιάτες: Με τον Κασιδιάρη πολιτικό μπαμπά, πώς να μη σας λένε ναζί;

«Όταν λέτε ότι ο πολιτικός πατέρας σας είναι ο Κασιδιάρης και μετά στεναχωριέστε γιατί τα μέσα ενημέρωσης σας λένε νεοναζιστές, αυτό πρέπει να το ψάξετε εσείς και όχι τα μέσα ενημέρωσης», ανέφερε ο υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης, απαντώντας, στη Βουλή, σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή της ΚΟ των «Σπαρτιατών», Χ. Κατσιβαρδά, με θέμα «Βανδαλισμοί δικηγορικών και πολιτικών γραφείων, ρητορική…

View On WordPress

[apsny-news]

Η αλήθεια του ισχυρού | Αυγή

Η επιστήμη και η τεχνολογία έφερναν αποτελέσματα που ήταν ωφέλιμα στην πραγματική οικονομία. Η αλήθεια ήταν διαρκώς παρούσα και, κατά συνέπεια, αδιαμφισβήτητη Ξεκινάμε με μια ρητορική ερώτηση: Θα μπορούσε ποτέ ο κυρίαρχος να ομολογήσει ότι κατέχει την εξουσία άδικα; Σε αυτό το ερώτημα τοποθετήστε δίπλα και την περίφημη ρήση που είπε ο Φράνσις Μπέικον στις αρχές του 17ου αιώνα «η γνώση είναι…

View On WordPress