Tumgik
#γίνονται
allo-frouto · 1 year
Note
Ακόμα καλύτερα, θα το ξεκινήσουμε μαζί Ιστορικός
Ασκ αληθείας.
1 note · View note
thenewsmag · 2 years
Text
Παπαθανάσης: Νέα μέτρα στήριξης και έλεγχοι για αισχροκέρδεια
Παπαθανάσης: Νέα μέτρα στήριξης και έλεγχοι για αισχροκέρδεια
Ο Αναπληρωτής Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων είπε ότι γίνονται καθημερινά έλεγχοι κατά της αισχροκέρδειας, ενώ για πρώτη φορά έχει οριστεί η έννοια της αισχροκέρδειας, «ορίζοντας ότι δεν μπορεί να υπάρχει ποσοστό κέρδους πάνω από αυτό που υπήρχε πριν από την κρίση. Συνεχίζονται οι έλεγχοι. Η πλειονότητα των επαγγελματιών είναι σοβαροί, εμείς κάνουμε καθημε … Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
View On WordPress
0 notes
darkside-cookies · 1 year
Text
πόσα χρόνια ακόμη για να γίνονται δεκτές ηλεκτρονικές πληρωμές στα κάλαντα
25 notes · View notes
alatismeni-theitsa · 2 years
Text
The Office is coming to Greek TV by Markos Seferlis....
12 notes · View notes
anasfalhs1 · 2 years
Text
(και εμείς πότε;)
2 notes · View notes
evitsigarida · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media
#5 _ Εξατμισμένα ίχνη
Το χαρτί τσαλακώνεται στα σημεία όπου ρουφάει νερό.Όσο μεγαλύτερη η ποσότητα του νερού που απορροφάται τόσο περισσότερο το χαρτί καμπυλώνεται.
Τα ίχνη του νερού που βρίσκονται στο χαρτί, γίνονται ορατά στο φως και είναι διαφανή.
Όταν το χαρτί στεγνώσει η καμπυλότητα που αποκτά το χαρτί γίνεται ορατή μέσω της αφής, του φωτός και της σκίασης.
Ομοιόμορφες επαναλήψεις του πινέλου με νερό στο χαρτί, αφού το χαρτί στεγνώσει, δημιουργούν ένα ομοιόμορφο pattern.Δηλαδή το χαρτί ,αποκτά ένα ομοιόμορφο ανάγλυφο.
0 notes
ena-nistagmeno-koala · 4 months
Text
Tumblr media
Είναι που όταν νυχτώνει σε αυτή την πόλη
όλα γίνονται πιο όμορφα
620 notes · View notes
am-a-deadpoet · 1 year
Text
Η τελευταία φορά.
Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα είναι η τελευταία φορά που θα δεις κάποιον.
Ίσως να είναι αύριο, ίσως να ήταν χθες, μπορεί και σήμερα.
Γίνονται τόσα πολλά τριγύρω μας που δεν μας αφήνουν να ζούμε πραγματικά, οι στιγμές περνάνε και δεν τους δίνουμε την ανάλογη προσοχή.
Έτσι ξαφνικά μια από αυτές είναι και η τελευταία που είδες εκείνο το άτομο.
Και εσύ «δεν ήσουν» εκεί.
Σε παρακαλώ, μην ξεχνάς να ζεις.
785 notes · View notes
apopeira-epafhs · 2 months
Text
Τα λόγια είναι ωραία όταν γίνονται πράξεις .
80 notes · View notes
polyxrwmhpsyxh · 3 months
Text
τα περισσότερα τραγούδια είναι ερωτικά γιατί ο κόσμος έχει πόνο μέσα του, για πράγματα που δε γίνονται και απλά ελπίζει
55 notes · View notes
sweetbutphychx · 2 months
Text
Δεν ξέρω αν είναι πλέον ερωτευμένος μαζί μου. Έτσι είναι οι ερωτευμένοι; Οι ερωτευμένοι σε βλέπουν και λιώνουν. Οι ερωτευμένοι δεν αντέχουν μια μέρα χωρίς να δουν τον έρωτα τους ή να του μιλήσουν. Οι ερωτευμένοι σε κοιτούν στα μάτια όταν μιλάς, τα προβλήματα σου γίνονται δικά τους. Οι ερωτευμένοι έρχονται κάτω από το σπίτι σου να σε δουν για 5 λεπτά σε μια δύσκολη μέρα. Οι ερωτευμένοι σε βγάζουν χιλιάδες φωτογραφίες όσο άσχημη και αν βλέπεις τον εαυτό σου γιατί για αυτούς είσαι πανέμορφη. Οι ερωτευμένοι θέλουν να πάνε μαζί σου στο γήπεδο, να παίξετε επιτραπέζια μαζί, . Οι ερωτευμένοι θέλουν να σου μάθουν το αγαπημένο τους χόμπι. Οι ερωτευμένοι θα σε πάρουν τηλέφωνο να σου κάνουν παρέα στον δρόμο μέχρι να φτάσεις σπίτι. Οι ερωτευμένοι θα σου στείλουν καλημέρα το πρωί και καληνύχτα το βράδυ αφού είσαι η πρώτη και τελευταία τους σκέψη. Οι ερωτευμένοι θα πάνε σε συναυλία του αγαπημένου σου τραγουδιστή χωρίς καν να ακούν τέτοιου είδους μουσική απλά επειδή εσύ δεν έχεις με ποιον να πας. Οι ερωτευμένοι δεν θα σε βαρεθούν ποτέ. Οι ερωτευμένοι έρχονται να σε δουν στην δουλειά σου, δεν ντρέπονται για αυτή. Οι ερωτευμένοι θα σου πάρουν το αγαπημένο σου φαγητό ενώ έχεις πει ότι δεν πεινάς. Οι ερωτευμένοι σε κατακλύζουν με κάθε πληροφορία για την ημέρα τους, είσαι ο πρώτος άνθρωπος που θέλουν να τα μοιραστούν ολα. Οι ερωτευμένοι θέλουν να συζητάτε τα πάντα, οι συζητήσεις δεν τελειώνουν ποτέ. Και όλα αυτά χωρίς καν να τα ζητήσεις.
51 notes · View notes
allo-frouto · 9 months
Note
Συγγνώμη έχω μια απορια
Τι ΜΑ ΤΑ ΡΕΣ είναι αυτές ;
Και πού να τις δεις μετά τη θάλασσα.
17 notes · View notes
thenewsmag · 2 years
Text
Ουκρανία: Μέσω Δούναβη οι περισσότερες εξαγωγές σιτηρών
Ουκρανία: Μέσω Δούναβη οι περισσότερες εξαγωγές σιτηρών
Μέσω του ποταμού Δούναβη φαίνεται πως γίνονται οι περισσότερες εξαγωγές σιτηρών στην Ουκρανία από την έναρξη του πολέμου στη χώρα.  Το Σάββατο, 11 πλοία με συνολική χωρητικότητα 45.000 τόνων έφθασαν στα λιμάνια Ιζμαήλ, Ρένι και Ουστ-Ντόναϊσκ, ανακοίνωσε το υπουργείο Υποδομών της Ουκρανίας. Από τον Μάρτιο, έχουν εξαχθεί πάνω από 4 εκατομμύρια τόνοι σιτηρών από τη χώρα μέσω των ουκρανικών λιμανιών…
View On WordPress
0 notes
anekplirwtoi-erwtes · 3 months
Text
Είναι η ιδέα μου ή όσο περνάει ο καιρός γίνονται και πιο απαράδεκτα τα μηνύματα που στέλνετε εδώ μέσα; Μήπως να χαλαρώναμε λίγο λέω εγώ τώρα.
Δεν χρωστάει κανένας τίποτα σε κανέναν, και ONCE AGAIN το ότι ένα blog έχει NSFW content δεν σημαίνει ότι έχουμε πάντα τη διάθεση για καυλάντα ούτε ότι πρέπει να στέλνετε σιχαμερά μηνύματα που ΣΙΓΑ μη τολμούσατε να αρθρώσατε από κοντά 🦋 (είμαι έτοιμη για το anon/δειλό κράξιμο)
41 notes · View notes
psychotiko-epeisodio · 7 months
Text
Και ίσως σου πω κάποια στιγμή,
πως δίπλα σου κάνω τον πιο ξεκούραστο υπνο
Και το πιο ευχάριστο ξύπνημα.
Πως δεν βαριέμαι ποτέ να σε ακούω να μιλάς,
η να γκρινιάζεις .
Πως οι μέρες κοντά σου γίνονται ένα Τσικ πιο εύκολες,
Και οι νύχτες πιο υποφερτες.
Ίσως σου πω στα σιγανα,
Τόσο ίσα να ακούς την φωνή μου,
πως φοβάμαι μην φύγεις,
Και χρειαστεί να σηκώσω το βάρος της απουσίας σου .
Ίσως σου πω,
Πως τώρα που σε βρήκα,
Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς εσένα.
Και πως θα στα έδινα όλα,
Φτάνει να μου το ζηταγες .
----------------_------_--------------------
Τόσο πολύ σε είχα ερωτευτεί.
Ένα χρόνο μετά,έχω να σου πω.
Πως όντως το βάρος της απουσίας σου είναι ασηκωτο.
Και εγώ από τότε που έφυγες δυσκολεύομαι να κοιμηθώ.
81 notes · View notes
fegg4ropetra · 7 months
Text
Τετάρτη 8/11/2023 (2.23 π.μ.)
Δεν έχω ξανανιώσει ποτέ έτσι. Δεν είχα ξανά βιώσει ποτέ τέτοια επιθυμία να γνωρίσω έναν άνθρωπο που ούτε καν είχα δει από κοντά στη ζωή μου. Πες το ένστικτο, πες το κάλεσμα, δεν ξέρω τι ήταν. Αλλά με τραβούσε μέρα με τη μέρα ήθελα να μάθω όλο και περισσότερα γι αυτόν τον άνθρωπο. Ήθελα να μάθω τα πάντα. Τι βιβλία του αρέσουν, πως ήταν η παιδική του ηλικία, τα ψυχολογικά του τραύματα, τι τον κάνει χαρούμενο, τι δυστυχισμένο, όνειρα, πιστεύω, αντιλήψεις, ανασφάλειες, τα πάντα όλα. Έχει ξυπνήσει ένα συναίσθημα που είχα να νιώσω χρόνια. Και τον ευχαριστώ γι αυτό κι ας μην έκανε τίποτα. Απλά υπήρχε. Δεν ξέρω αν είναι παρορμητισμος, τρέλα ή μοίρα αλλά ένιωθα πως έπρεπε να τον γνωρίσω. Έπρεπε να δω αν αυτή η επιθυμία που είχε καρφωθεί στο μυαλό μου δεν ήταν παράλογη και ότι όντως όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Το πιο ασήμαντο μέσο επικοινωνίας έγινε και το πιο σημαντικό για μένα εκείνο το διάστημα μέσα από like, story, μυνήματα κατάφερα να πάρω έτσι μια γεύση απ' αυτόν τον άνθρωπο. Και που ξέρεις ίσως έβγαινε σε καλό. Γι αυτό κι εγώ έκανα το βήμα και έστειλα το πρώτο μήνυμα. Χαχαχ γελοίο ε; Έκανα θαρρείς τόσο μεγάλο κόπο. Κι όμως οι σκέψεις "αν" μου έτρωγαν το μυαλό ακόμα και με αυτό το απλό και ασήμαντο πράγμα. "Κι αν δεν είναι αυτό που νομίζω;" "Κι αν δεν θέλει να μου μιλήσει;" "Κι αν θεωρήσει ότι είμαι απελπισμένη;" "Κι αν δεν είναι αρκετή;" "Κι αν δεν καταφέρω να του κάνω εντύπωση;" "Κι αν συνειδητοποιήσει ότι είμαι απλά ένα κοριτσάκι;" "Κι αν με περάσει για χαζή;" "Κι αν είναι αυτός άλλος ένας βλάκας;" "Κι αν χάνω τον χρόνο μου;" "Κι αν με δει..... Όπως με βλέπω εγώ;". Ιδιαίτερα αυτή η τελευταία ερώτηση τρώει πάντα το μυαλό μου σαν αρρώστια σε οποιαδήποτε συναναστροφή κάνω με άνθρωπο. Κι όμως για πρώτη φορά στη ζωή μου όσο γελοίο και να ακούγεται κατάφερα να κάνω στην άκρη όλες αυτές τι σκέψεις και να στείλω αυτό το απλό μήνυμα. Κρύος ιδρώτας με έλουζε και τα 24 λεπτά που έκανε για να μου απαντήσει. Αυτό ήταν. Μετά από κει ξεκίνησε η πιο υπέροχη πρώτη συζήτηση που είχα κάνει ποτέ με άνθρωπο μέχρι τώρα. Δεν με ένοιαζε καν που θα βγει απολάμβανα απλά το κάθε λεπτό. Ένιωθα λες και με καταλάβαινε στο έπακρο. Λες και γνώριζα μια ψυχή που κατά βάθος ήταν ήδη γνώριμη. Συζητήσεις περί δουλειάς, άγχους, ταξιδιών, βιβλίων, μουσικής ατελείωτες που με έκαναν να πιστεύω όλο και παραπάνω πως αυτό που μου είχε κολλήσει στο μυαλό μπορεί όντως να μην ήταν τρέλα. Απλά να ήξερα υποσυνείδητα ότι αυτόν τον άνθρωπο με κάποιον τρόπο θα έπρεπε να τον φέρω στη ζωή μου.
(Ανώνυμες ιστορίες ανθρώπων που δεν φοβήθηκαν να ζήσουν...)
80 notes · View notes