Tumgik
Text
Tüketme beni. Renklerimi, güzelliklerimi doya doya yaşayıp bitirme beni. Hep yeniden başlamalıyım ben. İçime yeni tohumlar ek benim. Minik filizlerimi sula benim. Ruhuma ışık ol, göremediğim karanlıklarıma ışık ol. Sevgiyle güç ver bana. Rengarenk bahçem olsun.
0 notes
Text
Tumblr media
#Birakval
1K notes · View notes
Text
Yeni Öğretim.
Artık size vermedikleri şeyler üzerinde zaman harcamayı bırakıp , zamanınızı daha çok ait olduğunuz insanları bulmaya ayırmalısiniz...*
2 notes · View notes
Text
Bugün ellerde teraziler, adeta gramla tartılıyor aşk. 160 gr aşka, 160 gr elma.. Pardon sevgi..
1 note · View note
Text
Bahar
Bahar mı buruk, ruh mu bitkin?
Tükendikten sonra zaferler coşkulu olmazmış.
Kayıplarda, bitenlerde, göz yaşlarında kaldım. Keşkelerde, olduramadıklarımda, çok mu istemiştim halbukilerde...
Artık sevinçlerim gözyaşlarıyla karışık, gülüşlerim hüzünlü.
Yeni bir boyutta, zaman kronolojiye göre ilerlemiyor. Ben de eski ben değilim. Zaman, renkler farklı.
Sanki bomba atılmış ve dünya değişmiş.
Değişen dünya mı, yoksa ben miyim?
Çok özlüyorum eski beni...
1 note · View note
Text
Tumblr media
Here I go out to sea again The sunshine fills my hair And dreams hang in the air
Gulls in the sky and in my blue eye You know it feels unfair There's magic everywhere
Look at me standing Here on my own again Up straight in the sunshine
No need to run and hide It's a wonderful, wonderful life No need to laugh and cry It's a wonderful, wonderful life
1 note · View note
middleagedmomsyndrome · 2 months
Text
Tumblr media
Hiç ummadığım zamanda çıktı bu manzara karşıma. Kızım ve arkadaşını arabaya bindirirken, yokuşun başında böyle bir güzelliğin beni beklediğini hissettim. "Kızlar siz arabada beni bekleyin" dedim ve o dik yokuşu koşarcasına çıktım. Belki 5 dakika sonra gelseydim yoktu, hiç var olmamışçasına kaybolacaktı renkler. Çok az zamanım vardı biliyordum. Gözlerimi en büyük açıyla açtım. Nefesimi tuttum ve her ışık hüzmesinin gözlerimden içime doluşunu hissettim. Ben hep sevmişimdir bulutları. Ama ah o renkli bulutlar... Ah o renklerin birbirleriyle dansı.. Renk geçişlerindeki o ahenk, her detayın başka sözü...
39. yaşım bu yıl. Sayılar değil mühim olan. O sayılarda hangi renkleri yaşadığım. Mesela 22. yaşımın rengi aklımda. 28. yaşım, 30. yaşım, 37. yaşım... Hepsinin renkleri ayrı ayrı içimde. Düşünüyorum. Anlamaya çalışıyorum. Ne demek istediler bana? Bakalım haftaya 2 gün kadın çemberi eğitimine katılacağım. Belki birkaç rengi okuyabilirim. Unutmadım ya... Unuttuğum çok renk oldu. Anlamadan unutmamalıyım bunları.
O zaman Jung'cuğumdan bir sözle yazımı bitiriyorum. İçimizdeki rengarenk ışıkları unutmamaya...
“Görüşünüz ancak yüreğinizin içine baktığınızda berraklaşır. Dışa bakan düş görür, içe bakan uyanır.”
1 note · View note
middleagedmomsyndrome · 2 months
Text
HİÇ
Kimlik fotokopisi çıktı kağıtların arasından. Buruşturup çöpe atarken TC sini ezbere bildiğimi fark ettim. Ezberlemişim, farkında olmadan. TC'sini ezbere bildiğin, alnındaki çizgilerden, parmak ucundaki ize kadar tanıdığın bir yabancı. Ne garip… Farkında olmadan hafızamda başka neler ne kadar yer kaplıyor acaba? Zamanla unutulur, silinir herhalde teker teker. Baksana babamın doğum tarihini hatırlamadım mesela bu yıl. Öleli 8 yıl oldu. Ben de unutulacağım, unutacaklar. Doğum tarihimi bile..
1 note · View note
middleagedmomsyndrome · 3 months
Text
Pembe Bulutlu Hayatım
Bir "SimCity" gibi hayatım. "TrumanShow" değil asla. Minik arabamla kızımı, sıcacık evimin yakınındaki okuluna bırakıyorum sabahları. Sonra işime giderken, fondaki müzik eşliğinde denizi seyrediyorum.
Gün sonu, bulutlar renk değiştiriyor. Şu bulut tablolarıma nasıl renk veririm diye uzun uzun izliyorum renk geçişlerini. Bulutları hep sevdim.
Her gün tatlı bir telaş var evimde. Pizza hamurlarım, makarna soslarım, nar likörüm... Sevgilim çiçek almış yine. Evimin önündeki dar sokakta karşılaştık. Annemle dertleşip, gülmüştüm az önce. Komşularımın biri jazz müzik açmış sokağa dinleti veriyor. Karşı komşum, kitap kulübünden gelmiş, yeni kitabını anlatıyor heyecanla. Evimin önünde beslediğim 2 kedi, 1 köpek. Çiçeklerim, bitkilerim... Ah ne kadar kalabalığım. Dolup, taşıyorum. Okuyucu; “Derken, rüyadan uyandım.” cümlesini bekliyor. Rüya değil, gerçek olamayacak kadar güzel, ama rüya değil.
Artık hayal kurmaya başladım. Hayallerimde kendimi görüyorum. Fıstık rengi jimny’imle, endemik mantarları laboratuvarımda üretiyorum. Rastalı uzun saçlarım var, dövmelerim çoğalmış. Bu beni heyecanlandırıyor.
Hayatı kontrol etmek, gerçek bir hayata sahip olmak böyle bir his mi?
1 note · View note
middleagedmomsyndrome · 3 months
Text
Self Motivation
Kimseyle kurtulma isteği raddesine gelme.
Doğru anda, yıpranmadan, yıpratmadan geride bırakmayı bil.
Sevgi artar, azalır, bazen de biter. Bazen hiç olmamıştır.
Geride bırakmak, bazen "Bana iyi gelmiyorsun." diyebilecek kadar dingin olabilmektir.
Yaşadığın her hatıra, tanıdığın her insan hayatına biraz daha anlam kattı. Seni biraz daha sen yaptı.
Kalbini yeni enerjilere açık tut ve doğru anda, doğru insanlarla yolunu ayırmayı öğren.
1 note · View note
middleagedmomsyndrome · 4 months
Text
Bir topluluk ve bir yere aidiyet hissi
Yaşam ağındaki yerimi ve hizmetimi bilmek
Kim olduğum ve armağanlarımın tam bir kabulle karşılanması ve kucaklanması
Ruhum ve hakikatim…
1 note · View note
middleagedmomsyndrome · 5 months
Text
"Her şey yıkılırken kendi esasına döner."
"Tabiat dağınıktır."
"Kendi ızdırabını anlayamayan, başkasınınkini anlayamaz."
0 notes
middleagedmomsyndrome · 5 months
Text
Anne Kimliğim
Ebeveynlikle beraber hayatımıza yeni hayaletler katılır;
... Kendi ebeveynlerimiz,
... Bize yapılan ebeveynlikler,
... Bizim hayattan tahsil edemediğimiz alacaklar.
İşte bunlar irili, ufaklı hayatımıza dahil olur.
Sonrasında ise muhtelif kimliğimizle ilgili kayıplar yaşıyoruz.
Çocuk büyütmenin asla anneliğin mülkiyetinde olmadığına inandım ben hep. Yumurtam için en doğru spermi seçtim.
Çocuk; aslında bizim hayallerimizi projekte ettiğimiz bir olgu. Hani şöyledir ya bir şey gibi olmasını isteriz ve bir şey gibi olmadığı halde, onu sevebilmeyi öğreniriz. İşte bu ebeveynliğin kazandırdığı en büyük hayat sınavlarından biridir. Çocuk, bize rağmen ayrı biri. "İyi ebeveyn yoktur." kabulüyle yaşayan ebeveyn vardır. Bir performans sanatı değildir.
Yazının sorusu şu: kaybolan muhtelif kimliğimiz geri gelir mi? Yoksa biz hayatımıza dahil ettiğimiz yeni kimliğimiz, kayıplar yaşadığımız anne olmayan kimliğimiz ile yeni bir formda hayata devam mı edeceğiz?
1 note · View note
middleagedmomsyndrome · 5 months
Text
Yas
Birlikteliğimizin belki de yarısından fazlasında aşk, sevgi, tutku, dosluk, hayat arkadaşlığı ve yoldaşlığı bana yetmedi. Çünkü o buydu, o bu kadardı, varlığı ancak bu kadarına yetmişti çok iyi biliyorum. Ama bana, dünyanın en stabil, en sürprizsiz, en güvenli hayatını sundu. Çünkü onun görevi buydu. Özellikle benim gibi şiddetle, travmalarla, tacizle, korkularla, belirsizliklerle çocukluğu geçmiş benim için o bir durgun, sakin limandı. Ben hayatıma onu bizzat kendi ellerimle bunun için almıştım. Bir çocuk vardı onun gözlerinde. Gülümsediğinde, çocuk gibi parlayan gözleri vardı onun. Kızım çok şanslı benim.
1 note · View note
middleagedmomsyndrome · 6 months
Text
GRIEF
Üzerimize katman katman gelen yası işleyebilmek için becerikli değilsek, elimizdeki tek seçenek içimizi dış dünyaya kapatmak..
0 notes
middleagedmomsyndrome · 7 months
Text
ÇARESİZ UMUDUN PANZEHİRİ
Yine aynı yerdeyim. Yine aynı dip, aynı boşluk, aynı karanlık... Yine kırmızı oje sürdüm tırnaklarıma, yine o gülümseyen maskemi taktım yüzüme. Çıkıyorum galiba diyorum. Son merdivendeyim. Hadi son adım, elini uzat. Sonra tekrar düşüyorum. Ahhh acıyor. Bu yara neden bu kadar çok yakıyor canımı? Kanıyor, kanıyor göremiyorum. Nefesim sıkışıyor. Kimse yok. Herkes var ama kimse yok. Çığlıklarım yankılanıyor. Kalkmam lazım. Her anneyi bu kadar acıtıyor mu? Anneliğin ulvi doğası mı bu? "Anne olunca anlarsın!" dedikleri şehir efsanesi bu mu? Yoksa onun yaşamasından korktuğum, kendi çocukluğum mu?
0 notes
middleagedmomsyndrome · 9 months
Text
Özbakım
Hayat uzun bir maraton, bir yarış koşusu değil!
Sağlıklı beslenmek ve egzersiz yapmak
Uyku çok önemli
İlişkiler ve bağ kurmak
Bilinç dışımızla bağ kurmak
Hayattaki tutkularını keşfetmek
Şükretmek
0 notes