Tumgik
henagel · 6 months
Text
Bunalım bunalım bunalım bunalımbunalımbunalımbunalımbunalım
0 notes
henagel · 6 months
Text
Ne kızgınım hayata ne de umudumu kaybettim. Sevmeye ve sevilmeye hala açığım. Onun da bana kendiliğinden gelmesini bekleyeceğim. Gelirse ekime gelmezse sikime. Bu saatten sonra böyle. Onun için acı çekmeyeceğim. O hasta ruhlu biriydi. Beni hak etmiyordu. Sadece doğru insanı bulmam için bir adımdı o. Yani ilgi ve sevgi verdiğim zaman benden kaçmayacak birini bulmam gerekiyor sadece. Ve insanlara ilk başta aşırı sevgi yüklemesi yapmamalıyım. İnsanlar bana gelsin ben de onları seveyim ondan sonra. Sabırla bekleyeceğim. Eminim o kişi gelecek. Çok yakın tenini tenimde hissedebiliyorum şimdiden.
0 notes
henagel · 6 months
Text
Gelmeyecek işte zorlama gönül.
Seni bir daha sevmeyecek.
Sana yazmayacak.
Seni sevmedi.
Sevemez.
Olmaz,
İşte.
0 notes
henagel · 6 months
Text
O romanı muhakkak yazacağım. Edebiyat dünyasına bir bomba gibi düşecek. İçinde lgbt ve yarı insan yarı balık imgeleri olacak. Çok iyi şiirler de yazacağım bu yüzden şimdi hepsine başlayacağım.
0 notes
henagel · 7 months
Text
Yoktum minik körpe ellerimle,
Zavallı kedileri helikopter diye,
Çevirirken gökyüzünde;
Ben aslında yoktum.
Etrafta gezinen çok göz vardı,
Bana değmelerine gerek yoktu.
Ceketimin düğmelerine sıkışmış delilikler.
Ruhumu ele veriyordu dikiş iğnesindeki delikler.
Yoktu ki ceketimden gayrı beni saran ısıtan,
Üzüntümdü bana yaz günleri dahi örgü ceket giydiren.
İyice sarıldım ısıtamadım bir türlü şu çocukluğumu.
1 note · View note
henagel · 10 months
Text
Şu dünyada en güzeli salına salına aşmak sokakları dans ede ede bitirmek bütün yarınları.
2 notes · View notes
henagel · 10 months
Text
Queer çiftlerden oluşan bir roman yazmak istiyorum, öyle ki Türkiye'nin hiç hazır olmadığı yerlerden vursun. Yakın bir zamanda bunu yapacağım.
1 note · View note
henagel · 10 months
Text
En acayip şiirleri yazmak en güzel romanları yaşatmak istiyorum. Bunun için ihtiyacım olan tek şey kendimi güzel sözlerin ardına saklamak. Bunun dışında herhangi bir çabam gereksiz olacak. Kendimi eleştirerek kendimi daha iyi bir noktaya taşırım. Peki bunu niçin istiyorum? Evet görülmek ve tanınmak istiyorum. İçimde böyle bir his var. Peki buna gerçekten ihtiyacım var mı? Yani çok güzel şiirler yazabilir çok acayip romanlar yaratabilirim. Belki kendi şiir sanatımla Türk edebiyatını bambaşka bir ufka taşırım. Evet Nietzsche okumak güzel peki Türk şairler nerede? Onlara yeterince eğilemedim. Türkçe şiirlerden tiksinir gibiyim ama tiksinecek şiirler yazıyorum. Mükemmel bir tezat. Ben şiirde yeni bir çığır açmak istiyorum. Muhteşem lirik ve doğal şiirlerimle taninmak istiyorum. Kendimi kasmadan olduğu gibi ortaya koymak istiyorum. Fakat ünlü olmayı önemsememeliyim. Buna ihtiyacım yok. Şiiri yükseltmek gibi bir amacım da olmamalı. Tüm bunlar fazla narsistçe şeyler. Ben evet şiir bilmeyen insanlara şiir yazıyorum ama işin akademik boyutunu da önemsemem lazım. Bu yüzden hayal gücümü serbest bırakacağım. Olduğum gibi olacağım şiirde. Ne istiyorum ne anlatmak istiyorum? İşte buna bakacağım. Bitti.
Yürümek istediğim yoldan eminim.
1 note · View note
henagel · 11 months
Text
Okumanın insana çok iyi geldiğine inanıyorum. Özellikle çok kitap okuduğum dönemlerde akademik açıdan daha iyi ve yaratıcı makaleler yazabildiğimi fark ettim. Üniversitede kitap okumaya devam etmek gerekiyor. Sonrasında çalışma hayatında zaten çok yoğun olacağız. Dolayısıyla olabildiğince sevdiğimiz kitabı okuyabilmek için kısa bir zamanımız var. Sonrasında akademik okumalar içine gireceğiz. Akademi düşünen arkadaşlara tavsiyemdir. Zevkle kitap okusunlar lisans döneminde.
0 notes
henagel · 11 months
Text
İyi olmak için değil istediğim için yazıyorum artık. Samimiyetle içimi döküyorum. Biliyorum başarılı olacağım.
0 notes
henagel · 11 months
Text
İçimden sana milyonlarca mektup dökülecek, Tek kelime etmeyeceğim...
0 notes
henagel · 11 months
Text
İçimden uzun kollu canavarlar çıkacak,
Eline ayağına dolaşacaklar...
Küçük rüyandan uyan burada gerçek var,
Sana dört elle sarılıyorum tutabiliyor musun beni?
Duyabiliyor musun gittikçe zayıflayan sesimi?
Hâlâ sen tarafından görülmeye ihtiyacım var,
Bana bak ve beni gözlerinle kurtar!
01.14/ 21 Haziran 2023
1 note · View note
henagel · 11 months
Text
Neyi hakettiğimi bilmiyorum. Bir şeyleri muhakkak hak mı etmem gerekiyor? Onu da bilmiyorum. Belki birileri gelir ama gelmesine gerek var mıdır? Ben kimim? Cidden benim sorunum ne? Her resmin uzağında görüyorum kendimi, ailemle aynı karede gülemiyorum, dostlarımla aynı karede olamıyorum. Hep bir uzağım kendimden gerçeğimden. Gerçekler o kadar acı gelmesin diye bir yalanın içinde yaşamak istiyorum. Bu kadar mıyım ben? Hüznüm bile sahte geliyor. Ben ben gibi değilim. Sorunum ne bilmiyorum ama yazabileceğimi biliyorum. Yazarken kendim olduğumdan eminim. Boş beyaz kağıtlara içimdeki boşluktan dünyalar akıyor. Biliyorum bir yolunu bulabilirim.
Diğerleri gibi olmak zorunda değilim. Bunu artık umursamıyorum. Farklılığımı kabullendim. Bana saygı duymayan hiçbir yerde durmam. Saygı duyulmak zorunda da değilim. Bugün olduğu gibi kafam karışabilir. Yanlış cevaplar verebilirim ama olsun. Her insan hata yapar bu yüzden kendime yüklenmemeliyim. Ama bana tüm bunların haricinde rahatsızlık veren benim kimsenin yanında kendim olamayışım. Sanki bir kimliğim yokmuş gibi. Hep başkalarına iyi görünmek için bir şey oldum. Bundan sonra hiçim. İşte bunu diyebildiğim zaman kendim olmaya başlayacağım.
Çok değişik bambaşka bir edebiyat yaratmak istiyorum. Öyle bir edebiyat ki okuyanların kanı donsun. Bunun için yapabileceğim ilk şey kim olursa olsun kimse için değerli vaktimi bölmemek. Yalnızken daha serbestim. Bu anlarım bana özel gerisi mecburi hizmet gibi. Ama deli gibi öyle benliğim siliniverecek sanmama gerek yok.
Bu yüzden planlamaktan vazgeçip sadece ne yapmak istiyorsam onu yapacağım. Varsın kimse içimdekileri görmesin. Ben kendimi olduğum gibi kabul edeceğim. Önce kendime göstereceğim kendimi.
Çok önemsiz şeyler yüzünden değersiz hissettim, ufacık bir hata yapacağım diye aklım çıkıyor hâlâ,üç günlük dünya değil mi bu neden bu kadar korkuyorum? Kim öğretti bana böyle yalnız olmayı? Milyonlarca insan arasında bile yalnızım.
0 notes
henagel · 11 months
Text
Tumblr media
100 gönderi!
Oha buraya da bayağı bir şeyler yazmışız.
0 notes
henagel · 11 months
Text
Aslında hiçbir şey saklamıyorum.
0 notes
henagel · 11 months
Text
-Kalbime Dair-
Çok korkutur beni. Özellikle kendini gerçeklere hızla çarptığında. Kötü bir koku yayılır beynimde, sanki savaş veririm bir toz bulutuna karşı. Yürek hoplatan ne varsa orada kalbim de vardır. Kalbim ağrır ve bundan bir şiir yazılır:
Kaliteli şiirmiş. Çok derindi. Kendi kendini yok etti.
0 notes
henagel · 11 months
Text
-Kendime Dair-
Kendime dair her zaman herkesten gizli tuttuğum bir bölme olsun isterim. Orada kendimi güzelce saklarım. Bir şeyleri çok aşikar yaparım ki kolay saklanayım. Yaşamım, nefes alışım, şiir yazışım; hep bir şeylerden saklanmak üzerinedir. Kendi üzerime fazla düşerim ve bu konuda bazen o kadar iyiyimdir ki kendimi yargılarken ağlarım. Herkesi ama herkesi beni yargılıyor sanırım oysa insanlar sadece gözlerime bakar yavaşça. İçimi görmüyorlar. İçim fazla haşin çok gergin. Bir kedi kadar hayata kafa tutan ama hayattan da bir fare gibi kaçan. Değişik. Çok değişik bir haldeyim. Mesela yaşadığım yer İstanbul değil benim. Yaşadığım yer bir kar tanesinin kırık buzlu yansıması. Benim bu hayatta gördüklerim Van Gogh'un tabloları kadar yassı...
Nasıl anlatabilirim başka bu masalı?
1 note · View note