feelbluelove

[feelbluelove]

შეტყობინებებში მომივიდა ,არვიცი ვისი პოსტი იყო მაგრამ ესე იწყებოდა “ბოლოს

როდის სცადე ყოფილიყავი ის ვინც მართლა ხარ “ ხოდა ბარემ აქ დავწერ . გულწრფელი სიცილი მომენატრა … აი ისე რო იცინი რომ

ბოლოს გავიწყდება რაზე იცინოდი და მაიმც აგრძელებ , ბოლოხმაზე რო

იცინი და ცრემლები მოგდის ეგეთი სიცილი მომენატრა , ბოლოდროს არაფერი აღარარის ძალიან სასაცილო. ხოდა ან ასაკის ბრალია ან მართლა ძან მოსაწყენი გახდა ეს სამყარო . ჰაჰ ბაიიი

[feelbluelove]

სად იყო და სად არა , ზუსტად მეც რომ მანდ ვიყავი ეგ ადგილი იყო .

ლის რო ვკითხო ..

-თოლიები სად მიფრინავენ ?

-ვი. იცი ინგლისურად "seagulls" რო ქვია?

- თავიდანვე ხო მეპარებოდა ეჭვი არა ?!

- კარგი ხო უბრალოდ არვიცოდი ..

ლი სად მიფრინავენ თოლიები ??

ვი.. ვი.. შენთან ( გაიღიმა და 2 წლის ბავშვის დაჯღანული სახე მიიღო)

- ღმერთო ჩემო ! ჩემთან ღა რატო ?!

- შენხარ თოლია , აი ზღვა ხო გიყვარს , თეთრიც ხო ხარ და ზღვის სუნის გარეშე შენს ყოფნას რა აზრიაქ , არაა?

- უკვე ღმერთი შევაწუხე მაგრამ ისევ , ღმერთო ჩემო !

- ხო თან შენსავით კივიან გაბრაზებულზე ( გადაიხარხარა და წყალში გადახტა )

ესე დავრჩი მარტო დიდ ქვაზე გაურკვევლად გაოცებული ...

თოლია , თოლია...

ბავშობაში მეგონა რომ შავი ზღვის გარდა სხვაგან ვერასდროს შევცურავდი . მოგზაურობა ხო ძვირიათქო , ალბათ რამდები ფული უნდა მოაგროვო იტალიაში რო წახვიდე მეთქი ( თან კაპრი გადიოდა სერიალი მაგ პერიოდში და კაპრიც ჩემი ოცნების ადგილი გახდა )

ვზივარ დიდ ქვაზე ადრიატიკის ერთერთ სანაპიროზე და იმაზე ბედნიერი ვარ ვიდრე ლი წარმოიდგენე ოდესმე , მე ხომ შავი ზღვის გარდა სხვა ზღვაშიც შევცურე .

[feelbluelove]

ვიპოვე💜❤️

ვიოცნებებდი ისეთი ადამიანი შემხვედროდა , რომელსაც მთელი ცხოვრება ფოტოებს გადავუღებდი, დავწერდი მასზე და არასოდეს მომბეზრდებოდა …

[feelbluelove]

- წვიმს და თან როგორ! დაირეცხა ქუჩები , არხები , სიცხისგან ჩაგუბული კედლები , ჰაერიც კი დაირეცხა . მერე ... ჩვენ სადვართ ?! წვიმაში ვცეკვავთ , ისე რომ არცკივიცით როგორ უნდა ვიცეკვოთ , უბრალოდ ჩემი ბრალია რითმის შეგრძნება არ გამაჩნია, ვიხედები ზღვისკენ და ვხვდები რომ ეს ორი ერთად ულამაზესია , როგორც ჩვენ ...

პარამმ...პარამმ...პარამმმ... ნაბიჯი, ბრუნი , ნაბიჯი ბრუნი . პარამმ...პარამმ...პარამმ...

ელვაა და თანაც როგორი ელავა ყველგან ცაში , ღრუბლებში , თვალებში , თავში და ხასიათში... ჭექაქუხილის ძალა გვაერთიანებს მე და შენ ... ყველა გაელვებაზე იმ ადგილას რომ დაგაბრუნებს და შენს აზრებს რო გაიტაცებს , სწორედ ესე ძლიერ ... ძლიერ და ისევ ძლიერ.

[feelbluelove]

კაშნედ გეფინებოდა...

 - ჩვენზე ფიქრით იწყება ყოველი დილა და იმავე ფიქრით სრულდება ... სამუშაო დღე იყო, ჩემი ნაჩუქარი წინდები გეცვა და დიდი სიამაყით მაჩვენებდი მე კი ვფიქრობდი , წინდები ფეხებს გითბობდა ჩემი სიყვარული კი კაშნედ გეფინებოდა გულზე ...უბრალოდ ძალიან მინდოდა არ შეგციებოდა და შენიგათბობა შემძლებოდა , გარეთ ხომ ასე ძალიან ციოდა...ყოველთვის ვიცი რომ ჩემი გესმის და მეც მჯერა რომ ხარ ... სადღაც შორს, მაგრამ ჩემთვის ..

 მეფის სიმღერას მოუსმინე  მაგრამ  სიტყვების ნაცვლად ემოციები გესმოდა... ვიცი რომ ჩემთან ხარ... აქ ხარ..

ჩვენი სახლი ჩემი ყოველი წარმოსახვის ნაწილია , მზის სხივებით სავსე,განა ამინდს მნიშვნელობა აქვს..შენ შორს ხარ , მე კი აქ . ვიცი რომ მოხვალ და ისევ გამათბობ , ჩვენ ხომ ერთმანეთისთვის ვართ... მე და შენ .. ჩვენ.. 

-ყოველი დღის კარებთან შინ დაბრუნებულზე ჩახუტება მენატრება ... უბრალოდ შენ მენატრები თან ძალიან ... აქ კი უშენოდ ძალიან ბნელა ...

[feelbluelove]

- წვიმს და თან როგორ! დაირეცხა ქუჩები , არხები , სიცხისგან ჩაგუბული კედლები , ჰაერიც კი დაირეცხა . მერე ... ჩვენ სადვართ ?! წვიმაში ვცეკვავთ , ისე რომ არცკივიცით როგორ უნდა ვიცეკვოთ , უბრალოდ ჩემი ბრალია რითმის შეგრძნება არ გამაჩნია, ვიხედები ზღვისკენ და ვხვდები რომ ეს ორი ერთად ულამაზესია , როგორც ჩვენ ...

პარამმ...პარამმ...პარამმმ... ნაბიჯი, ბრუნი , ნაბიჯი ბრუნი . პარამმ...პარამმ...პარამმ...

ელვაა და თანაც როგორი ელავა ყველგან ცაში , ღრუბლებში , თვალებში , თავში და ხასიათში... ჭექაქუხილის ძალა გვაერთიანებს მე და შენ ... ყველა გაელვებაზე იმ ადგილას რომ დაგაბრუნებს და შენს აზრებს რო გაიტაცებს , სწორედ ესე ძლიერ ... ძლიერ და ისევ ძლიერ.

[feelbluelove]

- წვიმს და თან როგორ! დაირეცხა ქუჩები , არხები , სიცხისგან ჩაგუბული კედლები , ჰაერიც კი დაირეცხა . მერე ... ჩვენ სადვართ ?! წვიმაში ვცეკვავთ , ისე რომ არცკივიცით როგორ უნდა ვიცეკვოთ , უბრალოდ ჩემი ბრალია რითმის შეგრძნება არ გამაჩნია, ვიხედები ზღვისკენ და ვხვდები რომ ეს ორი ერთად ულამაზესია , როგორც ჩვენ ...

პარამმ...პარამმ...პარამმმ... ნაბიჯი, ბრუნი , ნაბიჯი ბრუნი . პარამმ...პარამმ...პარამმ...

ელვაა და თანაც როგორი ელავა ყველგან ცაში , ღრუბლებში , თვალებში , თავში და ხასიათში... ჭექაქუხილის ძალა გვაერთიანებს მე და შენ ... ყველა გაელვებაზე იმ ადგილას რომ დაგაბრუნებს და შენს აზრებს რო გაიტაცებს , სწორედ ესე ძლიერ ... ძლიერ და ისევ ძლიერ.

[feelbluelove]

რამე დარჩა შენში? ...

შენ იცი მე საითაც მიმყავს საუბარი :)

[feelbluelove]

ცისფერი მთები, ანუ დაუჯერებელი ამბავი !

-ცისფერი მთები ანუ ტიან-შანი

[feelbluelove]

...ნოტებით სათქმელი დილა ...

[feelbluelove]

- ნოტებით სათქმელი დილა გათენდა . ჩემს უდარდელ ბალიშში ჩაფუებული , ძილ გამქრალი მაგრამ სასიამოვნოდ მომღიმარი .

ღამის კოშმარები გავაქროთ . მოდი ერთად ...

ერთი.. ორიიი... სამიი...

ჰაიდეე სიზმრებოოო ჰაიდეე .

-რაოო არაო??

...-არმახსოვს რა ხდებოდა , შემეშინდა , გავიღვიძე და ვიღაც იჯდა ოთახში სკამზე , მერე როგორც ბავშობაში ... თვალები უნდა დახუჭო სამამდე დაითვალო და აღარ არარის . ფა ფუ !

ნოტებით სათქმელი დილა გათენდა , აი ყველას რო გაგვიფანტავს ღამის კოშმარებს სწორედ ეგეთი . <3

[feelbluelove]

- ამაღამ ჩემში დრო წვიმს, ყველა მოგონება , კარგი თუ ცუდი, გადავიკითხეთ მე და მემ თავიდან . მერე ვარჩევდით რომელი რომლის ბრალი იყო .. მაგრამ ესენი ხო ლი და ვი არიან გარჩევა მარტივია . ყველა მოგონება გადმოვატრიალეთ და ავწონეთ. ჩვენი უფორმო ბუმბულიანი ბალიშიც კი უფრო მსუბუქი გამოვიდა ..

- ვის ყოველთვის ჰქონდა ამი პასუხი .. -ლი ჩვენ უკან არ ვიხედებით , შეცდომების გარეშე ვერ ვისწავლით ხო იცი ეს ლი .

მეც ვიცოდი . მაგრამ ისიც ვიცოდი ზოგი მოგინება როგორ გვამძიმებდა ..ფირი დავახვიე და შევინახე . ვის არ ვაჩვენე. ამაღამ ჩემში დრომ იწვიმა და ჩვენი მოგონებები უღრუბლო ბალიშზე მსუბუქია .

[feelbluelove]

სად იყო და სად არა , ზუსტად მეც რომ მანდ ვიყავი ეგ ადგილი იყო .

ლის რო ვკითხო ..

-თოლიები სად მიფრინავენ ?

-ვი. იცი ინგლისურად "seagulls" რო ქვია?

- თავიდანვე ხო მეპარებოდა ეჭვი არა ?!

- კარგი ხო უბრალოდ არვიცოდი ..

ლი სად მიფრინავენ თოლიები ??

ვი.. ვი.. შენთან ( გაიღიმა და 2 წლის ბავშვის დაჯღანული სახე მიიღო)

- ღმერთო ჩემო ! ჩემთან ღა რატო ?!

- შენხარ თოლია , აი ზღვა ხო გიყვარს , თეთრიც ხო ხარ და ზღვის სუნის გარეშე შენს ყოფნას რა აზრიაქ , არაა?

- უკვე ღმერთი შევაწუხე მაგრამ ისევ , ღმერთო ჩემო !

- ხო თან შენსავით კივიან გაბრაზებულზე ( გადაიხარხარა და წყალში გადახტა )

ესე დავრჩი მარტო დიდ ქვაზე გაურკვევლად გაოცებული ...

თოლია , თოლია...

ბავშობაში მეგონა რომ შავი ზღვის გარდა სხვაგან ვერასდროს შევცურავდი . მოგზაურობა ხო ძვირიათქო , ალბათ რამდები ფული უნდა მოაგროვო იტალიაში რო წახვიდე მეთქი ( თან კაპრი გადიოდა სერიალი მაგ პერიოდში და კაპრიც ჩემი ოცნების ადგილი გახდა )

ვზივარ დიდ ქვაზე ადრიატიკის ერთერთ სანაპიროზე და იმაზე ბედნიერი ვარ ვიდრე ლი წარმოიდგენე ოდესმე , მე ხომ შავი ზღვის გარდა სხვა ზღვაშიც შევცურე .

#seagull #sea #dreams #writers #nature #alter ego

[feelbluelove]

მოკლედ ვარჯიში დავიწყე , არაფერს აღარ ვეწევი და ყოველ ღამე დავრბივარ . იდეაში ძან რო მეწევინება მაგიტო დავრბივარ . რანაირი დრო მოვიდა რაა

[feelbluelove]

სად იყო და სად არა , ზუსტად მეც რომ მანდ ვიყავი ეგ ადგილი იყო .

ლის რო ვკითხო ..

-თოლიები სად მიფრინავენ ?

-ვი. იცი ინგლისურად "seagulls" რო ქვია?

- თავიდანვე ხო მეპარებოდა ეჭვი არა ?!

- კარგი ხო უბრალოდ არვიცოდი ..

ლი სად მიფრინავენ თოლიები ??

ვი.. ვი.. შენთან ( გაიღიმა და 2 წლის ბავშვის დაჯღანული სახე მიიღო)

- ღმერთო ჩემო ! ჩემთან ღა რატო ?!

- შენხარ თოლია , აი ზღვა ხო გიყვარს , თეთრიც ხო ხარ და ზღვის სუნის გარეშე შენს ყოფნას რა აზრიაქ , არაა?

- უკვე ღმერთი შევაწუხე მაგრამ ისევ , ღმერთო ჩემო !

- ხო თან შენსავით კივიან გაბრაზებულზე ( გადაიხარხარა და წყალში გადახტა )

ესე დავრჩი მარტო დიდ ქვაზე გაურკვევლად გაოცებული ...

თოლია , თოლია...

ბავშობაში მეგონა რომ შავი ზღვის გარდა სხვაგან ვერასდროს შევცურავდი . მოგზაურობა ხო ძვირიათქო , ალბათ რამდები ფული უნდა მოაგროვო იტალიაში რო წახვიდე მეთქი ( თან კაპრი გადიოდა სერიალი მაგ პერიოდში და კაპრიც ჩემი ოცნების ადგილი გახდა )

ვზივარ დიდ ქვაზე ადრიატიკის ერთერთ სანაპიროზე და იმაზე ბედნიერი ვარ ვიდრე ლი წარმოიდგენე ოდესმე , მე ხომ შავი ზღვის გარდა სხვა ზღვაშიც შევცურე .

[feelbluelove]

რა შედეგამდე მივყავარ უძილობას ვეღარ ვხვდები. რას უნდა ველოდე ან ვიღებდე ..

შემდეგ იწყება ტავის ტკივილები, დრამები იმის თვლა მოპირდაპირე კორპუსის რამდენ ბინაში ანთია სინათლე და ა.შ . ჩემი ბალიშიც დაიღალა ყოელღამე უიმედო დასველებებით , ეგ კი რატომ ხდება არვიცი . 

დეპრესია ეს სიტყვაუკვე ისე მეზიზღება  ადამიანი რო იყოს დავახრჩობდი  და მერე დამცინავად გადავხედავდი “ ხოო მიიღე ძუკნათქო” .

უბრალოდ რა ჯანდაბაა . ჩემითავი ქილაშ გამოვამწყვიდე საიდანაც გასვლა არმინდა და თან თავს კარგადაც არვგრძნობ. 

ზედემტად ახალგაზრდა ვარ წამლებზე დამოკიდებული რო გავხდე თან აქ თუ დამამშვიდებელს სვამ ყველა შოკშა დრაგებს როგორ სვამო , :დ ღმერთო ჩემოოო ბალახს ხო არ დავღეჭავ ??!! მოწევა კიდე შეიძლება , ადრე მამშვიდებდა ეხლა კაი ხანია შევეშვი მეგობრებს და ტკბილ დროს მანატრებს .მოკლედ! ���ა ჯანდაბაა !!!

[feelbluelove]

17:43

- ტყეში ვარ , ყოველთვის მიყვარდა წვიმიან ამინდი ტყეში სიარული , სუნი ,ხმაური ყველაფერი სასიამოვნოა ამდროს , მაგრამ დღეს რაღაც უცნაური ხდება. მეშინია , თითქოს ჰალოცინაციები დამეწყო , საიდანღაც ხმა მესმის , ფეხის ნაბიჯები ფოთლებში , მაგრამ ყურს თუ კარგად დავუგდებ ვხვდები რომ წვეთების ხმაა დიდ ფოთლებზე . თან ეს უცნაური ადგილი ვნახე დღეს პირველად და თავს უფრო ცუდად ვგრძნობ , ხრამში ვიყურები და იქიდან ხმები ისმის , საიდანაც არაფერი უნდა ისმოდეს და მგონია ვიღაც ამოდის, ნელ-ნელა ჩემთან მოდის ....ყოველ ჯერზე მგონია რომ უკან რაღაც ან ვიღაცაა და შორი ხეების ფოთლებში სილუეტებს ვხედავ შავებს და თეთრებს ...

მეშინია...