Tumgik
Text
Sistem üzerine
Sistem alçaklığı alkışlıyor, eğer başarılıysa; başarısızlığa uğrarsa da onu cezalandırıyor. Çok çalanı ödüllendiriyor, az çalanı mahkûm ediyor. Barış çağrısı yapıyor, şiddet uyguluyor. Sana komşunu sevmeni vaaz ediyor ama aynı zamanda seni onu yiyerek hayatta kalmaya zorluyor.
4 notes · View notes
Text
min dilê xwe têr rehet nekir li qîrîniya navê te.
içimi rahatlatacak kadar haykıramadım adını.
6 notes · View notes
Text
Ağabey..
Tek övünç kaynağınız birilerini tanıyor olmaksa, abici ablacıysanız, kuyrukçu, artıkçıysanız size kötü bi haberim var. Yalnız ve yorgun öleceksiniz.
2 notes · View notes
Text
Jîyan
Kalp çarpıyorsa, nefes alınıp veriliyorsa, ne bileyim hücrelerin birbiriyle bir takım ilişkiler kurmasıyla bir biyolojik görev yerine getirilmişse bizden habersiz; yaşıyoruz demektir. Öyle mi? Efendisi Olric'e, "Artık yaşamak istemiyorum Olric. Onların istediği gibi yaşamak istemiyorum." diyordu ya... Anımsayın. Yaşamak hürriyet işidir.
27 notes · View notes
Photo
‘’ Onlar güneşin bağrında ateş Yer yüzünde bir taze çiçektiler Namluda namusun fişengi  İsyanda yürek kara düşte  Bembeyaz gerçektiler. ‘’
Dosta Düşmana Karşı (1998) -  
Söz: Orhan Kotan 
Müzik: Ahmet Kaya
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
‘‘Yiğitsen uslandır beni, ey yasakların, kahpeliğin ve soygunların koruyucusu.‘‘
Uslandıramadı.. atılan çatallar, edilen küfürler, linç girişimleri daha niceleri engelleyemedi 99′ların Türkiye’sinde betonların arasından fışkıran isyan çiçeğini.
Gururla Bakıyorum Dünyaya
Gül Dikeni
Başkaldırıyorum
Hissettiğim şeyleri yazamam. Yazamam herhangi bir olayda kafamın içinde tekrar eden sözleri, yazamam ‘’çat diye çatlasın ulan!’’ diyişinde kaldırılan kadehleri, her üzüldüğümde sana sığındığımı anlatamam, söyleyemem şarkılarını bağırarak, sigara yakmam posterine bakıp, küfür edemem ismini kullananlara, kendimi arayamam sözlerinde, ideolojimi yüceltemem fikrinde. Ben yazamam hissettiklerimi anlatamam. Ama o bütün hikayemizi, ideolojimizi, sevgimizi, acımızı, anılarımızı, gülmelerimizi, ağlamalarımızı 2 dakikalık ezgili bir şiirinde harcar. Üstüne de öğüt bırakır yaşama dair. Çünkü öyle bir sanatçı,ağabey,babadır Ahmet Kaya. Her ne derseniz adına.
90 notes · View notes
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Süleyman Alpdoğan - Hozan Serhad 
(24 Temmuz 1970 - 12 Temmuz 1999)
Ağrının isyan çocuğu
Akşamın gölgeleri batı yamaçlarından vadilere indiği zaman, biz kırlangıç köyünden hareket ettik. Serhesin doruğuna vardığımızda, zaman akşam çökmüştü. Serhat, yürüyüşte hep yaptığı üzere, teybinden "Titanik" filminin müziğini dinliyordu:
"Every night in my dreams I see you, I feel you That is how I know you go on. Far across the distance and spaces between us You have come to show you go on. Near, far, wherever you are..."
Karanlıkta
Payîze (Bahar)
Çuka Serê Darê (Ağaç Üstündeki Kuş)
Ağrının İsyan Kızı
O gün geldiğinde kanından olmasa da, seni canından çok seven bir yoldaşın başlayacak konuşmasına ‘’Başardık ağabey haberin olsun, senin bize gösterdiğin yoldan giderek yaptık bunu. En çok sen istemiştin bitmesini bu zulmün, özgürleşmesini Kürdistan’ın yaptık ağabey. Hemde senin bize bıraktığın türküleri haykırarak, eşliğinde halaylar çekerek yaptık bunu...’’
14 notes · View notes
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
‘‘Yiğitsen uslandır beni, ey yasakların, kahpeliğin ve soygunların koruyucusu.‘‘
Uslandıramadı.. atılan çatallar, edilen küfürler, linç girişimleri daha niceleri engelleyemedi 99′ların Türkiye’sinde betonların arasından fışkıran isyan çiçeğini.
Gururla Bakıyorum Dünyaya
Gül Dikeni
Başkaldırıyorum
Hissettiğim şeyleri yazamam. Yazamam herhangi bir olayda kafamın içinde tekrar eden sözleri, yazamam ‘’çat diye çatlasın ulan!’’ diyişinde kaldırılan kadehleri, her üzüldüğümde sana sığındığımı anlatamam, söyleyemem şarkılarını bağırarak, sigara yakmam posterine bakıp, küfür edemem ismini kullananlara, kendimi arayamam sözlerinde, ideolojimi yüceltemem fikrinde. Ben yazamam hissettiklerimi anlatamam. Ama o bütün hikayemizi, ideolojimizi, sevgimizi, acımızı, anılarımızı, gülmelerimizi, ağlamalarımızı 2 dakikalık ezgili bir şiirinde harcar. Üstüne de öğüt bırakır yaşama dair. Çünkü öyle bir sanatçı,ağabey,babadır Ahmet Kaya. Her ne derseniz adına.
90 notes · View notes
Photo
Dünya bu ev ise ben soldaki dayıyım, hep yarım
Tumblr media
12K notes · View notes
Text
Yöntem ve Hakikat Rejimi Üzerine. Syf. 53/54
"Herkesin yaşam kalıpları evrensel kurallar altında tek tipleştirilmiştir. Farklılıklar tek tipleştirmeler karşısında cılızdır. Modern yaşam denilen yaşam tarzına başkaldırı, delilik olarak damgalanıp anında sistem dışına sürülmeye mahkumdur. Bu sürgün tehdidi karşısında çok az kişi başkaldırıyı sürdürme cesareti gösterir. Ne yapmalı sorusu da çok önceden, beş yüz yıldır ayrıntılı cevaplarıyla yanıtlanmıştır: Bireyci yaşayacaksın, hep kendini düşüneceksin, "Tek yol modernite yoludur" deyip üzerine düşeni yapacaksın. Yol belli, usul bellidir: Herkes ne yapıyorsa, sen de onlar gibi yapacaksın. Patronsan kâr yapacaksın. Emekçiysen ücret peşinde koşacaksm. Başka tür ne yapmalar peşinde koşmak aptallıktır. lsrar edilirse sonuç sistem dışına sürülmedir, işsizliktir, çaresizliktir, çürümektir. Yaşam korkunç bir at yarışına dönüştürülmüştür. Ne yapmalı görmeye dursun, nereden başlamalı sorusu sistem açısından “Kendini sıkı egittigin yerden başla" biçiminde bir yanıt alır. Okul ve üniversiteler sistem içinde başarılı olmak için vazgeçilmez başlama mekânlarıdır."
6 notes · View notes
Text
Bekleyen her şey soğur ve ölür. Bu bir papatya da olabilir, cigara da.
Çay bile unutulunca soğuyor
395 notes · View notes
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Rıfat Horoz (Karker Kobanê) 20.05.2015. Işıklar içinde yat ‘Devrimin Hamalı’
‘Adım Karker Kobani, 60 yaşımdayım, Sinopluyum, Diyojen’in memleketlisiyim’
“bir kalabalığın içinde en kısa olup da en uzun duran insandır arnavut”
bir demet çiçek, bir kilim bırakmış gelmiş Kocaeli’ndeki evini Kobanê’li bir aileye.
ne yazılır hakkında nasıl betimlenebilir bunca yoğun duygu bilmiyorum Apê Rıfat, Seni evlatların unutsa, yanında savaştığın yoldaşların unutsa, gömüldüğün toprak unutsa ben unutmayacağım be Apê. 
bir sabah Apê Rıfat, bir sabah acını süpürmek için açtığında kapını, adı başka sesi başka nice yaşıtın koynunda çicekler… çicekler içinde bir ülke getirirler.. başlarını koymak için yoğun dizine. sen hazır tut dizini Apê Rıfat,  o güzel güne…
“Hani derler ya, okyanusta bir damla gözyaşı.‘‘ 
https://www.youtube.com/watch?v=WDcRAofUEpU&spfreload=10
20 notes · View notes