thanosvass

[thanosvass]

Χωριο το μέρος με τους μεγαλύτερους έρωτες και τα ατελείωτα ξενύχτια με τις μεγαλύτερες φιλίες που διήρκεσαν για πάντα το μέρος το οποίο θα είναι ένα κομμάτι της καρδιάς σου. Το μέρος όπου έδωσες το πρώτο σου φιλί την πρώτη σου αγκαλιά το μέρος που είδατε ολοι οι φίλοι μαζί την πανσέληνο και τα αστέρια να πέφτουν βροχή όπου αφήσατε στην άκρη τα κινητά και ζήσατε την στιγμή. Ε φίλε μου αυτή είναι η καλύτερη στιγμή που αξίζει να την ζήσεις ξανά και ξανά

[thanosvass]

Η μέρα και η νύχτα δεν προορίζονται να είναι μαζί, και πάντα πολεμούσαν και κυνηγούσαν ο ένας τον άλλον,

αλλά όταν σταματούν και χαμογελούν και αγγίζουν ο ένας τον άλλο για μια στιγμή,

γεννιούνται τα πιο όμορφα ηλιοβασιλέματα.

-Φαμπρίτσιο Καραμάνια

[thanosvass]

Κάποιος κάποτε είπε

"Η πραγματική αγάπη είναι να αγαπάς κάποιον τύφλα και απόλυτα, αδιαφορώντας για το πώς σου φέρεται ή τι σου κάνει. Η αγάπη σου πρέπει να είναι αυτόφωτη, να έχει τη δικιά της ζωή και να μην τρέφεται από τις πράξεις του άλλου."

and I felt that.

Γιατί ακόμα σε αγαπώ τόοοσο πολύ, πάρα τό πόσο σκατα μου φέρθηκες..

[thanosvass]

Τάγκαρε τους. https://www.instagram.com/p/BoCcsKElZ_f/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=irhc522lnxi7

[thanosvass]

Κανένας δεν θα σε αγαπήσει όπως σ’αγάπησα εγώ.

Να το θυμάσαι.

-φανερώθηκα

[thanosvass]

Που όσα με ρίχνουν

Εσένα όλα δείχνουν

Και είναι ανώφελο να το αρνηθώ

Θα κάνω λοιπόν πως δεν σε θέλω

Και θα αποφασίσω να ξεχάσω κι αυτό

[thanosvass]

Πόση νοσταλγία για το καλοκαίρι που μας πέρασε. Το τελευταίο εφηβικό,το τελευταίο χωρίς ευθύνες. Το τελευταίο καλοκαίρι που ήμουνα παιδί.

[thanosvass]

Χωριό

Όποιοι πάτε καλοκαίρι χωριό συνεχίστε να διαβάζετε το παρακάτω ποστ. Πόσο γρήγορα περνάνε οι μέρες εκεί. Κάποια στιγμή όταν φτάνεις στην ημέρα της επιστροφής κάνεις μια αναδρομή στο χρόνο στις μέρες που πέρασες τόσο όμορφα, στις αξέχαστες αναμνήσεις, στο γέλιο που εριξες με όλη την παρέα, στις εκδρομές που κάνατε όλοι μαζί, στις μπύρες που ήπιατε, στις νύχτες που ξεφαντώσατε ως το πρωί και σκέφτεσαι πόσο γρήγορα περνάνε οι μέρες όταν περνάς καλά με τους ανθρώπους που βλέπεις για 15 μέρες κάθε χρόνο. Δεν θες να φύγεις από εκεί, δεν θέλεις αυτό το ταξίδι να τελειώσει, δεν θέλει να χάσεις την καθημερινότητα σου έστω κ αν αυτή διαρκεί 15 μέρες. Πονάει πολύ το αντίο τελικά ε;

[thanosvass]

Τις καλύτερες στιγμές τις ζωής σου θα τις περάσεις με τους φίλους σου αυτα τα βαρετά καθημερινά βραδιά στο χωριό.... Αυτά θα έχεις να θυμάσαι και θα νοσταλγεις....

[thanosvass]

Οι αναμνήσεις είναι περίεργο πράγμα..

Όλοι έχουν από αυτές..Τις κουβαλάνε μαζί τους..Είναι σαν καλός φίλος..Δεν σε αφήνουν ποτέ..Είναι πάντα στο μυαλό σου,δεν φεύγουν..Άλλες είναι καλές,άλλες κακές..Όμως σε κάθε περίπτωση είναι βοηθητικές για τον άνθρωπο..Οι καλές σου δίνουν δύναμη,

χάρη σε αυτές σκας ένα χαμόγελο κάθε φορά που γυρνάς πίσω..Οι κακές σου θυμίζουν ότι ξεπέρασες ακόμα μια δυσκολία,σου δίνουν ένα μάθημα..Εκτός από το να είναι βοηθητικές,όμως,καμιά φορά σε τσακίζουν κιόλας..Αυτή η νοσταλγία που νιώθεις,αυτή η μελαγχολία κάθε φορά που σκέφτεσαι τις αναμνήσεις σου και θα ήθελες να ζήσεις πάλι αυτές τις στιγμές..Όπως και να χει οι συλλογές των κινητών μας,τα άλμπουμ με τις φωτογραφίες,η μνήμη μας και η καρδιά μας έχουν στιγμές και αναμνήσεις που χάρη σε αυτές είμαστε αυτό που είμαστε,που θα μας συνοδεύουν για μια ζωή και που θα μας χαρίζουν είτε χαμόγελα είτε δάκρυα..

[thanosvass]

Οι παλιες αγαπες πανε στον παραδεισο.Ζουν μεσα μας και οταν πεθανουν γινονται πυξιδες στην ζωη μας,συμβολα του τι σημαινει ευτυχια και ερωτας,ψευδαισθηση του ιδανικου.Και με τον καιρο δεν ξεχνιουνται,παρα μπλεκονται με την νοσταλγια του παρελθοντος και την πικρια της απωλειας.Και πειθουμε τον εαυτο μας οτι οι αγαπες αυτες ηταν στιγμες μεσα στον χρονο οπου ζησαμε το απολυτο.

Οταν μια αγαπη πεθαινει,η επιγραφη πανω στον ταφο της με τον καιρο γινεται ολο και πιο γενναιοδωρη.Ετσι δουλευει η μνημη.Ειμαστε παντα χουβαρνταδες με το παρελθον.Και οι μεγαλοι ανθρωποι εξαλλου δεν κανουν το ιδιο οταν αναπολουν τις περιπετειες της χαμενης τους νιοτης;

(εμπνευσμενο απ την Μαρω Βαμβουνακη)

[thanosvass]

Ποτέ να μην ξεχνας να αγαπάς,

Τα όνειρα σου μην τα παρατάς,

Ποτέ να μην ξεχνάς, να βλέπεις με τα μάτια της ψυχής

#quotes love #ελληνικα στιχακια για αγαπη #life quotes #love quotes

[thanosvass]

Με ρωτάει η μάνα μου γιατί κλαίω

Τι να της πω τώρα? Τι να εξηγήσω στη γυναίκα αυτή? Πιο κομμάτι είναι πιο ελαφρύ για τους ώμους της?

Να της πω απλα ότι κλαίω για το λύκειο που δεν έζησα, για το μισό που χάθηκε μέσα στις καραντίνες?

Να της πω ότι κλαίω προκαταβολικά, γιατί την άλλη τετάρτη κλείνει η τρίτη λυκείου και μαζί της κλείνει το πρώτο κομμάτι της ζωής μου? (Και ξέρω μάνα πως το κομμάτι αυτό οριστικά θα κλείσει τον ιούνη, αλλά την τετάρτη θα κάτσω τελευταια χρονιά στο θρανίο καλλυμένο με μαθηματικές πράξεις και στίχους του καββαδία, την τετάρτη θα γράψω τελευταία φορά το απουσιολόγιο που βρίζω έξι χρόνια, την τετάρτη θα μπω για τελευταία φορα για μάθημα με μια από τις καλύτερες καθηγήτριες που είχα ποτέ, την τετάρτη θα δω για -μάλλον- τελευταία φορά όλα εκείνα τα παιδιά που ξέρω έξι χρόνια και θα χουν ξεχάσει το όνομά μου μέχρι το καλοκαίρι. Οπότε ναι, αυτή η καθημερινότητα των τελευταίων δώδεκα ετών τελειωνει εδώ)

Ίσως να της εξηγήσω ότι κλαίω γιατί τρέμω το μέλλον - τρέμω ότι δεν θα περάσω και θα ξεχαστώ μόνη μου σε αυτή την πόλη, και τρέμω ότι θα περάσω και θα πρέπει να αφήσω πίσω το μόνο σπίτι που ξέρω, θα αναγκαστώ να δω το σπίτι μου να γίνεται το σπίτι των γονιών μου, τρέμω ότι δεν θα ξαναρθούν ποτέ εκείνες οι φευγαλέες στιγμές χαράς και θα αφήσουν μόνο την θλίψη, τη νοσταλγία, τον θυμό, το άδειο, απόλυτο τίποτα πίσω τους

Ή ίσως θα της πω για το κοριτσάκι που άφησε, έξι στρογγυλά χρόνια πριν, πίσω του το δημοτικό. Έκλαιγε κι εκείνο, φοβόταν το γυμνάσιο. Κι εγώ κλαίω για εκείνο, για την αισιοδοξία που είχε κάπου μέσα της, για όσα χάθηκαν όταν εκείνη πέθανε και ήρθα εγώ στη θέση της. Κλαίω για το παιδί που ήμουνα, αφελές και χαζό και αδέξιο, ξένοιαστο και χαρούμενο, κλαίω για την ενήλικα που εκείνο το παιδί ήθελε να γίνει. Κλαίω για τα νεκρά όνειρα ενός νεκρού παρελθόντος

Και πάνω από όλα κλαίω γιατί το μισώ όλο αυτό, μισώ με πάθος και με λύσσα τη μαλακισμένη στον καθρέφτη, μισώ την αλλεργία της στην αλλαγή και την τάση της στη νοσταλγία και την ζήλεια, μισώ την ανοργανωσιά της και μισώ ότι ακόμα και έξυπνη να είναι, δεν θα κάνει ποτέ τίποτα, λόγω τεμπελιάς, λόγω φόβου, λόγω, λόγω, λόγω...

Μα τι από όλα αυτά να σου πω ρε μάνα? Και τι να απαντήσεις? Αδεια λόγια παρηγοριας που δεν πιστεψα ποτέ κι από κανέναν? Μόνο χειρότερα θα νιώσω τότε.

Οπότε δεν λέω τίποτα. Αφήνω την κούπα κάτω και σηκώνομαι, και σε σπρώχνω μαλακά στον διάδρομο. Και πηγαίνεις, γιατί μεχρι και την ησυχία μου καταλαβαίνεις. Και με κοιτάς με ένα βλέμμα απερίγραπτο καθώς κλείνω την πόρτα και την κλειδώνω πίσω σου.

Συγγνώμη που σε στεναχώρησα. Προσπαθώ να μη το κάνω συχνά.

Την επόμενη φορά θα θυμηθώ να κλειδώσω την πόρτα πιο νωρίς.

[thanosvass]

"Ευτυχία είναι να συνεχίζεις να ποθείς αυτό που ήδη κατέχεις"

[thanosvass]

(Παρακαλώ tumblr φίλοι,βάλτε ακουστικά και ακούστε το ολόκληρο..)

Πάνε μέρες που γεμίζω τις σελίδες, και η ψυχή μου μένει άδεια όπως είδες.Σου'λεγα μαζί να φύγουμε από εδώ, τις πληγές μας για να κλείσουμε σε ένα μέρος χωρίς γυρισμό. Βαδίζεις προς τα κει μα εγώ είμαι ακόμη εδώ, και τον λαβύρινθο των ματιών σου έχω να αντικρυσώ καιρό..

Για λίγο έλα στα Κάστρα ν'αλλάξει η μέρα, να μιλάμε για μαγεία ως τις 4 το πρωί. Να σου κρατώ το χέρι όπως στο όνειρο, και στο πεφταστέρι να κάνω την ευχή αγκαλιά να μας βρει η ανατολή. 

Θα ‘θελα τόσα να σου πω, μα ξέρω ότι δεν πρέπει.Δεν πρέπει να μάθω αν γελάς, αν κλαις, αν λυπάσαι, αν βρήκες κάποιον που να σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένη. Όσο και αν νοιάζομαι για όλα αυτά, δεν πρέπει. Λυπηρό εε; Θυμάσαι μετά από κάθε μας φιλί που χαμογελούσες και σε ρωτούσα γιατί; Απολαμβάνω την στιγμή μου απαντούσες.. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί άφησα τον εαυτό μου πρώτη φορά να σκεφτεί για το μέλλον, πάντα ζούσα στο παρόν και απολάμβανα κάθε γαμημένη στιγμή, πότε δεν με ένοιαζε το μέλλον.. Αφού και εσύ ζούσες την στιγμή τότε γιατί αποφασίσαμε για το μέλλον;; Τέλος πάντων.. Ξέρεις η απουσία σου γίνεται όλο και πιο αισθητή όσο περνάνε οι μέρες και μοναχα αυτό το τραγούδι την απαλύνει. Γι'αυτό άκουσε με.

Δεν θέλω να φοβάσαι στον δρόμο όταν νυχτώνει, ούτε να περνάς από εκείνα τα περίεργα στενάκια που περάσαμε μαζί πηγαίνοντας στο αγαπημένο σου μέρος, εκείνο το βράδυ.. Θυμάσαι; γιατί εγώ σίγουρα θυμάμαι και σίγουρα δεν θα ξεχάσω.. Κάτι τελευταίο.. Πάρε φορά από τον πάτο της κόλασης, και μην σταματήσεις καθόλου στην διαδρομή, γιατί όπως θα καταλάβεις και μόνη σου, είσαι μόλις δύο βήματα από τον παράδεισο.. Μην καπνίζεις πολύ.. Να χαμογελάς και να προσέχεις.. Τα λέμε…

[thanosvass]

Be a good person but don't waste time proving it.

[thanosvass]

Find someone who knows you’re not perfect but treats you as if you are.