#top stories kaizer chiefs
Text
जम्मू-कश्मीर मुठभेड़ में जैश आतंकवादी की गोली मारकर हत्या, कार्रवाई में सिपाही मारा गया
जम्मू-कश्मीर मुठभेड़ में जैश आतंकवादी की गोली मारकर हत्या, कार्रवाई में सिपाही मारा गया
पिछले 12 दिनों में कश्मीर में आठ मुठभेड़ों के दौरान 14 आतंकवादी मारे गए हैं (फाइल)
श्रीनगर:
पुलिस ने कहा कि बुधवार को जम्मू-कश्मीर के कुलगाम जिले में एक मुठभेड़ में जैश-ए-मोहम्मद (JeM) का एक आतंकवादी और एक पुलिसकर्मी मारा गया और तीन सैनिकों सहित पांच लोग घायल हो गए।
पुलिस ने कहा कि मुठभेड़ में दो नागरिक भी घायल हुए हैं।
पुलिस महानिरीक्षक (कश्मीर क्षेत्र) विजय कुमार ने देर रात ट्वीट किया, “एक…
View On WordPress
#top stories calgary#top stories carousel#top stories daily monitor#top stories entertainment#top stories google#top stories kaizer chiefs#top stories manchester united#top stories news south africa#top stories today india#top stories widget iphone#आतकवद#क#कररवई#गय#गल#जममकशमर#जश#म#मठभड#मर#मरकर#सपह#हतय
0 notes
Text
Zimbabwe striker Khama Billia announces shock international retirement
Kaizer Chiefs striker Khama Billiat has announced he will retire from international football with immediate effect just two months before Zimbabwe compete at the Africa Cup of Nations in Cameroon.
The timing of the retirement is curious but perhaps indicative of issues within the national team that could see a number of their top stars ditch the Warriors either before or after those finals.
The 31-year-old did not give reasons for his decision, except to say that it was time to allow a new generation of players to come through, but coach Norman Mapeza will be livid at losing one of his key attacking weapons ahead of a major continental finals.
"It was all a dream. When I was young, I always dreamt of representing the country, playing for the national team," Billiat said in a statement on Monday. "The dream which seemed far-fetched for a young Khama in Mufakose came when I least expected it.
"The first day I donned the Warriors badge, I vowed to enjoy myself and always lift the country's spirits. Scoring a goal at the Africa Cup of Nations finals is one moment I still relive in my mind even up to date.
"It is one of the special moments I have experienced wearing the coveted yellow jersey. The feeling of scoring in a packed stadium for your nation is inexplicable.
"I have met so many teammates, coached at the national team and I appreciate every relationship I have built along the way. By playing for the Warriors, I have improved immensely as a player [and] it is an opportunity I will forever cherish.
"However, every story no matter how beautiful has an ending. This is probably the heaviest decision I have ever had to take in my life, but it is a decision I make with a patriotic heart.
"Like those who had to pave way for our generation of Warriors stars to emerge, I have decided to retire from international football. I believe it is now time for me to pave way for new talent to blossom and serve the country in the same way that I did, or even better.
"I will forever be indebted to those who took chance on me and moulded me into the international player I grew to become. Thank you, Zimbabwe for supporting me and my teammates, for showing love with each outing. God bless you."
Zimbabwe will take on Senegal, Guinea, and Malawi in Group B in Cameroon.
Source: supersport.com
source: https://footballghana.com/
0 notes
Text
Frustrated with licensing department’s tardiness - Alberton Record. - # # #Frustrated #aePiot
Frustrated with licensing department’s tardiness - Alberton Record.
Frustrated with licensing department’s tardiness - Alberton Record.
The date of publishing: Fri, 18 Jan 2019 08:00:00 GMT
Retrieved from this feed on the date of: Mon 20 Apr 2020 20:18:07
----
Aff. Ads: Related Sheet Music | why read a news story
----
JoJo Announces Her First Pregnancy (Photos) - Wrestling Inc.
JoJo Announces Her First Pregnancy (Photos) - Wrestling Inc.
Wed, 27 Mar 2019 07:00:00 GMT
----
Aff. Ads: Related Sheet Music | why read a news story
----
AARP Answers: Unemployment and the Coronavirus - AARP News
AARP Answers: Unemployment and the Coronavirus - AARP News
Fri, 03 Apr 2020 07:00:00 GMT
----
Aff. Ads: Related Sheet Music | why read a news story
----
764,850 ballot papers for 2018 General Election - Fiji Sun Online
764,850 ballot papers for 2018 General Election - Fiji Sun Online
Sat, 27 Oct 2018 07:00:00 GMT
----
Aff. Ads: Related Sheet Music | why read a news story
----
Focus 100 Retail: Rebounding markets and hard surface gains - Nov 2016 - Floor Focus
Focus 100 Retail: Rebounding markets and hard surface gains - Nov 2016 - Floor Focus
Wed, 15 Mar 2017 05:26:05 GMT
----
Aff. Ads: Related Sheet Music | why read a news story
----
166 in a 75: Here Are the 50 Fastest Speeding Tickets in Texas in 2018 - The Drive
166 in a 75: Here Are the 50 Fastest Speeding Tickets in Texas in 2018 - The Drive
Wed, 06 Feb 2019 08:00:00 GMT
----
Aff. Ads: Related Sheet Music | why read a news story
----
An Eyewitness Captured Moments Where Kaizer Chiefs Fans Were - Soccer Laduma
An Eyewitness Captured Moments Where Kaizer Chiefs Fans Were - Soccer Laduma
Fri, 05 Apr 2019 07:00:00 GMT
----
Aff. Ads: Related Sheet Music | why read a news story
----
Liquid lining: Abu Dhabi Islamic Bank Group CEO Tirad Al Mahmoud - Arabian Business
Liquid lining: Abu Dhabi Islamic Bank Group CEO Tirad Al Mahmoud - Arabian Business
Sat, 12 Nov 2016 10:47:05 GMT
----
Aff. Ads: Related Sheet Music | why read a news story
----
Watch Ellen DeGeneres Call Celebrities During Self-Isolation - KMOX
Watch Ellen DeGeneres Call Celebrities During Self-Isolation - KMOX
Thu, 19 Mar 2020 07:00:00 GMT
----
Aff. Ads: Related Sheet Music | why read a news story
----
2016 Chevrolet Corvette Convertible - Driven - Top Speed
2016 Chevrolet Corvette Convertible - Driven - Top Speed
Mon, 26 Oct 2015 07:00:00 GMT
----
Aff. Ads: Related Sheet Music | why read a news story
----
Terrifying moment giant BEAR attacks car after being HIT by an SUV - Express.co.uk
Terrifying moment giant BEAR attacks car after being HIT by an SUV - Express.co.uk
Mon, 14 Mar 2016 07:00:00 GMT
----
Aff. Ads: Related Sheet Music | why read a news story
----
Orange, CA Real Estate - Orange Homes for Sale | realtor.com® - Realtor.com News
Orange, CA Real Estate - Orange Homes for Sale | realtor.com® - Realtor.com News
Fri, 01 Sep 2017 09:25:10 GMT
----
Aff. Ads: Related Sheet Music | why read a news story
----
var randomposts_number = 2; var randomposts_chars = 528; var randomposts_details = 'yes'; var randomposts_comments = ''; var randomposts_commentsd = ''; var randomposts_current = []; var total_randomposts = 0; var randomposts_current = new Array(randomposts_number); function randomposts(json) { total_randomposts = json.feed.openSearch$totalResults.$t } document.write('<script type=\"text/javascript\" src=\"https://why-read-a-news-story.blogspot.com//feeds/posts/default?alt=json-in-script&max-results=0&callback=randomposts\"><\/script>'); function getvalue() { for (var i = 0; i < randomposts_number; i++) { var found = false; var rndValue = get_random(); for (var j = 0; j < randomposts_current.length; j++) { if (randomposts_current[j] == rndValue) { found = true; break } }; if (found) { i-- } else { randomposts_current[i] = rndValue } } }; function get_random() { var ranNum = 1 + Math.round(Math.random() * (total_randomposts - 1)); return ranNum }; function random_posts(json) { for (var i = 0; i < randomposts_number; i++) { var entry = json.feed.entry[i]; var randompoststitle = entry.title.$t; if ('content' in entry) { var randompostsnippet = entry.content.$t } else { if ('summary' in entry) { var randompostsnippet = entry.summary.$t } else { var randompostsnippet = ""; } }; randompostsnippet = randompostsnippet.replace(/<[^>]*>/g, ""); if (randompostsnippet.length < randomposts_chars) { var randomposts_snippet = randompostsnippet } else { randompostsnippet = randompostsnippet.substring(0, randomposts_chars); var whitespace = randompostsnippet.lastIndexOf(" "); randomposts_snippet = randompostsnippet.substring(0, whitespace) + "…"; }; for (var j = 0; j < entry.link.length; j++) { if ('thr$total' in entry) { var randomposts_commentsnum = entry.thr$total.$t + ' ' + randomposts_comments } else { randomposts_commentsnum = randomposts_commentsd }; if (entry.link[j].rel == 'alternate') { var randompostsurl = entry.link[j].href; var randomposts_date = entry.published.$t; if ('media$thumbnail' in entry) { var randompoststhumb = entry.media$thumbnail.url } else { randompoststhumb = "http://3.bp.blogspot.com/-5SoVe1K6JSk/Utl0OOmucAI/AAAAAAAAF6E/hQghgD_EJdQ/s1600/no_thumb.png" } } }; document.write('<li>'); document.write('<a href="' + randompostsurl + '" rel="nofollow"><img alt="' + randompoststitle + '" src="' + randompoststhumb + '"/>'); document.write('<div><a href="' + randompostsurl + '" rel="nofollow">' + randompoststitle + ''); if (randomposts_details == 'yes') { document.write('<span><div class="random-info">' + randomposts_date.substring(8, 10) + '.' + randomposts_date.substring(5, 7) + '.' + randomposts_date.substring(0, 4) + ' - ' + randomposts_commentsnum) + '' }; document.write('
<div class="random-summary">' + randomposts_snippet + '<div style="clear:both">') } }; getvalue(); for (var i = 0; i < randomposts_number; i++) { document.write('<script type=\"text/javascript\" src=\"https://why-read-a-news-story.blogspot.com//feeds/posts/default?alt=json-in-script&start-index=' + randomposts_current[i] + '&max-results=1&callback=random_posts\"><\/script>') };
A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
FEED | XML
0 notes
Text
Weskus Roadtrip - April 2017
Dag 1: Jo’burg na Kuruman
535km
Ek is dikwels oorhaastig met die aanvang van iets soos hierdie, en teen die middag het ek al lankal enige skyn of pretensie dat ek enigiets beteken by die werk laat vaar. Met swak-verbloemde opgewondenheid groet ek dus my kollegas en maak ‘n vinnige draai by die huis om my favourite jean en Kaizer Chiefs trui aan te trek voordat ek in die pad val. Ongelukkig is die groter Johannesburgse metropool nie haastige reisigers se mees goedgunstige bondgenoot op ‘n Vrydagmiddag nie en ek moet myself deurentyd herinner dat hierdie ook deel is van die hele avontuur. Nietemin was ek besonders verlig om uiteindelik op die N14 te klim en die rokerige strate en betontralies van my stad in die truspieëltjie te sien verdwyn.
Met my nuutgevonde vryheid en ‘n relatiewe oop stuk teerpad raak ek toe effens meegesleur en voor ek dit weet spring daar ‘n bose gees agter ‘n bos uit om my in te lig dat ek besig is om die spoedgrens geheel en al te ignoreer en dus ‘n heftige monetêre boete sal moet oorhandig. Ek pleit onmiddelik onbewus, onskuldig en ontoerekeningsvatbaar en my vertoning besorg aan my ‘n degradering van ‘n R1500 se boete na ‘n ligte waarskuwing en streng kyk. Ek dank die akademie.
Met Ventersdop op die horison besef ek dat ek in my haas vergeet het om enigsins iets te kry om te eet, en dat ek absoluut rasend is. Ek is egter skrikkerig om in hierdie spesifieke dorp af te trek vir voedsel aangesien ek steeds met skrikwekkende detail my vorige deurtog kan onthou. Dit was enkele dae na die dood van voormalige AWB-leier en passievolle ruiter, Eugene Terreblanche, en die area was in chaos gedompel. Ek onthou spesifiek die woorde “YOU ARE NOW ENTERING A WAR ZONE” wat op ‘n padpredikant vol koeëlgate geverwe was. Met honger huiwerigheid parkeer ek toe vir Themba (My charcoal Fiesta en reisgenoot vir die trip) voor ‘n take-away kafeetjie genaamd Johnny’s. Die plek kom hoog aangeskrewe deur een van die locals met wie ek gesels het. Die bo-baas kokke van Johnny’s glo klaarblyklik nie in enigiets wat onlangs nog aan ‘n plant verbonde was nie en sien veral neer op die kleur groen. Instede verkies hul om seker te maak geen ongewenste vitamines of minerale word aan hul klaarblyklik gevestigde klientebasis bedien nie deur alles eers deeglik in ongekende hoeveelhede olie te braai. Ek mik vir die ham, kaas en tamatie toebroodjie as veiligste opsie, en kies weer koers na die wilde Weste. Oppad uit die dorp uit vang iet egter my aandag - op die horison staan ‘n massiewe beeld van ‘n man, arms uitgestrek en palms na bo met twee tortelduiwe wat daarin rus. Ek pleeg ‘n U-draai en kom tot stilstand voor ‘n geslote hek. Gelukkig verseker ‘n sekuriteitswag genaamd Matthew my dat indien die regte persoon in die regte posisie van outoriteit iets aangebied word om te drink behoort die hek op ‘n wonderbaarlike manier homself oop te vind. Een standaard Coke later staan ek en Matthew voor die standbeeld en grafsteen van ene John Beaver Marks - op sy dag voorsitter van die SACP, hoof van AMWU, president van die destydese Transvaalse ANC (voordat hy vervang is deur ‘n jong, opkomende vryheidsvegter genaamd Nelson Mandela), en uiteindelik die tesourier van die Nasionale ANC. Uncle JB was die man wat opgestaan het vir die mynwerkers aan die rykste goudrif ter wêreld - die werkers op wie se bloed, sweet en trane baie van on lieflike, geskeurde land se rykdom gebou is. En hier - in Ventersdorp staan ‘n hulde aan hom so lewensgroot en vol hoop soos die mynhope van die Goudstad. Matthew neem ‘n slukkie van sy Coke en en wys vir my waar uncle JB grootgeword het. Born and bred in the West Transvaal, sê hy. Hy beduie waar die Marks familie vandag nog woon. En Msholozi homself het hierdie gedenksteen kom inhuldig. My sekuriteitswag-cum-toergids is nou in volle swang en geniet homself terdeë. “Kyk”, sê hy, “gebore in 1903 - selfs ouer as Mandela!”. Matthew vertel my hy’s einlik ‘n ‘coloured’. Afrikaanse ma en Xhosa pa. Ons gesels al die pad terug na my karretjie - sommer oor wat in die land aangaan en of Chiefs vir Supersport kan wen die naweek. Ek herinner hom dat Wits ook nog in die prentjie is en boonop twee games in die sakkie het. “Just watch” lag Matthew. “Amakhozi for life”. Terwyl ek weer terug op die N14 draai wonder ek vlugtig of Johnny’s vernoem kan wees na John Beaver Marks. Sou cool wees as dit was.
In Vryburg haal die donkerte my in. Daar is niks soos om in ‘n Afrika sonsak in te ry nie, hardkoppig met die son se laaste desperate strale in jou gesig - die donkerte kort op jou hakke maar met goud op die horison. Ek dink Afrika se sonsondergange is waarskynlik meer spesiaal as enigiewers anders ter wêreld... Waar anders kan so ‘n ruwe, harde landskap omskep word in die sagte, vergewende impressionistiese kunswerk as hier?
Uiteindelik ry ek my eindbestemming vir die dag binne in stikdonker. Van die snelweg af is Kuruman se strate maar porieus en geperforeer met slaggate. Ek book vinnig by my gastehuis in en slaan weer die strate in op soek na iets om te eet. Google Maps meen ‘n Pub genaamd Die Boom is die beste opsie en ek is te moeg om te stry. Dit wil voorkom asof Die Boom wel die plek is om te wees in Kuruman op ‘n Vrydagaand. Ek gesels met ‘n man in Vellies, ‘n rugby broekie en ‘n moulose fleece-top by die kroeg terwyl ek wag vir my burger. Hy sê die mense noem hom Dapper omdat hy die skelmste en beste afslaer in die geweste is. Die game werk so, verduidelik Dapper, die mense wat bie op sy skape is almal kop in een mus. Hulle kom vooraf ooreen wie bie op wat sodat hulle die prys kan laag hou. Sy werk as afslaer is om die prys lekker hoog te kry. Hy gaan dan in en stoot die prys op en koop die skape teen ‘n hoër prys, onder hulle neuse uit. Wat hulle nie weet nie, lag hy, is dat hy reeds ‘n koper opgeline het in ‘n ander dorp teen selfs nog ‘n hoër prys. DIt wil voorkom of die skaapmark nie besonders likied is nie, en Dapper het die konsep van arbritrage ontdek. Dapper se vrou sluit by ons aan en dring daarop aan dat ek saam hul ‘n jagermeister drink. Dapper self drink nie shots nie, slegs dubbel brandewyne. By die dosyn. Dapper se 8-jarige dogtertjie is ook daar. Hy noem haar liefderyk sy klein ‘teef-hondjie’ en terwyl ons gesels dans sy saam ‘n man genaam ‘Goeks’. Goeks lyk soos ‘n oorgewig Groet-Die-Grotman akteur wat op die myn werk en sy gunsteling dinge in die wêreld is om vir Dapper te terg en verskriklik te vloek. Dapper se teefhondjie gee klaarblyklik nie om nie. Haar gunsteling ding in die wêreld is om Goeks se beursie te steel en vir random mense dop te bestel. Ek sit en hou die res van die kroeg dop terwyl Goeks en Dapper mekaar bietjie karnuffel. Die klante blyk almal regulars te wees en geniet dit om Lucky Strike te rook en hul gunsteling Afrikaanse treffers te versoek. Die kunstenaars wat die meeste aftrek kry is by verre Snotkop en Liani May. Na Goeks se aanslagte suksesvol afgeweer is deur Dapper beweeg hy aan van sy afslaan stories na sy volle lewensverhaal. Sy lewenspad is een wat gekronkel het en hom geneem het van landloopkampioen na kranige skrywer na die weermag. Dapper sê sy pa wou altyd gehad het hy moet gaan regte swot, maar hy het dit absoluut verpes. Ongelukkig het hy die weermag ook verpes so toe drop hy uit en gaan swot regte. Eventually het die lewe hom al die pad terug gebring na Kuruman om ‘n afslaner te word - nes sy pa. Net ‘n dapperder een. En hy is happy, verseker hy my. Hy het sy vrou wat hou van shooters drink en sy teefhondjie en vir Goeks. Dis amper soos iets uit ‘n Snotkop song.
Na Dapper se lewensverhaal beweeg hy gulsig aan na politiek. Die skrif is aan die muur en ek het al hierdie movie gesien, so ek betaal sy laaste dop en verskoon myself. Ek wil nie moeilikheid optel op my eerste aand van die roadtrip nie. Ongelukkig tel ek toe onmiddelik moeilikheid op op my eerste aand van my roadtrip. Ek trek in by ‘n vulstasie om Themba se dors te les en gesels ‘n ruk met die petroljoggie oor die lewe in Kuruman. Ek draai om en haal my selfoon uit my sak om een of twee boodskappe af te vuur. Eweskielik gryp iemand my foon uit my hand uit en laat spaander om die draai terwyl ek hulpeloos vloek soos ‘n matroos. My selfoon. My GPS. My enigste kommunikasie met almal wat by die huis is... Dis so ‘n simpel ding, 20 jaar gelede het niemand eers selfone gehad nie, maar dit voel asof my veiligheidsnet onder my uitgeruk is. As ek, pagel-sirkus akkrobaat nou moet val is dit tickets vir my. Ek het nog 4000km om te doen, en ten miste 3000 daarvan gaan ek stok-siel-alleen wees... Maar ek is self ongeskaad. Ek het nog my beursie en vir Themba en mettertyd maak ek vrede met die feit. Dit help nie nou om die gebeurtenis oor en oor in my kop te herspeel nie, dit help nie om te dink wat ek moes of kon doen nie. Nou moet ek prakties dink om ‘n oplossing te vind, op my tande byt en voortgaan. Een dronk rassis in ‘n kroeg, en een boef by ‘n petrolstasie kan nie my pelgrimstog stuit nie. En hul kan nog minder my vertroue in die mensdom skud. Twee poepolle maak nie ‘n somer nie. The show must go on.
Dag 2: Kuruman na Kakamas
350km
Afgesien van my onwankelbare vertroue in die deursnit Suid-Afrikaner was ek bitter haastig om Kuruman agter my te laat. Die plek het vir my skade gemaak en die admin agter actually jou selfoon as gesteel aan te gee het my ‘n moerse hoofpyn besorg. So met die eerste sonstrale in die Ooste val ek in die pad vanaf die slapende en oneffektiewe Kuruman polisiestasie. Na ek vinnig ‘n cheap selfoontjie in Upington aangeskaf het vir noodoproepe trek ek in by ‘n Brandewyn plaas genaamd Bezalel om my gemoed te kalmeer. My gasheer vir die dag is ‘n jong lat genaamd Matthew. Ek glimlag toe ek sy naam hoor en dink by myself dit voorspel net goeie dinge. Matthew sou homself bewys as een van die hoogtepunte van my trip. Oorpspronklik van Upington en tans in beheer van bemarking by die plaas, is Matthew se groot liefde gevind in die stook van Brandewyn. Hy het geduldig eers my deur hul wyne geneem, maar toe ons by sy gunsteling onderwerp kom het die man behoorlik geblom. Passie is aansteeklik, en Matthew sien brandewyn maak as meer van ‘n kuns as ‘n wetenskap, alhoewel hy al die teorie ken en briljant kan verduidelik.
In ‘n opmerklike beter bui ry ek toe Kakamas binne. Die progressie van die landskap is ongelooflik om te sien - waar Gauteng se grasland en koppies moes plek maak vir die Noordwes se heuwels en landerye bevind ek myself nou in ‘n halfwoestyn waar sonneblom en mielies onderbreek word deur klippe en bossies. Maar niks het my voorberei vir die ongelooflik prentjie van grasgroen welerige wingerde in die middel van ‘n dorre woestyn nie. Ek koop vinnig vir my ‘n vleisie en suurdeeg om die aand te kan braai en kies koers na die Augrabies valle. By die hek ontmoet ek twee ouer paartjies vanaf Johannesburg. Hulle is omtrent ingerig met tente op die dak van hul lorries en elke weelde wat jy kan hoop om saam te ry op ‘n safari. Hulle het vinnig kom loer hoe lyk die valle, maar hulle is eintlik oppad na AfrikaBurn in Tankwa. Ek beloer die kwartet met skeptiese wenkbroue.
AfrikaBurn se webtuiste beskryf hulsef as volg:
“AfrikaBurn’s aim is to be radically inclusive and accessible to anyone. The touchstone of value in our culture will always be immediacy: experience before theory, moral relationships before politics, survival before services, roles before jobs, ritual before symbolism, work before vested interest, participant support before sponsorship.
Nothing is for sale but ice at the event. Nothing. There are no vendors, no advertising or branding. It just doesn’t fit in. It’s not even a barter economy – it’s a decommodified zone with a gift economy that’s about giving without expecting anything in return.”
Experience before theory? Decommodified zone? Hierdie mense lyk of hul sopas uit Bryanston gery het na hul die out of office boodskap gestel het uit hul corner-offices uit. Maar die klaskaptein van die groep praat met soveel ondervinding en passie oor wat vir hul voorlê in die Karoo dat dit seker waar moet wees. Hul nooi my selfs om saam hul tot daar te ry, hulle het ekstra kampplek en als... Ek sê dankie, miskien volgende keer. Dit voel vir my soos mors as jy soveel hout brand en niks braai nie.
‘Augrabies’ beteken letterlik ‘Place of Big Noise’, en die plek is pretty aptly named. Mens kan die valle van ‘n myl af hoor, en die uitsig is net so aangrypend as die oorverdowende gedreun. By die uitsigpunt gesels ek met ‘n paar trokdrywers wat elektriese pale vervoer tussen Suid-Afrika en Namibia. Hulle het ‘n paar dae af om te sight-see en ‘n doppie of twee te neem en dit lyk of hul hulself bitter baie geniet.
Na ‘n lang, warm dag vol great ervarings is ek meer as gereed om my skoene uit te skop en die braaivleisvuur aan die gang te kry. My blyplek vir die aand is ‘n klein huisie tussen die wingerde op die oewer van die Oranje rivier. Met my steak en ‘n paar roosterkoeke op die vuur ontspan ek met ‘n glas vonkelwyn in die hand en haal my pen en papier uit om ‘n paar gedagtes neer te skryf. Ek is maar twee dae weg vanf die huis maar ek voel reeds of ek op ‘n ander planeet is. In die stikdonker Noord-Kaapse nag besluit ek dit is absoluut noodsaaklik om die sterre te kyk terwyl ek plat om my rug in die wingerd lê. Die rustigheid in die yskoue na-nag reg langs die prieël met die rivier wat in die agtergrond kabbel is iets wat ek nie vinnig sal vergeet nie.
Dag 3: Kakamas na Hondeklipbaai
450 km
Half-vyf is ek reeds wakker en ek besef dat as ek nou moet uit hierdie huis gaan (die badkamer is buite die huis) dan is daar geen kans dat ek weer aan die slaap gaan raak nie. Die oggend is vriesend koud langs die rivier. Ek besluit om maar reg te maak, te stort, en in die pad te val. Ek vertrek toe onder die skuiling van duisternis uit Kakamas, eet ‘n paar roosterkoeke met biltong vir ontbyt en luister Cat Stevens treffers - nes die Voortrekkers gedoen het.
Die gevolg van my vroeg-oggend eskapades is dat ek reeds amper in Springbok is toe die son oor die klipperige rande van die woestyn loer. Ek trek af by ‘n verlate piekniek tafel in die middel van nêrens en asem die vars oggendlug diep in my longe in. Ek is absoluut meegevoer met die omgewing. Daar lê klipstapels orals rondom my en dit voel soos absolute waansin om te dink dat hierdie hopies natuurlik hier kon vorm. Dit lyk meer asof een of ander reusagtige kleuter vir hom ‘n speel-speel dorpie gebou het met klipstapels wat dien as torings. Die plan was om so te ry dat ek ongeveer 9h in Springbok is sodat ek daar hul kerkdiens kan bywoon. Ek kyk na my horlosie - dis nou eers 7h en ek is 10km weg. Met niks anders om te doen nie besluit ek om die Dorpie te verken. Sodra dit lig is begin die fietsryers en drawwers uit Springbok uit stroom in hul massas. Die plek voel amper soos ‘n vakansiedorpie met olyfbome geplant op die middelmanne en gastehuise om elke hoek en draai. Maar dit bly ‘n klein dorpie, en die hoeke en draaie is nie genoegsaam om my besig te hou vir 2 ure nie so toe klop ek maar by Wimpy aan vir ‘n vinnige vrugteslaaitjie en koffie voor kerk.
Dominie Tallie van die Boesmanland se Nederduits-Gereformeerde kerk is nie ‘n man wat met woorde mors nie. ‘n Mens kan aflei uit die gemete en wel-deurdagte gebruik van sy woordeskat en die presiese intonasie waarmee hy preek dat hy nie hou van oorbodigheid nie. Hy preek vir ons uit Johannes 20, doop vir klein Josias (vernoem na sy Vader se Vader) en wens ons ‘n voorspoedige Sabbat toe. Na kerk wens ek die doopouers hartlik geluk met die hoop dat hul my kan uithelp met aanwysings na Hondeklipbaai. Vir die eerste keer in hierdie roadtrip gaan ek die veiligheid en gemak van die N14 verlaat - die snelweg wat my ‘n volle 1135km gebring het. Ek word verwys na die Springbok-kafee aangesien die man daar kaarte versamel, bestudeer, ken en verkoop. Die man daar raai my aan om die R355 uit die dorp te vat en deur Komaggas te ry na die Kleinzee pad wat my sal bring na Koiingnaas en uiteindelik Hondeklipbaai. Hy verskaf my met drie ekstra kaarte met notas op, saam met die kaart wat ek uit dankbaarheid by hom koop.
Op die topografiese kaarte wat ek bestudeer het kan mens duidelik die rif van berge sien wat Springbok skei vanaf die kus, en die Spektakel pas sou my reg daardeur lei. Die mees ongelooflike uitsigte oor droë, woestynagtige valleie groet my. Ek volg die man se raad heel gemaklik tot in Komaggas, en toe raak dinge moeilik. Op die punt waar selfoonsien, teerpaaie en brandstof ophou blyk dit dat die menslike vermoë om aanwysings te gee ook daarmee heen is. Daar is presies twee paaie uit Komaggas uit, en hulle vurk beide uit die hoofstraat. Ek stop en vra ‘n man, moet ek links of regs gaan by die vurk? Hy sê reguit. Ek vra hom weer, in ander woorde. Hy sê reguit. Ek gee op en vra ‘n ander man. Hy sê jy gaan reguit. So hou dit aan tot die sesde mens wat ongewillig of onkapabel is om vir my te sê links of regs. Toe hou ek links, want dis maar hoe ek is.
Om wat ek daar gery het ‘n ‘pad’ te noem is ‘n moerse overstatement. Vir alle praktiese doeleindes het ek en Themba offroad gery. En die ‘een’ pad waarvan almal gepraat het is ook nie so alleen en eensaam soos mens sou dink nie. Kleiner ‘paadjies’ kruis, vurk, sluit aan by, tak af en omarm my gekose roete soos iets uit ‘n post-modernistiese kunswerk. Ek en Themba ploeg voort. Hierdie is nie jokes nie, hierdie is woestyn. Ek mik maar so Wes as wat ek kan want daar is die beloofde teerpad tussen Kleinzee en Hondeklip. Op ‘n stadium besef ek dat indien Themba nou iets moet oorkom het ek geen selfoonsein nie, en ek is ten minste 40km weg van die naaste lewende asem. Ek hou ‘n vinnige voorraadtelling: ‘n halwe pak neute, ‘n halwe pak biltong, vier roosterkoeke, 10 liter water en vyf bottels wyn. Dis genoeg vir omtrent ‘n week en ‘n half as ek mooi werk. Of een besonderse lekker dag as ek nie. Dis goed om te weet mens het altyd keuses.
Eweskielik in die verte gewaar ek ‘n wonderwerk. Die langste, breedste, platste, reguitste stuk grondpad in die bekende heelal! ‘n Woestynagtige, grondgebasseerde Super-Snelweg! Ons is gered! Soos ‘n wafferse rally-bestuurder snel ek deur die droogste deel van die land teen ‘n rekord landspoed en voor ek dit weet is ek in diamant area. Orals waarsku borde my dat ek myself moet gedra en nie skitterende voorwerpe steel nie. Ek dink by myself dis oraait, ek is opsoek na slegs een skitterende voorwerp, en dit is die Atlantiese oseaan. Ek dink aan die woorde van Morgan Freeman in Shawshank “I hope the Pacific is as blue as it has been in my dreams. I hope.”. Ek kan nie meer wag nie, ek droom al vir jare hieroor. Ek ry stadig deur Hondeklipbaai se strate en drink elke oomblik in. Die plek is presies soos ek myself verbeel het - ‘n klein, slaperige Weskusdorpie met visserskepe in die hawe en kinders wat al giggelend agter honde aanhardloop in die strate. Daar sit ‘n paar motorfietsryers in ‘n kroeg genaamd Dop en Kreef en drink ‘n dop terwyl die son op die water glinster. Hierdie is perfek. Hierdie is waarvoor ek gekom het.
Na ek ingecheck het by my blyplek kies ek koers om te gaan sight-see en val onmiddelik vas in die sand. Themba het die woestyn getem, maar ons het sy swakpunt gevind. Hy is nie great in sand nie... Die tannie in die dorp stuur haar swaer om my te kom uitsleep en die man verduidelik vir my hoe ek kan ry om op die harde paaie te bly. Ek gesels ‘n ruk met hom en toe ek hoor hy is ook ‘n wynliefhebber dring ek daarop aan dat ek hom vergoed met ‘n bottel Chardonnay. Die Weskus is presies soos ek gehoop het dit sou wees, en die mense is selfs vriendeliker.
Na ‘n besoek aan die ligtoring, die Hondeklip (waarna die dorp vernoem is) en die Aristea skeepswrak (aan wal gegaan weens ‘n Kaptein wat bietjie diep in die bottel gekyk het, glo) ry ek Suid al langs die kus af en kom af op die ongelooflikste verlate strand. Spierwit en onaangeraak in die middagson. En ek het die plek vir myself! Ek kom tot die insig dat ek oor die hele land gery het om hier te wees, en dat ek nie kan weggaan sonder om te swem nie. Ek is dit verskuldig aan elke reisiger wat al ooit die see gesoek het. Binne ‘n sekonde verloor ek alle gevoel in my bene. Ek knyp my oë toe, duik kop onder die water en maak dat ek uitkom want hier gaan ek doodvries. Gelukkig was daar niemand om my gespartel te aanskou nie en ek kon rustig die res van die sonskyn indrink op die strand in rustigheid. Toe die son begin ondergaan vind ek vir myself ‘n kliptroon wat Weswaarts kyk en skink vir myself ‘n wyntjie. In die donkerwordende skemerlig sit ek en dink aan my helde, my mentors, my vriende en my God. As ek die hele trip net hierdie sonsondergang kon sien was dit reeds die moeite werd. Maar gelukkig is daar nog baie wat voorlê.
Na ‘n ongelooflike seekos ete kruip ek in. My akkomodasie bestaan uit ‘n tent met twee beddens wat op ‘n stelasie op die seesand opgeslaan is.
Dag 4: Hondeklipbaai na Lambertsbaai
330 km
Ongelukkig besef ek die volgende oggend dat my tent ook die tuiste is van ‘n hele kolonie muskiete wat gulsig hulsef dik gedrink het aan my niksvermoedende Hoëveld bloed. Gespikkeld soos ‘n melaatse pak ek op en verlaat die stadspoorte voordat ek uitgegooi word. Hierdie keer het ek seker gemaak ek kry samehangende en baie spesifieke aanwysings uit die dorp uit, en toe die son se eerste strale op die stowwerige grondpad val trek ek af en staan net daar en borsel tande in die middel van niks. ‘n Paar kilo’s verder laat ek en Themba die grondpaaie met ‘n massiewe glimlag agter en klim op die N7.
Daar is ‘n stuk land tussen Springbok en Clan-William waar wieookal eerste daardeur gereis het klaarblyklik heeltemal depressief geraak het. Gegewe - dit blyk nie die mees vrugbare, mooiste of mees vergewingsgesinde landskap te wees nie, maar die plekname is genoeg om jou te laat omdraai en te vlug. Soebatsfontein, Bitterpan, Moed-opgee, Donker-dae, Ek-wil-nie-meer-nie, Hier-is-niks-nie, Hoekom-het-ons-gedink-hierdie-is-’n-goeie-idee en Ek-wil-huis-toe-gaan. Ek begin verstaan hoe die destydse ontdekker gevoel het soos die droë myle verbyvlieg, maar anderkant Vanrhynsdorp verander die wêreld eweskielik in ‘n paradys. Daar is wingerde en vrugteboorde net waar jy kyk en ‘n rivier wat watervore deur al die plantasies voer.
Clan-William is net so mooi met die dam wat die dorp omarm uit die Suide, en ek trek in om die Rooibos-teehuis te besoek. Rooibos word blykbaar slegs in hierdie geweste gekweek, en die teehuis het 600 verskillende geure van die magiese plant. Soos hul brosjure trots aankondig: “The Cederberg is the only region in the world” (??). Ek is nog besig om te lees oor Rooibos se oorspong toe ek opkyk en spontaan my hart verloor op die meisie wat voor my staan. Met oë so groot soos die hele Atlantiese oseaan verduidelik sy vir my iets wat ek glad nie hoor nie in ‘n stem wat klink soos die van ‘n engel. Ek mompel dat ek graag bietjie tee sal wil proe. Sy lag en stel voor ek probeer die blackcurrent aangesien dit ongelooflik lekker is. As sy sê blackcurrent dan sê ek hoe hoog.
“A pain stabbed my heart, as it did every time I saw a girl I loved who was going the opposite direction in this too-big world.”
Verlief en verlore en met meer rooibos as wat ek kan drink in ‘n jaar in my kattebak skiet ek deur tot in Lambertsbaai waar ek ‘n ‘Info’ kiosk gewaar en op ‘n impuls aftrek om te hoor wat die dorp my kan bied. Dit sou een van die beste besluite wees wat ek die hele trip gemaak het. Die vrou agter die lessenaar luister vlugtig wat ek te sê het en beplan sommer my hele dag vir my. “Jy kan eers 2h by jou gastehuis incheck, so jy kan sommer hier gaan sit en ‘n bier drink tot dan - daar is ‘n lekker seeuitsig. 2h kan jy gaan inboek en lekker swem - hulle het ‘n fantastiese swembad. Dan, 3h moet jy hier wees, by Kookfontein vir ‘n wynproe. Hulle gaan een aanbied vir ‘n Nederlandse joernalis so jy kan sommer daar inval, maar maak seker jy waai betyds want jy moet kwart voor ses by Muisbosskerm wees om die sonsondergang te sien. Hulle bedien sewe-uur ‘n ongelooflike seekos buffet.” So gesê, so gedaan. Ek drink my bier, ek check in en swem. Die man wat in die kamer langs my bly kom sit langs die swembad en ons begin bietjie gesels. Hy sê sy naam is Tyrone en hy is ‘n toergids. Hy neem nou ‘n Nederlandse paartjie na ‘n wynplaas. Ek lag en sê ek kry julle daar. Ek spandeer toe die res van die dag saam met Tyrone, Gijs, Rian en hul twee seuntjies Raf en Finne. Gijs skryf travel blogs vir ‘n webtuiste genaamd nextdestination.nl en sy vrou, Rian skryf oor die uitdagings van reis met kinders, vir 4flipflops.com. Die twee is ongelooflik nuuskierig oor alles en besonders ingeligte geselskap. Hulle is besig met ‘n 3-maande reis deur Afrika saam met hul kinders, onderskeidelik 4 en 1 jaar oud... Dis braaf. Maar hulle is al goed geolie. Hulle weet ook wat hul doen. By Muisbosskerm sit ek en Tyrone en gesels die wêreld plat oor alles van sport, politiek tot die verskil tussen Kaapstad en Johannesburg. Die ete is ongelooflik... Ons word bederf met waterblommetjie bredie, seekos-kerrie, geelstert, engelvis, snoek, stokvis, potbrood, soetpatats en koeksisters. En dit alles sluk ons af met Kookfontein se Sauvignon-blanc terwyl die son oor die see ondergaan. ‘n Wonderlike ervaring wat soveel beter gemaak is deur hierdie drie mede-avontuur-jagters.
Dag 5: Lambertsbaai na Saldanha Baai
400 km
Dis moeilik om voor die son op te wees as jy toegevou is in ‘n vere-duvet op ‘n queen-size bed na vier dae se emosionele, fisiese en sensoriese uitpuitting wat afgesluit is met ‘n besonderse en massiewe seekos ete. Gelukkig kom die son in hierdie geweste eers 07:00 op en my eerste bestemming sou eers na 09:00 oop wees vir besigheid. Na ‘n vinnige stort laat ek dus my kamersleutel op die lessenaar in die voorportaal, sluit die voordeur en sluip vir die hoeveelste keer uit iemand anders se huis soos die spook van ‘n vreemdeling. Altyd gemaklik, maar nooit werklik tuis nie. Themba begin ook al die gevolge van amper 2000km op die pad voel en ons rol dus stadig uit die slapende vissersdorpie (om nie die burgers se slaap te steur nie, stel ons onsself gerus).
In Clan-William begin die son se strale ook hulself uitstrek en wakker gaap en vir die eerste keer kruip daar bietjie warmte en lig in die dag in. Ek kies koers al langs die N7 af met die indrukwekkende Clan-William dam aan my linkerkant. Kort voor lank vind ek die afdraai na Algerië en verlaat die relatiewe veiligheid van die snelweg om die mistieke Cederberge te verken. Onmiddelik verdwyn die son weer agter die kranse wat my omring, en ‘n bord langs die pad beweer ek bevind myself nou in ‘Luiper gebied’. Met volle bewustheid van die nuutgevonde koue wat die verlies aan sonstrale bring en die bykomende gevaar van (nagtelike) roofdiere, trek ek toe af op die kruin van die Nieuwoudtspas en staar uit oor die ongelooflikste pokdalige vallei van immergroen fynbos en die ruwe rante van die Cederberge, bestrooi met marmer en kalk. Vir ligwordende en stowwerige kilometer op kilometer duur hierdie kransagtige omhelsing van my sintuie voort en ek word meegesleur in hierdie toweragtige landskap. Die rante van die krans lyk soos ‘n stalagmitiese katedraal waar verlore geeste nog swerf. Uiteindelik skeur die kranse oop en openbaar ‘n grasgroen, moerasagtige vleiland, deurdrink met sonskyn. Vleiland verander in grasland, en grasland transformeer uiteindelik in die wingerde van Cederberg Wines. Aubrey wag my in om my deur die volle arsenaal van hul kunswerke te neem in ‘n moderne en klinies-minimalistiese proe-kamer. Ons skop af met vier verskillende Sauvignon-Blancs, elk met sy eie ingewikkelde geskiedenis en oorspong, en elk so anders as die vorige as wat jy jouself kan verbeel. Die plaas koop byvoorbeeld druiwe oor van hul Sustersplaas in Elim genaamd Ghost Corner, en vervaardig ‘n barrel-fermented Sauvignon daar in die Cederberge - ‘n komplekse en amper hypnotiserende wyn wat definitief tans een van my gunstelinge is. Na die Sauvignins beweeg ons aan na hul Chardonay, Pinot Noir, Cabernet Sauvignon en uiteindelik na die kenmerkende kultivar van die omgewing - hul Bukketraube. ‘n Germaanse druif wat nêrens anders in Suid-Afrika gegroei word nie vir die eenvoudige rede dat die druif so kleinserig en broos is dat dit nie ander wingerde om hom kan verdra nie. Cederberg wines is natuurlik die enigste verbouer in die hele vallei en myle vanaf die volgende plaas. Hierdie natuurlike soetwyn is waarskynlik nie almal se smaak nie maar dit is so eie aan die gebied soos wat Bunnies aan Durban is. En reëls is reëls.
Na my besonderse vloeibare en druifgebaseerde ontbyt (ek het in my bewondering van die berge vergeet om enigsins te eet) vind ek my weg terug na die hoofpad en draai af by die eerste padstal wat ek kry, net duskant Piketberg, om ‘n wildspastei en varsgebakte brood te koop. By die hoeveelste Stop-and-go waar ek voorgekeer word sit ek en kou heel tevrede aan my pie. My volgende stop sal St. Helena Baai wees. Ek wou nou al vir ‘n geruime tyd kom kyk hoe lyk die plek - vandat ek op een van my lukrake soektogte deur die internet afgekom het op oop erwe in hierdie kusdorpie wat verkoop word teen ‘n fraksie van die prys van enige tipe eiendom in Gauteng. Ek onthou hoe ek nog een dag agter my lessenaar gesit het met ‘n das om my keel en by myself gedink het ‘ek kon nou rustig in St Helena gesit het op my lappie grond en uitgetuur het oor die see’. Ongelukkig het die huismark dikwels ‘n manier om te weet wat iets werklik werd is. Terwyl ek met my oop venster die dorp binnery word ek onsalig bewus van ‘n aggresiewe onwelriekendheid wat my neusgate aanrand. Die skuldige blyk toe die vispakkery te wees - die grootste indiensnemer in die dorp en waarskynlik die ding wat die dorp se ekonomie aan die gang hou. Ironies is dit ook die ding wat die dorp helemal onbewoonbaar maak vir enigiemand wat nie in die fabriek of op die see werk nie. Miskien is my Hoëveldse reuksintuig net te sensitief vir hierdie tipe visserigheid, maar nietemin was ek teleurgesteld dat my lae-koste uittreeplan in so ‘n klam industriële walm opgegaan het.
Nadat ek Shelly Point (die upper-class woongebied van St Helena - baie weelderyk dog steeds stinkerig) verken het ry ek na die oulike klein dorpie van Paternoster. Met klein witgekalkte huisies en allerlei knus en kunstige koffiewinkeltjies is hierdie meer in lyn met my verwagtinge oor wat ‘n Weskusdorpie moet wees. Ek en Happy het vooraf ooreengekom om by die Paternoster Hotel se kroeg byeen te kom vir ‘n vinnige bier en om stories van ons onderskeie reistogte uit te ruil. Die kroeg staan alom bekend as die ‘Panty bar’, en die rede daarvoor is nie moeilik om te raai nie. Teen die kroeg se dak hang daar honderde, indien nie duisende, van die klante se meer delikate kledingstukke. Meeste van hulle het name en datums op om die dag te vier toe vryheid en berugtheid verwerf is. Die mure is ook ‘n huldeblyk aan die wat voor ons daar was. Een inskrywing naby die badkamer lui in ongedistelleerde eerlikheid “James and Elize came here to get smashed - 12 January 2005″.
Na ‘n vinnige lafenis ry ek en Haps (steeds ten volle geklee) al langs die kus af om te gaan loer wat in Tietiesbaai aangaan. Nadat ek ‘n klip gesien het wat soos ‘n hond lyk in Hondeklipbaai, en beide sederbome en berge in die Cederberge was Tietiesbaai in hierdie opsig ietwat van ‘n teleurstelling. Die natuurskoon is egter ongelookflik en ek sal graag wil terugkeer om in ‘n tent op die hoogwaterlyn te kamp en rustig in die aand ‘n vissie te braai op die strand. Ek en Haps kon die dag se ry al aan ons lywe voel en trek toe in by die Seekombuis vir ‘n welverdiende middagete, voordat ons groet en elkeen weer op sy eie weg gaan. Ek ry Saldanha binne met sonsondergang en vind my blyplek vir die aand - ‘n gastehuisie op die Kaai waar die locals verbydraf in die skemerlig en die skepe dobber op die water van kanna en toermalyn. Ek sit alleen in die voorerf en steek vir my ‘n vuurtjie aan vir geselskap, skink ‘n glasie wyn en drink die aand in.
Dag 6: Saldanha Baai na Bloubergstrand
135 km
Die aand word ek wakker weens die bekende gedreun van ‘n tipiese Hoëveldse donderstorm. Met die reën wat meedoënloos neerstort op die dak en die donder wat dreun in die verte, draai ek om en raak met ‘n glimlag op my gesig aan die slaap. Gert Vlok Nel het gesing “slegs as ek slaap in reën is ek waarlik moeg, gelukkig en alleen”, en ek voel presies dieselfde. Ek slaap die slaap van die dooies met ‘n goeie donderstorm om my heen. Eers toe ek wakker word die oggend besef ek dat ek nie iewers op die Hoëveld is nie en dat donderstorms nie tipies op die Weskus gesien word nie. Ek pak my karige besittings op in die gryserige oggend, maak seker die gastehuis is min of meer in dieselfde toestand as waarin ek dit gevind het en kies koers. Onmiddelik buite Saldanha begin die verkeer optel. So vinnig is ek gekondisioneer deur my paar daggies in die wildernis dat ek onmiddelik geirriteerd raak met die magdom karre en mense om my. Ek kryt Kapenaars uit as die swakste bestuurders in die land, en draai so gou as moontlik van die hoofpad af om deur Langebaan te ry - ‘n pragtige (indien effe kommersieël na my nuutgevonde smaak) Weskus dorpie met gemaklike vakansiewonings en elke stadsweelde wat ‘n vakansieganger voor kan hoop. Uiteindelik dun die dubbelverdiepinghuise uit en word vervang met fynbos en ‘n uitsig oor een van die grootste lagoons wat ek al gesien het. Ek stop by ‘n hek en gesels met die wag daar wat my R40 vra om deur te gaan, en so bevind ek myself in die Weskus Nasionale Park. Al om my is lappe fynbos met Elande, Volstruise en selfs ‘n skilpad of twee. In die triestige grysheid ry ek doodgelukkig deur hierdie paradys van fauna en flora en neem elke kronkelende afdraaipaadjie om my R40 die moeite werd te maak. Uiteindelik trek ek af by die Geelbek Restaurant - ‘n eetplek wat spesialiseer in tradisionele Nederlandse en Kaap-Maleise voedsel. Ongelukkig wil dit voorkom asof die vroeëre inwoners van die Kaap van Storms slegs resepte gehad het vir middag- en aandete, en ek moet maar settle vir ‘n gewone Engelse ontbyt in die winderige binnehof.
Buite die park breek daar weer ‘n hewige storm los en Themba skud die stof van die Noordkaap finaal af voordat ons afdraai na ‘n klein dorpie genaamd Darling. Hier moet ek eers verduidelik wat die katalisator vir hierdie reistog was. Soos ek reeds geinsinueer het, het die idee om alleen langs die Weskus af te ry lank reeds posgevat in my onderbewussyn. Dit is iets wat ek al oor droom en beplan sedert jare gelede om die spoke en spore van my helde te jaag. Die bestandele was dus lank reeds in die maatbeker, maar die gebeurtenis wat my in staat sou stel om die droom ‘n realiteit te maak was die bruilof van twee van my immergunsteling mense op hierdie aardbol - my twee vriende Jannes en Clarissa. Jannes en Clarissa is woonagtig te Darling, en sou die Saterdag na my vertrek op my avontuur die knoop deurhaak in Swellendam. En daar is my opening toe. ‘n Troue in die Kaap, knus tussen twee publieke vakansiedae in die mooie maand van April. Ter voorbereiding, dus, vir die huweliksbevestiging, voel ek myself genoop om die tuisdorp van hierdie twee pragmense te gaan verken. En die beste manier om ‘n plek te leer ken is volgens my om hul bier te gaan drink. Daarom besoek ek Darling Breweries - ‘n brouery met ‘n gewete. Vir elke vat bier wat hul produseer plant hul ‘n boom, en elke bier wat hul maak word vernoem na ‘n bedreigde dierspesie waarvoor hul dan groot bedrae geld skenk ten einde die wêreld te red. Dit is die tipe besigheid wat ek met blymoedigheid ondersteun, en dit help natuurlik dat hul produk bitter lekker is ook. Na ek my deel gedoen het vir moeder aarde besoek ek Evita se Perron om te wandel deur die verlede. Tannie Evita het korrespondensie ontvang van staatshoofde en allerlei autoriteitsfigure sedert die vroeë 70′s (aanvanklik hoofssaklik om haar in kennis te stel dat haar nuutste skryfstuk onaanvaarbaar is weens ‘n legioen redes) en elke brief word met trots uitgestal in die klein museumpie/winkeltjie. Dit is werklik iets om te sien, en mens kry die idee dat Pieter-Dirk Uys dalk ‘n dieper begrip het van ons land as wat baie mense hom voor krediet gee.
In die (steeds) nimmereindende reën sluit ek aan by die string ligte oppad na die Moederstad, deur Melkbosstrand na Blouberg. By Happy-hulle se flat neem ek ‘n vinnige middagslapie en reël met my ou vriend, Rudo, om hom te ontmoet vir ‘n burger by Jerry’s voordat ek doodmoeg in die bed val en wegsink in ‘n droomlose slaap. Klaarblyklik is avontuurlustigheid bitter uitputtend.
Dag 7: Die Boewe neem Blouberg oor
Martin “Martini” Park. Wouter “Johnson” Botha. Tiaan “Physical Threat” Visagie. Alombekend as die Boewe. Die drie, tesame met PC “Oven Glove” Engelbrecht land vroeg al op Kaapstad Internasionaal, en Happy is reeds weg om hul te gaan optel. Ek gebruik die tyd om bietjie wasgoed te was en my hare te laat sny voor die bruilof. Terwyl ek vir my wasgoed wag ontmoet ek vir Rudo en sy vrou, Susan by ‘n versteekte eetplekkie genaamd Festive Undergound Eatery. Jy moet inderdaad weet presies waar om te soek vir hierdie plek in ‘n agterstraatjie agter ‘n dodgy besigheid wat miskien tweede-handse karre verkoop en miskien karate klasse aanbied maar dalk gewapende reaksie bied. Die bordjie buite is hoogs vaag en uitsluitlik onduidelik. Ek het nog nie vir Rudo en Susan gesien sedert hul afgetrek het Kaap toe nie, en ons het baie om op te vang. Rudo het sy eie besigheid begin wat matrasse (wat hy self ontwerp het) en kussings vervaardig en versprei via hul webtuiste (Bitter cool idee, check dit uit hier), terwyl Susan ongelooflike werk doen as grafiese ontwerper. Dit is altyd so lekker om met die twee op te vang - ek en Rudo gaan lang jare terug.
Nadat ek my skoon klere gaan optel het, sluit ek aan by Happy en die res van die manne by Blue Peter. Dis onmiddelik ‘n blerrie gemors (I say this with affection) en PC besluit spontaan dat ons die hoofaantrekkingskrag van die plek is, en dat hy sal dien as serimoniemeester. Wouter verloor sy beursie, Tiaan verloor beheer van die situasie, en PC verloor sy hart. Die liefde is ‘n groot geheimenis en PC het daarin gepoog om dit deur middel van interpretiewe dans aan die skare te verduidelik. Ongelukkig het min mense opgelet, en as ons nie die akrobatiese dade op film vasgevang het nie, kon dit verlore gegaan het. Dit sou ‘n skande gewees het, want ware kuns is skaars.
PC het van sy mede-Phalaborwiërs wat in die area is oorgenooi om by ons aan te sluit. Twee ongelooflike mense met harte van goud en glimlagte so breed soos die horison. Frank en Celeste Streicher. Twee absolute legendes wat binne ‘n middag diep in ons almal se harte ingekruip het om vir ewig daar die wag te hou oor ‘n perfekte dag langs die strand. Frank en Celeste wat besig was om ‘n blyplek te soek sodat Frank sy fisioterapie-praktyk af te skuif Kaap toe. Frank en Celeste wat met deernis en liefde en aansteeklike goedhartigheid saam ons kon lag en sing en sorgvry hulself geniet tussen ‘n klomp vreemdelinge wat oombliklik vriende kon word. Frank en Celeste wat skaars ‘n week later in tragiese omstandighede saam met hul seuntjie in ‘n motorongeluk oorlede is. Frank en Celeste wat hul dogtertjie agterlaat in hierdie onsekere wêreld. Partykeer kan mens nie verstaan hoekom daar soveel seerkry en swaarkry in hierdie lewe is nie. Hoekom twee sulke ongelooflike mense van hul geliefdes as weggeneem moet word nie. Al wat ek weet is dat Frank self sou gesê het dat God in beheer is. En dat hulle nou veilig by hom is. Die hemel is miskien nou klein bietjie helderder, al is ons harte bietjie donkerder. Ek dink die les is dat ons voluit moet lewe terwyl ons hier is, dat ons almal met onblusbare liefde en omgee moet hanteer, dat ons moet lag uit ons harte en God moet dien waarookal ons gaan. Nes Frank en Celeste gedoen het. RIV, vriende.
Dag 8: Blouberg na Swellendam
240 km
Na Blue Peter het ‘n paar van ons die dag se gebeure in oënskou geneem op die balkon, met behulp van ‘n glasie wyn. PC was in die hoofslaapkamer besig om te droom oor verlore liefdes, Haps op die bank in die sitkamer, Wouts en Park in die een kamer terwyl ek en Tiaan “T-Slice” rustig in die ander kamer geslaap het. ‘n Heilsame ontbyt is aan ons bedien by Doodles om ons in die regte gemoedstoestand te plaas vir die pad Swellendam toe. In Strand tref ons verkeer. PC knip ‘n uiltjie. Wouter en Park vind dit snaaks vanuit die agtersitplek van Happy se huurkar. By ‘n Engen garage kry ons vir Xander langs die pad. Nou, dikwels by troues is daar gaste van ver af kom. Oom Johan en tannie Fransie sal dalk deurry vanaf Thabazimbi om ‘n troue by te woon in Pretoria. Of dalk vlieg iemand van die Kaap af op. Hierdie is opmerklike en belangrike dinge. Maar min mense vlieg 24 ure reg rondom die wêreld soos Xander Riekert. New Zealand is bitter ver van Swellendam af, selfs per vliegtuig. Met ons nuwe internasionale reismaat by ons aagesluit durf ons toe die pad aan met nuwe moed. Ek en PC sing luidkeels aan allerlei lekkersing treffers en Xander verduidelik iets vir Tiaan in die kar voor ons met heftige handgebare. Gelukkig word sy storie onderbreek toe ons by Riviersonderend aftrek vir die beste pasteie op hierdie planeet. In Swellendam koop ons ‘n vleisie en ‘n stukkie suurdeeg vir die aand se ete en gaan klok in by ons tuiste vir die volgende twee dae. Martin, Haps en Wouts is deel van die prosessie en gaan braai saam die bruidspaar en hul families terwyl die res van ons in die swembadjie sit en ‘n biertjie geniet terwyl die son ondergaan teen die agtergrond van die Zuurberge. Die aand speel ons Survivor. Tiaan word konsekwent eerste uitgestem. Hy voer aan dis omdat hy ‘n fisiese bedreiging is en ons klomp lafaarde. Ek besluit ek gaan vir Wihan Wihan saam met my neem na die finaal, aangesien hy reeds aan die slaap is en maklik verslaan kan word. Ek word onmiddelik uitgestem. Eerlikheid word nie beloon in hierdie spel nie.
Dag 9: #JCVanZylTroue
Vyfuur die oggend word ons wakker gegil.
“Dis ‘n BRAND!!”
“Dis ‘n VUUR!!”
Instinktief pluk elkeen ‘n onderbroek oor sy hoof (oorblyfselfs van ‘n fire-drill proses vanuit ons koshuisdae). Die vorige aand het ons ‘n massiewe kampvuur aanmekaar geslaan om die atmosfeer en ambians reg te kry vir die tribal councils waar Tiaan keer op keer uitgestem is en rustig in die windstil nanag gaan slaap. Die vroegoggend bring toe met hom magtige winde wat soos ‘n vloed oor die berge stroom deur die vallei. Park en Xanties is gelukkig paraat genoeg om te besef dat die Kaap in sy huidige toestand nie besonders brandbestand is nie en dat warrelende kole in ‘n droë veld ‘n slegte idee is.
Die uiteinde is dat die hele huis wakker is nog voor ‘n haan kon kraai in verloëning. Wihan en Tiaan probeer hul bes om nog ‘n uur of twee se slaap in te kry, maar die burgers gun hul geen rus nie. Uiteindelik is almal wakker en gestort en ons mik Barrel and Blues toe vir ontbyt en ‘n laaste doppie saam Jannes as ongetroude man.
Helfte van die trougaste daag op en kort voor lank moet Jannes ons smeek om te gaan regmaak en asseblief nie laat te wees vir die diens nie. Ek tel vir Eckhardt “Eckbeer” Breet langs die pad op en ons reken daar is genoeg tyd vir ‘n laaste biertjie in die swembad voordat ons die kerk moet betree. Ons word verder versterk in ons oortuiging toe ons besef die kerk is slegs een Suid-Afrikaanse kilometer vanaf ons woning.
‘n Halfuur voordat die diens begin is ons uitgevat. Ek, Tiaan, Wihan, PC en Eckbeer lyk ongelooflik goed. Hare is gegel, baarde is getrim, skoene is gepolish en monde is gespoel. Ons is gereed. Met groot fanfare durf ons toe die lang pad aan en ‘n minuut later staan ons voor die kerk en wonder wat om met onsself te doen vir nog 25 minute.
Die gaste daag een vir een op, ou vriende word gegroet, en die kerk raak vol. Jannes daag op en lyk beter as ooit tevore. Eckbeer se eks kom sit voor ons. Eckbeer voer aan dit is nie sy eks nie. Ek en Du Toit glo hom glad nie.
Ek dink toe Clarissa die kerk binnekom was daar nie ‘n droeë oog of ‘n ongelukkige hart in daardie Swellendamse kerkie nie. Dit is my gebruik om vinnig te loer na die Bruid voordat ek die Bruidegom se reaksie dophou wanneer sy instap. Clarissa lyk soos ‘n engel! Sy is sprankelend in die sonlig wat deur die vensters stroom, en ek draai om te sien hoe Jannes sal reageer en is onmiddelik in trane. Jannes breek my. Hierdie twee mense is gemaak vir mekaar en ‘n herbevestiging daarvan dat liefde wen. Ek is so bly vir hulle, en ontsaglik lief vir beide van hulle. Die dominie draf die diens deur in sy tekkies, en ons gooi hul met ons harte buite die kerk. Phillip staan eenkant en speel met sy drone.
Die res van die aand snel verby soos ons lag en kuier en gesels en dans asof daar nie ‘n bekommernis in die wêreld is nie. Miskien, op daardie oomblik, was daar werklik nie. Daar was ‘n wonderlike groep mense bymekaar, die beste wat jy voor kan hoop. Maar hoe dan anders? Dis immers Jannes en Clarissa wat trou.
Dag 10: Swellendam na Bloemfontein
990 km
Die feit dat meeste van ons eers 4h in die bed gekom het, het dit eksponensieël vergemoeilik om vroeg uit die bed te klim. Maar ons moes in die pad val want die Boewe moes hul vliegtuig gaan vang in George, terwyl ek tot in Colesberg moes ry waar ek sou oorslaap die aand. Wihan Wihan besef mettertyd dat hy sy sleutel die vorige dag in die Barrel en Blues gelos het. Die eienaar is egter op hierdie Sondag na familie in die Karoo en die plek is gesluit. Na ‘n lang skattejag met Happy wat beheer neem, spoor hul toe ‘n kelnerin op wat uiteindelik die plek vir hul kon oopmaak sodat Wihan sy kar kon kry en terugbestuur Hermanus toe. Teen daardie tyd het ek en die boewe reeds gestop vir ‘n garage pie en red bull elk voordat ek hul by die lughawe afgelaai het. Tiaan en PC het ons vermaak met hul weergawe van ‘n inbelprogram op RSG oppad daarheen terwyl ek en Wouter gewerk het aan ons opkomende selfhelp-boek.
Eweskielik is ek weer alleen. Die ononderbroke gelag en geraas van die afgelope paar dae is saam met die Boewe by George afgelaai en dis alweer net ek en die pad. Maar hierdie keer het ek nie tyd vir allerlei ompaadjies nie - ek moet in Colesberg kom voor sononder. Ek neem die N12 uit George uit en ry teen die Outiniqua pas uit - so mooi en onheilspellend soos enige pas in die Cederberge met een of twee verskille. Dis grasgroen. George lê in die middel van die tuinroete en bly een van die mooiste dele van ons land. Die ander verskil is, ek het skaars kans om ordentlik die skoonprag in te neem. Die pas kronkel en draai om die berge en ek moet my oë op die pad vasgenael hou of oor die afgrond stort. Die rustigheid van my eerste paar dae se sorgelose verkenning is iets van die verlede.
Ek neem die N9 op deur Uniondale, Willowmore en Aberdeen voordat die donker my vang net voor Graaff-Reinet. Toe ek oor die bult kom word ek begroet deur die ongelooflikste sonsondergang oor die Karoo. Doodmoeg kom ek in Colesberg aan en bel die plek langs die Gariepdam waar ek sou oorslaap die aand. Dis reeds stikdonker en my blyplek is nog ongeveer 90km oor onbekende paaie weg. Volgens my is al my verblyf vooraf reeds gereel en ten volle betaal en met gerustheud bel ek dus net om seker te maak hoe om te ry en waar ek moet incheck. Die dame aan die ander kant van die lyn kry egter geen rekord van my bespreking nie. Ek dring aan dat dit daar moet wees en dat sy moet aanhou soek, maar sy vind my naam nêrens. Ek besef ek het die bespreking reeds 5 maande gelede gemaak, en daar is waarskynlik ‘n moontlikheid dat ek ‘n fout kon maak. Ek vra of hul my op kort kennisgewing kan uithelp met blyplek, en die dame verseker my hul kan. Toe ek egter my padkaart bestudeer, besef ek dat dit my slegs ‘n uur langer sou neem om tot in Bloemfontein te bestuur - en dat ek dan op nasionale snelweë sou bly, teenoor die onbekende en moontlik grondpaaie wat ek sou moes ry na die Gariepdam. En boonop sou ek die volgende dag daardie hele pad weer moes terugry. Net daar besluit ek om maar eerder deur te skiet tot in Bloemfontein en ‘n plekkie te vind om my kop neer te lê. Gelukkig is daar ‘n gastehuisie wat vir my plek het een of twee blokke vanaf die afdraai, en ek val met groot dankbaarheid neer in die bed en raak onmiddelik aan die slaap. Ek het deur ongelooflike mooi landskap gery vandag, maar ek kon dit nie inneem nie. Miskien was ek net te moeg. Miskien het ek my punt van versadiging bereik.
John Steinbeck het in sy boek ‘Travels with Charley’ geskryf dat hy daardie punt kon bereik op ‘n toer - waar hy net nie meer die dinge wat hy sien waardeer nie. Elke berg lyk soos die berg voor dit, elke sonsondergang dieselfde. Ek dink my proses is verhaas deur die skielike verandering in tempo. Ek het gegaan van ‘n selfgedrewe ontdekkingstog sonder veel van ‘n eindbestemming na ‘n wonderlike, chaotiese kuier saam fantastiese mense. En nou moet ek al die pad terugry met die horlosie wat in my ore tik. Ek dink ek het tot ‘n mate die stukkie paradys in die Karoo verbygesnel, en dit is hartseer.
Dag 11: Bloemfontein na Johannesburg
400 km
Voor die son op is, is ek weer oppad. Ek is haastig om by die huis te wees, in my eie bed te slaap, en op my eie bank te lê en TV kyk. Hierdie deel van die land hou vir my niks nuuts nie, en die enigste doelwit is om by die huis uit te kom. Ek luister na ou bekende musiek, Leonard Cohen, Laurika Rauch en Koos Dup. In Kroonstad stop ek vir ontbyt, en eet sommer so in die verder ry. Gauteng lê en wag vir my in ‘n digte miswolk toegevou. Die musiek en die weer laat my die gebeure van die afgelope paar dae herspeel in my kop. Die plekke wat ek gesien het, die mense wat ek ontmoet het. Dis asof my tuisprovinsie geweet het presies in watter bui ek sou tuiskom en alles gedoen het in sy vermoë om die skok te versag. Teen die tyd wat ek op die M1 klim en die stad binnery het die mis begin wegkwyn voor die son en die sagte herfslig verlig my stad soos ek oor die bult kom en die grootste mensgemaakte woud homself voor my oopvou. My gunsteling stad, my gunsteling seisoen. Ek ry die bekende strate binne en die oggend reën goud rondom my neer.
Die vraag is nou of ek verander het op hierdie trip? Waarskynlik nie op enige manier wat iemand anders sou kon agterkom nie. Het ek iets geleer? Waarskynlik nie iets wat ek in woorde kon verduidelik nie. Ek kom moontlik terug met meer vrae as antwoorde, en dis ook okay. Ek het iets gedoen waaroor ek al vir jare droom. Ek het dinge gesien wat bitter min ander mense al het. Ek het geswem sonder die spreekwoordelike haainet om my te beskerm, en geval sonder om te weet wie my gaan vang.
Ek het gelewe. Ek het beleef. Ek het gevloek en geskel en geval en weer opgestaan. Ek het gebrand in die woestyn en gevries in die oseaan. Maar soos Johan C. Bakkes gesê het,.. Ten minste was ek nie lou nie.
2 notes
·
View notes
Text
In Case You Missed It - April 11
New Post has been published on https://bestfreebettingtips.com/in-case-you-missed-it-april-11/
In Case You Missed It - April 11
If you need to catch up, here are the football stories that made the biggest headlines on KickOff.com on Thursday.
Ramahlwe Mphahlele has defended against pessimism over Kaizer Chiefs’ chances of ending their four-year trophy drought. Full story
Baroka FC have made enquiries about the availability of former Township Rollers striker Mthokozisi Msomi for next season. Full story
CAF has confirmed the pots for Friday’s AFCON draw as Pitso Mosimane has congratulated Bafana Bafana for qualifying. Full story
Orlando Pirates coach Milutin Sredojevic has voiced his backing for Justin Shonga after is misses against Black Leopards. Full story
Banyana Banyana legend Portia Modise has challenged SAFA to do more to develop the women’s game. Full story
Kaizer Chiefs are set to part ways with Venezuelan striker Gustavo Paez and two midfielders at the end of the season. Full story
Wedson Nyirenda says Absa Premiership top scorer Mwape Musonda should jump at the chance to move to Kaizer Chiefs. Full story
Wedson Nyirenda says Absa Premiership top scorer Mwape Musonda should jump at the chance to move to Kaizer Chiefs. Full story
Mamelodi Sundowns coach Pitso Mosimane has promised to fight fire with fire when they take on Al Ahly on Saturday. Full story
0 notes
Text
राय: वाराणसी में 2 प्रमुख मंदिरों के पुजारी भाजपा के खिलाफ बोलते हैं
राय: वाराणसी में 2 प्रमुख मंदिरों के पुजारी भाजपा के खिलाफ बोलते हैं
जब से प्रधान मंत्री नरेंद्र मोदी ने लगभग एक महीने पहले नॉन-स्टॉप टेलीविजन कवरेज के लिए काशी कॉरिडोर का उद्घाटन किया है, इस बारे में बहुत चर्चा हुई है कि यह आयोजन उत्तर प्रदेश में चुनावों को कैसे प्रभावित करेगा जहां मतदान 10 फरवरी से शुरू हो रहा है। वाराणसी में नई साइट, जो है पीएम का निर्वाचन क्षेत्र, कोविड की वृद्धि के बावजूद, पर्यटकों और भक्तों दोनों, हजारों आगंतुकों को आकर्षित कर रहा है, लेकिन…
View On WordPress
#top stories around the world today#top stories edmonton#top stories el paso tx#top stories kaizer chiefs#top stories kzn#top stories march 2021#top stories rsa#top stories us#top stories volcano#top stories world#क#खलफ#पजर#परमख#बलत#भजप#म#मदर#रय#वरणस#ह
0 notes
Text
मध्य प्रदेश में स्थानीय लोग 700-800 गायों को सिविक बॉडी कंपाउंड में ड्राइव करते हैं
मध्य प्रदेश में स्थानीय लोग 700-800 गायों को सिविक बॉडी कंपाउंड में ड्राइव करते हैं
किसानों और रहवासियों का विरोध करने का एक वीडियो भी सोशल मीडिया पर सामने आया है
भिंड (एमपी):
मध्य प्रदेश के भिंड जिले के एक कस्बे के निवासियों ने आवारा पशुओं की समस्या से नाराज होकर स्थानीय निकाय के मैदान में सैकड़ों गायों को खदेड़ दिया। एक अधिकारी ने मंगलवार को यह जानकारी दी।
मुख्य नगरपालिका अधिकारी (सीएमओ) रामभान सिंह भदौरिया ने कहा कि अकोड़ा शहर के निवासियों और किसानों ने सोमवार को लगभग 700 से…
View On WordPress
#rsg top stories#table top stories kopp#top stories cnn#top stories global news#top stories hawaii#top stories kaizer chiefs#top stories to read on wattpad#top stories vip#top stories with tom llamas#क#कपउड#करत#गय#डरइव#परदश#बड#म#मधय#लग#सथनय#सवक#ह
0 notes
Text
भारत बनाम दक्षिण अफ्रीका, तीसरा टेस्ट, दिन 1 लाइव स्कोर अपडेट: भारत बल्लेबाजी के लिए चुना गया; विराट कोहली वापस, उमेश यादव मोहम्मद सिराज की जगह | क्रिकेट खबर
भारत बनाम दक्षिण अफ्रीका, तीसरा टेस्ट, दिन 1 लाइव स्कोर अपडेट: भारत बल्लेबाजी के लिए चुना गया; विराट कोहली वापस, उमेश यादव मोहम्मद सिराज की जगह | क्रिकेट खबर
IND vs SA, तीसरा टेस्ट, पहला दिन लाइव: भारत की नजर दक्षिण अफ्रीका में पहली सीरीज जीत पर है।© एएफपी
भारत बनाम दक्षिण अफ्रीका, तीसरा टेस्ट, पहला दिन लाइव अपडेट: भारत ने केपटाउन के न्यूलैंड्स में तीसरे और अंतिम टेस्ट में दक्षिण अफ्रीका के खिलाफ टॉस जीतकर बल्लेबाजी करने का फैसला किया है। भारत का लक्ष्य प्रोटियाज के खिलाफ अपनी पहली टेस्ट सीरीज जीतना है। विराट कोहली प्लेइंग इलेवन में वापस आ गए हैं,…
View On WordPress
#top stories from apple news#top stories google#top stories in 2021#top stories kaizer chiefs#top stories latest news#top stories near me#top stories on netflix#top stories zim#अपडट#अफरक#उमश#क#करकट#कहल#खबर#गय#चन#जगह#टसट#तसर#दकषण#दन#बनम#बललबज#भरत#महममद#यदव#लइव#लए#वपस
0 notes
Text
हरियाणा के गांव में भूस्खलन में 4 बच्चियों की मौत
हरियाणा के गांव में भूस्खलन में 4 बच्चियों की मौत
पुलिस ने बताया कि ग्रामीणों ने किसी तरह बच्चियों को ढेर से बाहर निकाला। (प्रतिनिधि)
नूंह (हरियाणा):
हरियाणा के नूंह जिले के एक गांव में सोमवार को मिट्टी का एक बड़ा टीला गिरने से चार लड़कियों की मौत हो गई और एक गंभीर रूप से घायल हो गई।
उन्होंने बताया कि जिले के टौरू अनुमंडल के कांगरका गांव की सभी लड़कियां अपने घरों के लिए मिट्टी खोदने गई थीं, तभी उन पर मिट्टी का एक बड़ा टुकड़ा गिर गया.
पुलिस ने…
View On WordPress
#bbc top stories yesterday#top stories bts#top stories december 2021#top stories from around the world#top stories kaizer chiefs#top stories pakistan#top stories to read#top stories uganda#top stories with tom llamas#क#गव#बचचय#भसखलन#म#मत#हरयण
0 notes
Text
FEATURE: Which African players returned home?
As Asamoah Gyan signs for Ghana’s Legon Cities, Goal remembers the other African stars who returned to their homelands
Asamoah Gyan
The Black Stars legend completed a shock move to newly branded Legon Cities at the weekend, returning to the Ghana Premier League for the first time in 17 years.
It was back in 2003, at the beginning of his storied career, when Gyan last played in the domestic top flight, as he made his name with Liberty Professionals.
Since moving on to Udinese, he’s subsequently featured for the likes of Stade Rennais and Sunderland, was influential as Ghana reached the quarter-finals of the World Cup, and achieved great success in Asian football.
The hitman is one of the biggest African stars to return to the continent, he’s the continent’s all-time top scorer in the World Cup, for example, but he’s following in the footsteps of some giants.
Rashidi Yekini
One of Africa’s greatest strikers—and Nigeria’s top scorer—Yekini enjoyed a superb goalscoring record in Portuguese football with Vitoria Setubal during the first half of the 1990s.
He was a member of the Super Eagles’ Golden Generation, winning the Africa Cup of Nations in 1994 before scoring the West Africans’ first ever World Cup goal later that year.
After beginning his career in his homeland with the likes of Shooting Stars and Abiola Babes, he later returned to Nigeria with Julius Berger and Gateway to round off his club career.
Daniel Amokachi
A contemporary of Yekini, Amokachi was also an Afcon winner in ’94, represented the Eagles at the World Cup, and also went on to win Olympic gold in 1996.
During his stint in European football—after leaving Ranchers Bees—he notably scored twice in Everton’s FA Cup semi-final victory over Tottenham Hotspur in 1995, before going on to defeat Manchester United in the final.
He ended his career back in Nigeria with Nasarawa United.
Siphiwe Tshabalala
Like Gyan, another recent returnee, Tshabalala signed for AmaZulu last month following a recent spell in Turkish football.
He’s a legend in South African, having etched an unforgettable memory—back at the 2010 World Cup—in the hearts of all Bafana Bafana fans when he netted the opening goal of the tournament on homesoil.
In the Premier Soccer League, he’s widely decorated, and marked his 200+ league appearances for Kaizer Chiefs by twice winning the South African title.
There are some doubts, however, about whether Shabba—now 36—still has what it takes to be a game changer in the PSL.
Steven Pienaar
Tshabalala is following in the footsteps of his compatriot Pienaar, who returned to the PSL at the latter stage of his career—signing for Bidvest Wits—having started off with Ajax Cape Town.
Unlike Shabba, Pienaar enjoyed immense success in Europe, winning two Dutch titles with Ajax, representing two of Europe’s biggest sides in Borussia Dortmund and Tottenham Hotspur, and also enjoying a decade-long stint at Everton as they rode high in the Premier League under David Moyes.
Unfortunately, his swansong at Wits was brief and underwhelming, with Pienaar released six months after his arrival.
Dennis Oliech
One of Kenya’s all-time great players, Oliech is the Harambee Stars’ all-time top scorer, and some may argue the nation has never produced a better striker.
He didn’t quite reach the heights of Victor Wanyama in European competition, but Oliech was considered by Olympique de Marseille, and went on to spend a decade in French football with Nantes, Auxerre and Ajaccio.
Having begun his career with local side Mathare United, he came a full circle last year when, after a period of absence, he returned to action with Gor Mahia.
Then 33, Oliech arrived for an eye-watering fee, and while the goals flowed, his time with K’Ogalo didn’t last long.
Benni McCarthy
One of South Africa’s all-time greats, McCarthy reached the pinnacle of the European game with FC Porto, where he was a European champion in 2004.
He also won silverware in the Netherlands and Spain, and returned to the PSL to clinch silverware again between 2011 and 2013.
Having begun his career with Cape Town-based Seven Stars, McCarthy was recently back in the Mother City, where he held the reins at Cape Town City FC until last year.
Source: goal.com
source: https://footballghana.com/
0 notes
Text
Ghana v South Africa: The glaring financial differences between two leagues
The statement of Sulley Muntari’s agent, Sipho Shaven, struck a chord. Despite intensified expectations of a move to Hearts of Oak, Shaven revealed that his client had given him the green light to speak to South African clubs.
“He has given me the mandate to talk to clubs in South Africa. He is very keen to play in the Premier Soccer League (PSL) next season,” Shaven told KickOff.com.
“Remember, our league is well respected on the continent and a high-profile player will not turn down an opportunity to play in the PSL,” he added.
PSL is regarded as arguably, the most popular league on the continent. It is also seen as one with bigger financial backing.
The surprising fact here is that South Africa’s top-flight league was officially in business 40 years after the Ghana Premier League (GPL) started.
But, the gulf in development, the disparity in economic growth is incomprehensible.
One would have thought, Ghana, having dominated continental inter-club football in the late 90s and early 2000s, would have continued to be a powerhouse in all spheres of the game.
Two Ghanaian teams reached the CAF Champions League final between 1997 and 2002 with Hearts of Oak winning the 2002 edition. South Africa produced one finalist during that period (Mamelodi Sundowns in 2001).
Since then, two South African teams have made it to the final of the competition with Mamelodi Sundowns clinching the title in 2016. Ghanaian sides have in comparison struggled to make it past the group stages.
In the CAF Confederation Cup, Ghana produced two finalists in the maiden edition (2004). From then on, the country’s representatives have struggled and South Africa has produced two finalists.
However, the West African country has declined. When PSL gave the okay to clubs to start training in May with some social distancing rules in place, the GFA were grappling over what best the decision for their game was.
Heads of the country cannot be solely held liable for the indecision on the future of the league, but if the game which began 60 years ago had grown as expected with the right structures, a young product such as the PSL would not have found a solution whilst Ghana hunted for one.
PSL chairman Irvin Khoza announced in mid-June that, they were waiting for government’s approval to restart their suspended season. In Ghana, however, the league was cancelled at the end of June.
The decision was mainly attributed to COVID-19 and lack of finances.
South Africa has 238,339 coronavirus cases confirmed with nearly 113,061 recoveries and 3,720 reported dead cases as at July 9, 2020. The population of South Africa is estimated to be over 59 million, meaning that four out of a thousand people have tested positive for the disease.
The figures in South Africa cannot be compared to that of Ghana as they have a little over 22,822 recorded cases with 17,564 recoveries and 129 losing their lives on the same date. The West African country’s population is estimated to be over 31 million meaning just one out of a thousand have tested positive.
With this variance in cases of the two countries, it can then be concluded that, financial muscle became the deciding factor for Ghana.
Before the cancellation of the season, President of the Ghana FA, said their inability to resume the game is due to ‘lack of money’.
Ghana football is well behind now. South Africa is a more attractive and financially sound league, capable of dealing with anomalies. What triggered the gap?
The World Cup factor
The PSL was formed in 1996 and began with 18 teams which was later reduced to 16. During its incubation period, their headline sponsor was Castle Lager (1996-2007).
In June 2004, a match fixing scandal was unearthed in South Africa, leading to the arrest of match commissioners, referees and club bosses. The revelation was damaging to the league’s reputation across the continent.
During that period, Ghana football was regarded as one of the best with Hearts of Oak and Asante Kotoko making the headlines in Africa. Ghana’s two biggest clubs clashed in the maiden 2004 Confederation Cup final which Hearts won after two legs.
South Africa, however, had a wildcard; the hosting rights of the prestigious 2010 World Cup. The government got straight into action with some improvements to a number of infrastructures. World class stadiums were built to suit the magnitude of the event.
According to the 2010 FIFA World Cup country report, the nation spent over $3 billion on preparations. $1.1 billion of it was used on building and upgrading stadiums (8) alone. $1.3 billion was dedicated to improving road, rail and airlines. A further $392 million was invested on the country’s main ports of entry. FIFA also made a cash injection of $1.298 billion into the project.
The country was criticized for such an outlay but the benefits were endless. Sponsorship for the league and its clubs rose exponentially and the country became a more enticing place for footballers across the globe.
Khama Billiat, Zimbabwe’s dribbing wizard and one of Africa’s best talents, has spent most of his career in South Africa. He currently features for Kaizer Chiefs, one of the most decorated teams in the country.
Richard Ofori, Ghana’s first choice goalkeeper, is spending his peak years with Maritzburg, another club based in South Africa.
“The World Cup in South Africa was a huge, huge financial success for Africa, for South Africa and for FIFA,” FIFA president Sepp Blatter said in 2011 after the release of the report.
Ghana, after co-hosting the Africa Cup of Nations (AFCON) with Nigeria in 2000, were named sole hosts of the 2008 edition. The news brought the country into the spotlight and government reacted with a $157.2 million expenditure on the rehabilitation of four stadiums.
The tournament was also a success, albeit not on the scale of the 2010 World Cup.
Ten years after the World Cup, South Africa places 6th in the CAF five-year ranking whilst Ghana places 19th.
The CAF 5-Year Ranking is used by the Confederation of African Football (CAF) to determine the number of clubs that each CAF member association may enter in Africa’s club football competitions, the CAF Champions League and the CAF Confederation Cup.
At present, those associations ranked in the top twelve may enter two sides into each of the two continental tournaments, while the remaining associations are limited to a single side in each competition.
South Africa has four slots in the continental competitions. Ghana, however, has two.
In next season’s projection, South Africa will maintain their position in the ranking and Ghana will drop to 20th.
Investments have reaped huge rewards for the PSL.
Headline sponsorship
In 2007, the South African top flight landed ABSA bank as a headline sponsor in a five-year R500 million deal ($70.9 million). The agreement was extended in 2012 using the same terms and was maintained in 2017. ABSA announced an increase in yearly payments to a reported R140 million ($9.7 million) for the 2019/20 season. This was due to a reported R40 million ($2.8 million) increase in prize money.
In 2020, ABSA’s marriage with PSL came to an end with the bank stating that the dire economic conditions in the country influenced the decision.
“We actually took account of the state of the economy. This is not a decision we took because of Covid-19. Before Covid-19 we (the country) were facing a downgrade, facing a recession, probably negative growth for a couple of quarters to come – so the outlook wasn’t very good,” ABSA head of communications, Songezo Zibi told Daily Maverick.
Irvin Khoza, the PSL chairman was unfazed by the development. He announced that multiple bids have already come in.
“We’ve got four companies at the moment (who want to sponsor the league),” Khoza said via IOL.
In November 2019, the PSL posted an astonishing R1.002 billion ($58.9 million) in revenue from the 2018/19 financial year, an increase in the R938 million ($55.2 million) in 2017/18 financial year‚ and R884 million ($52 million) in 2016/17. On the headline sponsor aspect, South Africa has done a fantastic job.
The story of Ghana’s biggest league is a different one. There have been four headline sponsors since 2007. OneTouch was the first with a GH¢1.7 million deal ($1.6 million 13 years ago) for the 2007/08 season. Globacom then took over with a five year deal worth $15 million in December 2008. The deal came to an end in 2013 with some controversies during the period.
First Capital Plus bank swooped in with a five-year $10 million deal in January 2014. The agreement lasted for just one year after the company agreed to undergo restructuring.
After going three years without a headline sponsor, Zylofon Cash looked to have provided a solution with reportedly the same terms as the First Capital deal but that was also cut short after the GFA premises was shut down, thanks to the revelations in the famous Anas expose.
During an investigation by the Normalization Committee, it was reported that the documents certifying GFA’s deal with Zylofon Cash could not be found.
These problems, coupled with the deplorable state of pitches and poor branding makes finding and maintaining headline sponsors a daunting task for the GFA.
In the above graph, some adjustments were made which should be of note. The yearly amounts in the PSL was adjusted using the end of year rate relating to the first halves of the season.
Also, we are assuming that money agreed to in the GPL were paid by sponsors. The figures are not adjusted for inflation to meet the current year.
The gap is indeed an incredible one. In 13 years, South Africa has made a total of $137,433,040 from headline sponsorship whilst Ghana has made $22,631,800, a difference of $114,801,240.
TV Rights
PSL have enjoyed a long lasting relationship with SuperSport after signing their first deal in 2007. It was a five-year contract worth R1.6 billion ($200 million). After the first agreement ended in 2012, they signed another five-year R2 billion deal ($277.7 million) with the Pan-African group.
SuperSport managed to outbid competitors for another TV rights deal in 2017. The financial details of the deal were not specified.
GPL’s first known TV rights deal came in September 2013 with SuperSport. The agreement was worth $700,000 per year for three years. After its expiration, StarTimes signed a 10-year deal worth $17.95 million with the GFA. It lasted for only three years after a mutual termination was decided.
In January 2020, the Chinese media company returned with a five-year deal worth $1.05 million per year.
Due to these deals and others, PSL gained enough funds to give out monthly grants of R2.5 million ($147,000) to each club (16 in total) in the 2019/20 season.
The Ghanaian top-flight in comparison gave out $8605.85 (GH¢50,000) each to 18 teams only at the start of the campaign. The additional $30,000 each meant for clubs from the StarTimes package is yet to be fully given out.
Two key sponsors were kept by the South African top flight for over a decade whilst getting good deals. The Ghanaian top-flight have not enjoyed the same experience.
As with the previous graph, there are some things to note. The yearly amounts in the PSL was adjusted using the end of year rate relating to the first halves of the season.
The SuperSport deal for the final three seasons (2017/18-2019/20) were not stated so the previous deal (2 billion rand for five years signed in 2012) was maintained.
Also, we are assuming that money agreed to in the GPL were paid by sponsors despite multiple breaks in the league.
It can be seen that the difference is staggering considering the leeway given to the GPL. In a 13-year span, South Africa has made a whopping $485,787,600 from TV rights whilst Ghana made $8,535,000, a difference of $477,252,600.
What the future holds for GPL
The GFA has been exploring the possibility of going autonomous in the last few months. An autonomous committee has been formed for that purpose despite some calls against the idea.
The word ‘autonomous’ means having the freedom to govern oneself or control one’s own affairs. In the case of football, an autonomous league is described as one that is independent in terms of managing finances and controlling the direction of the league.
Ghana League Clubs Association president, Cudjoe Fianoo, noted that the idea had been floating around but the GFA were afraid that the league would be more powerful than the association.
”The idea of the Ghana Premier League to be autonomous started some years ago but has been fruitless. The autonomous issue has been there for a while now,” Fianoo told Fox FM.
”The delay of the league going autonomous is because the previous administration feared the body to manage it will be more powerful than the GFA.”
”The league may be more attractive than matches of the National Teams which they do not want it that way. How many local players are in the Black Stars?” he quizzed.
The PSL uses the autonomous model and have had huge success with it.
South African Premier League senior manager, Luxolo September, revealed how they made it work.
“Here in South Africa, all radio stations are about local football, local products, and local talents and we hope to share this lesson with Ghana and learn from Ghana as well,” he told Takoradi based Skyy Power 93.5 FM.
He however advised that Ghana should develop a different model, one that will suit the country’s specific needs.
“Ghana should decide what model is good for them, from the Commercial, Sponsorship, Product points of view.”
The job seems difficult considering the absence of a World Cup to fall on and the struggle to tie down key sponsors on long-term deals.
It has become quite clear in the last 13 years that the model of the two leagues are quite different and that has trickled down to the longevity and difference in sponsors they have. South Africa has needed just two main sponsors on headline and TV basis whilst Ghana has taken six.
The financial gap between the GPL and the PSL is over half a billion dollars, a figure which seems insurmountable but with proper execution and patience, Ghana football may reach the pinnacle of Africa once again.
Source: Bill Eshun (Joy Sports)
source: https://footballghana.com/
0 notes
Text
Is this the tightest PSL race ever?
New Post has been published on https://bestfreebettingtips.com/is-this-the-tightest-psl-race-ever/
Is this the tightest PSL race ever?
The Absa Premiership title race usually involves two or three teams as favourites, but this season is proving to be something quite out of the ordinary.
As things stand, with under 10 matches to go, there are a total of seven teams that have a very good chance of winning the Absa Premiership.
Let the breaking news come to you! Sign up for KICK OFF SMS
While leaders Orlando Pirates and defending champions Mamelodi Sundowns were involved in CAF Champions League action over the weekend, the likes of SuperSport United and Polokwane City took advantage by closing the gap.
Bidvest Wits, who were at the top for a while before they were usurped by Sundowns a few weeks ago, dropped points yet again in a 2-0 defeat to AmaZulu, but the Clever Boys are still very much in the race, though they’d need to turn things around as soon as possible, because they’ve registered just two wins in 2019. At the moment, it looks like they are throwing it all away, when at one stage they looked comfortable at the summit.
Get the latest Sundowns news sent to your phone!
SuperSport are in fifth place on the standings, currently just two points behind leaders Pirates. Matsatsantsa have won five of their last six matches and are probably starting to believe that they can win the title.
Rise and Shine, meanwhile, are only four points from the top of the table. They have been going about their business silently and could write one of the greatest stories in PSL history by winning the title. Just last season they were fighting relegation and in this campaign, with coach Jozef Vukusic, they go into the final seven matches with a chance of getting their hands on the biggest prize in local football. What a story it would be if they were to win it.
Rise and Shine, meanwhile, are only four points from the top of the table. They have been going about their business silently and could write one of the greatest stories in PSL history by winning the title. Just last season they were fighting relegation and in this campaign, with coach Jozef Vukusic, they go into the final seven matches with a chance of getting their hands on the biggest prize in local football. What a story it would be if they were to win it.
Kaizer Chiefs kept their hopes alive over the weekend with a 1-0 victory over relegation-threatened Maritzburg United, a win which put them within just five points of their Soweto rivals Pirates. It’s been a disappointing campaign for Chiefs, but they could still finish with the title in the bag.
0 notes
Text
In Case You Missed It - March 11
New Post has been published on https://bestfreebettingtips.com/in-case-you-missed-it-march-11/
In Case You Missed It - March 11
If you need to catch up, here are the football stories that made the biggest headlines on KickOff.com on Monday.
The South African national elections on 8 May have forceed Absa Premiership fixture changes. Full story
Kaizer Chiefs defenders Ramahlwe Mphahlele and Kgotso Moleko have renewed their contracts with Amakhosi. Full story
Lobi Stars coach Solomon Ogbeide has alleged that Mamelodi Sundowns coach Pitso Mosimane refused to shake his hand on Saturday. Full story
Zimbabwean forward Matthew Rusike has left Cape Town City to pursue a career in Europe with Norwegian Premier League side Stabaek. Full story
Bafana Bafana midfielder Kamohelo Mokotjo has been listed among the top 50 best players in the Sky Bet Championship this season. Full story
Bafana Bafana coach Stuart Baxter has given his reasons for picking Kaizer Chiefs goalkeeper Bruce Bvuma in his latest squad. Full story
Maritzburg United have explained the reason behind their release of loanee Keletso Makgalwa back to Mamelodi Sundowns. Full story
Maritzburg United have explained the reason behind their release of loanee Keletso Makgalwa back to Mamelodi Sundowns. Full story
Bafana Bafana coach Stuart Baxter has explained why he has included France-based players Keagan Dolly and Bongani Zungu in his squad. Full story
0 notes
Text
In Case You Missed It - March 4
New Post has been published on https://bestfreebettingtips.com/in-case-you-missed-it-march-4/
In Case You Missed It - March 4
If you need to catch up, here are the football stories that made the biggest headlines on KickOff.com on Monday.
Former Bidvest Wits midfielder Steven Pienaar believes Mamelodi Sundowns and the Clever Boys have the biggest chance of winning the title. Full story
AmaZulu management is set to meet with coach Cavin Johnson before the end of the week to discuss the club’s poor recent performances. Full story
Gabonese football is mourning the death of Akanda FC player Herman Tsinga who died after collapsing during a top-flight match on Saturday. Full story
Banyana Banyana suffered a second straight defeat at the Cyprus Women’s Cup on Monday afternoon. Full story
Orlando Pirates defender Alfred Ndengane has refused to be drawn on their Absa Premiership title race. Full story
AmaZulu coach Cavin Johnson won’t panic despite his team losing back-to-back games and conceding six goals in two matches. Full story
Bloemfontein Celtic defender Wandisile Letlabika is set to miss the match against Orlando Pirates after being ruled out for two weeks. Full story
Bloemfontein Celtic defender Wandisile Letlabika is set to miss the match against Orlando Pirates after being ruled out for two weeks. Full story
Kaizer Chiefs coach Ernst Middendorp believes his side still need to improve before they tick the way he feels they can. Full story
0 notes
Text
In Case You Missed it - November 22
New Post has been published on https://bestfreebettingtips.com/in-case-you-missed-it-november-22/
In Case You Missed it - November 22
If you need to catch up, here are the football stories that made the biggest headlines on KickOff.com on Thursday.
Kaizer Chiefs coach Giovanni Solinas has provided an update on the status of his squad ahead of this weekend’s Telkom Knockout semi-final. Full story
Orlando Pirates defender Asavela Mbekile still has an appetite for more trophies at his new club but is eyeing one in particular to complete his collection. Full story
Mamelodi Sundowns coach Pitso Mosimane is quietly confident about his team’s prospects of retaining the Absa Premiership trophy. Full story
Soweto Derby cup hero: Kaizer Chiefs were carrying a secret weapon in Kenny Niemach when they met Orlando Pirates in the BP Top 8 semi-finals 17 years ago. Full story
Bidvest Wits coach Gavin Hunt has bemoaned the unavailability of his “best player this season” for their upcoming Telkom Knockout semi-final with Baroka FC. Full story
Black Leopards should be playing so well for Bafana Bafana coach Stuart Baxter to stand up and take notice, according to new man at the helm Dylan Kerr. Full story
Soweto Derby cup hero: Former Orlando Pirates striker Katlego Mashego made the most of his opportunity off the bench in the 2010 MTN8 semi-finals against Kaizer Chiefs. Full story
Soweto Derby cup hero: Former Orlando Pirates striker Katlego Mashego made the most of his opportunity off the bench in the 2010 MTN8 semi-finals against Kaizer Chiefs. Full story
Bidvest Wits coach Gavin Hunt is taking solace from their away form this season but is fully aware that overcoming a confident Baroka side will be no easy feat. Full story
0 notes
Last Seen Blogs
ipilokko
ipilokko
ipilokko
ipilokko
shinjito
Shinjito
carewyncromwell
The Infamous Cursebreaker Cromwell