#hatta belki daha küçükken olabilecek türden

[httpsmelx]

pff hiçbir şey yapmak için yeterli isteğim yok şu an

#tam olarak 16 yaşında olabilecek bi hayatım var #hatta belki daha küçükken olabilecek türden #ama yaşıtlarımın çoğu şimdiden ünide gibi #annem şu an dayımla konuşuyo salak salak #kimse memleketini beğenmiyo farklı ülkelere gitme peşindeler falan diye. lan demin kendi ağzınla söyledin 100 lira 10 lira oldu artık diye #neyse ya #bi şey demiyorum #salaksın

[vashak]

James Callenreese: Suçluluk duygusu ve pişmanlık

Not: Bu meta “Max Lobo’nun Anıları”nda anlatılan olayları hesaba katmadan yazıldı.

Ash küçükken Cape Cod’da ne olduğunu manganın 4. cildinde Ash’in babasının ağzından dinledik. James Callenreese bunları Ash yokken Max, Shorter, Eiji ve Ibe’ye anlatıyor. Herhalde Cape Cod’a geldiklerinden beri bizim ekibi ayrı ayrı ölçüp tartmış ve zararsız olduklarına karar vermiş, onun için anlatıyor. Önce herkese içki ikram ediyor. Zira hikaye dinleyenlerin kanını donduracak türden.

Özetlemek gerekirse Ash 7 yaşındayken kasabada çok sevilip sayılan bir savaş gazisinin tecavüzüne uğruyor. Olayın farkına varan James oğlunu kolundan tutup polise gidiyor ancak sonuç alamıyor. Polis önce şikayeti ciddiye almıyor, sonra da başına gelenden Ash’i sorumlu tutuyor.

Peki James sonra ne yapıyor? Bana akıl tutulması yaşatan kısım burası asıl.

Eiji’nin yüz ifadesi duygulara tercüman. 

Bu baba hangi akla hizmet çocuğuna böyle bir öğüt veriyor? Ash’e fuhuş yaptırıp onun sırtından geçinmek gibi bir amacı yok. Olsa daha çok müşteri bulmak için çabalardı. Buradan ancak şöyle bir çıkarım yapabiliyorum: Polisten umduğunu bulamayan James Callenreese, kendisi oğlunu bundan sonra koruyamadığı takdirde (ki koruyamıyor) en azından Ash istismarcılarından para isterse can güvenliği sağlanmış olur diye düşünüyor belki de. 

Öyle de oluyor. İstismarcı Ash’e para ödediği için onun kendisini ifşa etmesinden endişe etmiyor. Bu sayede Ash, daha sonra adamın arka bahçesinden kemikleri çıkan talihsiz çocuklarla aynı kaderi paylaşmıyor. James’in hiç aklına getirmediği şey ise 8 yaşındaki oğlunun istismarcısını öldürebileceği. Hem de tasarlayarak: Ash bir gün gizlice babasının tabancasını alıp adamı vuruyor. 

Böylece Ash bu denli iğrenç bir deneyim sonucunda insanları manipüle etmeyi öğreniyor. James’in sonradan dediği gibi, adam Ash’e para verdiği için ondan kendisine zarar gelebileceğini hiç düşünmüyor. Ash o yaşında bunu biliyor ve kendi avantajına kullanıyor. Onu koruyup kollamakla yükümlü yetişkinler görevini yerine getirmeyince iş başa düşüyor ve çocuk mağduriyetine kendisi son veriyor. İşte o zaman James oğluna nasıl geri döndürülemez bir zarar verdiğini anlıyor olsa gerek.

Ama yine elinden bir şey gelmiyor. James bu olayın üzerine Cape Cod’da oğlunun adı kötüye çıktı diye yine onu korumak amacıyla başka eyaletteki kız kardeşine göndermeye yeltenmişken Ash’in evden kaçmasına engel olamıyor. Bundan sonra Cape Cod’dakiler bir daha Ash’ten haber alamıyor. James bu sırada oğlunu bulmak için herhangi bir çaba sarf etti mi, bunu bilmiyoruz.

Neredeyse 10 yıl sonra Ash ilk defa Cape Cod’a geldiğinde ise James oğlunu olabilecek en kötü şekilde karşılıyor.

Ash ise babası olacak bu çapsız herifin hakaretlerine hiç aldırış etmiyor. Ona hiç öfkelenmeden sakince ne için geldiğini açıklıyor ve hemen gideceğini söylüyor.

James oğlunu neden böyle karşılıyor? Bir zamanlar bizzat kendisi çocuğuna, aklınca onu korumak için de olsa, işi paraya dökmesini öğütlemişken ne hakla Ash’in yüzüne karşı herkesin önünde sürtük diyor?

İşte tam olarak bu yüzden aslında. James 10 yıldır görmediği oğlunun başına gelenlerden kendisini sorumlu tutuyor ve bununla yüzleşemiyor. Ash doğduğundan beri ona doğru düzgün sevgi gösterememiş, gerektiğinde onu koruyamamış ve mağdurken suçlu durumuna düşmesine engel olamamış. İçten içe bildiği bu gerçeği kabul etmektense bütün bunlar Ash’in suçuymuş gibi davranmak daha kolay geliyor.

Yoksa Jennifer’ın bir bildiği var. James oğlunu sağ salim gördüğü için mutlu oluyor aslında. Hatta bu arkadaşın dediği gibi Ash daha önce gelmediği ve onu endişelendirdiği için içerliyor. Neticede babası oğlunun nerede olduğunu bilmiyor, ama Ash babasının nerede olduğunu biliyor ve onunla hiç iletişim kurmuyor. 

Ama işte mesele James’in duygularını ifade etmeyi bilmemesi. Daha sonradan “Niye Ash’e öyle dedin?” diye hesap soran karısına bağırması bunun bir göstergesi. Dolayısıyla adam oğluna ne sevgisini ne de pişmanlığını gösterebiliyor. Onca zaman sonra onca şey olmuşken bunları göstermenin haddine olmadığını düşünüyor belki de.

Halbuki Ash geçmişinden ötürü babasına kin beslemiyor. Neden? Babasından nefret etmekte çok haklı olmaz mıydı?

Çünkü Ash babasının ne mal olduğunu çok iyi biliyor: Aciz. Kötü niyetli değil, sadece aciz. Ne eksik ne fazla. Golzine’nin adamları James’in lokantasını bastığında ise Ash babası için gözyaşı döküyor, onu yaralı halde öyle bırakmayı hiç istemiyor. James de yine kendine göre yapabildiği kadarıyla oğlunu korumaya çalışıyor. Mafya zaten Ash’in peşindeyken bir de polisle uğraşmasın diye Ash’in parmak izlerini silahın üstünden siliyor ve fedaileri kendi öldürmüş gibi bir mizansen yapıyor. Ash’i zorla yanından gönderirken de büyük ihtimalle ilk defa oğlu için iyi bir şey söylüyor.

Bu James ve Ash’in birbirlerini son görüşü oluyor.

Satır aralarını okuyabildiğim kadarıyla James Callenreese böyle bir karakter. Yanlış anlamayın, amacım bu rezil herifi masum göstermek değil asla. “Kötü niyetli değil, sadece aciz,” dediysem de neticede onun acizliği yüzünden küçücük bir çocuğun hayatı kayıyor. Bunun bir cezası olmalı, diye düşünmekten kendimi alamıyorum. 

#james callenreese #jim callenreese #ash'in babası #ash lynx #meta #analiz #yorum #banana fish türkçe #banana fish manga #şekerli