beni yine sev beni yine sev beni yine sev beni yeniden sev
27 notes
·
View notes
Dedim sana.. Ben ağlarım gördüğüm güzellikler karşısında.. Gün doğumu veya Gün Batımı gibi.. Hemen birtakım yaşlar ziyaretime gelirler..
Artık sanırım biraz daha ziyaret edecek beni bu yaşlar..
Çünkü hep gözümü diktiğim o Gün Doğumu ve Gün Batımında bir de Çoban Yıldızı selamlıyor beni..
Hâlâ "İyi Ki" diyoruz Mavi :) Hep ve daha fazla demek dileği ile selamlayalım bu Dolunay'ı...
5 notes
·
View notes
..
Dışarı çıkmak istiyor canım
Tek başına haytalık etmek
Islanmak pazar sabahında yağmurda
Boş caddelerde dolaşmak
Vitrinlere bakmak sinemaların afişlerine
Sokakların isimlerine
Telefon kulübelerinde uyuyan çocuklara
Bir merhaba demek sessizce
Sahilde martılara simit atmak
Otobüslerin ilk seferlerine binmek
Gitmek istiyor canım hayatın gittiği yere
Islık çalıp şarkılar uydurmak kendi kendine
Fırından taze ekmek alıp buğusunu çekmek içine
Ve ben seni çok özledim.
..
Bugün pazar daha uyanmadı komşular
Damların üzerinde kuşlar daha rahatlar
Radyolarda eski şarkılar çalıyorlar bu saatlerde
Gönül penceresinden ansızın bakıp geçenlere doğru
Yağmur da var çok sevdiğim rüzgarda
Bugün pazar ve ben seni çok özledim...
`` İbrahim Sadri
Conan gray - yours
Rica ederim, anonim bı şiir zaten sorun değil. Beğenmene sevindim.
Geçen gün markete gittim orda bı kasiyer vardı. Onun da ismi Mısraymis, aklıma direkt sen geldin hatta belki o kişinin sen olabilicegini bile düşündüm. Sonra inceledim biraz aynı gözler değildi. Zaten o kişi sen olsan mucize olurdu herhalde :)
Ağlasam sesimi duyar mısınız, Mısralarımda; Dokunabilir misiniz, Gözyaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel, Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu, Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum; Her şeyi söylemek mümkün; Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum; Anlatamıyorum.
Orhan Veli Kanık'
Dedubülman - en dibine kadar
4 notes
·
View notes
Sanırım zaman bu sefer geçmiyor..
Güneş doğmuyor.. Göklerde bir Mavi uyanmıyor..
Bendeki özlem bir tık artıyordu..
3 notes
·
View notes
uzun süredir duygularımı bastıra bastıra mahvediyorum kendimi, bugün bir ara çocuklara yardım eden bi abinin fotoğrafı görünce gözlerim doldu, duygusuz bi şekilde içime atarak yaşayınca taşıyor içimdekiler ama insanlara anlatmak işe yaramıyor, bişeyleri öylece hallettiğim yaşları geride bıraktım ve ağır meşgul eden işlerle uğraşmayınca kafayı bir şeylere takıp duruyorum, ya görüntüm oluyor ya başarım oluyor ya başka bir konudaki başarısızlığım oluyor ama hiç şaşmadan böyle yani içimde koskocaman bir boşluk var cidden ve aptalca teselliler işe yaramıyor çalışmıyor bende. bu duygular ve beceriksizlikler nereye kadar gidecek hiç bilmiyorum ama yoruluyorum bu kafayı taşımaktan ve bunu anlayan insan sayısı vakit geçtikçe sıfırlanıyor bende. napıcam nereye elimi koyucam bilmiyorum koysam başıma ne gelir bilmiyorum sadece mücadele etmek istemiyorum artık dümdüz yürümenin, sakince ve insanca yaşamanın başka bir yolu yok mu Allahım?
1 note
·
View note