#WEL-1708 | Explore Tumblr Posts and Blogs

Visit Blog

Explore Tumblr blogs with no restrictions, modern design and the best experience.

Fun Fact

Hackers stole 65M passwords from Tumblr in 2013.

rotterdamvanalles · 2 days

Text

Gezicht op de Scheepstimmermanslaan richting de Veerhaven, 1987.

Deze laan heet naar de scheepstimmerwerven tussen Boompjes en de Scheepmakershaven, die in 1703 verplaatst werden naar de Zalmhaven. De laan liep daar langs. De laan was oorspronkelijk een dwarsdijk, lopende van Schielands Hoge Zeedijk (Westzeedijk) naar de Maas. Sinds het laatst van de 17de eeuw stond ze bekend als de Keerberglaan naar Daniel van Keerberge, die daar toen bezittingen had. Omdat ze op de Maas uitliep heette ze ook wel 1ste Maaslaan. Verder kwam ze als Pontelaan voor omdat ze naar het Ponteveer leidde. Op 3 december 1708 besloot de vroedschap de dijk te bestraten.

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

0 notes

415216 · 5 years

Text

film blog

Welkom op onze filmblog voor ckv

A1.1

Hoe zouden we de aanwijzingen kunnen gebruiken voor het schrijven van het script?

We kunnen de technieken toepassen die in dit filmpje worden verteld om zo ons script te maken.

Noem drie aanwijzingen en hoe je die concreet kan bewerken in je script?

1. Let op de lay-out van je script.

2. Zorg dat je aantal kantjes gelijk is aan het aantal minuten. Dus 5 kantjes is ongeveer 5 minuten.

3. Zorg dat je niet dingen beschrijft die niet worden verteld zoals de gedachten van iemand.

A1.2

schrijf in 50 woorden de beste tip van Andrew Stanton op en zeg hoe je dit in je eigen verhaal kan gebruiken?

Een verhaal kun je het beste in elkaar zetten door er voor te zorgen dat de mensen het verhaal snappen en dat er duidelijkheid in zit. Ook is het erg belangrijk om er voor te zorgen dat je het verhaal van begin tot eind kent om zo een chronologische volgorde te kijken. Wij kunnen deze tip gebruiken door het script goed uit te schrijven en ervoor te zorgen dat als iemand het leest dat hij snapt waar het verhaal over gaat.

A2.1

Hoe zit de lay-out van een script in elkaar? Ga je deze lay-out gebruiken? Waarom wel/waarom niet?

Je begint met de locatie in de lay-out dan wat de personen of objecten doen in de scene. Boven het dialoog de naam wie het doet of zegt. Ja wij gaan deze gebruiken. Want zo maak je het makkelijker wat de persoon moet doen en moet zeggen in de scene.

A2.2

Noem drie dingen waarbij een storyboard je mee kan helpen, die in het filmpje worden genoemd. Noem twee dingen waar je op gaat letten als je dat gaat doen.

Het helpt je de cameraman de positie van de scene goed te nemen. Zodat je een verhaal goed kan vertellen. Storyboard helpt je veel woorden in een camerabeeld te krijgen. Pijlen erbij tekenen zodat je weet of het camerabeeld mee moet bewegen Wij gaan op letten wat eigenlijk onnodig is maar we toch erbij hebben gezet. Wij gaan letten op het niet door de war halen van het story board en dus rustig maken en dus makkelijk beginnen.

A2.4

Hoe heeft de manier waarop de camera werd gebruikt bijgedragen aan een filmische 'look'? Wat zegt dit over wat je moet doen als je wil dat je film eruit ziet als een film en niet als een filmpje dat je zomaar hebt gefilmd? Wat ga je doen om hiervoor te zorgen?

De manier waarop de camera standpunt word gebruikt is erg warm en groot. Omdat je de hele tijd heel de familie ziet dus geeft dat een goed gevoel. De familie is zo gelukkig met elkaar. Dat is te zien uit het filmpje. Zo laten ze het bijna als een echte film aanzien en niet als een filmpje.Je moet er voor zorgen dat je een goed camera punt hebt waar uit je kan filmen. Het moet goed bewerkt zijn. Zorgen dat je alles goed georganiseerd hebt van te voren.

A2.7 Waarom is geluid zo belangrijk bij films? Hoe kun je geluid zo realistisch mogelijk opnemen? Is dit ook handig om te doen voor jullie film? Welke objecten die je hebt kun je gebruiken om interessante geluiden mee op te nemen?

Geluid brengt de spanning in de film daarom is het zo belangrijk. Je kan geluid het beste opnemen in een stille ruimte waar niemand praat. Het moet er ook windstil zijn. Een goede microfoon in ook handig. Het kan misschien wel handig zijn voor onze film. Bijv. een schoon die op de grond valt als een schot van een pistool.

A2.9 Noem drie tips die jou het meest bruikbaar lijken. Kun je deze drie tips goed inzetten bij het maken van je eigen film? Hoe ben je dat van plan?

Je moet genoeg ligt hebben als je met je telefoon filmt. Stille handen hebben want je telefoon reageert snel op kleine bewegingen. Gesprekken opnemen met je telefoon moet je de telefoon dicht bij je mond houden want anders blokt de telefoon het geluid. Ja we kunnen deze tips gebruiken. Wij gaan deze tips gebruiken door gesprekken op te nemen in een stillen ruimte zonder wind. Heel rustig te filmen waar door het beeld niet gaat schudden. Goed opletten op het licht inval punt.

A3. The Immigrant (1917)

Welke filmtechniek valt op?

Hoe wordt die filmtechniek gebruikt?

Hoe ondersteunt het filmische (de camerabeweging, de montage, belichting, kleur etc.) het verhaal?

Wat haal je hier uit voor je eigen film?

Het geluid valt erg op. Omdat in charli chaplin films het geluid met het beeld het verhaal verteld. Er zit ook alleen maar muziek in de film. Er zijn eigenlijk geen camerabewegingen. De camera staat gewoon stil en dus zijn er geen camerabewegingen. Je ziet dat het een film uit 1917 is want hij is in zwart wit en dus is er weinig aan de montage gedaan. Er is ook weinig behoeften aan licht in de film want hij is in zwart wit. Bij meer belichting maakt het licht het beeld alleen maar meer wit/lichtgrijs. Wij willen ook zo weinig mogelijk spraak in onze film. Dus dan willen we ook dat het beeld en het geluid/muziek het verhaal verteld voor ons.

A3. If (2014)

Welke filmtechniek valt op?

Hoe wordt die filmtechniek gebruikt?

Hoe ondersteunt het filmische (de camerabeweging, de montage, belichting, kleur etc.) het verhaal?

Wat haal je hier uit voor je eigen film?

De cuts en overgangen vallen op. Vooral als ze in bed liggen. Toen veranderde hele tijd als de man praten naar een ander camera punt en ook anders om. De camera bewegingen, er zit steeds een kleine draai aan als ze een flasforward krijgen naar de trouwerij. Er is niet heel veel aan gemonteerd denken wij omdat het heel natuurlijk is. Net zoals het licht is erg natuurlijk als ze in bed liggen is namelijk alleen de zijkant van het hoofd belicht. De kleur is was warmer als ze een flashfoward krijgen naar de trouwerij. Dan is het ook iets meer oranje. Wij gaan de camera bewegingen hieruit proberen te gebruiken en het natuurlijke licht willen we zoveel mogelijk gebruiken.

A3. thirller (1984)

Welke filmtechniek valt op?

Hoe wordt die filmtechniek gebruikt?

Hoe ondersteunt het filmische (de camerabeweging, de montage, belichting, kleur etc.) het verhaal?

Wat haal je hier uit voor je eigen film?

Wat erg opvalt aan deze video is dat er veel gebruik word gemaakt van de locatie en het licht. Zo filmen het bijvoorbeeld in het donker om ervoor te laten zorgen dat de video spannend wordt om naar te kijken. De filmtechniek is dat ze veel van andere oogpunten kijken met de camera. Zo veranderen ze de hele tijd welke personen ze film of van welke hoek om zo ruimte en diepte te geven. Doordat ze deze bewegingen toepassen en gebruik maken van het donker licht zorgt het ervoor dat het ook echt net lijkt of je naar een thriller film aan het kijken bent. Wij kunnen door deze tips bijvoorbeeld meer spanning in onze film opwekken en meer diepte geven in de film.

A4. move (2011)

Welke filmtechniek valt op?

Hoe wordt die filmtechniek gebruikt?

Hoe ondersteunt het filmische (de camerabeweging, de montage, belichting, kleur etc.) het verhaal?

Wat haal je hier uit voor je eigen film?

Wat erg opvalt aan deze video is dat er veel overgang is naar een ander beeld. Zo veranderen ze bijvoorbeeld de hele tijd van plaats. De filmtechniek die gebruikt word is gebruik maken van de diepte van de plaats en van het licht wat er is. De montage steunt het verhaal omdat je zo kan zien wat je allemaal met montage kan doen omdat het nu een soort van compilatie is van plekken waar die allemaal is geweest. Dit kunnen wij in onze film gebruiken door de hele tijd van locatie te wisselen.

Wanneer de compositie is ontstaan is onduidelijk, aangezien het werk slechts in één 18de-eeuws en in zeven vroeg-19de-eeuwse kopiehandschriften is overgeleverd. Lange tijd werd aangenomen dat het door Bach gecomponeerd werd in de tijd dat hij werkzaam was als hoforganist en hofkamermusicus (later: hofconcertmeester) in weimar (periode 1708-1717). Tegenwoordig wordt het tijdvak 1700-1702 - in Bachs gymnasiumtijd in Lüneburg waar hij studeerde bij de organist-componist georg böhm- aangemerkt als ontstaansperiode van het representatieve, virtuoze orgelstuk. Bach had in de periode 1703-1707 - dus vanaf zijn 18de - zijn eerste beroepsbetrekking van organist van de Neue Kirche in Arnstadt. Waarschijnlijk vertolkte Bach dit muziekstuk in 1703 bij wijze van klinkende 'sollicitatie' naar de functie van kerkorganist.Aangezien Bach in de zomer van 1702 te Sangershausen in Sachsen-Anhalt op blijkbaar overrompelende wijze een 'sollicitatiewedstrijd' had gewonnen voor de vacante positie van kerkorganist van de monumentale St.Jacobikirche - door ingrijpen van de plaatselijke regerend vorst werd echter diens favoriet in deze functie benoemd - is de aanname relevant dat hij bij die gelegenheid zijn representatieve Toccata Con Fuga heeft vertolkt.De Toccata Con Fuga: Pedaliter (titelaanduiding in het oudste kopiehandschrift) vertoont alle kenmerken van een jeugdig bravourestuk. Het hoort qua vorm - driedelig - thuis in de categorie van het Noord-Duitse, 17de-eeuwse, meerdelige 'Praeludium-pedaliter' en qua stijl in dat van de 'Stylus phantasticus' (vrije fantastische stijl).

Het woord tocatta' (een afleiding van het Italiaanse toccare dat 'aanraken' betekent) duidt op een compositie voor vingerspel met een sterk virtuoze inslag. Dat is Bachs eerste bijdrage aan dit genre zeer zeker. De nadrukkelijke aanduiding 'Pedaliter' in de titel van de compositie geeft aan dat eenzelfde speelkwaliteit verlangd wordt wat betreft het bespelen van het voetklavier, het pedaal. (afkomstig van het Latijnse woord pedes, dat voeten betekent).In een latere orgeltoccata van zijn hand (uit de bovengenoemde periode-Weimar), de tweedelige Toccata et Fuga in F (BWV 540), blijkt de componist afscheid te hebben genomen van het Noord-Duitse meerdelige vormmodel (3- of 5-delig) 'praeludium-pedaliter' en van de grillig-vrije fantastische stijl van weleer. Dit geldt evenzeer voor de latere Dorische toccata in d (BWV 538) die op het model van het Italiaanse solo-concerto blijkt geschoeid. In de driedelige Toccata, Adagio et Fuga in C (BWV 564) blijkt het apart van elkaar geconcipieerde driedelige Italiaanse concerto-model (snel-langzaam-snel) nog sterker aanwezig, met uitzondering van de openingssectie van de Toccata die een virtuoze solo voor het pedaal behelst.Bijzonder is echter dat vrijwel alle klavecimbeltoccata's van Bach in de Stylus Phantasticus staan geschreven. Deze composities dateren waarschijnlijk uit Weimar toen Bach zijn 'Noord-Duitse leerfase' allang achter de rug had en de wereld van de eigentijdse Italiaanse muziek (die van Vivaldi voorop) zich in zijn denk-, schrijf- en musiceerwijze nestelde.Deze paradox is verklaarbaar uit het feit dat het orgel van de Weimarer hofkapel (gebruikt tijdens kerkdiensten en concertbespelingen) wegens reparatie en uitbreiding een tijd lang onbespeelbaar was. Mogelijk kreeg Bach van zijn adellijke broodheren - Weimar had toentertijd twee regerende hertogen, een oom (in het grote stadspaleis) en een neef (in het kleinere 'Rote Schloss') - ook de opdracht om in kleiner verband, in salons van met name het 'Rote Schloss' (net buiten het grote stadskasteel gelegen), op de voor hem 'normale' c.q. favoriete manier te musiceren, in de meerdelige Noord-Duitse vorm en volgens de vrije fantastische stijl. Door uitlatingen van Carl Philipp Emanuel Bach is bekend dat Bach, met name als solerend/improviserend musicus op het orgel en op het klavemcibel zich ook doelbewust in verschillende stijlvormen kon uitdrukken: zowel in die van het muzikale voorgeslacht als van tijdgenoten (generatiegenoten en nieuwe lichtingen). Dit kon ook in zijn eigen composities doorwerken, zoals uit onder meer het bovenstaande blijkt.

draaiboek

per scène hebben we voldoende licht nodig om ervoor te zorgen dat alles duidelijk op beeld is. Het camera standpunt verschilt elke keer per scène, als we gaan filmen kunnen we per scène vertellen over het camera standpunt. Om ervoor te zorgen dat de film niet te makkelijk is om te voorspellen zorgen we ervoor dat we de hele tijd met de camera draaien. Zo maken we shots van dichtbij en ook van veraf.

bepaalde artikelen die we nodig hebben zijn: telefoon, hesje, geweer en computer.

waar gaan we de beelden opnemen: de beelden worden opgenomen op school, buiten en in Omar huis.

Script:

Gijs: jo omar

Omar: jo gijs hoe gaat ie

Gijs: prima met jou

Omar: ja goed

Gijs: ben je nou de nieuwe iphone 11 aan het bestellen

Omar: ja man de vorige was kapot. Dus moet ik een nieuwe bestellen.

Omar: is wel duur

Gijs: jo omar hoe is die

Omar: ja ga goed. Nieuwe telefoon net binnen.

Gijs: ahh laat is zien

Omar: kijk, kei vet gast

Gijs: die zou ik eigenlijk ook wel willen hebben

Omar: wel?

Gijs: ja is wel vette telefoon.

Omar: ja ik ben net uit dus ik ga wel naar huis

Gijs: oh, ik ga hier ff huiswerk maken.

Omar: jo is goed maat.

Gijs: jo later hé

Omar: later

Gijs: blijf daar daar blijven blijf daar

Omar: eyyy ik doe niks rustig aan rustig aan

https://wetransfer.com/downloads/04ca32ea53ce0ca0972ad7bdd2b0d62120191118201211/72a833c0b2c9b119180d6111c6cfc2e620191118201211/1ec1fd

#film #yolo

1 note · View note

rcvandenboogaard · 5 years

Text

Voor en tegen de profeet - een Europese traditie

Toen Napoleon Bonaparte en Johann Wolfgang von Goethe elkaar in 1808 voor het eerst ontmoetten, in Erfurt, waren ze het roerend eens: de profeet Mahomet was een groot man - een begaafd veldheer, een begenadigd wetgever. Door de eeuwen heen is er in het Westen meer lof geweest voor de grondlegger van de Islam. Denken dat de profeet Mohamet in onze cultuur altijd een slechte pers heeft gehad, is een vergissing - betoogt de Schots-Franse historicus John Tolan in zijn zojuist verschenen Mahomet l’Européen. Veertien eeuwen lang is de profeet in onze streken ook bron van fascinatie, en soms van bewondering.

Natuurlijk, er was meer kritiek en afkeer. Niet voor niets zond de Christenheid in de Middeleeuwen de Kruistochten uit, om de heilige plaatsen in Palestina te bevrijden van de als ketters beschouwde muzelmannen. De in 2015 overleden Nederlandse arabist Hans Jansen, die in de loop van zijn leven steeds drastischer oordelen ten beste ging geven over de persoon van Mahomet en het door hem gestichte geloof, staat historisch gezien geenszins alleen. De leider van de politieke partij die Jansen aanhing, nam zulke polemiek maar al te graag over.

Toch is de afstand tussen de Christenheid, het Jodendom en de Islam altijd kleiner geweest dan vaak wordt aangenomen, laat Tolan zien in zijn erg interessante studie. Dat ligt ook voor de hand, want het zijn de enige monotheïstische religies op aarde, die bovendien veel tradities en constituerende geschriften gemeenschappelijk hebben. Dat maakt van hun onderlinge geschillen zoiets als een familieruzie. Dat heden ten dage velen menen dat er sinds mensenheugenis een onoverbrugbare kloof bestaat tussen de wereld van de Islam en het Westen is een vertekening, meent Tolan. Hij geeft van die misvatting mede Edward Saïd de schuld, die in zijn enorm invloedrijke studie Orientalism uit 1978 eigenlijk alle Westerse fascinatie voor het Midden-Oosten voor verdacht, en tot een schaamlap voor imperialistische bedoelingen heeft verklaard.

Zulke oneerlijkheid zou je inderdaad kunt vermoeden, als je Napoleon Bonaparte aan het werk ziet bij zijn militaire expeditie in 1798 in Egypte. Heel merkwaardig: terwijl in Frankrijk door de Jacobijnen de macht van de kerk wordt gebroken, vraagt de Franse veldheer aan de geestelijkheid van Caïro of zij voortaan zijn decreten van het zegel ‘uit naam van God’ willen voorzien. Dat willen ze wel, zegt die geestelijkheid, als Napoleon en zijn soldaten zich tot de Islam bekeren. Daar komt weinig van terecht: Franse soldaten lopen niet warm voor de besnijdenis en het vooruitzicht nooit meer wijn te kunnen drinken.

Toch begint Napoleon zijn tijdelijke heerschappij over Egypte met een boodschap aan het volk, waarin de zinsnede ‘er is geen God dan God’ voorkomt. De verdreven dynastie der Mammeloeken bestond uit ‘usurpatoren’ van de godsdienst, aldus de toekomstige Franse keizer, maar nu zullen ‘eerbied voor God, zijn profeet Mahomet en de glorierijke Koran’ de regel zijn.

Tactisch opportunisme? Ongetwijfeld. Maar Napoleons aandacht voor de profeet kwam niet uit de lucht vallen. Hij had de Koran in Franse vertaling gelezen en in meerdere opzichten appelleerde de Islam aan de ideeën van de Verlichting. Het is immers een puur en gestroomlijnd monotheïsme dat de Islam huldigt, en dat sloot aan bij ‘deïstische’ opvattingen in de XVIII-de eeuw. En bovendien kent de Islam, in theorie althans, geen wonderen, beelden en priesters, wat nogal een contrast vormde met het karakter van de katholieke kerk, die zich in Frankrijk bovendien had verbonden met het absolute koningschap van de Bourbons. Als Napoleon Bonaparte na 1815 in ballingschap op Sint Helena zijn mémoires schrijft, komt hij uitvoerig terug op Mahomet: die was een briljant veldheer en een wetgever - precies als Napoleon zelf.

Dat gestroomlijnde, ‘pure’ monotheïsme was vaker bron van adhesie in het Westen, aldus Tolan in zijn studie, die van de Middeleeuwen tot de XXste eeuw reikt. In de Middeleeuwen werd de Koran soms in stelling gebracht bij hevige conflicten binnen de Christenheid over de gedachte van de Drieëenheid of de onbevlekte ontvangenis van Maria - scholastische santenkraam die zich met een monotheïsme moeilijk laat verenigen.

Langs eender lijnen werd de Koran ook bestudeerd en als argument aangeroepen tijdens de Reformatie, ook in de Nederlanden. De eerste Nederlandse vertaling van de Koran dateert uit 1658 en is van Jan Hendrick Glazemaker. De Utrechtse Universiteit beschikt over een prachtige herdruk uit 1696, verlucht met gravures van Caspar Luyken - uitgegeven te Amsterdam bij Timotheus ten Hoorn (ook voor al uw pornografie).

Napoleon en Goethe hadden het in hun gesprek in 1808 met name over het toneelstuk van Voltaire Le fanatisme ou Mahomet le prophète, dat ze beiden gelezen hadden - Goethe had het zelfs in het Duits vertaald. Voltaire maakt in dat stuk van de profeet de spil zijn complexe intriges en verraad bij de verovering van Mekka. De gespreksgenoten van 1808 waren met elkaar eens: de grote Voltaire had de grondlegger van de Islam veel te negatief voorgesteld. Tolan meent dat Le fanatisme, dat in 1741 voor het eerst verscheen, eerder moet worden gezien als een verkapte aanval op de rooms-katholieke clerus, en hun invloed aan het Franse hof. Toen in 1757 Voltaire’s Essai sur les moeurs et l’esprit des Nations verscheen, de eerste wereldgeschiedenis die niet uitsluitend op Bijbelse verhalen en de Romeinse geschiedenis berust, was Voltaire’s beeld van Mahomet inderdaad veel positiever en zakelijker. En zo fungeerde de profeet van Islam dus allengs tevens als profeet van de Verlichting, en in de Romantiek zelfs als grondlegger van de Arabische natie.

De figuur van Mahomet, schrijft Tolan, is een belangrijk element in de “secularisatie en ontkerstening van het Europees intellectueel vertoog” in de XVIIIde eeuw. Die rol speelt de profeet nog steeds als in de Negentiende Eeuw de moderne filologie en archeologie hun wetenschappelijk licht gaan laten schijnen over Christendom en andere religies, en geleerden in heel Europa proberen uit te zoeken wat er waar was van de verhalen in Bijbel en Koran, en onder welke historische omstandigheden religies zijn ontstaan en zich later hebben ontwikkeld.

De kritische, of zelfs vijandige stereotypen die de laatste tijd zo wijd verbreid lijken, ook in Nederland, hebben in het Westen dus nooit het alleenrecht gehad. Maar of nu kritiek of waardering de overhand hadden, één ding is zeker: de profeet Mahomet speelt een grote rol in de Westerse cultuurgeschiedenis.

John Tolan: Mahomet l’Européen. Histoire des représentations du Prophète en Occident. Albin Michel 2018. (Komt in juli 2019 ook in Engelse versie uit als: Faces of Muhammad: Western Perceptions of the Prophet of Islam from the Middle Ages to Today. Princeton University Press)

Afbeelding boven: Mahomet en de Engel, schets van Eugène Delacroix (1798-1863). Het werk is een studie voor een plafondschildering in het Palais Bourbon in Parijs, waar de Kamer van Afgevaardigden zetelt. Het is echter niet uitgevoerd. Opvallend is dat de engel Gabriël, die volgens de overlevering Mahomet de geloofswaarheden van de Koran influistert, hier de vormen van een vrouw lijkt te hebben aangenomen. (Afbeelding Louvre)

Afbeeldingen onder: de titelpagina van de Nederlandse Koran-vertaling, in de versie van 1696, met de gravures van Caspar Luyken (1672-1708). Daaronder: een muzelman tijdens het gebed. (Afbeeldingen Universiteit van Utrecht en Rijksmuseum).

Zie voor nadere bijzonderheden over deze Koran-vertaling HIER een pagina van de Utrechtse Universiteitsbibliotheek.

Het gehele boek is HIER digitaal beschikbaar.

1 note · View note

vervloekte-gouddorst · 3 years

Text

Balthasar Kirchhoffs

Leven buiten de ‘bende’ Balthasar Kirchhoffs werd, in tegenstelling tot zijn jongste broer Joseph, niet in ’s Hertogenraede geboren, waardoor we zíjn geboortedatum wel kennen.

Balthasar (ook wel geschreven als Balt(h)us) werd op 27 september 1707 geboren in Afden als zoon van Nicolaas Kirchhoffs en Catharina Doveren. Hij had vijf broers en een zus: Johanna (1705 - 30-10-1785), Joannes (13-02-1706), Dionijs (22-11-1708), Peter (1720-1771) en Joseph (~1724 – 11-05-1772). Van de drie gebroeders Kirchhoffs die als Bokkenrijder zijn opgepakt (Peter, Joseph en hijzelf) was hij de oudste, de eerste die werd opgepakt en de eerste die overleed. Peter overleed omstreeks juni 1771 in de kerker van Gulik, Joseph op 11 mei 1772 op de Beckenbergh te 's-Hertogenraede. Balthasar werd schoenmaker en vestigde zich in Merkstein. Op 24-jarige leeftijd trouwde hij, op 7 september 1732, met Maria Agnes Dreschers, maar zij overleed op 7 januari 1752. Pas elf jaar later, op 8 februari 1763, hertrouwde hij, deze keer met de 17 jaar jongere Maria Notermans. Beide huwelijken bleven kinderloos. In relatie tot Joseph Hoewel, volgens de processtukken, Balthasar en Joseph samen de bende geleid zouden hebben en dus een goede band zouden moeten hebben, suggereert Sleinada hier iets anders:

"Den Chirurgyn, met wien ik bekend was heeft my eens met weenende oogen geklaegd, over zynen broeder Baltes, dat hem de traenen over de wangen rolden, en in deeze woorden uytbrak: "Ah! Ik hebbe zoo lang geweeten dat den Schelm niet deugde, en daerom heeft hy in twee jaeren tyds niet durven onder myne oogen komen; wat my aengaet ik maek 'er niet met allen uyt, al word hy ook gehangen [...]

"Vert. "De chirurgijn, met wie ik bekend was, heeft zich wel eens wenend bij mij beklaagd over zijn broer Baltus. Zijn tranen rolden over zijn wangen en hij brak in de volgende woorden uit: "Ah! Ik heb altijd geweten dat die schelm niet deugde, daarom durft hij mij al twee jaar lang niet onder ogen te komen. Wat er gebeurt maakt mij niet uit, al hangen ze hem ook op [...]"

De relatie tussen de twee broers, als we Sleinada moeten geloven, was dus niet al te hartelijk, tot op het punt dat ze elkaar jaren niet hebben gezien. Vele romanschrijvers beschrijven Balthasar dan ook als iemand die altijd in de herbergen (met name Den Vivat) te vinden is, soms als een beetje een viezig figuur, tegenover de nette, hooggeplaatste Joseph. Als we Sleinada moeten geloven, zou dat beeld best wel eens kunnen kloppen. Zijn rol in de ‘bende’ Over de rol die Balthasar in de bende gespeeld zou hebben, laat men in de processtukken geen twijfel bestaan. In vrijwel elk processtuk waarin hij genoemd wordt – en dat zijn er veel –, komt hij als een van de ‘hogere leden’, misschien zelfs wel de leider tevoorschijn. Sommigen menen zelfs bij hem in huis de eed te hebben afgelegd. Joseph Keyser kwam tijdens zijn eerste pijniging al met de eerste ‘bekentenis’ met Balthasar samen te hebben gewerkt:

“En dat daernaer de voorseijde gesellen die ingegaen waeren ten huijse van Baltus Kerckhoff, uijtgecomen sijn met denselven Baltus Kerckhoff, ende de huijsvrouw van hem Kerckhoff ten lesten uijtgecomen was ende de duhr toegeslooten heeft. […] En dat haeren man Baltus Kerckhofff gearmeert was met eene flinte, en hij gedetineerde met alle de voorseijde gesellen versien waeren met stocken.”

Vert. “En dat daarna de eerder genoemde gezellen het huis van Baltus Kerckhoff binnengingen en naar buiten kwamen met Baltus Kerckhoff en zijn huisvrouw, die als laatste naar buiten ging, de deur gesloten heeft. […] En dat haar man Baltus Kerckhoff gewapend was met een pistool en hij, de gevangene, met alle eerder genoemde gezellen voorzien was van stokken.”

Dat Balthasar hier duidelijk naar voren komt én als enige met een pistool wordt beschreven, zou erop kunnen wijzen dat hij een (van de) leiders van de Bokkenrijders was, of misschien had hij gewoon een slechte, maar breed verspreide reputatie- als schoenmaker was hij immers in de hele regio bekend. Het zou dus heel goed kunnen dat Keyser hem alleen maar noemde omdat Balthasar als leider noemen een geloofwaardige bekentenis zou zijn.

Proces en dood Wanneer Balthasar is opgepakt, weten we niet precies. Wél weten we dat hij 30 januari voor het eerst wordt ondervraagd. Men ging diezelfde dag nog over op martelwerktuigen, zo blijkt ook uit het document over zijn scherp examen:

“Welckenvolghende het voorschreven decret van Scherper examinatie aen den gedetineerden is voorgelesen, ende hem de pijn instrumenten voorgewiesen zijnde met dreijgemente van het voorschreven decret van torture aenstonts te voltrecken in cas hij ingevolge het selve niet en bekende de dieffting en misdaeden, waervan hij ten processe geaccuseert is. Ende blijvende denselven persisteren bij sijne ontkentenissen, soo is hij dienvolghens ter pijnbank gestelt, ten thien ueren en vijffthien minutten des morgens, ende hem de schroeven op de duijmen gestelt, deselve toegedraijt zijnde. Vorts hem de eerste schroeff op het slinxe scheen been, de tweede op het rechte scheenbeen gestelt en toegedraijt zijnde, vorts aen de rolle off wippe opgetrocken sijnde, heeft ten twelff ueren en vijffthien minutten gesegt alom daerbij geweest te sijn , waer en ter wat platze dat hij in actis was gevraegt geweest. Voorders heeft ten twelff ueren en seven en dertigh minutten gesegt ende bekent aen de Handt gestoolen te hebben.”

Vert. “Nadat het voorgenoemde vonnis tot scherp examen aan de gedetineerde is voorgelezen en hem de martelinstrumenten getoond zijn met het dreigement het vonnis tot tortuur te voltrekken indien hij niet bekende de diefstallen en misdaden, waarvan hij in dit proces verdacht is, te hebben begaan. Hij bleef zijn ontkenningen volhouden en is dus naar de pijnbank gebracht, om kwart over tien ’s morgens, en de duimschroeven zijn hem aangezet en aangedraaid. Daarna werd hem eerst de scheenschroef op het linker scheenbeen, daarna op het rechter scheenbeen aangezet en aangedraaid, daarna is hij aan de wipgalg opgetrokken. Om kwart over twaalf heeft hij gezegd dat hij [bij de misdaden] aanwezig was en waar hij tot actie gevraagd was. Hierna heeft hij om zeven over half één gezegd de diefstal begaan te hebben.”

Na het scherp examen is Balthasar nog een aantal keren ondervraagd: op 31 januari wordt het scherp examen van de dag ervoor hervat en op 1 februari volgt de recollectie, waarbij Balthasar alles herroept en zegt te hebben bekend uit pijn. Hij is er lichamelijk slecht aan toe en men besluit te wachten met een nieuw scherp examen tot begin maart. Op 7 maart wordt Balthasar opnieuw gemarteld maar hij valt flauw en wordt niet meer wakker. Hij is 63 jaar oud geworden en de volgende dag buiten de burchtmuur, op ongewijde grond, begraven.

1 note · View note

rottumeroog · 7 years

Photo

Tekening van Oranjewoud in 1754. Johan Willem Friso had begin achttiende eeuw de intentie om in Oranjewoud een paleis neer te zetten. de architect Daniel Marot maakte daarvoor een ontwerp en de bouw ervan begon in 1708. Maar het paleis werd nooit voltooid en na een lange periode van verwaarlozing uiteindelijk begin 19e eeuw afgebroken. Hier zien we de twee wel gebouwde vleugels in 1754 op een tekening van Cornelis Pronk en daaronder op een maquette. In het midden had de architect het eigenlijke hoofdgebouw, iets naar achteren willen bouwen maar het dat is er dus nooit van gekomen. Na de afbraak is er in de 19e eeuw een aardig landhuis neer gezet dat ook Oranjewoud heet en er nog wel altijd staat.

0 notes

isabel-dangremont-blog · 7 years

Text

Koningsdagconcert

Op 27 april 2017 bezocht ik een orgelconcert in de Hartebrugkerk in Leiden. Het concert werd uitgevoerd door de organist Jan Verschuren en het Randstedelijk Serenata Symfonie Orkest onder leiding van Ernst Wauer.

Jan Verschuren is de vaste organist van de Hartebrugkerk en hij is ook universiteitsorganist van de Universiteit van Leiden.

Het Serenata Symfonie Orkest is in 1996 opgericht door Ernst Wauer die gepensioneerd altviolist van het Residentie Orkest is. Het is een semi-professioneel strijkorkest waarin gevorderde amateurs spelen. De bezetting tijdens het Koningsdagconcert bestond uit 2 contrabassisten, 6 cellisten, 8 violisten en een paukenist.

Het hoofdorgel in de Hartebrugkerk te Leiden werd in 1877 gebouwd door de firma Maarschalkerweerd & Zn uit Utrecht. Het heeft twee manualen en een vrij pedaal en dertig registers. Een manuaal is een klavier ofwel een toetsenbord. Het pedaal van een orgel is vaak een volledig toetsenbord dat met de voet bespeeld kan worden. Een vrij pedaal kan onafhankelijk van het manuaal bespeeld worden. De meeste orgelconcerten zijn geschreven voor een orgel met vrij pedaal. Een register van een orgel is een serie orgelpijpen met dezelfde klankkleur. Een dergelijke groep kan in zijn geheel worden geactiveerd via het uittrekken van knoppen. Registers hebben vaak de naam van het instrument waarvan zij de klankkleur enigszins nabootsen. Vaak wordt de organist geassisteerd door iemand die deze registers aan en uit zet. Dat was tijdens het concert dat ik bijwoonde ook het geval. Het orgel is in neorenaissance stijl gebouwd en heeft mooi houtsnijwerk. Het orgel werd in 2006 gerestaureerd.

De volgende klassieke muziekstukken werden uitgevoerd. De concerten van Händel en Poulenc werden uitgevoerd door de organist, Jan Verschuren, en het Serenata Symfonie Orkest samen. De overige stukken werden door Jan Verschuren alleen uitgevoerd op het orgel.

Praeludium en fuga, G-Dur, BWV 541

Johann Sebastian Bach (1685-1750)

Bach was een Duitse componist van barokmuziek en componeerde het uitgevoerde muziekstuk tussen 1708 en 1717 in Weimar. Oorspronkelijk was een prelude een soort voorspel. Hier gaat het aan de fuga vooraf. Een fuga bevat veel gevarieerde herhalingen. Bach heeft veel fuga’s gecomponeerd.

Dit stuk werd uitsluitend op het orgel gespeeld.

Dit stuk klinkt voor mij als muziek die ik als typisch klassieke muziek ervaar. Ik vind dit een mooi stuk.

Herzlich lieb hab ich dich, o Herr

Melchior Schildt (1592/3 – 1667)

Schildt was een Noord-Duitse componist van kerkmuziek.

Het stuk dat werd gespeeld was lichter en lieflijker dan alle andere stukken die ik hoorde. Het leek mij dat er minder registers gebruikt werden. De tonen waren vrij hoog, niet zo luid. Het leek haast vogelgezang.

Orgelconcert opus 4 no. 4 in F-Dur

Georg Friedrich Händel (1685-1759)

Het orgelconcert opus 4. 4 in F-Dur werd door Händel gecomponeerd in 1935 en was één van een serie van zes orgelconcerten. Händel is een Duitse componist uit de barok periode, die samen met Bach wordt gezien als één van de grootste van zijn tijd.

Er zitten 4 tempowisselingen in het orgelconcert: allegro (snel), andante (matig langzaam), Adagio (zeer langzaam), allegro (snel).

Ook dit stuk ervaar ik als typische klassieke muziek en die vind ik mooi.

Sonata in G-major

Vincenzo Bellini (1801 – 1835)

Bellini was een Italiaanse componist die vooral bekend was vanwege zijn opera’s. Voor zover ik heb kunnen nagaan is het uitgevoerde stuk het enige voor orgel dat hij gecomponeerd heeft.

Er zaten flinke contrasten in. Het begin was zwaar en donker met veel volume. Toen volgde een stuk met hoge, scherpe klanken die klonken als een soort fluit. Het eindigde met een heel vol klinkend stuk. Het klonk alsof er een heel orkest speelde. Ik vermoed dat er veel verschillende registers gebruikt werden.

Mozart Changes

Zsolt Gárdonyi (1946)

De Hongaarse Gárdonyi componeerde dit korte orgelstuk in 1995 ter gelegenheid van het OK MOZART Internationaal Festival in Bartlesville in de VS. Het is gebaseerd op Mozart’s laatste pianosonate in D-major, K. 576 en Gárdonyi heeft er jazz-achtige elementen aan toegevoegd.

Het klonk ook heel anders dan wat ik als typisch Mozart muziek ken. Het was minder rustig en minder herhalingen van hetzelfde thema. Ik hoorde ook klanken die mij heel erg aan houtblaasinstrumenten deden denken.

Toccata

Charles-Marie Widor (1844 – 1937)

De Franse componist heeft voor zover ik heb gevonden twee toccata’s gecomponeerd als onderdeel van een symfonie. Ik weet niet welke van de twee hier is uitgevoerd. Beide componeerde hij in de 70er jaren van de 19e eeuw.

Een toccata is een muziekstuk zonder vaste vorm. Het was een stuk waarmee de musicus de mogelijkheden van zijn instrument kon uitproberen. Dat klopt ook wel met de grote afwisseling in deze toccata. Het eerste stuk heeft een duidelijke kadans. Het doet aan als luchtige straatmuziek. Dan volgt meer volume, weer afgewisseld met laag volume. Vervolgens aanzwellend uitmondend in heel scherpe hoge klanken en dan juist weer hele lage, donkere. Het eind is even heel scherp en dan vol als een heel orkest. Op de hoge scherpe stukken na, vond ik dit een mooi stuk dat spannend was om naar te luisteren doro de sterke afwisseling.

Orgelconcert in sol-mineur

Francis Poulenc (1899 – 1963)

Dit is een concert voor solo orgel, pauken en een strijkorkest. De Franse componist, Francis Poulenc, componeerde het tussen 1934 en 1938 en het was zijn eerste muziekstuk voor orgel. Hij liet zich daarbij inspireren door barokke componisten zoals Johann Sebastian Bach en het concert wordt dan ook tot de neobarok gerekend. Het concert duurt ongeveer 20 minuten en bevat 7 tempowisselingen:

Andante

Allegro giocoso

Subito andante moderato

Tempo allegro. Molto agitatio

Très calme: Lento

Tempo de l’allegro initial

Tempo d’introduction. Largo

Wat mij opviel waren de enorme contrasten tussen de verschillende delen van het concert. Er waren grote wisselingen in volume, tempo, toonhoogte. Sommige stukken waren daardoor heel rustig (très calme) en langzaam, andere stukken waren onrustig (molto agitatio). De pauken benadrukten de onrustige stukken vaak door een heftig begin en/of einde. De toonhoogte wisselde ook sterk per deel. Sommige stukken waren lieflijk, zacht en hoger van toon, andere stukken waren explosief, zwaar en donker in vooral lagere tonen. Sommige hogere stukken vond ik erg snerpend en dat vond ik niet zo mooi.

Het gehele concert duurde ongeveer anderhalf uur. Er waren ongeveer 80 bezoekers. Zoals ik van te voren verwachtte was de gemiddelde leeftijd van de bezoekers 60+. Er was slechts één andere bezoeker van mijn leeftijd. Ik wist niet zo goed wat ik van de muziek moest verwachten. Ik houd van pianomuziek en was nieuwsgierig naar orgelmuziek. Ik verwachte een veel groter volume dan bij piano en die verwachting is ook uitgekomen.

Er was geen zang bij, dus ook geen tekst. Het muziekstuk Herzlich lieb hab ich dich, o Herr is door de titel duidelijk herkenbaar als kerkmuziek en je zou je kunnen voorstellen dat er wel tekst bij hoort, maar of dat zo is weet ik niet.

Ik vind de Hartebrugkerk mooi een ook het orgel zelf is mooi. Het is een lichte kerk en het uitzicht op het orgel is erg mooi. Dit geeft voor mij iets extra’s. Tijdens het luisteren is er ook iets moois om naar te kijken.

Van tevoren verwachtte ik meer galm te zullen horen zoals je dat vaker hoort in kerken, maar dat is mij hier niet zo opgevallen. De akoestiek was eigenlijk best goed.

Ik vind de oudere klassieke stukken zoals die van Händel en Bach mooier, dan de stukken die wat nieuwer zijn. Ik houd niet zo van de scherpe, snerpende tonen die in de nieuwere stukken voorkomen.

0 notes

sw5w · 7 months

Text

Going Back to Watto's

STAR WARS EPISODE I: The Phantom Menace 00:44:18

The two droids on the left side of this shot (and the next), R2-T0 and WEL-1708, are more visible in some still photos. You can just spot the tank on WEL-1708's back. I believe WEL-1708 was only named in the Ep. I Expanded Visual Dictionary.

1 note · View note

sw5w · 8 months

Text

Watto's Junkyard

STAR WARS EPISODE I: The Phantom Menace 00:33:41

Here is a behind the scenes view of Jake Lloyd as Anakin with the unidentified WEL-series welding droid seen above.

And here’s a photo from page 57 of the Secret Life of Droids, showing what looks like the darker WEL-1708 droid in the lighter colored welding droid’s location in Watto’s Junkyard. WEL-1708 appears in a later scene outside the front entrance to Watto's Junkshop with R2-T0.

#Star Wars #Episode I #The Phantom Menace #Tatooine #Xelric Draw #Mos Espa #Watto's Junkshop #Watto's Junkyard #Watto #Qui-Gon Jinn #R2-D2 #landspeeder turbine engine #unidentified WEL welding droid #unidentified pit droid #repair and maintenance pod #EVA pod

2 notes · View notes

rotterdamvanalles · 3 days

Text

De Van Vollenhovenstraat en de Scheepstimmermanslaan, 1966. Op de achtergrond links de toren van de Nieuwe Zuiderkerk.

De Van Vollenhovenstraat dankt zijn naam aan Joost van Vollenhoven (1814-1889) eerst wethouder van plaatselijke werken, daarna burgemeester van Rotterdam 1866-1881. Deze straat volgt deels het tracé van de oude Scheepstimmermanslaan.

De Scheepstimmermanslaan heet naar de scheepstimmerwerven tussen Boompjes en de Scheepmakershaven, die in 1703 verplaatst werden naar de Zalmhaven. De laan liep daar langs. De laan was oorspronkelijk een dwarsdijk, lopende van Schielands Hoge Zeedijk (Westzeedijk) naar de Maas. Sinds het laatst van de 17de eeuw stond ze bekend als de Keerberglaan naar Daniel van Keerberge, die daar toen bezittingen had. Omdat ze op de Maas uitliep heette ze ook wel 1ste Maaslaan. Verder kwam ze als Pontelaan voor omdat ze naar het Ponteveer leidde. Op 3 december 1708 besloot de vroedschap de dijk te bestraten.

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

0 notes

rotterdamvanalles · 3 days

Text

De Scheepstimmermanslaan bij de Zalmhaven met het kantoorgebouw van het Nedlloyd Huis, 6 september 1976.

De oorspronkelijk Zalmhaven, ook wel 'Salmgat' geheten, was het meest zuidelijke deel van de Schiedamsevest buitendijks. In 1612, toen de stad werd uitgebreid langs de Schiedamsedijk en Leuve tot aan de Maas, had men eerst ook het plan nog meer westelijk te gaan. Er waren al erven uitgegeven aan een geprojecteerde Vissershaven, Elfthaven en Zalmhaven. Het plan werd niet uitgevoerd en de kopers moesten in 1620 schadeloos worden gesteld. Toch heette het eerdergenoemde gedeelte van de vest voortaan Salmgat, later Salmhaven. Door de verplaatsing van de scheepstimmerwerven van de Blaak naar het Nieuwewerk moest deze haven of dit gat vergroot worden. Toen is de kom gegraven, die in 1693 Salmhaven of Nieuwe Buijsegat wordt genoemd. De oude Zalmhaven, die toegang gaf tot de nieuwe, werd voor de behoefte te smal en te ondiep. In 1702 is er een nieuwe doorvaart gemaakt door het Westerse Hoofd, uitkomende in de Leuvehaven. De haven en straat danken hun naam aan de zalmvisserij op de Maas.

Het Nedlloyd Huis is gesloopt voor de bouw van de Zalmhaventoren.

De fotograaf is Lex de Herder en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

0 notes

rotterdamvanalles · 10 days

Text

De Westzeedijk vanuit het westen, bij de Scheepstimmermanslaan, 1930.

De ligging van deze dijk ten westen van de oude stad verklaart de naam. De dijk zal rond het midden van de 13de eeuw zijn aangelegd. Tot 1927 liep de Westzeedijk ter hoogte van het oude kerkhof van Schoonderloo met een bocht naar de Havenstraat. Dit gedeelte ontving daarna de namen Kapelstraat, Pieter de Hoochstraat en Heiman Dullaertplein. De Westzeedijk werd ten zuiden van deze straten in westelijke richting doorgetrokken tot aan het Hudsonplein over het trac van de oude Ruigeplaatweg. De dijk schijnt vroeger ook de naam Groenedijk gedragen te hebben.

De prentbriefkaart komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

0 notes

rotterdamvanalles · 7 months

Text

De Westzeedijk vanuit het westen, bij de Scheepstimmermanslaan, 1930.

De prentbriefkaart komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

0 notes

rotterdamvanalles · 11 months

Text

De Scheepstimmermanslaan bij de Zalmhaven met het kantoorgebouw van het Nedlloyd Huis, 6 september 1976.

Het Nedlloyd Huis is gesloopt voor de bouw van de Zalmhaventoren.

De fotograaf is Lex de Herder en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

0 notes

rotterdamvanalles · 11 months

Text

De Van Vollenhovenstraat en de Scheepstimmermanslaan, 1966. Op de achtergrond links de toren van de Nieuwe Zuiderkerk.

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

0 notes

Last Seen Blogs

aaksees

Aaksees

matiitamm

mati_itamm

gabriel-judge-of-hell

The (former) Judge of Hell and Supreme Angel

volterran-wine

ΐ𝖓 Ⱌ𝖎𝖓𝖔 Ⱌ𝖊𝖗𝖎𝖙𝖆𝖘

polymorphclub

Polymorph