#Did the Incarnate Son Abandon His Divine Attributes | Explore Tumblr Posts and Blogs

jagadeeshkrishnan · 3 years

Text

[30/08, 9:32 AM] Jagadeesh KrishnanChandra: Sanatana Goswami describes the transcendental appearance of Krsna in his Krsna Stava

1) O Krsna, Who descended in the province of Mathura, O Lord Who gives the great gift of pure love for Yourself, O Perfromer of extraordinary pastimes, O great Treasure-house of various kinds of sweetness, O Lord Who is full of transcendental opulences, great mercy and majesty. All glories unto You.

2) O Krsna, O Deliverer of the Pandavas and Protector of King Pariksit, everyone should hear talks in relation with You, just as King Pariksit who enquired about Your pastimes.

3) O Krsna, you are situated within and without everything and You appropriately grant happiness and distress to the devotees and the impious. King Pariksit, full of doubts, and very eager to hear, enquired about You and Your pastimes.

4) O Krsna, the nectar of the topics in relation to you were spoken by Sukadeva Gosvami, and those topics became the very life-breath of King Pariksit, who had abandoned all other food and drink. O Lord, when the entire earth was afflicted by a great horde of demonic kings, the earth became distressed and bitterly lamented.

5) O Krsna, hearing the lament of Mother Earth, Lord Brahma and the other demigods approached the ocean of milk. Staying there in meditation, Lord Brahma heard Your words of instruction which delighted the pious devotees on the earth planet.

1) O Krsna, You are very fond of the city of Mathura, the capitol of King Surasena, and because You decided to descend in that place to the earth, You caused the wedding celebration of Devaki and Vasudeva.

2) O Krsna, agitated by a voice from the sky, Kamsa, who was holding the reigns of the chariot tried to wickedly (kill Devaki). Devaki’s life was saved by the careful reasoned words of Vasudeva.

3) O Krsna, fulfilling his promise, the truthful Vasudeva brought each of His sons before Kamsa. O Lord, because of Your desire, Kamsa was able to hear the words spoken by Narada (from the sky). O Krsna, please protect me.

4) O Krsna, Kamsa then imprisoned Vasudeva and other relatives and bound them in chains. He killed the siø sons of Devaki, thinking them to be his enemies.

1) O Krsna, you understood the sufferings of Your own family the Yadu dynasty, who were greatly harassed by the military strength of Kamsa. O My Lord, by the agency ofYour own Yogamaya potency, You personally became Devaki’s seventh child.

2) O Krsna, by the agency of Your Yogamaya, You became the Son of Devaki and Your incarnation as Lord Balarama was transferred to the womb of Rohini. O dear friend of Lord Balarama, O Krsna, please protect me.

3) O Krsna, when You became the eighth child of Devaki, Your splendor made Your mother appear very glorious and the presence of Your transcendental potencies made Your father Vasudeva become jubilant. you caused great fear and despair for Kamsa.

4) O Krsna, O Absolute truth, O Lord of the universe, manifesting Your transcendental form, which is beyond the material nature, You received the prayers of Lord Brahma, Lord Siva, and the other demigods. You also continually remained within the mind of Kamsa.

5) O Krsna, O be-all-and-end-all for devotees, O only desired object of the devotees, by the appearance of Your transcendental form, all the desires of everyone become fulfilled. O Lord, you personally enter those who take shelter of Your Holy Name or Your spiritual form. O Lord, simply by taking birth here, You removed all the distresses of the earth.

6) O Krsna, You appeared on the earth exclusively to perform Your pastimes and remove the earth’s burden. Your lotus feet are the ornament for the upper and middle planetary systems. The demigods thus encouraged Mother Devaki by offering prayers to You. O Krsna, all glories unto You.

1) O Krsna, appearing on the eighth day of the dark moon in the month of Bhadra, when the star Rohini had appeared in the sky, You spread auspiciousness over the earth’s surface, and You pleased and pacified the minds and hearts of saintly devotees.

2) O Krsna, when You appeared in the middle of the night as the dear Son of Vasudeva, You delighted the minds of the great sages and You pleased and satisfied the demigods.

3) O Krsna, O transcendental jewel, O Son of Devaki, O dear younger brother of Balarama, O elder brother of Gada and subhadra, please be merciful and protect me.

4) O amazing boy who displayed His transcendental form in the dark prison, O jewel in the maternity house of Devaki, please protect me.

1) O Krsna, You revealed Your transcendental form which is generally very difficult to see, Vasudeva offered reverential prayers glorifying You, the cause of all causes who has simultaneously entered and not entered everything. I offer respectful obeisances unto You.

2) O perfect Krsna, You are simultaneously the doer and the non-doer of everything, and by Your appearance You made the entire universe peaceful and happy. You mercifully granted liberation to the demons and You increased the pure love of Your devotees. (I offer respectful obeisances unto You.).

3) O Krsna, O Creator of time, O annihilator of the universe, O lamp of transcendental knowledge, O Lord free from any material attributes or contact, O bliss of the eyes ofDevaki, who fearfully offered prayers to You, all glories unto You.

4) O Krsna, Your splendor makes all the planets appear like a joke, and You rescue from death those who take shelter of Your lotus feet. Because material eyes are not appropriate instruments to see Your transcendental form, You covered that divine form which was formerly shown to Your mother.

1) O Lord Krsna, in three births You became the Son of Devaki and Vasudeva. When You were born in Your father’s presence, You were pleased by His sincere worship, and You granted all benedictions to him.

2) O beautiful Krsna, O Supreme Spirit whose form resembles that of a a human child, and who performs pastimes in that eternal form, giving great transcendental bliss to Your mother and father, (all glories unto You).

3) O Krsna, You instructed (Vasudeva) how You could escape (the wrath of Kamsa) and You bewildered the guards standing at the prison gate and caused them all to fall asleep. It was by Your arrangement that Your potency Maya was born as the daughter of Yasoda.

4) O Krsna, Your potency unlocked all the doors and You were carried away by Your father. The hoods of the serpent Ananta Sesa became Your umbrella, and the Yamunariver gave You a clear path.

5) O Lord Krsna, O Great Auspiciousness of Vraja, You were placed on Yasoda’s bed. And she, Nanda Mahraja and the other cowherd men, bewildered by sleep, did not notice. (All glories unto You).

1) O Lord Krsna, I offer respectful obeisances unto You. When Kamsa attempted to violently kill Durga-devi, she told him that You had already been born. Kamsa became amazed, and he released Your father, mother and relatives (from the prison).

2) O Krsna, Kamsa, his mind purified by constantly remembering You with fear, became enlightened, and he spoke transcendental knowledge to Your mother and father and thus pacified them.

3) O Lord Krsna, trapped in the verbal network of bad advice form his demonic ministers, Kamsa agreed to a very wicked plan. Kamsa transgressed the desires of the saintly devotees, and in this way it appeared that his life was soon to end.

1) O Krsna, entering the appropriate place (Vrajabhumi), You appear to have become initiated in the vow of givine the unprecedented gift of love for Your lotus feet. O Performer of pastimes, You grant pure love for Yourself to Your devotees. That love is like a great festival of spiritual happiness.

2) O Krsna, , O delightful Son of Maharaja Nanda, when the (time) for Your birth-ceremony arrived, Your father arranged for a great festival and gave many gifts in charity, thus making the opulent land of Gokula very auspicious.

3) O Lord Gopaala, you were then decorated with ornaments and the gopis celebrated a great festival, lovingly and jubilantly showering their benedictions upon You and sprinkling You with the milk of the cows of Vraja.

4) O Krsna, O Delight of the people of Vraja, Nanda Maharaja then greatly honored the people of Vraja and he opulently gave many opulent giftrs to them as You drank the breast milk of Your mother Yasoda.

5) O Krsna, attaing You as his son, King Nanda considered that he had a great jewel as a son, and he became very anxious for Your protection. When he went to Mathura to pay taxes, he asked the cowherd men to protect his home (in his absence.)

6) O Krsna, please be merciful to me. Nanda Maharaja became delighted when he heard the auspicious questions of Vasudeva, who also became jubilant, hearing transcendental reply.

Jagadeesh Krishnan

Psychologist and International Author

[30/08, 9:33 AM] Jagadeesh KrishnanChandra: சனாதன கோஸ்வாமி தனது கிருஷ்ண ஸ்தவத்தில் கிருஷ்ணரின் ஆழ்நிலை தோற்றத்தை விவரிக்கிறார்

1 கிருஷ்ணரா, மதுரா மாகாணத்தில் இறங்கியவரே, கடவுளே, உங்களுக்காக தூய அன்பின் சிறந்த பரிசை வழங்குகிறவரே, அசாதாரணமான பொழுதுபோக்குகளின் வாசகரே, பல்வேறு வகையான இனிப்புகளின் பெரும் புதையல், கடவுளே ஆழ்நிலை நிறைந்தவர். செழிப்பு, பெரிய கருணை மற்றும் கம்பீரம். எல்லா புகழும் உங்களுக்கு.

2 கிருஷ்ணரே, ஓ பாண்டவர்களின் விடுதலை மற்றும் அரசர் பரிக்ஷித்தின் பாதுகாவலரே, உங்களின் பொழுது போக்குகளைப் பற்றி விசாரித்த அரசர் பரிக்ஷித் போலவே, அனைவரும் உங்களுடன் உரையாடல்களைக் கேட்க வேண்டும்.

3) கிருஷ்ணரே, நீங்கள் எல்லாவற்றிலும் உள்ளேயும், இல்லாமலும் இருக்கிறீர்கள், பக்தர்களுக்கும் துரோகிகளுக்கும் மகிழ்ச்சியையும் துயரத்தையும் வழங்குகிறீர்கள். அரசர் பரிக்ஸித், சந்தேகங்கள் நிறைந்தவர், கேட்க மிகவும் ஆர்வமாக இருந்தார், உங்களைப் பற்றியும் உங்கள் பொழுது போக்குகளைப் பற்றியும் விசாரித்தார்.

4 கிருஷ்ணரே, உங்களுடன் தொடர்புடைய தலைப்புகளின் தேன் சுகதேவ கோஸ்வாமியால் பேசப்பட்டது, மேலும் அந்த தலைப்புகள் மற்ற உணவு மற்றும் பானங்களை கைவிட்ட பரிக்ஷித் மன்னரின் உயிர் மூச்சாக மாறியது. ஆண்டவரே, முழு பூமியும் பேய் அரசர்களின் பெரும் கூட்டத்தால் பாதிக்கப்பட்டபோது, பூமி கஷ்டப்பட்டு கசப்பாக புலம்பியது.

5) கிருஷ்ணரே, அன்னை பூமி, பிரம்மா மற்றும் பிற தேவர்களின் புலம்பலைக் கேட்டு பாற்கடலை நெருங்கினார். தியானத்தில் அங்கேயே தங்கியிருந்த பிரம்மா, உங்களது அறிவுரை வார்த்தைகளைக் கேட்டார், இது பூமி கிரகத்தில் பக்தியுள்ள பக்தர்களை மகிழ்வித்தது.

கிருஷ்ணரே, சூரசேனனின் தலைநகரான மதுரா நகரத்தை நீங்கள் மிகவும் விரும்புகிறீர்கள், மேலும் அந்த இடத்தில் நீங்கள் பூமிக்கு இறங்க முடிவு செய்ததால், தேவகி மற்றும் வாசுதேவரின் திருமண கொண்டாட்டத்தை ஏற்படுத்தினீர்கள்.

2 கிருஷ்ணா, வானத்திலிருந்து ஒரு குரலால் கிளர்ந்தெழுந்தான், தேரின் ஆட்சியைப் பிடித்திருந்த கம்சா, தீயவனாக (தேவகியைக் கொல்ல) முயன்றான். வாசுதேவரின் கவனமான நியாயமான வார்த்தைகளால் தேவகியின் உயிர் காப்பாற்றப்பட்டது.

3 கிருஷ்ணரே, அவருடைய வாக்குறுதியை நிறைவேற்றி, உண்மையுள்ள வாசுதேவர் தனது ஒவ்வொரு மகனையும் கம்சனிடம் அழைத்து வந்தார். கடவுளே, உமது விருப்பத்தின் காரணமாக, கம்சனால் நாரதர் (வானத்திலிருந்து) பேசிய வார்த்தைகளைக் கேட்க முடிந்தது. கிருஷ்ணரே, தயவுசெய்து என்னைக் காப்பாற்றுங்கள்.

4) கிருஷ்ணா, கம்சா பின்னர் வாசுதேவர் மற்றும் பிற உறவினர்களை சிறையில் அடைத்து அவர்களை சங்கிலியால் கட்டினார். தேவகியின் சிஷ்ய புத்திரர்களை அவர் எதிரிகளாக நினைத்து கொன்றார்.

கிருஷ்ணா, கம்சனின் இராணுவ வலிமையால் பெரிதும் துன்புறுத்தப்பட்ட உங்கள் சொந்த குடும்பமான யது வம்சத்தின் துன்பங்களை நீங்கள் புரிந்துகொண்டீர்கள். ஓ ஆண்டவரே, உங்கள் சொந்த யோகமய ஆற்றலால், நீங்கள் தனிப்பட்ட முறையில் தேவகியின் ஏழாவது குழந்தையாகிவிட்டீர்கள்.

2 கிருஷ்ணரே, உங்கள் யோகமாயாவின் மூலம், நீங்கள் தேவகியின் மகனானீர்கள், பலராமன் ரோகினியின் கருவுக்கு மாற்றப்பட்டதால் உங்கள் அவதாரம். பலராமனின் அன்பு நண்பரே, கிருஷ்ணரே, தயவுசெய்து என்னைக் காப்பாற்றுங்கள்.

3) கிருஷ்ணரே, நீங்கள் தேவகியின் எட்டாவது குழந்தையாக ஆனபோது, உங்கள் மகிமை உங்கள் தாயை மிகவும் புகழ்பெறச் செய்தது மற்றும் உங்கள் ஆழ்நிலை ஆற்றலின் இருப்பு உங்கள் தந்தை வாசுதேவரை மகிழ்ச்சியடையச் செய்தது. நீங்கள் கம்சாவுக்கு மிகுந்த பயத்தையும் விரக்தியையும் ஏற்படுத்தினீர்கள்.

4 கிருஷ்ணா, ஓ முழுமையான உண்மை, பிரபஞ்சத்தின் கடவுளே, உங்கள் இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட வடிவத்தை வெளிப்படுத்துங்கள், நீங்கள் பிரம்மா, சிவன் மற்றும் பிற தெய்வங்களின் பிரார்த்தனைகளைப் பெற்றீர்கள். நீங்களும் கம்சாவின் மனதில் தொடர்ந்து இருந்தீர்கள்.

5) ஓ, கிருஷ்ணரே, பக்தர்களுக்காக எல்லாரும், முடிவானவராக இருங்கள், பக்தர்களின் விருப்பமான பொருள் மட்டுமே, உங்களின் ஆழ்நிலை வடிவத்தின் தோற்றத்தால், அனைவரின் அனைத்து ஆசைகளும் நிறைவேறும். ஆண்டவரே, உங்களின் புனிதப் பெயர் அல்லது உங்கள் ஆன்மீக வடிவத்தை அடைக்கலம் புகுபவர்களுக்கு நீங்கள் தனிப்பட்ட முறையில் நுழைகிறீர்கள். ஆண்டவரே, இங்கு பிறந்ததன் மூலம் பூமியின் அனைத்து துயரங்களையும் நீக்கிவிட்டீர்கள்.

6 கிருஷ்ணரே, உங்கள் பொழுதுபோக்குகளைச் செய்வதற்கும் பூமியின் சுமையை அகற்றுவதற்கும் மட்டுமே நீங்கள் பூமியில் தோன்றினீர்கள். உங்கள் தாமரை பாதங்கள் மேல் மற்றும் நடுத்தர கிரக அமைப்புகளுக்கான ஆபரணம். தேவர்கள் உங்களுக்கு பிரார்த்தனை செய்வதன் மூலம் அன்னை தேவகியை ஊக்குவித்தனர். ஓ கிருஷ்ணனே, உனக்கு எல்லாப் புகழும்.

1 கிருஷ்ணரே, பத்ரா மாதத்தில் இருண்ட நிலவின் எட்டாவது நாளில் தோன்றி, வானில் ரோஹிணி நட்சத்திரம் தோன்றியபோது, நீங்கள் பூமியின் மேற்பரப்பில் ஐஸ்வர்யத்தை பரப்பினீர்கள், மேலும் நீங்கள் புனித பக்தர்களின் மனதையும் மனதையும் மகிழ்வித்து சமாதானப்படுத்தினீர்கள். .

2 கிருஷ்ணரே, நள்ளிரவில் நீங்கள் வாசுதேவரின் அன்பு மகனாக தோன்றியபோது, நீங்கள் பெரிய முனிவர்களின் மனதை மகிழ்வித்தீர்கள் மற்றும் தேவதைகளை மகிழ்வித்து திருப்திப்படுத்தினீர்கள்.

3) ஓ கிருஷ்ணனே, ஓ ஆழ்நிலை மாணிக்கம், தேவகியின் மகனே, ஓ பலராமாவின் அன்பான இளைய சகோதரனே, காதா மற்றும் சுபத்ராவின் மூத்த சகோதரனே, தயவுசெய்து என்னைப் பாதுகாக்கவும்.

4) இருண்ட சிறையில் அவரது ஆழ்நிலை வடிவத்தைக் காட்டிய அற்புதமான சிறுவன், தேவகியின் மகப்பேறு இல்லத்தில் உள்ள மாணிக்கம், தயவுசெய்து என்னைக் காப்பாற்றுங்கள்.

1 கிருஷ்ணரே, நீங்கள் பார்ப்பதற்கு மிகவும் கடினமான உங்கள் ஆழ்நிலை வடிவத்தை நீங்கள் வெளிப்படுத்தினீர்கள், வாசுதேவர் உங்களைப் புகழ்ந்து பயபக்தியுடன் பிரார்த்தனை செய்தார், ஒரே நேரத்தில் நுழைந்த மற்றும் எல்லாவற்றுக்கும் உள்ளே நுழையாத அனைத்து காரணங்களுக்கும் காரணம். நான் உங்களுக்கு மரியாதையான வணக்கங்களை வழங்குகிறேன்.

2 சரியான கிருஷ்ணா, நீ ஒரே நேரத்தில் எல்லாவற்றையும் செய்பவனாகவும் செய்யாதவனாகவும் இருக்கிறாய், உன்னுடைய தோற்றத்தால் நீங்கள் முழு பிரபஞ்சத்தையும் அமைதியுடனும் மகிழ்ச்சியுடனும் ஆக்கியுள்ளீர்கள். நீங்கள் இரக்கத்துடன் பேய்களுக்கு விடுதலையை வழங்கினீர்கள் மற்றும் உங்கள் பக்தர்களின் தூய அன்பை அதிகரித்தீர்கள். (நான் உங்களுக்கு மரியாதை செலுத்துகிறேன்.)

3 கிருஷ்ணரே, காலத்தின் படைப்பாளரே, பிரபஞ்சத்தை அழிப்பவரே, ஆழ்நிலை அறிவின் விளக்கு, கடவுளே எந்தப் பண்புகளிலிருந்தும் தொடர்பிலிருந்தும் விடுபடாதவரே, தேவகியின் கண்களின் ஆனந்தம் .

4) கிருஷ்ணரே, உங்களின் சிறப்பால் அனைத்து கிரகங்களும் நகைச்சுவையாகத் தோன்றுகின்றன, மேலும் உங்கள் தாமரைப் பாதங்களில் தஞ்சம் அடைபவர்களை மரணத்திலிருந்து காப்பாற்றுகிறீர்கள். உங்கள் கண்களுக்கு அப்பாற்பட்ட வடிவத்தைக் காண பொருளின் கண்கள் பொருத்தமான கருவிகள் அல்ல என்பதால், உங்கள் தாய்க்கு முன்பு காட்டிய தெய்வீக வடிவத்தை நீங்கள் மூடினீர்கள்.

கடவுளே, கிருஷ்ணரே, மூன்று பிறவிகளில் நீங்கள் தேவகி மற்றும் வாசுதேவரின் மகனானீர்கள். நீங்கள் உங்கள் தந்தையின் முன்னிலையில் பிறந்தபோது, அவருடைய நேர்மையான வழிபாட்டால் நீங்கள் மகிழ்ச்சியடைந்தீர்கள், மேலும் நீங்கள் அவருக்கு அனைத்து ஆசீர்வாதங்களையும் வழங்கினீர்கள்.

2) அழகான கிருஷ்ணரே, ஓ மனிதனின் உருவத்தை ஒத்த உச்சகட்ட ஆவியானவரே, அந்த நித்திய வடிவத்தில் பொழுதுபோக்கு செய்பவர், உங்கள் தாய் மற்றும் தந்தைக்கு மிகுந்த ஆழ்ந்த ஆனந்தத்தை அளிப்பவர், (உங்களுக்கு எல்லா மகிமையும்).

3 கிருஷ்ணரே, நீங்கள் (வாசுதேவா) எப்படி (கம்சாவின் கோபம்) தப்பிக்க முடியும் என்று அறிவுறுத்தினீர்கள், சிறை வாசலில் நின்ற காவலர்களை நீங்கள் திகைத்து, அவர்கள் அனைவரும் உறங்கச் செய்தீர்கள். உங்கள் ஏற்பாட்டால் தான் உங்கள் ஆற்றல் மாயா யசோதாவின் மகளாக பிறந்தார்.

4) கிருஷ்ணரே, உங்கள் ஆற்றல் அனைத்து கதவுகளையும் திறந்தது, நீங்கள் உங்கள் தந்தையால் அழைத்துச் செல்லப்பட்டீர்கள். அனந்த சேசா என்ற பாம்பின் ஹூட்கள் உங்கள் குடையாக மாறியது, யமுனாரிவர் உங்களுக்கு ஒரு தெளிவான பாதையைக் கொடுத்தார்.

5) கடவுளே, கிருஷ்ணரே, வ்ராஜாவின் பெரிய சுபகாரியமே, நீங்கள் யசோதாவின் படுக்கையில் வைக்கப்பட்டீர்கள். அவள், நந்தா மஹாராஜா மற்றும் பிற மாடு மேய்ப்பவர்கள், தூக்கத்தால் திகைத்துப் போனதை கவனிக்கவில்லை. (எல்லா புகழும் உங்களுக்கு).

கிருஷ்ணரே, நான் உங்களுக்கு மரியாதை செலுத்துகிறேன். கம்சா துர்கா தேவியைக் கடுமையாகக் கொல்ல முயன்றபோது, நீ ஏற்கனவே பிறந்திருக்கிறாய் என்று அவனிடம் சொன்னாள். கம்சா ஆச்சரியப்பட்டார், அவர் உங்கள் தந்தை, தாய் மற்றும் உறவினர்களை (சிறையிலிருந்து) விடுவித்தார்.

2) கிருஷ்ணா, கம்சா, அவன் மனம் உன்னைப் பயத்தோடு தொடர்ந்து நினைவுபடுத்துவதன் மூலம் தூய்மைப்படுத்தப்பட்டது, அறிவொளி பெற்றது, மேலும் அவன் உன்னுடைய தாய் மற்றும் தந்தையிடம் ஆழ்ந்த அறிவைப் பேசி அவர்களை சமாதானப்படுத்தினான்.

3) ஓ கடவுளான கிருஷ்ணர், கெட்ட ஆலோசனைகளின் வாய்மொழி வலையமைப்பில் சிக்கி தனது அரக்க மந்திரிகளை உருவாக்குகிறார், கம்சா மிகவும் தீய திட்டத்திற்கு ஒப்புக்கொண்டார். கம்சா புனித பக்தர்களின் ஆசைகளை மீறினார், இந்த வழியில் அவரது வாழ்க்கை விரைவில் முடிவடையும் என்று தோன்றியது.

1 கிருஷ்ணரே, பொருத்தமான இடத்தில் (வ்ரஜபூமி) நுழைகையில், உங்கள் தாமரை கால்களுக்கு முன்னோடியில்லாத அன்பின் அன்பளிப்பை வழங்கிய சபதத்தில் நீங்கள் துவக்கப்பட்டதாகத் தெரிகிறது. பொழுதுபோக்கு செய்பவரே, உங்கள் பக்தர்களுக்கு நீங்களே தூய அன்பை வழங்குகிறீர்கள். அந்த அன்பு ஆன்மீக மகிழ்ச்சியின் ஒரு பெரிய திருவிழா போன்றது.

2 கிருஷ்ணரே, மகாராஜா நந்தாவின் மகிழ்ச்சியான மகனே, உங்கள் பிறப்பு விழாவிற்கு (நேரம்) வந்தபோது, உங்கள் தந்தை ஒரு பெரிய விழாவை ஏற்பாடு செய்து பல தர்மங்களை வழங்கினார், இதனால் கோகுலத்தின் செழிப்பான நிலம் மிகவும் புனிதமானது.

3) ஓ கோபாலா, நீங்கள் ஆபரணங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டீர்கள், கோபிகள் ஒரு பெரிய பண்டிகையை கொண்டாடினார்கள், அன்புடன் மற்றும் மகிழ்ச்சியுடன் தங்கள் ஆசீர்வாதங்களை உங்கள் மீது பொழிந்து, வராஜாவின் மாடுகளின் பாலைத் தூவினர்.

4 கிருஷ்ணா, ஓ வ்ராஜா மக்களின் மகிழ்ச்சி, நந்த மகாராஜா பின்னர் வ்ராஜா மக்களை பெரிதும் க honoredரவித்தார், மேலும் அவர் உங்கள் தாய் யசோதாவின் தாய்ப்பாலை குடித்ததால் அவர் பல செழிப்பான பரிசுகளை வழங்கினார்.

5) கிருஷ்ணரே, உங்களை தனது மகனாக இணைத்துக்கொண்டு, நந்தா அரசர் தனக்கு ஒரு மகனாக ஒரு பெரிய நகை இருப்பதாகக் கருதினார், மேலும் அவர் உங்கள் பாதுகாப்பிற்காக மிகவும் கவலைப்பட்டார். அவர் வரி செலுத்த மதுராவுக்கு��் சென்றபோது, மாடு மேய்க்கும் மனிதர்களிடம் தனது வீட்டைப் பாதுகாக்கும்படி கேட்டார் (அவர் இல்லாத நிலையில்)

6) கிருஷ்ணரே, தயவுசெய்து என்னிடம் கருணை காட்டுங்கள். ஆழ்ந்த பதிலைக் கேட்டு மகிழ்ச்சியடைந்த வாசுதேவனின் சுப கேள்விகளைக் கேட்ட நந்த மகாராஜா மகிழ்ச்சியடைந்தார்.

மூலம்

ஜெகதீஷ் கிருஷ்ணன்

உளவியலாளர் மற்றும் சர்வதேச எழுத்தாளர்

2 notes · View notes

mrmichaelchadler · 6 years

Text

Goodbye to the Sigh Guy: A Tribute to Tab Hunter, 1931-2018

When Tab Hunter was at the apex of his stardom in the Fifties, virtually every aspect of his career and life was under the control of a Hollywood studio system that determined everything from the roles that he would play to his very name. As a result of this, he had a few years of fame before he was inevitably pushed to the side for a new wave of hot young things ready to take his place. And yet, it was the very things about him that the system sought to repress—such as a sly, self-effacing sense of humor and his homosexuality—that helped breathe new life into his career a couple of decades down the line. Now that he has left us, three days before his 87th birthday, Hunter will be remembered not just as a pretty face with an admittedly memorable name. He'll also be celebrated as a trailblazer whose accounts of his experiences as a gay matinee idol in Hollywood at a time when such things were unheard of helped pave the way for acceptance.

He was born Arthur Andrew Kelm in New York City on July 11, 1931 and, following his parents divorce a few years later, moved to California with his mother and older brother. After taking his mother’s surname of Gellen, he competed as a figure skater and even joined the Coast Guard at the age of 15, though he was soon discharged once his real age was discovered. The turning point in his life came when he made the acquaintance of actor Dick Clayton, who suggested that he take up acting as well and who later introduced him to agent Henry Wilson. Wilson, who specialized in guiding the careers of actors whose talents were, more often than not, secondary to their looks—his clients included the likes of Robert Wagner, Guy Madison and, most famously, Rock Hudson—signed him on despite his lack of acting experience and even gave him his soon-to-be-famous stage name. He made his screen debut with a tiny role in the film noir “The Lawless” (1950) and had his first lead role two years later with “Island of Desire” (1952), a soapy romance in which he played a Marine stranded on an abandoned South Pacific island with an older nurse (Linda Darnell). The film wasn’t much but it was a minor hit back in the day for reasons attributed almost entirely to the fact that he spent much of the running time bare-chested. Over the next couple of years, he appeared in such programmers as “Gun Belt” (1953), “The Steel Lady” (1953) and “Return to Treasure Island” (1954) and also made his first stage appearance in a production of “Our Town.”

Hunter’s first truly notable film performance came in 1954 when he was hired to play the key supporting role of Robert Mitchum’s younger brother in William Wellman’s frontier-based psychodrama (and future cult favorite) "Track of the Cat" (pictured above). Yes, I am aware of the potential absurdity of casting Mitchum and Hunter as brothers, but it actually works surprisingly well. Hunter more than holds his own in it acting against the likes of such veterans as Mitchum and Theresa Wright. At this point, Hunter was sufficiently hot enough to earn him a contract with Warner Brothers that first saw him playing a small part in the John Wayne war drama “The Sea Chase” (1955) and then wooing another older woman, Dorothy Malone this time, in “Battle Cry” (1955). Both films were among the top-grossers of the year and the studio decided to promote him to leading man status by co-starring him with Natalie Wood in a pair of films, “The Burning Hills” and “The Girl He Left Behind.” He even transferred his screen stardom to the music world with the hit song “Young Love,” which was #1 for nine weeks in 1957, and the #11 charting follow-up “Ninety-Nine Ways.” His singing success was so great that Warner Brothers studio head Jack L. Warner forbade Dot Records, who Hunter had been recording for, from releasing an album he had cut because of his contract and established Warner Brothers Records specifically as an outlet for his music.

During all of this, Hunter’s personal life was beginning to become a source of some controversy within the industry. In 1955, the scandal sheet Confidential ran an article about a 1950 disorderly conduct arrest that also included numerous innuendos regarding the actor’s sexuality. (Ironically, the article ran because Wilson arranged with the magazine to print that in exchange for keeping a story about the more-popular Rock Hudson buried.) This revelation did not have any discernible effect on Hunter’s rise but it did open up gossip about whether he was gay or not—if he was, that would have effectively killed his career right in its tracks. To combat this, the studio publicity department went into overdrive to convince the public that he was as manly as can be, hyping up non-existent relationships with such women as Wood, Debbie Reynolds, future co-star Etchika Choureau and Joan Perry, the widow of Harry Cohn. There were even rumors of impending marriage with the latter two but while all of this was supposedly happening, he was in the middle of relationships with the likes of Anthony Perkins and figure skater Ronnie Robertson.

1958 would prove to be the apex of his career. He reunited with William Wellman to star in “Lafayette Escadrille,” in which he played an American pilot who goes to France to fly for the country during World War I—when preview audiences objected to his character’s death, the ending was reshot so that he lived. He followed that up with a role as Van Heflin’s hot-headed son in the Western “Gunman’s Walk,” a part that he would cite as his personal favorite. His next film would prove to be one of his most notable, the big-screen version of the Broadway musical hit “Damn Yankees” (pictured above) that saw him playing Joe Hardy, the magical incarnation of a middle-aged man who has sold his soul to the Devil in exchange for his beloved Washington Senators, with his help, to beat the New York Yankees for the pennant. Hunter was the only major member of the cast who was not part of the original stage incarnation and indeed, he would later complain that director George Abbott (who made the film along with Stanley Donen) was more interested in replicating what he did on stage than in making it a movie. Perhaps as a result of this, Hunter gets a little bit of the short shrift (especially with the removal of a couple of his songs) in the end product. Still, Hunter more than holds his own in a film that is a reasonably solid film version of a stage classic.

After a couple more films, including the war movie “They Came to Cordura” (1959) and the romantic drama “That Kind of Woman,” in which he co-starred opposite Sophia Loren for up-and-coming director Sidney Lumet, Hunter elected to end his contract with Warner Brothers in order to get better offers on his own. This proved to be a mistake as he now had no studio with an interest in promoting him and newer stars like Troy Donahue were being groomed for the same heartthrob roles over which he once held sway. After failing to win the lead in the film version of “West Side Story,” he moved to television with “The Tab Hunter Show” (1960), a sitcom featuring him as a hip and swinging bachelor that had middling ratings and was cancelled after a single season. For the next couple of decades, he found himself making guest appearances on such shows as “Combat!,” “The Virginian,” “Cannon,” “McMillan & Wife,” “Forever Fernwood” and “The Love Boat.” He also found himself appearing in such second-tier films as “Operation Bikini” (1963), “Ride the Wild Surf” (1964), “Birds Do It” (1966), “Won Ton Ton: The Dog Who Saved Hollywood” (1976) and the immortal “Katie: Portrait of a Centerfold” (1979). He tried changing things up a couple of times but these efforts led to nothing—he appeared on Broadway in the Tennessee Williams play “The Milk Train Doesn’t Stop Here Anymore” in 1964 but it lasted only five performances and his attempt at shattering his image by playing a sexually dysfunctional psycho killer in “Sweet Kill” (1972) was a dud that is notable today only for marking the directorial debut of Curtis Hanson. He had a funny bit in the dark comedy “The Loved One” (1965) and was good in the Western “The Life and Times of Judge Roy Bean” (1972) but at this point, it seemed as if his career was destined to be stuck in a rut of crummy TV movies, forgettable features and the dinner theater circuit.

And then, true redemption and reinvention finally came Hunter’s way in the unexpected form of John Waters, best known then for the cheerfully demented underground cult films as “Pink Flamingos” (1972) and “Female Trouble” (1974) that he made in collaboration with the force of nature known as Divine. His next project, “Polyester,” was going to be an overt spoof of the Fifties-era soap operas made by the likes of Douglas Sirk. For the role of Tod Tomorrow, the handsome hunk who sweeps unloved and ignored housewife Francine Fishpaw (Divine) off her feet, Waters hit upon the idea of casting an actual star from that era in the part. Considering the notorious nature of Waters’s previous efforts—this was his first project aimed at a broader audience—signing on for such a thing would have been regarded as a huge risk, especially since this would be the first time that Waters had ever worked with a “real” actor. Nevertheless, Hunter took on the part and was pretty brilliant in it, demonstrating a flair for comedy and self-parody that he rarely was allowed to show in his movie star heyday. Not only that, he and Divine actually managed to generate a kind of chemistry between that helped to further sell the story. The idea of hiring Hunter may have seemed like a gimmick at first but it proved to be a genuinely winning and effective one and the end result is arguably Waters’s best film to date.

Although not a smash hit, “Polyester” got a lot of attention for Hunter and this was parlayed into a string of roles, many of which also goofed on his former image. In “Grease 2” (1982), he plays substitute teacher Mr. Stuart and leads the now-infamous “Reproduction” musical number—the film is bottomlessly horrible (though still preferable to the even-worse original) but that sequence is one of the few moments when it actually comes to life. That same year, Hunter then turned up in the silly mad slasher spoof “Pandemonium” and then reunited with Divine for “Lust in the Dust” (1985), a Western comedy that he produced and which was directed by Paul Bartel (and not Waters, as many have assumed). The movie is pretty silly and nowhere nearly as good as “Polyester” but he gets to goof of the Man with No Name image of Clint Eastwood (his former “Lafayette Escadrille” co-star) and he and Divine are still fun to watch, especially with the addition of Lainie Kazan to the mix. He and Divine would turn up again in the thriller “Out of the Dark” (1988) and he would also appear in the horror film’s “Cameron’s Closet” (1988) and “Grotesque.” His last feature film was “Dark Horse” (1992), a gentle family drama about a girl and her horse that he also wrote the story for.

Then came the unexpected third act of his career. In 2005, he, along with co-author Eddie Muller, wrote his autobiography, Tab Hunter Confidential, in which he acknowledged that he was gay and described the lengths to which he and the studio went in order to keep his true sexuality completely under wraps. At the time, such revelations were still considered to be shocking, especially coming from someone who was still alive, and the book became an instant best-seller. The book also became the basis for the acclaimed 2015 documentary of the same name that was produced by Hunter’s longtime partner, Allan Glaser, and which featured interviews with the likes of Waters, Eastwood and Reynolds, among others. The end result, like the book, was a fascinating portrait not just of Hunter but of the studio system that spawned him and then spat him out when it was done with him. And yet, Hunter seemed to bear no particular grudge against the industry and would turn up as a talking head in a number of documentaries on the history of Hollywood in his later years.

Was Hunter a great actor in the conventional sense of the word? Probably not, though to be fair, he was rarely given a chance to do much more than look handsome. However, he did have a flair for comedy that he was unfortunately not really given a chance to demonstrate until long after his heyday. His name will always instantly invoke a style of filmmaking that has long since passed, and it will also be remembered among members of the LGBTQ community for his struggles within the industry. It may be a cliche to say but in this case, it is true—the passing of Hunter really is the end of an era.

from All Content https://ift.tt/2NCRvZR

0 notes