۵۰ حقیقت از سریال سیمپسون ها که نمیدانستید: اسرار جالب دنیایی زرد
https://albalou.com/2018/01/22/50-facts-about-the-simpsons/
۵۰ حقیقت از سریال سیمپسون ها که نمیدانستید: اسرار جالب دنیایی زرد
سیمپسون ها ابتدا در برنامه “تریسی اولمن” به عنوان یک کارتون کوتاه به نمایش درآمدند و از آن به بعد، به یکی از بهترین مؤسسات کامیک دنیا تبدیل شدهاند. در ادامه ۵۰ حقیقت از دنیای سیمپسون ها را میخوانید که تاکنون از آنها بیخبر بودید.
۱– در صحنه شروع هر قسمت، با عبور “مگی” از روی صندوق خرید قیمت ۸۴۷.۶۳ دلار برای او تعیین میشود. این قیمت در سال ۱۹۸۹، هزینه تخمینزده شده برای بزرگ کردن یک کودک برای یک ماه بود.
۲– اگرچه که در سال ۲۰۰۹ و با شروع فصل بیستم، قیمت او تغییر کرد. کالاها برابر ۲۴۳.۲۶ دلار میشود که با اضافه شدن مگی به ۴۸۶.۵۲ (دو برابر) میرسد.
۳– هر بار که بارت برای سر به سر گذاشتن به “میخانه مو” زنگ میزند، شماره ۸۴۳۷۷–۷۶۴ را شمارهگیری میکند (که یک رقم از شماره تلفنهای معمول آمریکایی بیشتر دارد). با تبدیل این ارقام به حروف به کلمه “اسمیترز” (SMITHERS) میرسیم !
۳– تاکنون از خود پرسیدهاید که چرا شخصیتهای سریال محبوب سیمپسون ها زرد رنگ هستند؟ “مت گرونینگ“، خالق سریال، در مصاحبه با بیبیسی گفته است:” یکی از انیماتور ها ایده زرد بودن سیمپسون ها را ارائه کرد و من بلافاصله تصمیم گرفتم آنها را زرد رنگ نشان دهم. وقتی شما در میان شبکههای تلویزیونی میچرخید، با دیدن رنگ زرد متوجه میشوید که زمان تماشای سیمپسون ها فرا رسیده است!”
۵– اگر یکی از قسمتهای سیمپسون ها را با دوبله فرانسوی تماشا کنید، امضای هومر، D’oh به T’oh تبدیل شده است !
۶– اگرچه دوبله اسپانیایی آن به Ouch ترجمه شده است.
۷– در قسمتهای عربی سیمپسون ها ، هومر بجای آبجو، نوشابه مینوشد و بجای هات داگ، سوسیس گوشت مصری میخورد (بخاطر سازگاری با قوانین اسلامی).
۸– در حالی که شخصیتهای سریال سیمپسون ها همه یک انگشت کمتر از دست یک انسان واقعی دارند، تنها یک شخصیت است که پنج انگشت دارد: خدا !
۹– اگر قسمت “لیزای گیاهخوار” (Lisa The Vegetarian) را تماشا کرده و موسیقی انتهای آن را گوش کنید، “پاول مککارتنی” آهنگ Maybe I’m Amazed را میخواند اما این نسخه از آهنگ اندکی متفاوت است؛ در پسزمینه آن صدای “ماکا” در حال خواندن دستور پخت سوپ عدس به صورت معکوس شنیده میشود. در انتها نیز میگوید:” اوه راستی من زندهام“.
۱۰– نام واقعی شخصیت کامیک فروش سیمپسون ها “جف آلبرستون” است و نام بازیگر زنبور “بامبیلی” هم پدرو است (حداقل این را حدس میزنیم، در یکی از قسمتها او لباسی پوشیده است که نام پدرو روی آن نوشته شده است.)
۱۱– ساخت هر قسمت از این سریال حدود ۶ تا ۸ ماه طول میکشد !
۱۲– لیزا تولد ۸ سالگیاش را در دو قسمت مختلف جشن گرفته است.
۱۳– تابحال فکر کردهاید که صدای مک زدن پستانک مگی توسط چه کسی (یا چه چیزی!) ساخته شده است؟ این صدا، صدای سازنده سیمپسون ها ، مت گرونینگ، است.
۱۴– جورج بوش، رئیس جمهور اسبق آمریکا، در یکی از صحبتهایش سریال سیمپسون ها را مقصر مشکلات خانوادگی دانست و از مردم خواست تا کمتر شبیه خانواده سیمپسون بوده و بیشتر شبیه به “والتون ها” باشند.
۱۵– باربارا بوش نیز در رابطه با سیمپسون ها گفته است:”این سریال احمقانهترین چیزی است که تاکنون تماشا کردهام“. البته شخصیتهای داستان نیز این حرف او را بیجواب نگذاشتند.
۱۶– در سال ۲۰۰۱، کلمه d’oh به طور رسمی به دیکشنری انگلیسی آکسفورد اضافه شد (گرچه به صورت doh نوشته شد که ظاهراً این درخواست خود گرونینگ بوده است.). این کلمه بدین ترتیب معنا شده است:”اظهار ناامیدی پس از فهمیدن اینکه اوضاع آنطور که برنامهریزی شده بود پیش نرفته است یا اینکه کسی حرفی احمقانه زده یا کار احمقانهای انجام داده است.”
۱۷– اما کلمه d’oh واقعاً از کجا آمده است؟ صداگذار هومر، “دن کاستلانتا“، در مصاحبه با هالیوود ریپوتر اعلام کرد که در در فیلمنامه نوشته شده بود:” غرغر ناشی از ناراحتی“. او این صدا را از صدای مشابه “جیمی فاینالیسون” (Doooh) در فیلمهای “لاورل و هاردی” تقلید کرده است.
۱۸– در حالی که مقدمه سیمپسون ها به یک دستورالعمل ثابت پایبند است (سوپرمارکت، اسکیت بورد، مبل)، اما آنها تنها در یکی از قسمتها این عادت را کنار گذاشتند و یکی از کاور های “کشا“، خوانننده آمریکایی، را به نمایش گذاشتند. کشا نیز در پاسخ در توییتر گفت:”ووووووو!!”
۱۹– تا سال ۱۹۹۸، ۶ شخصیت اصلی داستان به ازای هر قسمت، ۳۰/۰۰۰ دلار دریافت میکردند. از آن زمان تا سال ۲۰۰۴، این مبلغ به ۱۲۵/۰۰۰ دلار برای هر قسمت افزایش یافته بود. امروز، هر کدام مبلغ هنگفت ۴۰۰/۰۰۰ دلار برای هر قسمت را دریافت میکنند !
۲۰– در سال ۱۹۹۰، آهنگ “Do The Bartman” در صدر آهنگهای تکی بریتانیا قرار گرفت. این آهنگ توسط مایکل جکسون و “برایان لورن” نوشته و تولید شده و بازیگر زن صدای بارت، “نانسی کارترایت“، آن را خوانده است.
۲۱– نام بسیاری از شخصیتهای این برنامه از نام خیابانهای شهر محل تولد گرونینگ در پورتلند در ایالت اوریگان گرفته شده است.
۲۲– یکی از اجناسی که از سری سیمپسون ها به فروش میرسد، تیشرتی که روی آن نوشته شده بود “من بارت سیمپسون هستم، تو دیگه کی هستی؟” در مدرسههای عمومی آمریکا ممنوع شده بود.
۲۳– همانطور که میدانید مدیر مدرسته، “اسکینر“، در جنگ ویتنام حضور داشته است. جالب است که شماره زندانی او در ویتنام ۲۴۶۰۱ بود. این شماره در “تویین پیکس” به “هنک جنینگز” و در “بینوایان” به “ژان والژان” داده شده است.
۲۴– جالبتر اینکه “باب“، همراه سابق “کراستی” در نمایشهای او، دقیقاً همین شماره را در زندان دارد. این شماره در نامههای او به “سلما” دیده میشود (زمانی که مدت کوتاهی با هم ازدواج کرده بودند)
۲۵– نام واقعی باب، “رابرت آندردانک ترویلیگر” است.
بخوانید: نقد و بررسی سریال اوزارک: یک نتفلیکسی دیگر !
صفحه بعد
۲۶– مدت زمان مقدمه هر قسمت که به “کاوچ گَگ” معروف است، بستگی به طول داستان هر قسمت دارد. بدین معنی که اگر آنها بخواهند داستانی طولانیتر را نمایش دهند، مدت زمان کاوچ گگ کوتاهتر خواهد شد.
۲۷– در سال ۱۹۸۹، تنها دو روز برای “دنی اِلفمن” کافی بود تا او بتواند تم معروفی که هنوز هم در سیمپسون ها دیده میشود را بسازد.
۲۸– اگر تمام بخشهایی که شخصیت “راینیر وُلفکَستل” در نقش “مکبین” را بازی کرده کنار هم بگذارید (۹۰ قسمت)، داستانی نسبتاً معنیدار ساخته میشود !
۲۹– دلیل گرونینگ برای انتخاب “اسپرینگفیلد” به عنوان نام شهری که داستان سریال در آن سپری میشود این بوده که شهر های زیادی با این نام در ایالت های مختلف آمریکا وجود دارند و این باعث میشود طرفداران مدام درباره اینکه کدام شهر مورد بحث است، حدس و گمان های مختلف بزنند.
۳۰– در حالی که اولین کلمات لیزا و مگی که در نوزادیشان به ترتیب “بارت” و “بابایی” بود، اما اولین کلماتی که از دهان بارت بیرون آمد، “آی کرامبا” بود !
۳۱– دو شخصیت آدم فضایی با نام های کانگ و کودوس از دو شخصیت در سری “استار ترک: سری اوریجینال” گرفته شده است (کانگ یک جنجگوی کلینگان و کودوس یک قاتل بزرگ است).
۳۲– نانسی کارترایت که صدای بارت را ایفا میکند، ابتدا برای صدای لیسا تست داده بود.
۳۳– دوست دارید بدانید شخصیت “کراستیِ دلقک” از چه کسی الهام گرفته شده است؟ دلقکی تلویزیونی به نام “راستی نیلز” در پورتلند. البته بر خلاف نام مخوفی که او برای خود انتخاب کرده بود (نام او به معنی “میخهای زنگزده” است)، “راستی” دلقکی بامزه و شاد بود، درست بر خلاف کراستی !
۳۴– نام میانی “میلهاوس ون هاتن“، “موسولینی” است.
۳۵– دو شخصیت فقیر و معتاد به نام های “کلیتاس” و “برندین” ۴۴ بچه دارند ! اسامی بعضی از آنها را بخوانید: شیشه (مواد مخدر)، محارم، بدترین رئیس جمهور، جوئی کله معمولی و “مِری کشتیکج“.
۳۶– “کلسی گرامر“، بازیگر سریال “فریسیرز” (Frasier’s)، صدای باب را بر عهده دارد، در حالی که صدای برادرش “سیسیل” را نیز “دیوید هاید پیرس” از “فریسیرز” (در نقش “نایلس“) بر عهده دارد. جالب اینجاست که صدای پدر باب و سیسل، “دکتر رابرت ترویلیگر“، نیز توسط “جان ماهونی” (نقش پدر در سریال “فریسیرز“) ایفا شده است.
۳۷– قسمت “پدر خشمگین” (Angry Dad) یکی از کامیک های ساخته شده توسط بارت را نشان میدهد. هیچکدام از انیماتور های این برنامه نتوانستند کامیکی بسازند که بتوان آن را از ذهن یک بچه جلوه داد. برای حل این مشکل، یکی از انیماتور از پسر کوچک خودش خواست این کار را انجام دهد.
۳۸– زمانی که شخصیت “پیت تاونزهند” در سریال آمده بود، صدای او درواقع توسط برادرش، “پاول تاونزهند” ضبط شده بود.
۳۹– خرگوش توپرِ مگی درواقع یک شخصیت از کامیک مت گرونینگ به نام “زندگی در جهنم” است.
۴۰– اگر مسیرتان به مدرسه ابتدایی در اسپرینگ فیلد افتاد، این را یادتان باشد: رمز کمد بارت ۲۶–۲۴–۳۶ است. نکته جالب توجه این است که همین اعداد در آهنگ Dirty Deeds Done Dirt Cheap از AC/DC نیز خوانده میشود.
۴۱– به فکر راهاندازی شرکت جدید خود هستید؟ در انتخاب نام آن به مشکل خوردهاید؟ اندکی از سیمپسون ها الهام بگیرید: کیکپزی فرانسوی (فروشگاه کیک و شیرینی)، لوور: استایل آمریکایی (موزه)، پناهگاه هلتر (آشپزخانه)، هلندیِ سوزان (رستوران غذاهای دریایی)
۴۲– در ایستگاه پلیس شهر اسپرینگ فیلد نقشهای از شهر وجود دارد و شکل آن شبیه به استانبول سابق (کنستانتینپول) است.
۴۳– حیوانات زیادی در داستان وجود دارند: پتی و سلما یک سوسمار درختی به نام جاب جاب دارند، میمون کراستی نیز اسمش “آقای تینی” است. میمون دستیار هومر “موجو” نام دارد و نام میمون مبارز آقای برنز هم “جورج خشمیگن” است.
۴۴– در سال ۱۹۹۷ در شهر “کلاک کانتی” در ایالت “نوادا” آمریکا، خانهای ساخته شد که دقیقاً از خانه سیمپسون ها الهام گرفته شده بود. این خانه ابتدا برای برگزاری یک مسابقه جایزه بزرگ توسط شبکه فاکس و شرکت پپسی درنظر گرفته بود که در آن مسابقه، برنده میتوانست یا در خانه بماند یا اینکه مبلغ ۷۵/۰۰۰ دلار را دریافت کند. اما متأسفانه این خانه که ۱۲۰/۰۰۰ دلار هزینه برداشته بود، از دکور سیمپسونی خود فاصله گرفت.
۴۵– در سال ۱۹۹۷، این سریال توانست از “فلینستونز” (The Flinstones) در زمینه طولانیترین سریالی که تا آن زمان پخش میشده، سبقت بگیرد.
۴۶– گفته میشود که “آتو“، راننده اتوبوس مدرسه، یک خالکوبی با نوشته “بابای بزرگ” (Big Daddy) بر روی کمر خود دارد.
۴۷– برخلاف ظاهر میانسال ند فلندرز، او درواقع ۶۰ سال سن دارد !
۴۸– در بین سالهای ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۳، “کونان اوبرین” (از کمدین و میزبان برنامههای تلویزیونی) برای نویسندگی و تولید در سیمپسون ها حضور داشت و در این مدت فیلمنامه ۴ قسمت به او سپرده شد.
۴۹– فروشگاه بزرگ آمریکایی ۷-Eleven برای افزایش اعتبار فیلم سیمپسون ها بعضی از شعب خود را به “کوییکی مارتز” تغییر داد و در آن کالاهای مربوط به سیمپسون ها از قبیل باز کولا، اسکوییشی و دسر کراستی–او میفروختند.
۵۰– همانطور که احتمالاً میدانید، در مقدمههای مختلف هر قسمت، بارت نوشتهای متفاوت را روی تخته سیاه مینویسد. چند تا از جالبترین آنها را میخوانیم: “اونجای من توسط یک فرشته لمس نشده است !”، “Pork یک فعل نیست“، “راهروی سالن را با صابون نخواهم تراشید“
0 notes