Tumgik
#μοιραζόμαστε
chloeseyeliner · 8 months
Text
μια κοπέλα με την οποία κάνουμε παρέα στη σχολή μού είπε τις προάλλες στην ομαδική που έχουμε με μια άλλη κοπέλα πως της θυμίζω (όπως και ο ίδιος της ο εαυτός λολ) τον Σπύρο από το Παρά Πέντε από την ημέρα που με γνώρισε.
δεν ξέρω πώς το εκλαμβάνει κανείς, αλλά προσωπικά δεν έχω λάβει καλύτερο κοπλιμέντο, νομίζω, στη ζωή μου. ✨
# ιν σπάιρους γουί τραστ
Tumblr media
11 notes · View notes
sugaroto · 1 year
Text
Based on true interaction this morning
Μητηρ *τζοκινγκ*: Πρέπει να καταλάβεις ότι εμείς οι μάνες ήμαστε κ λίγο βλαμμένες
Ξαδέρφος *μπιζι στο ρομπλοξ*: όχι. Η δικιά μ μαμά δεν ειναι
*ωωω/χαχαχα*
Μητηρ: εσύ *μικρη* είναι η μαμά σου βλαμμένη?
Ξαδέρφη *αλσο μπιζι στο ρομπλοξ*: ναι η δικιά μου μαμά είναι βλαμμένη
Εγω: ωραία πάμε να μείνουμε με την *θεία* που δεν ειναι
Μητηρ: κοίτα τι μας κάνεις τώρα, θα μείνουμε χωρίς παιδιά. Καλά φύγετε να μείνετε όλοι μαζί και θα μείνω εγώ με την *αδερφή μου* την βλαμμένη
Εγω: καλά να σε δω πόσο θα αντέξεις
Μητηρ: ΧΑ άσε ήδη τσακωθηκαμε
6 notes · View notes
maurila · 7 months
Text
Και τώρα που άρχισα να σ' αγαπώ, εγώ πρέπει να φύγω
Ναι, ξέρω, δεν θα χαθούμε
Ξέρω, θα κρατήσουμε επαφή
Θα ανταλλάσουμε τα νέα μας, αλλά όχι φιλιά
Θα μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας, αλλά όχι το ίδιο κρεβάτι
178 notes · View notes
nantoukos · 8 months
Text
Tumblr media Tumblr media
Μη φύγεις απόψε
Γιατί θέλω να πιστέψω πως στον κόσμο αυτό κάτι κρατά
Μη φύγεις απόψε
Γιατί θέλω να πιστέψω πως δεν είναι όλα επιφανειακά
Μη φύγεις απόψε
Γιατί τ' όνειρο πιο ωραίο είναι, αν το μοιραζόμαστε
Μη φύγεις απόψε
Πιο δύσκολο θα γίνει απ' όσο το χρειαζόμαστε
-wnc-
72 notes · View notes
Text
Για το κενό που μοιραζόμαστε να ξέρεις σ' αγαπώ
4 notes · View notes
tornandtearful · 1 year
Text
Πρώτη επαφή
Χόρεψα με τη Σελήνη σε εκείνο το πάρτυ πριν εκείνη χαθεί και τα λόγια που ένα παιδί ήθελε να της πει δεν άκουσε ποτέ της.
Πληγώθηκα μαζί με τον Μανώλη εκείνο το βράδυ που έβρεχε κρύσταλλα και η βροχή έπεφτε σαν κάλυκες πάνω μου όταν ειπώθηκαν τα λόγια που τόσο πολύ πλήγωσαν.
Φώναξα μαζί με τον πρίγκιπα στα παρασκήνια για τις ανασφάλειες που φθείρουν το μέσα μας.
Κυνήγησα και έκαψα την μάγισσα. Έψαξα με το αγόρι που αντί για αίμα αμμοραγούσε χρώματα εκείνο το κορίτσι σε άγνωστους πλανήτες και φεγγάρια.
Νίκησα τον Βασιλιά και την Βασίλισσα του δικού μου Χάρτινου Βασιλείου μαζί με το σχίσμα και τους πρίγκιπες.
Πήγα στην κόλαση μαζί με τον πρίγκιπα και γύρισα πίσω φέρνοντας σκότος και καθησυχάζοντας τα αιώνια παιδιά πως και αύριο θα είμαστε πάλι μαζί να μοιραζόμαστε τις ελπίδες μας.
Άλλαξα ήχο, άλλαξα στίχο και θα παραμείνω πίστη με μάτια κλειστά σε εκείνον που μαζί του μεγάλωσα σαν να 'ταν η πρώτη μας επαφή.
@solmeister13
18 notes · View notes
erev0s · 1 year
Text
Η αγάπη δεν είναι στιγμές, είναι η καθημερινότητα, ο τρόπος ζωής και ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα.
Είναι ο έτοιμος καφές που θα βρεις στο κομοδίνο από τον φίλο σου.
Τα διπλωμένα ρούχα στο κρεβάτι απ'τη μάνα σου.
Τα φρούτα που θα σου κόψει ο πατέρας σου και τα ζεστά χαμόγελα της παρέας σου μετά από μια μεγάλη μέρα.
Αγάπη είναι τα ηλιοβασιλέματα που μοιραζόμαστε, οι αγκαλιές που δίνονται χωρίς λόγια και οι στιγμές σιωπής που ηχούν τόσο δυνατά ανάμεσα μας.
Αγάπη είναι το ότι σε βάζω να περπατάς από την μέσα μεριά του δρόμου και το ότι κάθε βράδυ μου στέλνεις για να βεβαιωθείς ότι έφτασα.
Τα τραγούδια που ουρλιάζουμε μαζί μετά από ένα δυνατό κλάμα.
Το τσιγάρο που μου στρίβεις όσο περιμένουμε το λεωφορείο.
Η αγάπη δε μετριέται σε στιγμές και σε ένταση αλλά σε ποιότητα και διάρκεια.
Πόσο αγαπάς εσύ εν τέλει ;
14 notes · View notes
Text
Κι είναι λέω ο παράδεισος για μας, αγάπη μου μικρή, να μοιραζόμαστε τούτη τη κόλαση μαζί.
3 notes · View notes
melagxolikh22 · 11 months
Text
Δεν περίμενα ποτέ να γράψω για σένα. Ήσουν ο φίλος μου, ο άνθρωπος μου, το πιο δικό μ άτομο, μας ζήλευαν όλοι, ποτέ κανείς δεν κατάλαβε τι ήμασταν. Εδώ εμείς αγνοούσαμε τι νιώθαμε. Ήσουν ο άνθρωπος που ό,τι και να είχα θα σε έπαιρνα και θα ήσουν εδώ στο λεπτό. Έβγαινα και καθόσουν μέχρι το πρωί να γυρίσω και όταν καταλάβαινες ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, ή ότι ήταν ακομά μια φορά που ήμουν λιώμα ερχόσουν και με έφερνες σπίτι, με έβαζες να κοιμηθώ και ποτέ μα ποτέ δεν εκμεταλεύτηκες καμιά κατάσταση. Με είδες να κλαίω, να γίνομαι λιώμα στο ποτό, να θυμώνω, να βγαίνω εκτός εαυτού, αλλά και να είμαι χαρούμεν. Ήσουν εδώ σε όλα! Δεν ανοιγόσουν πολύ, σε ήξερα καλά και εσύ με ήξερες, είχαμε δώσει ένα κλειδί ο ένας στον άλλον για να αντέχουμε. Σου είχα πει τα πιο βαθιά μου μυστικά, εκείνα που ούτε οι φίλες μου δεν ξέρουν, συζητούσαμε μέχρι τις 3 το πρωί και σου έλεγα πόσο δύσκολα πέρασα, ήσουν ο μόνος που ήξερε τισ μαύρες μου, ο μόνος που ήξερε ποσο θέμα έχω με τον εαυτό μου. Πάντα μου έλεγες να με αγαπάω, ότι είμαι όμορφη και οτι δεν ήθελες να χάσουμε αυτό που είχαμε. Ήξερες ότι δεν εμπιστεύομαι τους ανθρώπους, αλλά εσένα σε πίστεψα, εσύ με αποδέχτηκες όπως πραγματικά είμαι και δεν θέλησες να με αλλάξεις, το μόνο που προσπαθούσες ήταν να με αγαπήσω, και ξέρεις καμκα φορά όταν ήμασταν μαζί ένιωθα καλά, γιατί είχα βρει εκείνον που με συμπλήρωνε, εκείνον που ήταν ίδιος με εμένα. Μεχρι που ήρθε η στιγμή που μου μίλησες για το πως νιώθεις, όλοι μου το έλεγαν, και εμένα μου άρεσες αλλά πιο πολύ σ αγαπούσα και για αυτό το καθυστερούσα, το καθυστέρησα 1,5 χρόνο. Και πάλι βγήκα σωστή, ό,τι αγαπάω το χάνω σου είπα ένα βράδυ, σου είπα χίλιες φορές οτι φοβόμουν ότι θα σε χάσω και εσύ κάθε φορά μου έλεγες ότι δεν θα φύγεις. Ήμουν σίγουρη ότι δεν ήσουν σαν τους άλλους, απολείεται να είσαι σαν τους άλλους, δεν το δέχομαι. Αυτό είναι κάτι που δεν θα διαβάσεις ποτέ. Φοβάμαι κάθε μέρα που περνά απομακρυνόμαστε όλο και πιο πολύ και δεν αντέχεται. Η τελευταία φορά που βρεθήκαμε κοιμηθήκαμε μαζί. Εμείς που ξέραμε ότι δεν μας αρέσει να μοιραζόμαστε το κρεβάτι μας ούτε με τους φίλους μας. Με πήρες αγκαλιά και με φίλησες. Δεν ηταν σαν όλους τους άλλους. Ένιωθα ότι βρήκα το σπίτι μου και είσαι το μόνο σπίτι που θέλω. Όμως σε τρομοκράτησα, ήξερα ότι θες απλά, σταθερά βήματα. Και εγώ ήθελα ταχύτητα, ήθελα να εκμεταλλεύομαι κάθε ώρα και στιγμή. Και εσύ ξαφνικά κατάλαβες ότι ήσουν ο ανθρωπος που θα μπορούσε να με διαλύσει και ήξερες ότι είμαι διαλυμένη, και φοβήθηκες, απομακρύνθηκες μηπως πάει κατι λάθος. Και αυτό είναι τέρμα χειρότερο. Ακόμα και τώρα αυτά είναι αστείο οτι αντί να τα συζητώ με τις φίλες μου, τα συζητώ με εσένα... Γιατί είσαι τα πάντα. Δεν σου είπα ποτέ ότι δεν πίστεψα ούτε μια φορά ότι όλα αυτά ήταν απλά συμπτώσεις.Σε γνώρισα στο πανεπιστήμιο, με το που ήρθα όλες μου έλεγαν για σένα επειδή ήσουν από την πόλη μου. Δεν σε ήξερα και είναι αστείο μετά από 2 χρόνια είσαι ο πιο δικός μου άνθρωπος. Δεν σου είπα ποτέ ότι από τότε μου άρεσες. Όταν ξεκινήσαμε να κάνουμε παρέα, ένιωθα ο πιο χαρούμενος άνθρωπος. Τα λέγαμε όλα μέσα στην μέρα. Και τώρα κάθε μέρα νιώθω να σε χάνω όλο και πιο πολύ και τρομάζω.. και δεν μπορώ να τρέξω στην δικιά σου αγκαλιά...
8 notes · View notes
dark-soul-fullofscars · 4 months
Text
Καλή βδομάδα βρε μωρακια 🌟
3 notes · View notes
ippokampos · 1 year
Text
"Ο πεσιμισμός κατά βάθος έχει κάτι το αισιόδοξο. Είναι αισιόδοξο το να μπορείς να λες αυτά που νιώθεις με το όνομα τους, να τα λες φωναχτά. [...] Είναι ακριβώς το να μοιραζόμαστε τις ανησυχίες μας, τα συναισθήματά μας..."
Θωμάς Μοσχόπουλος, από διαδικτυακή συζήτηση για το θεατρικό έργο Pomona
12 notes · View notes
paranoia-me-podia · 1 year
Text
Μέρα με τη μέρα επιβεβαιώνω οτι δεν πρέπει να θεωρούμε τα πάντα δεδομένα γιατι τίποτα δεν ειναι δεδομένο τελικά. Ας μοιραζόμαστε και ας δείχνουμε τα συναισθήματα μας, ας υπενθυμίζουμε στους δικους μας ανθρώπους οτι τους αγαπάμε ακομη και αν υπάρχουν εντάσεις μεταξύ μας ειναι και αυτο άλλωστε ενα κομμάτι της ζωης. Ας σταματήσουμε να είμαστε εγωκεντρικοί και ας είμαστε περισσότερο συμπονετικοι. Μπορεί για σενα να ειναι δεδομένο οτι αγαπας ή οτι νοιάζεσαι κάποι@ αλλα εκειν@ το χει ανάγκη να το ακούσει απο εσενα, ας φτιάξουμε την κοινωνία μας, ας φτιάξουμε τον κόσμο μας, ας γίνουμε άνθρωποι γιατι στο τελος της ημέρας τίποτα δεν ειναι δεδομένο και τίποτα δεν θα μας ανήκει για πάντα.
10 notes · View notes
darkside-cookies · 2 years
Text
άξουαλι δεν είναι τόσο κακό όταν δαγκώνεις ένα φρούτο και βρίσκεις ζωύφια μέσα. το μοιραζόμαστε <3
28 notes · View notes
Text
Θα λεγε κανείς πως μοιραζόμαστε τον ίδιο εγκέφαλο Τόσες ομοιότητες Φράσεις και κινήσεις που χουμε κλέψει ο ένας απ τον άλλον Τα κρυόκωλα αστεία σου που ταιριάζουν με τα κρυόκωλα λογοπαίγνια μου Σαν να ταν από πάντα να συναντηθούν Και γω δε γελάω με αυτά και συ κατσουφιάζεις με τα δικά μου Τι και αν όμως μοιραζόμαστε μια ψυχή και όχι το μυαλό Αν είναι η αίσθηση και όχι η ιδέα Εμένα αυτό μου αρκεί Να σαι ο αδελφός μου σε αυτή τη ζωή Αλλά σίγουρα θα σουν και σε άλλη ή έστω στην επόμενη Το σημάδι ήταν εκεί απ’ τη πρώτη εντύπωση, επαφή, γνωριμία Λες και σε διάβαζα σε φώτα σβηστά Λες και με άκουγες στις δονήσεις που νιώθει ένα άτομο χωρίς ακοή Λες και ακολουθήσαμε το ίδιο άστρο απ τον ουρανό Μα τι λέω, κανείς απ τους δυο δε θα φτανε και το ξέρουμε Ειδικά εσύ Και τώρα γέλασες κατσουφιασμένα γιατί σήμερα δεν έχεις όρεξη Γιατί ξυπνάω τα πρωινά και αισθάνομαι πότε είσαι καλά και πότε όχι Μαρτύριο το χάρισμα, αιματηρά τα όνειρα όπως και οι μέρες που χαράζονται υπό αυτές τις συνθήκες Θυμάμαι κάθε φορά που το βλέμμα μας συναντήθηκε και συνεννοηθήκαμε χωρίς κουβέντα Θυμάμαι τόσα inside jokes και όλες τις βραδινές βόλτες στη Ναυαρίνου Μα και η Κρήτης έχει ακούσει τόσα Έχει νιώσει το βαρύ βάδισμα και τα δάκρυα που σκάσαν κάτω Έχει νιώσει το παραπάτημα και έχει τρανταχτεί απ’ την ηχώ των γέλιων μας Δε θα σαφήσω μόνο σε αυτό το κόσμο Γιατί αν ποτέ συνέβαινε κάτι νομίζω θα νιωθα μισή αιωνίως και θα σε έψαχνα παντού Ξανά και ξανά σε κάθε νέα μέρα, σε κάθε νέο και μη τόπο Και εν τέλει ίσως οι αδελφές ψυχές υπάρχουν Ίσως ήταν να βρεθούμε και ας μη πιστεύεις σε αυτά Πόσο ανάγκη σε έχω ρε πούστη μέρες σα και αυτές Και το ξέρεις γαμώτο Ξέρεις πόσο θέλω να ακούσω αυτή την ειρωνεία στη τόσο λάθος στιγμή Και έχεις κάνει τόσα για μένα Και έχω κάνει τόσα που θα τα ξανάκανα επί χίλια Αυτά ως την επόμενη..
26 notes · View notes
savvhh · 1 year
Text
Να μην ξεχνάμε ποτέ την ουσία…
Αυτή μας δίνει δύναμη…
Αυτή σβήνει τις φωτιές…
Αυτή είναι το σταθερό έδαφος που πατάμε…
Αυτή η ουσία μας υπενθυμίζει το νόημα…
ΜΑΖΙ…αυτό το ΜΑΖΙ είναι το νόημα και
η ουσία!
ΜΑΖΙ αντιμετωπίζουμε τα δύσκολα…
ΜΑΖΙ κρατάμε το σπίτι μας…
ΜΑΖΙ ξεπερνάμε τις μπόρες…
ΜΑΖΙ χαμογελάμε…
ΜΑΖΙ τρώμε…
ΜΑΖΙ τσακωνόμαστε…
ΜΑΖΙ κοιμόμαστε…
ΜΑΖΙ μοιραζόμαστε…
ΜΑΖΙ ανησυχούμε…
ΜΑΖΙ συμπορευόμαστε…
ΜΑΖΙ ονειρευόμαστε…
ΜΑΖΙ αγαπάμε…
ΜΑΖΙ δημιουργούμε…
ΜΑΖΙ σκεφτόμαστε…
ΜΑΖΙ μαθαίνουμε…
ΜΑΖΙ τρώμε τα “χαστούκια της ζωής”
ΜΑΖΙ ασπρίζουν τα μαλλιά μας…
ΜΑΖΙ δημιουργούμε αναμνήσεις…
ΜΑΖΙ ζούμε…
ΟΛΑ ΜΑΖΙ!
Γιατί αυτό το ΜΑΖΙ σημαίνει ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ σημαίνει ΑΣΦΑΛΕΙΑ, σημαίνει ΑΓΑΠΗ.
Αυτό το ΜΑΖΙ χρειάζεται τόσο ΚΟΠΟ, τόση ΔΟΥΛΕΙΑ αλλά αυτό το ΜΑΖΙ είναι το δικό μας ταξίδι στο ΦΩΣ.
Μας μαθαίνει, μας μεγαλώνει, μας ωριμάζει, μας κάνει καλύτερους ανθρώπους….μας μικραίνει το ΕΓΩ.
Δεν μ’ ενδιαφέρει καμία δήθεν λάμψη…
Σε μια εποχή που όλα γκρεμίζονται αυτό το ΜΑΖΙ έχει άλλη αξία…αυτό το ΜΑΖΙ είναι η πυξίδα μας…
2 notes · View notes