#μέρες του 23

[orgismenh]

κουνημένες φωτογραφίες,

κίτρινα φώτα της πόλης,

άνθρωποι εν κινήσει,

καρέ της πιο όμορφης ερωτικής ιστορίας,

για εμάς που ευχόμαστε

σαν ταινία να κυλάει η ζωή μας.

Αράχωβα '23

#greek posts #greek tumblr #greek status #σκατοποσταρω #orgismenh #greek quotes #ελληνικα στιχακια #φωτογραφιες #greek photography #greek photos #mine #Αράχωβα #εκδρομή #μέρες του 23 #ταινία #καρέ

[ouranos77]

Μονος του αυτός κλεισμένος στον εαυτό του, μόνη της αυτή, διαφορετικά προγράμματα διαφορετικές δραστικότητες, διαφορετικές ζωές και κάπως έτσι περνάνε οι ώρες και οι μέρες

και κάπως έτσι πέρασε και η σημερινή και κάπως έτσι μου λείπεις απ τη πραγματική ζωή μου,

η εικονική χόρτασε. Για την άλλη που πονάει, που νοσταλγεί, που διψάει…

που σβήνει στην σιωπή, ποιος θα την ξεδιψάσει;

20-11-23

#αποσταση #στιχακια αγαπης #cute quotes #αγάπη #λογια αγαπης #αγαπη #ζωη #ερωτας #θεσσαλονίκη #λουλουδι #γκρικ στιχακια #γρεεκ #spotify

[s3l3na]

«Καλό ταξίδι, φως μου»

«Θα πάω τρεις μέρες να δω τα παιδιά, μαμά. Το σπίτι του Γιάννη είναι μεγάλο, θα μείνουμε όλοι εκεί.»

…

«Να προσέχεις, να ντύνεσαι, και να παίρνεις κανένα τηλέφωνο κι εμάς. Σ’ αγαπάω πολυ.»

«Μην αρχίζεις. Θα προσέχω. Άσε με τώρα, φτάνει, θα χάσω το τρένο.»

«Καλό ταξίδι μάτια μου.»

…

«Μην κάνουμε πάλι τρίμηνο να σε δούμε.»

«Το επόμενο εσύ σε μένα»

«Χαιρετίσματα δώσε στους δικούς σου. Καλό ταξίδι.»

…

«Είμαι στον σταθμό, όλα καλά.»

«Καλό δρόμο πουλάκι μου. Πάρε με όταν φτάσεις. Σ’ αγαπώ πολύ.»

…

23:22

Έκρηξη.

Βαριά σιωπή.

Κραυγές, εκκλήσεις για βοήθεια, πόνος, τρεμάμενες φωνές κι αβεβαιότητα.

Κι ο,τι αγάπησε η μάνα πιο πολύ, τυλίχτηκε στις φλόγες. Ο,τι ο πατέρας είχε πιο πολύτιμο, δεν θα ‘ναι πια κοντά του. Ο, τι περίμενε τ’ αγόρι ν’ αγκαλιάσει, να ξαναγεμίσει ο κόσμος φως, τρεις μέρες μετά, δεν γύρισε πίσω απόψε. Ο,τι η κοπέλα ευχόταν να μην χάσει ποτέ της, το έχασε για πάντα. Εκείνος που οι φίλοι τον περίμεναν να γυρίσει για να βρεθούν ξανά όλοι μαζί, θ’ αργήσει στη συνάντηση.

Η καρέκλα θα μείνει άδεια. Κρύα, σαν το πρόσωπο της κόρης που η μάνα θα φιλήσει τελευταία φορά, φωνάζοντας πως θα ‘ταν καλύτερα να ήταν εκείνη μέσα στο τρένο. Στο τρένο που βρισκόταν ο κόσμος πολλών από ‘μας. Η καρέκλα θα μείνει άδεια, μα θα είναι πάντα εκεί.

Κενό. Κενό στις ψυχές τον ανθρώπων τους. Κενό που άφησαν οι ψυχές που χάθηκαν και κανείς ποτέ δεν θα γεμίσει. Κενό που κανείς δεν έκανε κάτι για να το αξίζει. Κενό και πόνος.

Ένα βράδυ που στέρησε ανθρώπους απ’ τα σπίτια τους. Στέρησε απ’ αυτούς τους ανθρώπους τη ζωή. Η κακιά η μέρα, το κακό το βράδυ, η κακιά στιγμή, η κακιά η (Χ)ώρα.

«Καλό ταξίδι, φως μου»

28/02/2023

-s3l3na

[justforbooks]

ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ από τέσσερα χρόνια, τον Μάρτιο του επίσης δίσεκτου 2020, ο πλανήτης κατέβαζε ρολά και ταμπουρωνόταν στο καβούκι του, εμβρόντητος από την ραγδαία και φονική επέλαση του κορωνοϊού.

Τα ξημερώματα της 12ης Μαρτίου κατέληγε το πρώτο θύμα της νόσου στη χώρα (ήταν μόλις το ένατο επίσημο κρούσμα) ενώ λίγες μέρες αργότερα ξεκινούσε η καθημερινή απογευματινή τηλεοπτική ενημέρωση για την εξέλιξη της πανδημίας με τον Σωτήρη Τσιόρδα, από τα χείλη του οποίου κρεμόμασταν όλοι αναζητώντας νόημα και παρηγοριά.

Το πρώτο λοκντάουν σε εθνικό επίπεδο ξεκίνησε στις 23 Μαρτίου και τα υπόλοιπα είναι ιστορία, που όμως ακόμα δεν ξέρουμε πώς να την αξιολογήσουμε. Χρειάζονταν τόσα μέτρα και τόσοι περιορισμοί στην εξέλιξη της πανδημίας; Είχε νόημα και πόσο τελικά όλη αυτή η παντομίμα με τις μάσκες;

Ήταν μέρες δυστοπικού τρόμου ή απόκοσμης και πολύτιμης ηρεμίας εκείνες που ζήσαμε (τουλάχιστον όσοι και όσες δεν βρεθήκαμε ξαφνικά με τα παιδιά μας πάνω από το κεφάλι μας επί 24ωρου βάσεως), ειδικά τον πρώτο καιρό; Και τι μας έμεινε από όλο αυτό; Γίναμε καλύτεροι άνθρωποι ή τα ίδια και χειρότερα; Άλλαξαν όλα ή δεν άλλαξε απολύτως τίποτα; Ή μήπως άλλαξαν μ’ ένα τρόπο ασυνείδητο σχεδόν, σα να υπέστη ο κόσμος πλύση εγκεφάλου ή σα να συμμετείχε σε μια διαδικασία μαζικής ύπνωσης την οποία όμως κανείς δεν θυμάται;

Τέσσερα χρόνια μετά, εκείνες οι μέρες μοιάζουν μακρινές και αχνές σαν μισοξεχασμένο όνειρο και μόνο κάτι «επετειακές» αφίσες στα Εξάρχεια μοιάζουν να ανακαλούν εκείνη την περίοδο ως αφετηρία ενός προγράμματος καταναγκαστικού εγκλεισμού, αποκλεισμού και κοινωνικού ελέγχου.

Πού και πού βλέπεις ανθρώπους να κυκλοφορούν με την υγειονομική μάσκα αλλά η χρήση τους δεν έγινε μαζική συνήθεια, όπως πολλοί προέβλεπαν, παρότι βεβαίως ο ιός εξακολουθεί να περιφέρεται, να μεταλλάσσεται και να εξαπλώνεται. Από εξωγήινο τέρας όμως – από Γκοτζίλα – έχει γίνει κάτι σαν κατοικίδιο ζώο.

Ο συγχρωτισμός μοιάζει πιο έντονος, οι ουρές πιο μεγάλες, τα καταστήματα εστίασης και αναψυχής πιο γεμάτα, η προκατάληψη, η παράνοια και η ασυνεννοησία που ήδη τότε χαρακτήριζαν την επικοινωνία των ανθρώπων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πολύ περισσότερο εκτός ελέγχου, η εμπιστοσύνη στους θεσμούς ακόμα χαμηλότερη.

Όσο για το αν γίναμε καλύτεροι άνθρωποι, το μόνο κατάλοιπο που μοιάζει να άφησε η πανδημία είναι (σε συνδυασμό και με την περιβαλλοντική απειλή) μια αίσθηση ότι το αύριο είναι εξαιρετικά αμφίβολο και επισφαλές, οπότε μπορούμε να είμαστε όσο άπληστοι και εγωιστές θέλουμε, αδιαφορώντας για τους άλλους.

Τα πλήθη επέστρεψαν αλλά περιέργως ο κόσμος μοιάζει μικρότερος. Και επίσης πιο ανήσυχος και πιο κουρασμένος, αλλά αυτό ίσως και να οφείλεται εν μέρει στην επίδραση που έχει αφήσει σε εκατομμύρια ανθρώπους ο λεγόμενος «μακροπρόθεσμος» (long) Covid, που τέσσερα χρόνια μετά, ακόμα δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς σημαίνει❓🤔

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

#just for books #covid-19 #lockdown

[sweetbutphychx]

Τι έμαθα το 2022:

1. Όλοι γυρίσουν. Όσοι έφυγαν από την ζωή σου ακόμα και με τις χειρότερες συνθήκες, γυρνάνε αργότερα.

2. Μπορεί ένας άνθρωπος να γίνει τοξικός ξαφνικά. Ακόμα και αν ήταν ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που ήξερες.

3. Οι άνθρωποι αλλάζουν, μπορεί και σε μια μέρα. Άλλοι προς το καλύτερο, άλλοι προς το χειρότερο.

4. Ότι έχουμε είναι στο τώρα. Ζήσε κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία.

5. Είσαι πολύ πιο όμορφος από ότι πιστεύεις. Και οι άνθρωποι είναι πιο όμορφοι όταν είναι ευτυχισμένοι και καλά με τον εαυτό τους.

6. Μην κρίνεις κανέναν από την εμφάνιση του ή από το τι λένε οι άλλοι για αυτόν. Μπορεί να εκπλαγείς.

7. Δεν είναι οι άνθρωποι όλοι καλοί και δεν ισχύει για όλες το girls support girls. Αλλά συνέχισε να ελπίζεις ότι όλοι είναι καλοί.

8. Μην ακούς κανέναν. Δεν είναι κανένας στην θέση σου, δεν νιώθει ότι νιώθεις εσύ, δεν βλέπει όπως εσύ.

9. Είναι δύσκολο να φύγεις όταν κάποιος σου φέρεται άσχημα, και αυτό δεν είναι κακό. Θα σου πουν να φύγεις. Θα έχουν δίκιο. Άλλα θα το κάνεις όταν είσαι έτοιμος.

10. Πες ναι σε ότι σχέδιο είναι τελευταίας στιγμής. Μπορεί να εξελιχθεί στην καλύτερη νύχτα/ στιγμή της ζωής σου.

11. Είναι εντάξει να ξεσπάς σε κλάματα κάπου κάπου. Είναι η απόδειξη ότι είσαι δυνατότερος από ότι πιστεύεις. Μην ντρέπεσαι για αυτό.

12. Με τους κατάλληλους ανθρώπους δίπλα σου μπορεί να ανθίσεις. Να νιώσεις αυτοπεποίθηση, να νιώσεις καλύτερα με εσένα, να σε βρεις.

13. Πήγαινε σε νέα μέρη, νέα μαγαζιά, νέα μέρη. Μην φοβάσαι να βγεις από το comfort zone σου. Μπορείς να φύγεις οποιαδήποτε στιγμή θες. Αλλά θα έχεις την εμπειρία.

14. Ζήσε σαν παιδί. Φώναξε, τρέξε μέσα στην μέση του δρόμου, γελά δυνατά. Από ευτυχία δεν έγινε ποτέ κανείς ρεζίλι.

15. Τις καλύτερες στιγμές της ζωής σου μπορείς να τις ζήσεις με φόρμες, με τζινακι, με πιτζαμες, με ρούχα κάποιων άλλων. Μην σε νοιάζει τι θα πουν για το πώς ντύθηκες.

16. Δεν σε πληγώνει κανένας καταλάθος. Ξέρουν πολλοί καλά τι κάνουν. Αν θες να τους συγχωρεσεις, κάντο για σένα, όχι για αυτούς.

17. Μην προχωράς παρακάτω αν δεν μπορείς να είσαι 100% σε έναν άνθρωπο. Δεν έχει νόημα. Καλύτερα μόνος.

18. Δεν είναι εύκολο να ξεπεράσεις κάποιον. Μπορεί να πάρει από μια μέρα έως και χρόνια. Δεν θα γίνει αν ακούσεις "ξεπέρασε τον".

19. Μπορεί να είσαι την μέρα ο πιο χαρούμενος άνθρωπος και πάλι να κλαίς κάθε βράδυ με λυγμούς. It's okey.

20. Αυτό που θα θυμόμαστε στο τέλος της χρονιάς θα είναι οι άνθρωποι μας, κάποιες φορές ούτε καν οι στιγμές. Όχι τα λεφτά.

21. Κάποιες μέρες θα θες να είσαι μόνος και κάποιες άλλες θα θέλεις να το αποφύγεις για να μην σκέφτεσαι. Take your time.

22. Δεν πρέπει να θάβεις τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Δεν λύνεται, παίρνει παράταση.

23. Οι άνθρωποι όσα χιλιόμετρα και αν τους χωρίζουν, βρίσκουν τρόπο. Αρκεί να θέλουν.

24. Όλοι είμαστε οι κακοί για κάποιον. Δεν ξέρουν την πλευρά σου.

25. Η ζωή πάντα μπορεί να γίνει καλύτερη.

#αληθινη αγαπη #2022 #2023 #αγαπη #μου λείπει #γκρικ τεξτ #γκρικ κουοτς #ελληνικό #μαθημα ζωης #ζωη

[daimewdis]

Η ώρα είναι 10 το πρωί, και για να το γράφω προφανώς θα την πέσω σε λίγο λογικά για ύπνο. Αντί προ χθες πήρα κούτα, σήμερα είναι η μισή. Εξακολουθώ και καπνίζω πολύ. Ανάβω σβήνω, ανάβω σβήνω. Το’ χω ανάγκη. Παρόλα αυτά, δεν γράφω γι’ αυτό και καθώς όσα θέλω να γράψω δεν θα μου φτάσουν. Το ότι δεν είμαι καλά, είναι κάτι γνωστό, και ότι χειροτερεύω κάθε μέρα. Θα απέχω ξανά, αλλά δεν θα κλείσω τίποτα, απλά θα είμαι απών, δεν έχω ιδέα που ‘ θα μαι, και αν θα ‘ μαι εδώ ή εκτός. Αλλά πρέπει κάποια στιγμή να γράψω. Αλλά κάποια στιγμή πρέπει να με κοιτάξω. Συνέχεια αναβολές, και ακυρώσεις. Σε πράγματα που δεν έχω δυνάμεις να τα κάνω, ακόμα και στα πιο απλά. Δεν θέλω να παίρνω ανθρώπους στο λαιμό μου, και έχω καθυστερήσει αρκετά και λυπάμαι πολύ, δεν έχω ιδέα ειλικρινά για το μετά. Το ότι έχω παραιτηθεί είναι κάτι που δεν κρύβεται. Και δεν αναφέρομαι ως Δαιμεώδης. Είναι δύσκολο να εξηγήσω το πως νιώθω, όταν δεν νιώθω και όταν νιώθω είναι συναισθήματα δευτερολέπτων. Ειλικρινά παρόλα αυτά, δεν με νοιάζει. Δεν με νοιάζει τίποτα, ενώ δεν με νοιάζει εγώ. Προσπαθώ παρόλα αυτά να σώσω το εγώ. Η ρηχότητα ξεχειλίζει από μέσα μου. Η αδιαφορία, η αδράνεια, η μιζέρια. Το απόλυτο κενό. Το χειρότερο μου είναι να επικοινωνώ, να βρίσκομαι σε επαφή. Να με ρωτάνε, να μου στέλνουν, να τους ακούω. Αυτό ήταν γνωστό από πάντα. Και το τονίζω. Συνομιλούσα με έναν γνωστό μου, για μιά δουλειά που έπρεπε να κάνουμε, δεν άντεχα ούτε 5 δευτερόλεπτα. Ενώ δεν έκανε τίποτα, ήταν μιά χαρά. Με κούρασε απίστευτα. Και εγώ κουράζομαι, ενώ θα έχω κοιμηθεί, ενώ δεν θα έχω κοιμηθεί. Πριν μέρες γέμισα το ψυγείο, τα ντουλάπια, ήμουν safe. Όμως ότι και να γεμίσω, δεν μου αρκεί, αδειάζω συνεχώς. Δεν ξέρω αν νιώθω σαν φυτό ή ρομπότ. Αν και δεν διαφέρει και πολύ. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Σε αυτή την κατάσταση, και όπως εξελίχθηκε, φταίω εγώ. Γιατί με ξέρω, καλύτερα από ειδικούς, καλύτερα απ’ το θεό τον ίδιο. Και τώρα υποφέρω “παίζοντας��� με τον οργανισμό μου, αντί με το μυαλό μου. Έπρεπε να με ακούσω, όταν έβλεπα ότι χειροτέρευα, να μην ακούσω τους γιατρούς. Να κάνω πίσω, ενώ ήξερα, με ήξερα. Όμως συνέχισα, γιατί ήταν μονόδρομος. Και τώρα που έχω ξεπεράσει τα όρια, έχω ανοίξει μιά τρύπα και μένω εκεί μέσα. Δεν μπορώ να έρχομαι σε αντιπαραθέσεις, δεν μπορώ πλέον να εξηγώ, δεν μπορώ τα ίδια και τα ίδια. Και φαύλος κύκλος. Μηδέν. Έχω μιά μόνιμη στεναχώρια που δεν φεύγει. Και αντιθέτως αυξάνεται, μέρα με την μέρα. Κολλημένη, σαν το αγαπημένο σου ρούχο σαν ταττου στο δέρμα σου, που δεν θες ή δεν μπορείς να το αποχωριστείς. Και ενώ φοβάμαι τον θάνατο, ξέρω πως ζω σαν νεκρός. Εκ του ασφαλούς, όλοι ξέρουν να χορεύουν. Πόσο τους βαριέμαι. Θα τους έκοβα τα πόδια, να μιλάμε εκ του κινδύνου. Οι φίλοι μου θα με ρωτήσουν για τα νέα μου, και θα απαντήσω τα ίδια. Ενώ έχουν περάσει μήνες. Μα είναι η αλήθεια.

Πάλι ξανά κύλησα 8 και κάτι.

21/5/23 Κυριακή.

-Δαιμεώδης

[darkside-cookies]

16,17,23,25:))

ευχαριστώ για το ασκκκκ <33

16. Ποιο ήταν το πιο over-hyped βιβλίο που διάβασες;

νομίζω το μπλε υγρό της Βίβιαν Στεργίου (δεν ξέρω γιατί πολλοί κάνουν λες και δημιούργησε την απόλυτη σύγχρονη ελληνική συλλογή διηγημάτων ήταν το ίδιο διήγημα σε είκοσι διαφορετικές εκδοχές ://) ή το Νορβηγικό δάσος του Μουρακάμι (δεν το πιστεύω ότι αυτό είναι το πιο γνωστό του βιβλίο)

17. Σε εξέπληξε κάποιο βιβλίο με το πόσο καλό ήταν;

Το διπλό βιβλίο του Δημήτρη Χατζή!! (ήταν μεγάλη έκπληξη επειδή το άνοιξα τυχαία, δεν ήξερα καν τον συγγραφέα και από το γράψιμό του στην αρχή δεν περίμενα να μου αρέσει τόσο πολύ)

23. Ποιο βιβλίο τέλειωσες πολύ γρήγορα;

έχοντας υπόψη και το γεγονός πως το διάβασα στα αγγλικά το bell jar της sylvia plath το τέλειωσα μέσα σε δυο μέρες που ήταν ρεκόρ

[και το 25 το απάντησα]

end-of-year book ask

#αριαδνοποστ #books

[mousmoula]

16, 22, 23 for the book ask <3

αριιι θενκιου<33

16. what is the most over-hyped book you read this year?

δεν ξέρω ποιο να διαλέξω 😂 γενικά φέτος κατέληξα να διαβάζω αρκετά βιβλία που είναι πολύ χαιπντ στο ίντερνετ και τα μισά ήταν μια αποτυχία. μακράν το χειρότερο πάντως ήταν το throttled της lauren asher που από το κεφάλαιο 3 και μετά ξεκάθαρα το διάβαζα για να το κοροϊδεύω με την αδελφή μου μετά 😔

22. what’s the longest book you read?

αν μετράνε re-reads το the dragon republic της r.f. kuang (658 σελίδες) 🫶 αν όχι το middlesex του jeffrey eugenides (529 σελίδες) που μου έσπασε τα νεύρα γιατί δεΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕ

23. what’s the fastest time it took you to read a book?

διάβασα αρκετά short stories φέτος τα οποία συνήθως μου έπαιρναν 1-2 ώρες, γενικά πάντως μακράν το πιο γρήγορο ήταν το tdr που μου πήρε συνολικά 2 μέρες αλλά ήταν re-read αυτό και το έχω ψιλομαθει απέξω πλέον, οπότε ναι 🥹 κάποια μέση λύση δεν μπορώ να σκεφτώ γιατί οτιδήποτε πιάνω που έχει πάνω από 100 σελίδες το σέρνω για ένα μήνα τουλάχιστον

#ασκς #χρυσάνθη μην μιλήσεις για το tpw challenge: failed

[greekanomologita]

Θετικά τα χρηματοοικονομικά μεγέθη, ζημία το αποτέλεσμα για την ΠΑΕ Άρης

Η ΠΑΕ Άρης ανακοίνωσε τα οικονομικά αποτελέσματα της περιόδου 2021/22 μόλις λίγες μέρες μετά το κλείσιμο του οικονομικού έτους 2022/23 όπου θα αναμένουμε τα αποτελέσματα της οποίας στους επόμενους μήνες. Άγνωστος ο λόγος αυτής της μεγάλης καθυστέρησης της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων αλλά είναι η πρώτη φορά που συνέβη. Continue reading Untitled

View On WordPress

#ΑΕΚ #ΑΡΗΣ #ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ #ΠΑΟΚ #Super League

[thoughtfullyblogger]

Μαύρο ρεκόρ σε Εργατικά δυστυχήματα: Ανατριχιάζουν μαρτυρίες συγγενών νεκρών εργαζόμενων

Εργατικά δυστυχήματα: 12 εργαζόμενοι νεκροί σε 23 μέρες – 31 από τις αρχές του 2024 που διαδέχεται το θλιβερό ρεκόρ με 179 χαμένες ζωές του 2023. Στα 179 ανήλθαν τα εργατικά δυστυχήματα στην Ελλάδα το 2023, καταγράφοντας δραματική αύξηση μέσα σε ένα έτος, σε σχέση με τα 104 που είχαν προκύψει ένα χρόνο νωρίτερα το 2021 και όπως φαίνεται λόγω της απουσίας επιθεώρησης εργασίας το 2024 έχει…

View On WordPress

[eclecticstarlightblogger]

Μαύρο ρεκόρ σε Εργατικά δυστυχήματα: Ανατριχιάζουν μαρτυρίες συγγενών νεκρών εργαζόμενων

Εργατικά δυστυχήματα: 12 εργαζόμενοι νεκροί σε 23 μέρες – 31 από τις αρχές του 2024 που διαδέχεται το θλιβερό ρεκόρ με 179 χαμένες ζωές του 2023. Στα 179 ανήλθαν τα εργατικά δυστυχήματα στην Ελλάδα το 2023, καταγράφοντας δραματική αύξηση μέσα σε ένα έτος, σε σχέση με τα 104 που είχαν προκύψει ένα χρόνο νωρίτερα το 2021 και όπως φαίνεται λόγω της απουσίας επιθεώρησης εργασίας το 2024 έχει…

View On WordPress

[greekblogs]

Μαύρο ρεκόρ σε Εργατικά δυστυχήματα: Ανατριχιάζουν μαρτυρίες συγγενών νεκρών εργαζόμενων

Εργατικά δυστυχήματα: 12 εργαζόμενοι νεκροί σε 23 μέρες – 31 από τις αρχές του 2024 που διαδέχεται το θλιβερό ρεκόρ με 179 χαμένες ζωές του 2023. Στα 179 ανήλθαν τα εργατικά δυστυχήματα στην Ελλάδα το 2023, καταγράφοντας δραματική αύξηση μέσα σε ένα έτος, σε σχέση με τα 104 που είχαν προκύψει ένα χρόνο νωρίτερα το 2021 και όπως φαίνεται λόγω της απουσίας επιθεώρησης εργασίας το 2024 έχει…

View On WordPress

[skandaladiaplokidiafthora]

Μαύρο ρεκόρ σε Εργατικά δυστυχήματα: Ανατριχιάζουν μαρτυρίες συγγενών νεκρών εργαζόμενων

Εργατικά δυστυχήματα: 12 εργαζόμενοι νεκροί σε 23 μέρες – 31 από τις αρχές του 2024 που διαδέχεται το θλιβερό ρεκόρ με 179 χαμένες ζωές του 2023. Στα 179 ανήλθαν τα εργατικά δυστυχήματα στην Ελλάδα το 2023, καταγράφοντας δραματική αύξηση μέσα σε ένα έτος, σε σχέση με τα 104 που είχαν προκύψει ένα χρόνο νωρίτερα το 2021 και όπως φαίνεται λόγω της απουσίας επιθεώρησης εργασίας το 2024 έχει…

View On WordPress

[netakias]

Μαύρο ρεκόρ σε Εργατικά δυστυχήματα: Ανατριχιάζουν μαρτυρίες συγγενών νεκρών εργαζόμενων

Εργατικά δυστυχήματα: 12 εργαζόμενοι νεκροί σε 23 μέρες – 31 από τις αρχές του 2024 που διαδέχεται το θλιβερό ρεκόρ με 179 χαμένες ζωές του 2023. Στα 179 ανήλθαν τα εργατικά δυστυχήματα στην Ελλάδα το 2023, καταγράφοντας δραματική αύξηση μέσα σε ένα έτος, σε σχέση με τα 104 που είχαν προκύψει ένα χρόνο νωρίτερα το 2021 και όπως φαίνεται λόγω της απουσίας επιθεώρησης εργασίας το 2024 έχει…

View On WordPress

[amoqa]

(Scroll down for English) Ο Πέτρος μας έχει γεννηθεί με πάρεση στα μπροστινά του πόδια και έχει αμαξίδιο για την μετακίνηση του. Τις τελευταίες μέρες έχουν παραλύσει και τα πίσω του πόδια και για να γίνει η διάγνωση πρέπει να γίνει άμεσα μια μαγνητική τομογραφία για να δούμε αν διορθώνεται με χειρουργείο. Προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε το υπέρογκο ποσό που είναι 480€ όσο πιο άμεσα! Θα υπάρχει κουτί οικονομικής ενίσχυσης για τον Πέτρο! επίσης θα ακούσουμε και θα λικνιστούμε με μουσικαρες θα πιούμε τσάγια και ποτακια και θα τα πούμε με πολύ συμπάθεια.

Αυστηρά (Strictly!) 19:00 - 23:00, 15/3

Our Peter was born with paresis in his front legs and has a wheelchair for mobility. In the last few days his back legs have also become paralyzed and in order to make a diagnosis, an MRI scan must be done immediately to see if it can be corrected with surgery. We are trying to raise the exorbitant amount of 480€ as soon as possible! There will be a donation box for Peter! There will be amazing music to sway with, tea, drinks and snacks but most importantly friendly chatting with tones of sympathy!

#queer politics #queer culture #queersolidarity

[daimewdis]

23/10/22 η ώρα 7:13 ξημέρωσε. Και εγώ κάνω άλλο ένα τσιγάρο και την πέφτω. Είχα αρχίσει να κάνω κάποιες μέρες σωστά. Να ξυπνώ μέρα και να κοιμάμαι νύχτα. Πόσο το απεχθάνομαι αυτό. Πόσο το μισώ. Αλλά μόνο αυτό. Κάποιες μέρες τρώω σωστά και άλλες σκατά. Δεν παίρνω τα φάρμακα στην ώρα τους. Αγοράζω δύο-δύο τα πακέτα τσιγάρων μην ξεμείνω φοβάμαι και τρομάζω. Κάποιες μέρες προσπαθώ να μην κάνω δύο πακέτα την ημέρα, άλλες κάνω 1,5 πακέτο. Δεν με νοιάζει τόσο η υγεία μου, όσο το οικονομικό. Ειρωνεία ε; Όχι δεν με απασχολεί αυτό. Όχι τώρα, και ας ξέρω τι θα ακολουθήσει στην πορεία. Λοιπόν, κάποιες σκέψεις random, χωρίς κάποιο νόημα ή σχέση. Άναψα ένα ακόμη τσιγάρο. Αγαπώ τον χειμώνα. Το τσιγάρο, την μοναξιά, την νύχτα. Αυτά τα γνωρίζετε ήδη. Κλασικά. Όταν μπλέκεται το συναίσθημα κάπου το χάνω. Κυρίως γιατί ξέρω πως είμαι ευάλωτος αρκετό καιρό τώρα. Κυρίως γιατί χρειαζόμουν ή χρειάζομαι να ξεφύγω ή να γευτώ. Ανάγκη. Κάπου το χάνω και ξεφεύγω απ’ τους στόχους μου. Το μυαλό μου δεν με αφήνει να σκέφτομαι ή σκέφτομαι μόνο εκεί που είμαι εθισμένος. Άναψα ένα ακόμη τσιγάρο. “Δεν υπάρχει το για πάντα, αλλά υπάρχει το αληθινό, και αν ήταν αληθινό γιατί δεν κράτησε για πάντα;” . Μου βγαίνουν φόβοι και ανασφάλειας. Σε πράγματα που ούτε καν υπήρχαν για το τώρα, το μετά. Πω μαλάκα γαμησέτα. Ο λόγος που γράφω κάποιες φορές και αν εδώ, είναι γιατί νιώθω κάπως ηρεμία. Με τον κόσμο. Και όσο σκέφτομαι πως σε λίγο καιρό θα είμαι έτοιμος και θα ανοίξω τον λογαριασμό μου, τρέμω. Γιατί έχω ξεφύγει απ’ όλο αυτό. Ειρωνεία ε; Αλλά ναι, θα προσπαθήσω όταν θα γίνει να είμαι όσο γίνεται απών, ως καθόλου. Δεν το αντέχω. Δεν θα το αντέξω. Είναι ωραίο να έχεις απήχηση, αλλά και ταυτόχρονα βάσανο. Με κουράζει ο κόσμος, η ηλιθιότητα και τα σχετικά. Με κουράζει που δεν μπορώ να έχω την άνεση να πάρω τα κεφάλια να τα βουτήξω στην θάλασσα. Έχω ακόμα λίγο μίσος. Όχι τόσο πολύ τώρα, όλη αυτή την περίοδο. Είπαμε, είμαι αρκετά ήρεμος. Και αυτό είναι και κακό και καλό. Ανάλογα σε ποια πλευρά θα την δεις. Τουλάχιστον κάνω ακόμα ορθογραφικά. Ανάβω ένα ακόμη τσιγάρο. Το δεύτερο πακέτο αδειάζει για σήμερα και έχει πάει 7:34. Δεν ήθελα ποτέ να ανήκω κάπου. Να είμαι κάπου. Ήθελα ό,τι κάνω να το κάνω μόνος. Να έχω εγώ την ευθύνη. Και όχι να πάρω άλλους στο λαιμό μου. Θέλω αν φάω ήττες να της φάω μόνος. Έχω ακόμα θέματα ή προβλήματα που δεν βρίσκω λύσεις. Και ότι δεν τα συζητάω δεν παύει να τα σκέφτομαι ή να με γαμάνε. Είμαι ή γίνομαι αρκετά ηλίθιος όταν αισθάνομαι. Γιατί δεν αισθάνομαι. Και όταν αισθάνομαι με γαμάει. Κοιτάω την δουλειά μου. Αν δεν σ’αρέσει αυτό που βλέπεις. Ή βγάλε τα μάτια σου μόνος ή θα στα βγάλω. Το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Γενικά είστε για τον πούτσο. Οι περισσότεροι. Σχεδόν όλοι. Όχι, δεν έγινε κάτι. Είναι τι βλέπω. Και δεν χρειάστηκε να βγάλω τα μάτια μου, για τα μάτια των άλλων. Μα αν τα δικά σου μένουν πάνω μου, θα στα βγάλω. Και επειδή μπορεί κάποιος να μην καταλάβει. Και εγώ είμαι κομπλεξικός, παπάρας, αν εγώ έχω ένα θέμα και δεν μ’αρέσει κάτι πάνω μου. Ακόμα και το πιο χαζό ή ασήμαντο για σένα. Στον πούτσο μου το τι πιστεύεις εσύ. Και μιλάω για υποκρισία. Γιατί αν το είχες πάνω σου εσύ, δεν θα έλεγες τα ίδια. Όχι, δεν έγινε κάτι. Απλά ξέρεις, σκεφτόμουν, βρήκα ελεύθερο χρόνο και είπα να παίξω με τις σκέψεις του μυαλού μου. Εγώ εγώ εγώ εγώ εγώ εγώ. Κοιτά, μόνος μου το γράφω ΕΓΩ. Τι σε κάνει πούστη να πιστεύεις πως μπορείς το ΕΓΩ ΜΟΥ. Να νικήσει το δικό σου ή τον δικό σας εγώ; Γελάω. Βαριέμαι. Πάω να κοιμηθώ. Μιά μονοτονία. Όσο για random, δεν θα τελείωνα ποτέ.

-Δαιμεώδης