amoqa - Tumblr blog

amoqa · 14 days

Text

Προβολή FORAGERS και παρουσιάση ομάδων για μια ελευθερη Παλ3στίνη

(Scroll down for English)

Το Σάββατο 20 Απριλίου, στις 18:30 θα συναντηθούμε στο αμοκα (Μανουσογιαννη 6) με

<3 τα Filmakers4Palestinegr, Mothers Αgainst Genoside και BDS για να (ανα)γνωρίσουμε τις προσπάθειες αντίστασης που γίνονται, να εμπνευστούμε και να εμπλακούμε στα κινήματα αυτά καθώς και να ενισχύσουμε οικονομικά την πρωτοβουλία Gather4Gaza!

<3 Παρέμβαση από την Diana Sabri/DeeFlexTwice, performer και καλλιτέχνιδα από την Παλαιστίνη που μένει στην Αθήνα.

<3 Η βραδιά θα κλείσει με την φοβερή ταινία FORAGERS της Jumana Manna.

Το Foragers απεικονίζει τα δράματα γύρω από την πρακτική της συλλογής άγριων βρώσιμων φυτών στην Παλαιστίνη/Ισραήλ με ειρωνικό χιούμορ και διαλογιστικό ύφος. Γυρισμένο στα Υψώματα του Γκολάν, τη Γαλιλαία και την Ιερουσαλήμ, κινείται μεταξύ μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και αρχειακού υλικού για να απεικονίσει τον αντίκτυπο των ισραηλινών νόμων για την προστασία της φύσης σε αυτά τα έθιμα. Οι περιορισμοί απαγορεύουν τη συλλογή ‘akkoub και του za'atar θυμάρι και έχουν οδηγήσει σε πρόστιμα και δίκες για εκατοντάδες που πιάστηκαν να συλλέγουν αυτά τα ενδημικά φυτά. Για τους/τις Παλαιστίνιους, οι νόμοι αυτοί αποτελούν ένα οικολογικό προσωπείο για τη νομοθεσία που τους αποξενώνει ακόμη περισσότερο από τη γη τους, ενώ οι εκπρόσωποι του ισραηλινού κράτους επιμένουν στην επιστημονική τους τεκμηρίωση και στο καθήκον τους να προστατέψουν. Ακολουθώντας τα φυτά από την άγρια φύση στην κουζίνα, από το κυνηγητό μεταξύ των συλλεκτριών και των περιπολιών, μέχρι τις ενστάσεις στο δικαστήριο, το Foragers αποτυπώνει την έμφυτη αγάπη, τη χαρά και τη γνώση σε αυτές τις παραδόσεις αλλά και την ανθεκτικότητά τους ενάντια στον απαγορευτικό νόμο. Αναδιατυπώνοντας τους όρους και τους περιορισμούς της διάσωσης, η ταινία θέτει ερωτήματα γύρω από την πολιτική του αφανισμού, δηλαδή ποιος καθορίζει τι θα εκλείψει και τι θα συνεχίσει να ζει.

On Saturday 20 April, at 18:30 we will meet at AMOQA (Manousoyannis 6) with

<3 Filmakers4Palestinegr, Mothers Against Genoside and BDS to acknowledge, get inspired and involved with the movements of resistance around us while financially support the Gather4Gaza initiative!

<3 there will be an intervention by Diana Sabri/DeeFlexTwice, performer and artist from Palestine living in Athens.

<3 FORAGERS, 65min, 2022 OV with greek and english subtitles

Foragers depicts the dramas around the practice of foraging for wild edible plants in Palestine/Israel with wry humor and a meditative pace. Shot in the Golan Heights, the Galilee and Jerusalem, it moves between fiction, documentary and archival footage to portray the impact of Israeli nature protection laws on these customs. The restrictions prohibit the collection of the artichoke-like ’akkoub and za’atar (thyme), and have resulted in fines and trials for hundreds caught collecting these native plants. For Palestinians, these laws constitute an ecological veil for legislation that further alienates them from their land while Israeli state representatives insist on their scientific expertise and duty to protect. Following the plants from the wild to the kitchen, from the chases between the foragers and the nature patrol, to courtroom defenses, Foragers captures the inherited love, joy and knowledge in these traditions alongside their resilience to the prohibitive law. By re-framing the terms and constraints of preservation, the film raises questions around the politics of extinction, namely who determines what is made extinct and what gets to live on.

Jumana Manna is a visual artist and filmmaker. Her work explores how power is articulated, focusing on the body, land and materiality in relation to colonial inheritances and histories of place. Through sculpture, filmmaking, and occasional writing, Manna deals with the paradoxes of preservation practices, particularly within the fields of archaeology, agriculture and law. Her practice considers the tension between the modernist traditions of categorisation and conservation and the unruly potential of ruination as an integral part of life and its regeneration. Jumana was raised in Jerusalem and lives in Berlin

#freepalastine🇵🇸#free gaza #queers for palestine

0 notes

amoqa · 2 months

Text

(Scroll down for English) Ο Πέτρος μας έχει γεννηθεί με πάρεση στα μπροστινά του πόδια και έχει αμαξίδιο για την μετακίνηση του. Τις τελευταίες μέρες έχουν παραλύσει και τα πίσω του πόδια και για να γίνει η διάγνωση πρέπει να γίνει άμεσα μια μαγνητική τομογραφία για να δούμε αν διορθώνεται με χειρουργείο. Προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε το υπέρογκο ποσό που είναι 480€ όσο πιο άμεσα! Θα υπάρχει κουτί οικονομικής ενίσχυσης για τον Πέτρο! επίσης θα ακούσουμε και θα λικνιστούμε με μουσικαρες θα πιούμε τσάγια και ποτακια και θα τα πούμε με πολύ συμπάθεια.

Αυστηρά (Strictly!) 19:00 - 23:00, 15/3

Our Peter was born with paresis in his front legs and has a wheelchair for mobility. In the last few days his back legs have also become paralyzed and in order to make a diagnosis, an MRI scan must be done immediately to see if it can be corrected with surgery. We are trying to raise the exorbitant amount of 480€ as soon as possible! There will be a donation box for Peter! There will be amazing music to sway with, tea, drinks and snacks but most importantly friendly chatting with tones of sympathy!

#queer politics #queer culture #queersolidarity

0 notes

amoqa · 2 months

Text

Δεύτερη ανοιχτή συνάντηση Second chance to join AMOQA

Κυριακή 10/3, 18:00-20:00

6 Μανουσογιάννη, Αθήνα

AMOQA opens their team. If you are interested in joining the AMOQA team please get in contact! AMOQA is an open, self-managed and accessible space for the queer and transfeminist community of the city. AMOQA enjoys art, readings and writings as well as making interventions in the city we live as well as in and the cities we are invited to. The assembly is managing the space and from the beginning it was made up of people who were queer and activists but came from different professional backgrounds, countries and ages. You don't need to be an artist to be a member of AMOQA, you don't need to be a museologist either, but you do need to be interested in social justice while fight against the injustice that surrounds us in any possible way you can. For us, the existence of this space is a gesture in that direction. We are particularly interested in the concepts of social centre, museum and archive and we stretch and shape them at will so that we fit in whole within them. Either way, if you've been to AMOQA and felt good and would like to support this space, contact us (at [email protected]) or come on Sunday and to talk in person! We speak Greek, English and Spanish.

#queerart #queer culture #transfeminism

0 notes

amoqa · 2 months

Text

Το αμοκα ανοίγει την ομάδα του! Αν σε ενδιαφέρει να μπεις στην ομάδα του αμοκα επικοινώνησε μαζί μας!

Το αμοκα είναι ένας ανοιχτός αυτοδιαχειριζόμενος και προσβάσιμος χώρος για την κουιρ και τρανσφεμινιστική κοινότητα της πόλης. Του αρέσει η τέχνη, να διαβάζει και να γράφει όπως και να κάνει παρεμβάσεις στην πόλη που ζει και στις πόλεις που ταξιδεύει. Η ομάδα του εξ αρχής αποτελείτο από άτομα που είχαν ως κοινά σημεία το κουιρ και τον ακτιβισμό και προέρχονταν από διαφορετικούς επαγγελματικούς χώρους, χώρες αλλά και ηλικίες. Δεν χρειάζεται να είσαι καλλιτέχνης για να είσαι μέλος του αμοκα, δεν χρειάζεται να είσαι ούτε μουσειολόγος, χρειάζεται όμως να σε ενδιαφέρει η κοινωνική δικαιοσύνη και να μάχεσαι ενάντια στην αδικία που μας περιβάλει με οποιοδήποτε τρόπο μπορείς. Για μας η ύπαρξη αυτού του χώρου είναι μια χειρονομία προς αυτήν την κατεύθυνση. Ειδικότερα μας ενδιαφέρουν οι έννοιες κοινωνικό κέντρο, μουσείο και αρχείο και τις τεντώνουμε και διαμορφώνουμε κατά βούληση έτσι ώστε να χωράμε ολόκληρα μέσα σε αυτές. Όπως και να έχει αν έχεις έρθει στο αμοκα και ένιωσες όμορφα και θα ήθελες να στηρίξεις επικοινώνησε μαζί μας ([email protected]) ή έλα την Κυριακή να τα πούμε από κοντά! Μιλάμε ελληνικά, αγγλικά και ισπανικά.

AMOQA opens its team. If you are interested in joining the AMOQA team please get in contact! AMOQA is an open, self-managed and accessible space for the queer and transfeminist community of the city. AMOQA enjoys art, readings and writings as well as making interventions in the city we live as well as in and the cities we are invited to. The assembly is managing the space and from the beginning it was made up of people who were queer and activists but came from different professional backgrounds, countries and ages. You don't need to be an artist to be a member of AMOQA, you don't need to be a museologist either, but you do need to be interested in social justice while fight against the injustice that surrounds us in any possible way you can. For us, the existence of this space is a gesture in that direction. We are particularly interested in the concepts of social centre, museum and archive and we stretch and shape them at will so that we fit in whole within them. Either way, if you've been to AMOQA and felt good and would like to support this space, contact us (at [email protected]) or come on Sunday and to talk in person! We speak Greek, English and Spanish.

#queerart #queeropencall #queerdiy #queer politics #transfeminism

0 notes

amoqa · 2 months

Text

(Scroll down for English)

Το baby disco masque party είναι μια εκδήλωση οικονομικής και ψυχολογικής στήριξης, μια πρωτοβουλία αλληλεγγύης από μαμάδ@ς και παιδάκια.

Η μαμά Χ με το λίγων μηνών μωράκι απειλούνται από τον κακοποιητικό πατέρα και την οικογένεια του δικαστικά. Μέσα από αυτήν την εκδήλωση θέλουμε να τους στηρίξουμε οικονομικά αλλά και να στήσουμε γύρω τους ένα τρανσφεμινιστικο δίκτυο φροντίδας, συντροφικότητας και αλληλεγγύης.

Στον χώρο του Αμοκα θα υπάρξει παζάρι παιδικών ρούχων και παιχνιδιών, μεζέδες, ποτάκια και χυμοί. Γωνιές για messy play, dj set από το Marachi, μπουρμπουλήθρες και μπαλόνια ενώ η βραδιά θα κλείσει με baby yoga για όλ@ από την Ε!

Σας περιμένουμε!

Κυριακή 25/2 16:00 με 19:00 Μπαζάρ ρούχων και παιχνιδιών Messy play Dj Marachi Baby yoga by E

Μανουσογιάννη 6 Μετρό: Άγιος Νικόλαος

>>>Τα baby disco party του αμοκα έχουν ως στόχο την δημιουργία ενός παιδικού τρανσφεμινιστικού δικτύου για κουιρ φεμινιστά γονείς και φροντιστά, σινγκλ m/others και σύμμαχα! Επικοινώνησε μαζί μας αν θέλεις να συμμετέχεις στην διοργάνωση! <3 The baby disco masque party is an event of financial and psychological support, a solidarity initiative by moms and kids.

Mother X and her few-month-old baby are threatened by an abusive father and his family, so as to cover the legal costs they need our help. Through this event we want to support them financially but also socially by building around them a transfeminist network of care, companionship and solidarity.

At the space of amoqa there will be a bazaar of children's clothes and toys, snacks, drinks and juices. Corners for messy play, dj set by Marachi, bubbles and balloons while the evening will end with baby yoga for everyone by E

Looking forward to see you!

Sunday 25/2 16:00 to 19:00 Cloths and toys bazaar Messy play Dj Marachi Baby yoga by E

Manousogianni 6 Metro: Agios Nikolaos

>>>amoqa's baby disco parties aim to create a children's transfeminist network for queer feminist parents and caregivers, single m/others and allies? Please get in touch if you want to get involved.

#queer culture #queer politics #queermoms #feministmoms

0 notes

amoqa · 5 months

Text

10 /12

Το ΑΜΟQA είναι υπερήφανο που συνεργάζεται για άλλη μια χρονιά με το Visual AIDS για την Ημέρα With(out) Art 2023, παρουσιάζοντας το πρόγραμμα Everyone I Know Is Sick, ένα πρόγραμμα πέντε βίντεο που δημιουργούν συνδέσεις μεταξύ του HIV και άλλων μορφών ασθένειας και αναπηρίας.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει νέα έργα των Dorothy Cheung (Χονγκ Κονγκ), Hiura Fernandes & Lili Nascimento (Βραζιλία), Beau Gomez (Καναδάς/Φιλιππίνες), Dolissa Medina & Ananias P. Soria (ΗΠΑ) και Kurt Weston (ΗΠΑ).

Εμπνευσμένο από μια δήλωση της Cyrée Jarelle Johnson στο βιβλίο Black Futures, το Everyone I Know Is Sick εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία μας αποκλείει τα άτομα με αναπηρία και τους αρρώστους υποστηρίζοντας μια ψευδή διχοτομία υγείας και αρρώστιας.

Προσκαλώντας μας να κατανοήσουμε την αναπηρία ως μια κοινή εμπειρία και όχι ως εξαίρεση στον κανόνα, το πρόγραμμα αναδεικνύει μια σειρά εμπειριών που καλύπτουν τον HIV, το COVID, την ψυχική υγεία και τη γήρανση.

Οι καλλιτέχνες που ανέλαβαν το έργο αναδεικνύουν τις γνώσεις και την εμπειρία των ατόμων με αναπηρία και των ασθενών σε έναν κόσμο που εξακολουθεί να παλεύει με πολλαπλές πανδημίες.

Οι προβολές θα πραγματοποιηθούν με ελληνικούς υπότιτλους. Το Visual AIDS είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός με έδρα τη Νέα Υόρκη που χρησιμοποιεί την τέχνη για την καταπολέμηση του AIDS, προκαλώντας διάλογο, υποστηρίζοντας HIV+ καλλιτέχνες και διατηρώντας μια κληρονομιά, επειδή το AIDS δεν έχει τελειώσει. Visual AIDS @visual_aids #daywithoutart Dolissa Medina & Ananias P. Soria Dorothy Cheung @dorothy_films Beau Gomez @beaugomezx Kurt Weston @kurttweston Hiura Fernandes & Lili Nascimento @transmorfa @psciani

AMOQA is proud to partner with @visual_aids for Day With(out) Art 2023 by presenting Everyone I Know Is Sick, a program of five new videos generating connections between HIV and other forms of illness and disability.

The program features new work by Dolissa Medina & Ananias P. Soria, Dorothy Cheung, Beau Gomez, Kurt Weston, and Hiura Fernandes & Lili Nascimento.

A day of mourning and action that uses art to respond to the ongoing HIV and AIDS crisis, Day With(out) Art encourages museums, universities, museums, and art institutions to present related programming on or around December 1, World AIDS Day. Because AIDS is not over!

10/12 At the new space of AMOQA at Manousogoanni 6 near Agios Nikolaos Metro.

#visual_aids #HIV

0 notes

amoqa · 7 months

Text

Το MINUS 9 είναι μια ανατομική εγκατάσταση ήχου, μια μοναδική εμπειρία διάρκειας 14 λεπτών για το αυτί του κάθε επισκέπτη. Είναι μια πρόσκληση να βυθιστείτε στην ηχητική πραγματικότητα του σώματός σας. Από έξω, όλα φαίνονται ήσυχα, αλλά από μέσα, η πρώτη έκρηξη του σύμπαντος δημιουργεί μια εντυπωσιακή ακουστική σύνθεση. Στο MINUS 9, τα όρια μεταξύ καλλιτέχνη και κοινού, μεταξύ μουσικής και τελετουργίας, σιωπής και ήχου, πραγματικότητας και ηχητικού ονείρου καταρρέουν. MINUS 9 is an anatomic sound installation, a one on one performance of 14 min for an ear, to hear, here. It is an invitation to dive into the sonographic scenography of your own body. From the outside all seems to be silent, from the inside the first blast of the universe is making a big band. In MINUS 9, the boundaries between musician and audience, between music and ritual, silence and sound, drumming and dreaming are broken down. Για τους καλλιτέχνες K&A To καλλιτεχνικό δίδυμο K&A, που συγκροτείται από την Κάρλα Ισιδώρου και την Αλεξάνδρα Μπελλόν, αναμιγνύει τα διαφορετικά υπόβαθρα της κουλτούρας τους και τις πολιτιστικές τους ρίζες, δημιουργώντας και ζωντανεύοντας καλλιτεχνικές ιδέες μέσα από σύγχρονες ποιητικές και κοινωνικοπολιτικές εκφράσεις. Αστικές και μη περιοχές, όπου τα σύνορα είναι ζωντανά, μεταβαλλόμενα και απρόβλεπτα μαγνητίζουν το καλλιτεχνικό τους ενδιαφέρον. Μέσα από μακρές περιόδους έρευνας, το Κ&Α συνθέτει τον πυρήνα κάθε νέου του έργου, διαμορφώνοντας το εννοιολογικό λεξιλόγιό του και χαρτογραφώντας το σώμα των εικόνων και των ηχητικών τοπίων που θα το υλοποιήσουν. Μέσω ενός υβριδικού πρίσματος, με φόντο το θέατρο, τη μουσική και τις καλές τέχνες, οι Κ&Α δημιουργούν παραστάσεις που καλούν το κοινό να διεισδύσει σε ανεξιχνίαστες ιδέες, περιοχές, σκέψεις, εικόνες, ήχους, εμπειρίες: μια συνεχής απόσταξη/μετάλλαξη/διερώτηση του κόσμου γύρω μας. Για να πάρετε μέρος στο MINUS 9 παρακαλώ κλείστε 1 από τις 10 θέσεις στο παρακάτω λινκ: So as to participate at MINUS 9 please book your slot! There are only 10 slots available! https://www.ifthesunisasquare.com/event/minus-9-11/

#queerart #Κ&Α

0 notes

amoqa · 8 months

Text

AMOQA park <3 THE COME BACK <3 Tattoo Marathon 14| 15| 16/9

“Tattoo Marathon” is an assembly of people to practice tattoo as a queer community health technology. With community tattooing, we aim to take control over our bodies, our experiences of pain and pleasure, and our approaches to harm reduction.

Lucía Egaña Rojas, Maria F Dolores, Oscar Mathieu, Peachy_O, and Reeno host three days of exercises for queer people desiring to experiment with community tattooing. Apart from carrying out the exercises collectively, we will cook and eat together vegan food every day. No experience is needed, and participation and food are free, but we recommend you to sign up for the exercises because spaces are limited. You can sign up to one, two, or three days by emailing [email protected].

The marathon is coordinated by AMOQA, Castillo, Lucía, and Oscar, and produced with grants from Fédération Wallonie-Bruxelles (Belgium) and Culture Moves Europe (European Union and Goethe-Institut). The setting of AMOQA in its current venue was supported as a rendering of an arts research project on “Assemblies for Arts and Transfagbidyke Community Health Projects” supported by Fonds de la Recherche en Arts (Belgium).

>>>The poster was made by Dolores, Ramar Tattoo, and Zeyno Erdost.

Below you can read more information about each exercise and the schedule of the marathon.

Το “Tattoo Marathon” αποτελεί μια συνάντηση ανθρώπων που ασκούν το τατουάζ ως κουήρ κοινοτική τεχνολογία υγείας. Μέσα από το κοινοτικό τατουάζ, στοχεύουμε στην ανάκτηση του ελέγχου των σωμάτων μας και των εμπειριών πόνου και απόλαυσής μας, δουλεύοντας με προσεγγίσεις που επικεντρώνονται στη μείωση της βλάβης.

Τα Lucía Egaña Rojas, Maria F Dolores, Oscar Mathieu, Peachy_O και Reeno aka Antistress Tattoo φιλοξενούν τρεις ημέρες ασκήσεων για queer άτομα που επιθυμούν να πειραματιστούν με το κοινοτικό τατουάζ. Πέρα από τις συλλογικές ασκήσεις που θα πραγματοποιήσουμε, θα μαγειρεύουμε και θα τρώμε μαζί χορτοφαγικό/vegan φαγητό κάθε μέρα. Δεν απαιτείται εμπειρία, η συμμετοχή και το φαγητό είναι δωρεάν, αλλά σας συνιστούμε να δηλώσετε συμμετοχή στις ασκήσεις γιατί οι θέσεις είναι περιορισμένες. Μπορείτε να δηλώσετε συμμετοχή για μία, δύο ή τρεις ημέρες στέλνοντας email στο [email protected].

To "Tattoo Marathon" συντονίζεται από το AMOQA, τον Castillo, τη Lucía και το Oscar και υλοποιείται με επιχορηγήσεις από τη Fédération Wallonie-Bruxelles (Βέλγιο) και το Culture Moves Europe (Ευρωπαϊκή Ένωση και Goethe-Institut). Το στήσιμο του AMOQA στο σημερινό του χώρο υποστηρίχθηκε από το ερευνητικό πρόγραμμα για τις τέχνες "Assemblies for Arts and Transfagbidyke Community Health Projects" που χρηματοδοτείται από το Fonds de la Recherche en Arts (Βέλγιο).

>>>Η αφίσα σχεδιάστηκε από τα Dolores, Ramar Tattoo και Zeyno Erdost.

Παρακάτω θα βρείτε περισσότερες πληροφορίες για κάθε άσκηση και το συνολικό πρόγραμμα του Μαραθωνίου.

Thursday 14 September

19:00 “Reading” performed by Oscar | «Επιτελεστική Ανάγνωση» από το Oscar

A reading about the affects & effects of tattooing my father for two years & 15 tattoos.

Duration: 40 minutes Accessibility: Reading in English with translation to Greek.

Dinner and music will follow.

Μια ανάγνωση σχετικά με τα συναισθήματα και τις επιδράσεις του κάνω τατουάζ στον πατέρα μου επί δύο χρόνια (15 τατουάζ).

Διάρκεια: 40 λεπτά

Ανάγνωση στα αγγλικά με ταυτόχρονη ελληνική μετάφραση.

Δείπνο και ποτάκια θα ακολουθήσουν!

Friday 15 September

16:00 “A Circle of Consent” hosted by Lucía | «Ένας κύκλος συναίνεσης» πραγματοποιείται από τη Lucía

Circular forms have a long herstory, both in ancestral communities and in the practices of assemblies and self-organization. A circle is a non-hierarchical shape, it has no top nor bottom, and all participants can see each other. The redefinition of content is core to sexuality and gender dissident communities, and challenging the heterosexual system, often implies reshaping practices and contracts.

In this exercise, we will practice a tattoo circle. Each participant will both give and receive a tattoo, after agreeing if they want it to be permanent or not (with or without ink), which shape and size…

This is an action of collective and mutual trust, a choreographic ritual with our dissident bodies to restore the flows of trust within our communities.

Duration: 3 hours

Accessibility: To participate in this workshop no previous experience is required, but if you have never done a handpoke tattoo, it is recommended to come three hours earlier to practice.

Οι κυκλικές μορφές έχουν μια μακρά ιστορίαΤης τόσο στις αρχέγονες κοινότητες όσο και στις πρακτικές των συνελεύσεων και της αυτοργάνωσης. Ο κύκλος είναι ένα μη ιεραρχικό σχήμα, δεν έχει ούτε πάνω ούτε κάτω και όλα τα συμμετέχοντα μπορούν να βλέπουν το ένα το άλλο. Ο επαναπροσδιορισμός του περιεχομένου βρίσκεται στο επίκεντρο των έμφυλα και σεξουαλικά αντιφρονούντων κοινοτήτων και η αμφισβήτηση του ετεροφυλοφιλικού συστήματος συχνά συνεπάγεται την αναδιαμόρφωση πρακτικών και συμβάσεων…

Σε αυτή την άσκηση θα εφαρμόσουμε έναν κύκλο τατουάζ. Το κάθε συμμετέχον θα εφαρμόσει και θα του εφαρμοστεί ένα τατουάζ, αφού πρώτα συμφωνήσει αν θέλει να είναι μόνιμο ή όχι (με ή χωρίς μελάνι), τι σχήμα και μέγεθος θέλει να έχει…

Πρόκειται ��ια μια δράση συλλογικής και αμοιβαίας εμπιστοσύνης, μια χορογραφική τελετουργία με τα αντιφρονούντα σώματά μας που στόχο έχει να αποκαταστήσουμε τις ροές εμπιστοσύνης εντός των κοινοτήτων μας.

Διάρκεια: 3 ώρες

Για να συμμετάσχετε σε αυτό το εργαστήρι δεν απαιτείται προηγούμενη εμπειρία, αλλά αν δεν έχετε κάνει ποτέ handpoke τατουάζ, συνίσταται να έρθετε τρεις ώρες νωρίτερα για να εξασκηθείτε (13:00)

Saturday 16 September

16:00 Breaking Through Wellness: Painting and Tattooing Collective Traces” by Maria F Dolores, Peachye_O, and Reeno aka Antistress Tattoo | «Διαρρηγνύοντας την Ευεξία: Ζωγραφίζοντας και Αποτυπώνοντας Συλλογικά Ίχνη» πραγματοποιείται από τα Maria F Dolores, Peachye_O και Reeno

Tattoo art is a very delicate procedure, which requires intimacy and trust; a tool of empowerment and self-expression. In this workshop, Reeno aka Antistress Tattoo intends to return back to the roots of antistress tattoo/antistress painting. Antistress painting are interactive games based on collaboration and acting before thinking. The participants draw on the same surface, spontaneously intervening in each other's lines, interacting with each other's actions. The outcome is a silent dialogue, a collective drawing that usually has both abstract and representative elements: a monstrous DIY trash design chaos.

In this game they meet Peachye_O, who is interested in using and exploring automatic drawing and painting without thinking, drawing beyond matter, beyond sight, drawing on paper or walls or skin, using free hand tattoo as a method of relaxation and healing. An attempt to draw as if one was a child.

Maria F Dolores joins in to play some music, repair, mix and orchestrate this chaos of wellness, of pleasure and pain with her little baby in arms. The outcome will be a collaborative spontaneous painting on the walls of AMOQA park from which we will transfer parts on a micro scale into our delicate skin, creating permanent or temporary traces on each other. The painting surface will be open for interventions during the three days of the marathon.

Accessibility: Maximum of 10 participants, please register by sending an email to [email protected].

Η τέχνη του τατουάζ είναι μια πολύ λεπτή διαδικασία, που απαιτεί οικειότητα και εμπιστοσύνη - είναι ένα εργαλείο ενδυνάμωσης και αυτό-έκφρασης. Σε αυτό το εργαστήρι, ο Reeno aka Antistress Tattoo επιστρέφει στις ρίζες του antistress tattoo/antistress painting. Η antistress ζωγραφική αποτελείται από διαδραστικά παιχνίδια που βασίζονται στη συνεργασία και στη δράση πριν τη σκέψη. Τα συμμετέχοντα ζωγραφίζουν πάνω στην ίδια επιφάνεια, επεμβαίνοντας αυθόρμητα το ένα στις γραμμές του άλλου και επηρεάζοντας το ένα τις δράσεις του άλλου. Το αποτέλεσμα είναι ένας σιωπηλός διάλογος, μια συλλογική ζωγραφιά που συνήθως έχει τόσο αφηρημένα όσο και αντιπροσωπευτικά στοιχεία: ένα τερατώδες DIY trash σχεδιαστικό χάος.

Σε αυτό το παιχνίδι συναντούν την Peachye_O, η οποία ενδιαφέρεται να χρησιμοποιήσει και να εξερευνήσει το αυτόματο σχέδιο και τη ζωγραφική χωρίς σκέψη, το σχέδιο πέρα από την ύλη και πέρα από την όραση, τη ζωγραφική σε χαρτί ή σε τοίχους ή στο δέρμα, τη χρήση του ελεύθερου τατουάζ ως μέθοδο χαλάρωσης και θεραπείας. Μια προσπάθεια να ζωγραφίσουμε σαν παιδιά.

Η Maria F Dolores έρχεται να δώσει τη δική της νότα επισκευάζοντας, αναμειγνύοντας και ενορχηστρώνοντας αυτό το χάος της ευεξίας, της απόλαυσης και του πόνου με το μικρό μωρό της στην αγκαλιά. Το αποτέλεσμα θα είναι μια συνεργατική, αυθόρμητη ζωγραφιά στους τοίχους του πάρκου του AMOQA, μέρη της οποίας θα μεταφέρουμε έπειτα σε μικρο-κλίμακα πάνω στο ευαίσθητο δέρμα μας δημιουργώντας μόνιμα ή προσωρινά ίχνη το ένα πάνω στο άλλο. Η ζωγραφική επιφάνεια θα είναι ανοιχτή για παρεμβάσεις κατά τη διάρκεια των τριών ημερών του μαραθωνίου.

Μέγιστη χωρητικότητα εργαστηρίου: 10 άτομα Παρακαλώ εγγραφείτε στέλνοντας email στο [email protected].

>>>

Τhe participation of Castillo is supported by Flanders state of the Art.

#queerart #queer politics #queer culture #queertattoo

0 notes

amoqa · 2 years

Video

vimeo

Το AMOQA είναι περήφανο που συνεργάζεται με το Visual AIDS για την Day With(out) Art 2021 παρουσιάζοντας το ENDURING CARE, ένα πρόγραμμα επτά νέων βίντεο που εστιάζουν στην κοινοτική φροντίδα στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης HIV κρίσης.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει νέες δουλειές των Katherine Cheairs, Cristóbal Guerra, Danny Kilbride, Abdul-Aliy A. Muhammad και Uriah Bussey, Beto Pérez, Steed Taylor και J Triangular και του Women’s Video Support Project.

Από αφηγήσεις για την <<μείωση της βλάβης>, τον ακτιβισμό στις φυλακές έως τις μακροχρόνιες συνέπειες της φαρμακευτικής αγωγής για τον HIV, το ENDURING CARE επικεντρώνει σε ιστορίες συλλογικής φροντίδας, αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης, ενώ επισημαίνει την αμέλεια των κυβερνήσεων και των μη κερδοσκοπικών οργανισμών. Ο τίτλος του προγράμματος έχει διττό νόημα, τιμά την επιμονή και τη δέσμευση των εργαζομένων* στον τομέα της φροντίδας, αλλά επίσης προσεγγίζει την πιθανότητα βλάβης από τα ίδια τα φάρμακα και τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης.

Η Διαρκής Φροντίδα (ENDURING CARE) αμφισβητεί την υπόθεση πως μια επιδημία μπορεί να λυθεί μόνο με φαρμακευτικά προϊόντα, αναδιαμορφώνοντας την κοινοτική εργασία σε μια μορφή θεραπείας που αντέχει στον χρόνο. Καλή προβολή, (ελπίζοντας κάποια στιγμή και από κοντά!)

1η Δεκεμβρίου, παγκόσμια ημέρα για τον ιό HIV/AIDS

με αγάπη,

Αμόκα

In english:

AMOQA is proud to partner with Visual AIDS for Day With(out) Art 2021 by presenting ENDURING CARE, a program of seven new videos highlighting community care within the ongoing HIV crisis.The program features newly commissioned work by Katherine Cheairs, Cristóbal Guerra, Danny Kilbride, Abdul-Aliy A. Muhammad and Uriah Bussey, Beto Pérez, Steed Taylor, and J Triangular and the Women’s Video Support Project. From histories of harm reduction and prison activism to the long-term effects of HIV medication, ENDURING CARE centers stories of collective care, mutual aid, and solidarity while pointing to the negligence of governments and non-profits. The program’s title suggests a dual meaning, honoring the perseverance and commitment of care workers yet also addressing the potential for harm from medications and healthcare providers. ENDURING CARE disrupts the assumption that an epidemic can be solved with pharmaceuticals alone, recasting community work as a lasting form of medicine.

#visual aids

2 notes · View notes

amoqa · 2 years

Text

που είναι το πάρκο του αμόκα?

(Scroll down for English!)

Ήρθε η στιγμή να βρει το αμόκα πάλι την θέση του στην πόλη!

Επιθυμούμε και επιμένουμε στην μορφή ενός ανοικτού χώρου για όλες, όλους και όλ@. Καταλήξαμε πως ο χώρος που έχουμε ανάγκη αυτόν τον καιρό δεν μπορεί να έχει άλλη μορφή από αυτή του ΠΑΡΚΟΥ!

Ψάχνουμε να ενοικιάσουμε έναν εξωτερικό χώροένα οικόπεδο ή ένα σπίτι με κήπο {ακόμη και αν το σπίτι είναι ερείπιο ή εγκαταλελειμμένο}.

Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το γύρω γύρω.

Αν έχεις κάποια ιδέα επικοινώνησε μαζί μας!

Θέλουμε ένα αμόκα ακριβώς όπως πριν (συναντήσεις, εκθέσεις, γορκσοπ, προβολές, κουβεντούλες, γιορτές) αλλά ΕΞΩ! Φανταζόμαστε έναν κήπο, για να βρισκόμαστε χωρίς περιορισμούς, να φυτεύουμε, να κλαδεύουμε, να μαθαίνουμε νέα πράγματα! Φανταζόμαστε έναν μικρό (mobile) χώρο μέσα στον κήπο που θα φυλάσσεται το αρχείο και τα πράγματα του αμόκα. Φανταζόμαστε κάπου ένα μικρό stage και έναν μέρος για προβολές, ευφάνταστα γατόσπιτα να φιλοξενούν τις ελεύθερες γάτες της πόλης, ενεργειακό self sustainability, Cruising στην αστική φύση, να περνάμε την ώρα μας έξω συμβιωτικά! Φανταζόμαστε μια τέχνη που θα χωράει σε έναν κήπο. Κάπου να πηγαίνουμε να παίρνουμε τον αέρα μας.

It's time for AMOQA to find its place in the city again! We desire and insist on an open accessible space for all of us.We concluded that the space we need at this period can not have any other format than that of a PARK!

We are looking to rent a central outdoor space, a plot or a house with a garden {even if the house is in ruins or abandoned}. What we are interested in its earth and its surroundings. If you have any ideas contact us!

We want an amoqa just like before (gatherings, exhibitions, workshops, screenings, assemblies, celebrations) but OUTSIDE! We imagine a garden, to come together without restrictions, to plant, to prune, to learn. We imagine a small (mobile) space in the garden where the archive and the things of amoqa will be kept. We imagine somewhere and somedays a small stage and a place for screenings, fantastic cat houses to host the free cats of the city, energy self sustainability, cruising in urban nature, to spend our time outside! We imagine the art that can fit in a garden.

#ecotransfeminism #ecofutures #ecofictions

2 notes · View notes

amoqa · 3 years

Photo

Σήμερα για δεύτερη μέρα στο @athensartbookfair ευχαριστούμε πολυ όλα όσα μας στηρίζεται και μας στέλνετε ματιές μέσα από τον καθρέφτη! 💜💌💜 today second day at display at the @athensartbookfair, thank you so much for your support and for making us eye contact through the mirrors :) (στην τοποθεσία Δημοτική Αγορά Κυψέλης) https://www.instagram.com/p/CTtprsqgYIg/?utm_medium=tumblr

1 note · View note

amoqa · 3 years

Photo

Αυτό είναι ένα αρχείο. Αυτό δεν είναι ένα αρχείο. Αυτό είναι ένα μικρό βιβλίο που περιλαμβάνει ανακατεμένο αρχειακό υλικό. Μια στιγμή από εδώ, μια στιγμή από εκεί. Θραυσματικές εικόνες και ιστορίες που δεν βγαίνουν εύκολα στο φως. Εικόνες και ιστορίες από τις ζωές λεσβιών στην ελλάδα. Πρώτη εμφάνισή στο @athensartbookfair 11 και 12 Σεπτέμβρη, από τις @mariafdolores και @lolita_burnt, εκδόσεις αμόκα https://www.instagram.com/p/CTUJ_iAq3f9/?utm_medium=tumblr

12 notes · View notes

amoqa · 3 years

Text

1 note · View note

amoqa · 3 years

Text

ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ: ΜΙΑ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ… ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ

In different languages: Declaration for life

http://enlacezapatista.ezln.org.mx/2021/01/01/primera-parte-una-declaracion-por-la-vida/

1η Ιανουαρίου του έτους 2021.

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ:

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ:

ΑΔΕΛΦ@Σ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦ@Σ:

Όλους αυτούς τους μήνες έχουμε χτίσει ανάμεσά μας μια επικοινωνία με ποικίλους τρόπους. Είμαστε γυναίκες, λεσβίες, gays, αμφισεξουαλικ@, διεμφυλικ@, τραβεστί, τρανσέξουαλ, ίντερσεξ, queer και άλλ@, άντρες, ομάδες, συλλογικότητες, σωματεία, οργανώσεις, κοινωνικά κινήματα, αυτόχθονες λαοί, οργανώσεις γειτονιών, κοινότητες και ένα εκτενές και λοιπά που μας δίνει ταυτότητα.

Μας διαφοροποιούν και μας χωρίζουν γη, ουρανοί, βουνά, κοιλάδες, στέπες, ζούγκλες, έρημοι, ωκεανοί, λίμνες, ποτάμια, ρυάκια, λιμνοθάλασσες, φυλές, κουλτούρες, γλώσσες, ιστορίες, ηλικίες, γεωγραφίες, σεξουαλικές και μη ταυτότητες, ρίζες, σύνορα, τρόποι οργάνωσης, κοινωνικές τάξεις, αγοραστική δύναμη, κοινωνική θέση, φήμη, δημοτικότητα, ακόλουθοι, likes, νομίσματα, μορφωτικά επίπεδα, τρόποι ζωής, εργασίες, αρετές, ελαττώματα, υπέρ, κατά, αλλά, ωστόσο, αντιπαλότητες, εχθρότητες, αντιλήψεις, επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα, αντιπαραθέσεις, διαφωνίες, καταγγελίες, κατηγορίες, προσβολές, φοβίες, συμπάθειες, εγκώμια, απορρίψεις, γιουχαΐσματα, χειροκροτήματα, θεότητες, δαιμόνια, δόγματα, αιρέσεις, χαρές, στενοχώριες, τρόποι, και ένα εκτενές και λοιπά που μας κάνει διαφορετικούς και ουκ ολίγες φορές, αντίπαλους.

Μας ενώνουν μόνο πολύ λίγα πράγματα:

Μας ενώνει το ότι νιώθουμε δικούς μας τους πόνους της γης: τη βία κατά των γυναικών˙ το διωγμό και την περιφρόνηση εκείνων που έχουν διαφορετική συναισθηματική, ψυχολογική και σεξουαλική ταυτότητα˙ τον αφανισμό της παιδικής ηλικίας˙ τη γενοκτονία των αυτόχθονων˙ το ρατσισμό˙ το μιλιταρισμό˙ την εκμετάλλευση˙ τη λεηλασία˙ την καταστροφή της φύσης.

Μας ενώνει η αντίληψη ότι για τους πόνους αυτούς ευθύνεται ένα σύστημα. Ο δήμιος είναι ένα σύστημα εκμετάλλευσης, πατριαρχικό, πυραμιδοειδές, ρατσιστικό, ληστρικό και εγκληματικό: ο καπιταλισμός.

Μας ενώνει η γνώση ότι είναι αδύνατο να μεταρρυθμίσουμε αυτό το σύστημα, αδύνατο να το εκπολιτίσουμε, να το αμβλύνουμε, να το λειάνουμε, να το εξημερώσουμε, αδύνατο να το εξανθρωπίσουμε.

Μας ενώνει η δέσμευσή μας να αγωνιστούμε, παντού και κάθε ώρα και στιγμή – ο καθένας και η καθεμιά στο χώρο της – ενάντια σε αυτό το σύστημα μέχρι να το καταστρέψουμε ολοκληρωτικά. Η επιβίωση της ανθρωπότητας εξαρτάται από την καταστροφή του καπιταλισμού. Δεν παραδινόμαστε, δεν ξεπουλιόμαστε, δεν υποτασσόμαστε.

Μας ενώνει η βεβαιότητα ότι ο αγώνας για την ανθρωπότητα είναι παγκόσμιος. Όπως η εν εξελίξει καταστροφή δεν γνωρίζει σύνορα, εθνικότητες, σημαίες, γλώσσες, κουλτούρες, φυλές, έτσι και ο αγώνας για την ανθρωπότητα είναι σε όλους τους τόπους κάθε στιγμή.

Μας ενώνει η πεποίθηση ότι είναι πολλοί οι κόσμοι που ζουν και αγωνίζονται στον κόσμο. Και ότι κάθε αξίωση για ομογενοποίηση και ηγεμονία είναι επίθεση ενάντια στην ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης: την ελευθερία. Η ισότητα της ανθρωπότητας βρίσκεται στο σεβασμό της διαφορετικότητας. Η ομοιότητά της βρίσκεται στην ποικιλομορφία της.

Μας ενώνει η συνειδητοποίηση ότι αυτό που θα μας επιτρέψει να προχωρήσουμε δεν είναι το να επιβάλλουμε το βλέμμα μας, τα βήματά μας, τις συντροφιές, τους δρόμους και τους προορισμούς μας, αλλά το να ακούσουμε και να κοιτάξουμε τον άλλον που, αν και διαφορετικός, έχει την ίδια λαχτάρα για ελευθερία και δικαιοσύνη.

Για όλους αυτούς του κοινούς λόγους, και χωρίς να εγκαταλείπουμε τις πεποιθήσεις μας ούτε να πάψουμε να είμαστε αυτό που είμαστε, συμφωνήσαμε τα εξής:

Πρώτο – Να πραγματοποιηθούν συναντήσεις, συζητήσεις, ανταλλαγή ιδεών, εμπειριών, αναλύσεων και εκτιμήσεων μεταξύ όσων, με τις διαφορετικές μας αντιλήψεις και στους διαφορετικούς μας χώρους, δεσμευόμαστε στον αγώνα για τη ζωή. Μετά ο καθένας και η καθεμία μπορεί να ακολουθήσει το δικό της δρόμο, μπορεί και όχι. Το να ακούσουμε και να δούμε το άλλο ίσως και να μας βοηθήσει –ίσως και όχι- στα βήματά μας. Αλλά το να γνωρίσουμε το διαφορετικό, είναι επίσης κομμάτι του αγώνα μας και της δέσμευσής μας, είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης μας.

Δεύτερο – Να πραγματοποιηθούν αυτές οι συναντήσεις και δράσεις στις 5 ηπείρους. Όσον αφορά την ευρωπαϊκή ήπειρο να λάβουν χώρα τους μήνες Ιούλιο, Αύγουστο, Σεπτέμβρη και Οκτώβρη του έτους 2021, με την άμεση συμμετοχή μιας μεξικανικής αντιπροσωπείας που θα αποτελείται από το Εθνικό Ιθαγενικό Κογκρέσο-Ιθαγενικό Συμβούλιο Διακυβέρνησης, το Μέτωπο των Λαών για την Υπεράσπιση του Νερού και της Γης των πολιτειών Morelos, Puebla και Tlaxcala και τον EZLN. Και σε μεταγενέστερες ημερομηνίες που μένει να οριστούν, να στηρίξουμε, ανάλογα με τις δυνατότητές μας, την πραγματοποίηση αυτών των συναντήσεων στην Ασία, την Αφρική, την Ωκεανία και την Αμερική.

Τρίτο – Να καλέσουμε όσες και όσους μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες και παρόμοιους αγώνες, όλους τους έντιμους ανθρώπους και όλ@ς τ@ς από κάτω που εξεγείρονται και αντιστέκονται στις πολλές γωνιές του κόσμου, να συμπορευτούν μαζί μας, να συνεισφέρουν, να στηρίξουν και να συμμετέχουν σε αυτές τις συναντήσεις και τις δράσεις. Και να συνυπογράψουν και να κάνουν δική τους αυτή τη διακήρυξη ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ.

Από μια από τις γέφυρες της αξιοπρέπειας που ενώνουν τις πέντε ηπείρους.

Εμείς.

Πλανήτης Γη

1η Ιανουαρίου 2021.

Από διάφορες, αλλιώτικες, διαφορετικές, ανόμοιες, άνισες, μακρινές, ξεχωριστές γωνιές του κόσμου (της τέχνης, της επιστήμης, του αγώνα, της αντίστασης και της εξέγερσης):

ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ

#compaÑer@s #zapatistas #queer #solidaridad #2021encuentroeuropeo

2 notes · View notes

amoqa · 3 years

Photo

Αφροδίτη* / οι γεωγραφίες της*, οι συνέργειές της*, οι διασταυρώσεις της*

Το κουίρ-φεμινιστικό φεστιβάλ Αφροδίτη* συνεχίζοντας τη διαθεματική και δια-εθνική προσέγγιση των προηγούμενων ετών, επικεντρώνεται στον βαλκανικό χώρο με σκοπό τη δημιουργία μιας πλατφόρμας κουίρ-φεμινιστικών ομάδων και συλλογικοτήτων από τις όμορες βαλκανικές χώρες (Αλβανία, Βουλγαρία, Ελλάδα, Β. Μακεδονία, Τουρκία).

Το φεστιβάλ Αφροδίτη* / οι γεωγραφίες της*, οι συνέργειές της*, οι διασταυρώσεις της* αντλεί από μια διαθεματική σκοπιά σχετικά με τις χωρικές οριοθετήσεις των κρατών, τις ευρωπαϊκές πολιτικές των συνόρων και τα αιτήματα των προσφύγων*, καθώς και τις πολιτικές της υποδοχής και της ένταξης (ή σε ένα βαθμό της ενσωμάτωσης) των μεταναστρ(ι)ών από τα Βαλκάνια στο ελληνικό πλαίσιο.

Η ιστορικοπολιτική συνθήκη της μετανάστευσης στο βαλκανικό χώρο, όπως δομήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες και διαμορφώνεται μέχρι σήμερα, αναδεικνύει ένα σύνθετο πεδίο, στο οποίο εντάσσονται τόσο η εσωτερική μετανάστευση εντός των βαλκανικών χωρών στη δεκαετία του 90, όσο και η πιο πρόσφατη μεταναστευτική και προσφυγική κινητικότητα προς την (κεντρική) Ευρώπη. Τα αλληλοτεμνόμενα φαινόμενα του ρατσισμού, της αορατοποίησης και της πολιτικής των διακρίσεων στον ελλαδικό χώρο προβάλλουν την πολυπλοκότητα των βαλκανικών ταυτοτήτων και των κοινωνικών (και οικονομικών) σχέσεων μεταξύ τους. Σε αυτό το πλαίσιο αναπτύσσονται ατομικές και συλλογικές πρακτικές μεταναστ(ρι)ών που θέτουν καίρια ζητήματα σχετικά με την έννοια του ανήκειν και τις εμπειρίες της δια-εθνικής διασποράς, την ιδιότητα του πολίτη (citizenship), τη συγκρότηση της μεταναστευτικής ταυτότητας και το δικαίωμα στην ελεύθερη μετακίνηση. Επιπλέον, στη σημερινή συγκυρία, η μεταναστευτική κινητικότητα αναδιαμορφώνεται υπό την εξελισσόμενη συνθήκη της πανδημίας μέσω νέων αποκλεισμών εντός και εκτός συνόρων.

Θέλοντας να εστιάσουμε ειδικότερα στην (α)ορατότητα της δεύτερης μεταναστευτικής γενιάς από τα Βαλκάνια, απευθύναμε ανοιχτό κάλεσμα συμμετοχής προς γυναίκες* και ΛΟΑΤΚΙ+ καλλιτέχνιδες* με καταγωγή από τις Βαλκανικές χώρες που ζουν ή έχουν ζήσει στην Ελλάδα. Αναπόφευκτα, το κάλεσμα αυτό μας έφερε αντιμέτωπες* με τη συνθετότητα ατομικών και συλλογικών ταυτοτήτων (βαλκάνιοι*, δεύτερης γενιάς, μετανάστριες*, γυναίκες* και ΛΟΑΤΚΙ+ υποκείμενα) και τη σημασία του ανήκειν εντός των βαλκανικών κοινοτήτων.

Η επιλογή ήταν μια σύνθετη διαδικασία, αφενός λόγω της μεγάλης συμμετοχής (λάβαμε 58 προτάσεις από τις οποίες έπρεπε να επιλεχθούν οι 16) και αφετέρου λόγω της έντονης επιθυμίας μας να συμπεριλάβουμε όσο το δυνατόν περισσότερες ταινίες στο φεστιβάλ. Τα κριτήρια που χρησιμοποιήσαμε κυμάνθηκαν μεταξύ της επιθυμίας μας για αναγνώριση και προώθηση του έργου δημιουργών δεύτερης γενιάς μεταναστ(ρι)ών* και ΛΟΑΤΚΙ+ νέων δημιουργών από τα Βαλκάνια, την ανάδειξη αφηγήσεων αναφορικά με την κουίρ και ΛΟΑΤΚΙ+ ζωή στα βαλκάνια, αλλά και πως αυτή έχει επηρεαστεί από τη σημερινή πανδημία και την υγειονομική και κοινωνικοοικονομική κρίση. Μέσα από την ανακοίνωση του ανοιχτού καλέσματος, ήρθαμε σε επαφή με την επιμελήτρια Vanessa Giorgo και συνεπιμεληθήκαμε την επιλογή των ταινιών του ανοιχτού καλέσματος και την τελική παραγωγή του προγράμματος.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Οι ταινίες του προγράμματος του ανοιχτού καλέσματος συνοψίζονται στις εξής θεματικές: τις ιδεολογίες των συνόρων και τις πολιτικές ταυτότητας, την αναγνώριση της σεξουαλικής βίας που υφίστανται οι μετανάστριες και τον αγώνα για δικαίωση των θηλυκότητων*, τη συστημική βία που βιώνουν τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα μέσα από τις διαδικασίες αιτήσεων ασύλου, και τα φεμινιστικά δίκτυα αλληλεγγύης. Κάποιες ταινίες επικεντρώνονται σε τελετουργικά καλοτυχίας για την ασφαλή διέλευση των συνόρων, στην αποσταθεροποίηση πατριαρχικών, ετεροκανονικών και ρατσιστικών στερεοτύπων μέσω διαδικτυακών επιτελέσεων, και άλλες στην εμπειρί�� της (κουίρ) μητρότητας και τη διεκδίκηση χώρου στην πόλη, στα γηρατειά και στην απομόνωση στην εργασία. Ενώ άλλες ταινίες χρησιμοποιούν ποιητική γλώσσα ή diy αισθητική για να μιλήσουν για τη σωματική εγγύτητα και τη φροντιστικότητα στην ψηφιακή εποχή, καθώς και για το γυναικείο* κουίρ σώμα ως πεδίο μαχών που σαμποτάρει τη σαρωτική εμπειρία της πατριαρχικής οικογένειας.

Οι ταινίες του προγράμματος των καλεσμένων ομάδων διαπραγματεύονται τις παρακάτω θεματικές: τη δημιουργική σταδιοδρομία σαράντα καλλιτέχνιδων από την Βουλγαρία και την Τουρκία μεταξύ της γεννέτηρας και της μεγάλης πόλης (Who Left / What Behind?), τον νεανικό έρωτα, τη φιλία και τη γυναικεία έλξη (RASPBERRY – Malina), καθώς και τους πειραματισμούς στα πλαίσια της ετεροκανονικότητας (The three of us). Περαιτέρω ταινίες των καλεσμένων ομάδων φέρνουν στο προσκήνιο κουίρ σχέσεις, οι οποίες υπαινίσσονται αλλά αποσιωπούνται στον τουρκικό κινηματογράφο του 1980/1990 (Scenes I Imagine), προτείνουν ως μανιφέστα τη διαφυγή από το ετεροκανονικό δίπολο και τη βία του σεξισμού (Last Valve) ενώ παράλληλα προσεγγίζουν τις δυνατότητες δημιουργίας μιας κοινωνίας που μπορεί να δεχτεί πιο ευέλικτες εννοιολογήσεις της σεξουαλικότητας και του κοινωνικού φύλου. Τέλος στα πλαίσια του φεστιβάλ προβάλλεται η ταινία-ντοκιμαντέρ Relations: 25 Years of the Lesbian Group ŠKUC-LL, μία επιμελητική πρόταση της ομάδας του Αφροδίτη* με στόχο την ανάδειξη ενός μέρους της κουίρ ιστορίας των Βαλκανίων. Το ντοκιμαντέρ αποτελεί μια αυτοδιαχειριζόμενη παραγωγή που αφηγείται την ιστορία του λεσβιακού κινήματος στη Σλοβενία αλλά και των ΛΟΑΤΚΙ+ κινημάτων της ευρύτερης πρώην Γιουγκοσλαβίας συγκεντρώνοντας μαρτυρίες και αρχειακό υλικό από την περίοδο 1987 έως 2012.

Ευχαριστούμε θερμά όλα τα άτομα και τις συλλογικότητες που συμμετείχαν στο open call και σε όσες* μας υποστήριξαν για τη διάδοση του.

Επιμελητική ομάδα Αφροδίτη* 2020: Athens Museum of Queer Arts (AMOQA), Περσεφόνη Κερεντζή, Σοφία Μπέμπεζα, Μαρία Φ. Ντολόρες, Σοφία Ντώνα, Βασιλεία Στυλιανίδου aka Franck-Lee Alli-Tis. Kαλεσμένη συνεπιμελήτρια Open Call: Βανέσσα Γιόργο.

Με την υποστήριξη του Ιδρύματος Rosa Luxemburg Athen και του Goethe-Institut Athen.

//// English

Aphrodite* / her* geographies, her* complices, her* intersexions

The queer-feminist festival Aphrodite* resuming with her* already established intersectional and transnational approach, focuses this year on the balkan region aiming to create a platform for queer-feminist groups and collectives from bordering countries (Albania, Bulgaria, Greece, N. Macedonia, Turkey).

The festival Aphrodite* / her* geographies, her* synergies, her* intersexions, draws from an intersectional perspective regarding the territorial demarcation, the European border policies and the refugees’* demands, as well as the welcoming and integration policies (and inclusion to a certain level) of immigrants* from the Balkan area in greek territory.

The historical and political conditions of migration in the balkan topography, as it was structured over the last decades and is shaped until today, showcase a complex field in which domestic immigration in the Balkans during the 1990’s, as well as the more recent immigration and refugee mobility towards (central) Europe fall into. The overlapping phenomena of racism, invisibility and the politics of discrimination within Greek society highlight the complexity of Balkan identities and the social (and economic) relations among them. In this context, migrants develop individual and collective practices that raise key issues regarding the concept of belonging and the experiences of transnational diaspora, citizenship, the structuring of the immigrant identity, and the right to free movement. Moreover, within the current context, migratory mobility is being reshaped under the evolving pandemic condition through new exclusions inside and outside borders.

We seek to focus mainly on the (in)visibility of the second generation of migrants from the Balkans, so we distributed an open call addressing Balkan women* and LGBTQI+ artists* that have lived in Greece. Inevitably, because of this open call we were faced with the complexity of individual and collective identities (balkans*, second generation, immigrants*, women*, LGBTQI+ subjects) as well as the significance of belonging within the balkan communities.

The selection proved to be a complex process, because of the number of submissions (we received 58 applications, out of which 16 needed to be selected) and of our desire to include as many films as possible in the festival. The criteria of selection consisted of our desire to showcase the work of young creatives who identify as second-generation immigrants*, women* and LGBTQI+ from the Balkans, to promote the narratives regarding the queer and LGTBQI+ life in the balkan area, as well as how this has been affected by the pandemic and the health and socioeconomical crisis. Through our open call, we met the curator Vanessa Giorgo and we co-curated the films of the open call and the final production of the programme.

THE FESTIVAL’s PROGRAM

The films in the OPEN CALL section tackle the following thematics: border ideologies and identity politics, the acknowledgement of sexual violence that migrant women* and femininities* go through and their struggle for justice, the systemic violence against LGBTQI+ asylum seekers, as well as feminist solidarity movements. Some films focus on good fortune rituals for safe border crossings, on the undermining of patriarchal, heteronormative and racist stereotypes via digital performances, whereas others narrate senility and isolation at work, and the experience of (queer) maternity along with the right to the city. There are videos using poetic language or diy-aesthetics to address body intimacy and care in the digital era, but also about the female queer body perceived as a battleground willing to sabotage the overwhelming experience of the patriarchal family.

The films curated by the invited groups introduce the following topics: the creative path of forty women artists from Bulgaria and Turkey between their birthplace and the big city (Who Left / What Behind?); young love, friendship and female attraction (RASPBERRY – Malina); and the experimentations in heteronormative relationships (The three of us). Other films proposed by the invited groups portray queer relationships in Turkish cinema of the 80s/90s, which are merely implied rather than voiced as queer (Scenes I Imagine); and others state manifesto-like escapes from binarism and sexism (Last Valve) as they proclaim possibilities for creating a society that embraces more fluid definitions of sex and gender. Last but not least, the festival programme includes the documentary Relations: 25 Years of the Lesbian Group ŠKUC-LL, a proposal by the Aphrodite* group aiming to highlight a significant part of the queer history in the Balkans. The documentary film, consisting of interviews and archive material of the group ŠKUC-LL between 1987 and 2012, is a self-organised production engaging with the history of the lesbian and LGBTQI+ movement in Slovenia and more widely in ex-Yugoslavia.

Our sincere thanks to all individuals/collectives who participated in the open call and those who supported us with its dissemination.

Curatorial group Aphrodite* 2020: Athens Museum of Queer Arts (AMOQA), Sofia Bempeza, Maria F. Dolores, Sofia Dona, Persephone Kerentzi, Vassiliea Stylianidou aka Franck-Lee Alli-Tis. Guest co-Curator Open Call: Vanessa Giorgo.

With the support of Rosa Luxemburg Stiftung Athen and Goethe-Institut Athen.

#Aphrodite Project #aphrodite2020 #BalkanAphrodite #aphroditequeerfeministfestival

3 notes · View notes