"Kalbine karlar yağdı Kraliçenin, adı Kar Kraliçesi; söneceğini bildiği halde karları eritti Kral, adı Ateş Kralı. Birisi erimeye birisi sönmeye razı geldi; dünyaları için ölümcüldü ama imkansızlıklar ne olursa olsun imkan dahilindeydi.
Dudakları burnuma ve alnıma da bir öpücük bıraktı. "Arya" diye fısıldadı ismimi. "Ben içimdeki senle baş edemiyorum. Çok kelimesi yeterli gelmiyor bana. Sadece senden ve seni sevmekten ibaretim sanki."
- Kim bilir Belki bir gün Kıskandırırız İstanbul'u. Çay içer, Hasret gideririz, Uzun uzun seyrederiz Kız Kulesi'ni. Uzun yalnızlıktan sonra. Kim bilir belki bir gün..