artemisinwhitesatin

[artemisinwhitesatin]

in another universe, i got over it

[artemisinwhitesatin]

In another universe, you loved me for the person I am, and not who you thought I was

[artemisinwhitesatin]

In another universe, our love was enough

[artemisinwhitesatin]

in another universe my love isn’t a sin

[artemisinwhitesatin]

foaming at the mouth at the realization that the climax of The Secret History started with Henry "kidnapping" Camilla like the Trojan War started because of Paris "kidnapping" Helen

[artemisinwhitesatin]

Wystarczy moje ciało Oh, oby wystarczyło Ci moje ciało Wydmuszka w kolorze porcelany Słodkie usta zakneblowane Nie odezwę się, nie zdradzę myśli Niech wystarczy Ci ciało Ciepło i rytm mojego serca Proszę, nie chciej nic więcej Niż skórę ci krew Starcie w dyskusji to zbyt dużo Intelekt pozostawiam sobie - Artemis in white satin

[artemisinwhitesatin]

[artemisinwhitesatin]

[artemisinwhitesatin]

in another universe you were ready to love me and i was ready to let you

[artemisinwhitesatin]

Dom, tak, poczułam tam dom Jaśminowa herbata i boazeria na ścianach Dwieście starych książek i zestaw do kaligrafii Wspólne palenie fajki na balkonie W to słoneczne niedzielne popołudnie Dom, tak, tak, to dom On i jego dom - Artemis in white satin

[artemisinwhitesatin]

In another universe, I am not me. 

[artemisinwhitesatin]

Czy zostałam stworzona do rzeczy wielkich? Może chciałabym w to wierzyć Robię co mogę, by mnie zauważono, doceniono i zapamiętano A może zostałam stworzona po to, żeby siedzieć z T0bą na ganku w letnie popołudnie I obierać razem pomarańcze i oddawać Ci większą ich połowę Może chciałabym w to uwierzyć Może jednak czeka mnie coś więcej niż samotność, może miłość to rzeczy wielkie - Artemis in white satin

[artemisinwhitesatin]

in another universe maybe we weren’t so afraid of loving us out loud 

[artemisinwhitesatin]

[artemisinwhitesatin]

Nieznośna młodość Bo może na tym polega młodość. Na chęci ucieczki z domu, z kraju, od chłopaka. Szukaniu siebie w obcych miastach i na złych przystankach. Może młodość zawsze musi być niewiadomą, działaniem bez celu, bez planu. Ale świat jest przecież nasz. Nieznośna, nieznośna młodość, nieznośna lekkość bytu. Może właśnie chodzi o to rozczarowanie, przemijającą melancholię. Jeszcze przyjdzie zachwyt, przyjdzie słońce i znów staniemy się wolni. Nasza młodość taka musi być, jak te butelki po piwie rozbijane w złości, jak to uczucie, gdy zabrakło dla nas miłości. Młodość - szklane witraże w naszych głowach, pełne barw i pęknięć. Tak niechętni do zmian, tak znudzeni stałością, musimy pogodzić się z przemijaniem. Odpuścić, docenić, znaleźć to co z nami zostanie, miejsce, które nas pożegna. I może ktoś nas pokocha, po śmierci znajdzie nasze rzeczy i znów staniemy się wielcy. - Artemis in white satin

[artemisinwhitesatin]

Mój pierwszy pocałunek Nasz pierwszy pocałunek Nie pamiętam go Zbyt dużo alkoholu Ale może to dobrze, bez niego Nie miałabym odwagi by to zrobić - Artemis in white satin

[artemisinwhitesatin]