yarimkalanturku

[yarimkalanturku]

"insan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. bekleyip durur insan. hiçbir şey olmaz. insan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. hiçbir şey olmaz. insan yalnız kalır. yalnız. yalnız."

[yarimkalanturku]

İçimde çıkan bir yangın var, ama hâlâ üşüyorum.

[yarimkalanturku]

“büyüdüğün evi, uyuduğun yatağı gördüm sevgilim. çocukluğunu düşündüm. sen oradaydın ve bir gün benimle tanışacağını henüz bilmiyordun.”

[yarimkalanturku]

Zemin kaygan, kelimeler akışkan. Düz bir çizgi üzerinde durmuyorlar. Gidip geliyor. Gidip gidip geliyorlar. Daha uzağa atmalıyım. İçimde aynı sesler tekrar tekrar. Unutamıyorum. O yazı. Yaz diyorum. YAZ YAZ YAZ yaz Yaz mevsimiydi. Hava oda sıcaklığında. Rüzgarda yaprak sesleri var. Parlak sesler. GÖKYÜZÜNDE PARLAK YILDIZLAR. Her zaman giydiğim beyaz tişörtümle, OMZU DELİK BEYAZ TİŞÖRTÜMLE, kot şortum üzerimde. Karşı kaldırımdaki evden saksafon sesleri yükseliyor. Alnımı CAMIN SOĞUĞUNA dayıyor, sesin geldiği yöne doğru bakıyorum. Tül perdelerde karanlık siluetler kımıldanıyor. SUMMERTIME çalıyor. Ella Fitzgerald mi. Louis Armstrong mu söylüyor? Loş bir sokağın köşesinde hala arabamızın dörtleri yanıyor. Kırmızı üçgen yanıp sönüyor. Yanıp yanıp sönüyor. Yoldan almamız gereken biri var, içimde nedensiz bir heyecan.

[yarimkalanturku]

Hayat sokakta oynansa da tavanda yaşanır.

[yarimkalanturku]

Allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor. Bir yandan da hiç konuşmak istemiyor. Tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. Fakat benim de sevmeye hakkım yok mu albayım? Yok. Peki albayım. Ben de susarım o zaman. Gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. Fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? Sorarım size: Nasıl? Kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan, bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım.

#oğuz atay #tehlikeli oyunlar

[yarimkalanturku]

ve fısıldadım; ben kötü bir kadınım. elime çiçek versen solar. kalem versen mürekkebinden kan boşalır. ben kötü bir kadınım. yazdıklarımın bile bir anlamı yok.

[yarimkalanturku]

Göğüs kafesi. Modern dünya mezarlığı. Hayati organların saklandığı, kaburgalar tarafından korunan bir karadelik. Bir insanın karadeliğini açarsan, negatif basınç yüzünden tüm damarlar patlar. Yani insanı deşme. Yarasını deşme, acısını deşme, anılarını deşme…

[yarimkalanturku]

Ve sen sonsuza dek izini taşıyacaksın. İstersen affetme, ama sen yine bütün o güzel duyguların katilleri tarafından sarıp sarmalanacaksın.

#siyam

[yarimkalanturku]

ferfecir bir köy kasaba değilim. yıkık dökük evler yurtlar değilim. başını okşamaya yeltendiğin acınası kız çocuğu değilim. acınası değilim. dedim ya sana, sen beni nasıl ezberlersen ben hep aksisiyim. hiç lüzum yok, kömür gibi kara bağlamış kesik vicdanın avuçlarıyla okşanmaya. gereğim yok en pis cümlelerin yuvası olan ağızlardan öpülmeye. kuyu gibi en derinlerime indin yanında bir tasın yok iken. yanan evine inan kuyumda kalmadı bir damla. su olmamdan sebep beni suçla fakat seni yakmamdan beni zanda bırakma. istediğin kadar uzağa git seçemesin gözlerim gözlerini. ey ateşine çıra, suyuna inadına ateş olduğum sevgilim. ben bu yüreği yadigar hırka gibi taşıdıkça, inan önemi yok dünyanın öteki ucunun.

[yarimkalanturku]

Benim ölümümle hiçbir şey eksilmeyecek. Yokluğum duyulmayacak. Geride hiçbir boşluk bırakmayacağım. Metrolar yine işleyecek, lokantalar dolup taşacak, kafalar küçük kaygılar peşinde yorulup düşecek.

Mezarsız Ölüler, Jean-Paul Sartre.....

#metrolar

[yarimkalanturku]

derme çatma evde sevdiğin kadının gözleri ile ısınmaya çalışıyorsun, fikret. bu aşk fazla değil mi?

[yarimkalanturku]

başıma gelmesin diye hiçbir şeyi kınamamaya çalışıyorum lütfen beni dahil etmeyin

[yarimkalanturku]

Seni kitap okuyan insanlarla tanıştıracağım. Hayat, ancak böyle insanlarla bir araya geliyorsan yaşanmaya değer.

[yarimkalanturku]

şiir gibi adamdı, öyle bir duruluğu vardı. ama kendi gözünde en kirli adamdı. ruhunun çürüdüğüne inanırdı. ama güzelsin dediğimde de hep mutlu olurdu. kahverengi gözleri gökyüzünü andırırdı. dağınık saçlarında yaşam bulmaya çalışırdım, kırık kızım yerin kalbim diyip oraya koyardı. dizlerinde uyuturdu, bir bebekmişim gibi. bana yaşadığımı, bir ruhum olduğunu hissettirirdi. seni ruhumun derinlerinlerinde, hep en fazla deli reçel'im.

[yarimkalanturku]

koskoca şehre sığamadın da, yumruk kadar kalpte yer arayıp durdun salih.

[yarimkalanturku]

ölüm değil ama ölüme bu kadar yakın olmak korkutuyor beni. insanların yaşamak için verdiği onca savaşın ardından ölümün birkaç saniye içinde her şeyi anlamsız kılabilecek oluşu bütün duygularımdan arındırıyor beni, sadece korku kalıyor. her acının bu kadar anlamsız oluşu ama o acı için ömrümüzü harcıyor oluşumuz.. bunun bilincinde olup da o acıları geride bırakamamak var bir de, aldığın nefes ciğerlerine batıyor bu sefer de.