#zaten üzülmeye yer arıyorum

[jigglymandu]

o kadar uzun süredir çalma listesi yapmıyorum ki nasıl yapacağımı unuttum. uzun süredir yapacağım playlistlerin kötü olacağını düşündüğüm için sadece beğendiğim şarkılardan kafama göre dinliyorum ama artık playlist yapmaya başlamam gerekiyor. biri bana kısaca playlistlerini nasıl yaptığını anlatabilir mi şu an ilhama ve referansa ihitiyacım var lol

#pl kırmızı çizgi #kötü olursa çok üzülürüm o yüzden bu kadar önem veriyorum... #zaten üzülmeye yer arıyorum

[ebrarakpinar]

Kelimeler, düşünceler

Her insanın vardır bazı "tamam artık, yeter. Daha fazlasını kaldıramam" anları, her insanın yoksa bile benim çok sık var son günlerde. İçimde birikipte asla paylaşamadıklarım, paşlaşsam anlaşılmadığım. Bazen verdiğim değeri alamamaktan ölebilirim gibi düşünüyorum, kendimi bir fil yavrusu gibi hissediyorum. O kocaman dev gibi ailenin içinde tek başına.. Bir yandan da bazı insanların bazı insanlara bunu yapma hakkı var mı merak ediyorum, sonra bu düşüncesizlik fazla diye düşünüyorum. Acaba çok mu bencilim, kimsenin derdi yok bi ben dertliyim gibi mi davranıyorum? Acı çekmeye, üzülmeye yer mi arıyorum? Aynı ortamı, aynı kültürü, aynı dili, dini, rengi paylaşmıyoruz, aynı güveni nasıl bekliyorum. Bu kadar farklılık içinde, bulduğum "aynı"lıklar neden yetmiyor? Zaten her zaman elinden geleni yapmadı mı bu güne kadar? Her üzüldüğümde anlamaya çalışmadı mı, tekrar mutlu olmam için uğraşmadı mı? Hem mutlu, hem mutsuz olmadık mı beraber? 7 aydır kafasını iyice şişirmedim mi? Bunların hepsi oldu. Güldük, paylaştık, anlamaya çalıştık, ilham vermeye çalıştık, dinledik! Ama değer verdik mi? Tüm bunlar neydi? Bak yine soru işaretleri başrole kuruldu. Tüm güzellikler yine figüran oluverdi. Bu oyunun mutluluk temalı devam etmesi gerekiyor, ve bunu için ne yapmalı? Ne kadar fedakarlık?