#taartjes

[dutchjan]

November 09, 2022

#amsterdam #holtkamp #taartjes #gebak #beste bakker #bezoek #simone #boodschap doen #herfst #helder #rijksmuseum #gracht #lijnbaansgracht

[a-h-story]

Frambozen-kwarktaartjes These delightful Frambozen-kwarktaartjes are the perfect treat to satisfy your sweet tooth.

#taartmaken #kwarktaart #taartjes #zoetegoed #bakken

[pinkstarlightcomputer]

Victor Muller Taartjes Tarts oil painting 70 x 90 cm

#Victor Muller #sweet food #dutch artist

[pandaklas]

Juf Mieke en juf Valerie willen een bakkerij openen. Wat verkopen we allemaal in ons winkeltje? Brood, boterhammen, croissantjes, donuts, koffiekoeken, broodjes om smosjes te maken…maar alles lag door elkaar, we sorteren op soort en tellen. We worden zelf een beetje een bakker en maken zoutdeeg, we proeven zout, rillen, kneden en maken onze eigen taartjes, pannenkoeken enzo. We leren een versje: Ham, ham boterham. In de zandbak bakken we een moddertaart.

[drakenklask2]

Taartjes maken, verjaardagskaarten knutselen, onze eigen verjaardagskroon maken, ... de draakjes zijn al volop bezig met het voorbereiden van Draakje zijn verjaardagsfeestje.

[devosopmaandag]

Hoe veel weegt een woord?

Soms ben je sociaal alert, soms intellectueel of visueel alert, soms ben je gevoelig voor geuren of smaken, voor gezichten of verhalen. De mens is een sponsdier. Sinds enige tijd ben ik politiek alert – geen wonder in deze dagen. Maatschappelijk gevoelig werd ik door een VPRO Tegenlicht-uitzending over de complexiteit van onze huidige maatschappij, waarin regels zo ingewikkeld zijn geworden dat ze zorgen voor stagnatie, ongelijkheid en wanhoop in de levens van mensen. Het is de tirannie van de bureaucratie en een falende politiek. 'Complexiteit', het is een erg algemeen woord, al legt het wel de vinger op de zere plek. Elke algemeenheid verheldert en vertroebelt. Het tegengestelde van complexiteit is eenvoud. Daar geldt misschien het zelfde voor. Was mijn vader een eenvoudig man? Zijn de gedichten van J.C. van Schagen eenvoudig?

Gisteren liep ik in de stad achter een jongen in een hagelwit t-shirt met een tekst op zijn rug. De woorden drongen opeens mijn blikveld binnen. Niet een plotselinge knal, geen lichtflits of een schreeuw maar twee woorden overvielen me. Het was hun leegte die me besprong: 'Daily Utopia'. Ik ergerde me eraan, voor de jongen was het gewoon een cool shirt. Eens zag ik een meisje met een tas waarop stond 'Life is a festival'.

Zaterdag woonde ik de opening bij van een kleine presentatie van abstracte kunstwerken. Vriend A hield een korte inleiding over de valkuilen van het gebruik van het begrip abstract. Hij zei me vooraf dat het nogal een lastige tekst was. Dat was ook zo. Nu heeft hij een geschiedenis van lastige teksten; dat komt omdat hij niet bang is om precies te zijn in zijn denken. Een in zijn ogen heldere gedachtegang moet nu eenmaal gedeeld worden zoals hij is. Hij vroeg van de handvol toehoorders het uiterste van hun denken. Hijzelf had het natuurlijk veel gemakkelijker dan wij; hij kende de tekst op zijn duimpje. Toen hij klaar was, werd het even stil. Ik bewonderde het simpele feit dat hij niet aarzelde om zo'n tekst op die hete nazomermiddag over ons uit te strooien. Noem het tegengif voor de maatschappij waarin we nu leven; de vraag is of het werkt.

Iemand had daar de meest onwaarschijnlijke taartjes gemaakt, van een vrolijke perfectie die in volkomen contrast stond met de weerbarstigheid van de kunstwerken. Er waren ook een soort cakejes in de vorm van lolly's (zogenaamde cakepops) met rode fondant cirkels waarin de titel van de tentoonstelling gedrukt was. Ik schoot in de lach, want die titel luidt: 'het altijd zijnde'. Mijn ergernis over dat 'Daily Utopia' had ermee te maken dat elke rijkdom en diepte uit het woord 'Utopia' was verdwenen. Met 'daily' samen was het een taal-ding geworden, een gadget voor mainstream consumenten. Waarom ik dan toch moest lachen om die cake-lollies? Omdat ze volkomen absurd waren en ik ervan kan leren dat ik mijn eigen ernst soms wat lichter moet nemen.

[budgethome]

© Foto van @suzannekok_ ♡ Wat een heerlijke kleurtjes op deze foto hè? Word je toch gelijk blij van? Net als van het zonnetje dat zo lekker naar binnen schijnt en van het feit dat ik straks een taartje ga eten met Jeppe die vandaag 5 jaar is geworden. 5 (!) jaar, zo groot al! De mooie glazen boompjes op deze foto zijn trouwens van Hema en kosten €4,50 (10,5 cm hoog) en €5,75 (12 cm hoog). Alleen vandaag en morgen krijg je nog 15% korting op bijna alles bij Hema, bij besteding vanaf €20. https://partner.hema.nl/c?c=25436&m=12&a=291591&r=&u=%2Fkerst%2Fkerstversiering%2Fkerst-woondecoratie%2Fkerstboom-glas-10.5cm-roze-25170053.html https://www.instagram.com/p/Ck8ACiKIe9b/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[hopefulminds]

Vandaag is het dag tegen kanker. Ik heb geholpen met iets te organiseren op het werk. Een nieuw concept. Niet iedereen was er enthousiast over in het begin en ik begon ook aan mezelf te twijfelen. Aan mijn (eigenlijk wel super leuk) idee. Maar het was zo mooi, het ging zo goed. Iedereen was blij. En dankbaar. En de zon scheen. Iemand zei zelfs "het is precies alsof je écht begrijpt wat wij meemaken". Dat deed me veel. Ondanks dat ik ziek ben vandaag (eigenlijk al een hele tijd), wou ik persé op het werk zijn vandaag. Ik wou aantonen aan iedereen dat mijn concept de moeite is. En dat was het dus. Het was alle moeite waard. En ik ben zelf ook verrast geweest met bloemen en een taartje. Ik ben zo dankbaar voor mijn vrienden. Ze stonden mij op te wachten op het werk. En we keken samen naar de zonsondergang. Zo dankbaar voor de mensen die ook aan mij dachten vandaag. Ik kreeg een berichtje van een vriendin die ik lang niet meer spreek en het maakte me emotioneel. Ondanks de afstand, dacht ze vandaag toch nog aan mij. Kanker is een moeilijke strijd. En het is niet gedaan als je het overwint. Het is vaak eenzamer. Je leeft er altijd mee. Het stopt niet.

#en nu ben ik op

[bloemetjesklas]

Na Vaderdag mochten de papa’s ook eens op bezoek komen. Ze kwamen puzzelen, gezelschapsspelletjes spelen, taartjes maken, voetballen en er kwam een papa-dokter op bezoek. Superfijn!

[lieveheersbeestjesklas]

Het thema ‘Meisje, jongen geen verschil. Ik kan worden wat ik wil!’ boeit de kleuters nog steeds. De kleuters schilderen wat ze later willen worden, zijn creatief met zoutdeeg (taartjes of pizza), volgen de stappenplannen van Lego om bouwvoertuigen te maken, spelen op de bouwwerf met de grote voertuigen, spelen de beroepen na in de huishoek, spelen spelletjes in het thema, enzovoort.

In het volgende en laatste thema van dit schooljaar gaan we op reis ... .

[magheteenonsjeminderzijn]

Uiteindelijk ging ik toch wel vrij laat slapen dus wat langer blijven liggen vandaag.

Vanochtend wat yoghurt gedronken en daarna met Marcel naar TICA geweest. Na de lunch (3 crackers met Philadelphia) zijn we een stuk gaan fietsen: Ouderkerk, Abcoude, Waver en weer terug.

Onderweg kwamen we bij Ouderkerk nog Paul, Anita en Rogier tegen op de fiets. Rogier is een vriend van Paul en Anita maar hij was ook ooit de zwager van Marcel (Rogier was getrouwd met de zus van Marcel zijn ex). In Abcoude (leuk plaatsje) hebben we even wat gedronken (ik spa rood). Leuk uitzicht vanaf het terras.

Op de terugrit kreeg Marcel een lekke band. Geen reparatie setje bij zich want Marcel was van mening dat zijn banden zo dik zijn dat hij geen lekke band zou krijgen, maar er zat nu toch echt een stuk glas in zijn band.

Ik ben naar huis gereden want er zou nog iemand een bestelling op komen halen en Linda komt eten, maar ik weet niet om hoelaat ze arriveert.

Uiteindelijk wordt Marcel geholpen door een andere fietser die wel een reperatie set bij zich had en was hij een halfuur na mij weer thuis.

Ik heb slingers met 30 opgehangen voor Lin. En in de tussentijd nog even een gekookt eitje gegeten. Linda arriveerde uiteindelijk rond 17.30. Ze had nog een paar leuke Japanse souvenirs en snoep meegenomen. Linda haar cadeautje heeft ze een beetje laat doorgegeven dus dat is nog onderweg, maar ik heb haar wel alvast een bon gegeven waarmee we samen iets leuks kunnen doen. En natuurlijk een lekker taartje erbij met de magische 30.

Linda en Marcel eten lasagne en sla en ik eet weer mijn lekkere hete wokschotel 😅 en cappuccino toe.

Als Linda weg is ga ik nog wat artikelen voor de markt labelen. We hebben zaterdag 2 meter meer dus er kunnen nog wat spullen bij.

Ondertussen kijk ik naar de halve finale van het songfestival en Marcel kijkt gezellig mee 😅 alles is weer geprijsd, Nederland is door dus rond 23.30 ga ik met een gerust hart slapen 😅

[patriciaidsinga]

Grunt

Noord-Hollands Dagblad 24 februari 2024

‘Wil je nog koffieieieieieuhh?’ grunt de Man.

Ik ben thuis aan werk, op zolder, en zat net diep geconcentreerd ingewikkelde beleidsstukken te ontcijferen.

‘Opgeklopte melk erbijijijijijuhh?’

Mijn man heeft een zang-techniek-cursus gedaan, waarbij hij zangtechnieken uit de extreme metal scene heeft geleerd. Vandaar dat hij niet normaal praat, maar alles grunt. Een techniek waarbij je met lage tonen zo veel mogelijk lucht door je stembanden perst, zonder dat je je keel forceert. Je hoort het vaak in harde muzieksoorten, die met veel gitaren en geschreeuw.

De Man is wat zoekende de laatste tijd, maar in plaats van een rode sportauto of jonge vriendin zoekt hij zijn inspiratie bij schrijf- en zangworkshops. Iets wat ik van harte toejuich. 

Hij volgt regelmatig een cursusdag bij de Songwriterschool en komt dan vol energie weer terug. Dagenlang worden de kinderen en ik bijgepraat over hoe je een goed liedje schrijft en laat hij al zijn nieuwe vondsten horen. Zo nu ook met het grunten.

Ik ben ook wat zoekende de laatste tijd. Dat komt voornamelijk door mijn hormonen. De ene week gieren ze door mijn lijf en heb ik energie voor tien. Twee weken later lig ik als een sacherijnig stuk vreten onder een dekentje op de bank en vind ik iedereen stom en irritant. En in die week zit ik nu. 

Heel zachtjes komt mijn man de kamer inlopen met een koffie met een geweldige dot opgeklopte melk. ‘Hieeeeurhhrrrr’….. gromt hij zachtjes. Hij bedoelt het zo goed, maar ik krijg kippenvel over mijn hele lijf. Voor ik iets naars kan zeggen is ie alweer weg.

Ik heb ook af en toe last van opvliegers, die ik nog steeds onopvallend beheers. Noem het het begin van de overgang, ik noem het liever mijn gepassioneerde karakter. Maar waarbij mijn man in deze ‘midlife’ huppelend als een jong hertje aan allerlei mooie dingen ruikt, struin ik door de stromende regen met mijn kaplaarzen door de dikke prut in de hoop iets inspirerends te ontwaren.

‘Ik heb tompoucen gehaaaaaaauhhld’ hijgt de man met zijn donker stem in mijn oor. Hij schuift een schoteltje met een heerlijk roze knapperig taartje naast mijn toetsenbord. 

En ineens kan ik me niet meer inhouden met dat irritante lieve gedoe van hem.

LAAT ME MET RUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUHHWST!!!!!! grom ik in zijn gezicht.

‘Hee dat was een mooie!’, roept hij veel te blij. ‘Jij kan het ook!’ en hij huppelt weer naar beneden.

#patriciaidsinga grunt

[regioonlineofficial]

Op woensdag 14 februari riep burgemeester Heiliegers de winnaar uit van de kleurwedstrijd die was georganiseerd om de 204e verjaardag van de gemeente Uithoorn te vieren. Leerlingen uit groep 6 van de basisscholen in Uithoorn en De Kwakel streden om de prijs voor het mooist ingekleurde gemeentewapen. In totaal werden bijna 70 kleurplaten ingezonden. Kleurwedstrijd Het was een spannende ochtend voor de 54 groep zessers die zich hadden verzameld in het gemeentehuis. Voordat de winnaar werd bekendgemaakt, brachten de kinderen een bezoek aan de werkplek van de burgemeester; ze kregen ze een rondleiding door de raadzaal en aten een taartje in het restaurant. Lorna Daarna was het zover: de burgemeester noemde de kleurplaten die de vakjury, bestaande uit dorpsdichter Peter Borghaerts, dichteres Floor Römer en wethouder José de Robles, het mooist vonden. Lorna van basisschool De Kajuit kreeg de eerste prijs, Salina van De Dolfijn werd tweede en Liam (De Toermalijn) nam de derde prijs in ontvangst. De drie winnende kleurplaten worden een jaar lang tentoongesteld in het gemeentehuis.

[elkedageenfotovanluus]

taartjes

#bloemen #flowers #work #werk #2024 #februari24

[victor-burger]

Twee weekenden in de kerstvakantie ’23 en ‘24

Door omstandigheden is het beter als Leef en ik in het begin van de kerstvakantie '23 niet thuis zijn. Dus eerst een paar dagen naar Bleau en dan logeren in Lelystad.

Vrijdagmiddag heen. We slapen bij Bloasis. Alleen de kinderen van Fabian slapen in de andere kamers maar zijn er alleen ’s nachts. Zo hebben wij het rijk voor onszelf. Heerlijk.

Zaterdag heel rustig aan doen en pas na de lunch spreek ik met Bart en Rutger op de parkeerplaats van JA Martin af. Het is koud, guur en beetje miezer. Toch heb ik veel zin om te klimmen. Etrave assis proberen. Gaat op zich okay, maar het is wel heel koud en vochtig.

Zondag is een topdag. Heerlijk weer en de blokken zijn droog. Leef en ik klimmen mooie boulders in Canche aux Merciers. Leuke paarse, gele en blauwe! Eind van de middag nog even naar een wat moeilijkere boulder. Ik kan close contact gelukkig snel klimmen met de aanmoedigingen van Leef.

Maandag is het een stuk minder mooi weer. We proberen eerst wat droogs te vinden in Isatis maar dat is kansloos. In 91.1 is het wel droog. Daar klim ik wat mooie boulders. Eind van de middag nog even naar Frenesi in Petit Rempart. Uiteindelijk maak ik alle passen maar lukt het einde niet omdat alle grepen nat zijn….. Volgende keer.

Dinsdag is het bagger weer en lopen wij een rondje en daarna snel naar Nederland.

Anderhalve week later zit ik in de auto met Edwin voor ons traditionele eerste weekend van januari. We slapen ook weer bij Gerard maar nu bij zijn huis, net buiten het centrum. Waarschijnlijk de laatste keer hier want volgend jaar slapen we in ons huis. Gek idee. Donderdagmiddag vertrekken en heel voorspoedige reis.

Vrijdag is het prachtig weer! Blauwe lucht, wind en droge blokken. Weinig vochtigheid. Opwarmen in Cuvier en dan door naar Rempart. Ik klim Frenesie nu wel snel. Top. Daarna probeer ik nog wat moeilijke boulders maar die lukken niet. Prachtige dag.

Zaterdag warmen we op in Gorge aux Chats. Mooie boulders als opwarmer die ik nog niet eerder had gedaan. Daarna flink zoeken naar Rififi. Eerste pas vind ik het moeilijkst. Maar na goed puzzelen en coaching van Edwin lukt het. En het staat op film. Omdat het nog niet regent naar Telegraph waar ik in de eerste poging nog een 7c doe en nog een leuke 7b+ dyno (ook niet heel moeilijk). Heerlijk dag en goed gaar!

Zondag doen we het een beetje anders. Wij zoeken op bleau.info naar de mooiste 6a's en 6b's. Paar boulders in Bizon komen naar voren. Zijn we beide nog nooit geweest. En er zit een 7c die ik nog wel een keer wil proberen. De boulders zijn prachtig!!! Echt geweldig mooie boulders. Hier ga ik ook ooit nog het hele blauwe circuit doen. Wat is klimmen dan toch een mooie sport. Ik soleer per ongeluk ook nog een 6c kant.... Dat was wel spannend.

100% pur jus is de 7c die ik wil proberen. Met tips van Ed en een kleine swooch over de pad (zie hieronder) klim ik de boulder. Voor mij goed genoeg maar fijn dat op film staat hoe ik de boulder klim.

Daarna nog Merry Christmas proberen maar dat gaat niet meer. Ik klim me leeg op de boulders rondom. Problemen die ik eerst niet kon, lukken nu allemaal in de 1ste poging. Is al dat plaatklimmen in de hal ook ergens goed voor ;-)

Naar Milly voor taartjes en dan snel naar huis. Goede terugreis en om 20 uur weer in Zeist.

[commetombeunarbre]

vieze taartjes