#speling zonlicht | Explore Tumblr Posts and Blogs

twafordizzy · 1 year

Text

De windstille landschappen van Ortega Muñoz

Godofredo Ortega Muñoz (1899-1982, Spanje) schilderde het Spaanse landschap in al zijn georgrafische vormen; het weidse van Soria; de rode aarde van Rioja; de afgelegen streken van Castillië. Toch ontbreekt in al zijn landschap-schilderijen iets typisch Spaans; de wind. Na zijn middelbare school vertrekt de jonge Ortega Muñoz naar Madrid waar hij als autodidact in het Prado gaat studeren. Het…

View On WordPress

0 notes

nhrtmn · 4 years

Text

14 januari 2020

Scenario’s geschreven aan de hand van inspiratie beelden uit boek The Archicture of Natural Light

GUERRERO HOUSE | ALBERTO CAMPO BAEZA

Als ik binnenkom is er eigenlijk maar weinig te zien. De muren zijn wil, geen schilderijen of patronen, gewoon alleen maar wit. Het is super stil binnen, de lucht is koel en stil. Als ik de glazen wand zie, zie ik het zonlicht dat er achter vandaan komt. In de koele lucht voel ik de warmte van het zonlicht. Ik durf niks aan te raken want alles binnen is clean, de afwerking is strak en het heeft de sfeer van een museum. Ik wil m’n schoenen uit doen om de stenen op de grond te voelen. Omdat de zon op de stenen komt ruikt het als warme stenen, zoals de straat op een hete zomerdag ruiken. Als ik eenmaal buiten kom zie ik de blauwe lucht, dat is ook het enige wat te zien is want ook buiten zijn de muren wit en de vloer van steen. Als ik vlak voor de muur ga staan komt alleen m’n gezicht in de zon. Ik doe mijn ogen dicht en geniet van de stilte en de warmte op m’n gezicht. Ik hoor niemand anders en realiseer hoe fijn het is om zo even alleen te zijn.

CHRISTUS PAVILION | MEINHARD VON GERKAN

Als ik binnenkom zie ik de lange gangen en de speling van het licht door de verschillende materialen. Hierdoor wil ik door de gangen gaan lopen. Het is een groot gebouw dus mijn voetstappen galmen. Ik ben alleen met maar een paar anderen en het is stil. Als ik door de gangen loop voel ik de schaduwen op m’n gezicht spelen en de afwisseling van de koelte van de schaduw en de warmte van het zonlicht. Wat achter het glas te zien is is interessant maar wat mij meer opvalt zijn de plekken waar het licht wel doorheen komt. De lucht in de ruimte is stil en warm. Als ik door het hele gebouw ben gelopen ga ik op een bankje zitten bij een raam waar het meeste zonlicht doorheen komt. Ik ga zit met m’n ogen dicht en beweeg m’n hoofd zodat ik m’n ogen af en toe in het licht zijn en af en toe in de scahaduw.

DOMIUS WINERY | HERZOG & DE MEURON

Ik kom binnen en voel nog steeds de frisse lucht van buiten, als ik naar de muren kijk zie ik ook dat deze niet dicht zijn. De stenen zorgen voor schaduw, maar er komt tussen de stenen door zonlicht en lucht naar binnen. Daarom voel ik de lucht bewegen. Als ik last de muren loop voel ik de afwisseling tussen de schaduw en het licht, tussen de warmte en de koelte. De muren kan ik aanraken en die behoefte heb ik ook. De stenen voelen zoals ik had verwacht, ruw. Het patroon wat op de grond ontstaat nodigt uit om de stukken met het zonlicht op te zoeken. Aan de andere kant van de stenen muur staat een niet-doorzichtige glazen muur. Dit is niet interessant, tenzij er mensen vlak achter lopen waardoor je de schimmen ziet ontstaan. Hierdoor blijft mijn focus ook bij de stenen muur. De constructie ziet er stevig uit, daarom heb ik niet de behoefte om voorzichtig te zijn in de ruimte. Ik durf alles aan te raken en zou zelfs door de gangen rennen. Hardop praten zou ik ook doen, maar omdat het een specifieke functie heeft zijn er niet veel mensen en is dat niet nodig.

0 notes