Magandang gabi, V! Ayon nga maraming ginagawa ngayon at laging busy. Siguro unti-unti ka ng lumalayo at wala namang magagawa kung pagod ka na talaga at mga pangarap na naglaho na.
Nagpapatugtog ngayon ng mga kantang nagpapapaalala sayo kung paano dumating sa buhay natin ay naging mahalaga tayo para sa isat-isa. Maraming salamat ha kasi hindi mo ipinagdamot yung pagkakataong mahalin ako ng isang taong gaya mo. Muli ipinagpapasalamat pa rin sa panginoon ay binigay niya sa’kin ang tulad mo. Umiyak nanaman kaninang hapon kasi bumubuo ka ng mga plano mo sa buhay. Lagi pa rin akong nakabantay sayo at nabasa sa Reddit yung full details about sa magiging bagong work mo at gustong sabihin sayo na sobrang saya para sayo. I really do.
Tandaan mong mahal na mahal kita at sigurong mamahalin nalang kita ng patago somehow at hahayaang ang tadhana ay magdikta kung para pa rin tayo balang-araw at ayokong tayo’y mahirapan pa. Gustuhin man na magkwento ng mga bagay sayo pero ayaw mo na eh. Nakikita ko nalang nag-online ka pero di mo naman siniseen so I can’t blame you because sino pa nga ba ako? Walang karapatan sayo at Youre moved on na sa mga bagay at halata naman.
Alam mo ba? I am reconnecting to myself today through scrolling my old tumblr account. Time travel hahaha. sobrang nostalgic seeing my posts and rants about life and college journey. I missed you, kasi nagml pala ako kanina at cyclops ang ginamit na naalala lang kita.
Yung masakit at nakakalungkot sa huli ay hindi na tayo magkasama pero ikaw pa rin ang pinipili ko sa araw-araw at ikaw pa rin ang iniisip tuwing umaga. Tinatry ko bumuo ng mga pangarap nating hindi ka kasama pero salamat dahil ikaw ang nagiging inspirasyon ko sa mga bagay na pinapasok ko ngayon. Maniwala ka man o hindi.
- God, I can't tell if we're connecting or if I'm creating a bad memory for you in real time, but I can't help it.
- No, we're connecting, Dad. It's okay. It's okay.
I've been over this for a long time... But i guess it's better to write it, so... In times of test like this I've always been so lazy and procrastinate a lot. I like to plan a lot of things to do but actually i can't handle it. It's hard, actually... I feel really sad about this. So if the time to test come, it's better to do it like you always do... like I do in hurry time. It's better to be like that, pretend to study like it's the last time. After that, take a rest a little and the remaining time can be used to do the other supporting things. I feel stressed actually. I can't see what's ahead, but u know that I shouldn't worry... I have a lot of negative thoughts but I don't want to think about it...
M. Diary at the Jacob Lawrence Gallery. This is a text intended to move through time and space, presented as book page spreads. Jayme Yen collaborated with me on the design for this installation. For inspiration, we looked at the book layout for Roland Barthes’ Mourning Diary. 2014, 2015.
Kenapa kau menjadi lemah? Jangan menjadi lemah, karena Roh Tuhan besertamu. Jangan takut karena praduga, sebab hal itu tidak akan terjadi. Kau akan baik-baik saja. Jangan letakkan hatimu di pergelangan tanganmu. Namun peganglah tangan Tuhan selalu, setiap waktu kemanapun kau pergi, apapun yang kau lakukan.