#ik ben helemaal klaar met somber zijn

[dagboekliesa3d]

08/09/2019

- Ik heb echt al heel lang niet meer geschreven.. 
Ik zit in een moeilijke periode en heb het af en toe wel zwaar. Terwijl ik vroeger vaak boos of verdrietig werd na een duidelijke trigger waarbij ik in een crisis terecht kwam voor 1 dag en het de dag nadien weer beter ging, heb ik nu reeds een lange periode dat ik functioneer maar me vaak somber en depressief voel, en heel vaak heel angstig, omdat ik weet dat mijn boosheid van vroeger eerder verborgen angst was.
 Ik voel vooral heel veel angst voor de toekomst: ik voel dat ik nooit volledig onafhankelijk ga kunnen zijn, dat ik altijd iemand anders in mijn leven nodig heb die voor mij zal zorgen.. Ik voel dat ik de zelfdiscipline niet heb om iets op mezelf op te bouwen, en een job hebben, zelfs deeltijds, voelt erg benauwend als ik zo hard op mijn vrijheid gesteld ben.
 - Eergisteren was mijn eerste proefdag als productiemedewerker bij Fiorelli. De taken en collega’s bevallen me wel, ik heb alleen veel moeite met de verdeling werk en vrije tijd: ik had gehoopt, als ik deeltijds werk, dat ik werk meer kon zien als een bijkomstigheid, maar omdat ik er verantwoordelijkheden bij heb en mijn dag naar moet plannen (daar heb ik meer verplichtingen dan hier), voelt het alsof ik niet kan genieten van mijn vrije tijd, ik wil dat dit even goed wordt besteed als mijn werkuren, maar uiteindelijk spendeer ik al mijn vrije uren met hierover te panikeren. Ik geloof dat het grotendeels nog een kwestie van gewenning is, vooral ook om de tijd errond (onderweg zijn) nuttig te besteden. 
- Daarnaast zit Flor nog altijd in een soort existentiële crisis en een nieuwe periode waarin hij nog steeds niet zeker is of hij in een relatie wil zitten of single zijn. Hij heeft officieel besloten naar Brussel te willen verhuizen, terwijl ik dat niet helemaal zie zitten maar het is nu OF ik verhuis mee en we blijven in een relatie OF we wonen apart, hij in Brussel en ik in Leuven. Hij zou zo een LAT-relatie zien zitten, maar ik zie ons dan eerder uit elkaar groeien en nog amper tijd spenderen met elkaar, terwijl ik echt wel vaak gezelschap nodig heb. 
Af en toe kan ik zonder hem, maar geen dagen aan één stuk. Daarom lijkt het me nu ’t beste om toch mee naar Brussel te verhuizen, omdat ik me nu echt te kwetsbaar voel om single te zijn (zeker nu ik ook al met die verandering zit van wennen aan mijn eerste job) - 
Flor wilt verhuizen begin januari 2020, dus we zijn gisteren alvast beginnen zoeken naar appartementen, maar ze mailen niet terug dus dat wordt heel moeilijk. De verandering en leven op een plek waar ik me niet helemaal goed voel boezemt me wel schrik in. Het voelt niet ideaal maar het alternatief voelt nog veel erger (hier alleen wonen). Ik kan ook Flor niet tegenhouden zijn dromen achterna te gaan. 
- Ik voel me de laatste tijd vooral angstig omdat ik me erg bewust ben van de onzekerheden en instabiliteit in mijn leven: ik heb geen vangnet als het slecht met mij gaat en dat besef maakt mij nog angstiger en depressiever. Ik voel alsof ik nergens meer terecht kan, eender wanneer, zonder te voelen alsof ik de 2 personen die wel voor mij klaar staan (C. en Flor) hiermee belast. (Flor wilt me bv niet meer troosten omdat het voelt voor hem dat wat hij doet niet helpt, omdat ik toch weer verdrietig wordt - maar met zijn troost kalmeer ik wel sneller)
 Het knaagt ook elke dag aan mij dat ik geen steun kan vinden in mijn eigen familie, terwijl ik daar net zo’n grote nood aan heb. Het is alles wat ik wil, een warm gezin waarop ik kan terugvallen maar ik kan niets doen omdat het nu eenmaal geen warme mensen zijn. Ik voel me daar elke dag machteloos over. Mijn vrienden kunnen familie zijn maar ik voel bij niemand die connectie om vrienden te worden op het niveau van “je kan 24/7 bij mij terecht als er iets is”. Ik voel alsof ik die vrienden had moeten maken in mijn jeugd maar ik daarin pech had omdat ik asociaal was en de verkeerde mensen aantrok.
 (Volgens psychologe zijn haar voornaamste vrienden mensen die ze leerde kennen door haar kinderen - maar ik ga daarvoor geen kind baren)
 Dus: geen familie, geen vrienden, geen werkzekerheid (gezien ik me zo moeilijk kan inbeelden dat ik een zelfde job langer doe dan 2 weken), geen zekerheid in relatie (gezien Flor altijd gemaakt lijkt te zijn als single volgens hem - maar hij baseert dat op mijn en anderen hun verwachtingen in een relatie) en bovenal: geen zekerheid dat ik elke dag over iets enthousiast ben, gezien dat dan hetgeen is wat me nog staande houdt: als ik dat niet heb, motivatie en zin om iets te doen, ben ik me extra bewust van alle onzekerheden eronder en voel ik me instorten. Alsof er dan niets meer is waaraan ik mij vast kan houden. Terwijl ik goed genoeg besef dat ik mezelf dan wel nog heb, maar dat lijkt niet genoeg omdat ik mijn emoties niet onder controle kan houden. Ik lijk daarvoor iets van buitenaf nodig te hebben om weer rationeel te denken. Me focussen op waar ik dankbaar voor ben helpt wel, want ik zit vaak vast in die angst dat ik geen goed leven ga hebben. Ik zoek daarin dan een oplossing, maar dat lukt niet, ik moet echt uit die angst stappen en me focussen op andere gedachten, wat moeilijk is als ik zo comfortabel ben in die angst. Op die momenten wil ik tegelijk niet angstig zijn maar tegelijk er aan vasthouden omdat ik vroeg of laat er een inzicht in ga opdoen en me nooit meer angstig ga voelen. Uit de emotie stappen voelt verkeerd alsof ik mijn emoties niet erken en verloochen. Het voelt ook als een deel van mijn identiteit die ik niet kwijt wil, omdat het mij “anders” maakt - ik wil geen happy-go-lucky type worden, maar de emotionele artiest. Het is als drugs: het is negatief, maar het geeft me toch een goed gevoel over mezelf.


[zonnestralenbiseksueel]

a text i send my friends about What Happened

oke kan toch niet slapen dus er komt een meer lezen bericht meiden succes

oke dus gewoon mij. slechtste eigenschap/gewoonte als mens is om problemen uit te vergroten. ik deed het meer toen ik depressief was en met like coronadepressie of hoe je het ook wil noemen weer wat meer maar niet zo veel als eerst en ook ik deed het tussendoor nog steeds shfksgk.

en ik doe het met mezelf en mijn gedrag en de dingen die ik niet aan kan en tja das vervelebd maar ik vind het erger wanneer ik het doe met vriendschappen/relaties want dat gaat ook ten koste van mensen waar ik om geef.

en er zit ook een mix in van zelf-sabotage en juist waar je bang voor bent over piekeren en compulsief vergelijken met de werkelijkheid uit isk zelf haat gedrag en in sommige gevallen (niet jesse obvi) bindingsangst.

dus ik had het een keer eerder gedaan omdat we basically apart zijn tot jesse naar me toekomt want als ik steeds zomaar naar jesse toekom is dat 1) enorme aanleiding tot uitstelgedrag van school 2) vervelend voor hem want hij heeft graag tijd voor zichzelf (niet graag eigenlijk hij heeft het gewoon nodig). anyway ik had dus mn coronadepressie moment en begon me daar ineens niet fijn bij te voelen het voelde ineens als een hele uit balans dynamiek en oneerlijk dat hij wel naar mij toe kan als ik ergens mee bezig ben en me zo eigenlijk storen en andersom niet en ik wil dat we even graag bij elkaar willen zijn en het in evenwicht is en blaaaah. en ik wil benadrukken. het is geen probleem. ik voel me niet gestoord als hij naar me toe komt. ik voel me niet bezwaard om naar hem toe te komen als ik dat wil/nodig heb. ik heb echt meer dan genoeg te doen terwijl hij jesse-tijd heeft. maar ik had ineens de angst/zorg dat onze relatie uit balans is en dat die daardoor op den duur stuk zou lopen en uiteindelijk is dat de angst dat we eigenlijk niet bij elkaar passen dus als er iets is wat daar enigszins op duidt ga ik juist daarop hyperfixeren en piekeren en dat doe ik alleen als ik me al somber voel en dan sneeuwbalt het en dan denk ik er alleen maar aan en is t zo zwaar dat ik t niet alleen wil dragen en jesse is altijd de eerste waar ik me gevoelens en gedachten maar wil delen dus dan komt de zelf-sabotage smh. dus ik zeggen dat ik daaraan denk wat voor hem dan heel erg kwetsend is omdat ik hem ervan beschuldig niet genoeg tijd met me te besteden terwijl hij juist zo mijn best doet er voor me te zijn en lief voor ne te zijn ook al hij eigenlijk liever alleen wil zijn maar ik het nodig heb. en hij doet gewoon zoveel voor me en houdt zoveel van me en als ik dan zoiets zeg wat impliceert dat het allemaal niet goed genoeg is, is dat zo kwetsend en pijnlijk voor hem en dan wordt ie zo verdrietig dat ik uit mijn eigen gedachtekolkstroom wordt onttrokken en inzie hoeveel ie om me geeft en voor me doet en hoe goed en belangrijk onze relatie voor me is en dat ik het niet anders wil en dat waar ik me om zorgen maakte niet waar is en ik het alleen wilde delen omdat het een te verwoorden manier is om aan te geven hoeveel ik pieker en nare gedachten heb en me zorgen maak en onzekerheden en angsten en verdriet heb en dat is wat ik wil dat ie hoort niet dat ik hem niet waardeer want dat doe ik wel!!!!! en dan moeten we allebei heel veel huilen en heb ik daarna dr schrijf teams meeting lmao en zit ik nog heel onhandig in de woonkamer.

anyway dat was dus vandaag opnieuw gebeurt want ezels en stenen. basically ik voelde me slecht maar op een sluipende manier niet dat je wakker werd met een slecht gevoel (had ik gister wel en t was ook niet echt weggegaan maar yk,, in de achtergrond gebleven) maar het is er gewoon en niets gaat echt goed want je word later wakker dan je had gewild maar je voelt je niet uitgerust en je wiifit meetmoment (i know i know) mis je want je hebt trek en je kan je niet echt op de colleges concentreren en lezen gaat langzaam en het eten is ineens eerder klaar dan je denkt maar als je na het avondeten je wiifit moment hebt is t al helemaal stom maar ook je hebt heel mei geen dag gemist dus je denkt misschien nog even snel nu maar jesse doet er zo afkeurend over dat het voelt alsof ie jou afkeurt en je stoot je rug tegen de koelkastdeur en je had al pijn in je rug omdat je niet goed zat de hele tijd en je bent zo overhit van t buiten zitten en je hebt waarschijnlijk niet genoeg gedronken en ineens springen de tranen in je ogen dus je gaat even naar boven 'naar de wc' om niet voor harrie te huilen en dan is petra ineens boven en ze geeft je een hele lange knuffel en je hebt een heel fijn gesprek met dr en ze is het eerste ouderfiguur in hele lange tijd dat je als kind ipv volwassene heeft behandeld en het duurt zolang dat ze geen tijd meer heeft om te eten zonder te laat te zijn voor de kapper. dus wanneer je naar beneden komt en zij gaat wordt jesse geirriteerd omdat harrie speciaal vroeg had gekookt voor haar kappersafspraak en ze nu niet eens mee eet en ze ook altijd te laat komt als jesse zelf kookt omdat ie heel erg zijn best doet dan en zich niet gewaardeerd voelt en sowieso heel vaak heel sterk het gevoel heeft dat zijn ouders niet naar hem luisteren en sowieso zich al verdrietig voelde omdat ie bang is om altijd te moe en depressief te kunnen zijn om te leren en werken. maar het is weer voor jou kwetsend dat hij petra kwalijk neemt dat ze er heel goed en lief voor jou was ook al kon ie dat niet weten en je hebt het gevoel dat je het eten hebt verpest en jesse kijkt de hele tijd heel geirriteerd voor zich uit (omdat ie al verdrietig was maar dat weet je niet) en het contrast met harrie is zo groot die met alle liefde en geduld in de wereld stukje tomaat en paprika bij elkaar raapt en in een bakje doet en opstapelt met het bord met friet en alles in de koelkast zet voor petra later. het door het contrast tussen harrie en jesse zei ik later tegen jesse dat ik niet wist of hij net zo liefdevol kan reageren op mijn instabiele en chaotische zijn wat weer heel erg kwetsend en pijnlijk is omdat hij zoveel voor me doet en om me geeft en juist alleen maar liefdevol en zorgzaam en beschermend en goed en geduldig voor me is. en het is weer gewoon het verdriet dat ik voel alleen maar door de gedachte dat hij niet die liefde voor me op kan brengen wanneer ik te veel of moeilijk of onhandig of chaotisch ben waardoor ik niet meer helder kan bedenken dat natuurlijk die dat zou doen want dat doet ie altijd in mijn innerlijke kind gewoon meteen de bevestiging/gerustelling wil dat hij zelfs dan nog van me houdt. maar dat krijg ik natuurlijk niet want hij wordt juist heel verdrietig omdat ik hem in weze verwijt niet (goed) genoeg van me te houden / voor me te zorgen en dan moeten we allebei weer heel veel huilen en op de een of andere manier heeft deze saga van 18 tot 21 uur ingenomen.

en ik moet dus een manier vinden om Niet dat te doen.

en uhmm ja ik ben een volledige 40 minuten aan het typen geweest geloof ik dit was echt meer dagboekmateriaal dan groepchatmateriaal oeps sorry !

#may 2020

[cheyennemijdam]

Mijn oma Mijn oma is, zonder enige twijfel, een van de mooiste en sterkste vrouwen die ik ooit in mijn leven tegen ben gekomen. Mijn oma is geboren in Indonesië in 1940. Inmiddels is ze al jaren lang lekker ingeburgerd in het Nederlands, Limburgse Roermond. Meer dan een half jaar geleden had oma besloten dat ze een groot feest wilde om haar tachtigste verjaardag te vieren. Ze wist precies waar en echt alles moest uit de kast getrokken worden. In Indonesië heeft ze ‘kadootjes’ besteld en gekocht om uit te delen aan alle vrouwen die op haar feestje zouden komen. Ik heb altijd al geweten dat mijn oma een zeer geliefde vrouw is bij veel mensen, maar het werd nu alleen maar nog meer duidelijk. Al met al zouden er meer dan 100 mensen op haar verjaardag komen. Er waren prachtige uitnodigingen gemaakt en vroegtijdig uitgedeeld en verstuurd. Twee mei, (de trouwdag van mijn man en mij) zou het grote feest plaats gaan vinden in de Jo Gerris hal, waar we maandelijks te vinden zijn voor een gezellige Indische middag. Samen met mijn broertje, mijn twee neven en mijn nichtje hebben we maanden geleden geld bij elkaar gelegd om een cadeau te kopen waarvan we zeker wisten dat ze dit echt helemaal te gek zou vinden. Een droom die uit zou komen, zou je kunnen zeggen. Inmiddels zijn de kinderen al voor de zevende week thuis en zit ook mijn oma (vanwege het risico dat ze eventueel loopt) binnen. Vergeet niet dat mijn oma nog altijd een van de meest actieve mensen is die ik ken. Zo gaat ze twee keer per week naar yoga en grijpt ze iedere kans om even eruit te gaan. Ze houdt van haar gezin en haar vriendinnen. Een feestje zonder muziek en tenminste 1 dans is volgens mijn oma geen feestje. Vandaag is ze dan 80 jaar geworden. Een leeftijd waar menig mens nog jaloers op kan zijn. Zeker omdat ze nog altijd met volle teugen van het leven weet te genieten. Nu is alles anders. Het feestje mag niet meer doorgaan (gaat heus wel gebeuren, alleen niemand weet wanneer precies) en het cadeau is nog maar de vraag. Voor iemand zoals mijn oma is dat niet zo maar iets. Voor niemand natuurlijk, maar ik hoef niemand uit te leggen wat ik hiermee bedoel, toch? We gaan er vanuit dat we alles snel weer mogen en kunnen doen en dat we dan kunnen feesten als nooit tevoren. Mijn oma verdiend dit in ieder geval als geen ander. Zij staat altijd voor iedereen klaar en ik had haar zo het beste feestje van de wereld gegund. Wanneer er weer gefeest mag worden, zullen we het nog meer waarderen en er des te meer van genieten. Het klinkt nu allemaal heel somber en ergens is dit ook enorm triest, maar het feit blijft wel dat mijn oma nog gezond is en dat ik mijn oma wil bedanken voor alles wat ze altijd voor mij en de rest van de familie gedaan heeft. Ik wilde deze dag niet zo maar aan ons voorbij laten gaan. Mijn kinderen mogen ook trots zijn op hun overgrootmoeder, hun omi. Ik ben in ieder geval enorm trots dat ik deze prachtige vrouw mijn oma mag noemen. Hoe dan ook is dit een dag om nooit te vergeten. Oma ik hou van u. Nog even volhouden en dan kunnen we weer heerlijk samen dansen.

[reliance31406crk]

Augustus Faves & mijn maand

clubgreen.nl – Voor het groene nieuws!

Oh hallo september! Ik heb je daar niet gezien. Ik had het gevoel dat het mei was of zo, en dan, als bij toverslag, daar ben je.

Augustus was een maand van ultieme hoogtepunten en ook ultieme dieptepunten. Maar dat is hoe het leven soms is, toch? Het begon met onze reis naar Mallorca, wat de hemel was! We hebben echt zo'n fantastische reis gehad en ik kon mezelf uitleven in een beetje offline tijd – het was goddelijk! Ik ben druk bezig geweest met het samenstellen en mijn tips voor dit prachtige kleine eiland, inclusief alle plaatsen waar we zijn gebleven die jullie blijven vragen. Komt binnenkort. Ik was ook bezig met een paar grote veranderingen die binnenkort naar deze site komen, ik kan niet wachten om meer met je te delen …

Maar bij thuiskomst werd Frankie getroffen door een vreselijke griep (het griepseizoen in Australië) waardoor ze twee keer in het ziekenhuis belandde. Het was mijn eerste ervaring met het hebben van een ziek kind en het was gewoon zo triest om haar zoveel pijn te zien en niet te kunnen helpen, of zelfs echt te weten wat er mis was. Gelukkig lijkt ze er het ergste van te hebben meegemaakt. Maar dat testte mijn meestal optimistische zelf zeker. Gelukkig had ik mijn vrienden en familie om me heen voor steun!

Lees verder voor een aantal nieuwe en opmerkelijke dingen voor mij deze maand.

Lezen luisteren

Ik hield van deze aflevering van Dames, we moeten praten, helemaal over het maken van vrienden als volwassene.

Deze maand ben ik klaar Drie vrouwen en ook Stad van meisjes. Ik vond Three Women volkomen boeiend, het is een ‘onderzoek naar de wens van vrouwen’. De verhalen van de drie vrouwen zijn schrijnend en somber en ik kon het niet neerleggen. Ik vond het ongelooflijk melancholisch en voelde ook dat het een heel enge (hoewel boeiende) kijk was op de wens van vrouwen … City of Girls was … Fijn. Ik vond sommige elementen leuk, maar vond de verhaallijn een beetje zwak.

Denk je dat ambacht kunst is?

ik hou echt van Esther Perel (de raadgever van het beroemde paar), en ik hield van haar gesprek over Conversaties. Ik vond het echt inzichtelijk over relaties en meer board dan haar gebruikelijke podcasts.

Net besteld De wereldwijde veganist. Ik ben geen veganist, maar ik ben dol op het integreren van plantaardige recepten in mijn dieet meer!

ontdekt Eva Victor en ik heb het uren gedaan.

maken

Hoe heb ik daar net van gehoord deze? Nu droom ik van mijn volgende creatieve vakantie.

Ik ben momenteel zo geïnspireerd door tegels met patronen, dat ik onze buitentafel wilde betegelen. Daarover binnenkort meer!

Maken deze eenvoudige shell kaarsen.

ik maakte deze eenvoudige plankfotoweergave als onderdeel van een serie met Canon.

nesting

Ik doe een beetje opfrisbeurt aan onze hoofdslaapkamer, die ik later in de week zal delen.

Alles liefhebbend over dit geweldige hotel. Moet zo snel mogelijk beginnen met het schilderen van bogen.

Ik ben zo verslaafd aan mooie vintage boeken, deze zijn verbluffend.

Tips en trucs voor het kiezen van een bank.

Buying

Ik ben niet Gen Z maar ik wel helemaal in Depop.

ik hou van de nieuwe mini-collectie van Zulu & Zephyr (komt later deze week uit!), ik kocht de zeemeerminshort voor Frankie.

Ik brak omhoog deze linnen jas, Ik vond dat het tijd was om dit aan mijn kast toe te voegen.

Uitproberen deze nieuwe huidverzorgingslijn. Het was geweldig!

Afbeeldingen via: Alyssa in de stad, Sarah Shabacon, Domino Magazine, Lonny Magazine, Anchor Ceramics.

http://platform.twitter.com/widgets.jshttps://platform.instagram.com/en_US/embeds.js

Lees verder via deze link

Het bericht Augustus Faves & mijn maand verscheen eerst op clubgreen.nl.

Source: https://www.clubgreen.nl/augustus-faves-mijn-maand/

[kawsarjahanshimo]

Relationship ( Dutch  language )

Verhaalnaam: Relatie (eerste pagina) Schrijver: - Kawsar Jahan Shimo

Relationship ( Dutch language ) Datum -21 / 04/2016 Rehana Akter Leeftijd vierentwintig jaar Het huwelijk is net een maand geweest. Nieuw huwelijk, Bovendien heeft hij een kleine klus. Volksgezondheidsontwikkelingsmaatschappij Werk in loondienst. Na dit huwelijk is zijn functie nu van kracht. Ik ben nog niet weggegaan. Vandaag is het 5 februari. Het komt om een ​​maandelijks rapport in te dienen bij het kantoor Voor. Toen hij het kantoor binnenkwam, zag hij dat zijn vriendin Tamanna daar zat. Hij werkt in het Muhuriganj-filiaal. Hij lachte en keek naar Rehana en zei: 'Wat is er, je bent zo traag, je hebt een nieuw huwelijk, je moet nu gelukkig zijn.' Rehana glimlachte naar haar wangen nadat ze naar haar vriend Tamlana had geluisterd. Daarna jammer genoeg zei het meisje wanhopig en zei: 'Als je getrouwd bent, zullen mensen gelukkig geluk vinden Ben jij dat? Tamanna was verrast om over Rehena te horen. Hij is beter dan het gezicht van Rehena Hij keek, hij kamde zijn hoofd niet goed. Hij zei nogmaals: 'Waarom ben je zo rommelig?' Hij zei op een gefrustreerd gezicht van Rehna: 'Waarom? Zoals veel mensen om ons heen Gehuwd iedereen zag dat er na het huwelijk zoveel geluk was. 'Rheena kijkt naar de bomen aan de voorkant van het kantoor, bomen voor de bomen - bomen, versierde tuin. Verhaalnaam: Relatie (tweede pagina) Kawsar Jahan Shimu Datum 22-04-2013 Rehana, onthouden van kijken, zei: 'Het leven van iedereen is niet anders. Misschien is iemand goed en niemand is helemaal goed '. Na het luisteren naar Rehana, werd Tamanna verrast. Tamanna vroeg aan de andere kant: 'Waarom ben je niet goed'? Rehana ging niet lang, ademde uit en zei: 'Nee, niet goed. Dat wil zeggen, Rehana is een vinger Zoals de curve aan de bovenkant, zei hij: 'Hij is getrouwd met wie ik getrouwd ben, hoe weet hij dat?' Tamanna vroeg opnieuw: 'Hoe begrijp ik de natuur? Rehena zei: 'Als je na het huwelijk niet naar kantoor wilt komen. Het betekent komen Hij is het niet met mij eens. Hoe pijnlijk is het voor mij, ooit Je denkt dat je het kunt. Nog één ding, tien keer per dag, om te stoppen met werken. Het is niet nodig om zo'n kleine klus te klaren '. Tamanna was erg bezorgd over Rehena's speech. Maar raadpleeg hem Hij dacht niet dat hij het zou geven. Enige tijd geleden zei ze: 'Je moeder praat tegen je bruidegom Vertel me, Rehento ligt voor het bureau op tafel, het hoofd op de kopplakken Zijn hart werd vanwege verdriet verscheurd.

           Kawsar Jahan Shimu Datum -23 / 04/2016 Verhaalnaam: eigendom Tamanna Rehana keek en zei: 'we zijn om haar moeder te zien. Hij kan de naam van mijn moeder niet eens horen. Ik noem mijn moeder een prostituee en zegt: Sbasurabarite twee keer na de moeder cel en elke cel rukte uit mijn hand. Ik heb me herhaaldelijk gezegd om te rennen zoals hij doet. Rehena verlangde niet lang naar de woorden, ademde ze. Tamanna was bedroefd toen ze Rehena hoorde. Ze was erg overstuur na Rehena's bruiloft In het belang van het leven. De vriendschap tussen Rehana en Tamlankar duurde bijna vier jaar. Rehana heeft er zijn eigen Lijkt het moeilijk te zijn om op te lossen, maar hij heeft geen spijt van Rehana b te verlichten. Verhaalnaam: Relatie (4e pagina) Kawsar Jahan Shimu Datum: 24/04/016 Rehana en Tamanna dienden maandelijks rapporten in bij het kantoor met onnodige pijn. Ze kwamen uit het kantoor. Tamanna lopen in de straat en vroeg: "Hoe gaat het met de rest van je schoonouders? Je schoonmoeder is jouw overeenstemming met hen - Ze liepen langs de hoofdstraten van verschillende kantoren. Schoonvader, schoonzus, kon niets zeggen over hun gedrag. Hij wilde zichzelf niet teleurstellen om zoveel moeite te doen tegen zijn vriendin. Nadat hij zag dat weg te glijden, op de zevende dag, toen ik ging opnieuw sbasurabarite niet meer dan een terugkeer naar puli snack cakes, huwelijk En mijn schoonmoeder zegt, slimme vrouw - niet lastig. Van buiten is er een gast in het huis met de gedragsproblemen van de vrouw van zijn vrouw. Hoor de woorden ' En die dag en het goede van mijn schoonmoeder deed ik mobiel voor het kwaad. en, Toen kreeg mijn schoonmoeder de kans om gewond te raken. Zoiets - Ik word laat wakker. Religies zijn niet geïnteresseerd in werk, tekenen van vulgariteit in het huis wanneer ze naar het huis komen Laat. Bijvoorbeeld: ik doe geen groet, ben niet bekwaam in cultureel werk en in koken Gadaai - Laski -

  Relatie (pagina 5) Relatie (pagina 5) Kawsar Jahan Shimu Tarikhah 16/062016 Toen zei hij tegen zijn gezicht: "Mijn bruid heeft tijdens Samariya geen goede aandacht gekregen tijdens het huwelijk, ze accepteert niet dat ze er niet over spreekt, en mijn schoonmoeder zegt:" Ik heb geen vaardigheden om te spreken. Luisteren naar mijn moeder die naar me luistert. ' En die dag en mijn moeder is goed voor mijn schoonmoeder, ik ben mobiel geweest voor het kwaad. En dan is het mijn schoonmoeder Een kans maken kostte één slag. Ik heb zo'n indruk gemaakt dat ik misdaden heb gepleegd door de stem van mijn moeder. ' Hij liet los, Tamanna, wat zou je doen om al deze problemen te horen of wat? Blijf alles, mijn geest is geruïneerd Onderweg. Hij stopte een tijdje. Ze liepen rond een bocht van de weg. En passerende voetgangers en riksja's waren voorbij. Tamanna vroeg Rehena: "Rehana, kun je nu naar je vaders huis gaan?" Rehana was ongemakkelijk droevig en zei: 'Mijn man verbood me om te gaan, dan hij Ik heb gehoord dat mijn moeders lichaam niet goed is, ik wil er een keer een zien. Van een tijdje naar het huis van mijn vader Dan ga ik naar mijn schoonvader. Ze zagen veel riksja's op weg naar Dokbangla komen. Een riksja heette Rheena. Rehana-riksja na het afstaan ​​van Tamanna. Relatie (zesde pagina) Verhaalnaam: Relatie (zesde pagina) Kawsar Jahan Shimu Datum: -27 / 06/2016 Rehana kwam voor het huis rijden op riksja. Ze kwam van Rickshaw - Riksja Wala vroeg: "Apa, wat is jouw huis?" Rehana haalde een briefje van tien roepies uit haar ijdelheidstas in haar hand. Rehana zei: 'Deze riksja De mensen van het volk praten zonder verdere noodzaak. Rehana zei niets tegen de man. Slechts een woord werd "hu" genoemd. Rehana zei: "Stel, huur 10 Taka-riksja." Rehana draaide 10 roepies naar Rikshawala. Riksja zei: "Apa, de huur is vijftien roepies, het is rentehuur." Huur geen riksja-chauffeur. En hij wachtte op een huur van vijf roepies. Rehana hield erg van de man met de riksja. Natuurlijk gooide hij vijf roepies weg en overhandigde hem aan zijn handen en ging weg. Hij liep de trap op en ging naar boven. Hij ging de kamer binnen en zag dat zijn moeder het brood aan het klaarmaken was. De moeder heeft dit brood 's ochtends gemaakt. Hij was verbaasd. Ze ging op groeten aan de moeder die aan één kant van de tafel in haar hand lag. Moeder Salma Banu-dochter Rehna was heel blij om deze morgen te zien, maar maakte zich zorgen om het meisje Kijk naar het gezicht. Mooi en knap gezicht, hoe vies, droog en somber in deze dagen. Onbekende is bang Zijn boek werd zwaaiend wakker. Bezorgd zei de moeder: "Rehena, waarom ben je zo droog?" Rehana kon niets zeggen tegen deze vraag. Wie weet wat haar moeder is, bezorgd om haar dochter, water kwam in haar ogen. Rehana zag dat haar moeder verwikkeld was in een andere soort. Rehne veranderde het onderwerp en verwijderde haar moeder en zei: 'Moeder, mijnheer, ik maak je brood. Moeder kreeg een boek en zei: "Wat zal ik doen, mijn werk is niet gekomen sinds de ochtend, dus je vaders maaltijd Er was veel moeite met schaken. " Rehana zag dat de waarheid is dat haar moeder veel is toegenomen. Hiervoor heeft Rehana haar eigen taken uitgevoerd Begonnen om te geven Aanvankelijk rolde Rehana het brood met een heel mooie soep. Rehana riep het brood en praatte met de moeder - Zijn moeder vroeg hem: "Ja Ray Rehena, hoe gaat het met je schoonmoeder?" Rehana stopte en zei langzaam: 'Er is veel beter.'

          Verhaalnaam: Relatie (pagina 7) Kawsar Jahan Shimu 28042016 Wie weet wat Rehana's moeder was, bezorgd over haar dochter, water kwam in haar ogen Rehana zag dat haar moeder verwikkeld was in een andere soort. Rehena veranderde de context en zei: "Moeder, Sar, dus ik maak je brood." Moeder zei in een pijn op de borst: "" Wat zal ik doen, mijn moeder is sinds de ochtend niet meer gaan werken. Dat is waarom Het kostte me veel moeite om de chef van je vader voor te bereiden. ' Rehana zag dat, echt de waarheid. De ontberingen van zijn moeder groeiden. Rehana begon haar eigen werk te doen. Aanvankelijk begon Rehana de roti heel soepel te rollen. Rehana roosterde en praatte met moeder - Zijn moeder vroeg hem: "Ja, hoe gaat het met je schoonmoeder?" Rehana stopte toen en zei langzaam dat het goed was. Hij kon geen kwaad meer spreken. Er kwamen geen woorden uit zijn mond. Ze dacht in haar hoofd dat als ze zoveel tegen haar moeder had gezegd, ze de spanning van haar moeder zou moeten verhogen om te aaien Er is een mogelijkheid, hij kan daar geen geheimen voor onthullen. Hij bereidde de broden snel voor om te praten.Toen hij klaar was met het maken van het brood, vulde hij het met een zak en ging ze bakken met een gasfornuis daar. Haar moeder zit in de eettafel om daar een stoel te krijgen. Ze zei: "Ja, Ranu, blijf je niet vandaag?" Rehana zei: 'Nee, mijn moeder, ik weet niet dat ik hier blijf, ik ken je schoondochter niet. Dat is waarom ik een tijdje moet vertrekken. ' Rehman's moeder Salma Akhter zei: "Je zegt het niet, je bent hier om hier vandaag te blijven." Rehana bakte het brood en zei: 'Mijn schoonmoeder is slecht gehumeurd, ze kan niet veel alleen werken, dus ik kan hier niet meer blijven. En het grootste wat ik thuis niet heb gezegd. Daarom moet ik snel gaan. " Salma luisterde naar de dochter van Akkata. Er was diabetes in het lichaam van Salma en er is ook hyperdruk. In de stoel zitten en moeite hebben met ademhalen. Rehana vroeg aan mama: 'Mam, liggen de ouders nog steeds in de voorkamer?' Salma zei: "Wat zal je vader van het bed halen?" Vergroot alleen mijn werk. " Salma Banu zei tegen de dochter: "Runu, doe één ding, als het brood wordt, je vaderbrood En de inkomsten uit inkomen. " Rehana bakte de bakpan en werd plotseling onrustig. Eén brood was verbrand. Een ruggengraat van brood was zwartachtig. Hij liet het aan één kant vallen. Rehenda en het maakt niet uit hoeveel aandacht besteedt aan de broden. Ze begon te rennen in een dienblad met vijf of zes broden en een kom op haar vader. Verhaalnaam: Relatie (10e pagina) Kawsar Jahan Shimu Datum -05 / 05/2016 In de ruige stem - de stem van de aalscholver zei: "Waar ging je naartoe?" Rehana, die verwees naar de harde stem van Rehana's echtgenoot, staarde naar haar gezicht en zei: ' Ik ging naar mijn moeder. Daar is het al te laat voor. ' Moin's brandende sigaret in de hand Hij gaat naar sigaret. Hij hoorde het bloed van de Rehana op zijn hoofd Hij stond op en sleurde Rehna het bed uit en sleurde haar hand naar beneden Plaats een brandende sigaret in de arm. Rehana verloor het bewustzijn door een sigaret te eten.Het bleek in de tabel dat ze haar levensgevoel niet verloor.Ze bracht tijd door in de auto met een kan water, Na verward te zijn, begon het water van de rafeligheid in de handen van de snelheid te stromen. Rehana zei luid: 'Waarom deed je dit, hè?' Moin spande luid en zei tegen de vrouw: 'Je moet naar je vaders huis gaan Niet te veel Waarom heb je naar me geluisterd? Zodra hij dit zei, draaide Moeen zijn ogen ondersteboven en zette een klap neer. Rehana's vijf vingers aan de linkerhand in de linkerhand. Rehana viel met een schok in een bed. Rehana begon zijn schouder te vernederen. De deur van de kamer was gesloten, niemand kwam naar voren om samen te werken om hem te beschermen. Rehana's man Moin duwde een stap en bracht Rehena naar het midden van het bed. Moins ogen zijn rood in beide richtingen. De ogen zien er gevaarlijker uit in de kleur Moin zei: "Je had je vader niet thuis". Het gezicht was als een moeras voor de vrouw (het leek nu te slikken), zei: "Je kauwde niet, maar vertel me nu de waarheid." Als een man die een vis in omgekeerde richting zag, begon hij het Rehana te vragen Rehena raakte in de war. Hij praatte niet tegen haar gezicht. Hij verloor zijn mentale balans Kleine dingen Rehana voelde zich lange tijd niet gebrekkig. Toen hij terugkwam, ontdekte hij dat haar man niet in de kamer was. Rehana stond langzaam op en liep naar de kelder aan de linkerkant van het magazijn. Water opslaan in emmer Er zijn. Was je handen. De sigarettenhoest begon constant te branden in de verbrande plaatsen. Maar het vuur houdt niet op. Er is veel tijd verstreken om water te gieten. Toen ging hij naar de keuken, hij ging daarheen en zag dat een groep oudere vrouwen zijn schoonmoeder omsingelde. Iemand kauwt, iemand vertelt het binnenste huis, iemand lacht en een andere vrouw doet verhalen over de vrouw van haar zoon. Zoals; - Het huis Wat voor soort keuken kan worden gebouwd, hoe kan het huis werken, hoe kan het huis werken, hoe kan de vrouw? Er zijn veel verschillende soorten dingen die beschikbaar zijn voor kinderen, hoeveel maanden oud, etc. Iemands kleuren Ontspannen en niet minder laten. Op dit moment draaide Rehana's schoonmoeder haar gezicht om de vrouw van de jongen in de keuken te zien.

                  Verhaalnaam: Relatie (13 pagina's) Kawsar Jahan Shimu Tarikhah 11/052016 Rehanna begrijpt niet wat hij moet zeggen. Toen en de droop verdoofd om de waarheid te vertellen. Ik heb ze uit mijn vaders huis gehaald. ' Moin zei dat ze ontmoedigd was door de woorden van de vrouw, waarom al deze kanten? Waar, Je ziet geen hadith, het lesgeven in boeken door de Koran. ' Rehenake plotselinge dood verbaasde de Moin zei dat alle trekken in een boek, "hij de veranda verliet, ondertussen, Laat me zien." Rehana is gelijk aan een schat yaksera boeken over de manier waarop het gaat te missen Het gefluit begon te stoppen. Rehana begon te huilen nadat de voet van haar man was ingedrukt. Hij zei: "Deze boeken Neem het niet. Dit zijn mijn favoriete boeken ''. En niet voor een moment en keek terug Moin strira no cry - zijn oren minatii Is niet binnengekomen Moin begon af te vragen "" zijn vrouw, zijn familie, als er iets is om deze gewoonten Wees niet ongerust " Moin keek naar de achterkant en keek naar buiten en ging naar buiten. Een van de boeken is vijverwater Erin gegooid Al deze boeken zijn ondraaglijk! Ondraaglijk! Rehana ging naar de keuken aan het eind van het woord ochtendgebeden Meherunnesa schoonfamilie. Kijk, alle huizen zijn verborgen, maar de vrouw van het huis heeft het bed niet verlaten. Elk werk in de keuken - hand in hand Er is geen afspraak voor het ontbijt in de ochtend. Meherunnessa geeft de schuld aan zijn eigen voorouders na het zien van zo'n rommelige kamer. En, het gerommel Ze begonnen te mishandelen en misbruiken. Meherunnessa legde zijn hand op het werk. En, luid, al die urban girls Vanwege zijn huwelijk van vandaag is zijn familie enthousiast. Anders, als zijn zoon uit het dorp komt, dan is zijn zoon Als hij vandaag zou moeten trouwen, zou zijn familie dat niet zijn geweest. Meherunnessa denkt steeds meer na '' Nou, de mensen in de stad eten geen rijst, hoe zijn ze lui ''! Meherunnesa langs zijn voorhoofd en veegt het huis en de huizen zijn te eten. En, langzaamaan, kwam Rehana met een bedroefde, depressieve geest naar de keuken. Toen ze Rehena zag, zei haar schoonmoeder: "Wat voor een vrouw, waarom word je zo laat wakker? Wanneer wordt het ontbijt gemaakt? Week de bosjes en rooster ze snel. Rehana's gezicht lijkt op niemand. Hij werd in het gat gegooid en zijn langzame tempo werd opgemerkt in alle activiteiten. Hij kwam naar de keuken en de oven Dharalo. Begon met een beetje water te gieten met een beetje water, laat het pakje meel in het water in de kom. Toen het meel klaar was, nam hij de peddel en de ballon en ging op het brood zitten.

             Verhaalnaam - Relatie (14 pagina's) Kawsar Jahan Shimu Datum: 13/05/2016 Brood opnieuw verstrekken Wie weet wat dat is! Gebogen het brood - die bumka werd leek hem dat hij Sund, hoeft glad brood Belate niet weten. Hij heeft geen vaardigheid in dit werk. Of hij werd ongemakkelijk op zijn werk! Hoeveel dacht hij Zo ging een uur, en niet het einde van de dag ruti. Brood werk Haar pijnlijke jagha postwissel lijkt te werken de hele tijd. Ze werden op een pan gebakken in de oven brood aan het eind van de dag. Aan het einde van de kooi vol gebakken brood toen hij in chikkara Fold overhang. Dus ging hij naar het huis. Na een tijdje, Moin kwam om te ontbijten in de keuken op te ruimen de moeder zat gewikkeld. Zonder in de keuken, zijn moeder, Moin zei: 'Wat is er, mam, het was zo in de middag, En dan niet te bellen voor het ontbijt, wat is de moeder - Hij voelde het gezicht van zijn moeder, lachen - kheura gegaan - Een idee dat tot een plotselinge kwam, een sprong opknoping aan de zijkant van de oven chikkara daar gaan, "jhampi" nam het brood, hoe veel jongens voor zich uitgestrekt. Ik las de brand en zei: 'Uw vrouw Chhiri broodbakmachine, kun je beter een kijkje nemen. " Meherunnesa glimlach gebogen gezicht en zei: "De drie hoeken, vier hoeken van het brood u Moin Vertel me iets te eten?" Verhaalnaam: Relatie (15 pagina's) Overvloed lekhakah Jahan Shimu Tarikhah 19/05/016 En dan, werd horror Meherunnisa keel groot. Moeen begon hardop te spreken in de voorkant van de 'wereld verpest uw vrouw verliet me voor.' Je houdt niet van - Toen ze hoorden de moeder zei mop viel, '' Amre, wat je zegt, hoe weet ik dat het ongeboren meisje zou thuis worden behandeld. En als een werk dat kan niet goed zijn. '' Moin zei de moeder, en comfort, met de mogelijkheid om mensen te zien de hele tijd, zal ze Wat kan niet u, uw zoon en uw vrouw tijd doorbrengen, langzaam zal ik in orde. ' De jongen zei dat alle woorden waren verbroken. En zijn moeder wilde horen deze chelera gehoord dat het zou gaan om haar pitti vuur

                    Verhaalnaam - Relaties (16 pagina's) Kawsar Jahan Shimu Datum: 24/05/2013 Moin zei: "Hoe dan ook, mam, komen in de middag, een aantal van mijn vrienden, maakte een ontbijtje te verbergen. Meherunnessa werd enthousiast over het horen van de zoon. Hij zei enthousiast opgewonden: 'Hé! Ik kan niet alle taarten maken. Mijn huid schijnt in het zonlicht. U weet het niet, de dokter verbood me om het vuur te verwarmen. Vertel je vrouw om naar de keuken te komen. Moin kwam uit de trillende keel van zijn moeder. Hij ging de kamer binnen en ging zijn kamer binnen. Hij zag dat zijn vrouw in het huis van Rehena Chi lag Het gezicht van het boek is op het eerste gezicht. En de benen slingerden er twee. Toen hij de scène zag, kon hij niet stil blijven staan. Er was bloed op zijn hoofd. Hij achtervolgde scherp twee schoppen achteraan. Verhaalnaam: Relatie (17 pagina's) Kawsar Jahan Shimu Tarikhah 02/06/016 Rehana kon aanvankelijk niets visualiseren. Het volgende moment realiseerde hij zich dat het was een schande en technische uitvoering van schaamte, ghrnaya, vervloekte hij zichzelf Blijf op de python En hij kon geen woord zeggen en hij kon met niemand praten. Hij wist niet hoeveel tijd verstreken was. Na uren ging hij naar bed Kataracche yantanaya. Kijkend naar de bewegende ventilator, zijn de dierentuinen in zicht. 'S Nachts lag Rehana aan de ene kant. En haar man Moeen ligt aan de andere kant. Op zoek naar het gezicht van zowel man als vrouw - Chawi sluiten. Onlangs is de mobiele telefoon van Rehena mobiel geweest Rehena Seyre is mobiel Was te halen met geavanceerde mobiele, mobiele nam Moin pak haar voor. Rehena kon niet leven zonder te praten. Rehana zei: "Geef me de dag, mijn mobieltje - Maar Moin gaf geen mobiel. Hij zei net in het gezicht: "Geen magi po mobiel vandaag Ik heb het vandaag gezien, " Hij begon de telefoon te nemen van het aantal telefoons dat binnenkwam. De telefoon is de eerste paar keer gemaakt, maar de mobiele telefoon ontving er geen. Zulke incidenten zien, zij Hij werd twijfelachtig tegenover de vrouw. Hij zei tegen de vrouw, wat is er, ben je niet te doen mobiel ontvangen?" Moin's vrouw in een puinhoop Hij zei met opgewonden stem of je identiteit nu is of niet Zal bewijzen. Je bent stil. " Moin bleef constant telefoneren. Na een tijdje werd de ontvangst van de mobiele telefoon ontvangen. Moin zag dat hij de telefoon te praten slepen, Moin zei: "Wie bent u?" Van de andere kant zei: "Wie ben jij, Moin was zo birakta wilde de man met schoenen te verslaan. Hij is een man van zijn vrouw mobiele telefoon absoluut niet kunnen verdragen. Moin schreeuwde vanuit deze hoek van de mobiel, hij schreeuwde hardop. Hij zei, "Amre, deze man, jade Bo - Waarom heb je mijn vrouw bellen? Slik je Koop - Bloody Bloody

[aboutsmallfishingboats]

Augustus Faves & mijn maand

clubgreen.nl - Voor het groene nieuws!

Oh hallo september! Ik heb je daar niet gezien. Ik had het gevoel dat het mei was of zo, en dan, als bij toverslag, daar ben je.

Augustus was een maand van ultieme hoogtepunten en ook ultieme dieptepunten. Maar dat is hoe het leven soms is, toch? Het begon met onze reis naar Mallorca, wat de hemel was! We hebben echt zo'n fantastische reis gehad en ik kon mezelf uitleven in een beetje offline tijd – het was goddelijk! Ik ben druk bezig geweest met het samenstellen en mijn tips voor dit prachtige kleine eiland, inclusief alle plaatsen waar we zijn gebleven die jullie blijven vragen. Komt binnenkort. Ik was ook bezig met een paar grote veranderingen die binnenkort naar deze site komen, ik kan niet wachten om meer met je te delen …

Maar bij thuiskomst werd Frankie getroffen door een vreselijke griep (het griepseizoen in Australië) waardoor ze twee keer in het ziekenhuis belandde. Het was mijn eerste ervaring met het hebben van een ziek kind en het was gewoon zo triest om haar zoveel pijn te zien en niet te kunnen helpen, of zelfs echt te weten wat er mis was. Gelukkig lijkt ze er het ergste van te hebben meegemaakt. Maar dat testte mijn meestal optimistische zelf zeker. Gelukkig had ik mijn vrienden en familie om me heen voor steun!

Lees verder voor een aantal nieuwe en opmerkelijke dingen voor mij deze maand.

Lezen luisteren

Ik hield van deze aflevering van Dames, we moeten praten, helemaal over het maken van vrienden als volwassene.

Deze maand ben ik klaar Drie vrouwen en ook Stad van meisjes. Ik vond Three Women volkomen boeiend, het is een ‘onderzoek naar de wens van vrouwen’. De verhalen van de drie vrouwen zijn schrijnend en somber en ik kon het niet neerleggen. Ik vond het ongelooflijk melancholisch en voelde ook dat het een heel enge (hoewel boeiende) kijk was op de wens van vrouwen … City of Girls was … Fijn. Ik vond sommige elementen leuk, maar vond de verhaallijn een beetje zwak.

Denk je dat ambacht kunst is?

ik hou echt van Esther Perel (de raadgever van het beroemde paar), en ik hield van haar gesprek over Conversaties. Ik vond het echt inzichtelijk over relaties en meer board dan haar gebruikelijke podcasts.

Net besteld De wereldwijde veganist. Ik ben geen veganist, maar ik ben dol op het integreren van plantaardige recepten in mijn dieet meer!

ontdekt Eva Victor en ik heb het uren gedaan.

maken

Hoe heb ik daar net van gehoord deze? Nu droom ik van mijn volgende creatieve vakantie.

Ik ben momenteel zo geïnspireerd door tegels met patronen, dat ik onze buitentafel wilde betegelen. Daarover binnenkort meer!

Maken deze eenvoudige shell kaarsen.

ik maakte deze eenvoudige plankfotoweergave als onderdeel van een serie met Canon.

nesting

Ik doe een beetje opfrisbeurt aan onze hoofdslaapkamer, die ik later in de week zal delen.

Alles liefhebbend over dit geweldige hotel. Moet zo snel mogelijk beginnen met het schilderen van bogen.

Ik ben zo verslaafd aan mooie vintage boeken, deze zijn verbluffend.

Tips en trucs voor het kiezen van een bank.

Buying

Ik ben niet Gen Z maar ik wel helemaal in Depop.

ik hou van de nieuwe mini-collectie van Zulu & Zephyr (komt later deze week uit!), ik kocht de zeemeerminshort voor Frankie.

Ik brak omhoog deze linnen jas, Ik vond dat het tijd was om dit aan mijn kast toe te voegen. 🙂

Uitproberen deze nieuwe huidverzorgingslijn. Het was geweldig!

Afbeeldingen via: Alyssa in de stad, Sarah Shabacon, Domino Magazine, Lonny Magazine, Anchor Ceramics.

Lees verder via deze link

Het bericht Augustus Faves & mijn maand verscheen eerst op clubgreen.nl.

source https://www.clubgreen.nl/augustus-faves-mijn-maand/

[bockern]

Augustus Faves & mijn maand

clubgreen.nl - Voor het groene nieuws!

Oh hallo september! Ik heb je daar niet gezien. Ik had het gevoel dat het mei was of zo, en dan, als bij toverslag, daar ben je.

Augustus was een maand van ultieme hoogtepunten en ook ultieme dieptepunten. Maar dat is hoe het leven soms is, toch? Het begon met onze reis naar Mallorca, wat de hemel was! We hebben echt zo'n fantastische reis gehad en ik kon mezelf uitleven in een beetje offline tijd – het was goddelijk! Ik ben druk bezig geweest met het samenstellen en mijn tips voor dit prachtige kleine eiland, inclusief alle plaatsen waar we zijn gebleven die jullie blijven vragen. Komt binnenkort. Ik was ook bezig met een paar grote veranderingen die binnenkort naar deze site komen, ik kan niet wachten om meer met je te delen …

Maar bij thuiskomst werd Frankie getroffen door een vreselijke griep (het griepseizoen in Australië) waardoor ze twee keer in het ziekenhuis belandde. Het was mijn eerste ervaring met het hebben van een ziek kind en het was gewoon zo triest om haar zoveel pijn te zien en niet te kunnen helpen, of zelfs echt te weten wat er mis was. Gelukkig lijkt ze er het ergste van te hebben meegemaakt. Maar dat testte mijn meestal optimistische zelf zeker. Gelukkig had ik mijn vrienden en familie om me heen voor steun!

Lees verder voor een aantal nieuwe en opmerkelijke dingen voor mij deze maand.

Lezen luisteren

Ik hield van deze aflevering van Dames, we moeten praten, helemaal over het maken van vrienden als volwassene.

Deze maand ben ik klaar Drie vrouwen en ook Stad van meisjes. Ik vond Three Women volkomen boeiend, het is een ‘onderzoek naar de wens van vrouwen’. De verhalen van de drie vrouwen zijn schrijnend en somber en ik kon het niet neerleggen. Ik vond het ongelooflijk melancholisch en voelde ook dat het een heel enge (hoewel boeiende) kijk was op de wens van vrouwen … City of Girls was … Fijn. Ik vond sommige elementen leuk, maar vond de verhaallijn een beetje zwak.

Denk je dat ambacht kunst is?

ik hou echt van Esther Perel (de raadgever van het beroemde paar), en ik hield van haar gesprek over Conversaties. Ik vond het echt inzichtelijk over relaties en meer board dan haar gebruikelijke podcasts.

Net besteld De wereldwijde veganist. Ik ben geen veganist, maar ik ben dol op het integreren van plantaardige recepten in mijn dieet meer!

ontdekt Eva Victor en ik heb het uren gedaan.

maken

Hoe heb ik daar net van gehoord deze? Nu droom ik van mijn volgende creatieve vakantie.

Ik ben momenteel zo geïnspireerd door tegels met patronen, dat ik onze buitentafel wilde betegelen. Daarover binnenkort meer!

Maken deze eenvoudige shell kaarsen.

ik maakte deze eenvoudige plankfotoweergave als onderdeel van een serie met Canon.

nesting

Ik doe een beetje opfrisbeurt aan onze hoofdslaapkamer, die ik later in de week zal delen.

Alles liefhebbend over dit geweldige hotel. Moet zo snel mogelijk beginnen met het schilderen van bogen.

Ik ben zo verslaafd aan mooie vintage boeken, deze zijn verbluffend.

Tips en trucs voor het kiezen van een bank.

Buying

Ik ben niet Gen Z maar ik wel helemaal in Depop.

ik hou van de nieuwe mini-collectie van Zulu & Zephyr (komt later deze week uit!), ik kocht de zeemeerminshort voor Frankie.

Ik brak omhoog deze linnen jas, Ik vond dat het tijd was om dit aan mijn kast toe te voegen. 🙂

Uitproberen deze nieuwe huidverzorgingslijn. Het was geweldig!

Afbeeldingen via: Alyssa in de stad, Sarah Shabacon, Domino Magazine, Lonny Magazine, Anchor Ceramics.

Lees verder via deze link

Het bericht Augustus Faves & mijn maand verscheen eerst op clubgreen.nl.

Source: https://www.clubgreen.nl/augustus-faves-mijn-maand/

[sleepingaskingbrides]

Augustus Faves & mijn maand

clubgreen.nl - Voor het groene nieuws!

Oh hallo september! Ik heb je daar niet gezien. Ik had het gevoel dat het mei was of zo, en dan, als bij toverslag, daar ben je.

Augustus was een maand van ultieme hoogtepunten en ook ultieme dieptepunten. Maar dat is hoe het leven soms is, toch? Het begon met onze reis naar Mallorca, wat de hemel was! We hebben echt zo'n fantastische reis gehad en ik kon mezelf uitleven in een beetje offline tijd – het was goddelijk! Ik ben druk bezig geweest met het samenstellen en mijn tips voor dit prachtige kleine eiland, inclusief alle plaatsen waar we zijn gebleven die jullie blijven vragen. Komt binnenkort. Ik was ook bezig met een paar grote veranderingen die binnenkort naar deze site komen, ik kan niet wachten om meer met je te delen …

Maar bij thuiskomst werd Frankie getroffen door een vreselijke griep (het griepseizoen in Australië) waardoor ze twee keer in het ziekenhuis belandde. Het was mijn eerste ervaring met het hebben van een ziek kind en het was gewoon zo triest om haar zoveel pijn te zien en niet te kunnen helpen, of zelfs echt te weten wat er mis was. Gelukkig lijkt ze er het ergste van te hebben meegemaakt. Maar dat testte mijn meestal optimistische zelf zeker. Gelukkig had ik mijn vrienden en familie om me heen voor steun!

Lees verder voor een aantal nieuwe en opmerkelijke dingen voor mij deze maand.

Lezen luisteren

Ik hield van deze aflevering van Dames, we moeten praten, helemaal over het maken van vrienden als volwassene.

Deze maand ben ik klaar Drie vrouwen en ook Stad van meisjes. Ik vond Three Women volkomen boeiend, het is een ‘onderzoek naar de wens van vrouwen’. De verhalen van de drie vrouwen zijn schrijnend en somber en ik kon het niet neerleggen. Ik vond het ongelooflijk melancholisch en voelde ook dat het een heel enge (hoewel boeiende) kijk was op de wens van vrouwen … City of Girls was … Fijn. Ik vond sommige elementen leuk, maar vond de verhaallijn een beetje zwak.

Denk je dat ambacht kunst is?

ik hou echt van Esther Perel (de raadgever van het beroemde paar), en ik hield van haar gesprek over Conversaties. Ik vond het echt inzichtelijk over relaties en meer board dan haar gebruikelijke podcasts.

Net besteld De wereldwijde veganist. Ik ben geen veganist, maar ik ben dol op het integreren van plantaardige recepten in mijn dieet meer!

ontdekt Eva Victor en ik heb het uren gedaan.

maken

Hoe heb ik daar net van gehoord deze? Nu droom ik van mijn volgende creatieve vakantie.

Ik ben momenteel zo geïnspireerd door tegels met patronen, dat ik onze buitentafel wilde betegelen. Daarover binnenkort meer!

Maken deze eenvoudige shell kaarsen.

ik maakte deze eenvoudige plankfotoweergave als onderdeel van een serie met Canon.

nesting

Ik doe een beetje opfrisbeurt aan onze hoofdslaapkamer, die ik later in de week zal delen.

Alles liefhebbend over dit geweldige hotel. Moet zo snel mogelijk beginnen met het schilderen van bogen.

Ik ben zo verslaafd aan mooie vintage boeken, deze zijn verbluffend.

Tips en trucs voor het kiezen van een bank.

Buying

Ik ben niet Gen Z maar ik wel helemaal in Depop.

ik hou van de nieuwe mini-collectie van Zulu & Zephyr (komt later deze week uit!), ik kocht de zeemeerminshort voor Frankie.

Ik brak omhoog deze linnen jas, Ik vond dat het tijd was om dit aan mijn kast toe te voegen. 🙂

Uitproberen deze nieuwe huidverzorgingslijn. Het was geweldig!

Afbeeldingen via: Alyssa in de stad, Sarah Shabacon, Domino Magazine, Lonny Magazine, Anchor Ceramics.

Lees verder via deze link

Het bericht Augustus Faves & mijn maand verscheen eerst op clubgreen.nl.

Source: https://www.clubgreen.nl/augustus-faves-mijn-maand/

[duizenddingenomaantedenken-blog]

Het weermannetje

Er is geen weer Er is al dagen geen weer En de mensen op straat vragen aan elkaar: Weet jij wat voor weer het is? Maar niemand weet het Er is geen weer, zeggen ze Het weermannetje is ziek Hij ligt rillend in zijn bed Hij hoest, proest kucht en zucht drinkt kopjes warme thee Maar hij blijft ziek Heb jij het weermannetje gezien? vragen de mensen aan elkaar Bij de bakker of de supermarkt of de boekwinkel misschien? Maar niemand heeft het weermannetje gezien En ze kunnen hem ook niet opzoeken want ze weten niet waar hij woont Wat is er toch met me? denkt het weermannetje Hij kijkt door het raam naar buiten Ik moet beter worden Want wie doet nu het weer? Maar als hij probeert om op te staan zakt hij zo weer neer Wat doet mijn hoofd toch verschrikkelijk zeer denkt hij Moeten we zelf misschien het weer gaan doen? vragen de mensen zich af Maar niemand weet hoe dat moet en niemand weet waar dat moet Heeft iemand ooit de zon opgehesen? Of de maan laten zaken? Iedereen schudt zijn hoofd Hees iemand anders de zon maar op denkt het weermannetje vanuit zijn bed Dan krijg ik het misschien warm Zijn thee was koud geworden Hij kijkt naar de zon in zijn tuin ze slaapt Laten we ons dan maar verspreiden denken de mensen En het weermannetje gaan zoeken En zo gaat het De mensen verspreiden zich en zoeken het weermannetje of zijn huis of de zon of de maan of desnoods wat regen Maar ze komen niets en niemand tegen Heel zachtjes en in de verre verte Hoor ik daar nou stemmen? Het weermannetje klimt overeind Ik ben ziek roept hij schor Ik ben ziek Daarom is er geen weer Maar hij is bang dat niemand hem zal horen Het wordt avond maar de maan komt niet op De mensen zoeken in het licht van de straatlantaarns Ze roepen Weermannetje Waar ben je? Waarom doet het weer het niet? Ik ben ziek roept het weermannetje weer Ik ben ziek Daarom doet het weer het niet Ze vinden me vast niet denkt het weermannetje somber Ik moet wachten tot ik beter ben Dan is er pas weer weer Maar wanneer is dat? Misschien wel nooit meer De mensen hebben het niet warm van het zoeken Ze hebben wel honger en dorst Maar als ze het weermannetje niet vinden is er morgen weer geen weer Dus ze blijven zoeken Het weermannetje schrikt wakker Hoor ik stemmen? Heb ik geslapen? Ben ik nog ziek? Hij roept Zo hard hij kan Ik ben ziek Ik ben ziek, daarom is er geen weer En iemand op straat Een vrouwtje met heel goede oren Zij hoort hem En ze roept heel hard en wijst naar een huisje in de verte Daar Daar woont het weermannetje Hij is ziek Daarom is er geen weer En alle mensen snellen zich naar het huisje Door de brievenbus fluisteren ze Weermannetje, bent u ziek? Ja roept hij zo hard hij kan terug Ik ben ziek Daarom is er geen weer Zijn wangen gloeien van opwinding Misschien konden zij hem helpen Weermannetje, kunnen we u helpen? fluisteren de mensen door de brievenbus Iedereen dringt zich ervoor Ze willen allemaal door de brievenbus kijken en zien waar het weermannetje woont Kunnen we misschien de zon voor je ophijsen? Het weermannetje rolt uit zijn bed en kruipt naar de deur Een hoop ogen staren hem aan door de brievenbus Hallo zegt hij Hij doet de deur open Bijna tuimelen de mensen voor de deur naar binnen O, weermannetje Wat zie je bleek! Wat ben je ziek! roepen ze Zullen we eens voor je zorgen? En ze tillen hem in bed zetten kopjes thee en maken fruit voor hem klaar En als alle mensen in een kringetje om zijn bed heen zitten zegt het weermannetje Dankjulliewel Ik voel me een stuk beter Het is al bijna ochtend Zouden jullie me willen helpen om het weer vandaag te doen? Dat willen de mensen wel ze zijn reuze nieuwsgierig hoe dat gaat, het weer doen Het weermannetje wijst naar de tuin Daar ligt de zon en daar de maan Nu slapen ze allebei Maar de zon moet zo op Anders is er vandaag geen weer De mensen drukken hun neuzen tegen het raam Hoe hijsen we de zon op, weermannetje? vragen ze Even later staan alle mensen in de tuin Het raam van het huis staat open Vanuit zijn bed ziet het weermannetje de mensen Hard trekken! roept hij Allemaal tegelijk trekken de mensen aan het touw van de zon Ze vegen het zweet van hun voorhoofden De zon is zwaar! Wat is het weermannetje sterk zeggen ze tegen elkaar Dat hij dit elke dag in zijn eentje doet Harder trekken! roept het weermannetje vanuit zijn bed En de mensen trekken harder Poeh, hò foi, ha zuchten de mensen Nog harder trekken! roept het weermannetje En de mensen trekken nog harder En nu wordt de zon wakker Ze ziet dat er aan haar touw getrokken wordt Langzaam zweeft ze omhoog Dankjulliewel! roept ze stralend voordat ze boven in de lucht staat De mensen hijgen uit De zon straalt lekker warm op hun neer Kijk, de zon schijnt! roepen ze door het raam naar het weermannetje Ik zie het! roept het weermannetje terug De mensen haasten zich weer naar binnen Voelt u zich al wat beter? vragen ze Het weermannetje knikt Stukken beter zegt hij En hij meent het De stralen van de zon schijnen door het raam over zijn hele bed De hele dag houden de mensen het weermannetje nog gezelschap Ze praten over dingen als het weer Ze vertellen over hun favoriete weer en doen verzoekjes of het op die-en-die-dag dat-en-dat-weer kan zijn Tegen de avond voelt het weermannetje zich weer bijna helemaal beter De mensen zijn moe geworden Ze nemen afscheid en vragen of ze nog iets voor het weermannetje kunnen doen Maar het weermannetje schudt zijn hoofd Gaan jullie maar lekker slapen zegt hij En zo gaat het De mensen gaan naar huis en kruipen onder hun dekens Moe, maar voldaan De laatste zonnestralen schijnen over het dorpje Voordat ze vervangen wordt door de maan

#verhaal #verhaaltje #hetweermannetje #geengedoemeermetdelen

[nataschavanbeek]

Droombaan gezocht

Droombaan gezocht: mission impossible?

Daar zit je dan weer. Klaar om de zoveelste sollicitatiebrief te schrijven. Je “copy en paste” strategie heeft je de afgelopen 20 keer geen uitnodiging tot gesprek opgeleverd. Je hebt met jezelf afgesproken dat je vanaf nu elke vacature behandelt alsof het je eerste sollicitatie is. Je stelt je open om blanco, helemaal opnieuw een brief op te stellen. Je leest niet terug wat je in die eerdere brieven hebt geschreven.

Daar zit je nog steeds. Een leeg Word document staart je aan. Een knipperende cursor op je scherm. Je vingers raken lichtjes het toetsenbord aan. Je hoort jezelf ademhalen. Er beginnen allerlei gedachten in je hoofd heen en weer te schieten:

“Wat zal ik schrijven? Hoe kan ik mijn unieke eigenschappen overbrengen zonder in containerbegrippen te blijven hangen? Deze organisatie heeft mijn inzet nodig. Ik ben van toegevoegde waarde. Ik heb zoveel mooie resultaten laten zien. Ik kan zo goed samenwerken. Mijn ex-collega’s missen mij nog steeds. Ik ben gezond van lijf. Ik ben helder in mijn hoofd. Ik haat het om niet aan het werk te zijn. Ik wil bijdragen. Ik wil er bij horen. Ik hunker er naar om mijn leven weer te leiden zoals ik het bedoeld heb.”

Plotseling verandert de actie van het schrijven van een sollicitatiebrief in een slecht humeur. Gefrustreerd keer je je van je taak af. Diepe. Zucht. Kopje koffie dan maar?

Als het verlangen zo groot is

Wauw. Wat een energie heb jij. Je verlangen om daar te komen waar je nu nog niet bent is zo groot. Je straalt het zo sterk uit. Je bent ervan overtuigd dat het met hoofdletters op je voorhoofd geschreven staat. Je wilt het zo graag. Je bent verbaasd dat anderen niet zien wat jij zo graag wilt. Het is toch evident?

Vanuit je wens om zo snel mogelijk aan de slag te zijn typ je later die dag bevlogen een e-mail. Je voegt je cv toe en BAM je drukt op de knop “verzenden”. Twee dagen later ontvang je een automatisch gegenereerd bericht: Helaas moeten wij u mededelen dat….

Tja. Je hoeft niet verder te lezen, je weet al wat er staat. Ga terug naar Start en ontvang geen € 20.000.

Wanneer je je verlangen laat spreken, realiseer je je dan dat je eigenlijk bevestigt aan jezelf (en anderen) wat je nog niet hebt of wat je nog niet bent?

Anders gezegd: je bent wie je zegt dat je bent. “Ik ben Natascha en ik ben een succesvolle loopbaancoach” klinkt toch heel anders dan: “Ik ben Natascha en ik zou heel graag aan de slag gaan als loopbaancoach”. De eerste zin is krachtig, duidelijk. De tweede zin spreekt vanuit een verlangen. Het impliceert dat je dit nog niet bent. Waarom je zo schrijft/denkt/spreekt is omdat je op een dieperliggend niveau je eigenlijk helemaal niet zo prettig voelt op dit moment.

Hoe het met je gaat is hoe je zegt dat het met je gaat

Het is heel normaal om last te hebben van negatieve emoties als je fulltime werkzoekend bent. Sterker nog, onderzoek wijst uit dat het ontmoedigend werkt om langdurig werkloos te zijn. Naarmate het langer duurt wordt men ook steeds meer somber over de duur van werkloos blijven (Bron: Brookings papers).

Het klinkt je misschien onnatuurlijk in de oren om te zeggen: “ik voel me fantastisch omdat ik werkzoekende ben, het geeft me de kans om…. “ De eerste keren dat je het uitspreekt zal het ook wat plastisch aanvoelen. Houd vol! Alleen jij kan een ommekeer in je denken bewerkstelligen. Hang een post-it op je badkamerspiegel, op de koelkast, op plekken waar je dagelijks regelmatig komt. Alleen al een tekeningetje van een smiley zal je eraan doen herinneren om jezelf positief te blijven formuleren.

Ik wil je uitnodigen om je reeds gestuurde sollicitatiebrieven nog eens door te nemen. Markeer welke zinnen volgens jou kracht uitstralen en welke zinnen meer spreken vanuit jouw verlangen. Wat valt je op? Hoe zou je die brief nu anders opstellen?

Kom je er na het lezen van dit blog achter dat je behoefte hebt aan een gedegen, persoonlijke aanpak, overweeg dan eens in gesprek te gaan met een loopbaancoach. In een traject van 3 maanden heb je volledig helder wie je bent, wat je kunt, wat je wilt en hoe je daar gaat komen. Je persoonlijke toolbox wordt versterkt en uitgebreid. We gooien er uit wat je niet meer nodig hebt. We vullen aan daar waar jij behoefte aan hebt. Nieuwsgierig naar wat het jou kan opleveren? Meld je aan voor een gratis intake.

#loopbaancoach solliciteren droombaan coaching twyfelfonteincoaching

[fanficsvantom]

Shoes

Een sombere regenachtige novemberdag in Nederland en het zit niet mee met de mensen van Heb Sap. De meiden en jongen van de leden zitten allemaal te klagen over het weer. Het regent heel hard in Oss, waar de straat bijna blank staat, terwijl het rustig miezert in Enschede. Wel dat het nog zo hard miezert dat je er nat van word.

Het begon in Heb Sap als met: ‚Jimin Mina, het weer is zo nat, zelfs mn poes kan hier niet tegenop’ begint Eef. Ze had het natuurlijk over Storm, die net kletsnat bij Eef op schoot springt, terwijl zij met haar über foute Nike trainingspak op bed ligt, onder de dekens. ‚Ja godverdomme Storm, het stormt buiten (haha) en dan ga je met je domme natte vacht op mijn deken zitten? Kssst!’ Miauwend rent Storm naar beneden. Ze heeft van de gebeurtenis een snapchat gemaakt en stuurt ze naar haar lievelingetjes waarmee ze al dagen (verschilt van 500+ tot 10) streaks heeft. Ze krijgt een reactie van Merel, Tessa en Monique, die tevens ook een filmpje van de katten die kletsnat naar binnen lopen. ‚Tessa, toch vind ik die domme kutschoen roze en wit!’ hoor je in de achtergrond van de snap van Tessa. Tessa heeft weer eens snapchat gedownload en het begint al vrij goed. ‚MAM! hou je muil, die domme schoen boeit niemand meer!’ Per ongeluk heeft ze dat filmpje opgeslagen en in Heb Sap gegooid. De groep gaat kapot van het lachen. Wel vervelen de leden zich allemaal. Ze proberen zich voor te stellen wat ze wél kunnen doen op deze regenachtige dag.

‚JA! ÍK heb het!’ gooit Merel in de groep ‚Laten we allemaal op LEET gaan, daar hebben we ons in de zomervakantie ook mee vermaakt!’ Een aantal mensen weten niet wat LEET is. ‚Het is een soort van Habbo Hotel, maar dan is alles ‚gratis’. je begint al met een miljoen LEET Credits, waarmee je meubels, huisdieren en allemaal andere dingen mee kan kopen!’ De mensen maken een account aan en voor de ‚oldskoolers’ gaan op het account dat ze al eerder hebben aangemaakt.

Het begint al allemaal in de kamer van Eef, de mooie enge boerderij dat Eef en Tom hebben gemaakt in de zomervakantie, waar ze wel uren aan hebben gespendeerd. Aan alles is gedacht, een tuintje voor Tom, de dieren voor Eef en een huisje waar je lekker knus samen kan praten en/of roddelen, wat het meeste word gedaan. Dus we verzamelen ons met ons allen in de kamer van Eef, gaan de paarden aaien. Natuurlijk wel het leukste paard, dat toevallig ook Carmen heet. ‚Volgens mij heeft Carmen nog nooit zo veel aandacht gekregen!’ kraamt Nina per ongeluk uit. Iedereen giert het uit van het lachen, sommigen kregen zelfs een typeverbod, kunnen ze niet praten voor 30 seconde.

Vervolgens gaan ze met z’n allen naar binnen, in het mooie knusse huisje, waar je de zonnebrillen van de zomer nog op de salontafel ziet zitten. Natuurlijk was dat niet voor de zon bedoeld, want welke zon heb je nou in Nederland! Nee, het was de zonnebril waarmee we Carola hebben belachelijk gemaakt. De domme troela die G-Dragon belachelijk maakte op Twitter. ‚Wie gaat er nou naar zo’n concert!’ dat triggerde iedereen helaas.

De uren vliegen voorbij, de gezelligheid is over het hoogtepunt heen en zowat iedereen gaat avondeten. één voor één gaan ze eten en komen ze na ongeveer 20/30 minuten terug van het avondeten. Sommigen hebben hetzelfde gehad, andere hebben weer totaal wat anders, want verschil moet er wel wezen.

‚Hoelang kennen we elkaar eigenlijk al?’ vraagt Merel ‚Ik bedoel hier mee hoelang we eigenlijk Heb Sap hebben, of een vorige editie hiervan?’ Want Merel en Tessa kennen elkaar al jaren, Tom en Eef zijn al ruim 7 jaar vijanden maar vrienden die niet zonder elkaar kunnen. ‚Nou, ik denk dat Heb Sap al ruim een jaar bestaat. Ondertussen zijn er mensen bij gekomen en mensen weggegaan.’ Zegt Nina ‚Het is wel leuk, altijd weer andere mensen, zelfde humor en interesse… Ja behalve jij dan Tom.’  ‚Eigenlijk moeten we als groep wat gezamenlijk gaan doen.’ Zegt Merel ‚Zoals een dagje weg, shoppen, zoals ik dat heb gedaan afgelopen zomer met Nina, Tessa, Eef en Tom in Rotterdam, waar we ons later helemaal hebben volgevreten met wok en sushi.’

Velen vinden dit een goed en leuk idee. Nederland is toch niet zo groot, dus van alle uithoeken ben je met 2 uur sowieso wel in Utrecht. ‚Utrecht heeft zulke leuke Vintage stores.’ zegt Eef met blijheid ‚Ik wil meer foute kleding. Niet alleen omdat ik ze draag maar ook bijvoorbeeld als er weer een Proud to be Fout feestje komt in ATAK! want dat was zo leuk!’ Helaas staat er nog niks op het programma van ATAK! om er weer een Proud to be Fout feest te organiseren. Iedereen gaat mee met het idee om in Utrecht af te spreken, vintage stores te bezoeken, in de HEMA de alle briefjes vol te kladderen met ‚STAN NCT/STAN SEVENTEEN/STAN LORDE’. Tevens dom auwehoeren in de Dille & Camille en alle andere kledingwinkels dat in Hoog Katherijne bevind.

‚En dan rond 5 uur ongeveer wat gaan eten?’ stelt Tom voor. ‚Ja! Als we een goede All-you-can-eat Wok & Sushi kunnen vinden, is dat het mooiste!’ ‚Maar wie gaat er allemaal mee dan? We zijn met ruim 15 mensen dan, als het er niet meer zijn?’ vraagt Nina ‚Sterk punt’ zegt Tessa’ We moeten eerst kijken wie er mee wilt en wie er sowieso mee kán, dat ligt ook wel aan de datum’ ‚Ja sowieso in de aankomende vakantie lukt het wel!’ zegt May ‚Dat word al moeilijk, ik heb namelijk geen vakantie want ik werk al full-time’ zegt Tessa er direct achteraan. De data zoeken word steeds lastiger, er zijn al ruim 5 data geskipt omdat er sowieso wel 1 niet kan. ‚Dan doen we het toch makkelijk!’ zegt Eef ‚Dan gaan we gewoon over 2 maanden in het weekend 1 dag reserveren. Dan kan iedereen al rekening houden met die dag.’ ‚God Eef, je hebt ook weer een keer een goed idee hoor!’ zegt Merel direct. ‚Nou, bedankt hoor, fijne avond!’ zegt Eef direct sarcastisch terug. ‚Dus… in het nieuwe jaar pas… rond mid februari? Zoals 7 februari ofzo?’ zegt Eef. Iedereen gaat er in mee.

De weken vliegen voorbij, de mensen worden steeds meer gehyped van het meeten met de Heb Sap groep. Tot zoverre kan iedereen mee, zélfs Carmen en May konden mee. Mensen gingen al afspreken welke treinen ze namen zodat ze konden samen reizen.

De dag is zowaar aangebroken. De 7e van februari begint al goed, de zon schijnt nog net door de wolken. De de temperatuur is ijzig, het zou de gehele dag vriezen, overal in het land en op sommige plekken zou er zelfs nog sneeuw kunnen vallen. ‚Dus half 1 in Utrecht?’ vraagt Nina in Heb Sap. ‚Ja.’ reageert iedereen direct na elkaar. Velen hebben elkaar al gevonden in de trein en zitten bij elkaar, maken selfies voor in de groep als een herinnering. ‚Ja, wij zijn er iets na half 1’ zet May in de groep.

Het is kwart voor 1, het afgesproken plekje, bij de Starbucks bij spoor 4, staat al vol met meiden, giechelend bij elkaar, lachend en praten, soms zelfs nog wel gillend want het idee van elkaar zien is soms zo… fantastisch. ‚OMG JONGE FUCKING COLLIN!’ komt hoog boven uit de groep geschreeuwd door Merel. ‚KUT COLLIN, die domme kontgatjager heeft me weer een domme spraakmemo gestuurd met ‚Ik hoop dat Tom stikt in een ijslul’. Vele weten nog niet wie Collin is, maar dat doet er ook niet toe, het is gewoon een vervelend jochie uit Landgraaf, studerend in Aachen, levend in Aachen met zijn Duitse vriend en heeft zojuist zijn stage afgerond in Engeland, Oxford. Op dat tijdstip dat Merel klaar is met het uitleggen wie Collin is, want er zijn toch wel mensen die geïnteresseerd zijn, komen Tom en May eraan kachelen. Dik ingepakt met een winterjas en handschoenen. ‚MEIDE!’ gilt Tom uit zijn mannelijke strot, het klinkt nog wel Twents maar niet zo erg als May. ‚Dus we zijn compleet?’ ‚JAAAAAA TOM!!!!!!!’ Rennend komt Eef naar me toe, niet knuffelend, want dat gebeurd niet tussen ons, altijd de causal voetfive. De smetvrees van Eef zorgt ervoor dat Eef geen handen schud maar wel een high five doet met de 1 voet. ‚IK HEB JE GEMIST TOM AAAAAAAAA’ ‚Ja, bij, ik jou ook!’ zegt Tom met een sarcastische ontroerende stem. Knuffelend gaan Tom en May de groep langs. ‚Wie wilt er nog een s-starbuk?’ zegt Eef, dat dankzij Tom niet meer Starbucks kan zeggen maar echt Starbuk. Tot grote verbazing hoeft niemand een kopje koffie of andere warme drank. Ze gaan direct met zn allen Hoog Katherijne in om door Utrecht te lopen, op naar de eerste winkel, de Vintage Store Episode.

Bij Episode rennen Merel en Tessa direct naar de vrouwen afdeling, waar ze de meest foute kleding ooit zoeken. Tom is dan wel de enige jongen in de groep, dus Eef gaat met Tom mee naar de mannen afdeling. De rest loopt rustig door de winkel om met verbazing te kijken wat voor een rare kleren ze daar hebben. Raar maar toch super leuk. Soms nog wel zo leuk dat het nooit in de mode is geraakt. De armen van een aantal raken vol met kleren die ze leuk vinden, de kledingstukken zijn niet duur, dus je bent makkelijk voor €50,- klaar met een gehele nieuwe look. ‚OMG! DIE KISTEN ZIJN ZO VET!’ komt voorzichtig maar toch net schreeuwend uit de mond van Eef. Ze wijst naar de kisten die net uit het zicht zaten, onder een kledingrek van de 2e wereldoorlog jassen. ‚DIE KISTEN ZIJN ZO MOOI AAAAH!’ Eef pakt ze op, zoekt naar het prijskaartje en de maat. Vreemd genoeg kan ze die niet vinden, toch houd ze de schoenen bij zich, kan ze aan het personeel vragen naar informatie. Er vormt zich een kleine rij voor de pashokjes. Merel komt stormend naar Tom toe lopend ‚Tom, hoe fout is dit?’ Ze pakt een vest uit haar Episode tasje, een kleurverloop van mintgroen naar donkerblauw, een klein knalroze naveltruitje met een oud leren rokje. Het rokje zou nog zo van een oude vrouw met 5 katten kunnen zijn geweest, er zitten gaten en nagelstrepen in. ‚Wow, als je nog fouter wilt zijn, moet je je beenhaar laten groeien Merel’ zegt Tom, half lachend. ‚Oja, ik ben deze nog vergeten.’ Ze haalt er legerprint sokken uit, sokken die je tot halverwege je scheenbeen kan dragen. Ook haalt ze er een paar spierwitte Adidas slippers uit en een paar rode schoenen zonder een merk. Er zitten grote gaten in de schoenen, wat totaal niet gepast is bij schoenen, maar het past altijd bij Merel. ‚En?’ vraagt ze bijna hebberig ‚Eh, die sokken zijn echt super vet maar die scho…-‚ ‚JAAAA! DIE SCHOENEN ZIJN ZO NIJS!’ roept Nina door de winkel.

Na een ruime uur zijn de meesten al klaar in de winkel, toch zit Eef met de kisten die ze had gevonden. Ze loopt naar de kassa en vraagt om de maat van de kisten. ‚Wow, waar heb jij die kisten vandaan gehaald dan?’ vraagt de vrouw achter de kassa. ‚Eh, ja, ik was aan het zoeken naar een mooie vest, keek tussen de 2e wereldoorlog jassen en zag daar iets.. soort van glimmen, dus deze kisten. Ik vind ze zo vet maar er zit geen informatie bij, geen maat, geen prijs dus ik ben wel benieuwd naar de kisten.’ ‚Ja, maar.. eh, deze kisten zijn eigenlijk niet eens te koop.’ zegt de vrouw achter de kassa. ‚Deze kisten zijn al een enige tijd kwijt, we dachten dat deze zelfs al gestolen waren.’ ‚Gestolen?’ vraagt Eef. ‚Hoezo dat dan?’ ‚Ja, deze kisten zijn gedraagt door een hele speciale jongen. Die is een keer hier gekomen, heeft schoenen van hier aangedaan en gevraagd of hij zijn schoenen, dus deze kisten, hier kon laten. Het was meer een schoenen ruil, hij heeft nieuwe schoenen, hij laat zijn schoenen hier achter. We hebben nog naar zijn naam gevraagd en waarom hij dit wou doen. Hij gaat over een week weer op tour met zijn band en hij wou graag nieuwe schoenen hebben, maar omdat hij al ruim 50 schoenen heeft, dat zei hij, wou hij ze graag ruilen.’ Eef aarzelt niet en vraagt direct van wie de schoenen waren, waarop ze direct antwoord kreeg… ‚De schoenen waren van Mark Lee, een jongen die je niet ke…’ Eef begint te gillen, de trommelvliezen beginnen zowat te scheuren.. ‚MARK LEE? DE JONGEN? DE SCHATTIGE KOREAAN? OMG! IK KOOP ZE VOOR €200,- NOG!!!!’ gilt ze door de winkel. ‚MARK LEE, DIE KEN IK WEL!’ Eef haalt per direct haar mobiel uit haar broekzak en laat de achterkant zien van haar mobiel, waar ze een sticker van mark heeft met een visserhoedje, of zoals wat Tom het noemt, ‚Een bak noodles met Mork’. De vrouw achter de kassa twijfelt niet en zegt direct dat de schoenmaat 41 is en dat ze ze verkoopt voor €55,-. Eef kan het niet geloven en haalt agressief haar portemonnee uit haar andere broekzak, trekt haar pinpas van de ING met geweld uit en zegt met haar liefelijke Brabantse stem ‚Pinnen graag…’ En ze loopt binnen een minuut uit de winkel met een paar nieuwe kisten.

[dagboekliesa3d]

12/01/2019

- Vandaag voel ik me net als gisteren wat somber en kwetsbaar.
 Vanmiddag hadden Flor en ik weer 2 keer op korte tijd een conflict door een uitspraak dat gevoelig lag bij mij (hij somde alles op wat hem niet lag aan natuurvakanties, waardoor ik er ook een slecht gevoel over kreeg. Hij reageert vaak pessimistisch terwijl ik net aanmoediging nodig heb om mijn getwijfel te counteren. Dat hij daarna pissed werd en onvolwassen afstand nam door sneller te stappen nadat ik zijn favoriete soort reis afbrak, voelde ook onrechtvaardig: waarom moet ik dit slikken, maar loopt hij weg?)
 Ik ben wel trots op mezelf dat ik snel mijn ratio kan inschakelen, mijn begrip tonen en klaar ben om te praten (ipv koppig te zijn)
 Daarna kreeg ik wat schrik, en voelde ik me vervreemd van hem: door veel in mijn hoofd te zitten, voelde ik al een afstand, daarna wou ik zelfs niet meer in zijn buurt zijn. Ik at in de keuken, maakte een rugzak om naar de bib te gaan, praatte het uit, en ging me dan op bed leggen omdat ik op het punt stond te huilen en alleen te kunnen zijn zonder afleiding. 
Ik keek dan op mijn iPod rond op Tumblr en Instagram, in een veilige cocon met het donsdeken over mij. Ik voelde me ook heel slaperig.


- Vroeger zag ik mezelf in zo’n momenten als zwak en depressief, ik legde druk op mezelf dat ik me asap moest herpakken, in bed liggen overdag was slecht, alsof ik me liet gaan in mijn zelfmedelijden. 
Nu zie ik dit als zelfzorg: ik heb het recht en het is oké om me niet oké te voelen. Posts op Tumblr bevestigden me daarin op een positieve manier omdat de norm van standaard emotie daar lager ligt: er is geen druk om blij en vrolijk te zijn, daarom voel ik me daar zo goed.


Toch twijfel ik soms nog of ik werkelijk somber ben, of het wil zijn om aandacht te krijgen (zoals mama & Myra beweerden), but then again.. aandacht was ook wat ik nodig had maar ze niet wilden/konden geven, omdat aandacht willen in hun ogen alleen maar negatief was. Zich opofferen voor anderen was voor hen het hoogste goed, maar tegelijk waren hun eigen noden en wensen nog steeds belangrijker dan anderen. Ze verwachtten dat ik me zou opofferen voor anderen, maar het ging niet beide kanten op. (Zij zagen dit ook fysiek, niet op emotionele wijze)
 - Ik geloof ook wel dat ik liever blij ben dan somber. Ik wil wel mijn somberheid accepteren en laten zijn, wat bij M + M eerder not done was: ik mocht helemaal geen negativiteit toelaten (maar dan werd het net erger)
 - Op Tumblr en Instagram merk ik toevallig ook donkerdere comics op vandaag, tenzij ik me er gewoon meer in herken. Daardoor voelt het ook alsof ik me beter kan uitdrukken met andermans woorden of beelden, terwijl ik voel dat ik het met mijn expressies niet even goed kan vatten, ik vrees dat de boodschap dan niet zal overkomen. Alsof ik veel moeite doe om mijn gevoelens om te zetten in Chinese tekens, maar niemand het dan zal begrijpen, en ik dan beter iets kan delen in iets meer herkenbare taal en wat geen moeite kost. Of ik moet me er gewoon aan wagen, ik heb nog teveel angst dat niemand me zal begrijpen.
 - Ik tekende een comic in mijn schetsboekje om mijn gevoelens te kunnen uiten en met het tekenen van een droevige Beaters, brak ik in tranen uit die ik al de hele dag verwachtte. Het ging over de kracht niet vinden om mijn gevoelens te delen met de buitenwereld, om het taboe te doorbreken. Maar als daar dan geen reactie op komt, is dit een extra bevestiging van me onbegrepen en alleen voelen. 
- Als ik me inbeeld dat ik een andere INFJ zou bevrienden, voelt dit niet als de juiste oplossing: ik kan geen interesse in iemand hebben puur omdat deze dezelfde persoonlijkheid heeft. Het voelt alsof een vriendschap natuurlijk moet komen ipv het opzoeken.
 Misschien wil ik me gewoon de moeite besparen, misschien wil ik dat de mensen nu in mijn leven me begrijpen, misschien heb ik er geen hoop meer in dat iemand me zal begrijpen op het (spirituele) niveau dat ik verwacht, misschien wil ik geen vriend(in), maar een vervang-moeder of een mentor, misschien heb ik geen zin meer om me open te stellen en iemand nieuw toe te laten. Ik weet niet hoe anderen het doen, er mee beginnen.

 - Ik had mama gemaild om een suggestie te doen op de bewonersvergadering ivm opruim van fietsen, en melding dat knop op oven was losgekomen. Ik heb even moeten wachten op een antwoord, meteen vrij uitgebreid gereageerd. Ik realiseerde dat ik die email-conversatie al vermoeiend vond, omdat ze er dingen bijhaalde die er niet echt om deden: ik wou dit gewoon doorgeven, niet dieper op ingaan. Ik zou verwachten dat ze wist wat te doen, maar in de plaats zeg ik A en reageert zij met A2 + B - C x 2, maar ik wou niet zo ver gaan, dat was mijn punt niet.
 Toen besefte ik dat ze nooit zelfvertrouwen had om te zeggen ‘I got this’, maar in plaats haar zorgen doorgeeft en negatief denkt.. voor gewoon 1 taak. Alsof ze alle problemen onnodig erger maakt. En met mijn empathie..

[keesenyvonnaardezon]

21 Nieuwe vrienden

Na een sombere dag in Kuressaare, de hoofdstad van het grote eiland Saaremaa, tenminste wat het weer betreft, is het vandaag weer mooi weer. We gaan naar de zuidelijkste punt van het eiland. Nog een kleine 50 km verder.

Er is wederom geen kip op de weg, maar als we bij het museum komen van de vuurtoren staan er toch wel auto's op de parkeerplaats. Van af hier is het nog tweehonderd meter lopen.

Zeemeeuwen doen zich tegoed aan het karkas van een zeehond op het strand. Het ziet er niet proper uit zouden de Belgen zeggen.

Een paar gezinnen laten hun schoenen achter om het laatste stukje door het water te waden naar een zandhoopje wat verderop nog boven water uitsteekt.

Waarom weet ik niet. Yvonne overweegt het ook, maar ik ben al op de terugweg.

Op de parkeerplaats staan we naast een auto met aanhanger. Op de polyester kap van deze aanhanger staat een strip van de evolutie van de mens volgens een paravlieger. Ik sta het te bekijken wanneer de eigenaren van de auto onze belangstelling zien. Wil je zien wat onder de kap zit? Vraagt de vrouw in uitstekend Engels. Nou graag, ze scharniert de kap omhoog waaronder twee sets backpackmotoren en parachutezakken te voorschijn komen. Ze zien er prachtig uit en lijken splinternieuw, maar vooral zwaar. 35 kilo wegen ze volgens haar en ze legt uit hoe het werkt. Ik zie een behoorlijk grote benzinetank waar 16 liter in kan voor anderhalf uur vliegen. Dat is heel wat om te dragen zeg ik. Ja, en daar moeten we mee hardlopen tegen de wind in om los te komen. Het materiaal is van Italiaanse makelij. Ik vraag maar niet naar de kosten, maar ik denk dat ik het niet kan betalen. Als je ons wilt zien vliegen we gaan dadelijk vanaf dat veldje daar een paar rondjes om de vuurtoren maken. Nou dat willen we wel zien.

Even later rijden ze weg met ons achter zich aan. Ze planten op een veldje bij een weerstation een hengel met windslurf, zodat ze kunnen zien hoe de wind staat.

Het kan wel even duren hoor, zegt ze tegen ons, we moeten nog een heleboel voorbereiden en oefenen met de parachute. Wij zijn met pensioen, zeg ik we hebben tijd genoeg. Ik haal de luie tuinstoelen uit de auto zodat we op ons gemak het hele gedoe kunnen gadeslaan.

Het is echt veel werk. De parachutes worden ontrafeld en in positie gelegd, met een ruk staan ze in de lucht zien we tot ons verbazing. De man, die later geen Engels blijkt te spreken en daarom alleen maar vriendelijk glimlacht, maakt de motoren klaar en start ze alvast. Hij zet die van haar op het randje van de aanhanger, zodat ze hem niet van de grond hoeft te tillen. Ze oefent even met de motor op haar rug en zet zich schrap als ze gas geeft. Dan gaat ze zich aankleden. Er wordt een heel vliegpak, te vergelijken met een motorpak aangetrokken, compleet met helm en oorbeschermers. Nu is ze klaar om te vliegen. Hij heeft inmiddels ook een vliegpak aan in militaire kleuren met witte helikopterhelm.

Ze bind de motor om en waggelt onder het gewicht naar de parachute. Ze haalt de lijnen uit elkaar en heeft een bundel in beide handen. De gashendel wordt opengedraaid en ze begint te rennen over het hobbelige terrein, voor zover dat mogelijk is met een omhoog komende parachute en de zware uitrusting. Ze dreigt niet los te komen voor ze bij het water komt. Hij staat in de windrichting haar te wijzen hoe ze moet lopen, en moet nu wegduiken omdat ze recht op hem afkomt. De propeller raakt hem net niet door zijn goede duikactie. Ze vliegt. Ze gaat steeds hoger en we zien haar rond de vuurtoren draaien.

Nu is het zijn beurt. Zijn parachute ligt iets verder naar achteren omdat zijn uitrusting zwaarder is en hij een langere aanloop nodig heeft. Hij begint te rennen over het hobbelige terrein, als hij bij de grashalmen komt heeft hij nog niet genoeg vaart om los te komen en hij gaat struikelend op zijn gezicht.

Hij moet weer van voren af aan beginnen. Hij weigert Yvonnes aangeboden hulp, zet zijn motor weer op de aanhanger, en legt zijn parachute weer in positie.

Zij is ondertussen al aan haar vierde rondje bezig en groet ons door haar been naar voren te steken als ze overkomt. Een gebrul van zijn motor, hij rent weer naar de waterkant en ik zie dat de wind gaat liggen aan de windvaan. Dit wordt wel heel spannend. Hij trekt vlak voor het water zijn benen in en ook hij is los. Al snel wint hij hoogte en gaat veel sneller dan zij. Ze vliegen recht op elkaar af om dan ieder naar een kant te zwenken, dat spelletje hebben ze denk ik meer gedaan het ziet er spectaculair uit.

Na ongeveer een kwartier zien we haar steeds lager naar ons toe vliegen, maar de wind draait, zodat ze niet weet in welke richting ze moet landen.  Helemaal opgewonden met een rood hoofd is het haar, na vier keer gelukt zonder te vallen op de grond te komen. Ze kan er niet over uit dat de wind steeds uit een andere richting kwam. Ook hij land op een andere plek dan hij van plan was.

Zij vraagt of de foto's die we maakten een beetje gelukt zijn. Yvonne laat er een paar zien en ze vraagt ons of we een paar foto's met ze willen delen. Natuurlijk willen we dat, geef je e-mailadres maar. We krijgen al hun gegevens en worden als we ooit in Finland komen hartelijk uitgenodigd bij ze thuis te komen. Zijn jullie wel eens in Finland geweest? Vraagt ze. Ik vertel haar over onze reis tot nu toe en ook dat we genoten hebben van Finland. We nemen hartelijk afscheid van Katariina en Matti Kastarinen.