Znaki końca czasów: jak powitać powracającego Pana
Znaki końca czasów: jak powitać powracającego Pana
Katastrofy na całym świecie stają się dzisiaj coraz poważniejsze. Programy informacyjne pełne są historii na temat epidemii, trzęsień ziemi, powodzi i suszy. Czy kiedykolwiek pomyślałeś sobie: „Przepowiednie powrotu Pana się wypełniły, czemu więc jeszcze nie powitaliśmy Pana? Jeśli nic się nie zmieni, to czy i nas nie pochłonie kataklizm, gdy nadejdzie wielkie nieszczęście? Kiedy w końcu Pan zabierze nas do królestwa niebieskiego?”.
Czy gdy zostaniemy pochwyceni, rzeczywiście będziemy uniesieni do nieba?
Wielu wierzących w Pana przeczytało w Biblii te słowa: „Potem my, którzy pozostaniemy żywi, razem z nimi będziemy porwani w obłoki, w powietrze, na spotkanie Pana, i tak zawsze będziemy z Panem” (1Tes 4:17). Pragną oni zostać uniesieni do nieba i spotkać Pana, kiedy nadejdzie. Ale w rzeczywistości słowa te nie zostały wypowiedziane przez Pana Jezusa ani nie są one proroctwem z Księgi Objawienia. Są to tylko słowa apostoła Pawła. Czy słuszne jest poleganie na słowach Pawła w kwestii powitania powracającego Pana? Czy słowa Pawła mogą reprezentować słowa Pana? To, w jaki sposób nadchodzą dni ostateczne i w jaki sposób zabiera On do królestwa tych, którzy w Niego wierzą, jest dziełem Samego Boga. Paweł był jedynie apostołem, który szerzył przesłanie Pana; jak miałby wiedzieć takie rzeczy? Powitanie nadejścia Pana jest niezwykle ważną sprawą, w której powinniśmy polegać jedynie na słowach Pana Jezusa. Pan Jezus powiedział: „Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech będzie uświęcone twoje imię. Niech przyjdzie twoje królestwo, niech się dzieje twoja wola na ziemi, tak jak w niebie” (Mt 6:9-10).
Z kolei Księga Objawienia zawiera następujące proroctwa: „A ja, Jan, zobaczyłem święte miasto, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga (…). I usłyszałem donośny głos z nieba: Oto przybytek Boga jest z ludźmi i będzie mieszkał z nimi. Oni będą jego ludem, a sam Bóg będzie z nimi i będzie ich Bogiem” (Obj 21:2-3). „Królestwa świata stały się królestwami naszego Pana i jego Chrystusa i będzie królować na wieki wieków” (Obj 11:15). Użyte w tych proroctwach słowa „zstępujące z nieba od Boga”, „przybytek Boga jest z ludźmi.” oraz „Królestwa świata stały się królestwami naszego Pana i jego Chrystusa”. pokazują, że Bóg ustanowi swoje królestwo na ziemi i że miejsce przeznaczenia, które zaaranżował dla człowieka, także znajduje się na ziemi. Czyż nasze ciągłe pragnienie bycia uniesionymi do nieba nie opiera się na naszych własnych pojęciach i wyobrażeniach? I czyż nie oznacza kroczenia ścieżką, która oddala nas od Boga?
Czym jest pochwycenie przed nadejściem wielkiego nieszczęścia?
W rzeczywistości Bóg nigdy nie mówił o uniesieniu ludzi do nieba, i możemy to wywnioskować na podstawie faktów Bożego dzieła. Na początku Bóg stworzył z prochu człowieka i umieścił go w raju, gdzie człowiek mieszkał i we właściwy sposób czcił Boga. Również w czasach Noego Bóg nie uniósł jego i jego rodziny do nieba, aby uchronić ich przed potopem; zamiast tego nakazał Noemu podjąć praktyczne działania i zbudować arkę na ziemi. Pod koniec Wieku Prawa ludziom groziło niebezpieczeństwo bycia skazanymi na śmierć za naruszanie Bożych praw. Bóg nie uniósł ich do nieba, aby uzyskać ofiarę za grzechy, ale zamiast tego osobiście stał się ciałem i przybył na ziemię, gdzie został nawet ukrzyżowany za ludzkość, wybawiając ją od grzechu. Na tej podstawie widzimy, że to na ziemi Bóg stale wykonuje dzieło dla zbawienia człowieka, kierując życiem ludzkości i prowadząc ją, by Go czciła. Nasza ciągła tęsknota za tym, by zostać uniesionymi do nieba, jest w oczywisty sposób niezgodna z wolą Boga!
Niektórzy z was mogą nie mieć jasności co do tego, co właściwie oznacza „bycie pochwyconym”. Aby to zrozumieć, zobaczmy najpierw, co mówią słowa Boga. Bóg powiedział: „Ludzie wyobrażają sobie, że »być pochwyconym« to znaczy zostać zabranym z niskiego do wysokiego miejsca. To poważny błąd. Bycie pochwyconym odnosi się do przeznaczenia i wybrania przeze Mnie. Jest skierowane ku tym wszystkim, których przeznaczyłem i wybrałem. Ci, którzy uzyskali status pierworodnego syna, status synów lub ludu, wszyscy są tymi, którzy zostali pochwyceni. Jest to bardzo niezgodne z ludzkimi pojęciami. Ci, którzy mają udział w Moim domu w przyszłości, są wszystkimi, którzy zostali pochwyceni, aby być przede Mną. Jest to bezwzględna prawda, która nigdy się nie zmienia i której nikt nie może obalić. Jest to kontratak przeciwko szatanowi. Każdy, kogo przeznaczyłem, zostanie pochwycony, aby być przede Mną” (Rozdział 104 „Wypowiedzi Chrystusa na początku” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”). Słowa te mówią nam, że bycie pochwyconym to nie, jak to sobie wyobrażaliśmy, bycie wziętym do nieba, by spotkać Pana; oznacza to natomiast bycie zdolnym do zaakceptowania i posłuszeństwa wobec nowego dzieła Boga po tym, jak usłyszy się Jego głos, oraz podążanie śladami Baranka i przyjście przed oblicze Boga, gdy przybywa On na ziemię i dokonuje dzieła. Tylko to jest prawdziwym pochwyceniem. Jest dokładnie tak, jak wtedy, gdy Pan Jezus przyszedł, aby dokonać dzieła odkupienia: Piotr, Samarytanka, Jakub i inni rozpoznali głos Pana, kiedy usłyszeli Jego słowa, i ustalili, że jest On Mesjaszem, którym miał nadejść. W rezultacie dostąpili Pańskiego zbawienia i wszyscy zostali uniesieni przed oblicze Pana w czasie Wieku Łaski. Wszyscy, którzy w dniach ostatecznych witają powracającego Pana i przyjmują obecne dzieło Boga, są tymi, którzy idą śladami Baranka i którzy zostają wyniesieni przed oblicze Pana!
Jak zostać pochwyconym przed nadejściem wielkiego nieszczęścia?
Co zatem powinniśmy zrobić, aby powitać Pana i zostać pochwyconymi przed nadejściem katastrofy? Zostało to przepowiedziane dawno temu w Biblii, kiedy Pan Jezus powiedział: „Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz nie możecie tego znieść. Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy” (J 16:12-13). W 2 i 3 rozdziale Księgi Objawienia wielokrotnie powtarza się proroctwo: „Kto ma uszy, niech słucha, co Duch mówi do kościołów”. Z kolei w rozdziale 3, wers 20 czytamy: „Oto stoję u drzwi i pukam. Jeśli ktoś usłyszy mój głos i otworzy drzwi, wejdę do niego i spożyję z nim wieczerzę, a on ze mną”. Słowo Boże mówi: „Skoro szukamy śladów Boga, musimy szukać Bożej woli, słów Bożych, Jego wypowiedzi – bo tam, gdzie są nowe słowa Boże, tam jest Jego głos, a tam, gdzie są ślady Jego obecności, tam są uczynki Boga. Tam, gdzie jest wyraz Bożej obecności, tam Bóg się pojawia, a tam, gdzie On się pojawia, tam istnieje prawda, droga, życie” („Pojawienie się Boga zapoczątkowało nowy wiek” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”). Słowa Boga mówią nam, że jeśli chcemy powitać Pana, to kluczowe jest poszukiwanie dzieła i słów Boga. Nic nie jest ważniejsze niż szukanie, gdzie znajdują się dzisiaj wypowiedzi Ducha Świętego do kościołów i gdzie ukazuje się dzisiaj i wykonuje dzieło Bóg. Jeśli nie weźmiemy na siebie poszukiwań śladów Boga, jeśli nie będziemy przykładać wagi do słuchania głosu Boga, a zamiast tego będziemy biernie wpatrywać się w chmury na niebie, bezczynnie czekając, aż Pan przyjdzie i weźmie nas w powietrze, to czyż myśli tego rodzaju nie są nazbyt fantastyczne? I czyż nie bylibyśmy wtedy na zawsze niezdolni do tego, by powitać Pana, ostatecznie zaprzepaszczając szansę na to, że nas pochwyci?
Gdzie zatem są ślady Pana? I gdzie Bóg wypowiada swoje słowa? Dzisiaj jedynie Kościół Boga Wszechmogącego otwarcie niesie ludzkości świadectwo o tym, że Pan już powrócił, i jest nim wcielony Bóg dni ostatecznych, Bóg Wszechmogący. Bóg Wszechmogący wypowiedział miliony słów, ujawnił liczne prawdy i tajemnice, jak również wyjawił nam trwający sześć tysięcy lat Boży plan zarządzania, tajemnicę wcielenia i tajemnice Biblii. Wypowiedział on także słowa, aby osądzić i obnażyć ludzkość, oraz ujawnił prawdziwe fakty naszego zepsucia z rąk szatana i nasze różnorakie szatańskie skłonności. Akceptując Boże słowa sądu i karcenia, poznajemy nasze własne zepsucie i widzimy, że wszystko, co ujawniamy, to nasze szatańskie skłonności: arogancja, egoizm, podłość, zdradliwość i podstępność, i że brak nam sumienia i rozumu. Słowa Boga całkowicie nas przekonały, przepełnieni żalem padamy przed Bogiem na twarz i posiadamy odrobinę wiedzy na Jego sprawiedliwego i świętego usposobienia; w naszym sercu rodzi część dla Boga i posłuszeństwo wobec Niego, a w głębi naszej duszy potwierdzamy, że wszystko, co wyraził Bóg Wszechmogący, jest prawdą i potrafi obmyć i przemienić ludzi.
Słowa Boga Wszechmogącego rozpowszechniają się dzisiaj wśród ludzkości. Wielu należących do różnych wyznań chrześcijańskich ludzi, którzy prawdziwie wierzą i szczerze kochają prawdę, usłyszało głos Boga, zostało obudzonych przez Jego słowa i powróciło przed Jego tron. Cieszą się oni podlewaniem i duchowym pokarmem Jego słów i czują, jaką władze i moc mają te słowa; ustalili już oni, że Bóg Wszechmogący jest Panem Jezusem, który powrócił. Są oni tymi, którzy są pochwyceni przed nadejściem wielkiego nieszczęścia! Przeczytajmy fragment słów Boga Wszechmogącego! „Mój głos rozlegnie się po całej ziemi; pragnę, zwracając się do Mego wybranego ludu, mówić do niego jeszcze więcej. Podobnie jak potężne gromy, które wstrząsają górami i rzekami, wypowiadam Moje słowa do całego wszechświata i do ludzkości. Stąd też słowa w Moich ustach stały się skarbem człowieka, i wszyscy ludzie je sobie cenią. Błyskawica jaśnieje ze Wschodu aż po Zachód. Słowa Moje są takie, że człowiek niechętnie z nich rezygnuje, a jednocześnie uważa je za niezgłębione, lecz tym bardziej się z nich raduje. Jak nowo narodzone dziecko, wszyscy ludzie są zadowoleni i radośni, świętując Moje przyjście. Za pomocą Mego głosu sprowadzę wszystkich ludzi przede Mnie. Od tej chwili wejdę uroczyście pomiędzy ród ludzki, aby zaczął Mnie czcić. Dzięki chwale, którą promienieję, i dzięki słowom na Moich ustach sprawię, że wszyscy ludzie przyjdą przede Mnie i zobaczą, że błyskawica jaśnieje ze Wschodu, i że Ja również zstąpiłem na »Górę Oliwną« Wschodu. Zobaczą, że już od dawna jestem na ziemi, nie jako Syn Żydów, ale jako Błyskawica ze Wschodu. Dawno już bowiem zostałem wskrzeszony i odszedłem spośród ludzi i pojawiłem się ponownie w chwale pośród nich. Ja jestem Tym, który był czczony niezliczone wieki temu, i Ja jestem również niemowlęciem porzuconym przez Izraelitów niezliczone wieki temu. Jestem ponadto chwalebnym Bogiem Wszechmogącym obecnego wieku! Niechaj wszyscy przyjdą przed Mój tron i ujrzą Moje chwalebne oblicze, usłyszą Mój głos i przyjrzą się Moim czynom. Oto jest cała Moja wola; oto zakończenie i punkt kulminacyjny Mojego planu, jak również cel Mojego zarządzania. Niechaj czci Mnie każdy naród, każdy język Mnie wyznaje, każdy człowiek pokłada wiarę we Mnie, a każdy lud niechaj będzie Mi poddany!” („Obwieszczenie siedmiu gromów – proroctwo, że ewangelia królestwa rozpowszechni się po całym wszechświecie” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”).
Co czujesz po przeczytaniu tego fragmentu słów Boga? Czyż w twoim sercu nie pojawiła się ekscytacja? Czy czujesz, że są to słowa Stwórcy przemawiającego do całej ludzkości? Czy czujesz, że Bóg składa nam teraz świadectwo o tym, że już powrócił? Cokolwiek możesz czuć, stoi teraz przed nami pilne zadanie: musimy być pannami mądrymi, słuchać słów wypowiedzianych przez Boga Wszechmogącego i z otwartym umysłem szukać Jego dzieła dni ostatecznych. Nie ma żadnej innej ścieżki do tego, by zostać pochwyconym przed nadejściem wielkiego nieszczęścia!
Czytaj więcej: Powtórne przyjście Jezusa
1 note
·
View note
Porządek Melchizedeka, część 2
Dobrze, bierzemy więc do ręki Thorę i czytamy :
Lech-Lecha, Lekh-Lekha lub Lech-L'cha לֶךְ-לְךָ LEK-ləḵā (Berashit - Genesis. 12: 1-17: 27)
https://www.hebcal.com/sedrot/lechlecha
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Lech-Lecha
" Panie mądry (Lech) dojdź do własnej jaźni, idź aby poznać siebie, jesteś panem siebie, myśl za siebie samego.
Abraham (Pan - Lech), jest sam swoim pasterzem i panem tych, którzy, są zbyt leniwi i zbyt wygodni do samodzielnego myślenia i do bycia własnym sędziom, więc muszą przestrzegać praw osób trzecich...
Ich niewykształcone zmysły, nigdy nie dojrzą prawdziwego świata, więc on i ona mają prawa rządzić nimi przez nakaz wewnętrznego prawa.
Spacer w ukryciu, jej i jego czyny nie są pod wpływem aprobaty lub dezaprobaty osób nie mających prawa do kontrolowane swego umysłu.
To tajemnica królów, sekretny klucz rozsądku, dzięki któremu możesz rozsądnie ocenić własną mądrość, tak jak uczynił to król Salomon. Oto klucze Salomona ש א מ.
Pierwszym obowiązkiem wolnej istoty na tej planecie, jest zakwestionowanie autorytetu.
A ci, którzy mówią i których słuchają, tworzą prawo wiedzy, poprzez bezmyślny szacunku dla ich władzy. Jest to największy wróg prawdy.
Głupiec wierzy w instytucje (urzędy), tworząc największego wroga prawdy. Nikt nie kwestionuje nauki, matematyki, tysięcy pokornych organów oprócz jednego osobnika, która ma własne zdanie, myśli za siebie, i reguluje danego siebie.
To wolnomyśliciel, który korzysta z ciał i umysłów, bez uprzedzeń i bez obaw, bo rozumie rzeczy, które kolidują z własnymi celami, przywilejami i przekonaniami.
Ten stan umysłu nie jest powszechny, ale jest on niezbędny do prawidłowego, wolnego myślenia, które jest całą prawdą i tylko prawdą.
Coś co się nie udało na własnej drodze, jest lepsze niż pomyłka na cudzej drodze. Własna doskonałość myśli, jest doskonałością duszy, a doskonałość duszy jest zrozumieniem בינה dla mężczyzny lub kobiety, którzy są świadomie oddani אלוהים i własnej boskości, to wszystko zależne jest od ciebie, aby oddzielić słabość od siły, mądry sędzia musi każdą z tych rzeczy zakosztować.
Prawdy nie znajdziesz w pracy, ani w jej antytezie, znajdziesz ją w sobie. Słaby umysł pozwoli abyś dla niego zbudował tezę, antytezę i syntezę, wiecznej otaczającej go władzy.
Więc nie bądź drugorzędnym umysłem, który jest szczęśliwy tylko wtedy kiedy myśli o mniejszości. Umysł pierwszej klasy, jest szczęśliwy kiedy myśli o nim większość.
Głupcy mają zwyczaj wierzyć, że wszystko, napisane przez znanego autora jest godne podziwu ...
Jak widzicie, grupa A/bra/h/m, oddała swoich braci w ręce potomków wielkich budowniczych mostów, jako daninę ... Królowa i Król, bóg i bogini, to alegorie odnoszące się do dwóch części mózgu ...
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/05/13/legenda-jestem-ktory-jestem-po-prostu-jestem/
Lech-Lecha, Lekh-Lekha lub Lech-L'cha (לֶךְ-לְךָ leḵ-ləḵa - hebrajski „idź!” Lub „odejdź!”), oznacza idź za sobą, za swoim rozumem.
Jednak grupa A/bra/h/m, odrzuciła oświecenie i dotarcie człowieka do własnej jaźni, tożsamości i ducha, wybierając władze, człowieka nad człowiekiem ...
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/04/30/czym-sa-gesty-modlitewne-i-medytacyjne/
Kabalistyczny punkt widzenia
Wyrażając kabalistyczny punkt widzenia, komentarz Zoharu do Księgi Rodzaju 14, cytuje rabina Icchaka mówiącego, że to ”Bóg„ przez kapłana Melchizedeka, dał dziesięcinę Abramowi w postaci usunięcia hebrajskiego listu z własnego tronu chwały i przedstawienia go duszy Abram dla jego dobra, co zaowocowało porzuceniem przez lechitów płaskiej struktury społecznej, na rzecz hierarchicznej ideologii bytu.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/04/29/plaska-a-hierarchiczna-struktura-bytu-na-przykladzie-dekonstrukcji-starozytnej-lechii/
Rabin Meir Simcha z Dvinska (1843–1926) interpretuje wyrażenie : „I dał mu dziesięcinę ze wszystkich”, jako słowną kontynuację mowy Melchizedeka, tj. Melchizedek wykrzyknął, że Bóg wybrał darowanie Abramowi dziesiątej części Bożej własności, czyli całego człowieka i wszystkie jego rasy (składające się z siedemdziesięciu narodów, jak opisano w Księdze Rodzaju) w postaci siedmiu narodów ziemi Kanaan, w tym miasta Sodomy, którą Abramowi, udało się zdobyć i uratować. Rabin Meir Simcha twierdzi, że kontynuacja tego rodzaju mowy, była powszechną formą proroczej ekspresji.
List do Hebrajczyków, rozdział 7, wersety 1 i 4 w Nowym Testamencie mówią, że patriarcha Abraham dał Melchizedekowi jedną dziesiątą łupu, co jest bardzo istotne dla dalszych naszych rozważaniach.
Pięcioksiąg samarytański
Samarytański Pięcioksiąg - שלמו, dosłownie oznacza „Jego pokój” lub w kontekście kontekstowym - sprzymierzony z nim.
Druga Świątynia władzy, człowieka nad człowiekiem powstała nie w Jerozolimie, lecz w Gerizim, więc samarytański pięcioksiąg, nie jest w żaden sposób związany z Jerozolimą i ma charakter sekciarskiej propagandy.
Druga i ostatnia hebrajska wzmianka o Melchizedeku, znajduje się w Psalmie 110:4 :
Pan przysiągł i żal mu nie będzie: Tyś Kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka
Powyższe tradycyjne tłumaczenie hebrajskiego tekstu, można interpretować na różne sposoby, tak jak robi to New Jewish Publication Society of America Tanakh (wydanie z 1985 r.):
Jesteś kapłanem na zawsze, prawowitym królem według Mojego dekretu. (JPS 1985)
Co określa kapłańską role Jezusa w bractwie Melchizedeka ...
Melchizedek, to nie tylko imię, czy alegoria, ale przede wszystkim, jest to przechodni tytuł, pod którym, mogą kryć się różne tożsamości.
David, Abraham oraz Jezus posiadają tytuł Melchizedeka, który odpowiada godności Ahron Kohen Gadol, czyli arcykapłana.
Psalm 110:4, jest cytowany w Liście do Hebrajczyków, jako wskaźnik, że Jezus, uważany w liście za Mesjasza, miał prawo do kapłaństwa poprzedzającego żydowskie kapłaństwo Aarona (Hebrajczyków 5:5–6).
W judaizmie
Judaizm - syjonizm - hellenistyczny. Józef Flawiusz, odnosi się do tytułu Melchizedeka, jako „wodza Kananejczyków” w wojnie z Żydami palestyńskimi.
Philo, utożsamia Melchizedeka z Logosem, jako kapłanem Boga i jest czczony jako kapłan.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/09/04/logos-czyli-tozsamosc-i-jej-dekonstrukcja/
Druga Księga Henocha (zwana także „Słowiańskim Enochem”) w ostatniej części dzieła, Podwyższenie Melchizedeka, opowiada, jak Melchizedek urodził się z dziewicy, Sofonimy (lub Sopanimy), żony Nira, brata Noego.
Dziecko, wyszło z matki po tym, jak ta umarła i usiadło na łóżku obok jej ciała, już fizycznie rozwinięte, odziane, mówiące i błogosławiące Pana, i odznaczone odznaką kapłaństwa. Czterdzieści dni później Melchizedek, został zabrany przez archanioła Gabriela (w niektórych manuskryptach Michała) do Ogrodu Edenu i w ten sposób został zachowany przed Potopem bez konieczności przebywania w Arce Noego.
Zwoje znad Morza Martwego
Zwój o numerze 11Q13 (11QMelch lub ElqlE), to fragment (który może być datowany na koniec 2 lub początek 1 wieku pne) tekstu o Melchizedeku znaleziony w jaskini nr 11 w Qumran w rejonie Morza Martwego w Izraelu. W tym eschatologicznym tekście Melchizedek, jest postrzegany jako boska istota, a hebrajskie tytuły, takie jak Elohim, są mu przypisane za życia. Zgodnie z tym tekstem, Melchizedek ogłosi „Dzień Pojednania” i będzie odpokutował za ludzi, którzy są mu przeznaczeni, jako jego niewolnicy. On także będzie sądził wszystkie ludy, silną ręka byka, lwa, orła i człowieka ...
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/02/25/swiadomy-sen-i-spojrzenie-na-nasz-dom/
Inny apokryf - Genesis Apocryphon (1QapGen) powtarza informacje zawarte w księdze rodzaju.
Zwoje Qumran wskazują również, że tytuł Melchizedeka, było naprzemian używany, jako alegoria imienia Archanioła Michała, interpretowanego, jako niebiański kapłan.
Teza i Antyteza
Michał, jako Melchi-zedek kontrastuje z Belialem, któremu nadano imię Melchi-resha „król niegodziwości”. Tekst Listu do Hebrajczyków, opiera się na tej interpretacji, stwierdzając wyraźnie, że imię w tłumaczeniu greckim (ἑρμηνευόμενος) oznacza βασιλεὺς δικαιοσύνης -„król sprawiedliwości” - pomijając tłumaczenie przyrostka dzierżawczego; ten sam fragment interpretuje tytuł króla Salem - Melchizedeka, jako przekład βασιλεὺς εἰρήνης, czyli „króla pokoju”, którego kontekstem, jest prezentacja Melchizedeka, jako wiecznego kapłana, związanego z Jezusem Chrystusem (ἀφωμοιωμένος δὲ τῷ υἱῷ τοῦ θεοῦ μένει ἱερεὺς εἰς τὸ διηνεκές).
Komentarze Tory
Grupa A/bra/h/ma, najpierw była w rękach króla Sodomy, a później znalazła się w rękach filozoficznego bractwa Melchizedeka, to swoista szkoła janczarów, wychowywała dzieci Lechitów na zagorzałych przeciwników Lechii i zwolenników hierarchii ...
Doskonale obrazuje to hebrajski komentator tory Ezechiasz ben Manoah z epoki Rishonim : ludzie z grupy A/bra/h/ma, pierwotnie należeli do króla Sodomy, a później łupili wraz z nim ...
Literatura rabiniczna
Bractwo Melchizedeka, przejęło grupą A/bra/h/ma, po spektakularnej wygranej buntowników Abrama, nad królem Sodomy i wspierającymi go wojskami inny królestw ... Przyjęcie Abrama do bractwa Melchizedeka, odbyło się podczas spotkania w Dolinie - Emek HaShaveh, która obecnie jest znana jako Dolina - Emek HaMelech.
Egzegeza midraszowa opisuje, jak duża grupa gubernatorów i królów zebrała się razem, aby złożyć hołd zwycięzcy Abramowi i pragnęła uczynić go bóstwem, jednak ten odmówił, stając się najwyższym kapłanem bractwa Melchizedeka.
Widać tu, że tytuł Melchizedeka był tytułem przechodnim, ponieważ jeśli Melchizedek, byłby Shemem synem Noego, to miałby wtedy 465 lat, a Abram lat 75.
Ziemia Kanaan, została początkowo przydzielona Shemowi przez jego ojca Noego, a potomstwo Chama podbiło tą ziemię przez przymusową ekspansję.
Księga kapłańska - Brith HaKehuna
Melchizedek, jest pierwszą osobą w Torze tytułowaną Kohen (kapłan), medrash zapisuje, że przed nim arcykapłanem (kehuna) był Adam.
Melchizedek - (czasami związany z Shemem) - otrzymał tytuł kapłański (hebr. Kehuna), otrzymując błogosławieństwo od swego ojca Noego: Bóg beatyfikował Jefeta i zamieszkał w domu Sema, to jest zasłuży na to, by służyć i przyjmować Boga, jako Kohen.
Prawa Tory wymagają, aby Kohen (kapłan) był patrylinearnym potomkiem wcześniejszego Kohena. Księga Kapłańska Rabba utrzymuje, że Bóg zamierzał trwale wprowadzić kapłaństwo („Kehuna”) przez patrylinearnych potomków Melchizedeka, ale ponieważ Melchizedek poprzedził błogosławieństwo Abrama dla błogosławieństwa Bożego, Bóg zamiast tego wybrał kapłaństwo („kehuna”) z potomków Abrama. Jak stwierdza tekst w odniesieniu do Melchizedeka; a on jest Kohenem, co oznacza siebie w wyłącznym znaczeniu, a nie jego patrylinearnych potomków.
Melchizedek, dobrowolnie przekazał kapłaństwo Abramowi po rozpoznaniu jego wyjątkowości. Każdy kapłan Atlantycki, przekazuje władze kapłańską na rzecz syna, po przekroczeniu 71 lat.
Tak więc, zgodnie z legendą, zamieszanie wokół Melchizedeka, jako Króla i Kapłana, jest rozwiązane poprzez przyznanie, że Sem był także protoplastą Dawidowej Monarchii, która wywodziła się zarówno od Judy, jak i Tamary, skazanej na „śmierć przez ogień”, gdy oskarżono ją o popełnienie aktu prostytucji, jako córka arcykapłana Sema.
Zohar
W Zoharze, zredagowanym przez Mojżesza de León ok. 1290 roku, ideologie władzy człowieka, nad człowiekiem, posuwa się jeszcze dalej, ponieważ czytamy, co następuje : Bóg dał dziesięcinę z ludzi - Abramowi, usuwając hebrajski list z tronu chwały, co ma działać na korzyść Abrama, gdyż jego lud z grupy A/bra/h/ma, należał do rodziny Lechickiej.
List, który zawiera tylko jedną literę, czyni z Abrama -Abra-ha-ma w Księdze Stworzenia.
W Nowym Testamencie, odniesienia do Melchizedeka pojawiają się tylko w Liście do Hebrajczyków. Jezus Chrystus, jest tam zidentyfikowany jako kapłan na zawsze pozostający w mocy porządku Melchizedeka 110: 4.
Stowarzyszenie Mesjasza i Melchizedeka
Powiązanie lub identyfikacja Melchizedeka z Mesjaszem, wyprzedza chrześcijaństwo, rozwijając się w żydowskim mesjanizmie okresu Drugiej Świątyni.
Zbiór wczesnych skryptów gnostycznych datowanych na III i IV wiek, odkrytych w 1945 roku i znanych, jako biblioteka Nag Hammadi, zawiera traktat dotyczący Melchizedeka.
Tutaj Melchizedek, jest Jezusem Chrystusem. Melchizedek, jako Jezus Chrystus, żyje, naucza, umiera i zmartwychwstaje w gnostyckiej perspektywie. Syn Boży - Melchizedek, mówi o swoim powrocie, aby przynieść pokój, wspierany przez bogów - archontów. Melchizedek, jest kapłanem-królem, który rozdziela sprawiedliwość, niszcząc prywatny ład i czas wszystkich ludzi.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/04/14/moj-personalny-lad/
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/04/24/alegorie-czasu-chronos-aion-uroboros-i-caerus/
Kojarzenie z Chrystusem, jest wyraźnie określone przez autora Listu do Hebrajczyków, gdzie Melchizedek „król sprawiedliwości” i „król pokoju” jest wyraźnie związany z „wiecznym kapłaństwem” Syna Bożego. Chrześcijańska interpretacja tego starotestamentowego tekstu, jest prefiguracją lub prototypem Chrystusa, który różni się między wyznaniami chrześcijańskimi. Pelagianie widzieli w Melchizedeku jedynie człowieka, który żył doskonałym życiem.
Typologiczne powiązanie Jezusa Chrystusa ze znakami Starego Testamentu występuje często w Nowym Testamencie; w ten sposób Jezus Chrystus jest również związany z Adamem (jako „Nowy Adam”) i z Abrahamem.
Obchody liturgiczne
Melchizedek, wspomniany jest w kanonie rzymskim i martyrologii rzymskiej w dniu 26 sierpnia.
Upamiętnia go także kościół prawosławny - 22 maja oraz w „Niedzielę przodków” (dwie niedziele przed świętami Bożego Narodzenia). W kalendarzu świętych Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego Melkisetek ( Մելքիսեդեք, Melkisetek) jest upamiętniany, jako jeden ze Świętych Dziadów - 26 lipca.
Protestantyzm
Tradycyjne protestanckie wyznania chrześcijańskie, zgodnie z Luterem, uczą, że Melchizedek był postacią historyczną i archetypem Chrystusa.
Tremper Longman zauważa, że popularnym zrozumieniem związku między Melchizedekiem a Jezusem jest to, że Melchizedek jest starotestamentową chrystofanią - innymi słowy, że Melchizedek, jest Jezusem.
Mormoni
W ruchu Świętych w Dniach Ostatnich, Księga Mormona odwołuje się do Melchizedeka (Alma 13: 17–19), w ujęciu kapłaństwa w księdze nauk i przymierza 107: 1-2,4,6-10,14,17-18,22,29,71,73,76, jak również w ponad dwudziestu dodatkowych odniesieniach.
Według Encyklopedii Britannica, Józef Smith, wyznaczył swoich męskich wyznawców na kapłanów, noszących tytuły Melchizedeka i Aarona, które były nadzorowane przez urząd Najwyższego Kapłana.
Kapłaństwo Melchizedeka
Kapłaństwo Melchizedeka, jest rolą w religiach Abrahamowych, w których kapłan, jest również królem.
Sprawiedliwy kapłan
Prawo Mojżesza stanowi, że tylko męscy potomkowie Aarona, otrzymają polecenie, by służyć jako kapłani, przed Bogiem. Komisja ta wierzy w judaizm jako „przymierze wiecznego kapłaństwa” („Brith HaKehuna”).
Judaistyczny midrasz (egzegeza) identyfikuje Melchizedeka z Shem, synem Noego. Midrasz i babiloński Talmud utrzymują, że kapłaństwo Melchizedeka, przeszło po sześciu pokoleniach, na Abrahama, Izaaka, Jakuba, Lewiego, Kehota, Amrama, Aaron. Literatura midraszowa przypisuje to przejście jako konsekwencję, ponieważ Melchizedek, poprzedził imię Abrahama imieniem Boga.
W chrześcijaństwie
Jezus jest uważany za kapłana w porządku Melchizedeka, ponieważ, podobnie jak Melchizedek, Jezus nie był potomkiem Aarona, a zatem nie kwalifikowałby się do żydowskiego kapłaństwa zgodnie z Prawem Mojżeszowym.
Katolicyzm
Katolicy, odnajdują korzenie swojego kapłaństwa w tradycji Melchizedeka. (KKK 1544) W Księdze Rodzaju 14:18 Melchizedek składa ofiarę z chleba i wina. Chrystus wypełnił zatem proroctwo Ps 110: 4, że będzie kapłanem „według porządku Melchizedeka”, podczas Ostatniej Wieczerzy, kiedy złamał i podzielił się chlebem ze swoimi uczniami. Katolicy poważnie traktują polecenie Chrystusa, aby apostołowie „czynili to na moją pamiątkę”. Jako taki, Kościół katolicki, nadal ofiarowuje tę samą ofiarę z chleba i wina podczas Mszy św., jako części sakramentu Eucharystii.
Protestantyzm
Bardziej powszechne protestanckie rozumienie teologiczne utrzymuje, że tajemnicze kapłaństwo Melchizedeka, odnosi się do Jezusa jako wiecznego kapłana.
Niektórzy chrześcijanie wierzą, że Jezus Chrystus Syn przyszedł na Ziemię w różnym czasie przed Nowym Testamentem, w tym raz jako sam Melchizedek.Te wystąpienia nazywane są Christophanies. Inni nadal utrzymują, że Melchizedek jest w rzeczywistości Archaniołem Michałem: Michał jest wskazany w apokryficznej Księdze Henocha i kanonicznej Księdze Daniela jako „książę Izraela”. On jest aniołem wyrozumiałości i miłosierdzia (Enoch, XL: 3), który nauczał Henocha tajemnic łaski i sprawiedliwości (lxxi: 2). W Księdze Jubileuszy (I: 27 i II: 1) anioł, który podobno pouczył Mojżesza na górze Synaj i przekazał mu tablice Prawa, jest prawdopodobnie Michałem. Jeszcze inni wierzą, że Michael jest Jezusem.
Widać, że z biegiem czasu, doszło do dekonstrukcji faktów, a ludzie coraz bardziej, ulegali sile hierarchii i poprawności politycznej.
Zakon Melchizedeka
Zakon Melchizedeka, wyróżniają dwie rzeczy dwugłowy feniks lub orzeł oraz biel i czerwień, co najlepiej obrazuje przeistoczenie płaskiej struktury Lechii w hierarchiczną Polskę ...
Równie symbolika atlantycka, religijna i masońska, jest tożsama z symboliką zakonu Melchizedeka. Przykładem, może być napierśnik / Choshen / najwyższego sędziego i kapłana Melchizedeka, który obecnie widnieje na habicie papieża, który również pełni atlantycką funkcje - najwyższego budowniczego mostów. Koloryt napierśnika, przekłada się na koloryt wszystkich flag państw więziennych, wchodzących w skład unii globalnej.
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/05/27/h-epoka-najwyzszych-budowniczych-mostow/
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/05/28/ul-miod-mleko-i-krew-2/
https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/02/08/kreacja-szescianu-czyli-jak-okrasc-i-zniewolic-czlowieczenstwo/
Pieczęć zakonu, przedstawia heksagram z wpisanym okręgiem i ulem, co przekłada się na symbolikę Atlantów oraz masonów. Również sześcian ołtarza, jest zbieżny z symboliką Atlantów, licznych religii i masonów ...
Dydymus
Akademia Filozoficzna Dydymusa
https://pomagam.pl/wdd
https://trueshopl.wordpress.com
Liga Świata
Samostanowienie i Samoograniczenie
https://zrzutka.pl/94z6z8
0 notes