Tumgik
#cody longo
lovecatnip · 3 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Bring It On: Fight to the Finish
2009
3 notes · View notes
melsordway · 1 year
Photo
Tumblr media
RIP Cody. 
1 note · View note
perfettamentechic · 3 months
Text
8 febbraio … ricordiamo …
8 febbraio … ricordiamo … #semprevivineiricordi #nomidaricordare #personaggiimportanti #perfettamentechic
2023: Cody Longo, è stato un attore e musicista americano di Denver, in Colorado. Nel 2012 ha pubblicato il suo primo singolo, lanciando la sua carriera musicale come artista solista. Avendo in famiglia musicisti e artisti, Longo ha imparato da autodidatta a suonare il pianoforte in giovane età. Ha anche iniziato la sua carriera di attore in giovane età, recitando e studiando teatro. Longo ha…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
primeprofitmedia · 10 months
Text
Cody Longo: A Talented Life Gone Too Soon
Tumblr media
Reflecting on the life of Cody Longo, a beloved former star of “Days of Our Lives,” we find ourselves saddened by his untimely passing. The recent release of Cody’s autopsy report sheds light on the circumstances surrounding his death. This report says that the cause of Cody’s death was long-term and excessive alcohol consumption. This highlights how drinking heavily for a long time can severely harm one’s health. It’s even more heartbreaking to know that Cody’s body was found in a state of decomposition, indicating that he had passed away before being found. Grimmly, the scene was strewn with empty alcohol bottles, symbolizing the struggles he faced.
We are going to learn about Cody Longo’s great story, the joy he shared with us through his shows, plus facts from his life and income. Come along as we pay tribute and honor Cody Longo by giving a thorough overview of his existence and accomplishment.
Birth and Early Years
Cody A. Longo was born on 4th March 1988 in Littleton, Colorado, United States. Sadly, he passed away at the age of 34 on February 8, 2023, in Austin, Texas. Cody spent his entire childhood in Colorado before eventually relocating to Texas.
During his formative years, Cody attended a local high school in Colorado where he completed his secondary education. Following that, he pursued higher studies and obtained a bachelor’s degree from a private university.
At the young age of 18, in the year 2006, Cody ventured into the entertainment and film industry.
Cody Longo’s Journey: A Talented American Actor’s Career Highlights
Cody Longo, a beloved American actor, kickstarted his acting career at the age of 18 back in 2006. His first appearance was in a video called “Hip Hop Kidz: It’s a Beautiful Thing.” Soon after, in 2008, he made his debut film appearance as Dave in the movie “Ball Don’t Lie.”
In the following year, Cody took on the role of Gavin Coley in the TV series “Medium.” From 2009 to 2010, he portrayed the character of Nicky Russo in the TV series “Make It or Break It.” However, it was in 2011 when he gained significant recognition internationally with his role as Nicholas Alamain in the 8th episode of the TV series “Days of Our Lives.”
Building on that success, Cody landed the lead role of Eddie Duran in the TV series “Hollywood Heights” and appeared in a total of 78 episodes throughout 2012. He also portrayed Quentin in the series “Nashville.” Additionally, Cody appeared in various other TV series and films such as “The Catch,” “48 Hours to Live,” and “Secrets and Lies” in the same year.
In 2017, he made appearances in the films “The Last Movie Star” as Tad and “Death House” as Joe Novak, showcasing his versatility as an actor.
Cody Longo’s: Wife
Stephanie Nicole Longo, the wife of actor Cody Longo, is a 33-year-old dance coach, choreographer, and former professional ballerina hailing from Virginia Beach. She was born on June 22, 1989. She has made a name for herself in the dance industry, founding her very own dance talent agency called Talent 22. With offices situated in notable cities like Nashville, Miami, New York, and Los Angeles, Stephanie has successfully built a platform to nurture and guide aspiring dancers.
In addition to her dance agency, Stephanie also holds the position of assistant director at the esteemed Dance Institute located in Austin, Texas. It was at this very studio that she was working when the tragic news of her husband’s passing reached her.
According to reports, Cody and Stephanie started dating in 2014 and tied the knot the following year in 2015…Read More
Source: Prime Profit Media
Cody Longo
0 notes
bodybybane · 1 year
Text
'Hollywood Heights' Actor Cody Longo Dead at 34 - Parade: Entertainment, Recipes, Health, Life, Holidays
https://parade.com/news/cody-longo-dead-34
0 notes
Link
The singer and actor was discovered dead at his Texas home on Wednesday morning, according to Alex Gittelson, a close friend and agent.
0 notes
sainzcaleruega · 1 year
Text
does anybody else remember that weird show hollywood heights that was soo bad but such a hype of was that a fever dream i had??
0 notes
Video
youtube
25-seconds weirdly adorable animation inspired by Death Troopers.
4 notes · View notes
delkios · 6 months
Text
For those of you RepComm fans that also like game dev talk, here's a podcast done by Brett Douville and Tim Longo (lead programmer and director, respectively) in 2020, playing through the game and also bringing in some of the other devs to interview. I'll put links and a brief synopsis of each one.
Part One (no guest/playthrough) Discussion notes: giving context around the time via other released games and consoles, what squad based gaming was like at the time, developing the idea for RepComm, discussing the opening sequence and lightly touching in Geonosis
Part Two (no guest/playthrough) Discussion notes: the lack of information re: clone organization/GAR structure, playing through Geonosis, discussions about weapons, the Prosecutor, details on scav droids, trandoshians and AI communication and scattered talk about difficulty levels
Part Three (no guest/playthrough) Discussion notes: George Lucas's input on differentiating between clones and lack of humor, talking about voice acting/recording process, going through Kashyyk, technology limitations, level flaws and working with a small dev team, difficulty level (particularly the bridge), using level design to make the AI seem smarter, some info on the books, toys/the game's surprise success, minor talk about plans for a sequel, Delta's cameo in the Clone Wars
David Collins and Jesse Harlin (voice director and composer) Discussion notes: the state of game music/composers/audio at the time, RepComm devs working with audio from the beginning, music changes depending on how you enter a room, sounds from the game being reused in other Star Wars media, Jesse and his girlfriend/now wife developing 'ancient Mandalorian'/Mando'a, 'kote' confirmed to be Cody (specifically Jesse's sister), battle sounds on Geonosis, questioning the use of Ash/no guitars in Star Wars, multiplayer a late addition
Harley Baldwin (level designer) Discussion notes: the unique culture of the RepComm dev team, a stealth level intended in Kashyyk, Prosecutor's atmosphere, difficulty spikes designed to emphasis squad importance/level designers are not good measures for difficulty, Kashyyk designed to be a culmination of the player's experience and knowledge, squad moving ahead of the player due to playtest concerns, easter egg in the texture editor
Greg Knight and Paul Pierce (concept artist and UI artist) Discussion notes: devoted concept artists weren't common at the time but proven to save development time, the entire team contributed to ideas for concept art, influences for the design of the HUD, decision to make the game entirely first person/immersion driving UI design, weapons as a 'character', differences in RepComm's design notes vs movies' games, enemies mean different things between Jedi and clone troopers, noting similarities between RepComm and Rogue One, RepComm's low profile allowed them to get away with more, hangars in Prosecutor meant to progressively make the player more desperate and AT-TE a reward for surviving, Kashyyk's bridge was meant to be the 'boss battle', the concept of 'the squad is your weapon/the squad is your health'
Dave Bogan (lead animator) Discussion notes: working title 1138, 'what is the enemy doing when they don't know you're there', aiming to compete with Halo, every enemy had to act and move differently, expanding on the SpecOps special feature video, game mechanics/logic vs how things are actually done, the wookie-kill animation that got cut, RepComm influencing the tone of Star Wars games/more non-Jedi games, book recommendation based on RepComm, a bug in multiplayer that didn't get fixed apparently allowed co-op???
Tim Longo and Brett Douville (director and lead programmer) Discussion notes: no real talk directly about RepComm that hasn't already been covered but some good conversations about communication and team work
Jeremie Talbot (character lead) Discussion notes: nobody knew what they were doing, just wanted to make it as cool as they could, the use of tiger teams who fixed various problems, all the devs wanted to make the game fun to play and shared ideas, BABY ARMS, raindrops on the HUD for a dollar, having people with knowledge between programmers and artists to communicate, talking about trailers, not being too devoted to following storyboards, talking about the opening sequence, fans often bring up the opening, despite LucasArts's shake up RepComm team felt distant from it, there for the team and the game first and the company second, needing a mix of veteran and new devs
Honestly I'd been trying to listen to these for, like, two years but I kept going through cycles of remembering it when I didn't have the time to listen how I wanted to and keeping it in the back of my mind until I'd forget and then re-finding it in my bookmarks. I don't really remember how I came upon it- rabbit hole falling, I'd guess -and thought I'd share it around to other fans that likely hadn't come across it, either.
For add fun, here's a RepComm stream Brett Douville did around 2015 where he also interviewed people that worked on it. Unfortunately I can't find the first part on either his youtube or twitch pages but there's still three others. Note that there's some repeated information so I'll only mention anything new
Part 2 w/ Daron Stinnett and Jesse Harlin (executive producer and composer) Discussion notes: (Daron's audio is pretty quiet in comparison to Brett's) talking about how and why RepComm came about, deliberately tucked the team away so execs wouldn't bother them, when prequels came out it seemed like LucasArts wanted a game in each genre, 'not Star Wars enough', pointing out a couple name drops in the Prosecutor briefing, originally had no John Williams music, setting music cues in levels/'here comes stinky', the thought process behind developing Mando'a, didn't have an AI to deal with non-commando clones which is why they're scripted to die, even though you love the game while making it you're sick of it by the time it's finished, original voices were sound-alikes, Fixer/Advisor's VA was the only one that didn't get recast, a cut level was a Geonosian church, talking of different instrumentation between levels,
Part 3 w/ Nathan Martz (enemy AI programmer) Discussion notes: (Nathan's audio is ESPECIALLY quiet) talking about how Geonosian enemies 'choose' points to jump to, good AI is about cheats/build the world so the characters can be smart, scav droids were originally more lethal and were nerfed to not do certain behaviors if you're not looking at them, it's very easy to make a difficult AI, it's harder to make an AI that's challenging and fun, setting up common AI behaviors to work modularly and wanting to make finishing moves for the wookies equals the squad being able to do finishing moves, 'the most important thing an enemy does is die'/making interesting deaths, talk about lighting challenges, LucasArts got a new president halfway through RepComm's production, didn't understand the game but allowed it to continue, sequel talk, devs wanted to have co-op but was unable to
Part 4 w/ David Collins (voice director) Discussion notes: (I am very jealous of the shirt Brett is wearing in this video) David did the all the Trandoshian vocalizations and the radio chatter, a lot of ideas behind RepComm went into the Clone Wars series, originally the squad didn't have names only numbers, talk about casting VAs and working with Temuera, squad banter/'if you want your AI to be smart you need to make them sound smart', special features existed in order to have unlockables, George Lucas was apparently quite fond of the game
6 notes · View notes
deadlinecom · 11 months
Text
2 notes · View notes
marjoriiie · 2 years
Photo
Tumblr media
╰     ‘  🍒  você viu MARJORIE ELISE FANE passando agora na quinta avenida? ela tem VINTE E UM ANOS e é MODELO. dizem que ela é AUTÊNTICA E DETERMINADA, mas também pode ser IRRESPONSÁVEL E MIMADA. costumam descrever ela como LÁBIOS CARMIM E LONGOS CABELOS LOIROS, SORRISO DE CANTO, RISADA ALTA, RESPOSTA A PONTA DA LÍNGUA E JEITO MANHOSO, vamos ver se descobrimos. 
🍒     INFO.
nome completo: marjorie elise fane
apelidos: jojo, mj, marjo (ela gosta de marjorie, mas não liga com apelidos)
data de nascimento: 05/07/2001
idade: vinte e um anos
mapa astral: sol em câncer, lua em sagitário, ascendente em câncer, vênus em leão
ocupação: modelo 
qualidades: autêntica, determinada, sociável, vivaz, meiga e alegre
defeitos: mimada, irresponsável, manhosa, chantagista emocional, evasiva e inconsequente
inspo: kelly kapoor (the office), phoebe buffay (f.r.i.e.n.d.s), poppy moore (wild child), london tipton (the suite life of zack & cody), clementine (eternal sunshine of the spotless mind), holly golightly (breakfast at tiffany’s)
🍒     HEADCANONS.
a ovelha negra da família, a filha mais nova dos fane, a indomada. marjorie foi a última dos fane a nascer, sendo o clichê do esperado da caçula de uma família abastada. a garotinha do atual ceo da fane jewels e uma ex-advogada e atual socialite, marjorie nasceu em paris, devido combinado de seus pais, porém foi criada junto de seus irmãos nos estados unidos. 
frequentava os melhores colégios de manhattan, sendo expulsa da grande maioria deles devido sua personalidade mimada e grande rebeldia. marjorie se envolvia-se ou incitava alguma confusão, causando tremendo estresse aos colégios e seus pais. os fane gastavam rios de dinheiro buscando abafar os burburinhos atribuídos ao nome da filha caçula, que atraia vez ou outra a atenção de um colunista social.
com personalidade vivaz e energética, marjorie nunca foi uma criança ou adolescente calma. era sempre rodeada de amigos, era a dos filhos a que mais insistia em sair para passear e fugia de casa para ir a festas. sua maneira meiga de agir para obter o que queria a livrava de encrencas de suas molecagens, embora tivesse sempre o que falar a ponta da língua.
aos 16 anos envolveu-se no furto do carro da madre superiora do colégio católico situado no harlem — que havia sido a última instituição particular da cidade a aceitá-la. quando a queixa foi prestada e o carro encontrado na vaga pertencente aos fane no prédio em que moravam, não sobraram dúvidas da autoria do crime. em meio a lágrimas, pedidos de desculpa, olhar de cachorro que caiu da mudança e bicos, marjorie tentou dobrar seus pais e livrar-se de sua punição; aquela foi a única vez que seu método infalível deu errado. marjorie foi enviada para um internato localizado na suíça e lá ficou, em contragosto, até concluir seus estudos. aceitou apenas, pois havia a ameaça de cortarem sua mesada e marjorie adorava festejar demais para arriscar aquilo.
extremamente mimada, marjorie nunca conheceu consequências para seus atos de rebeldia. fazia o que queria e livrava-se com lágrimas, pedidos de desculpas e jeito meigo de agir. os fane não possuíam pulso firme para disciplinar marjorie e, os irmãos muitas vezes sentiam pena da mais nova e a ajudavam contrariados. cresceu então indomada, agindo como sentia vontade e acostumada em ter a trilha de destruição encoberta pela família.
ao graduar no ensino médio, marjorie embarcou em uma viagem de um ano pelo planeta. viajou por todos os continentes, tendo como desculpa autoconhecimento, quando na verdade tinha desejo de frequentar todas as festas possíveis.
ao conhecer um rapaz alemão chamado wolfgang em uma festa em malta, passou o ano seguinte morando junto dele em berlim. wolfgang era um recém-formado farmacêutico, enquanto marjorie cursava design na universidade humboldt de berlim. neste período abriu mão de sua mesada, uma vez que wolfgang preferia ele mesmo arcar com as despesas do casal. os pais de marjorie não apoiavam o relacionamento, mas a jovem nunca foi conhecida por dar ouvidos a qualquer um.
do dia para noite, marjorie foi vista chegando a grand central station vinda de chicago com apenas uma bolsa em seu ombro, deixando tudo para trás. bateu na porta da irmã mais velha, gwendolyne, e estalou-se em seu sofá sem dar muitas explicações sobre quanto tempo ficaria por ali. há três meses tem a mesma resposta para quem a pergunta o motivo de sua mudança repentina de vida: o signo dele era meu inferno astral. voltou determinada a manhattan levar uma vida tranquila e trabalhar como modelo, desejo de seu pai desde sua infância.
🍒     TRIVIA.
está na cidade há três meses, por enquanto vive no sofá de sua irmã gwendolyne. é extremamente popular com os vizinhos, tendo feito amizade com os mesmos em questão de dias. vez ou outra dá um chá, almoço ou jantar - sem a autorização de sua irmã.
embora ela seja amigável, marjorie não é muito aberta e dificilmente fala sobre sentimentos mais profundos. odeia ficar triste, sentir raiva ou qualquer sentimento ruim; o que a anestesia de alguns sentimentos bons também. acaba sendo muito superficial.
marjorie está sempre atrasada, até quando se adianta ela dá um jeito de se atrasar. chega uma hora depois com a maior cara de pau contando o que estava fazendo.
não tem muita ética profissional, mas acaba sendo sempre contratada devido ao sobrenome. a maior parte dos trabalhos dela são para a fane jewels, porém vez ou outra ela arranja uma sessão de fotos externa. ela é uma nepobaby e não se importa com isso.
embora ela finja que não, é uma patricinha e é extremamente mimada. quando não consegue o que quer faz bico, olho de cachorro que caiu da mudança e etc.
se você está em uma festa e acha que viu a jojo, provavelmente você viu mesmo. ela está em todas!!!
11 notes · View notes
dailynicknews · 1 year
Link
via NickALive!
2 notes · View notes
melsordway · 2 years
Text
You can watch the ‘Chloe Carter’ storyline from Hollywood Heights. 
https://www.instagram.com/hheightsclips/
2 notes · View notes
thesims4-adventure · 1 year
Text
Not So Berry Legacy Challenge
Generation  Two: Rose
EP. 52
After long days of work we found each other.
Tumblr media
Depois de longos dias de trabalho nós nos encontrávamos.
━━━━━━ • ✿ • ━━━━━━
We were having fun.
Tumblr media
Estávamos nos divertindo.
━━━━━━ • ✿ • ━━━━━━ But she doesn't want anything serious...maybe it's for the best.
Tumblr media
Mas ela não quer nada sério...talvez seja melhor assim.
━━━━━━ • ✿ • ━━━━━━
But if Cody wasn't home I would certainly call her upstairs.
Tumblr media
Mas se Cody não estivesse em casa eu certamente ia chamá-la para subir.
━━━━━━ • ✿ • ━━━━━━
With him watching horror movies it sure as hell wasn't as romantic as I needed it to be.
Tumblr media
Com ele vendo filmes de terror com certeza não seria tão romântico quanto eu precisava.
✿previous     ✿ ✿next
5 notes · View notes
youngfcs · 1 year
Note
Hey, Cib, tudo bem? Já faz bastante tempo que eu não venho encher o saco kkkk. Como tá indo a vida após a recuperação? Tá conseguindo respirar melhor?
Queria indicações de FCs que tenham feito papéis interligados a magia, que possam fingir ter entre 16-22 anos, por favor.
- 1 tem que ser loiro, com cabelo grandinho (ia escolher o Alex Petyfer, mas ele tem muita polêmica);
- 1 moça branca de cabelo roxo ou azul escuro, de preferência longo;
- 1 negra de cabelos platinado ou próximo disso.
E os outros podem ser totalmente aleatórios, contanto que tenha alguma ruiva e uma asiática. Eles são inspirados na galáxia, mais pro sistema solar.
Não precisa ter pressa pra responder, já que é um pedido enorme. Se você conseguir só a de cabelo roxo já me ajuda bastante. Obrigada <3
Olá, meu bem! Tudo sim e contigo? Não tem problema kkkkkk pode vir sempre me encher o saco <3 Está tudo bem agora, melhorou muito!
Hmmmm, eu vou tentar! Não conheço muitas pessoas tão específicas assim :( pelo menos que tenha algo a ver com magia, mas vou tentar! Se quiser mais opções, pode pedir mais, como já tinham 5 personagens específicos, não dei mais!
Garoto 01:
Cody Fern [AHS: Apocalypse]
Danny Griffin [Fate: A Saga Winx]
Connor Jessup [Locke & Key]
Louis Hofmann [Dark] - acho que algumas cenas funcionam como "magia"
Garota 01:
Teagan Croft [Titans] - porém o cabelo não é longo
Ariela Barer [Runaways] - porém o cabelo não é longo
Dove Cameron [Descendants]
Sofia Carson [Descendants]
Garota 02:
Tati Gabrielle [Chilling Adventures of Sabrina]
Garota ruiva:
Abigail Cowen [Fate: A Saga Winx, Chilling Adventures of Sabrina e Witch Hunt]
Katherine McNamara [Shadowhunters] - acho que algumas cenas funcionam como "magia"
Lauren McCrostie [O Lar das Crianças Peculiares]
Nathalia Garcia [Desalma]
Garota asiática:
Adeline Rudolph [Chilling Adventures of Sabrina]
Lyrica Okano [Runaways]
Brianne Tju [Light as a Feather]
Jessie Mei Li [Shadow & Bone]
(cib)
2 notes · View notes
praza-catalunya · 2 years
Text
Os tecidos de Teresa Lanceta: fiestras a tantos universos
Teresa Lanceta é unha artista que, en troques de optar pola pintura ou a escultura, decidiu crear as súas pezas cun tear que mercou de segunda man. As alfombras e similares quédanse na categoría de “artesanías”?, ou considéranse os traballos téxtiles unha práctica artística máis? Ou non son arte porque son mulleres quen os elaboran? O MACBA presente unha ampla mostra de Lanceta; significa iso que as cousas comezan a mudar no mundo da arte?
Lito Caramés
Tumblr media
Vista exposición de Teresa Lanceta
 Teresa Lanceta. Teixir com a codi obert. MACBA
Tejer supone un tiempo que se extiende a la vida cotidiana. (...) reclamo que la belleza de una alfombra sea considerada una unidad de tiempo, no contada en horas o machacada como mercancía. Las alfombras son pensadas y sentidas más allá de esas horas fijadas en el taller. Comprar las horas es arrebatar el tiempo que nos pertenece... (Teresa Lanceta, entrevista coas comisarias. Catálogo da exposición, 2022).
A mediados deste ano 2022 -tras a pandemia que revirou vidas, e ante a presenza de guerras en calquera continente- o MACBA (Museu d’Art Contemporani de Barcelona), esa institución sita no medio e medio do Raval (antigo Barrio Chino) barcelonés, presenta unha moi ampla exposición dos traballos da artista Teresa Lanceta: Teresa Lanceta. Teixir com a codi obert. En realidade unha antolóxica -de máis de 200 obras- onde se recollen creacións súas feitas ao longo de máis de 50 anos. Toda unha vida. A mostra está organizada polo propio MACBA e mais polo IVAM (Institut Valencià d’Art Modern). E as comisarias da mesma son Núria Enguita, comisaria de moitas exposicións e actualmente directora do IVAM, así como Laura Vallés Vílchez, comisaria tamén, e fundadora e editora da editorial Concreta, especializada en traballos sobre imaxe.
A artista Teresa Lanceta carrexa unha longa tradición creadora, e tamén coa fasquía de profesora da Escola Massana, onde antes estudou. A súa valía xa está ben recoñecida, e foi escollida como artista para ir á Biennale de Venezia, 2017. E ten declarado que ela traballa artisticamente no que se dá en chamar artesanía téxtil (as creacións feitas con elementos que poden ter unha finalidade práctica inmediata métense no saco das artesanías). Pero Lanceta considera tecer unha actividade artística tan completa, tan complexa como pode ser calquera pintura ou escultura. Esta reivindicación de revalorizar accións que polo de agora se teñen como traballos tradicionais, rutineiros, afastados da máis mínima creatividade (e que seguen sen ser valorados) vén de lonxe. No século XIX o movemento Arts&Crafts xa se declarou a favor de valorar tales actividades como arte. No ano 2017 o MNAC programou unha fantástica exposición sobre este movemento reivindicativo británico: Arts and Crafts i William Morris. Nas salas do MNAC púidose comprobar que Arts&Crafts naceu como reacción ao capitalismo e á alienación á que condenaba ás persoas traballadoras; pero tamén apostaba pola creatividade das mulleres, cousa que daquela nin se contemplaba. Os huipiles que tecen as mulleres en Centroamérica, só son repeticións de motivos consuetudinarios? 
Tumblr media
Sala da mostra de T. Lanceta
Xa se sabe: toda actividade que fan as mulleres ten menos valía e, por descontado, considérase menos artístico. Na magnífica e única exposición, Tocar el color, que en 2019 trouxo a Barcelona a Fundación Mapfre sobre a técnica artística do pastel, xa se viu claramente que incluso dentro dunha actividade artística de primeiro orde -como é a pintura- a técnica do pastel é de menos categoría ca pintura ao óleo e, por tanto, está reservada basicamente ás mulleres. (pintar con pastel faise desde a casa, non require inversións importantes, as obras teñen menos valor, ...). No ano 1860, o crítico L. Lagrange, no seu traballo Du rang des femmes dans l’art, deixou por escrito o pensamento seguinte: O xenio masculino nada ten que temer do gusto feminino. Deixemos aos homes de xenio concibir grandes proxectos arquitectónicos, esculturas monumentais e elevadas manifestacións pictóricas. Que os homes se ocupen de todo o que ten que ver coa arte. E que as mulleres se dediquen a aquelas ramas que sempre cultivaron como o pastel, os retratos ou as miniaturas. Ou a pintura de flores… Segundo Lagrange a “Arte” é transmitida por un xenio aos homes. As cousas pouco mudaron desde mediados do século XIX.
A ampla exposición Teresa Lanceta. Teixir com a codi obert é unha manifesta reivindicación dos traballos das mulleres.
As técnicas do tecido -tan antigas, tan importantes no devir da humanidade- teñen unha base binaria: traballar no tear arrinca da sabia combinación dunha trama co paso -reiterado, obsesivo- da lanzadeira mentres vai amoreando a urda (a sucesión de fíos de cores que acabará por definir figuras, formas) ata rematar a peza. A labor diante de tales trebellos vén sendo monótona. E mormente anónima. A autoría de alfombras e outras pezas case sempre é descoñecida; outra razón máis que explica que son traballos executados case en exclusiva por mulleres (a pouca ou nula valoración dos traballos que desempeñan as mulleres na sociedade; traballos que, en cambio, son básicos, imprescindibles).
Tecer e tecer, preparar as tramas, pasar a lanzadeira, escoller motivos que se acomoden ás características técnicas dese traballo, encamiñan cara a abstracción. Abstracción, co fundamento dunha acción binaria. Como se se tratase da manipulación de linguaxes dixitais; como se o tecido -técnicas que veñen da noite dos tempos- xa anunciara as tecnoloxías da informática. Mirar para unha alfombra é similar a imaxinar unha sucesión de “1” e “0”? En todo caso, tal e como proclama Lanceta, mirar para unha alfombra é mirar para unha creación que bascula entre a abstracción e a meditación; unha obra á que non se lle poden roubar as horas de traballo e reducila a simple mercadoría.
As creacións de Teresa Lanceta son luminosas, telúricas, aprendidas no Atlas coas mulleres bérbers. A artista do Raval vai tecendo o seu huipil vitalista: o universo persoal máis aló dos traballos e os días. Ese cosmos de seu alberga intimidades, acolle singraduras e tempos; dá pulos ás accións de protesta.
Tumblr media
T. Lanceta. Subían y bajaban, 1987
Teixir com a codi obert. O Atlas, o Raval
Tejer implica una lentitud en la acción, un reconocimiento del cuerpo consciente de unos movimientos que, aprendidos, actúan por si mismos: un cuerpo coreográfico cuya repetición de gestos lleva a la introspección y a un pensar que no tiene por qué ser productivo. (Teresa Lanceta, entrevista coas comisarias. Catálogo da exposición, 2022).
A artista Teresa Lanceta é polifacética. No MACBA, dentro da mostra Teresa Lanceta. Teixir com a codi obert pódense ver debuxos e pinturas, telas cosidas e pezas tecidas, e tamén vídeos. E sorprende gratamente que, desde o ano 2021, traballa en colaboración co alumnado e profesorado do IES Miquel Tarradell (e mais co MACBA) no proxecto Els oficis del Raval. O traballo cooperativo consiste en que a rapazada elabore un mapa que ten por base as vivencias, os trabalos, afectos de quen participa e mais das súas familias. Nese mapa (como se pode ver nunha das imaxes que acompañan este texto) vai xurdindo a diversidade de traxectorias vitais, as experiencias laborais.
Con eses traballos que agora (aos case 70 anos) anda a facer con ese centro educativo do Raval, dalgún xeito Lanceta regresa ao que foi o seu fogar durante décadas. A artista viviu no Raval entre os anos 1969 e mais 1985, os seus tempos de xuventude e formación. Daquelas, o barrio era coñecido como o Barrio Chino, un lugar de confluencias culturais e de base moi popular. Son os anos nos que as e os fotógrafos barceloneses dos anos 50, 60, 70 van retratando as súas rúas, a vida que se vivía en boa parte de portas para fóra. Quizais o que máis levou a súa pequena cámara a ese barrio (cámara que disparaba como un ladrón) foi Joan Colom, que case fixo do barrio o seu modelo fotográfico (non sería de estrañar que nalgunha das súas instantáneas apareza tamén a moza Teresa Lanceta).
A vida de Lanceta no Barrio Chino foi realmente unha experiencia de comunidade. Conviviu cunha familia xitana, o que lle brindou a posibilidade de coñecer a fondo a súa cultura e tradicións. E tamén conceptos moi básicos para esas comunidades tan deostadas: a comunidade, nada de individualidade; o traballo en común, colectivo. Desde entón moitas das súas actividades organízanse nos marcos da cooperación, das tarefas entre varias persoas; comunais. Na mostra Teresa Lanceta. Teixir com a codi obert (MACBA) aqueles traballos que a artista elabora diante do tear, e inspirados por ese barrio con tanta personalidade, mesturan mormente anacos de cor vermella con outros negros; como se se tratase de bandeiras anarquistas, ou da bandeira que enarboraba o Frente Sandinista naquela Nicaragua que -semella- contra Somoza tiña un inimigo moi evidente (Ortega, novo Somoza?). En declaracións, Lanceta ten dito, referida a esas pezas que remiten ao Raval: El rojo es el color del vino y de la sangre. El negro es el color de una oscuridad donde uno alcanza a ver. Unha proclama referida ao Barrio Chino. Intrigante iso do negro como escuridade que deixa ver. Escuridade de calellas estreitas e pouco iluminadas?, escuridade luminosa emanada de certas actividades humanas?
Tumblr media
T. Lanceta. Ese olor, 2020
Na súa biografía Lanceta conviviu tamén en pequenas vilas do Atlas marroquí, con comunidades bérbers que tanta personalidade teñen dentro do país Magrebí. Outros espazos, outras latitudes, pero -outra volta- a enerxía que produce “a comunidade”. Alí as mulleres bérbers aprendéronlle que o tear é unha fábrica de mundos nos que se xesta (coma en calquera outro tempo e lugar) unha arte universal. Arte intemporal onde a tipoloxía dos traballos -esas infinitas combinacións de tramas e urdas- convida ás interpretacións da vida con bases xeométricas e seriacións reiterativas. Repeticións como as que se dan nas vida das comunidades: nacementos, vodas, mortes, ... Hai moitos estudos que defenden que as artes populares en xeral circulan por vieiros abstractos e xeométricos.
Nun apartado do seu portal web, a artista fai a declaración seguinte: Tejer es una técnica hipnótica basada en la repetición de un mismo movimiento cuyos resultados no se perciben de inmediato. La imposibilidad física de ver la pieza ya que se enrolla a medida que se va tejiendo, enriquece el fragmento y le da autonomía, al tiempo que exige una comprensión global de la composición que debe guardarse en la memoria durante el largo período de ejecución. (...) El trabajo del telar es como la vida: lo hecho, hecho está y se ha de vivir con ello.
Tecer é vivir.
As estancias durante tres décadas no Atlas fóronlle aprendendo que a arte dos tecidos tamén é Arte. A arte non só se atopa nas ditas Belas Artes, elitistas e individualizadoras. A arte non só sae dese “xenio masculino individual” do que tanto botou man (e bota) a cultura occidental. Non só Picasso fai arte. A arte tamén se atopa na vida cotiá, sexa poesía, pintura ou costura.
Tumblr media
T. Lanceta. Nuria, 1994
Teixir com a codi obert. Móvese algo no mundo da arte?
Tejer es una manera de meditar porque es una técnica repetitiva. Además, es tan lenta que te mantiene la cabeza libre. Ahí creo que reside la diferencia respecto a las economías de la atención que la tecnología produce. (Teresa Lanceta, entrevista coas comisarias. Catálogo da exposición, 2022).
Os xeitos de traballar de Lanceta ante o seu tear -segundo comenta ela mesma no anterior parágrafo- han ser similares aos de moitas e moitos outros artistas. Lanceta, coa lanzadeira, (hai equivalencias etimolóxicas entre apelido e peza corredora?) vén sendo Berthe Morisot pasando lapis de pastel por un retrato ou algo así como Lee Krasner movendo os pinceis polos lenzos. Ou contemplar a Rothko entusiasmado coa cor da Rothko Chapel, ese centro para a reflexión. Actualmente hai unha antolóxica na Fundació Vila Casas de obras de Guillem Viladot, e alí pódese contemplar unha serie completa de esculturas elaboradas a partir de lanzadeiras. O propio Viladot declara que se trata dunha homenaxe aos traballos téxtiles que as mulleres facían na súa vila natal: Agramunt.
Teresa Lanceta tecendo no seu tear de sempre executa xestualidades co mesmo ritmo que se se puxese a angazar o seu karesansui con esmero e intención. Arte e vida.
¿É posible que no mundo da arte algunha cousa comece a mudar, e agromen novas sensibilidades ata o de agora absolutamente inexistentes?
A mostra Teresa Lanceta. Teixir com a codi obert é extensa, enche unha planta enteira do MACBA. E a protagonista é unha muller e as súas creacións son alfombras e telas, produtos que sempre se consideraron de segunda categoría e/ou directamente “artesanías”. Trátase dunha excepción?, ou as demandas de Guerrilla Girls e tantas e tantas organizacións van dando resultado? ¿Quedaron atrás os tempos nos que o MNAC, por exemplo, organiza a magna exposición Convidats d’honor (2010) na que repite homes artistas para non pór ningunha muller?
Tumblr media
T. Lanceta. Los oficios del Raval, 2019-2022
Nas convocatorias da Ducumenta e mais da feira de Art Basel deste ano as organización rexeitaron acudir a primeiras figuras mediáticas e masculinas; e, por contra, botaron man de grupos, colectivos, de mulleres artistas e -tamén importante- de formatos ata agora non valorados. Pouca pintura. A exposición de Lanceta da que agora se fala vai xusto nesa dobre dirección. Terá algo que ver que a dirección do MACBA está en mans de mulleres?
A mostra de Teresa Lanceta tampouco é única. Cada vez prográmanse máis exposicións temporais dedicadas a mulleres artistas. O ano pasado, na galería Marc Domènech, presentouse unha exposición similar: Magda Bolumar. Xarpelleres 1960-1980; unha artista que traballa con tecidos.
Ogallá os camiños para chegar a unha igualdade real sexan ben amplos e traspoñan horizontes dirección a futuros mellores.
Lito Caramés
 EXPOSICIÓN: Teresa Lanceta. Teixir com a codi obert
Museu d’Art Contemporani de Barcelona (MACBA)
ata o 11 de setembro de 2022
2 notes · View notes