#carel wilink | Explore Tumblr Posts and Blogs

familythemovie-blog · 5 years

Photo

(Carel Wilink - De zilveren bruiloft)

Op 13 januari bezocht ik het museum MORE in Gorssel, Gelderland. MORE is is een museum voor modern-realistische kunst en is een aantal jaar geleden opgericht door het echtpaar Melchers. Hans en Monique zijn grote kunstliefhebbers en hadden, voor de oprichting van het museum, geen goede plek om hun enorme collectie aan moderne kunst te exposeren. Sinds 4 jaar kan iedereen de kunst in Gorssel komen bekijken. Er hangt een semi-permanente tentoonstelling met de naam DWARS KIJKEN. Deze tentoonstelling is opgebouwd uit de eigen collectie van Hans en Monique. De werken die hier zijn te zien zijn bijna allemaal gemaakt door hedendaagse modern-realistische schilders en beeldhouwers. Dit was voor mij een reden om museum MORE te bezoeken omdat ik mijn kennis van kunst graag verbreed door middel van kunstenaars die nog steeds actief zijn. Zo kan ik de ontwikkeling van stijl en thema goed volgen. Ik vind het fascinerend om te zien hoe moderne kunst in de tijd dat ik leef zich zo erg heeft ontwikkeld naar nieuwe vormen en stijlen. Bij deze tentoonstelling hingen ook een aantal schilderijen van Carel Willink, een schilder waarvan ik het werk erg bijzonder vindt. Veel van Willinks werk roept een bepaald gevoel van chaos en tegelijkertijd verlatenheid op. Dit komt omdat Willink vaak stormachtige, catastrofale luchten schildert. Op deze schilderijen lijkt de lucht boos te zijn en zijn toorn op de aarde uit te roepen. Tegelijkertijd spreken de werken van Willink van eenzaamheid omdat de landschappen en stads portretten die hij schildert vaak verlaten zijn. De enige mensen die op zijn schilderijen staan vluchten voor de aankomende storm of verwonderen zich over iets wat zich boven hen afspeeld. Neem bijvoorbeeld ‘De Zeppelin’. Hier visualiseert Willink vier mannen die naar een enorme Zeppelin staren en zwaaien. Wat er ook precies in de lucht hangt op Willinks schilderijen, het is altijd iets almachtigs. Willink wilde zelf niet benoemd worden als magisch-realistische kunstenaar. Toch vind ik dat veel van zijn werken magisch-realistische aspecten hebben omdat ze droomachtig en mysterieus zijn.

Naast alle familieportretten die ik in MORE tegenkwam vond ik een werk van wederom Carel Willink het fascinerends. ‘De zilveren bruiloft’ komt uit 1924, de tijd dat Willink veel experimenteerde met verschillende modernistische stromingen zoals het expressionisme en het dadaïsme. Naar eigen zeggen heeft hij iedere stroming met ‘isme’ in de naam rond die tijd wel uitgeprobeerd. Willink was rond deze tijd in Duitsland waar hij kennis maakte met de avant-garde. ‘De zilveren bruiloft’ heeft Willink bij zijn terugkomst in Nederland geschilderd. Na dit werk is Willink zich weer gaan focussen op wat meer realistisch werk zoals ik eerder benoemde. ‘De zilveren bruiloft’ is sterk geïnspireerd door het werk van Fernand Léger, een franse schilder, beeldhouwer en filmmaker die zelf veel werk heeft geleverd binnen het kubisme. Over de oorsprong of gedachten achter ‘De zilveren bruiloft’ is vrijwel niets bekend behalve dat Willink na dit werk het roer weer helemaal omgooide en terugkeerde naar het modern-realisme. Men zou dus kunnen stellen dat ‘De zilveren bruiloft’ dient als de afsluiting van Willinks periode van experimenteren met de avant-garde stromingen.

Wat ik zelf zie als ik naar ‘De zilveren bruiloft’ kijk is een groep feestgangers die, verdeeld in paren, non verbaal contact maken met elkaar. Allereerst de zilveren bruid en bruidegom, gekleed in donkere kleding, zitten naar elkaar toe gekeerd en kijken elkaar in de ogen. De twee lijken naar elkaar te glimlachen wat niet verrassend is op een feestdag. De vrouw in de witte jurk aan de rechterkant van het schilderij zou de dochter van het echtpaar kunnen zijn. Zij houdt een glas rode wijn in haar rechterhand en met haar linkerhand houdt ze de hand van een jongen vast die naast haar staat. De vrouw en de jongen kijken elkaar ook vreugdevol aan. Zij zouden moeder en zoon of broer en zus kunnen zijn. Het eerste lijkt mij het waarschijnlijkst. Dan als laatste de twee violisten. Ook zij maken oogcontact en hebben een glimlach rond hun mond. Misschien zijn ze tevreden over hun samenspel of over dat ze op een zilveren bruiloft mogen spelen. Wat voor mij in ieder geval blijkt uit het schilderij is dat deze zilveren bruiloft met plezier wordt gevierd. Man en vrouw lijken de vader en moeder van de vrouw met de witte jurk en hiermee de grootvader en grootmoeder van het jongetje. In het schilderij zit nog een schilderij verstopt. Dit lijkt onderdeel van het decor waarin de paren zich verbinden. Op dit schilderij staat een (Nederlands?) winterlandschap met een mooi gekleurde lucht afgebeeld. Ik zou graag willen weten of Carel Willink een onderliggende betekenis gaf aan dit schilderij in het schilderij. In mijn hoofd zou dit schilderijtje het huis van de familie af kunnen beelden. Misschien wel het huis waar ze zich, op het grotere schilderij, in bevinden. Ik heb het geprobeerd op te zoeken wat dit binnen de kunst semiotiek betekend maar heb geen betekenis kunnen vinden. De interessante omgeving waarin de feestgangers zich bevinden komt vanuit de invloed van Fernand Léger. Hij schilderde veel hoeken en buizen en dit heeft Willink hier ook gedaan. De tafel met glazen achter het echtpaar samen met de stenen waar de mensen op zitten lijken geïnspireerd te zijn door de klassieke oudheid. Dit was een tijdperk dat Willink vaker terug liet komen in zijn schilderijen zoals ‘Chateau en Espagne’.

Een inzicht dat ik heb gekregen is bij dit schilderij is de werking van het mysterie rondom de geschilderde personages. Ik weet wie het zilveren echtpaar is maar verder weet ik eigenlijk niets en bedenk ik mijn eigen verhaal er bij. Het zou interessant kunnen zijn om een verhaal over een familie te vertellen maar de daadwerkelijke familiebanden in het midden te laten, voor de kijker om zelf iets te interpreteren. Dit heb ik ook eerder gezien in ‘Shoplifters’ en werkte daar erg goed.

1 note · View note