#berk krak

[current-mcr-news]

instagram story by frankieromustdie

[July 15, 2022]

#frank iero #jamia iero #neverlow #tucker rule #eli quinters #berk krak

[robin-scheepmans-blog]

Het Wonderbaarlijke Voorval Met De Hond In De Nacht 2

Drie jaar na de gebureneisen bij Christopher is er opnieuw een mysterie opgedoken, dit keer bij de buurvrouw van zijn oma. Zal Christopher in staat zijn om psychopaat die dit gruwelijke voorval (in de nacht) heeft veroorzaakt te vinden? Was het zijn vader opnieuw? Was het zijn Oma? Al deze vragen worden beantwoord in: Het Wonderbaarlijke Voorval Met De Hond In De Nacht 2. (omdat dit het 2de boek is hebben we beslist om niet te schrijven van uit Christopher zijn ogen, maar van uit jouw ogen: God.)

Hoofdstuk 1) Het Voorval

Het natte gras voelde koud aan onder Christopher zijn voeten, met modder die overal rondvliegt en het gekraak van vochtige takjes onder zijn voeten rende Christopher door de tuin van zijn oma. Een gevoel van spanning stroomde door zijn aders, maar langzaam begon de onzekerheid zich te mengen, wat moest hij doen eenmaal hij weg was? Waar kon hij terecht? Die bepaalde vragen(en nog veel meer) gingen als maar door zijn hoofd. Als ik maar weg geraak. Dacht hij. Meter per meter kwam hij dichterbij het hek (Christopher was niet echt snel) van zijn oma. Ze zou hem vermoorden, iets aandoen, en denk eens wat de politie zou zeggen, hem een tweede keer zien op een crime scene. Aan de andere kant van de tuin wandelde een man door de tuin, hij was ongeveer twintig en droeg zwarte kleren, iemand die om dit uur door een tuin loopt in deze buurt heeft er meestal een niet zo legale reden voor. Langzaam maar geconsenteerd volgde de figuur Christopher. Een paar meter voor hun wegen kruisten besloot de man oostwaarts te gaan. He zette het op een rennen, hierdoor struikelde hij bijna over een roze emmer, lichtjes geïrriteerd liep de man verder, na een paar minuten passeerde hij een omgevallen berk en laten ook een vervallen tuin huisje. Hij duwde de deur open en keek binnen, maakte een zuchtte gerustgesteld en sloot de deur weer. Hij liep nog even verder toen hij gealarmeerd werd door het geluid van brekende takjes achter hem.

– Christopher liep nu over het verlichte tuinpad richting de straat, hij had geen idee dat de man hem in de gaten hield, zachtjes vloekte hij omdat het er zo fel verlicht was. De nacht voelde koud en vochtig aan, het was bijna zonsopkomst, Christopher was helemaal niet moe, enerzijds omdat wel wat slaap had kunnen vaten overdag en anderzijds omdat het veel te spannend was om nu moe te worden. Heel even stopte hij om te beslissen om recht door te gaan of het bos in te rennen. Een koude rilling ging over zijn rug toen een luide gil klonk, het was zes uur 's ochtends, zonsopkomst. Christopher wist wat er gaande was aan de andere kant van de straat, Zijn oma en haar buurvrouw hadden beslist de hond eten te gaan geven. Nu stond hij daar, klaar om te beslissen wat te doen, hij kon nu gewoon de straat op lopen en naar de buurvrouw gaan, hij zou haar uitleggen wat er was gebeurd, ze moest hem toch geloven, zelfs als al het bewijs tegen hem was, ze wist dat hij het niet kon doen. Zijn andere optie was om het bos in te lopen, zo door te steken naar het station, waar een vriend van hem twee straten verder woonde. Zijn ouders kende Christopher goed, ze zouden hem altijd geloven, en altijd helpen.

Welkom bij een keuze deel van dit boek, dit is nieuw en heeft niets te maken met het vorige deel, maar ik ben de schrijver dus beslist ik wat ik verander. Hoe dan ook, op dit moment kan je een beslissing nemen in de plaats van Christopher, gaan je naar straat of loop je naar je vriend, het is jouw keuze. Voor de straat lees gewoon verder en voor het bos ga naar hoofdstuk 2B.

Hoofdstuk 2A: De straf

Christopher renden naar het hekje dat hem van de straat scheidde en duwde het open, hij renden dit keer harden dan ooit, de koude asfalt van de Noordstraat voelde raar onder zijn ruwe voetzolen. Op die manier liep Christopher nog twintig meter verder tot hij het tuinmuurtje van de buurvrouw had bereikt, hij kroop op een vuilnis bak (met veel moeite) en zo over de muur (met nog meer moeite). Eenmaal op de muur was het een kwestie van gewoon naar beneden te springen en in de tuin te landen. Zonder na te denken liet hij zich vallen op het zachte gras. 'Daar is hij!' Klonk er van achter hem, Christopher draaide zich langzaam om en keek in de richting van de stem. De buurvrouw en zijn oma stonden rond een hoopje goud-bruin hoopje haar. Een harde hand greep hem rond de arm en trok hem over het gras, Christopher lande met zijn gezicht in het gras naast het hoop je haar. “WAT HEB JE MET MIJN HOND GEDAAN, JIJ STUK ONGELUK?!” De buurvrouw haar stem echode door heel het staartenblok. Langzaam draaide Christopher zich om en kook naar de doode hond. Doge noemde de buurvrouw hem, ze had nog twee andere honden genaamd Pepe en Boi, deze waren wel nog te jong om naar buiten te komen. Met een agressieve blik trok de buurman hem recht en wees naar het lijkje. De man droeg een grijze overal met daaronder een rood ruitjeshemd. Hij droeg een blauwe baseball pet op zijn hoofd en had diepe blauwe ogen, de rest van zijn gezicht was bedekt met een wilde blonde baard. Hij droeg een veel te grootte jeans broek en erg lelijke laarzen. De buurman wees naar het kadaver en vroeg wat er volgens Christopher gebeurd was. Christopher, helaas had geen verdediging, alles wees op hem, het versieringslint met het kaartje: “Official LoTR Collectible” lag naast het lichaam. Christopher hield eigenlijk niet zo veel van Lord of The Rings, hij had de twee zwaarden gewoon met kerstmis gekregen, omdat zijn moeder wou dat hij meer “jongensachtige” leuk ging vinden. Er stroomde een straaltje bloed van de nek van de hond. De buren werden heel boos en vertelde hem dat ze wisten dat hij het had gedaan en dat hij zou boeten voor deze daad. Voordat hij kon reageren werd Christopher meegesleurd naar de het huis van zijn oma, hij kon zijn opa horen vloeken over wat een duivelskind hij wel niet was. Op zijn weg door de tuin zag hij een donkere figuur met zijn LoTR zwaard op de buurvrouw afsluipen, zijn oma was nergens meer te bekennen, noch de buurman. Christopher begon te schreeuwen tegen zijn opa dat er man in de tuin stond, maar opa weigerde dit te geloven. En luide kraak klonk en Christopher vond zichzelf van de trap afrollende. Het was donker in de kelder. Maar wel Veilig, want Christopher hoorde het slot dicht draaien.

Einde B

Uitkomst: Christopher geraakte heelhuids weg van de psychopaat, maar kon zijn opa oma, buurvrouw en buurman niet beschermen. 1/5

Hoofdstuk 2B: Heroïsme

Op een stevig tempo trok Christopher richting zijn vriend Jan zijn huis. Jan woonde net buiten het bos, twee straten verder van het station. Van waar hij nu was moest Christopher nog tien minuten wandelen en dan zou hij aankomen op zijn bestemming. Zijn bloed begon sneller te stromen en zijn ademhaling werd aanzienlijk luider. Na een tweetal minuten liep hij langs een aantal gebarsten stukjes roos plastic. Sluikstorters. Dacht hij, dat was het ergste van het ergste. Christopher kwam aan bij een houten tuinhuisje toen hij iemand hoorde weglopen. Hij besloot te volgen. Het begon kouder en kouder te worden in het bos. Hier en daar kwam er een straaltje daglicht door, maar het was er vooral zwart. In dit deel van het bos was hij nog nooit geweest, het was er akelig stil. Krak. Christopher draaide zich om en stond oog in oog met een zwart geklede man. Bloed druppelde op de koude grond, Christopher keek naar beneden en zag zijn verdwenen LoTR collectible zwaard in de handen van de onbekende man. Met een harde duw kreeg de man Christopher op de grond. Het was koud daar, tussen al het mos. Wat moest hij doen? Er lag een scherpe steen naast zijn rechter hand hij kon gewoon slaan. Maar hij kon ook naar links rollen en dan richting het station weglopen.

Joepie, opnieuw een keuze, deze is heel belangrijk dus kies heel voorzichtig. De  keuzes zijn: Of je neemt de steen en slaagt de psychopaat(3A), of je loopt weg naar het station(3B).

Hoofdstuk 3A: Poging tot moord

Christopher greep de steen zo stevig als hij kon en zwaaide naar de psychopaat zijn hoofd. Bloed vloog overal en de man lande bewusteloos op het gras. Bloed stroomde door zijn aders, wat zou hij doen, zou hij voor de Killing Blow gaan of zou hij de man gewoon knock-out laten liggen?

Doden hoofdstuk 4A

Laten leven Hoofdstuk 4B

Hoofdstuk 3B: Verlies

Christopher rolde op zijn zij en probeerde weg te kruipen, maar de handen waren te sterk, het zwaard ging omhoog en boorde zich door Christopher zijn keel, het geluid van een tiener verdrinkende in zijn bloed vulde het bos. De psychopaat trok het zwaard uit Christopher zijn borstkas en maakte zijn pat naar de tuin van de buurvrouw van oma. Na een twintig minuutjes wandelen kwam hij er aan. Voorzichtig keek hij over de stenen muur die de tuinen afscheidde. Hij zag de opa en oma van Christopher samen met de buren naar het levenloze lichaam van een handje staren. Er verscheen een duistere glimlach op Pscho zijn gezicht.

Einde 2

Christopher greep de steen niet dus kon zich niet verdedigen tegen het wapen van de psychopaat, en zo kon hij ook zijn familie en vrienden niet reden. 0/5

Hoofdstuk 4A bescherming

Christopher zwierde de steen zo hard als hij kon en sloeg door de schedel van de psychopaat heen. Bloed vloog overal. Langzaam stond Christopher recht en rende naar zijn buurjongen. Deze ontving hem vriendelijk en zijn ouders begrepen de situatie, de politie kwam en loste alle problemen op Christopher leeft nu terug bij zijn grootouders en de buren zijn nog altijd bevriend met hem.

Einde 3

Christopher had een steen om zich te verdedigen tegen de psychopaat, hij besliste de man te doden en beschermde zo zijn familie en vrienden. 5/5

Hoofdstuk 4B ...

Christophe liet de steen vallen en stond recht. Hij rende naar zijn buurjongen. Deze ontving hem vriendelijk en zijn ouders begrepen de situatie volledig. Ze belde de politie op en ze ging meteen op zoek naar de psychopaat, helaas vonden ze hem niet en Christopher moest twee dagen later terug naar huis, thuis vond hij de levenloze lichamen van zijn grootouders met een briefje: Ik ben er nog steeds. Twee weken later werd eer een 20 jarige man opgepakt in de buurt. Sindsdien zijn alle problemen opgelost en woont Christopher bij de buren.

Einde 4

Christopher kon ontsnappen aan de psychopaat zonder hem te doden, maar helaas moeten zijn grootouders de prijs hiervoor betalen, hij redde de buren tenminste. 3/5

(Echt einde)

gebruikte technieken: 

structureel: in-medias-res, cliffhanger (keuze op einde hoofdstuk)

Stilistisch: goedgekozen woorden, herhaling

Doseren van informatie : Lezer weet meer dan het personage: Je weet dat de Psychopaat Christopher bekijkt.