Monolog Szkota
— Jak to jest być Szkotem na ziemiach polskich, dobrze?
— A, wie waćpan co, moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze, albo że niedobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że przypadkowych szlachciców, z którymi łączy mnie jedynie takie samo nazwisko; takich, którzy nazwali mnie przybranym synem pięć sekund po poznaniu, a potem przepisali na mnie cały swój majątek. I, co ciekawe, to właśnie przypadkowe spotkania wpływają na nasze życie.
Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne wartości, które sprawiają, że wyrzucają cię z własnego kraju bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które by tak rzec, które pomaga się nam rozwijać, chronić monarchię przed obaleniem. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ je znalazłem w tym wiślanym kraju i dziękuję banicji! Dziękuję jej; banicja to śpiew, banicja to taniec, banicja to kochanie!
Wielu ludzi pyta mnie o to samo: ale jak ty to robisz, skąd czerpiesz tę radość, to natchnienie do odpowiadania na najprostsze pytanie kolejnym monologiem? A ja odpowiadam, że to proste! To umiłowanie czczej acz zwalającej z nóg kobiety gadaniny. To właśnie ona sprawia, że dzisiaj na przykład wpędzam panny do klasztorów, a jutro – kto wie? Dlaczego by nie – oddam się wojaczce i będę, ot, choćby, wysadzać... sieb— t-twierdze...
44 notes
·
View notes
Jan Nowicki as Ketling-Hassling of Elgin and Barbara Brylska as Krzysia Drohojowska in “Pan Wołodyjowski” (1969)
44 notes
·
View notes