Tumgik
#Cesarz Konstantyn Wielki
Text
Ubi societas, ibi ius
Matka świata – pisze o niej Czesław Ryszka, autor biografii Matki Teresy, który miał okazję poznać ją a raczej widzieć w Częstochowie w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Matka świata – tak ją nazywano. Ręce i palce miała spracowane, palce u stóp zmienione i powykręcane jakby to były ręce i stopy całego swiata – pisał autor.Ubi societas ibi ius – zasadę przypomina Benedykt XVI, ale jeśli…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
maildrawer48 · 2 years
Text
Tylko Co Zatem Rzeczywiście Naprawdę Oznacza?
41.4. Mówią, że założycielem Kościoła Katolickiego był Konstantyn Wielki, zaś nie Jezus. Ponieważ miłujesz Jehowę i zachowujesz jego przykazania w taki droga jak Chrystus Jezus przestrzega, fakt ten sprawia Cię chrześcijaninem. Jahwe też, jak Syn, jest „świadkiem wiernym i prawdomównym” Jr 42:5. Bądź On także jest „Świadkiem Jehowy”? 56) też niechcąco przyznaje, że Kościół nasz istniał zanim Konstantyn się urodził (ok. Istnieje tajemnicze przymierze pomiędzy królestwem małego Roga, a władcymi i rządzącymi tej ziemi, którzy okazują papieżowi każdą nie uzasadnioną bałwochwalczą uniżność, co zapoczątkował już cesarz Konstantyn Wielki, który wyruszył w roku 330 Rzym stolicę Imperium Romanum i przeniósł swoją rezydencję do Bizancjum, a Rzym, stolicę demonów i bałwochwalstwa pozostawił do dyspozycji ówczesnemu papieżowi Sylwestrowi I. Znamienne istnieje ponadto to, że miasto, które stanowiło poddane kultowi Szatana, gdzie odprawiano tejemnicze misteria ku czci boga słońca, i że miasto, które odnosiło się ponad wszystkie królestwa ziemi, żadając z całej reszty świata poddaństwa i ilości, dla naszych bogów, Szatan zarezerwował małemu Rogowi, który bluźni Bogu uznawając się za Boga na ziemi. Na pełnym świecie - zarówno na przestrzeni historii, jak i obecnie - religie „kontraktowe”, propagujące wiarę w złych lub zazdrosnych bogów, stary także są źródłem dużej części cierpienia. Diagnoza brzmiała jak niski sen: rak piersi dobrej z agresywnym przerzutem do węzłów chłonnych.
Bowiem obecne był taki placyk od Sienkiewicza, wtedy stanowił dokładnie taki skwerek wielkości trzy razy tak kiedy ten pokój, taki kredyty. Z nami sprawdzicie, jak poszła Wam matura 2018 z matematyki. Omamione przez Antychrysta chrześcijańskie narody, uznawają to miejscowość za stolicę apostolską, oraz za stolicę chrześcijańskiej wiary, ale o tym mieście Chrystus Pan mówi, że jest miastem najciemniejeszego bałwochwalstwa oraz miastem krwawym, w jakim wylewano krew wiernych świadków Chrystusa jak wodę, a w jakim zmuszano naśladowców Chrystusa do kochania i wykonywania krwawych ofiar demonicznym bożkom oraz cesarzom. Proroctwo myśli na wieś Pergamon, jako symbol i metaforę kojarzącą się do warszawie kościoła rzymskokatolickiego, nazywającego się kościołem Chrystusowym, w którym cenienie pogańskich bożków i demonów zrobiło taki czczyt kiedy w centrum Pergam. 336), którzy tak jak oni odrzucali naukę o Trójcy Św. Zadłużenie i związane spośród nim odsetki, będące koszty systemu kontrole zdrowotnej oraz układu emerytalnego, jak też ogromne bezrobocie (ok. Fizykoterapia często stosuje i energię elektromagnetyczną o małym napięciu oraz słabej częstotliwości. Spotyka się tu zarówno osoby starsze oraz całe rodziny z niemowlętami w przeciwnym wieku.
Tumblr media
Prowadzimy również kursy maturalne. Potrafią zatem jednocześnie być konwersacje. Pozyskuje sobie przez ostatnie poważną koligację w form rodzica dysponującego wodą źródlaną i studzienną, nieodzowną przy zaklęciach i oczyszczeniach. Szabla z drewna, wystrugana przez stryjka, który za carskich momentów w kawalerii służył. ŚJ. Werset ten traktuje o ludzie gromadzonym z momentów apostolskich do dzisiaj, i nie o ŚJ, którzy otrzymali swą firmę w 1931 r. Nr 7 s. 10); „W roku 1931 dla odróżnienia się od nominalnego chrześcijaństwa przybrano nazwę Świadkowie Jehowy, opartą na Scenie Izajasza 43:10-12” („Świadkowie Jehowy. „Świadkowie Jehowy”. Ale do 1942 r. Patrz i „Największe oszustwa i proroctwa Świadków Jehowy” C. Podolski rozdz. 271) podają, że „Zarządza się, że po raz pierwszy nazwano biskupa Rzymu ‘papieżem’ właśnie w III wieku” i mówi to Kaliksta (217-222), a wtedy same istnieje wciąż przed Konstantynem. Wszechstronne użycie papieru sprawia, iż daje nam się, że ten produkt nie może nas już niczym zaskoczyć. Główne wnioski raportu (do jakich, nie ukrywajmy, tworzy się lektura większości zainteresowanych osób niebędących specjalistami) eksponują zalecenia dotyczące zmian w zajęciach WDŻ, stwarzając wrażenie, iż zagadnień do kolei jest mocno więcej niż treści, jakie należy kontynuować.
41.5. Świadkom Jehowy ujawnia się, że oni zowią się tak (tzn. „Świadkowie Jehowy”), i że najważniejszym motywem dla przyznania im tej nazwy był tekst Iz 43:10nn. Tymczasem marka ta gra tylko jako określenie charakterystyczne dla poznania i odizolowania od tamtych części badaczy, które też mają Russella za naszego założyciela (nie istnieje to marka prawna w USA). sprawdzian te z marki naszego Kościoła, mówiąc: „Co to w zespole za nazwa - ‘katolicki’? 246); por. też pkt 40.10. (o tym, czym jest „niewolnik”). Wspominają też „sobór kartagiński (253 n.e.)” (jw.; por. Nr 7 s. 16; por. Rzymie rolę papieża odgrywał biskup imieniem Klemens, który tam urzędował w latach od 88 do 97 n.e. Po nim spotkał Ewaryst (97-105 n.e.)” (por. Odpowiedź. W stwierdzeniu tym nie jest napisane „lud z imieniem swoim”, lecz „dla imienia swego”. Wiem, gdzie mieszkasz: tam, gdzie jest tron szatana, i łączysz się mego imienia i wiary mojej się nie zaparłeś, nawet we dni Antypasa, wiernego świadka mojego, który stał zabity u was, tam gdzie mieszka szatan”.
1 note · View note
naukikatolickie · 2 years
Text
02 Marzec - Żywoty Świętych Pańskich - Żywot świętej Heleny, Cesarzowej.
02 Marzec – Żywoty Świętych Pańskich – Żywot świętej Heleny, Cesarzowej.
2-go Marca.Żywot świętej Heleny, Cesarzowej.(Żyła około roku Pańskiego 320). Helena święta urodziła się w Anglii. Lubo w pogańswie wychowana, zachowała niewinność serca i czystą duszę. Imię Helena znaczy: „Sława.“ Hetman rzymski Konstancyusz pojął ją za żonę, a owocem tego związku był przesławny późniejszy cesarz Konstantyn Wielki. Matka strzegła syna, jak oka w głowie, wkrótce jednak miały…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
stefania116 · 2 years
Text
Tumblr media
Dziś wspomnienie św. Sylwestra (285-335), papieża. W czasie trwającego 21 lat pontyfikatu zatwierdził odmawiane po dziś dzień nicejskie wyznanie wiary, potępił herezję arian i donatystów, konsekrował bazylikę św. Piotra i bazylikę św. Jana na Lateranie, a także wedle średniowiecznej legendy... pokonał smoka dręczącego lud rzymski, wygłaszając mu kazanie o narodzinach, śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa, a następnie uwięził go w podziemiach Bazyliki Laterańskiej.
Urodził się w Rzymie jako syn bliżej nieznanego Rufina, kapłana, za czasów św. Marcelego, papieża. W czasie prześladowań dioklecjańskich pogańscy Rzymianie dążyli do wyniszczenia wszelkich przejawów chrześcijaństwa z Imperium, dlatego właśnie kapłan Rufln organizował ukrywanie egzemplarzy ksiąg liturgicznych oraz Pisma Świętego.
Sylwester wstąpił na tron papieski po św. Milcjadesie na początku 314 r. Zasiadał na nim bardzo długo - przez 21 lat. Długością w rządach ma tylko przed nim pierwsze miejsce: papież Pius IX, który panował 32 lata (1846-1878), Jan Paweł II (1978-2005) panujący niemal 27 lat oraz Leon XIII, panujący przez 25 lat (1878-1903), nie licząc około 34 lat rządów św. Piotra (33-67).
Pontyfikat Sylwestra przypadł na nieco spokojniejsze dla Kościoła czasy. W 311 r. cesarz Galeriusz ogłosił edykt legalizujący chrześcijaństwo na terenie Imperium Rzymskiego. W 313 r. cesarz Konstantyn Wielki i cesarz Licyniusz wydali słynny edykt mediolański, zapewniający tolerancję dla wszystkich religii Imperium, w tym również chrześcijaństwa.
Kościół jednak musiał się zmierzyć z problemami wewnętrznymi, a zwłaszcza z licznymi wówczas herezjami. W galijskim Arles trwał zwołany przez cesarza Konstantyna Wielkiego synod, który miał m.in. rozstrzygnąć spór doktrynalny między donatystami a cecylianami. Istota sporu dotyczyła stosunku Kościoła do chrześcijan, którzy z obawy przed prześladowaniami zaparli się wiary. Zdaniem donatystów z chwilą wyparcia się Chrystusa apostata tracił bezpowrotnie łaski wynikające z sakramentu chrztu oraz kapłaństwa (jeśli był kapłanem). Sakramenty sprawowane przez zhańbionego kapłana były uznawane za nieważne. Synod, na którym papieża reprezentowało dwóch kapłanów i dwóch diakonów, potępił donatyzm uznając go za herezję. Przyjęto, że powrót do Kościoła jest możliwy pod warunkiem odbycia surowej pokuty.
Za pontyfikatu Sylwestra cesarz Konstantyn Wielki zwołał do Nicei pierwszy sobór powszechny (325 r.). Ze względu na podeszły wiek papież nie uczestniczył w nim osobiście - wysłał tam jednak swoich legatów z Hozjuszem, biskupem Kordoby, na czele. Następnie na synodzie w Rzymie zatwierdził uchwały tego soboru. Przyjęto tam m.in. wyznanie wiary, które recytujemy po dziś dzień w czasie Mszy świętej. Ogłoszono też dogmat o boskości Syna i Jego równości z Ojcem, rozstrzygając tym sposobem głośne kontrowersje wokół tej kwestii. Ujednolicono obchodzenie świąt Wielkanocy w całym Kościele. Ogłoszono 20 kanonów prawa kościelnego, które obejmowały uprawnienia jurysdykcyjne biskupów Rzymu oraz określały sposób wybierania biskupów. Gdy Konstantyn Wielki ufundował bazyliki św. Jana na Lateranie i św. Piotra na Watykanie, Sylwester I dokonał obrzędu uroczystej konsekracji obu świątyń. Odtąd każda świątynia była konsekrowana w podobny sposób. Według tradycyjnego podania to właśnie św. Sylwester pozyskał dla wiary matkę Konstantyna Wielkiego - św. Helenę.
W czasie swego pontyfikatu papież Sylwester wyświęcił również 63 biskupów oraz wielu - źródła milczą na temat dokładnej liczby - kapłanów i diakonów. Wprowadził także do obrzędu chrztu namaszczenie głowy neofity krzyżmem świętym. Namaszczenie krzyżmem przy chrzcie praktykowane jest po dziś dzień.
Według legendy św. Sylwester pokonał i uwięził smoka w podziemiach bazyliki laterańskiej. Kilku kapłanów pogańskich przyszło do cesarza Konstantyna ze skargą, że pewien smok mieszkający w jaskini zabija codziennie swym oddechem wielu ludzi. Wtedy Konstantyn zwrócił się po radę do papieża Sylwestra I. A ten powiedział, żeby mu pokazać choć jednego chrześcijanina wśród zabitych przez smoka. A skoro chrześcijanie uniknęli śmierci od smoka – zauważył - to też sam następca św. Piotra może w imię Boże pokonać tego potwora i spowodować, aby przestał zabijać ludzi. Jeśli smok zostanie pokonany, to wielu uwierzy w chrześcijańskiego Boga - skonkludował.
Św. Sylwester I zdecydował się unieszkodliwić smoka. Gdy papież modlił się, ukazał się mu św. Piotr apostoł, który powiedział, że ma pójść do smoka z dwoma kapłanami i opowiedzieć potworowi o Jezusie narodzonym z Dziewicy, ukrzyżowanym, pogrzebanym, który zmartwychwstał i siedzi po prawicy Boga Ojca. Następnie powinien związać paszczę smoka nicią i zapieczętować pierścieniem, na którym powinien znajdować się znak Krzyża Świętego.
Poszedł więc św. Sylwester I z dwoma kapłanami do jaskini na spotkanie ze smokiem. Ujrzawszy go, postąpił dokładnie wedle wskazówek św. Piotra: wygłosił kazanie, na dźwięk jego głosu smoka zamurowało, następnie papież związał paszczę smoka i uwięził w podziemiach jaskini. Wracając, spotkał dwóch czarnoksiężników, którzy wprawdzie poszli za nim, aby zobaczyć, czy papież potrafi zbliżyć się do smoka, ale porażeni oddechem potwora upadli na ziemię i wyglądali jakby byli martwi. Św. Sylwester I spowodował, że czarnoksiężnicy zostali uzdrowieni i wyprowadził ich z jaskini. Oni natychmiast wraz z wielkim tłumem pogan nawrócili się. W ten sposób lud rzymski uwolniony został od diabła i trucizny smoka.
Choć smok jest oczywiście postacią fikcyjną, to jednak legenda ma głęboki wymiar teologiczny, przez który była i jest ona warta powtarzania po dziś dzień. Smok jest symbolem zła, diabła. Po pierwsze zatem, przytoczona legenda wyraża przekonanie o fałszywości religii pogańskiej oraz prawdziwości wiary katolickiej - w opowiadaniu pogańscy kapłani i czarnoksiężnicy byli bezsilni wobec potęgi zła. Po drugie, stanowi ona egzemplifikację zapowiedzi św. Pawła z Tarsu z listu do Filipian, wedle którego Bóg Ojciec wywyższył Syna, "aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem - ku chwale Boga Ojca". Ujarzmienie smoka przez papieża Sylwestra imieniem Jezus mówi nam o nieuchronnym zwycięstwie Dobra nad Złem.
Na obrazku papież Sylwester z atrybutami władzy papieskiej (ferulą i tiarą), skupionego na modlitwie, z oczami wzniesionymi ku niebu, od którego pochodzi jego urząd. Ferula to papieski pastorał zakończony krzyżem. Tiara to szczególny rodzaj mitry noszonej przez papieży od VIII wieku do 1963 roku. Na tiarę nałożone są trzy korony, który symbolizują trzy aspekty władzy papieskiej: ojca królów, władcy świata i wikariusza Chrystusa. Już od wczesnego średniowiecza uznawano, że papież jako spadkobierca tradycji Imperium Rzymskiego ma prawo nadawania tytułów królewskich na równi z cesarzem oraz wyłączne prawo nadawania tytułu cesarskiego (stąd – „ojciec królów”). „Władca świata” oznacza, że papież sprawował najwyższą władzę jurysdykcyjną w cywilizacji europejskiej: stał ponad państwami, czuwając nad przestrzeganiem przez nie prawa Bożego i kanonicznego; mógł zwalniać z przysiąg i ślubów (z wyjątkiem ważnie zawartego małżeństwa), nadawać sankcję traktatom międzynarodowym, a także je unieważniać; rozpatrywać apelacje od wyroków sądów kościelnych, a w pewnym zakresie także od wyroków sądów królewskich; wyznaczać sądy arbitrażowe do rozstrzygania sporów międzypaństwowych. Tytuł „Wikariusza Chrystusa” odnosi się do władzy papieża nad Kościołem. W formule koronacyjnej wypowiadanej przy nakładaniu tiary na głowę papieża-elekta znajdują się słowa: Accipe tiaram tribus coronis ornatam, et scias te esse patrem principum et regum, rectorem orbis in terra vicarium Salvatoris nostri Jesu Christi, cui est honor et gloria in saecula saeculorum („Przyjmij tę tiarę ozdobioną trzema koronami i wiedz, że tyś Ojcem książąt i królów, władcą świata, Wikariuszem naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa którego jest cześć i chwała na wieki wieków”). Prawdopodobnie Sylwester nie był koronowany tiarą, choć tradycja mówi o „tiarze św. Sylwestra”, która jednak raczej pochodzi z XIV wieku i była noszona przez papieża Bonifacego VIII.
W tle obrazu okiełznany smok, co stanowi nawiązanie do wspomnianej legendy.
1 note · View note
pustyniaserca · 3 years
Text
Święta Zofia
Greckie imię Zofia znaczy tyle, co “mądrość”. W IV w. Konstantyn I Wielki wystawił w Konstantynopolu bazylikę ku czci “Mądrości Bożej”, którą w wieku VI cesarz Justynian (+ 565) rozbudował i upiększył tak dalece, iż należała do najwspanialszych świątyń chrześcijaństwa. Być może, że właśnie ta świątynia Hagia Sophia (Świętej Mądrości Bożej) spopularyzowała imię Zofii. Posiadamy wiele żywotów św.…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
allora-bt · 7 years
Link
Tumblr media
Fragment obrazu autorstwa Giulio Romano “Battaglia di Ponte Milvio”
0 notes
osobypostacieludzie · 6 years
Photo
Tumblr media
Atanazy Wielki ( Μέγας Αθανάσιος, Atanazy Aleksandryjski, Αθανάσιος Αλεξανδρείας, Swiatitiel Afanasij Wielikij, archijepiskop Aleksandrijskij, Athanasius of Alexandria, Athanásios Alexandrías, Athanasius the Great, Athanasius the Confessor, Athanasius the Apostolic, Athanasius I ) - biskup Aleksandrii, pisarz wczesnochrześcijański, teolog-apologeta, kaznodzieja, ojciec i doktor Kościoła, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego. Urodził się w Egipcie, najprawdopodobniej w Aleksandrii, z pochodzenia był Grekiem. Władał greką oraz językiem koptyjskim. W młodości żył w odosobnieniu na pustyni egipskiej, gdzie spotkał swojego późniejszego mistrza, św. Antoniego Pustelnika. W 319 roku przyjął diakonat. Na sobór nicejski (325) przyjechał u boku swego biskupa św. Aleksandra. Brał czynny udział w walce przeciw arianom i przyczynił się do potępienia ich poglądów. To spowodowało późniejsze intrygi przeciw niemu i wygnania. W roku 328 został wybrany biskupem Aleksandrii. W 335 r. cesarz Konstantyn pod wpływem Euzebiusza z Nikomedii skazał go na wygnanie, które Atanazy spędził w Trewirze. Był w tym czasie gościem m.in. św. Serwacego, biskupa Tongeren. Z wygnania wrócił w 337 r. po śmierci cesarza. Po dwóch latach musiał znów opuścić Aleksandrię, tym razem udał się do Rzymu, gdzie przebywał pod opieką papieża Juliusza I. Nadal walczył z arianami, zyskując poparcie papieża, biskupów zachodnich i synodów. Mimo że został uznany za niewinnego przez synod w Sardyce (obecnie Sofia w Bułgarii), który odbył się ok. 343 r., nie mógł powrócić do Aleksandrii. Dopiero w 345 r. po śmierci Grzegorza z Kapadocji (będącego biskupem Aleksandrii) cesarz Konstancjusz zgodził się na powrót Atanazego do Aleksandrii. Tym razem rządził biskupstwem dziesięć lat, w tym czasie starał się wzmocnić wiarę w Egipcie oraz rozszerzyć ją w innych krajach (Etiopii, Arabii), popierał ośrodki monastyczne i pustelnicze, pisał dzieła teologiczne. Konstancjusz nie do końca pogodził się z bytnością Atanazego w Aleksandrii. Żądał, by biskupi odwołali go z urzędu, jednak ani w 353 r. biskupi galijscy zebrani w Arles, ani w 355 obecni na synodzie w Mediolanie nie zdołali przekonać papieża Liberiusza o nieprawowierności Atanazego, dlatego cesarz wysłał bandytów, aby go usunęli przemocą. Święty uciekł na pustynię, tworzył tu swe dzieła teologiczne. Po śmierci cesarza w lutym 362 powrócił znów na swą stolicę biskupią, chciał rozpocząć synod, który rozstrzygnąłby zagadnienia dotyczące wiary, jednak cesarz Julian po dziewięciu miesiącach wygnał go z Aleksandrii. Po śmierci cesarza Juliana Atanazy powrócił tylko na dwa lata (363-365), gdyż cesarz Walens też go wygnał. To wygnanie trwało krótko, ponieważ już w 366 r. cesarz pozwolił mu wrócić, tym razem na dobre. Atanazy głosił kazania i pisał dzieła teologiczne wyjaśniające Tajemnicę Wcielenia, zdefiniowaną na soborze w Nicei (325 r.) za czasów jego młodości. Zmarł, dożywszy blisko osiemdziesięciu lat, w Aleksandrii w nocy z 2 na 3 maja 373 r., otoczony przez prezbiterów kościoła aleksandryjskiego i opłakiwany przez wiernych. Atanazy Wielki jest znany przede wszystkim jako autor pism apologetycznych zwalczających poglądy arian na temat Wcielenia. W swych pracach bronił ortodoksyjnej nauki o współistotności Słowa Bożego (Logosu) z Bogiem Ojcem, czyli boskiej godności Chrystusa, a także dogmatycznych prawd dotyczących Wcielenia i Odkupienia. Był w tym propagatorem i interpretatorem nauczania soboru nicejskiego (325 r.), który potępił nauczanie chrystologiczne Ariusza, pochodzącego z Libii w Afryce Północnej prezbitera Kościoła aleksandryjskiego. Biskup Aleksandrii bronił też Boskiej natury Ducha Świętego jako Trzeciej Osoby Trójcy przeciw Macedonianom w dwóch dziełach Listy do Serapiona (Ad Serapionem) i O Duchu Świętym.Argumentacja Atanazego wynikała z obserwacji prostej wiary Kościoła, który w swej praktyce modlitewnej i liturgicznej nie tylko kierował się do Ojca przez Syna, lecz również wprost do Chrystusa. Z ariańskiego punktu widzenia chrześcijanie adorowali stworzenie, czyli popełniali bałwochwalstwo. Liturgiczna cześć oddawana Chrystusowi w Kościołach chrześcijańskich świadczyła o wyznawaniu Boskiej natury Zbawiciela. Jednym z podstawowych argumentów za boskością Syna i Ducha Świętego był dla Atanazego nakaz misyjny Jezusa Chrystusa, w którym Pan polecił udzielać chrztu: w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego (Mt 28,19). Atanazy wykazywał, że gdyby uznać, iż arianie mają rację, wówczas sama formuła chrztu byłaby poleceniem się, jednocześnie, Stwórcy i dwom stworzeniom, co z chrztu robiłoby hybrydę. „Nie powinniśmy być chrzczeni w imię Niepowstałego i Powstałego (…), lecz w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”. Jak zauważył Michael Fiedorowicz, ponieważ trynitarna formuła chrztu powstała jeszcze przed kontrowersją wywołaną przez Ariusza, dlatego argument ten miał dużą siłę dowodową jako świadek wiary Kościoła. Swą argumentacją przeciwko arianom w obronie Bóstwa Chrystusa i jedności Osoby Boskiej Chrystusa, będącej hipostazą dwóch natur, przyczynił się pośrednio do umocnienia rozumienia dogmatycznego tytułu Maryi jako „Bożej Rodzicielki” – Theotokos. Jest też autorem licznych dzieł pastoralnych, ascetycznych, egzegetycznych i historyczno-polemicznych, m.in. Żywota św. Antoniego, w którym opisał życie nestora mnichów egipskich, Antoniego i sformułował reguły życia zakonnego.Niektórzy przypisywali mu autorstwo atanazjańskiego wyznania wiary (jego nazwa pochodzi właśnie od św. Atanazego Wielkiego).
0 notes
ligaswiatowa · 7 years
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Czas, który nigdy nie istniał Witaj w 1720 roku Rozmawiamy w małych grupach o manipulacji, iluzji władzy, dekonstrukcji, konstruktach psychologiczny i inżynierii społecznej ... Jeśli zdamy sobie sprawę z ogólnej ignorancji, poprawności polityczno - religijnej i analfabetyzmu, spowodowanego powszechną edukacją niewolników, którym wpaja się iluzoryczny obraz świata, zbudowanego na autorytecie władzy, to dochodzimy do dziejowych kłamstw, wywierających wpływ na wyimaginowany światopogląd, który jest podstawą utraty tożsamości rdzennej opartej ma idei samostanowienia. https://samostanowienie.wordpress.com/2016/03/30/zagubiona-tozsamosc/ Pod koniec lat 90-tych, dwudziestego wieku przeszukiwałem biblioteki uniwersyteckie w celu odnalezienia badań naukowych z lat 50/60/70-tych (XX w), dotyczących początków chrześcijaństwa na ziemiach polskich. W literaturze naukowej i popularnej, znaleźć można było nieśmiałe uwagi na temat pierwszych chrzcielnic z 6 i 7 wieku n.e. Kilku innych naukowców, uważało, że za sprowadzeniem na Lechitów plagi chrześcijaństwa po przegranej wojnie z cesarstwem Chin, nie stał wcale Mieszko I, lecz Lech I i jego chciwi następcy. Początek lat 80-tych (XX w), założył niezależnym naukowcom knebel poprawności politycznej poprzez usankcjonowanie kłamstwa jako drogi rozwoju. Czas Widmowy Na początku lat 90-tych Heribert Illig (polecam książkę : Wymyślone Średniowiecze) zaproponował wprowadzenie pojęcia czasu widmowego, który zapełniał wieki martwe, nieistniejącymi wydarzeniami kreowanymi na potrzeby władzy świeckiej i kościelnej nad światem. Bardzo szybko analityka systemów, sprowadzono do parteru, a jego teorie zakopano bardzo głęboko pod stertą dezinformacji i poprawnych politycznie pomówień. Mediewistyka, jest kolejną formą wymyślonej nauki, która utrzymuje ciemny lód, dostosowany za pomocą edukacji do realiów iluzorycznej współczesności. (Mediewistyka, to dyscyplina historyczna zajmująca się różnymi zagadnieniami epoki średniowiecza (m.in. społeczno-gospodarczymi, wojskowo-politycznymi). Współcześnie sięga także do rezultatów badań archeologii i etnografii.) Wszystkie formy zmyślonej nauki są nazywane dyscyplinami. Dyscyplina wojskowa i sportowa, prowadzi do wyścigu szczurów, broniących poprawności politycznej dziedziny, której w rzeczywistości, broni tylko jeden realny fakt - utrzymywania nierobów, tworzących alibi władzy, na koszt społeczeństwa. Mediewistyka, podobnie jak reszta współczesnej nauki, jest tolerowana przez władze tylko z jednego kluczowego powodu : potwierdza ona porządek świata, oparty na autorytecie władzy, wychodzącej z mitów i legend. 70 % dokumentów stworzonych w tzw : Średniowieczu, jest czystej wody fałszerstwem, którego gigantyczny rozmiar odkrywany jest każdego dnia. Fałszerstwo tworzone przez księży, pozwalało zdobyć kościołowi władze, na drodze której nie mogli stanąć przypadkowi analfabeci, pozbywając się ziemi i godności na rzecz wiary i usankcjonowanego prawnie poddaństwa. Jedynym zagrożeniem fałszerstwa, są i byli mistycy, magowie i alchemicy z bliskiego wschodu (daleki wschód, stanowi tak odległą krainę w owych czasach, że tylko elity tych dwóch iluzorycznych systemów, wymieniały pomiędzy sobą opinie, na temat hodowli stad człowieczych ). Wojny religijne, napędzane nienawiścią do intelektualnej konkurencji, były wojnami o władze nad ludźmi i dobrami naturalnymi. Klasztory, chronione przez armie cesarskie i mnichów - wojowników, były warsztatami falszerskimi i bibliotekami gromadzącymi fałszywe legend o tworzącej się historii władzy hierarchicznej. Dowody w postaci zapisków kronikarzy chrześcijańskich, wydają się być archaiczną formą literatury si-fi, która uzbrajała legend i mity w dowody piśmiennicze. W tym samym okresie, na zlecenie kościoła powstawały liczne rzeźby, gobelinami i malowidła ... , tworzące mit nieistniejących władców. ( W starożytności i antyku, również miał miejsce owy proceder, ale o tym porozmawiamy później. ) Wydarzenia i bohaterowie, byli wymyślani na ogromną skale. Fałszowanie dekretów oraz rozporządzeń papieskich, dawało zakonom władze nad ogromnymi przestrzeniami ziemskimi, które były nadawane klasztorom na mocy fałszywych nadań papieskich, cesarskich i królewskich. ( Warto tu przypomnieć jeden fakt : W 1228 roku Krzyżacy otrzymali w dzierżawę ziemię chełmińską. Zakon na podstawie sfałszowanego dokumentu Konrada, który nadawał im ziemię chełmińską w w wieczyste posiadanie otrzymał w 1234 roku bullę papieża Grzegorza IX uznającą pełnię władzy Krzyżaków w tym rejonie. Korzystając z poparcia cesarstwa, papiestwa i własnej siły militarnej przystąpili do budowy państwa zakonnego. W Polsce nie dostrzeżono niebezpieczeństwa i chętnie udzielano im pomocy. ) Jeśli spojrzeć na dokumenty wyprodukowane od 8 do 15 wieku, możemy zobaczyć absurd dzisiejszej rzeczywistości, namalowanej średniowiecznymi dekretami nadań. Jak widzicie zabicie obiecadła i wprowadzenie alfabetów, narodziło epokę kłamstwa i fałszerstwa, bazującego na kastach uprzywilejowanych czerpiących zysk z fałszerstwa i pracy wiernych niewolników. http://wojciechdydymski-cytaty.blogspot.com/2016/12/obiecado.html Fałszerstwo antycypacyjne Horst Fuhrmann (https://de.m.wikipedia.org/wiki/Horst_Fuhrmann), stworzył pojęcie fałszerstwa antycypacyjnego, jest to fałszerstwo wyprzedzające zakładające coś co jeszcze nie istnieje. Przykładami taki fałszerstw są : -) wyznanie Sylwestra na temat chrztu Konstantyna, które powstało w czwartym wieku, a użyte zostało w ósmym wieku. (Konstantyn Wielki : https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Konstantyn_I_Wielki Sylwester I : https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Sylwester_I) -) fałszerstwa papieża Symmachusa, napisane ok 500 roku, a wykorzystane w XI wieku (Symmachus : https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Symmachus_(papież) Po śmierci swojego poprzednika Symmachus (498-514) sprawował pontyfikat razem z antypapieżem Wawrzyńcem. Gdy Symmach witał w Rzymie króla Teodoryka, antypapież oskarżył go o kradzież pieniędzy kościelnych, utrzymywanie stosunków z kobietą oraz obchodzenie świąt według pogańskiego kalendarza. Były podstawy do tych oskarżeń, ponieważ król Teodoryk zwołał do Rzymu synod, który miał się zająć tą sprawą. Już pierwszego dnia doszło do gwałtownych starć pomiędzy zwolennikami obu papieży. Rozruchy objęły cały Rzym (spory religijne już tradycyjnie wstrząsały miastem) a papież schronił się w Bazylice św. Piotra (odmawiał też udziału w obradach synodu). Po dwu latach, nie wiadomo z czyjej inicjatywy, sfabrykowano (w październiku 501 roku) dokumenty, które na stałe weszły do historii Kościoła jako „symmachiańskie fałszerstwa” – oparto się w nich na często absurdalnych wręcz dokumentach (jak stwierdzenie, że Sylwester I miał w obecności Konstantyna I powiedzieć, że: „w przyszłości ani cesarz, ani król, ani lud, ani duchowieństwo nie mogą sądzić papieża”:), by stwierdzić, że papież może odpowiadać tylko przed Bogiem. Od tego czasu wystarczyła jedynie papieska przysięga, by papież został uwolniony z absolutnie każdego zarzutu …) -) donacja Konstantyna, dokument napisany ok. 750 roku, wykorzystany w XI wieku (Donacja Konstantyna, to sfałszowany dokument, na mocy którego cesarz rzymski Konstantyn Wielki nadaje Kościołowi Katolickiemu liczne dobra i przywileje. ) -) Pseudoisidor, zbiór hiszpański z początku IX wieku, wpływ na XI wiek. ( https://de.m.wikipedia.org/wiki/Pseudoisidor ) Pseudoisidor zawiera zbiór sfałszowanych decyzji synodów i listów papieskich, a także sfałszowany zbiór prawodawstwa frankowskich władców z VI do IX wieku, zbiór procesów karnych papieża Hadriana oraz 100 listów papieskich, pochodzących od rzymskich biskupów sprawujących władze w pierwszych trzech stuleciach. Pseudoisidor, zawiera również manipulacje prawne na mocy których dzisiejsi księża i politycy, są bezkarni, na ten przykład : Każdy kto oskarży biskupa zostanie skarzany na wieczne potępienie. Winę biskupa muszą potwierdzić conajmniej 72 osoby równe rangą biskupowi. Oskarżony biskup, mógł sobie sam wybrać sędziego i złożyć apelacje do biskupa Rzymu ... Kształtowanie pomyślnej przyszłości Fałszowanie dokumentów ma tylko jeden cel : jest nim kształtowanie pomyślnej przyszłości, dla kolejnych pokoleń władzy. Wieki pomiędzy panowaniem Juliusza Cezara, a papieża Grzegorza, zostały zmyślone i wpisane pomiędzy panowanie tych dwóch tyranów, których dziedzictwo zapisane jest krwią niewinnych osób. Ten sam pogląd, głosił Immanuił Wielikowski (https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Immanuił_Wielikowski) twierdząc, że czas pomiędzy kulturą Minojską - Mykeńską, a powstaniem antycznych Polis, był całkowicie sfałszowany. ( Kultura Mykeńska : https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kultura_mykeńska Kultura Minojska : https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kultura_minojska Polis : https://it.m.wikipedia.org/wiki/Polis ) Wielikowski, chciał odmłodzić istnienie kultury Minojskiej o 500 lat i przenieść faraona Echnatona z 14 wieku do wieku 10 p.n.e. ( Echnaton : https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Echnaton ) Natomiast Anatoli Fomienko, chciał aby przesunięto całą starożytną historie o tysiąc lat. ( https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Anatolij_Fomienko , https://en.m.wikipedia.org/wiki/Anatoly_Fomenko ) Reforma Gregoriańska Grzegorza VII ( Reforma gregoriańska – zmiany przeprowadzone w Kościele w XI-XII w. Reforma wzięła nazwę od papieża Grzegorza VII (1073-1085), jednego z jej realizatorów. Reforma miała na celu: - przywrócenie modelu społeczeństwa odpowiadającego Ewangelii. - uwolnienie Kościoła spod władzy świeckiej i jego scentralizowanie wokół papieża (papocezaryzm) - podniesienie poziomu moralnego kleru i świeckich. Ważnymi zmianami reformy było: - ujednolicenie liturgii, upowszechnienie rytu rzymsko-łacińskiego - reforma zakonów, kontynuacja reformy clunyckiej - wzmocnienie praktyki celibatu duchownych.) Kalendarz Juliański (https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Kalendarz_juliański) spóźniał się o 1 dzień w ciągu 128 lat w stosunku do kalendarza astronomicznego. W czasie wprowadzenia kalendarza Gregoriańskiego dodano tylko 10 dni zamiast dni 13u. Szukając rzeczywistości, dopasuj do niej datę Fikcyjnych dopisanych lat było około 300, ponieważ czas widmowy obejmuje okres od roku 614 do roku 911 n.e. (297 wymyślonych lat). ( Warto zwrócić uwagę na rok 911 kultywowany w przeróżny sposób przez elity : http://ligaswiata.blogspot.com/2017/01/slady-sonia-faszywa-flaga-i-gwiazdy.html Na ten przykład Karol III Prostak, po zwycięskiej bitwie pod Auxerre (910) król zawarł w roku 911 pokój w Saint-Clair-sur-Epte z władcą Normanów Haraldem Rollonem. Normanowie osiedlili się na półwyspie Contentin nad kanałem La Manche, tam utworzyli Księstwo Normandzkie, przejęli język i kulturę romańską oraz wiarę chrześcijańską w obrządku rzymskim.) Witajcie w 1720 roku Z tego obliczenia wynika, że żyjemy w roku 1720, a nie 2017, jeśli cofniemy też 500 lat kultury Minojskiej, dochodzimy do druzgoczących faktów ... Również tzw : chrzest polski, nie miał miejsca w 966 roku, lecz w roku 669. ( https://ligaswiata.blogspot.com/2016/04/mieszko-i-czowiek-ktory-sprzeda-lechie.html ) Oś iluzorycznego czasu, związana jest z rozwojem chrześcijaństwa, ponieważ wiara nie pozwala na jakiekolwiek wątpliwości. Ignorancja naukowców bierze się z czerpania wiedzy z dziedzin pokrewnych, dlatego też, wszystkie anomalie występujące w jednakowym czasie, są uważane za normalne i nie wpływają na przebieg podstaw danej nauki. Parsowie Parsowie, uważają że rachuba czasu, jest sfałszowana o trzysta lat ( ucieczka parsów datowana jest, między 7 - 10 wiek). (https://en.m.wikipedia.org/wiki/Parsi) Pomiędzy 7-10 wiekiem, nie można znaleźć żadnych śladów bytowania Żydów w zachodniej Europie. Kiedy miała miejsce wielka reforma administracyjna w Bizancjum, jeśli ok. roku 600, to dlaczego przez 300 lat, nie działo się nic oprócz powolnej przemiany społecznej. ?! ( Cesarz bizantyński - Konstantyn I (panował w latach 306 – 337), przeniósł w 334 roku stolicę cesarstwa z Nikomedii do Bizancjum. Reorganizacji cesarstwa za panowania Herakliusza (ok. 620), kiedy łacińskie tytuły i zwroty zostały oficjalnie zastąpione przez ich greckie odpowiedniki.) Karol Wielki, człowiek którego nie było Cała Europa wykazuje brak dowód na istnienie wczesnego średniowiecza, co więcej w okresie widmowym pojawia się legendarna postać Karola Wielkiego. Dorobek fikcyjnej postaci jest przeogromny, jednak nie ma żadnych realnych dowodów jej istnienia. Tak jak nie ma realnych dowodów na istnienia Iron Mana ... Wynalazki wdrożone między 5 a 6 wiekiem naszej ery takie jak : podkowy, strzemiona (pojawiły się w roku 570 kiedy przybyły ze wschodu), siodła, pługi asymetryczne, trójpolówka ... nagle na 300 lat nikną i pojawiają się znów w roku 900-nym. Gdzie podziały się resztki ogromnej armii opancerzonych jeźdźców Karola Wielkiego, która przemierzała wg. historyków Europę.?! Gdzie są strzemiona, skórzane siodła, podkowy z tamtego okresu ... ? Człowiek, który w tamtych czasach przebył na koniu lub okręcie 2-3 krotność obwodu ziemi po prostu nie istniał. ( Karol Wielki : https://en.m.wikipedia.org/wiki/Charlemagne ) Próżnia historyczna została wypełniona legendami tworzonymi przez mnichów fałszerzy. Pierwszym nad człowiekiem i mitycznym bogiem władzy był legendarny Karol Wielki, na którego podobieństwo, sprawują dziś władze przestępcy wykorzystujący naiwność społeczeństwa, uczącego się według reform oświatowych Karola Wielkiego. Reforma pieniądza przeprowadzona przez Karola Wielkiego, to fotomontaż historyczny polegający na zaadoptowaniu srebrnej monety bitej nie przez Karola Wielkiego, lecz Karola III Prostaka ( Karolus Magnus - https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Karol_III_Prostak , warto zwrócić uwagę na dezinformacje polegająca ma masowym tworzeniu Karolów w tamtym czasie.). Budownictwo Katedra w Akwizgranie (https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Katedra_w_Akwizgranie) miała być dziełem Karola Wielkiego, który wzniósł ją w 790 roku, jednakże technologia drewniana jaką dysponowali Frankowie w owym czasie, nie pozwalała wznieść kopuły o tak imponującym rozmiarze. I nawet, jeśli udało im się pokonać problem technologiczne za pomocą 6 metalowych pierścieni, to dlaczego owa konstrukcja nie byłaby powtarzana w następnych budowlach franków z tamtego okresu ? ( Faktem jest, że katedra w Akwizgranie powstała dopiero ok. jedenastek wieku. ) Technikę tą w owym czasie posiadali tylko Rzymianie zachodni i wschodni, których dzieła powstawały powtarzalne do połowy piątego stulecia naszej ery. Technologia wykorzystana przy budowie katedry w Akwizgranie ponownie została wykorzystana w wieku dziesiątym kiedy to powstała katedra w Spirze (1030 rok). https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Katedra_w_Spirze Legendarny rok 1000 Czas widmowy, został wymyślony tylko po to, aby wprowadzić jak najszybciej dziesiąte tysiąclecie i mityczny rok 1000. Otton Trzeci, czyli fantazje szaleńca Przesunięcia czasu dokonał Otton Trzeci wraz ze swym przyjacielem Sylwestrem Drugim. Otton Trzeci, przeczytał w Biblii, że kiedy wszystkie narody usłyszą o Chrystusie nastąpi tysiącletni pokój i syn Boży powróci, a cesarz stanie się namiestnikiem Boga na ziemi. https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Otton_III_(cesarz_rzymski) Włączenie ziem skandynawskich i lechickich do imperium kłamstwa hierarchiczno chrześcijańskiego, obudziły w Ottonie pragnienie zostania namiestnikiem Boga na ziemi. Od roku 1000-ego, Otton zaczął tłoczyć monetę, na której nie było już tytułu Augustusa lecz tytuł - Sługi Jezusa Chrystusa - obecnie tytułem tym, honoruje się papieży. Mag Sylwester II Sylwester Drugi, jako mag pobierający nauki od bliskowschodnich mistrzów masońskich (synów Boga), potrafił używać astrolabium oraz wprowadzał cyfry arabskie. ( https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Sylwester_II https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Astrolabium ) Znajomość astronomii, matematyki oraz magii słowa, pozwoliły mu na przekręcenie zegara do przodu w taki sposób, aby nie powstały konflikty w rozwoju kalendarza - jednolitość wydarzeń astronomicznych. W 702 roku, podjęto decyzje o zmianie daty na rok tysięczny. Przerwana ciągłość historyczna, musiała być zapełniona fikcyjnymi osobami takimi jak Karol Wielki. Szósty dzień stworzenia świata Hieronim ze Strydonu (ur. 331 a 347 Strydon (łac. Strido Dalmatiae – Dalmacja), zm. 30 września 419 lub 420 w Betlejem. https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Hieronim_ze_Strydonu ) przepowiedział, że pierwszego dnia roku 801 wypełni się 6 dzień stworzenia świata. Miało wtedy dojść do sądu ostatecznego lub tysiącletniego pokoju. O dziwo, pokrywa się to z fikcyjną datą koronacji Karola Wielkiego. Ciekawe jest to, że koronacja miała miejsce 25 grudnia roku 800-ego, jednakże w owym czasie Boże narodzenie było pierwszym dniem nowego roku. Oczywiście znajdą się malkontenci wierzący w nowy porządek świat i obrońcy licznych fałszywych idei, opowiadających o poprawności politycznej i religijnej. Zwrócić w tym miejscu należy uwagę na fakt, że w owym czasie pisać i czytać potrafiło niespełna 3% społeczeństwa, operującego legendami oraz imionami następujących po sobie królów, papieży i panów. Jedynym zagrożenie dla świata chrześcijańskiego byli mistrzowie i magowie arabscy, przeciw którym wysyłano kolejne wyprawy krzyżowe, trwające po dziś dzień. Arabowie, używali już wtedy kalendarza islamskiego, który nie mógł naprowadzić Europejczyków na ślad fałszerstwa. Inne rachuby czasu, takie jak rachuba bizantyjska, czy hebrajska nie tworzyły zagrożenia, ponieważ zostały one na szeroką skale wprowadzone w dwunastym wieku i noszą w sobie podobne manipulacje. Jedyną rachubą czasu zagrażająca chrześcijanizacji Europy była rachuba Lechicka, której wszystkie pozostałości były staranie niszczone. Chronologia słabszej cywilizacji uginają się pod naporem cywilizacji silniejszej, która przejmowała kluczowe daty historyczne i wstawiała pomiędzy nie fałszywe wydarzenia. Epoka Karolińska, czy epoka Rodu Ludolfingów cechuje się minimalną ilością znajdowanych artefaktów kojarzonych z epokami poprzedzającymi lub następującymi po nich. Kiedy zwrócono uwagę naukowcom na ubogość znajdowanych artefaktów, nagle z próżni zaczęto tworzyć artefakty tworzące mit wymyślonych epok. Przykładem jest tutaj klasztor z Frauenchiemsee, którego opis został sfałszowany w zachodniej Wikipedii, a polskiej wersji nie doczekał się wcale. Klasztor, który 40 lat temu, uważany był za romański, został przesunięty w czasie do czasów karolińskich, a dziś do czasów przed karolińskich (dzisiaj datuje się go na 782 r). W owym klasztorze, wisi największy krucyfiks pochodzący z roku 900 - nego, ten sam krucyfiks, rok wcześniej wisiał w kościele niedaleko miejscowości Freising (1159-1250) i był datowany na ok.1200 rok. Dendrochronologia (błędy w latach 600-900) i datowanie metodą C14 (wiek względem innego datowania), są metodami wprowadzającymi więcej błędów niż faktów historycznych, otóż sosny potrafią wytworzyć w ciągu jednego roku 2 słoje, a w innych latach żadnego, co więcej różnice w słojach zależne są od regionu występowania danego drzewa. Przez pewien czas do datowania europejskich artefaktów używano sosny amerykańskiej ... ?!?! Obecnie istnieją tysiące metod stosujących dendrochronologie i żadna z nich nie daje odpowiedzi na podstawowe pytania. Według danych porównawczych w okresie łączącym antyk ze średniowieczem (300 lat) nie wykryto żadnych próbek drewna odnoszących się do owego mistycznego czasu. Metoda C14 jest tak niedoskonała, że różnica wynosząca 300 lat, jest formą błędu statystycznego, większość datowań ma błędy rzędu +/- 80 lat przez wachania atmosferyczne. Błędy obu metod się uzupełniają bowiem kalibracja metody C14 odbywała się za pomocą metody dendrochronologicznej, a metoda dendrochronologiczną była kalibrowaniem za pomocą metody C14. Grzegorz z Tours, dostrzegł zaćmienie słońca w szóstym wieku, które następnie pojawiło się 297 lat później i odpowiada temu samemu opisowi. (Jak widać większość świętych zapewniało alibi władzy hierarchicznej i świętość obejmuje zasługi dla kłamstwa ... https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Grzegorz_z_Tours ) Z podręczników historii wytarto 400 lat polskiej historii, tej samej zbrodni dokonano w Szwecji, gdzie wytarto z annałów historii Karola I, II - V. W czasie budowy gazociągu Jamalskiego nie znaleziono żadnych artefaktów datowanych pomiędzy 7, a 10 wiek naszej ery. Królowie polscy, wytraci z podręczników historii są przykładem użytecznych marionetek, które po sprzedaniu Lechii i rodów Lechickich, mogły przejść do działu bajek, legend i mitów. Za obecny stan tzw : państwa oraz za brak tożsamości rdzennej, podziękujcie następującym osobom, które sprzedały Lechitów jak niewolników w 669 roku (966 - magia liczb ). Lech I Lech II Wizymir XII wojewodów Grakus (vel Krakus, Krak) Lech III Wanda XII wojewodów Leszek IV Leszek V Leszek VI Leszek VII Popiel I Popiel II Piast Semowit ( vel Siemowit ) Leszek VII (vel Lestek ) Zemomysl ( vel Siemomysł ) Logika wiąże się z prawdą, prawda, wiąże się z tożsamością, tożsamość pozwala stworzyć świadomość, otaczających ciebie realiów ... Liga Świata Samostanowienie i Samoograniczenie
0 notes
pustyniaserca · 5 years
Photo
Tumblr media
Święta Zofia Greckie imię Zofia znaczy tyle, co "mądrość". W IV w. Konstantyn I Wielki wystawił w Konstantynopolu bazylikę ku czci "Mądrości Bożej", którą w wieku VI cesarz Justynian (+ 565) rozbudował i upiększył tak dalece, iż należała do najwspanialszych świątyń chrześcijaństwa.
0 notes
osobypostacieludzie · 7 years
Photo
Tumblr media
Septymiusz Sewer ( Lucius Septimius Severus, Lucjusz Septymiusz Sewer, Septimius Severus, Lucius Septimius Severus Augustus ) - ekwita, prawnik, cesarz rzymski w latach 193-211. Od 173 senator, konsul pomocniczy, następnie namiestnik Panonii. Pochodził z Leptis Magna w Afryce, prawdopodobnie z rodziny o rodowodzie punickim. Jego ojcem był Publius Septimius Geta, a matką Fulvia Pia. W 173 roku ożenił się po raz pierwszy. Po śmierci żony, latem 187 roku ożenił się z Julią Domną, córką Bassjanusa – arcykapłana boga Baala w Emesie, która urodziła mu dwóch synów: Karakallę i Getę. Po śmierci Pertynaksa w 193 roku wybrany przez żołnierzy cesarzem. W wyniku wojny domowej pokonał konkurentów do tronu: Didiusza Juliana, Pescenniusza Nigra i Klodiusza Albina. W latach 197-199 pokonał króla Partów Wologazesa V i utworzył na zdobytych terenach nową prowincję Mezopotamię, której zarząd powierzył prefektowi i wikariuszom mianowanym spośród ekwitów. Podczas tej wojny z Partami miał stłumić powstanie żydowskie w Palestynie. Założyciel dynastii Sewerów. Synowie Karakalla i Geta otrzymali za jego życia tytuł cezarów a następnie augustów.Po pokonaniu Pescenniusza Nigra zrównał z ziemią wspierające uzurpatora miasto Bizancjum (Byzantion), czyli późniejszy Konstantynopol. Po kilku latach zdecydował jednak o jego odbudowie i to właśnie Septymiuszowi Sewerowi przypisuje się rozpoczęcie budowy, na gruzach miasta greckiego, typowo rzymskiej metropolii. Po stu latach jego projekt kontynuował Konstantyn Wielki. Stworzył trzy nowe legiony zwane partyjskimi. Za jego rządów, wbrew ponad dwustuletniej tradycji, pod Rzymem stacjonował legion (II partyjski). Opierał się na ekwitach, ograniczył wpływy senatu do minimum, sam mianował wszystkich urzędników, łącznie z konsulami. Ze względów strategicznych oraz by zapobiec wojnom domowym, przeprowadził podział większych prowincji imperium, jak Syria, na mniejsze jednostki. By zyskać poparcie armii, zezwolił legionistom zawierać małżeństwa, posiadać ziemię i zamieszkiwać w miastach poza obozami – przed ukończeniem służby. Reforma ta nie miała jednak na celu obniżania dyscypliny w armii rzymskiej, lecz była tylko zalegalizowaniem rzeczywistego stanu rzeczy. Rozwiązał starą gwardię pretoriańską, oskarżając ją o zabójstwo Pertinaksa i na jej miejsce utworzył nową, której żołnierzy werbowano także spoza Italii. Od wczesnego dzieciństwa miłośnik prawa. Jako cesarz otaczał się prawnikami. Starał się bronić ubogich (humiliores) przed bogatymi (honestiones) i objąć opieką państwa wszystkich mieszkańców Imperium. Rozbudował administrację centralną o dwie nowe kancelarie cesarskie. Wielu afrykańskim miastom nadał statusy municypiów, a także prawo italskie, zwalniając je tym samym z podatków.W 202 wydał rozporządzenie, które zakazywało przyjmowania wiary chrześcijańskiej i żydowskiej oraz zgromadzeń, co spowodowało nasilenie represji wobec tych grup (męczeństwo św. Ireneusza, św. Perpetui) (edykt miał także pewne znaczenie w kontekście pojawienia się praktyki chrztu niemowląt w chrześcijaństwie).Zmarł podczas wyprawy do Brytanii, w mieście Eboracum (York). Władzę po nim przejęli jego synowie: Karakalla i Geta.
0 notes
osobypostacieludzie · 7 years
Photo
Tumblr media
Constantine the Great ( Flavius Valerius Aurelius Constantinus Augustus, Κωνσταντῖνος ὁ Μέγας, Constantine I, Saint Constantine, Saint Constantine the Great, Equal-to-the-Apostles, Konstantyn I Wielki, Gaius Flavius Valerius Constantinus ) - cesarz rzymski od 306 roku, święty Kościoła prawosławnego.Był synem cesarza Konstancjusza Chlorusa i św. Heleny. W drodze do jedynowładztwa w cesarstwie pokonał w wojnach domowych Maksencjusza i Licyniusza. Z sukcesami walczył przeciwko plemionom barbarzyńskim: Frankom, Alamanom, Wizygotom i Sarmatom. Przekształcił dawną grecką kolonię Byzantion w nową siedzibę cesarza – Konstantynopol, który przez ponad tysiąc lat był stolicą cesarstwa wschodniego. Przeprowadził liczne reformy, które ukształtowały nowe formy ustroju społecznego, ekonomicznego i politycznego w państwie, za jego rządów imperium przeżywało krótkotrwały okres świetności.Był pierwszym cesarzem, który przeszedł na chrześcijaństwo. Zakończył politykę prześladowań chrześcijan swojego poprzednika Dioklecjana i w 313 wydał edykt mediolański, proklamując swobodę wyznawania tej religii.
0 notes
pustyniaserca · 6 years
Photo
Tumblr media
Święta Zofia Greckie imię Zofia znaczy tyle, co "mądrość". W IV w. Konstantyn I Wielki wystawił w Konstantynopolu bazylikę ku czci "Mądrości Bożej", którą w wieku VI cesarz Justynian (+ 565) rozbudował i upiększył tak dalece, iż należała do najwspanialszych świątyń chrześcijaństwa.
0 notes