Στιχομέθιες
"Εγω δεν φευγω απο διπλα σου για εκατο ζωες αμα με θες"
K ομως εφυγες και δεν μπορω ακομα να βρω αν υπαρχει γιατρεια
K αν υπαρχει ξερεις οτι θα την αγνοησω γιατι
εστω κ ετσι εισαι κολλημενη στο κεφαλι μου και δεν φευγεις
Tηρωντας αθελα σου τον στιχο που οποτε καταλαβαινες οτι δειλιαζα για τα ατομα που θα εφευγαν "αυριο"
μου ελεγες για να δειξεις οτι εσυ θα μεινεις
Kαπως μελλο
Kαπως χαζο
Kαπως δραματικο
Καπως ψευτικο
Μα απο οταν μου εδωσες το χερι σου για να γνωριστεις
Κ μεχρι την τελευταια καληνυχτα που,αμφισβητω αν την εννοουσες,
αυτος ημουν
Και αν στην αρχη σου αρεσαν αυτα
Δεν πιστευω πως αληθινα τα μισεις τωρα.
"Και στο κινητο ψαχνω το ονομα σου να βρω"
Οχι,δεν το ψαχνω γιατι βαριεμαι,
Γιατι ησουν μερος της ρουτινας
'Η γιατι η φωνη σου ηταν ενα χαπι μου οποτε δεν ενιωθα καλα,που ηξερες πως θα με ηρεμουσε,
Απλα γιατι δεν ξερω πως εισαι κ μου λειπεις
Μου λειπεις χωρις ομως να σε εχω ζησει ποτε,
Αστειο αλλα ετσι ηταν δυστηχως
με την ιδια λογικη βεβαια μου λειπουν αρκετα πλανα που ειπαμε αλλα δεν καναμε
Δεν προλαβαμε?
Δεν τα θελαμε αληθινα?
Δεν ξερω
Παρολα αυτα
Ελπιζω πως δεν τα προλαβαμε
Και καποτε στο μελλον θα σκοτωσουμε χρονο απο το προγραμμα μας ωστε να γινουν οπως ειχαμε πει
"Περιδεραιο η παλαμη μου στο λαιμο της"
Οχι δεν ηταν με τον τροπο που οι περισσοτεροι θα σκεφτοντουσαν
Οπως φανηκε πνιγοταν απο την παρουσια μου
Και εγω αντιθετως ειχα αλλο σκοπο
Πνιγοταν μα δεν το ελεγε
Κρατουσε την πιεση μεσα της
Και οποτε πηγαινε η κουβεντα στην ιδια για να μου πει πως ηταν η μερα της
Παντα ειχε τον τροπο να απαντησει με ενα τροπο που ουτε ελεγε οτι ειναι καλα
Αλλα ουτε ελεγε οτι κατι δεν παει καλα
Ωσπου ηρθε η μερα που...
"Σου εκανα ταναπου κ μπουρδελο το κεφαλι"
Στον ειχα τραγουδησει αυτο το στιχο μεσα στην προσπαθεια μου
Να μην κλεισεις το τηλεφωνο για να πας να το ακουσεις μονη σου στο δωματιο σου
Φαλτσος αλλα ποιος νοιαζεται
Απο τις καλυτερες βραδινες κλησεις μου μαζι σου
Ντρεπομουν υπερβολικα πολυ να τραγουδησω "μπροστα" σου
Και σαν παιδακι που μαθαινει με τον παππου του ποδηλατο
Αρχισαμε μαζι να τραγουδαμε
Και στο δευτερο διστιχο με αφησες να συνεχισω μονος μου
Τοτε ηταν που πηρα το θαρρος και σου τραγουδησα οποιο τραγουδι σκεφτομουν εκεινη τη στιγμη
Και εσυ απο την μερια σου
Με εκληπαρουσες να σταματησω γιατι δεν ειχα καλη φωνη κ τα "εκτελουσα"
Θα μου μεινει ευκολα ως ενα απο τα καλυτερα βραδια που περασα μαζι σου
Εστω κ με αυτο τροπο
Αντιθετως βεβαια με το βραδυ που ενιωθα πως αν γινοταν πραγματικοτητα ο στιχος
"Αν με χρειαζεσαι ας πουμε 8 μιλια μακρια,περπατα ενα και θα τρεξω τα εφτα ειναι σαν..."
Θα εγραφα(?) πολυ καιρο μετα αυτο το κειμενο...
Ειχες γυρισει σπιτι κ ησουν ταπι
Κυριακη βραδυ βολτα με φιλες σου κ περασες γαματα
Κ ενω ισα ισα μπορουσες να μιλησεις
Με πηρες τηλεφωνο για να μου μιλησεις γιατι ειχα ανυσηχησει
Ειχαν ειπωθει πολλα τα οποια ξερω πως ηταν μεσα στην μεθη που ειχες
Αλλα
Κρατησα απο αυτη τη μισαωρη κληση την φραση σου η οποια ελεγε:
"Συγγνωμη γιατι ξερω πως καποτε θα σε διωξω απο την ζωη μου αθελλα μου
Το ξερω γιατι με οποιο ατομο περναω καλα το κανω
Αλλα μην ανυσηχεις,δεν θα φταις εσυ,εγω θα φταιω και συγγνωμη"
Κ σου απαντησα με την σειρα μου
"Οφειλω κ εγω μια συγγνωμη τοτε γιατι αν φυγεις εν τελει δεν θα εχω κανει πολλα για να σε κρατησω στη ζωη μου"
Δεν πολυ καταλαβες τοτε
Αλλα πιστεψε με
Ηταν ο πιο ειλικρινες διαλογος που ειχα με καποιο ατομο...
Και να που εφτασα στο σημειο που με στοιχειωνουν ολα αυτα τα λογια σου
Οι πραξεις σου
Η φωνη σου
οι στιχοι
Κ αλλα πολλα
"Κανε με τον πιο δυστυχισμενο αντρα στον κοσμο"
Στο κοσμο μου καταφερες και με εκανες εν τελει:)
Σε ευχαριστω κ σε μισω
ΑΡΑ ΜΕ ΜΙΣΩ
Αλλα μη θελοντας να κλεισω με εναν απαισιοδοξο στιχο
Θα κλεισω με εναν που ελεγες στις μαυρες σου
SO
"ΑΡΑΞΕ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΚΑΛΑΑΑΑ"
@marseaux @dpans @georvsd @solmeister13
19 notes
·
View notes