sihirliizambakk

[sihirliizambakk]

İnsan, eksik yaşamayı hep zül sayar. Kendinde az ne varsa, büyük bir açlıkla çoğaltmaya çalışır onu, ihtiyacını değil kendi açgözlülüğünü giderir.

[sihirliizambakk]

Neyi yaşamadık biz. Ne istedikte cevapsız bulduk hayallerimizi. Çok mu çabaladık yoksa değer gördüklerimiz için küçük mü kaldı kırılan kalbimizi avutmamız.. Belkide bilinmezlikleri ucu bucağı belli olmayan denizlere benzettik. Kokusu güzel, havası, çıplak ayaklarımızla çakış taşlarına karışan kumsalı, maviliği güzel.. Ama sonu yok. Göremediğimiz o son çok uzaklarda...

[sihirliizambakk]

Yaşanmışlıklar güçlü olmaya itmez insanı.. Helede kaybolmaması için yaşamaya devam etmek yerine anıları toplayıp gönlünde saklamaya çalışıyorsan....

[sihirliizambakk]

Herkes inanmak ister.. Ama başta kendine bile inanmayan insanlarla dolu bir hayat bu.

[sihirliizambakk]

Güçlü olmak zorundayız. Bu hayatta gerçek sevgilere sahipsen zaten güçlü olacaksın. Hala kalktığında ayağına çorap giymedin diye üzelen, senin için mutluluğun için bir şeylere para ödemen için ellerinden her şeyi getiren, senin mutluluğun için bir çok şeye boyun eğen insanların gerçektir sevgisi mesela. Yaşamak için sebep varsa oda onların varlığıyla yaşamaktır. Bazen yoruluyorum.. Çok yoruluyorum çünkü düşündüğüm kötü şeyler oluyo ve bunların doğruluğunu kestiremediğim zaman düşüyorum bir boşluğa. Acı çekmek kolay yoksa. Ama emin olduğun bir acıyı yaşamak kolay. Diğerleri zorlaştırıyo. Her zaman güçlü ve güzel düşünen kadınlara özendim. Kimsenin buyruğu altına girmeyen ve istediği hayatı özgürce yaşayan. Başkalarının düşüncesinden etkilenmeyen ve tüm istikbalini yürüdüğü yolları temizleyerek kirletmeden yürüyen..Bu hayattaki en önemli şey sevebilmek ve gerçekten sevildiği bir aşkın içinde kaybolmak.. Hiçbir neden aramadan sorgulamadan karanlığın içinde hapsolmadan.. Bunların içindeysen zaten hiçbir zaman güçlü bir kadın olamazsın.. Buda seni ömür boyu üzer. Ayağa kalk ve üzüldüğün şeyleri bir rafa kaldır şimdi sonra pencereye doğru yürü. Gökyüzüne bak temiz havayı kokla kuşları izle kendi özgürlüğünü hatırla onlarda.. Sonra rafa geri gel ve bohça yap azda olsa eskimiş üzüntülerini at pencereden ve izle nasılda toz olduklarını.. Dağılan her bir zerresinin aslında sandığından büyük olmadığını.. Ve şimdi düşün.. Zamam kısa.. Ve raflara eskimiş üzüntüleri biriktirmek için çok değerli.. Seçim senin….

[sihirliizambakk]

Şurada saatler boyu sadece yürümek istiyorum. Aklımın tüm yaşamsal ağırlığından arınmış bir şekilde, yavaş adımlarla.

[sihirliizambakk]

Eski bir köşkün cama bakan tarafındaki o kocaman masada oturuyordu kız.. Öyle eskiydi ki her şey.. Perdeler, ağaçlar, istanbul bile eskiydi sanki.. Gemiler hiç durmuyordu sürekli biri gelip diğeri gidiyordu bir yerlere. Hayatına giren insanlar gibiydiler. İzlemek istiyordu kız onları ama durmuyorlardı yerinde.. Güzel olan her şey neden hep gider diye düşündü. Güzel olan şeylere neden değmiyor elim. Neden içinde değilim… Cevap bulamıyordu işte.. Bulmasıda gerekmezdi çünkü öldürmüyordu cevapsız sorular onu. Yaşamının bir parçasıydı belkide sorular.. Hayalleri vardı kızın.. Dışarıyı seyrederken hatırladı.. Umutlarıda vardı.. Hüzünleri, korkuları, esareti… Belkide farklı değildi kimseden sadece insana ait bütün duygulara sahipti. Duygularına sadıktı. Kolay kolay vazgeçemiyordu hislerinden.. Derken bir şarkı çaldı arkadan.. “Bir kızıl goncaya benzer dudağın…” Aklında olan gün boyunca diline dolanan bi şarkıydı.. Belliki hayat çalmak istemişti ona hediye verir gibi.. Belkide kafamızda zorlaştırdığımız, üzerimize bir yük gibi koyduğumuz tüm o sorunlar o kıza göz kırpan hayatın elinden geçiyor ve biz bunu farketmiyoruz. Biz farketmedikçe kırılıyor belki hayat.. Küsüyor kendi çapında.. Bizde kötü sanıyoruz, kendisine dayadığı kılıcı bize açtığı bi savaş olarak görüyoruz.. Şükür etmiyoruz.. Gözlerimizi kapatıyoruz ve aslında bizi elinin üstünde tutan hayata küsüyoruz. Vaz mı geçsek artık.. Vazgeçip yürümeye devam mı etsek hazır ayaklarımız sapasağlamken.. Belki gönlünü alırız hayatın.. Kim bilir…

[sihirliizambakk]

O tuttuğumuz umutlar bir gün güneş açar ya.. Isıtır ya dokunduğunuz her şeyi.. Hatırlatır ya yarım kalan anlarınızı, sil baştan olursunuz ya birden... İşte öyle bir gün.. Sevmeyi hiç bir zaman ihmal etmemeniz dileğimle...

[sihirliizambakk]

Bana İstanbul gibi gelin... Karanlığınızın içinde hep bi ışığınız olsun...

[sihirliizambakk]

Her şey gelir ve sonra geçer... Tıpkı şehrin ışıkları gibi... Tıpkı içimizde önce yanıp sonra sönen iç sızılarımız, ilk aşkımız gibi...

[sihirliizambakk]

Zamanın tersine döndüğü bir hayat felsefesini benimsemeli insan.. Her bitirdiği günün sonunda hep biraz daha çocuklaşmalı.. Çünkü çocuklar, geçmişi hemen unutur, geleceği de düşünmez.. Hep anı yaşar onlar delicesine gülme hevesiyle.. Gözlerindeki ışıltıdan anlarsınız, heveslerini dibine kadar yaşayıp, küçücük yüreklerinden çıkardıkları mutluluklarını.. Çok mu ütopik düşünüyorum ? Yoksa hala ümit var mı pembe dünyanın perdelerini aralamaya...

[sihirliizambakk]

Çoğu insan hayallerine ara vermekten yorulur sadece.. Çünkü hayallerine ara vermek, çocukken sana alınmayan o pamuk şeker gibidir.. Çok istemişsindir ama kabullenmişsindir de..Ya da annenden gizli gizli aldığın o dondurmayı yere düşürmek gibi.. Sonradan istediğimiz kadar yedik dordurma ama o yiyemediğimizin tadını alamadık hiçbirisinde.. Şimdilerde içimdeki tek ümit, otostop çekip yarım kalan hayallerimi süren bi arabaya binmek.. Düşürdüğüm o dondurmayı bana geri veren biriyle..

[sihirliizambakk]